🌟 شماره ۸۶۳ روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره میخوانید:
◀️ اقتصاددانان مهندس (#سرمقاله/ #محمدعلی_سرابیان_مقدم)
◀️ پولت را درست خرج کن/ نگاهی به طرحهای شهید احمدی روشن و شهید بابایی بنیاد ملی نخبگان (#پرونده/ ص۶و۷)
◀️ چهارمین سوگواره شعر عاشورایی «با کاروان نیزه»/ همه قصه مگر سوختن و ساختن است؟ #گزارش (#رعنا_نوری/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#مریم_قیدی/ ص۲)
◀️ رعایت دقیق و سختگیرانه پروتکلها/ #گفتوگو با دبیر هیئت الزهرا (س) درباره برنامههای هیئت در دو ماه محرم و صفر (ص۳)
◀️ بازسازی همه اتاقها تا ۱۴۰۲/ #گفتوگو با دکتر آراستی درباره پویش نوسازی خوابگاههای دانشگاه (ص۴)
◀️ یکدستسازی، دو واقعه و یک عبرت/ #آنسوی_آجرهای_قرمز (#محمدتقی_ضرغام_افشار/ ص۴)
◀️ حراج نوبل/ نوبل ۲۰۲۰ اقتصاد مسائل دنیای واقعی را حل میکند #گزارش (#مهدی_زینالدین/ ص۵)
◀️ بازگشت به عقب؛ دوباره استارتاپ؟/ #اقتصاد_و_کسبوکار (#حسین_خلیلی/ ص۵)
◀️ انسانیت، هدف غایی هنر است/ شجریان در آلمان از موسیقی و هنر ایرانی میگوید #گفتوگو (ترجمه: #صالح_رستمی/ ص۸)
◀️ لوئیز گلیک، شاعری از زندگی خود/ نوشتاری درباره شاعر زن برنده جایزه نوبل ۲۰۲۰ #هنر_و_ادبیات (#صالح_رستمی/ ص۹)
◀️ از دل به دلها #شریفانه (#عرفان_خلج/ ص۹)
◀️ یک بداههنویسی آزاد #صریر (#هاله_دادمهر/ ص۹)
◀️ سرزمین ماسکآزاد/ درسهای اصلی از سیاستهای سوئد در مقابل کووید-۱۹ #گزارش (ترجمه: #پرنیان_نادری/ ص۱۰)
◀️ با خیال راحت زل بزنید/ آیا کلاسهای مجازی چشمهایمان را نابود میکند؟ #گزارش (ترجمه: #شیما_رمدانی/ ص۱۰)
◀️ #هزارقلم/ ص۱۱
◀️ این منم، بعد از من #مردمان_شریف (#مهدی_عرفانیان/ ص۱۱)
◀️ سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز #وصلهپینه (#رضا_علیپور/ ص۱۲)
◀️ شریف در سال ۲۰۴۰ میلادی! (پیشبینیهای #شیخ_بزول از رویدادهای ۲۰ سال آینده دانشگاه) #نیش_شتر (#علیرضا_مختار/ ص۱۲)
https://t.me/sharifdaily/6815
@sharifdaily
در این شماره میخوانید:
◀️ اقتصاددانان مهندس (#سرمقاله/ #محمدعلی_سرابیان_مقدم)
◀️ پولت را درست خرج کن/ نگاهی به طرحهای شهید احمدی روشن و شهید بابایی بنیاد ملی نخبگان (#پرونده/ ص۶و۷)
◀️ چهارمین سوگواره شعر عاشورایی «با کاروان نیزه»/ همه قصه مگر سوختن و ساختن است؟ #گزارش (#رعنا_نوری/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#مریم_قیدی/ ص۲)
◀️ رعایت دقیق و سختگیرانه پروتکلها/ #گفتوگو با دبیر هیئت الزهرا (س) درباره برنامههای هیئت در دو ماه محرم و صفر (ص۳)
◀️ بازسازی همه اتاقها تا ۱۴۰۲/ #گفتوگو با دکتر آراستی درباره پویش نوسازی خوابگاههای دانشگاه (ص۴)
◀️ یکدستسازی، دو واقعه و یک عبرت/ #آنسوی_آجرهای_قرمز (#محمدتقی_ضرغام_افشار/ ص۴)
◀️ حراج نوبل/ نوبل ۲۰۲۰ اقتصاد مسائل دنیای واقعی را حل میکند #گزارش (#مهدی_زینالدین/ ص۵)
◀️ بازگشت به عقب؛ دوباره استارتاپ؟/ #اقتصاد_و_کسبوکار (#حسین_خلیلی/ ص۵)
◀️ انسانیت، هدف غایی هنر است/ شجریان در آلمان از موسیقی و هنر ایرانی میگوید #گفتوگو (ترجمه: #صالح_رستمی/ ص۸)
◀️ لوئیز گلیک، شاعری از زندگی خود/ نوشتاری درباره شاعر زن برنده جایزه نوبل ۲۰۲۰ #هنر_و_ادبیات (#صالح_رستمی/ ص۹)
◀️ از دل به دلها #شریفانه (#عرفان_خلج/ ص۹)
◀️ یک بداههنویسی آزاد #صریر (#هاله_دادمهر/ ص۹)
◀️ سرزمین ماسکآزاد/ درسهای اصلی از سیاستهای سوئد در مقابل کووید-۱۹ #گزارش (ترجمه: #پرنیان_نادری/ ص۱۰)
◀️ با خیال راحت زل بزنید/ آیا کلاسهای مجازی چشمهایمان را نابود میکند؟ #گزارش (ترجمه: #شیما_رمدانی/ ص۱۰)
◀️ #هزارقلم/ ص۱۱
◀️ این منم، بعد از من #مردمان_شریف (#مهدی_عرفانیان/ ص۱۱)
◀️ سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز #وصلهپینه (#رضا_علیپور/ ص۱۲)
◀️ شریف در سال ۲۰۴۰ میلادی! (پیشبینیهای #شیخ_بزول از رویدادهای ۲۰ سال آینده دانشگاه) #نیش_شتر (#علیرضا_مختار/ ص۱۲)
https://t.me/sharifdaily/6815
@sharifdaily
Telegram
روزنامه شریف | sharifdaily
⚡️بخوانید:
شماره ۸۶۳ روزنامه شریف منتشر شد.
پولت را درست خرج کن
حراج نوبل
همه قصه مگر سوختن و ساختن است؟
رعایت دقیق و سختگیرانه پروتکلها
بازسازی همه اتاقها تا ۱۴۰۲
انسانیت، هدف غایی هنر است
لوئیز گلیک، شاعری از زندگی خود
سرزمین ماسکآزاد
با خیال راحت…
شماره ۸۶۳ روزنامه شریف منتشر شد.
پولت را درست خرج کن
حراج نوبل
همه قصه مگر سوختن و ساختن است؟
رعایت دقیق و سختگیرانه پروتکلها
بازسازی همه اتاقها تا ۱۴۰۲
انسانیت، هدف غایی هنر است
لوئیز گلیک، شاعری از زندگی خود
سرزمین ماسکآزاد
با خیال راحت…
روزنامه شریف | Sharifdaily
Sharif Daily 863 (30 Mehr 1399).pdf
«این منم، بعد از من»
#مردمان_شریف
❇️ فکر میکنم باید از هفت سالگیام شروع کنم، شاید هم قبلتر، از کودکی از پزشک و بیماری میترسیدم، بی آنکه دلیلش را بدانم. برای کودکان بسیاری این اتفاق میافتد و در بزرگسالی رفع میشود اما برای من اینگونه نشد. من در این سالها با اتفاقات مختلف، اضطراب از بیماریام بازمیگشت.
🔸 سال سوم دانشگاه بود که دوباره علائم بازگشت این بیماری رخ نمود؛ ترس از مسمومیت غذایی و سرماخوردگی، مصرف خودسرانه داروی درمان سرماخوردگی با احساس کوچکترین علامت و احساس تب.
🔸 در تابستان عزیزترینی را از دست دادم. روز به روز ساکتتر میشدم. با شروع پاییز اخباری از آنفلونزای فصلی میخواندم، ترسیده بودم. تصمیم داشتم به روانشناس مراجعه کنم اما به بهانههای مختلف روز به روز عقب میافتاد. پاییز تمام شد. کرونا در چین شروع به کار کرده بود و من هر روز تمامی مقالات و اخبار کرونا را دنبال میکردم. یکی دو بار آنقدر طاقتم طاق شده بود که دیگر اتاق یا جلوی دیگران بودن را نمیشناختم، در لحظه بغض میکردم و میترکیدم. روز و شبم ترس بود. ترس از مرگ. بهمن به همین سردی گذشت، اوایل اسفند قرنطینه شد. به خانه که رسیدم خود را در اتاق قرنطینه خانگی کردم که مبادا دیگری آسیب ببیند. جسمم به شدت ضعیف شده بود و بیخبر بودم.
🔸 روایت #مهدی_عرفانیان از روزهای عجیب و سخت قرنطینه خانگی را در سایت روزنامه بخوانید.
@sharifdaily
#مردمان_شریف
❇️ فکر میکنم باید از هفت سالگیام شروع کنم، شاید هم قبلتر، از کودکی از پزشک و بیماری میترسیدم، بی آنکه دلیلش را بدانم. برای کودکان بسیاری این اتفاق میافتد و در بزرگسالی رفع میشود اما برای من اینگونه نشد. من در این سالها با اتفاقات مختلف، اضطراب از بیماریام بازمیگشت.
🔸 سال سوم دانشگاه بود که دوباره علائم بازگشت این بیماری رخ نمود؛ ترس از مسمومیت غذایی و سرماخوردگی، مصرف خودسرانه داروی درمان سرماخوردگی با احساس کوچکترین علامت و احساس تب.
🔸 در تابستان عزیزترینی را از دست دادم. روز به روز ساکتتر میشدم. با شروع پاییز اخباری از آنفلونزای فصلی میخواندم، ترسیده بودم. تصمیم داشتم به روانشناس مراجعه کنم اما به بهانههای مختلف روز به روز عقب میافتاد. پاییز تمام شد. کرونا در چین شروع به کار کرده بود و من هر روز تمامی مقالات و اخبار کرونا را دنبال میکردم. یکی دو بار آنقدر طاقتم طاق شده بود که دیگر اتاق یا جلوی دیگران بودن را نمیشناختم، در لحظه بغض میکردم و میترکیدم. روز و شبم ترس بود. ترس از مرگ. بهمن به همین سردی گذشت، اوایل اسفند قرنطینه شد. به خانه که رسیدم خود را در اتاق قرنطینه خانگی کردم که مبادا دیگری آسیب ببیند. جسمم به شدت ضعیف شده بود و بیخبر بودم.
🔸 روایت #مهدی_عرفانیان از روزهای عجیب و سخت قرنطینه خانگی را در سایت روزنامه بخوانید.
@sharifdaily
روزنامه دانشگاه صنعتی شریف
این منم، بعد از من
نمیدانم که پس از این نوشته و در ماههای بعد حسم به انتشار عمومی آن چه خواهد بود. این که تمنای دلسوزی میکردم؟ یا که میخواستم یادگاری از آن روزها داشته باشم؟ یا واقعا دلم برای آدمها سوخته بود؟ اما میدانم که اکنون حسم نسبت به انتشار این چند خط شیرین است.…