«برف بر دوشِ سکوت...»

#عکس_و_مکث
#ارسالی

❇️ تصاویر بعد از ظهر و شب برفی شریف از خوابگاه‌ها و دانشکده‌های مختلف را چند نفر از دانشجویان برای روزنامه فرستادند که حیف بود در انتشارشان تاخیر کنیم.

🔸 این چند خط #سهراب_سپهری هم از طرف روزنامه در این شب‌های سرد و امتحانی شریف، پیش‌کش شما:

پشتِ کاجستان، برف؛
برف، یک دسته کلاغ؛
جاده یعنی غربت؛
باد، آواز، مسافر و کمی میل به خواب؛
شاخِ پیچک و رسیدن و حیاط؛
من، وَ دلتنگ، وَ این شیشه خیس؛
مینویسم، و فضا؛
مینویسم، و دو دیوار، و چندین گنجشک؛

یک نفر دلتنگ است.
یک نفر می‌بافد.
یک نفر می‌شمرد.
یک نفر می‌خواند.
یک نفر دیشب مُرد.

زندگی یعنی: یک سار پرید.
از چه دلتنگ شدی؟
دلخوشی‌ها کم نیست:
مثلاً این خورشید،
کودکِ پس‌فردا،
کفترِ آن هفته...
و هنوز، نانِ گندم خوب است.
و هنوز، آب می‌ریزد پایین؛ اسب‌ها می‌نوشند.
قطره‌ها در جریان،
برف بر دوش سکوت
و زمان روی ستون فقرات گل یاس...

@sharifdaily