«دانشگاه جواب استاد منتقد را داد»
#بخش_اول

❇️ پس از گذشت ده روز از سخنرانی منتقدانه دکتر گلشنی با عنوان «وصیت‌نامه من»، #روابط_عمومی دانشگاه جوابیه‌ای صادر کرد که بخش‌هایی از آن را در اینجا و پست بعد می‌آوریم:

1️⃣ #بازنشستگی_استادان: دانشگاه جهت تداوم حیات خود زمینه را برای جذب استادان جوان با پشتوانه آموزشی و پژوهشی فراهم کرده است تا آنها ضمن تجربه اندوزی به تدریج جانشینان شایسته ای برای پیشکسوتان دانشگاه باشند. نظر به تکالیف تصریح شده در ماده 96 آیین نامه استخدامی اعضای هیأت علمی و مؤسسات آموزش عالی، مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی دانشگاه باید نسبت به بازنشستگی اعضای هیأت علمی بر اساس سن و مرتبه علمی اقدام نماید. آیا عضو این شورا مسئولین دانشگاه را به عدم رعایت قوانین مصوب شورا توصیه می فرمایند؟ لازم به ذکر است که بازنشستگی اعضای محترم هیأت علمی به معنای پایان همکاری با دانشگاه نمی باشد و آنان در صورت تمایل و اعلام نیاز واحد آموزشی به همکاری با دانشگاه ادامه می دهند. در حال حاضر تقاضای فراوانی برای استخدام از اعضای هیأت علمی جوان وجود دارد. به طوری که طی سه سال گذشته بیش از 2800 نفر از فارغ التحصیلان دکتری داخل و خارج از کشور درخواست برای جذب به دانشگاه را ارائه داده اند.

2️⃣ #روابط_بین_المللی: بی تردید پیشرفت دانشگاه بدون وجود نظام ارزیابی مستمر در حوزه های مختلف نمی تواند پایدار و معنی دار باشد. در برنامه ششم توسعه کشور، ارتباطات بین المللی دانشگاه ها تکلیف شده است. از طرف دیگر ستاد اقتصاد مقاومتی روابط بین المللی دانشگاه ها را با ابلاغ شاخص های متعدد پیگیری می نماید. وزارت علوم همگام با این سیاست ها دانشگاه ها را رتبه بندی و با 200 دانشگاه برتر دنیا مقایسه می نماید. دانشگاه صنعتی شریف نیز همگام با سیاست های کلان نظام جمهوری اسلامی خود را ملزم به رعایت مصوبات و ابلاغیه ها می داند و همانند سایر دانشگاه‌ها دغدغه افزایش کیفیت خروجی‌های خود را دارد. عدم توجه به رتبه‌بندی‌ها می‌تواند تأثیر نامطلوبی بر فعالیت دانشگاه داشته باشد. در مورد ارتباط دانشگاه با دانشگاههای خارجی لازم به ذکر است که یکی از راههای عملی انتقال دانش و فناوری به کشور برگزاری دوره های مشترک دکترا می باشد. این شیوه نه تنها باعث فرار مغزها از کشور نبوده بلکه زمینه انتقال دانش و فناوری به کشور را نیز مهیا می‌سازد.

متن کامل در: http://l1l.ir/4mn6

https://t.me/sharifdaily/1198
@sharifdaily

«دانشگاه جواب استاد منتقد را داد»
#بخش_دوم

3️⃣ #مقاله_علمی: خروجی داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻌﺪ از آﻣﻮزش ﺑﺎ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻋﺎﻟﯽ، ﺑﻪ ﮐﯿﻔﯿﺖ و اﺳﺘﻤﺮار (ﮐﻤﯿﺖ) ﻣﻘﺎﻻت و انتشارات بدنه اساتید و داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن آن وابسته است. انتشار مبحث علمی در سطح جامعه بشری از طریق نگارش آن است که ما آن را مقاله می نامیم. ﯾﮑﯽ از ﻣﻌﯿﺎرﻫـﺎي ﻋﻤـﺪه ﺟـﺬب ﯾﮏ اﺳﺘﺎد قوی ﮐﺎرﻧﺎﻣﻪ ﭘﮋوﻫﺸﯽ و انتشارات وي است. اﻓﺮاط و ﺗﻔﺮﯾﻂ در هر زمینه ﯾﮑﯽ از ﻣﺸﮑﻼت است. حتی ﻋﺰﯾﺰاﻧﯽ ﮐﻪ از اﻫﻤﯿﺖ ﻧﺸﺮ ﻣﻘﺎلات علمی اﯾﺮاد ﻣـﯽ ﮔﯿﺮﻧـﺪ، ﺑﻪ ﻃﻮر کلی ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻧﺸﺮ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻋﻠﻤـﯽ ﮐﯿﻔـﯽ در مجلات معتبر نیستند، ﺑﻠﮑﻪ اﯾﺮاد اﯾﻦ ﻋﺰﯾﺰان در اﻓﺮاط در اﯾﻦ اﻣﺮ اﺳﺖ وﻟﯽ ﺗﻔﺮﯾﻂ در اﯾﻦ اﻣـﺮ نیز زیان آورست. معیار تضمین کیفیت مقالات علمی نیز انتشار آنها در مجلات علمی معتبر و بر اساس ارزیابی داوران مستقل است. بر خلاف ادعای مطرح شده هیچگاه در دانشگاه صنعتی شریف شرط لازم برای ورود به مقطع دکتری داشتن مقاله نبوده است، اگرچه در انتهای مقطع دکتری انتظار می‌رود که دانشجو نتایج حاصل از رساله خود را در مجلات معتبر علمی منتشر نماید تا به درجه دکترا نائل آید. در سالهای اخیر، دانشگاه صنعتی شریف تاکید ویژه ای بر کیفیت خروجی های خود داشته است. یک جستجوی ساده نشان میدهد که تعداد مقالات منتشره دانشگاه در سالهای اخیر تقریباً ثابت باقی مانده است اما تعداد استنادات به مقالات منتشره دانشگاه از رشد قابل توجهی برخوردار بوده است که نشان از اهتمام دانشگاه به امر کیفیت دارد. همچنین رتبه اول دانشگاه صنعتی شریف در انجام قراردادهای صنعتی و پژوهش های کاربردی در سالهای اخیر شاهدی بر اهتمام دانشگاه به کاربردی بودن تحقیقات است.

4️⃣ غفلت از #علوم_انسانی:دکتر گلشنی خود به عنوان عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی می بایستی به جای یک انتقادگر در قالب پاسخگو به ذکر علل آن می پرداختند. درصد قابل توجهی از واحدهای دروس کارشناسی (تقریبا 18 درصد) تمامی گروه‌های علوم و فنی مهندسی از دروس علوم انسانی هستند. اگر با اخذ این تعداد دروس علوم انسانی هنوز مشکلی وجود دارد، شاید بیشتر مربوط به کیفیت، سرفصل دروس و نحوه ارائه آنها‌ باشد. از آنجا که سیاست گذاری و نظارت در این حوزه به عهده شورای عالی انقلاب فرهنگی است، ایشان بایستی پاسخگو باشند.

https://t.me/sharifdaily/1271
@sharifdaily

«چند سؤال مغرضانه»

#یادداشت: #محسن_رستمی
مدیر مسئول روزنامه

برای افرادی مثل من، یافتن دکتر #گلشنی و خواندن نظرها و نوشته‌هایش، مائده‌ای آسمانی و آبی بود بر آتش واماندگی در عالم علم و تکنولوژی. کمک می‌کرد به یافتن نسبتی بین اعتقادم و آنچه با عنوان علم با آن سروکار داشتم. به وجد می‌‏آمدم وقتی عالم باعملی با افتخار از دین صحبت می‌کرد، برایمان از الهام بخشی تعالیم دینی می‌گفت و نگاهش پشتوانه‌ای داشت که در جهان به آن بدیده احترام می‌نگرند. از این بابت خود را مدیون ایشان می‌دانم. طبیعی است آدمی کاریزماتیک که همیشه سعی کرده خودش باشد و نظراتش را صریح و بدون روتوش بگوید موافقان و مخالفان جدی‌ای داشته باشد. آنقدر که از تئوری انگ شروع کنند و در تأیید یا رد دکتر به تعبیرهای عجیب و غریبی در مورد طرف مقابلشان برسند. این تقابل در داستان بازنشستگی ایشان به حد اعلای خودش رسیده است. در چنین شرایطی اگر نخواهیم به تعبیر رفیق شفیق خارج‌نشینمان از آب گل آلود ماهی بگیریم چه باید بکنیم؟ نگاه ما کی رنگ حقیقت بخود می‌گیرد؟ آیا باید تمام نظزها را بدون توجه به سمت و سوی آن منتشر کرد و قضاوت را به عهده مخاطب گذاشت یا اینکه به توصیه عزیزی، خاموش ماند و اجازه داد تا «زمان» بهترین قضاوت خود را انجام دهد؟ می‌توان افرادی را در اطرافمان تصور کنیم که به جایی وابسته نیستند و خود دانشگاه برایشان مهم باشد؟ اصلا آیا سؤال‌ها و ابهام‌های ما در این مورد معلوم است و مشخص است چه می‌خواهیم؟
برای شروع ابهام‌های خودم را می‌گویم شاید پایه‌های لغزان بحث را محکم‏تر کند.

1️⃣ قاعده دقیق #بازنشستگی_استادان چیست؟ وضع کننده قانون آن کیست؟ نقش وزارت علوم و شورای عالی انقلاب فرهنگی در این مورد چیست؟

2️⃣ #مدیریت_دانشگاه و #هیأت_امنا چه نقشی در تسریع یا کند شدن این قانون دارند؟ در مورد خاص دکتر گلشنی، این دو چه نقشی داشته‌اند؟

3️⃣ تاکنون دانشگاه، با موردی مشابه دکتر گلشنی روبرو بوده است؟ #دانشگاه‌های_سطح_1 در این زمینه چه می‏کنند؟

4️⃣ آیا فرایند بازنشستگی ایشان با موج انتقادهای سال گذشته ایشان تسریع شده است یا روال آن از قبل شروع شده بود؟

5️⃣ همگان به تسلط دکتر گلشنی به مباحثه و #مناظره واقفند. ایشان چه حرف ناگفته‌ای دارد که اصرار بر مناظره دارد؟ آیا این را باید تحدی تعبیر کنیم؟

6️⃣ در سال گذشته، دکتر انتقادهایش به دانشگاه را در قالب وصیت نامه مطرح کرد و مدیریت دانشگاه به صورت مکتوب به آنها پاسخ داد. دکتر گلشنی کماکان احساس نگرانی می‌کند و حتی از نگاه اسلام‌ستیزانه در برخی اجزای دانشگاه سخن می‌گوید. برای نتیجه مطلوب‌تر، بهتر نیست این مناظره بین دکتر گلشنی و فردی مسلط به حوزه مدیریتی دانشگاه و البته علوم انسانی برگزار شود تا رئیس دانشگاه؟

7️⃣ انتقاد ایشان به #مقاله‌محوری و شیوه #جذب و #ارتقای استادان از نگاه فردی مثل من، خیلی جذابست. راهکار عملیاتی و مدل جایگزین آن چیست؟

8️⃣ تقریبا هیچ کسی در شخصیت علمی ایشان تردیدی ندارد اما در مورد وجوه مدیریتی ایشان کمتر صحبت شده است. در سال قبل، دکتر حسینی لیستی در خور تحسین از دانشجویان و فارغ التحصیلان مرکز #فلسفه_علم ارائه کرد. آیا راهی برای شناخت بیشتر این مرکز وجود دارد؟ تعداد و کیفیت استادان؛ نسبت استاد به دانشجو؛ سیلابس درس‏ها؛ ارتباط با مراکز علمی، امکانات مرکز و ...؟

9️⃣ بهترین روش حفظ این سرمایه ارزشمند دانشگاه چیست؟ فعالیت مادام‌العمر؛ حفظ کرسی تدریس؛ حفظ جایگاه مدیریتی، کمک مدیریت دانشگاه به پویایی بیشتر مرکز فلسفه علم یا ...؟

@sharifdaily

«بازنشستگی به‌هنگام»

❇️ دکتر #علی_مقداری، استاد دانشکده مهندسی #مکانیک که بیشتر با آزمایشگاه رباتیک اجتماعی‌اش شناخته می‌شود، در یادداشتی که در لینکدین منتشر کرده، خبر از #بازنشستگی خود بعد از ۳۴ سال حضور در آموزش عالی ایران داده است:

🔸 اکنون که به شکرانه الهی آموزش عالی ایران توسعه و پیشرفت قابل توجهی یافته، به‌طوری که بسیاری از فارغ‌التحصیلان دکتری از دانشگاه‌های مطرح ایران و جهان برای استخدام پشت درب‌های دانشگاه‌ها برای ورود و در مقابل ظرفیت‌های محدود جذب مؤسسات آموزش عالی صف کشیده‌اند و به ویژه اینکه در طی چند سال اخیر شاهد افسردگی عده‌ای از آنان هستیم که به ناچار آن سوی مرزها به دنبال اشتغال و کسب‌وکار مناسب‌اند، یک‌بار دیگر احساس وظیفه می‌کنم که کشورمان نیازمند ازخودگذشتگی امثال من است و باید فضا را برای جذب نیروهای جدید باز و مهیا کنم (حتی برای جذب یک نفر!)، تا آنها نیز در صورت تمایل سهم خود را به نحو شایسته و متناسب با سلیقه و توان‌شان همگام با دانش و نیاز روز به کشور ایفا کنند. به علاوه، بار مالی حقوق و مزایای خود را من‌بعد بر دوش صندوق بازنشستگی قرار دهم که مدت ۳۴ سال سهمم را با خوش‌حسابی هر ماه به آن واریز کرده‌ام، و هزینه‌های دوره سوم زندگی‌ام را به جای دانشگاه حتی‌الامکان از این منبع تأمین کنم.

🔸 از طرفی معتقدم عمر کاری مفید و فعال و با انرژی عموم انسان‌ها مطابق با قوانین بازنشستگی که ناشی از تجربه و مطالعات کارشناسی است، در همان محدوده ۳۰ تا ۳۵ سال پس از ورود به بازار کار دولتی و استخدامی قرار دارد (برای شغل‌های آزاد این اعداد تا حدودی متفاوت و به دلایلی بیشتر است). بازنشستگی‌های «بهنگام» و نه «دیرهنگام (تا آخرین نفس)» فرصت‌های مناسبی را برای قشر جوان و میان‌سال که حق آنان نیز هست تا از موهبت شغل و تشکیل خانواده، و نقش داشتن در تصمیم‌سازی‌ها برای آینده خود و هم‌نسل‌هایشان بهره‌مند شوند، فراهم می‌کند.

🔸 و نهایتا پیام و توصیه‌های حقیر برگرفته از تجربه و سخنان بزرگان برای همکاران جوان فعلی و آینده:

▫️رؤیاها و آرزوهایتان را جهت‌دار کنید، کار و تلاش همراه با عمل را آغاز کرده و زندگی خود را با عشق به خدمت به جامعه مدیریت و راهبری کنید.
▫️در هر جایگاهی که قرار می‌گیرید، در هر تصمیم یا تعاملی، برای لحظه‌ای خود را جای مخاطب یا طرف مقابل قرار دهید و سعی کنید تا می‌توانید خیررسان باشید.
▫️به عنوان یک مربی و انسان، برای داشتن یک زندگی پربار، توانمندسازی دانشجویان، همکاران، خانواده و دوستان را در اهداف و برنامه‌های خود قرار دهید.
▫️بهترین روش زندگی آن است که شفاف بگویید چه کاری را عاشقانه انجام می‌دهید و یا چه کاری را انجام نمی‌دهید، بدون آنکه نگران چرایی آن باشید.
▫️در پژوهش‌های چندرشته‌ای و گروهی پیش‌قدم شوید تا اقدامی عینی و تأثیرگذار انجام دهید، و نتیجه‌ای که حاصل می‌شود مشکلی از جامعه را حل کند.
▫️برای کسب شهرت، کار و تلاش بسیار لازم است. با بارش کارهای خوب برند شخصی خود را بسازید که اجر و پاداش اعمال خوب حتمی و ماندگار است. فراموش نکنید که اوج موفقیت‌های شما برابر است با عمق اعتقادات شما! آنگاه روزی با صدای رسا می‌توانید بگویید: «آنچه در توان داشتم برای هم‌زمینی‌هایم انجام دادم».

🔸 متن کامل این #یادداشت را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily