🌟 شماره ۸۶۹ روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ کنش دانشجویی؛ یک تکانه اوتوپیایی (#سرمقاله/ #محمد_جوانمرد)
◀️ عیار دانشگاه/ شش رئیس دانشگاه از مأموریت و کارکرد دیروز و امروز و فردای دانشگاه گفتند (#پرونده/ ص۶و۷)
◀️ یک قدم از بیرون، ده قدم از درون/ میزگرد گفت‌وگوی رؤسای دانشگاه درباره مأموریت امروز شریف #پرونده (#امین‌_بهجتی/ ص۸)
◀️ دوری و سکوت/ ۱۶ آذر در سالی که دانشگاه نیست (#گزارش/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#مریم_قیدی/ ص۲)
◀️ جوانان توییتری بهارستان/ «به کجا می‌روی آخر؟!» ۱۶ آذر با طعم مجلس انقلابی #گزارش (#امیرعباس_جعفری/ ص۳)
◀️ در ستایش اقتدار #ذره‌بین (#محمدصالح_سلطانی/ ص۳)
◀️ آنچه خود داشت/ مروری بر دومین دوره «مدرسه ادبیات، انسان، شهر» (#گزارش/ ص۴)
◀️ مدیریت مداری #آن‌سوی_آجرهای_قرمز (#محمدتقی_ضرغام_افشار/ ص۴)
◀️ وقت ندارم/ وقتی فرصت سر خاراندن نداریم، چه کنیم؟ #ترجمه (#محمدامین_رامی/ ص۵)
◀️ از ابن‌سینا تا جکوز/ ادبیات دانشجویی روزبه‌ر‌وز متفاوت‌تر می‌شود #هنر‌_و_ادبیات (#سعید_رحیمی/ ص۹)
◀️ می‌خوانم پس هستم/ گزارشی از جسات خوانش و نقد داستان #شریفانه (#عرفان_خلج/ ص۹)
◀️ تیشه بر ریشه #صریر (#سارا_ایرانبخش/ ص۹)
◀️ هرکه ریسکش بیش، سودش بیشتر/ آیا واقعا بورس بازار بهتری برای سرمایه‌گذاریست؟ #اقتصاد_و_کسب‌وکار (#محمدرضا_حسن‌پور/ ص۱۰)
◀️ سخت هم می‌شود (#از_صفر_تا_ثروت/ ص۱۰)
◀️ اورست پلاستیکی/ کشف آلودگی میکروپلاستیکی در نزدیکی قله اورست #علمی (#فاطمه_خسروی/ ص۱۱)
◀️ چقدر به واکسن نیاز داریم؟ #دانستنی‌ها (#یزدان_بابازاده/ ص۱۱)
◀️ سنگ‌فرش هر چمن از طلاست #هر‌دم‌بیلی (#امیرحسین_پویا/ ص۱۲)
◀️ مهدیار، اون کتاب تست رو بیار #وصله‌پینه (#علیرضا_اسماعیلی/ ص۱۲)

t.me/sharifdaily/7190

@sharifdaily

«وقت ندارم»

❇️ تئوری مدیریت ترس بیان می‌کند که اغلب رفتارهای انسان بر مبنای اولیه‌ترین و پایه‌ای‌ترین ترس انسان، یعنی ترس از فنا و عدم بقاست‌. وقتی که اتفاقات بد رخ می‌دهند، خصوصا آنهایی که تصادفی و بی‌معنا به نظر می‌رسند، ما به دنبال یک حس درک و نهایتا یک حس کنترل می‌گردیم؛ برای مثال هنگامی که یکی از اعضای خانواده دچار یک بیماری بحرانی می‌شود، ما راه‌های درمان بیماری را در اینترنت جست‌وجو می‌کنیم یا به دنبال پزشکی بهتر می‌گردیم، یا حتی دعا می‌کنیم. علاوه بر اینکه ما برای انجام این کارها دلایل شخصی خود را داریم، بخشی از آن برای این است که حس کنترل و موثر بودن داشته باشیم. اگرچه در حقیقت این حس کنترل یک توهم بزرگ است ولی تأثیر بسزایی در بهتر کردن حال‌مان دارد.

🔸 وقتی که قطاری از اتفاقات بد، ناتمام به نظر می‌رسد، ما این حس تسلط و کنترل را از دست می‌دهیم و خودمان را در گردابی از عواطف و احساسات منفی می‌یابیم. وقتی اتفاقات ناگوار رخ می‌دهند، ما نسبت به اینکه چه اتفاقی در ادامه رخ خواهد داد بی‌اطمینان می‌شویم و درنتیجه حس سردرگمی‌ به ما دست می‌دهد و وارد یک چرخه مخرب می‌شویم.

🔸 با این وجود، نحوه مواجه ما با یک تجربه بد می‌تواند به اصلاح این رفتارها کمک کند. مقاله نیویورک‌تایمز راه‌کارهایی برای از بیرون گود نگاه کردن به اتفاقات پیشنهاد می‌دهد. #ترجمه #محمدامین_رامی از این مقاله را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily

«نایاک علیه استاد ایران‌ستیز»

❇️ اعطای جایزه معتبر تورینگ به جفری اولمن، استاد مشهور و بازنشسته دانشکده علوم کامپیوتر دانشگاه استنفورد، با توجه به رفتارهای تبعیض‌آمیز او علیه دانشجوهای ایرانی و نیز مواضع نژاد‌پرستانه‌اش، واکنش‌ها و اعتراض‌هایی را به دنبال داشت؛ اعتراض‌هایی که ایرانی‌ها در نقاط مختلف جهان در مرکز آن قرار داشتند.

🔸 شورای بین‌الملی ایرانیان آمریکا (NIAC) در نامه‌ای خطاب به رئیس دانشگاه استنفورد، این دانشگاه را مورد مواخذه قرار داده و درخواست مجازات اولمن را با توجه به اظهارات تبعیض‌آمیز و تنش‌زایش درباره ایرانیان بیان کرده است. این نامه به واقعه‌ای اشاره دارد که به گفته این شورا، در طی آن، یک فارغ‌التحصیل دانشگاه صنعتی شریف ایمیلی به اولمن ارسال می‌کند و از او درباره پذیرش دانشگاه سوالاتی می‌پرسد. در پاسخ، اولمن دانشجو را به وب‌سایتی از دانشگاه ارجاع می‌دهد که در آن بیان شده که پروسه پذیرش در دست کمیته‌ای از فارغ‌التحصیلان و اعضای دانشکده است و خارج از اختیارات او. همچنین اولمن بیان می‌کند که حتی اگر در موقعیتی بود که که می‌توانست به او کمکی بکند، این کار را انجام نمی‌داد، مگر اینکه ایران حق کشور اسرائیل را به رسمیت بشناسد.

🔸 نامه NIAC، ادعا می‌کند که این اظهارات به‌طور ناعادلانه‌ای باعث تبعیض علیه دانشجوهای ایرانی می‌شود و اولمن با این کار، آمال و آرزوهای دانشجوهای ایرانی را به‌خاطر سیاست‌های دولت‌ ایران، گروگان گرفته است. این سازمان از هنسی درخواست کرده تا این اظهارات را محکوم کند، اقدامات لازم را برای مجازات اولمن در دستور کار خود قرار دهد و موضع استنفورد درباره دانشجویان ایرانی را شفاف نماید.

🔸 اما استنفورد بیان می‌کند که اولمن در پروسه پذیرش دخالتی ندارد و حق دارد که آزادانه عقاید خود را، هرچند بحث‌برانگیز، بیان کند. به گفته سخنگوی این دانشگاه اظهارات اولمن دیدگاه شخصی او بوده و نه عقاید دانشگاه و استنفورد هیچ تبعیضی در پذیرش خود قائل نمی‌شود. همچنین استنفورد قصدی برای مجازات اولمن ندارد و بسیاری از استادان استنفورد عقایدی جنجالی در زمینه‌های مختلف دارند و این امری عادی به شمار می‌رود.

🔸 در صفحه #کمی_آنسوتر روزنامه #محمدامین_رامی گزارشی از روزنامه Stanford Daily را درباره این موضوع #ترجمه کرده که آن را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily

🌟 شماره ۸۷۶ روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ شریف برای زندگی (#سرمقاله/ #رسول_جلیلی)
◀️ همکاری رفته، همکاری آمده/ گفت‌وگو با دکتر رسول جلیلی، سرپرست جدید دانشگاه (#پرونده/ ص۴و۵)
◀️ اخلاق، مقدم بر علم/ رونمایی از کتاب «بر مدار اخلاق و انصاف» همراه با معرفی برگزیدگان نخستین دوره جایزه دکتر سعیدی (#گزارش/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (ص۲)
◀️ مسئولیت بر عهده هیئت است/ گفت‌وگو با دبیر هیئت الزهراء (س) درباره حادثه منجر به فوت امیرحسین جیرانی‌زاده (#گزارش/ ص۳)
◀️ معاونت ندانشجویی و نفرهنگی/ #نامه_وارده (علی_محمدی_دینانی/ ص۳)
◀️ سنت‌های شفاف/ انتخاب روسای دانشگاه‌ها در خارج از کشور #کمی_آنسوتر (#محمد_ملانوری/ ص۶)
◀️ نوبلیست دوچرخه‌سوار #روی_خط_خارج (#امیررضا_احمدزاده/ ص۶)
◀️ جزئیات، جزئیات و جزئیات/ آنچه شرلوک هولمز درباره ذهن به ما آموخت #ترجمه (#محمدامین_رامی/ ص۷)
◀️ اتوشریف #وصله‌پینه (#امیرمحمد_طهماسبی/ ص۸)
◀️ اینجا معمولا کسی سوار نمی‌شه #نبات (#عرفان_فرهادی/ ص۸)

t.me/sharifdaily/8598

@sharifdaily

«جزئیات، جزئیات و جزئیات»

❇️ گاورز به دانشجویان خویش گوشزد می‌کرد که همیشه معاینه بیماران خود را از لحظه‌ای که بیمار از در وارد می‌شود، آغاز کنند. وی در یکی از مقالات خویش (A Clinical Lecture on Silver and Syphilis) درباره یکی از معاینه‌های خویش می‌نویسد: «یکی از عاداتی که باید کسب شده و هرگز ترک نشود، نظاره و مشاهده بیمار در از لحظه ورود او به اتاق است. به نحوه راه رفتن و وضع او توجه کن. اگر توجه می‌کردی می‌دیدی که لنگ می‌زند و رنگ غیرعادی صورتش به چشمت می‌آمد.» این نوع نگرش به طور چشم‌گیری با یکی از عادت‌های شخصیت شرلوک هولمز که در سریال Sherlock توسط BBC به تصویر درآمده شباهت دارد: سعی در تعیین شخصیت و مشخصات هر فرد بر اساس کوچک‌ترین و ریزترین سرنخ‌های ظاهری. به طور خاص، این اهمیت سرنخ‌های کوچک و به ظاهر کم‌ارزش است که هم شرلوک و هم دکتر گاورز را الهام می‌بخشد.

🔸 شرلوک و گاورز هردو هشدار می‌دهند که همواره این احتمال وجود دارد که پیش‌فرض‌ها و پیش‌داوری‌‌ها باعث شوند افق پیش روی شما مه‌آلود شود. برای هر دو نفر، نگاه دقیق، خنثی و بدون پیش‌داروی کلید قضاوت صحیح است. به همین دلیل است که شرلوک در سریال Sherlock جان واتسون را سرزنش می‌کند: «تو می‌بینی، اما مشاهده دقیق نمی‌کنی. تفاوت این دو واضح است.» گاورز این موضوع را اینگونه بیان می‌کند: «روشی که باید برگزید این‌گونه است: هرگاه با بیماری با جزئیات ناآشنا و جدید مواجه می‌شوی، تمام پیش‌فرض‌های خود را کنار بگذار. به این بیمار به عنوان نمونه‌ای جدید و مسئله‌ای حل‌نشده نگاه کن که باید با داشته‌ها و اطلاعات و جزئیات بیمار، راه حل مشکل را بیابی.»

🔸 #محمدامین_رامی در صفحه #ترجمه روزنامه یادداشتی از BBC را ترجمه کرده که درباره طرز تفکر، استنتاج‌های منطقی و توجه شرلوک هولمز به جزئیات و شباهت این نوع نگرش به چند تن از پزشکان مشهور بریتانیایی‌ست. این ترجمه را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily