🌟 شماره 860 روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ دیدار به ترم بعد (#سرمقاله/#علیرضا_اسماعیلی)
◀️ حاضرِ غایب/ نگاهی به وضعیت آموزش مجازی از نظر دانشجوها (#پرونده/ ص۴و۵)
◀️ انجمن علمی فقط جشن و رویداد نیست/ انجمن‌های علمی در سالی که گذشت (#پرونده/ ص۶)
◀️ جای خالی نگاه بلندمدت/ #یادداشت (#حمیدرضا_هدایتی/ ص۶)
◀️ آماده افتتاح ولی منتظر/ ساختمان جدید آموزش چه شکلی است؟ #گزارش (#پرونده/ ص۷)
◀️ خوشا لذت نان‌شدن زیر دندان او/ کسب‌وکارهای اجتماعی در موسسات خیریه (#زهرا_اکبری/ ص۳)
◀️ بی‌دکتراها را دور نیندازید/ #حرف_زیادی (#مرتضی_یاری/ ص۳)
◀️ سوی دیگر وصال/ واکنش‌های دانشجوها به گزارش‌ روزنامه از مرکز فرهنگ خانواده و ازدواج نهاد رهبری (#گزارش/ ص۲)
◀️ پشتم گرمه/ #سخن_مسئولین (#رضا_علیپور/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#مهدی_فخرآبادی/ ص۲)
◀️ جهان! جان مادرت با من نرقص/ #وصله‌پینه (#رضا_علیپور/ ص۸)
◀️ #استاد_شریف_ما/ ص۸

https://t.me/sharifdaily/6453
@sharifdaily

«خوشا لذت نان شدن زیر دندان او»

❇️ کسب‌وکارهای اجتماعی را می‌توان ادامه سنت‌های وقف و قرض‌الحسنه در جامعه ایرانی دانست. کسب‌وکار اجتماعی یک بنگاه اقتصادی کاملا خودگردان است، به این معنا که درآمدهای بنگاه، بزرگ‌تر یا مساوی هزینه‌های اداره آن است و به کمک‌های خیریه و یا داوطلبانه وابسته نیست. از سوی دیگر این کسب‌وکار به یک دغدغه و هدف اجتماعی مهم می‌پردازد؛ مانند فقر، اشتغال اقشار محروم و حاشیه‌ای، محیط زیست، اعتیاد، کارآفرینی روستایی، کودکان کار و ... همچنین در کسب‌وکارهای اجتماعی در صورت سودآور بودن، یا سود بین سهام‌داران و مالکان آن که در این حالت باید فقرا باشند تقسیم می‌شود و یا تمامی درآمدها، صرف مخارج کسب‌وکار، نگهداری بنگاه و توسعه موفقیت‌های اجتماعی آن می‌گردد.

🔸 پانزدهمین جلسه از سلسله رویدادهای توسعه پایدار ایران با موضوع کسب‌وکارهای اجتماعی درون موسسات خیریه و چالش‌های آن از سوی #مدرسه_توسعه_پایدار شریف روز ۲۳ خردادماه ۹۹ به صورت برگزار شد. در این برنامه نمایندگی از جمعیت امام علی (ع)، موسسه خیریه رعد الغدیر و موسسه خیریه استاد روزبه زنجان حضور داشتند و از تجربه‌ها و چالش‌هایشان در مسیر راه‌اندازی یک کسب‌وکار اجتماعی گفتند.

🔸 گزارش #زهرا_اکبری از این رویداد را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily