🌟شماره ۷۵۹ روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ هر ایرانی یک پیکان برقی / گزارشی از نشست مدیرعامل ایران‌خودرو با دانشجویان(ص۳)
◀️ قمار عاشقانه / #سرمقاله( #محسن_رستمی)
◀️ تهران سرطان دارد / گزارشی از گپ‌وگفتی درباره اثر جدید رضا امیرخانی(ص۲ / #فراز_ملاجعفری)
◀️ توصیه‌های بوعلی به کاربران فضای مجازی / #حرف_زیادی(ص۳ / #مرتضی_یاری)
◀️ دقیق‌ترین شبیه‌سازی از عالم تا به امروز / شبیه‌سازی عالم - تاثیر سیاهچاله‌ها بر ساختارهای کیهانی (ص۴ / #سینا_هوشنگی)
◀️ سیاست(ن‍‍)گذاری علمی /‌ #از_کوارک_تا_کیهان(ص۴ / #نعمت‌الله_فرهادی)
◀️ حرف یکی است، راه متفاوت است / چند نکته برای کارآفرینان در حاشیه درس تبدیل فناوری به کسب‌وکار (ص۵ / مترجم: #حسین رجبی)
◀️ مطمئنی اولین کسی هستی که...؟ / #روی_خط_خارج(ص۵ / #احسان_حقی)
◀️ صنعت سیاست‌زده / مروری بر مصاحبه سال ۹۴ مدیرعامل ایران‌خودرو در ایام رکود بازار(ص۶)
◀ خودروی ملی سوار شویم / #بگومگو(ص۶ / #حسین_شاهرخی)
◀ نصرتی اینجا، نصرتی آنجا، نصرتی همه‌جا / #ببخشید_شما(ص۶ / #مهدی_جعفری)
◀ انقلابی به نام بلاک‌چین / بلاک‌چین، سوژه این‌روزهای دنیای فناوری اطلاعات، به زبان ساده(ص۷ / #محمدامین_برقعی)
◀ وقتی فضارفتن آسونه / #وصله‌پینه(ص۸ / #امین_محمدی)

https://t.me/sharifdaily/1646
@sharifdaily

«چند سؤال مغرضانه»

#یادداشت: #محسن_رستمی
مدیر مسئول روزنامه

برای افرادی مثل من، یافتن دکتر #گلشنی و خواندن نظرها و نوشته‌هایش، مائده‌ای آسمانی و آبی بود بر آتش واماندگی در عالم علم و تکنولوژی. کمک می‌کرد به یافتن نسبتی بین اعتقادم و آنچه با عنوان علم با آن سروکار داشتم. به وجد می‌‏آمدم وقتی عالم باعملی با افتخار از دین صحبت می‌کرد، برایمان از الهام بخشی تعالیم دینی می‌گفت و نگاهش پشتوانه‌ای داشت که در جهان به آن بدیده احترام می‌نگرند. از این بابت خود را مدیون ایشان می‌دانم. طبیعی است آدمی کاریزماتیک که همیشه سعی کرده خودش باشد و نظراتش را صریح و بدون روتوش بگوید موافقان و مخالفان جدی‌ای داشته باشد. آنقدر که از تئوری انگ شروع کنند و در تأیید یا رد دکتر به تعبیرهای عجیب و غریبی در مورد طرف مقابلشان برسند. این تقابل در داستان بازنشستگی ایشان به حد اعلای خودش رسیده است. در چنین شرایطی اگر نخواهیم به تعبیر رفیق شفیق خارج‌نشینمان از آب گل آلود ماهی بگیریم چه باید بکنیم؟ نگاه ما کی رنگ حقیقت بخود می‌گیرد؟ آیا باید تمام نظزها را بدون توجه به سمت و سوی آن منتشر کرد و قضاوت را به عهده مخاطب گذاشت یا اینکه به توصیه عزیزی، خاموش ماند و اجازه داد تا «زمان» بهترین قضاوت خود را انجام دهد؟ می‌توان افرادی را در اطرافمان تصور کنیم که به جایی وابسته نیستند و خود دانشگاه برایشان مهم باشد؟ اصلا آیا سؤال‌ها و ابهام‌های ما در این مورد معلوم است و مشخص است چه می‌خواهیم؟
برای شروع ابهام‌های خودم را می‌گویم شاید پایه‌های لغزان بحث را محکم‏تر کند.

1️⃣ قاعده دقیق #بازنشستگی_استادان چیست؟ وضع کننده قانون آن کیست؟ نقش وزارت علوم و شورای عالی انقلاب فرهنگی در این مورد چیست؟

2️⃣ #مدیریت_دانشگاه و #هیأت_امنا چه نقشی در تسریع یا کند شدن این قانون دارند؟ در مورد خاص دکتر گلشنی، این دو چه نقشی داشته‌اند؟

3️⃣ تاکنون دانشگاه، با موردی مشابه دکتر گلشنی روبرو بوده است؟ #دانشگاه‌های_سطح_1 در این زمینه چه می‏کنند؟

4️⃣ آیا فرایند بازنشستگی ایشان با موج انتقادهای سال گذشته ایشان تسریع شده است یا روال آن از قبل شروع شده بود؟

5️⃣ همگان به تسلط دکتر گلشنی به مباحثه و #مناظره واقفند. ایشان چه حرف ناگفته‌ای دارد که اصرار بر مناظره دارد؟ آیا این را باید تحدی تعبیر کنیم؟

6️⃣ در سال گذشته، دکتر انتقادهایش به دانشگاه را در قالب وصیت نامه مطرح کرد و مدیریت دانشگاه به صورت مکتوب به آنها پاسخ داد. دکتر گلشنی کماکان احساس نگرانی می‌کند و حتی از نگاه اسلام‌ستیزانه در برخی اجزای دانشگاه سخن می‌گوید. برای نتیجه مطلوب‌تر، بهتر نیست این مناظره بین دکتر گلشنی و فردی مسلط به حوزه مدیریتی دانشگاه و البته علوم انسانی برگزار شود تا رئیس دانشگاه؟

7️⃣ انتقاد ایشان به #مقاله‌محوری و شیوه #جذب و #ارتقای استادان از نگاه فردی مثل من، خیلی جذابست. راهکار عملیاتی و مدل جایگزین آن چیست؟

8️⃣ تقریبا هیچ کسی در شخصیت علمی ایشان تردیدی ندارد اما در مورد وجوه مدیریتی ایشان کمتر صحبت شده است. در سال قبل، دکتر حسینی لیستی در خور تحسین از دانشجویان و فارغ التحصیلان مرکز #فلسفه_علم ارائه کرد. آیا راهی برای شناخت بیشتر این مرکز وجود دارد؟ تعداد و کیفیت استادان؛ نسبت استاد به دانشجو؛ سیلابس درس‏ها؛ ارتباط با مراکز علمی، امکانات مرکز و ...؟

9️⃣ بهترین روش حفظ این سرمایه ارزشمند دانشگاه چیست؟ فعالیت مادام‌العمر؛ حفظ کرسی تدریس؛ حفظ جایگاه مدیریتی، کمک مدیریت دانشگاه به پویایی بیشتر مرکز فلسفه علم یا ...؟

@sharifdaily

🌟 شماره 800 روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ ورود عاقلان ممنوع (#سرمقاله/#محسن_رستمی)
◀️از نان شب واجب‌تر؛ مثل امنیت/ تریبون خلوت شورای صنفی در روز شلوغ دانشگاه/#گزارش (#نگین_خسروانی_نژاد/ ص۲)
◀️سمند اضطراری/ #سخن_مسئولین (#رضا_علیپور/ص۲)
◀️خاطراتی به قدمت آجرهای شریف/ دکتر باغرام از گنجینه دانشگاه می‌گوید (#گفت‌وگو/ص۳)
◀️یک سوزن به فعالان فرهنگی/ #نامه_وارده (#سینا_طاهری/ص۳)
◀️سینمایی که نکوست از بهمنش پیداست/ مروری بر آنچه در جشنواره سی‌وهفتم فیلم فجر گذشت (#گزارش/ص۴)
◀️ من فجر بودم، او سزار دوست داشت!/ از جشنواره فیلم ایران تا فرانسه #جشنواره_فجر (#علیرضا_اسماعیلی/ ص۴)
◀️ باور به تغییر/ روزنامه شریف چگونه به شماره ۸۰۰ رسید؟ #کرونولوژی (#گزارش/ص۵)
◀️ خواسته‌های انقلاب ۵۷ را مصادره می‌کنند/ گفت‌وگو با عباس عبدی (#گفت_و_گو/ ص۶)
◀️ سی ساله‌ها (#مرتضی_یاری/ ص۶)
◀️ توییتر در دهه فجر/ از ماجرای سنگ و گنجشک تا راهپیمایی ملی/ #هزارقلم (#هاتف_محقق/ ص۷)
◀️با خفت‌گیرها چه کنیم؟/ #وصله_پینه (#محمدحسین_هوائی/ص۸)

https://t.me/sharifdaily/3097
@SharifDaily

🌟 شماره 843 روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ همیشه راحت‌ترین راه بهترین راه نیست (#سرمقاله/#محسن_رستمی)
◀️ فقط سیاست‌گذاری کافی نیست/ آلودگی هوای تهران از نمایی نزدیک‌تر ( #پرونده/ص۴)
◀️ نه علم مدرن را فهمیده‌ایم و نه دانشگاه را/ رضا منصوری از «معماری علم در ایران» می‌گوید (#پرونده/ص۷)
◀️ عمو این منو زد/ اخبار شریف در خبرگزاری‌های خارج دانشگاه (#بخش_خبری/ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#مهدی_فخرآبادی/ص۲)
◀️ پیرمردهای بی‌تماشاچی قهرمان شدند/ مسابقات بسکتبال بین دانشکده به پایان رسید #گزارش (#محمدصالح_انصاری/ص۳)
◀️ آفتابه‌لگن هفت‌دست؛ شام و ناهار هیچی! #نامه_وارده (#محمدجواد_ابوطالبی/ص۳)
◀️ آدامس شش‌هزارساله/ محققانی از دانشگاه کپنهاگ دانمارک موفق به استخراج کامل DNA یک انسان از یک «آدامس شش‌هزار ساله» شدند #علمی (#سینا_هوشنگی/ص۵)
◀️ ریاضی‌دان فقیر/ به بهانه سالروز تولد ریاضی‌دان برجسته؛ رامانوجان #دانستنی‌ها (#نوشین_ترابی/ص۵)
◀️ مگر برای فوتبال بازی‌کردن هم پول می‌دهند؟/ مروری بر تعدادی از چهره‌های متولدشده در هفته اخیر #گفت‌وگو (#سحر_بختیاری/ص۶)
◀️ آخ تو شب یلدای منی، آلودگیِ دوست‌داشتنی/ #وصله_پینه (#رضا_علیپور/ص۸)
◀️ ۳۲۲ سخنران و ۲ مخاطب/ #نیش_شتر (#شیخ_بزول/ص۸)

https://t.me/sharifdaily/4792
@sharifdaily

🌟 شماره 852 روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ نگو، نشان بده! (#سرمقاله/ #محسن_رستمی)
◀️ به کرونا پشت نکرده‌ایم (#پرونده/ ص۴و۵)
◀️ با اینا بهارمو سر می‌کنم/ دانشگاه برای ادامه ترم چه تمهیداتی در نظر گرفته است؟ (#گزارش/ ص۳)
◀️ کرونا از همه‌رنگ/ وبینارهای شبانه درباره ابعاد مختلف پاندمی کرونا (#بخش_خبری/ ص۲)
◀️ ما رو دور ننداز/ #سخن_مسئولین (#رضا_علیپور/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#زهرا_طائفی/ ص۲)
◀️ جهش عقلانیت و علم؛ معجزه ظهور/ #نامه_وارده (#محمدباقر_غفرانی/ ص۳)
◀️ حساب و کتاب فراکتالی در بازار سرمایه/ حضور اعجاب‌آور ساختارهای فراکتالی در بازار بورس و نقش آنها در تعیین قیمت نفت/ #علمی (#یزدان_بابازاده/ ص۶)
◀️ بزرگ‌ترین دستاوردم داوری مسابقات آقایان بود/ گفت‌وگو با حسنا میرهادی، فری‌استایلر شریفی/ #مردمان_شریف (#نگین_خسروانی‌نژاد/ ص۷)
◀️ ای نامه که می‌روی به سویش... #وصله_پینه (#انگاره_گودرزی/ ص۷)
◀️ قوانین ناهار و شام پساکرونا/ شیوه‌نامه فاصله‌گذاری اجتماعی در دانشگاه صنعتی شریف/ #مطب_دکتر_انوچ (#محمدصالح_انصاری/ ص۸)

https://t.me/sharifdaily/5741
@sharifdaily

«نگو، نشان بده!»

#سرمقاله
#محسن_رستمی

❇️ نگو، نشان بده! و خیالم پرواز می‌کند به قبل از اسفند و من را داخل اتاق‌های بی‌پنجره مجتمع فناوری می‌اندازد. دوستانم را می‌بینم گرم صحبت. قهوه فوری را در لیوان‌های برچسب‌دارشان هم می‌زنند و صحبت می‌کنند. به همان «سنت ترکیبی»؛ کادربندی‌هایی به شیوه کارآفرینی، واژه‌هایی از جنس کلاس‌های موفقیت و آرمان‌ها و ریزبینی‌هایی دانشجویی. و چشم‌هایم را باز می‌کنم و فضایی را می‌بینم که به یک‌باره خالیِ خالی شد. و می‌بینم دستاوردها و کارهای شریفی‌ها را مرتبط با همین ویروس تاجدار؛ نه از جنس دستاوردها و کارهایی که برای اولین بار در جهان یک کاری شده باشد، دستاوردهایی که برای جامعه و مردم ملموس است، حتی یک اپلیکیشن که تولید محتوا می‌کند و آگاهی می‌دهد؛ به همین سادگی. قرار نبوده شاخ غول را بشکنند، فقط می‌خواستند باری از دوش هم‌وطن‌شان بردارند. سنت ترکیبی، کار خودش را بلد است.

🔸 نگو، نشان بده! و پیامک دوستی در خاطرم میآید که اگر عید، تهران هستی و بعدش هم حاضری دو هفته در قرنطینه باشی بیا به موکب هیأت دانشگاه و البته من که در تهران بودم پا به موکب نمی‌گذارم. دروغ چرا، ترسیدم. از اینکه من هم مبتلا شوم و برای خانواده‌ام مشکل درست کنم. اما روزهای بعد، خبرش را در رسانه‌ها دیدم که بچه‌های شریف، لازم باشد آشپزی هم می‌کنند در صف مقدم! قرار نیست کار روی زمین بماند.

🔸 نگو، نشان بده! ولی من چه چیزی را نشان بدهم. همه چیز که آشکار است. آنقدر که قائم مقام وزیر هم به رئیس دانشگاه پیام می‌دهد و بابت فعال کردن ظرفیت‌های شریف برای کمک به رفع مشکل کرونا تشکر می‌کند. راستش اینها را باید دوباره به خودم نشان دهم. به خودم که همین چند روز پیش وقتی فهمیدم یکی از مدیران دوباره تصمیم گرفته به هر شعبده‌ای شده یک مجموعه موفق دانشجویی را از دست‌شان بگیرد، با خودم گفتم وقتی دانشگاهش این‌گونه باشد، باید فاتحه مملکت را خواند. امیدواری بدهم به خودم که نگاه به مدیران پرسروصدا نکنم و بدانم که کار اصلی توسط عده‌ای انجام می‌شود که از این سروصداها به دورند و همین‌ها هستند که شریف را به جایگاه اکنونش رسانده‌اند. همان‌هایی که معتقدند دانشگاه باید بتواند پیوندهای محکمی با جامعه داشته باشد و تلاش می‌کنند شریف را به یک حوزه عمومی، تبدیل کنند.

🔸 راستش بعد از چندین ماه سخت که بر ایران و خصوصا شریف گذشت، این روزها امیدوارتر شده‌ام. همدلی و تلاش برای یکدیگر، زیباتر کرده زندگی را. حالا خیالم مرا می‌برد به خیلی دور در یک صحرای خشک و بی‌آب که گروهی را خوابی سبک و شیرین فراگرفت و وقتی بیدار شدند مزه تلخی‌های قدیم زیر زبان‌شان نبود؛ آنقدر که آماده بودند برای یک پیروزی بزرگ.

t.me/sharifdaily/5741

@sharifdaily