«جان شما و جان کف‌پوش‌ها»

❇️ #سالن_جباری در حال آماده‌سازی برای برگزاری شانزدهمین دوره مسابقات قوی‌ترین مردان ایران در آخر این هفته است.

🔸 امیدواریم زور بازوی مردان آهنین با کف‌پوش‌های زودرنج سالن جباری مهربان باشد و وزنه‌ها بلایی سر کف‌پوش این سالن نیاورند.

@sharifdaily

«داداچ توروخدا اشتباه نزن»

❇️ اگر امروز در سطح دانشگاه تردد داشتید و بدن‌های ورزیده‌ای با لباس‌های ورزشی به چشم‌تان خورد، تعجب نکنید؛ #سالن_جباری که در کنار ورزش، میزبانی باقی رویدادهای ورزشی و غیرورزشی و فرهنگی و غیرفرهنگی را هم ادامه می‌دهد، روزهای آخر این هفته پذیرای ورزشکارهایی‌ست که در شانزدهمین دوره مسابقات قوی‌ترین مردان ایران شرکت کرده‌اند.

🔸 سوای اینکه ارتباط این مسابقات به شریف چیست و انگیزه و هدف دانشگاه از میزبانی این رویداد چه بوده، امیدواریم کف‌پوش‌های سالن ورزشی دانشگاه که هزینه و زمان زیادی چند سال پیش صرف ترمیم آنها شده، در اثر رقابت قوی‌ترین مردان ایران آسیبی نبیند و ورزش دانشگاه دوباره تعطیل نشود.

@sharifdaily

«آخر هفته پرآیتم جباری»

❇️ چند نما از رقابت‌های قوی‌ترین مردان ایران در #سالن_جباری

📺 فیلم از صفحه اینستاگرام فیت‌شو

@sharifdaily

«پرفشارِ پرفشار»

❇️ فینال دسته بزرگ‌سالان مسابقات قوی‌ترین مردان ایران در #سالن_جباری

@sharifdaily

«پایان سه روز پرفشار در جباری»

❇️ محمد عزت‌پور، محسن مسن‌آبادی و علی‌اکبر جعفری نفرات برتر عجیب‌ترین رویداد ورزشی به میزبانی دانشگاه شدند.

🔸 عصر امروز فینال دسته بزرگ‌سالان شانزدهمین دوره مسابقات قوی‌ترین مردان قهرمانی باشگاه‌های کشور در #سالن_جباری برگزار شد تا از بین ۸۰ شرکت‌کننده در بخش بزرگ‌سالان، ۱۲ نفر برای حضور در پخش تلویزیونی در نوروز ۱۴۰۱ انتخاب شوند و ۶ نفر هم برای مسابقات جهانی در روسیه.

📷 عکس‌ها از کانال روابط عمومی دانشگاه

@sharifdaily

«نه اولین میزبانی، نه آخرینش»

❇️ آخر هفته پیش، دانشگاه میزبان شانزدهمین دوره مسابقات قوی‌ترین مردان ایران بود؛ رویدادی که پای کوه‌های عضله و بازوهای ورزیده مردان آهنین را به شریف باز کرد و چند روز متفاوتی را برای دانشگاه رقم زد. بعد از برگزاری این مسابقه گفت‌وگویی با مسئولان #تربیت‌بدنی دانشگاه داشتیم و درباره دو موضوع از آنها پرسیدیم؛ اول نگرانی‌هایی که بابت آسیب رساندن به کف‌پوش #سالن_جباری وجود داشت و دوم اهداف و انگیزه‌های دانشگاه از این میزبانی. توضیحات اداره تربیت‌دانشگاه را در ادامه می‌توانید بخوانید:

🔸 اولا کف‌پوش خود سالن که چند سال پیش تعویض شد و در حال حاضر ارزشی بیش از یک‌ونیم میلیارد تومان دارد، کف‌پوش باکیفیتی‌ست و به راحتی در چنین ورزشی آسیب نمی‌بیند، همان‌طور که ورزش‌های مختلفی در این مدت در سالن جباری برقرار بوده و کف‌پوش سالن به خوبی از پس میزبانی آنها برآمده است. اتفاقا بیشترین آسیب‌ها به سالن جباری و کف‌پوش آن در اثر برگزاری رویدادهای غیرورزشی در این سالن به وجود آمده است.

🔸 از سوی دیگر دو مدل کف‌پوش محافظ برای این مسابقات در نظر گرفته شده بود که فشردگی و استحکام بالایی داشتند؛ یک مدل روی کف‌پوش سالن قرار گرفته بود تا همه آیتم‌های مسابقه روی آن انجام شود و مدل دوم هم در برخی قسمت‌ها که وسایل سنگین‌تر به کار رفته یا امکان رها شدن وزنه‌ها و وسایل وجود داشت، برای ضربه‌گیری بیشتر تعبیه شده بود. علاوه بر این دو مدل کف‌پوش محافظ، لاستیک‌های ضربه‌گیری برای برخی آیتم‌ها در نظر گرفته شده بود.

🔸 همچنین یکی از آیتم‌ها که شامل بلند کردن و پرتاب گوی‌های سنگی از روی یک مانع بود، بیرون از سالن برگزار شد تا احتمال آسیب به کف‌پوش سالن کاهش یابد. همه ورزش‌کاران و کادر برگزاری مسابقه و همراهان ورزش‌کاران و... نیز با کفش ورزشی در سالن تردد داشتند. خوش‌بختانه با پیشگیری‌ها و مواظبت‌ها آسیبی به سالن وارد نشد، هرچند در قرارداد بسته‌شده نیز مثل همه قراردادهای تربیت‌بدنی پیش‌بینی جبران خسارت احتمالی نیز شده بود.

🔸 پیشنهاد برگزاری این مسابقات در شریف از سوی دکتر حبیب‌اللهی مطرح شد. دکتر حبیب‌اللهی قبلا مدیر تربیت‌بدنی دانشگاه تهران و دبیر منطقه ۱ ورزشی دانشگاه‌های کشور بوده و الآن هم مشاور رئیس فدراسیون بد‌ن‌سازی و پرورش اندام است و از قدیم با شریف و امکانات آن آشنایی داشته است. بعد از آن مسئولان فدراسیون و مسابقه، از جمله رئیس فدراسیون و رئیس کمیته قوی‌ترین مردان از امکانات دانشگاه شامل سالن جباری، مرکز بهداشت و درمان و سلف بازدید کردند و در نهایت قرارداد منعقد شد. همچنین با توجه به اینکه قرار بود مسابقات ضبط شده و تماشاگر نداشته باشد، دانشگاه می‌توانست از آن میزبانی کند.

🔸 یکی از اهداف دانشگاه از میزبانی این مسابقات نشان دادن وجه دیگری از دانشگاه به مخاطب بیرونی بود؛ یعنی یک کلیشه‌زدایی از دانشگاه صورت گیرد و شریف در سطح جامعه فقط به علم و تکنولوژی شناخته نشود و جامعه بداند شریف در زمینه ورزش هم فعال است و علاوه بر داشتن ورزش‌کاران فعال، امکانات ورزشی مناسبی هم دارد و با ورزش‌کاران و جامعه ورزشی بیرون دانشگاه هم می‌تواند ارتباط برقرار کند. ورزش‌کاران این مسابقات نیز فرهنگ بالایی داشتند و در این سه روز هیچ بحث و جدل و حاشیه‌ای پیش نیامد.

🔸 هدف دیگر ارتباط گرفتن دانشگاه با جامعه ورزشی و فدراسیون‌های مختلف کشور است. قبلا هم دانشگاه به عنوان مثال تفاهم‌نامه‌ای با فدراسیون تکواندو امضا کرده بود و در راستای آن تمرینات تیم دختران دانشجو و تیم ملی جوانان بانوان ایران در شریف برگزار شد. میزبانی چند هفته از لیگ بسکتبال بانوان کشور یا برپایی اردوی تیم بسکتبال ژاپن در سالن جباری هم پیش از این در دانشگاه سابقه داشته است. تفاهم‌نامه دیگری نیز با هیئت اسکیت تهران بسته شده بود که در راستای آن اعضای تیم ملی اسکیت در روز شریف زیبای من در دانشگاه برنامه اجرا کردند.

🔸 امیدواریم تفاهم‌نامه‌هایی نیز با فدراسیون بد‌ن‌سازی و پرورش اندام امضا شده تا از امکانات آن‌ها برای دانشگاه بهره بگیریم و کلاس‌های مربی‌گری و داوری این رشته‌ها را بتوانیم در دانشگاه برگزار کنیم.

🔸 در همه‌جای دنیا ورزش در دانشگاه‌ها به صورت جدی پیگیری می‌شود و دانشگاه‌ها میزبان رویدادهای ورزشی مختلف هستند. همین رویدادهای ورزشی می‌تواند پل ارتباطی بین دانشگاه و جامعه باشد.

🔸 همچنین در این سه روز از بیش از ۵۰ نفر تست ترکیب بدن (Body Composition) گرفته شده و داده‌های آن برای تحقیقات بعدی جمع‌آوری شد. ۳۰ نفر از این ۵۰ نفر ورزش‌کاران شرکت‌کننده در این مسابقات بودند و ۲۰ نفر دیگر هم مربیان و همراهان ورزش‌کاران. ۲۰ نفر از ۳۰ ورزش‌کار نیز جزء ۱۲ نفر برتر دسته جوانان و بزرگ‌سالان قرار گرفتند و رتبه‌های برتر مسابقات را کسب کردند.

t.me/sharifdaily/9247

@sharifdaily

«هم‌افزایی هزینه دارد»

#وصله‌پینه
#امیرمحمد_طهماسبی

❇️ هفت صبح، به کف واگن مترو خیره شده بودم و داشتم به ددلاین پروژهای تو استراحت بین دو ترم فکر می‌کردم. هم‌زمان خواننده تو هندزفری می‌گفت «اکیپ ما می‌دونی که کالج فوله توش! ازون فازا ندارم که پاشم با عشق صبح زود!» از این شرایط فقط یه اکیپ داشتم که می‌خواستن ترم بعد هفت‌ونیم صبح کارگاه حضوری بردارن.

🔸 همین‌طور که داشتم فکر می‌کردم بالاخره واقعا از این شرایط چی‌شو دارم، حس کردم رفتم زیر یه سایه. کم‌کم یه کفش ورزشی به کفشم نزدیک شد، یه دست خورد به شونه‌ام. دیگه وقتش بود چشممو از کف مترو بدزدم. سرمو تا آوردم بالا، زیپ گرم‌کن‌اش رو دیدم. چشممو آوردم بالا، لوگو پوما که زیرش نوشته بود نایک رو دیدم. تا آخر آوردم بالا، با یه قیافه که رگای شقیقه‌هاش معلوم بود روبه‌رو شدم. وقتی چشم تو چشم شدیم پرسید: « ». «ببخشید هندزفری داشتم». «می‌گم ایستگاه شریف بعدیه؟»

🔸 با سر تأیید کردم و هندزفری رو گذاشتم توی گوشم که خواننده داشت می‌گفت «به تریپت میاد از اون بچه شریفایی». داشتم فکر می‌کردم آقاهه از شرایط از اون بچه شریفیا بودن چی‌شو داره که واگن وایساد. داشتیم شونه به شونه هم از ایستگاه خارج می‌شدیم که رسیدیم به تونل باد خروجی ایستگاه. تا رسیدیم مثل همیشه سریع کلاه بوقی باب‌اسفنجی‌امو از کیفم درآوردم. بدنم رو خم کردم تا نوک کلاه بوقی تو مسیر جریان هوا قرار بگیره. باز یه دست خورد روی شونه‌ام. سرمو چرخوندم، وقتی چشم تو چشم شدیم پرسید « ». داد زدم «ببخشید هندزفری داشتم». اومدم هندزفری مو درآرم دیدم نیست، باد با خودش برده بود. صدای شدید باد نمی‌ذاشت بفهمم چی می‌گه که لب‌خونی کردم. «این؟ این برای اینه که هوا رو بشکافه، ضریب درگمو کم کنه و یه ورتکس ...»

🔸 داشتم توضیح می‌دادم و پله پله عقب می‌رفتم که از کیف بلندم کرد و با خودش آورد بالای پله‌ها. «آخیش. دست‌تون درد نکنه داشتم می‌افتادم. ببخشید شما کی هستین؟» «مهم نیست من کی‌ام؟ منو از روی کارایی که می‌کنم می‌شناسی». «بتمن؟» «نه دیگه. من آیرون‌منم».

🔸 احتمالا منظورش از آهن، لوازم یدکیای طرشت بود. به راهم ادامه دادم و هوا آفتابی بود. کم‌کم رسیدم به دم در که یهو هوا ابری شد. اومدم آسمون رو ببینم که دوباره قیافه آقا هیکلیه اومد جلو چشمم. از کنارم که رد شد، دوباره هوا آفتابی شد. سرشو انداخت پایین و حراست چیزی بهش نگفت. منم تصمیم گرفتم همین کارو بکنم. سرمو انداختم پایین، داشتم رد می‌شدم که نگهبان گفت «آقا کجا؟» «من دانشجوام دیگه» «کارت دانشجویی؟» «چطور به اون آقاهه با اون هیکلش چیزی نگفتین؟ از من که کوله لپ‌تاپ و استایل دانشجویی دارم کارت می‌خواید؟» «کلاه باب اسفنجی جزء استایله؟» یادم رفته بود درآرمش. «دوما. ایشون مرد آهنیه. لبه مرزهای هم‌افزایی حرکت می‌کنه» «هم‌افزایی چی و چی؟» «قوی‌ترین ماهیچه‌ها و قوی‌ترین ذهن‌ها» «خب قوی‌ترین ماهیچه اونه، منم قوی‌ترین ذهنم. چرا فرق می‌ذارین؟» دوباره یه نگاهی به کلاه باب‌اسفنجی‌ام کرد.

🔸 دیگه کارت دانشجویی‌امو درآوردم و بهش حق دادم. دوباره یاد ددلاین پروژه‌ها افتادم و حالم گرفته شد. از جلوی جکوز رد شدم که دیدم آقاپرویز، مسئول جباری، نشسته تو لوپ و چوب شور گرفته دستش. رفتم گفتم «چرا تنها اینجا نشستین؟» با ناراحتی گفت «پارکت جباری...» که بغضش ترکید. زدم رو شونه‌اش گفتم «در عوض باعث هم‌افزایی قوی‌ترین عضلات و ذهن‌ها می‌شه. ارزششو داره.» آروم شد و گفت «راست می‌گی. هم‌افزایی هزینه‌ای دارد که باید بهای آن را بپردازی. کفشاتو درآر.» «اینجا چرا؟» «از لحاظ روحی نیاز دارم کفش غیرورزشی یکی رو از پاش درآرم» کفشم رو درآوردم و تو بغل هم گریه کردیم؛ اون برای پارکت، من برای پروژه.

t.me/sharifdaily/9214

@sharifdaily

«کدننویس‌ها هم بیایند»

❇️ دوازدهمین دوره #نمایشگاه_کار شریف از یک‌شنبه تا سه‌شنبه هفته بعد، یعنی از اول تا سوم اسفند در #سالن_جباری برگزار می‌شود.

🔸 فرصت‌های شغلی ارائه‌شده از سوی برخی شرکت‌های حاضر در نمایشگاه را در جدول بالا می‌توانید ببینید.

🔸 در مجموع بیش از ۵۰۰ فرصت شغلی در این نمایشگاه سه‌روزه ارائه می‌شود.

@sharifdaily