«یک مسیر چهارساله»
❇️ تا چهار سال پیش، خیلی از دانشجویانی که راهی کانادا می‌شدند، از طرحی صحبت می‌کردند که در آن، دانشجویان یک بازه از دوران تحصیل خود را در یکی از شرکت‌های مرتبط با دانشگاه استخدام شده و قرارداد سفت‌وسخت بسته و وارد کار می‌شوند و در ازای آن حقوق دریافت کرده و بیمه می‌شوند؛ دوره‌ای که به مدت آموزش مجازشان هم اضافه خواهد شد.
🔸 این طرح که ظاهراً در ابتدا به مدت دوسال در دانشگاه فردوسی مشهد پیاده شده اما به دلایلی متوقف شده و ادامه پیدا نکرده است، برای اولین‌بار به شریف آمد و از دانشکده مهندسی #کامپیوتر شروع به کار می‌کند و تا ۶ دوره، در این دانشکده اجرا می‌شود.
🔸 کوآپ که علی‌رغم همه‌گیری کرونا و ساختارهای نه‌چندان منعطف دانشگاه، توانست خود را شش دوره در یک دانشکده، اجرایی کرده و مفید بودنش را تا حد خوبی نشان دهد، از دوره هفتم، عمومی شد و به دانشکده‌های دیگر هم رفته‌رفته گسترش یافت و در دوره هشتم که درحال برگزاری‌ست، در هشت دانشکده راه افتاد و حالا مراحل اولیه‌ی دوره نهم آن، آغاز شده است.
🔸 به همین بهانه، در پرونده‌ی شماره ۹۱۵ روزنامه، سراغ دکتر #مهدی_خرازی استاد دانشکده کامپیوتر و مدیر طرح کوآپ دانشگاه رفتیم تا نگاهی به روند چهارساله‌ی این طرح بیندازیم و فراز و نشیب‌های آن‌را مرور کنیم که متن کامل آن‌را می‌توانید از اینجا بخوانید.
🔗 دکتر خرازی، چهارسال پیش و در روزهای اول این طرح، مصاحبه‌ای را به‌همراه دکتر #حمیدرضا_ضرابی‌زاده رئیس دانشکده کامپیوتر درباره کوآپ با روزنامه داشتند که متن آن‌را هم می‌توانید از اینجا بخوانید.
🆔 @sharifdaily
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Telegraph
یک مسیر چهارساله...
ایده‌ی اولیه کوآپ چه بود و چه مسیری را برای راه‌اندازی طی کرد؟ من البته یک مصاحبه در گذشته با روزنامه انجام داده‌ام که می‌توانید به آن مراجعه کنید؛ اما اگر بخواهم به‌طور کلی عرض کنم، باید بگویم که در گذشته مشاهده می‌کردیم که دانشجویان صرفاً به کلاس می‌آمدند…