«زیبا و حرفه‌ای»
❇️ روزهای آخر اسفند سال ۱۴۰۲، سالن نونوار شده‌ی آمفی‌تئاتر مرکزی، به‌عنوان اولین تجربه خود بعد از بازسازی یکساله، میزبان اجرای «بی‌خواب در قفس» بود که دومین اثر بچه‌های #کانون_تئاتر دانشگاه در طول سال به حساب می‌آمد.
🔸 این نمایش به کارگردانی #هومن_بنائی، نویسندگی #مجید_دیندار و تهیه‌کنندگی #سیدمهران_قریشی در اسفند سال ۴۰۲ پس از افتتاحیه آمفی‌تئاتر مرکزی شریف، روی صحنه رفت. نمایشی که برداشتی آزاد از داستان کوتاه «بعدازظهر باشکوه آقای بالتاسار» نوشته #گابریل_گارسیا_مارکز بود.
🔸 اثر، قصه پیرمردی نجار به نام بالتاسار را روایت می‌کند که بعد از عمری کار و ساخت انواع محصولات چوبی، با ساخت قفسی، زبان‌زد تمامی اهالی شهر می‌شود و به گمان مردم شهر «زیباترین قفس پرنده دنیا» را توانسته خلق کند. شخص بالتاسار اما چندان خوشحال از این موفقیت بزرگ نیست و ماجراهای مختلفی را در ادامه تجربه می‌کند...
🔸 این اجرا که حاصل حدود شش ماه تلاش تیم آن بود و در طول هفت شب به اجرا درآمد و با استقبال خوبی هم از طرف شریفی‌ها و غیر شریفی‌ها روبه‌رو شد، جزئیات بیشتری هم البته داشت که دیدم حیف است اگر در حد چند خبر باقی بماند؛ برای همین هم #شایان_بقایی ورودی ۹۹ مهندسی #صنایع و دبیر کانون تئاتر، در یادداشت کوتاهی برای شماره ۹۱۴ روزنامه، چند خط درباره آن نوشته که می‌توانید متن او را از اینجا بخوانید.
🆔 @sharifdaily
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Telegraph
فراتر از یک اجرای دانشجویی
نمایش بی‌خواب در قفس، زیبا و حرفه‌ای در روزهای آخر ۱۴۰۲ شریف چه بود و چه می‌گفت؟ نمایش «بی خواب در قفس» به کارگردانی هومن بنائی، نویسندگی مجید دیندار و تهیه‌کنندگی سید مهران قریشی در اسفند ماه سال ۱۴۰۲ پس از افتتاحیه آمفی‌تئاتر مرکزی شریف، روی صحنه رفت. این…