‍ «بیست‌وچهارساله از شریف»

❇️ درست بیست‌وسه‌سال پیش، یا بهتر بگوییم صبح سه‌شنبه ۲۵ بهمن ۱۳۷۹، روزنامه دانشگاه صنعتی شریف متولد شد و شماره صفر آن، روی میز شریفی‌ها قرار گرفت؛ روزنامه‌ای که حاصل دوندگی‌ها و تلاش‌های فراوان نسل اول روزنامه یعنی #سیداحسان_جاهد، #علی_قنواتی و #مسعود_شاهمرادی بود و در صفحه اول آن، به‌عنوان اولین کلام، چنین متنی نوشته بودند:

▫️«چند برگی که در دستان شماست، حاصل نخستین تلاش ما برای انتشار روزنامه‌ای در دانشگاه صنعتی شریف است. ناگفته پیداست که انتشار مرتب و مداوم روزنامه‌ای برای شریف، نیازمند تدارک و تهیه مقدمات بسیاری است که علاوه بر زمان کافی، همکاری و همراهی همه اهالی شریف را می‌طلبد.
▫️...در سال‌های اخیر، فعالیت‌های پراکنده زیادی با هدف اطلاع‌رسانی در سطح دانشگاه به انجام رسیده است. محصول این فعالیت‌ها خبرنامه‌های کوچک و بزرگی است که عمدتاً در دانشکده‌های مختلف و به مناسبت‌های گوناگون، با تلاش و ذوق دانشجویان علاقه‌مند منتشر شده و می‌شوند. به نظر می‌رسد با رشد کمی و کیفی فعالیت‌های دانشگاه دراین سال‌ها، نیاز به «رسانه»ای فراگیر که امر اطلاع‌رسانی در خانواده بزرگ شریف را برعهده بگیرد، هرروز بیشتر احساس می‌شود.
▫️حالا و در نخستین سال‌های قرن بیست‌ویکم، تصور جامعه‌ای که بدون در اختیار داشتن «رسانه»ای فراگیر، بتواند اتحاد اجزا و ارکان خود را حفظ کند کمی دشوار به نظر می‌رسد؛ ما معتقدیم یکی از نیازهای شریف نیز وجود جریان سالم و فراگیر اطلاع‌رسانی‌ست که همه ارکان دانشگاه، اعم از دانشجویان، استادان و کارکنان آن را به تناسب نیاز و نوع حضور در مجموعه دانشگاه پوشش دهد و اسباب نزدیکی و اتحاد آنان با یکدیگر و با کل مجموعه را فراهم کند.
▫️به نظر ما وجود چنین جریانی مفهوم «دانشجویی» و نسبت میان «دانشجو و استاد» و «دانشجو و دانشگاه» را به نحو چشمگیری متحول خواهد کرد و شادابی و نشاط دیگرگونه‌ای به فضای دانشگاه خواهد بخشید. طرح دقیق این سخنان البته مجالی وسیع‌تر می‌طلبد که انتشار روزانه روزنامه دانشگاه، خود بهترین مجال و نیز عرصه‌ای برای آزمودن آن درنظر و عمل خواهد بود.»

🔸 روزنامه در طول این سال‌ها، غیر از چندسالی که تعطیل بوده، نهصد و یازده شماره خود را به چشم دیده و تا حد خوبی تاریخ دانشگاه را، به ویژه در لایه زندگی دانشجویی مستند کرده و از این ترم هم ادامه خواهد یافت. در کنارش هم از اواسط دهه نود، سایت، کانال‌های مجازی و صفحات روزنامه در پیام‌رسان‌های مختلف شکل گرفتند تا به‌مرور از دانشگاه بیرون رفته و حالا دیگر نتوان مخاطبینش را محدود به دیوارهای قرمز شریف دانست.

🔸 مخاطبینی که اعتبار به‌دست آمده از آن‌ها، بزرگترین سرمایه روزنامه در طول این سال‌ها محسوب شده و امانتی بوده که تیم‌های مختلف حاضر در این رسانه، تلاش کردند به‌‌بهترین نحو آن‌را به بعدی‌ها تحویل دهند و خلاصه روزنامه هر اعتباری که دارد، از آن‌هاست.
پس تولد بیست‌وچهارسالگی‌اش هم بر همان بزرگترین دارایی‌اش که شما باشید، مبارک!

📸اولین صفحه از اولین شماره روزنامه شریف

🆔 @sharifdaily