«عبرت گرفتیم»

❇️ ظهر دوشنبه، ۱۲ مهر ۹۵، حادثه بزرگی گریبان شریف را گرفت؛ یکی از آسانسور‌های فرسوده ساختمان تغذیه، سقوط کرد و ۶ استادی که در آن بودند شدیداً آسیب دیدند. دقیقاً یکسال بعدش هم بخشی از دیوار جنوبی مسجد بر اثر فشار زیادی که به آن وارد شده بود در روز پنجشنبه ۱۳ مهر ۹۶ فروریخت که خوشبختانه به کسی آسیب نرسید.

🔸 دانشگاه تا مهر ۱۴۰۰، چهارسال نسبتاً کم‌حادثه را سپری کرد تا سه‌شنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۰ که #امیرحسین_جیرانی‌‌زاده ورودی ۹۸ مکانیک، حین جمع‌آوری سیاهی‌های ایام پایانی صفر در مسجد، از ارتفاع سقوط کرد و پس از چند روز کما، از دنیا رفت تا دوباره انتقادات به اوضاع ایمنی دانشگاه، بالا بگیرد.

🔸 ماجرا به همین‌جا ختم نشد و بامداد جمعه ۶ خرداد پارسال، بر اثر جرقه و اتصالی برق اتاق صوت مسجد، این اتاق آتش گرفت و دوده‌های آن کاری کرد که مسجد تا همین امروز غیر قابل استفاده شود؛ یک سال بعدش هم در بامداد ۱۹ اردیبهشت امسال، آزمایشگاه دانشکده مهندسی #عمران بر اثر جرقه شبکه برق کاملاً در آتش سوخت و خسارت ۱۰ میلیون دلاری روی دست دانشگاه گذاشت.

🔸 در تمام این سال‌ها که شریف هم خسارت مالی داشت و هم خسارت جانی، آنچه بیشتر از همه، توسط استادان، دانشجویان و کارمندان گفته می‌شد و با هر اتفاق، جای خالی‌اش بیش از قبل احساس می‌شد، نبود بخش HSE در شریف بود تا در کنار همه روندهای دانشگاه، بتواند ۱. ایمنی، ۲‌. بهداشت و ۳. محیط‌زیست‌ را رصد کند.

🔸 از اولین روز خرداد امسال، دانشگاه مدیریتی با همین نام مستقیماً ذیل حوزه ریاست ایجاد کرد تا بتواند حال وروز ایمنی دانشگاه را سامان بدهد؛ #بهمن_حاجی به‌عنوان مدیر HSE در این جایگاه قرار گرفت و در طول ۷ ماه اقدامات مختلفی را با همکاری همه‌جانبه #مدیریت_پشتیبانی_وخدمات پیگیری کرد که نشان می‌داد همین‌که شریف بیش از اینها دچار حادثه نشده، رحم خدا بوده است؛ از اوضاع ناخوش کپسول‌های اطفاء حریق و سیستم‌های اعلام گرفته تا چند تُن پسماند شیمیایی خطرناک و چندین لیتر گاز خطرناک هیدروژن.

🔸 باگذشت هفت ماه از راه افتادن این مرکز، سراغ وی رفتیم تا هم نگاهی به فعالیت‌های این مدت داشته باشیم و هم حال‌‌وروز فعلی و سایر ابعاد این مدیریت را زیر ذره‌بین بیندازیم و حاصلش شد پرونده شماره ۹۱۱ روزنامه که بخش اول آن را می‌توانید در ادامه بخوانید‌؛ قسمت دومش را هم در روزهای آینده منتشر خواهیم کرد.

🆔 @sharifdaily