« #سربــــــــاز_تڪـــــــــاور»
درین هنگامه وحشت که میهن روبه نابودیست،
دیوان روشن میهن، چهل سال در خاموشیست،
ز گردان وطندوستان آنکه سرباز راستین است،
برای راندن دشمن شمشیرش توی آستین است،
همیشه بند پوتینش، بسته و هست آماده،
ندارد در دلش وحشت، ز بند ترس آزاده،
بتازد بر صف دشمن به هر میدان و پیکاری،
کشد اهریمنان به خون، ازش دارند بیزاری،
سپاه اهرمن از ترس، ندارد در دلش مأمن،
دلاور مرد ایرانی، چو پولاد است و چون آهن،
چو طوفانی برق آسا بَرد بر صفشان یورش،
خون آریو به رگ دارد، نژاد دارد از کوروش،
به روز جنگ بر دشمن، چو رعد برق میتازد،
خیالش نیست که در این راه، کدامین لحظه، جان بازد،
گذشته و آینده، به دشمن تاخت و خواهد تاخت،
همه همرزم او گردید، بدانید که نخواهد باخت،
چو نامش بر زبان آید، دل دشمن میلرزد،
برایش هر همرزمی، زمین و آسمان ارزد،
نڪونامی گزیده خویش، ز الگویی که جد اوست،
چو نامش #آریــــــوبرزن دلیر است و میهن دوست،
هزاران بار تا مرز، فنا گشتن پیش رفته،
نگیرد از کسی فرمان، فقط با عشق خویش رفته،
هر آنگه گشت آماده به لشکر ضحاک تاخته،
سراپا این حرامی ها، ز ترسش رنگها باخته،
دهها سال است که می جنگد، چو آشکار و نهان باشد،
گرش دانند چه ها کرده، انگشتها به دهان باشد،
نه ترسی دارد از مردن، نه رعبی از سپاه دون،
کشاند دشمن میهن به خاری و به خاک و خون،
به دورش حلقه بسته اند، دلاوران جنگاور،
چو دانند همرهان او، شوند پیروز در آخر،
شنو تو ای هم میهن، اگر غیرت به تن داری،
حقی بر گردن خویش از سربازان وطن داری،
بیا و همره یاران، که تا بیشتر نگشته دیر،
که تا این میهن برنا، نگشته بیشتر ازین پیر،
دلت بسپار به آزادی، تمرکز روی آبادی،
نگویندت آینده که تو از ترس وا دادی،
سرت را زیر انداختی، به دوشت بار ننگ بردی،
ز دست دادی میهن را، چه نیرنگی که تو خوردی،
سکوتت مایه ننگ است، برای نسل آینده،
چو دانند تو از ترست، یه زالو را شدی بنده،
بیا همراه سربازان، برای میهنت جنگ کن،
شجاعت را پیشه کن، فرار از لکه ننگ کن،
نگو که در پی روزی، برای نان شب گیری،
نگو که تو گرفتاری، ز دست فقر به زنجیری،
به یاد آور سخن از من، به تو گویم باز این سان،
که مردان بهر نام جنگند، نامردان از برای نان،
گرت غیرت به رگ هست و گرت میهن عزیز باشد،
سپردن جان در این راه، بی نهایت لذیذ باشد،
بیا همرزم یاران شو، بهر خاک و بهر ناموس،
برای نسل آینده، رهایی ز هزار افسوس،
بکش بیرون تیغت را، قلافش بشکن ای همدرد،
که باغ خرم میهن، نگردد چون پاییز زرد،
مدتهاست این دلیر مردان، با نام گارد تکاور،
شبانه روز در جنگند، چو دارند عشق را باور،
همان عشقی که فرخزاد، خرمدین و آرش داشت،
نهال ماندگار عشق به قلب آریاها کاشت،
تو هم همخون ما هستی، مپندار که ضعیف هستی،
به خودآیی دلیری که دشمنان را حریف هستی،
زمان اتحاد است، من و تو چون ما گردیم،
برای میهن و یاران، درمان صدهزار دردیم،
ببند بند کفشت را، بکش شمشیر بران را،
به خاک و خون میباید، کشیم هر خصم ایران را،
کیان تاج این میهن چهل ساله زمین خورده،
به زیر پای زالوها، زیادی خاک و خون خورده،
همه دستها به هم زنجیر، همه دلها به هم بسته،
بجنگیم و نجات بخشیم، همه این میهن خسته،
نماد افتخار ما، فتاده پای اهریمن،
نماد سیک هندی را برافراشتن به هر برزن،
بپاخیزید همه باهم، وطن را باز میسازیم،
نمــــــــاد شیر وخورشید را به قله ها برافرازیم،
اشعار: سرباز فدایی میهن، #آریو_بختیاری.
تقدیم به ملت بزرگ ایرانزمین،
به امید اتحاد همه اقوام بزرگ میهن و براندازی ضحاک زمانه و بازسازی ایران سربلند،
#هموطن، اگر هنوز غیرتی به تن داری، بدون بهانه سازی به مبارزان وطن ملحق شو،
دستی بجنبانید تا خویش و میهن را نجات دهیم و در چشم آیندگان لکه ننگ تاریخ وطن نشویم،
التماس غیرت🙏🙏🙏
#جاوید_رضاشاه_دوم
#ارتــــــش_تڪاوران
درین هنگامه وحشت که میهن روبه نابودیست،
دیوان روشن میهن، چهل سال در خاموشیست،
ز گردان وطندوستان آنکه سرباز راستین است،
برای راندن دشمن شمشیرش توی آستین است،
همیشه بند پوتینش، بسته و هست آماده،
ندارد در دلش وحشت، ز بند ترس آزاده،
بتازد بر صف دشمن به هر میدان و پیکاری،
کشد اهریمنان به خون، ازش دارند بیزاری،
سپاه اهرمن از ترس، ندارد در دلش مأمن،
دلاور مرد ایرانی، چو پولاد است و چون آهن،
چو طوفانی برق آسا بَرد بر صفشان یورش،
خون آریو به رگ دارد، نژاد دارد از کوروش،
به روز جنگ بر دشمن، چو رعد برق میتازد،
خیالش نیست که در این راه، کدامین لحظه، جان بازد،
گذشته و آینده، به دشمن تاخت و خواهد تاخت،
همه همرزم او گردید، بدانید که نخواهد باخت،
چو نامش بر زبان آید، دل دشمن میلرزد،
برایش هر همرزمی، زمین و آسمان ارزد،
نڪونامی گزیده خویش، ز الگویی که جد اوست،
چو نامش #آریــــــوبرزن دلیر است و میهن دوست،
هزاران بار تا مرز، فنا گشتن پیش رفته،
نگیرد از کسی فرمان، فقط با عشق خویش رفته،
هر آنگه گشت آماده به لشکر ضحاک تاخته،
سراپا این حرامی ها، ز ترسش رنگها باخته،
دهها سال است که می جنگد، چو آشکار و نهان باشد،
گرش دانند چه ها کرده، انگشتها به دهان باشد،
نه ترسی دارد از مردن، نه رعبی از سپاه دون،
کشاند دشمن میهن به خاری و به خاک و خون،
به دورش حلقه بسته اند، دلاوران جنگاور،
چو دانند همرهان او، شوند پیروز در آخر،
شنو تو ای هم میهن، اگر غیرت به تن داری،
حقی بر گردن خویش از سربازان وطن داری،
بیا و همره یاران، که تا بیشتر نگشته دیر،
که تا این میهن برنا، نگشته بیشتر ازین پیر،
دلت بسپار به آزادی، تمرکز روی آبادی،
نگویندت آینده که تو از ترس وا دادی،
سرت را زیر انداختی، به دوشت بار ننگ بردی،
ز دست دادی میهن را، چه نیرنگی که تو خوردی،
سکوتت مایه ننگ است، برای نسل آینده،
چو دانند تو از ترست، یه زالو را شدی بنده،
بیا همراه سربازان، برای میهنت جنگ کن،
شجاعت را پیشه کن، فرار از لکه ننگ کن،
نگو که در پی روزی، برای نان شب گیری،
نگو که تو گرفتاری، ز دست فقر به زنجیری،
به یاد آور سخن از من، به تو گویم باز این سان،
که مردان بهر نام جنگند، نامردان از برای نان،
گرت غیرت به رگ هست و گرت میهن عزیز باشد،
سپردن جان در این راه، بی نهایت لذیذ باشد،
بیا همرزم یاران شو، بهر خاک و بهر ناموس،
برای نسل آینده، رهایی ز هزار افسوس،
بکش بیرون تیغت را، قلافش بشکن ای همدرد،
که باغ خرم میهن، نگردد چون پاییز زرد،
مدتهاست این دلیر مردان، با نام گارد تکاور،
شبانه روز در جنگند، چو دارند عشق را باور،
همان عشقی که فرخزاد، خرمدین و آرش داشت،
نهال ماندگار عشق به قلب آریاها کاشت،
تو هم همخون ما هستی، مپندار که ضعیف هستی،
به خودآیی دلیری که دشمنان را حریف هستی،
زمان اتحاد است، من و تو چون ما گردیم،
برای میهن و یاران، درمان صدهزار دردیم،
ببند بند کفشت را، بکش شمشیر بران را،
به خاک و خون میباید، کشیم هر خصم ایران را،
کیان تاج این میهن چهل ساله زمین خورده،
به زیر پای زالوها، زیادی خاک و خون خورده،
همه دستها به هم زنجیر، همه دلها به هم بسته،
بجنگیم و نجات بخشیم، همه این میهن خسته،
نماد افتخار ما، فتاده پای اهریمن،
نماد سیک هندی را برافراشتن به هر برزن،
بپاخیزید همه باهم، وطن را باز میسازیم،
نمــــــــاد شیر وخورشید را به قله ها برافرازیم،
اشعار: سرباز فدایی میهن، #آریو_بختیاری.
تقدیم به ملت بزرگ ایرانزمین،
به امید اتحاد همه اقوام بزرگ میهن و براندازی ضحاک زمانه و بازسازی ایران سربلند،
#هموطن، اگر هنوز غیرتی به تن داری، بدون بهانه سازی به مبارزان وطن ملحق شو،
دستی بجنبانید تا خویش و میهن را نجات دهیم و در چشم آیندگان لکه ننگ تاریخ وطن نشویم،
التماس غیرت🙏🙏🙏
#جاوید_رضاشاه_دوم
#ارتــــــش_تڪاوران