👑👑👑


👑آیا #مکانیسم قانون اساسی مشروطه سلطنتی ۱۹۰۶ ( ۱۲۸۵ ) کارآمد برای ایران میتواند باشد؟؟

بخش دوم

"مشروطه خواست همیشگی ماست و ادامه خواهد داشت."
#رضاشاه_دوم

و اما شرایط نگارش قانون اساسی مشروطه سلطنتی سرانجام صرف نظر از کش و قوس ها و کج فهمیها و تندرویهای بسیار،که هر چه به نگارش قانون اساسی نزدیکتر می شد؛ به اوج خود می رسید، برای اولین بار در تاریخ کشور بصورت مدرن و امروزی وارد عرصه قانونمداری بعنوان برتری قانون و حق حاکمیت "فرد فرد اهالی ایران" هرچند در نهایت موفقیت کامل و صد در صدی مورد نظر الیت و جامعه روشنفکران عصر مشروطیت در تمام جهات را بدست نیاورد، اما می‌توان گفت مطابق خواست ملت در آن زمان نگاشته شد.
نخستین ها در اولین نگارش قانون اساسی مشروطه سلطنتی کم نیستند.
نخستین قانون مدون برای حفاظت از تمامیت ارضی ایران پس از حمله تازیان
نخستین مجلس،
نخستین دادگستری مستقل،
نخستین مشروط کردن قدرت و اختیارات شخص اول مملکت به حدود و ثغور در حیطه قانون اساسی و حفاظت از آن توسط شخص شاه مملکت
نخستین نهادسازی های مجزا که از آن به اصل تفکیک قوا نام برده می‌شود...
نخستین ایجاد محدودیت دین در قانون اساسی و اولین تلاش در محدود و محصور کردن نفوذ و ایدئولوژی روحانیت که در تمام ارکان زندگی از قبل از مرگ تا بعد از آن برنامه های مدون و نفوذ بسیار در میان مردم و خانواده ها داشت،
نخستین اعمال محدویت فئودال ها و خوانین متنفذ در کشور

برای اولین بار بود که شاه در حیطه سلطنت مطلقه و قدرتی برابر یا مافوق قانون تعریف نمی گردید و روابط ایل محور یا نزدیکان او را به چالش قانونی می کشید و برای نخستین بار بعنوان کارمند مملکت حقوق بگیر مملکت گردید.
شاه دیگر در راس تمام قوای سه گانه قرار نداشت و اعمال و رفتار او مستقیما مورد نظارت واقع می شد.
شاه تنها در راس نهاد سلطنت قرار گرفت ، همانطور که رئیس مجلس در راس نهاد و قوه مقننه و دادستان کل در راس نهاد دادگستری مستقل و....

شاه مشروطه نخستین بار نه به زور شمشیر و خونریزی (آغا محمد خان قاجار و ....) که حاصل اراده ملت یگانه ایران و اعتماد نمایندگان قانونی ملت بطور قانونی در مجلس به جایگاه پادشاهی رسید.( رضاشاه کبیر )
و شاه هرگز بدون اقبال ملت و بدون تایید و رای اعتماد نمایندگان قانونی مردم در مجلس هرگز به مقام شامخ سلطنت نمی توانست برسد.

هر چند مداخلات بسیار اقلیت های حزبی و مذهبی موجب کندی و تدریجی شدن فرآیند تدوین قانون اساسی و ضمانت اجرایی امور در چارچوب قانون اساسی مشروطه ایران گردید و موانع عُرفی و شرعی و نیز ناخرسندی شاهان قاجاریه از تقسیم قدرت، باعث شد تا اجرای اصول و مفاد قانون مشروطه سلطنتی به تحقق کامل نرسیده و یا در اصل چه بسا تا دوره تاسیس سلسله پهلوی با پادشاهی رضاشاه کبیر محقق نشود.

اما اوج شاهکار قانون اساسی در نظام مشروطه سلطنتی ایران بریدن اتصال و زنجیر قدرت از ناف آسمان و منوط کردن به حق سلطنت و حاکمیت برآمده از اراده، رای و خواست ملت ایران فارغ از جنسیت، قومیت، جایگاه یا باورمندی و بی باوری و... بود.
این نگر زمینی و انسانی بر اساس اراده حق سلطنت و حاکمیت ملت یگانه ایران تحت لوای یک ملت یک پرچم در دو اصل ۳۵ و ۳۶ قانون اساسی مشروطه سلطنتی پس از بحث و بررسی های بسیار زیاد، به ساده ترین و شیوا ترین فرم حقوقی به رشته تحریر درآمده است.

اصل ۳۵ قانون اساسی مشروطه سلطنتی چنین نگارش شده است :

سلطنت #ودیعه_ای است ( که به موهبت الهی ) از طرف ملت به شخص پادشاه #موفض می شود.

و در ادامه در اصل ۳۶ به
"مجلس موسسان به نمایندگی از ملت ایران" و تدوام سلطنت در خاندان پهلوی و فرزندان رضاشاه کبیر نیز اشاره گردیده است.


✅یارشاه دماوند
ادامه در بخش سوم

@shahyarran