📜 روایت یک معلول جسمی حرکتی از مرکز بهزیستی شهید آیت؛

🔺ساعت 10 صبح روز دوشنبه مورخ هشتم اسفند ماه 1401 برای پیگیری پرونده ام به مرکز بهزیستی #شهید_آیت واقع در تهران خیابان سید جمال الدین اسدآبادی میدان فرهنگ کوچه 36 مراجعه کرده بودم .
🔺صحنه های عجیبی رو در این مرکز مشاهده کردم که تصور آن در خیالم هم ممکن نبود .
🔺شخص معلولی رو دیدم که سوار بر #ویلچر ش قصد ورود به ساختمان رو داشت ولی بخاطر کوچک بودن درب شیشه ای ورودی طبقه همکف ، این امکان براش فراهم نبود . افراد حاضر در طبقه همکف با هزار بدبختی و مشکل بنده خدارو از ویلچرش بلند کردن و ویلچر رو جمع کردن تا تونستن از درب ورودی عبورش بدهند! مشکل به اینجا ختم نشد!!!

🔺قصد رفتن به طبقه دوم مرکز رو داشت که بخاطر کوچک بودن اتاق آسانسور و عدم امکان حضورش با ویلچر در آسانسور ، دوباره مجبور شدن بنده خدارو از روی ویلچر بلندش کنن و ویلچرش رو جمع کنن . بعد از این که رفت بالا و از آسانسور خارج شد برق کلیه ساختمان های موجود در کوچه 36 قطع شد . مشتاق شدم که بفهمم این بنده خدا چجوری میخواهد با این شرایط و قطعی برق از طبقه دوم پایین بیاد . خودمو با عحله رسوندم طبقه دوم . اونجا صحنه های اسفناکی از معلولان ویلچری رو دیدم که دل هر آدمیزاد رو به درد می آورد .

🔺همراهان معلولان ویلچری با کمک سایر افراد حاضر در مرکز شهید آیت ، با اوضاع بسیار رنج آور معلولان را از طبقه سوم به پایین می آوردند . چشمم به سوژه مورد نظرم افتاد که دیدم اون بنده خدا روی پله ها نشسته و با باسن های خود یکی یکی از پله ها پایین میره .
🔺مردمی که این صحنه ها را میدیدند به این فکر میکردند که این شرایط حاصل ناکارآمدی مسئولین غیر متخصص و بی دردی است که پستها را اشغال کرده اند

🔺این سوال تووی ذهنم پیش اومد که به راستی چرا مسئولان بهزیستی از کوچکترین مسائل این قشر ضعیف و دردمند غافل هستند و مردم رو نسبت به نظام بدبین می کنند!!!

♿️ @shahrereysdisabled

لینڪ ڪانال خبری *معلولین شهرری*☝️