ابلاغ ثبت ملی دو محوطه باستانی شهر هفشجان چهارمحال‌وبختیاری
https://t.me/hooshangan_ax/516
بیش از نیم قرن پیش، با ثبت #تپه_اسکندری_هفشجان به عنوان اولین اثر ملی باستانی استان چهارمحال و بختیاری به شماره ۸۸۶ در فهرست آثار ملی ایران متعلق به #پیش_از_تاریخ ایران باستان، روند ثبت ملی در این استان آغاز شد. در آن سالها تپه های اسکندری و شهر کهنه، دو اثر ملی ایران شدند. تلاش های باستان شناسی همچون پروفسور #آلن_زاگارل در دهه ۱۳۵۰ در شهر هفشجان اوج این توجهات بود.

پس از انقلاب تا ابتدای دهه ۹۰ شاهد بی توجهی کامل و تخریب ده ها محوطه باستانی از عرصه پیشاتاریخی هوشنگان و حتی محوطه و آثار بسیار مهم اسلامی صفوی هفشجان کنونی بودیم. عدم ثبت ملی آثار تاریخی بعنوان حربه ای برای فراموشی و تخریب میراث باستانی هفشجان بکار برده شد!

با این حال و علی رغم نیم قرن سکوت، در آبان ۱۳۹۴، کتابی تحت عنوان معرفی محوطه های باستانی هفشجان جهت ثبت ملی توسط #حسین_رستمی_هفشجانی (متولد ۱۳۷۸)، نوجوان ترین نویسنده میراث فرهنگی کشور تهیه و تحویل سازمان میراث فرهنگی شد. مجموعه آثار محوطه پیش از اسلامی شاه منظر و اسلامی قمر خاتون، محوطه دیده بان نظامی تخت صمنبر جهان بین، محوطه چغاتهای ترابی، هوشنگی، سیراله، شاهقلی بیگ، چرجه دانی، آبهی ۱، آبهی ۲ و آبهی ۳، میانرود، لری و... از جمله این آثار بودند. در تابستان ۱۳۹۵، مدیرکل سابق استان از ارسال پرونده ثبت دو اثر ترابی و هوشنگی خبر داد. با این حال در خرداد ۱۳۹۷، متاسفانه بر اثر ناآگاهی های ادامه دار برخی در روز روشن شاهد حفاری های گسترده بر این میراث خصوصا ترابی بودیم. دو سال بعدتر علی رغم بی مهری برخی و عدم پیگیری مسئولین کنونی و قبلی شهر هفشجان و سطح استان، شورای ثبت آثار ملی وزارت میراث فرهنگی علاوه بر ثبت ۲ تپه از هفشجان با ثبت ۱ تپه از #شهرکیان(دیگر پیگیری نگارنده) و ۱ تپه از #شمس_آباد همگی واقع در شهرستان شهرکرد موافقت کرد.

ثبت آثار تاریخی و فرهنگی غیرمنقول در فهرست آثار ملی و آثار واجد ارزش فرهنگی و تاریخی و دیگر فهرست‌های ذی‌ربط بر اساس "نظام‌نامه اجرایی ثبت آثار ملی" از سال ۱۳۱۱ رضا شاه پهلوی آغاز شده است و بر مبانی دستورالعمل‌های اجرایی ثبت آثار ملی و تعیین آثار واجد ارزش فرهنگی و تاریخی انجام می‌شود.

سرانجام
علی‌اصغر مونسان، وزیر میراث فرهنگی در مرداد ۱۴۰۰ در نامه‌ای به اقبال عباسی استاندار چهارمحال‌وبختیاری نوشت:
"در اجرای بند ج ماده واحده قانون تشکیل سازمان میراث‌فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۴ مجلس شورای اسلامی و بند ششم ماده سوم قانون اساسنامه سازمان میراث‌فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۷ مجلس شورای اسلامی مبنی بر ثبت آثار ارزشمند منقول و غیرمنقول فرهنگی‌تاریخی کشور در فهرست آثار ملی و فهرست‌های ذی‌ربط، مراتب ثبت اثر فرهنگی‌تاریخی تپه‌چغات ترابی و تپه‌چغات هوشنگی واقع در استان چهارمحال و بختیاری، شهرستان شهرکرد که پس از طی تشریفات قانونی لازم به شماره ۳۳۱۶۷ و ۳۳۱۶۲ مورخ ۲۲ دی ۱۳۹۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است، ابلاغ می‌شود. 
وزیر میراث فرهنگی تصریح کرد: آثار مذکور تحت حفاظت و نظارت این وزارت است و هر گونه دخل و تصرف یا اقدام عملیاتی که منجر به تخریب یا تغییر هویت آن شود برابر مواد ۵۵۸ لغایت ۵۶۹ از کتاب پنجم قانون مجازات‌های اسلامی، تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده، جرم محسوب می‌شود و مرتکب مشمول مجازات‌های قانونی خواهد شد و مرمت و بازسازی اثر صرفا با تأیید و نظارت این وزارت ممکن خواهد بود."

#چغات_هوشنگی با مشخصات متعلق به دوره اشکانی و بازمانده #چغات_ترابی متعلق به دوره ساسانی است.

مرداد ۱۴۰۰
به امید حفظ و ثبت هر چه بیشتر محوطه های شهر چهل چُغات، هزارخانی....
"هفشجان هوشنگان" چهارمحال‌وبختیاری 🔥

معرفی بیشتر محوطه های باستان شناختی هفشجان در کتاب جهان بین ۲👇
T.me/jahanbinhafshejan
@soshyant_jahanbin
#حسین_رستمی_هفشجانی #آلن_زاگارل #تهران #میراث_فرهنگی #آثار_ملی #هویت #پیشاتاریخ #نوسنگی #اشکانی #ساسانی #جهان_بین #هوشنگی #هفشجانی #شهرکرد #چهارمحال_و_بختیاری
#هفشجان #رسانه_مردم #هوشنگان
👇👇👇
@Hooshangan

#تصویر_روز

نای هفشجان، جهان‌بین
زمستان ۱۴۰۰

""هفشجان هوشنگان"چهارمحال‌وبختیاری
#زمستان دی #جهان_بین #نای_هفشجان #ایران #چهارمحال_و_بختياری #شهرکرد
#هفشجان #رسانه_مردم #هوشنگان
👇👇👇
تلگرام
T.me/Hooshangan

نقشه ۱۸۰ ساله دیگری از چالشتر و دهکرد
https://t.me/soshyant_jahanbin/1499

Carte de la Turquie D'Asie, de la Perse: de
✍️تدوین و استخراج: حسین رستمی هفشجانی
اردی‌بهشت ۱۴۰۲


براساس آرشیو فرانسوی نقشه های کهن سرزمین پرشیا، ایران عصر قاجاری، می توان به نقشه پییر ام. لاپی، نقشه بردار فرانسوی، قرن نوزدهم میلادی اشاره کرد.

این نقشه با محوریت خاورمیانه، ایران و افغانستان در سال ۱۸۴۸ میلادی در پاریس ترسیم شده است. این سال مقارن با ۱۲۲۷ هجری شمسی دقیقا ۱۷۵ سال قبل و معادل ۱۲۶۴ هجری قمری است. در تابستان این سال محمدشاه قاجار درگذشت و ناصرالدین شاه قاجار به سلطنت رسید.

آنچه که مسلم است خاندان ریاحی خوانساری که از عصر کریمخانی و با استقرار مرکزیت حکومت چهارمحال در چالشتر، زمینه آبادی و توسعه چالشتر و دهکرد و قُرإ چهارمحال شدند.

براساس مستندات تاریخی اما از عصر ناصرالدین شاه قاجار، دهکرد پرجمعیت سکونتگاه چهارمحال است بطوریکه از حداقل ۱۰۰۰ خانوار به بالا، عملا قصبه چهارمحال و چالشتر ضابط نشین این مناطق قلمداد می شود.


و «اما رار که اهالی آن را لار می خوانند قسمت اولی چهارمحال است و طرف مشرق محال سه گانه دیگر واقع شده و متصل به لنجان است، چاله‌شتر اکثر ضابط نشین چهارمحل و ده‌کرد قصبهٔ همه است»
"نصف جهان فی تعریف الاصفهان، ۱۲۶۹ هجری شمسی"

لاپی در ترسیم حدود نقاط پیرامونی اصفهان، دو سکونتگاه Decort و Tchalctor را در کنار هم ترسیم کرده که همان ده‌کرد و چالشتر هستند. نقشه های مشابه پس از این زمان و نیز ذکر نقاط دیگری از استان چهارمحال و بختیاری موجود است.
✍️dessiner: Lapie , M. (Pierre)
@shahrekordcit