#نمایشنامه

روشنَک:
خِرَد تا به زنان بِرسد نامَش مَکر میشود_نه؟
و مَکر تا به مَردان برسد نام عقل میگیرد!

میرخان:
قصه‌هایی هم هست درباره‌ی زنانِ بَدکاره!

روشنَک:
که نتیجه‌ی مردانِ بَدکارند!

میرخان:
و درباره غلامان و کنیزان

روشنک:
که هوشیارتر از ارباب خودند

میرخان:
و درباره‌ی بردگان

روشنک:
که به آزادی می‌رسند

میرخان:
پس تو همه را خوانده‌ای!

روشنک:
من دوستدار قصّه‌ی زنی هستم که پشت پرده‌ی نیی می‌نشست و مردمان را شفا می‌داد

رخسان: مرگ در راه است

میرخان: بگو بشتابد

روشنک:
و تو راه مرگ را جارو کن! این تک خانه‌ای انگشت نماست با نشانیِ سرراست. مرگ در کدام کوچه پس کوچه از نفس افتاده؟

میرخان:
پس تو همه را خوانده‌ای

روشنک:
و برای همین است که به مرگ خود راضی‌ام

رخسان: وای خواهرَکَم، کاش من هم خوانده بودم و کنار تو می‌مُردم!

روشنک: خواندن، ارثِ من است برای تو و مهریه‌ام را به گدایان ببخش، و پیرهن تنَم تنها مال خواهرم!

عنوان کتاب: #شب_هزار_و_یکم
نویسنده: #بهرام_بیضایی

لینک این کتاب:

https://goo.gl/ojRCrI

@shahreketab