تری ایگلتون در ایدئولوژی زیباییشناسی، که شاید مهمترین اثر و یکی از جاهطلابانهترین آثار اوست، خاستگاهها و ضرورتهای پنهان در پس شکلگیری حوزهای که «زیباییشناسی» نام گرفت را مورد بحث قرار میدهد و مسیرِ دویستوپنجاهسالهی سنت تفکر اروپایی دربارهی هنر را در پرتو نسبتهای لاینفکِ سه ضلع حقیقت(فلسفه)، زیبایی(هنر) و خیر(اخلاق) مورد بحث قرار میدهد.
آنچه به روایت ایگلتون قوت و فوریت میبخشد، فهم این نکته است که نظریههای هنر متفکران عصر مدرن در حقیقت گرهگاه مهمترین مسائل انسانی و تاریخیِ این دورهی پرتلاطم است. به این ترتیب، روایت ایگلتون از تاریخ زیباییشناسی مدرن به جای آنکه صرفاً مروری بر «دیدگاههای مختلف متفکران دربارهی هنر» باشد، با در نظر داشتن پیوندهای زیباییشناسی، اخلاق، و سیاست، درکی عمیق از علت آن حسِ ضرورت، معنا، و اهمیتی را به ما میبخشد که در عصر مدرن با ایدهی هنر، اثر هنری، و «تجربهی زیباییشناختی» همراه گشته است. ا
#ایدئولوژی_زیبایی_شناسی
#تری_ایگلتون
http://bit.ly/2LKoZIX
@shahreketab
آنچه به روایت ایگلتون قوت و فوریت میبخشد، فهم این نکته است که نظریههای هنر متفکران عصر مدرن در حقیقت گرهگاه مهمترین مسائل انسانی و تاریخیِ این دورهی پرتلاطم است. به این ترتیب، روایت ایگلتون از تاریخ زیباییشناسی مدرن به جای آنکه صرفاً مروری بر «دیدگاههای مختلف متفکران دربارهی هنر» باشد، با در نظر داشتن پیوندهای زیباییشناسی، اخلاق، و سیاست، درکی عمیق از علت آن حسِ ضرورت، معنا، و اهمیتی را به ما میبخشد که در عصر مدرن با ایدهی هنر، اثر هنری، و «تجربهی زیباییشناختی» همراه گشته است. ا
#ایدئولوژی_زیبایی_شناسی
#تری_ایگلتون
http://bit.ly/2LKoZIX
@shahreketab