♨️ شاهنشاه؛ قاتل هویدا:

اولین مصاحبه با #هویدا پس از پیروزی انقلاب:

آیا می‌دانستید محمدرضا شاه شش ماه قبل از پیروزی انقلاب خادم صادق و پاکدست خود #امیرعباس_هویدا را که سیزده سال دولت ثبات محمدرضا و دربارش را سکاندار بود را به عنوان ریشه‌ی تمام مفاسد و نا رضایتی‌ها به زندان قصر انداخت و فرصت فرار از خشم انقلابیون را هم از وی گرفت؟!

می‌گویند هویدا پاکدست و خادم بوده، پس چرا محمدرضا به عنوان ام‌الفساد دولت او را سپربلا کرد؟!

یا محمدرضا با سیاست ماکیاولی خادم سلطنت را قربانی کرد یا واقعا مفسد بوده؟!

این از تناقضاتی است که دوستداران #پهلوی پاسخ درستی برایش ندارند.

اینکه هویدا خود را فقط خادم دانست و ابراز بی‌خبری از ظلم‌ها می‌کرد نیز وی را از خشم انقلابیون حفظش نکرد.

اینکه چرا قبل از تکمیل محاکمه و اعترافات هویدا کشته شد هم از اسرار مگو باقی مانده، هادی غفاری هم بارها گفته است که او هویدا را نکشته است!
و...

#شاهنشاه_آریامهر
#محمدرضا_شاه
#رضا_شاه
#انقلاب
#شاه

@shafieikia

🔺دقیقا وقتیکه #محمدرضا_شاه تمام احزاب را منحل کرد، و #حزب_رستاخیز زد و گفت، هرکسی نمی‌خواهد عضو آن شود گذرنامه‌اش آماده است تا از ایران برود.
در هلند نوع تکنولوژی تولید برق به نظرسنجی #مردم گذاشته شد.
حالا برگشتند به #وکالت_میدهم !
ج.ا اگر درست پیش می‌رفت به این پیشرفت می‌رسیدیم.

@shafieikia

♨️ نقش ملکه کروبی در شهادت افشین:

( به مناسبت سالروز شهادت ۲۴ اسفند.)



تک پسر خانواده آبرومندی که در حجب و حیا و مهربانی و غیرت سرآمد بود و انقلابی میدان ۲۴ اسفند ( انقلاب) و اسکندری‌شمالی و بسیجی #کانون_توحید تهران  که کمک درآمد پدری بود که دوبار بخشی از زمین‌هایش به تاراج رفت،_ یکی در اصلاحات ارضی #محمدرضا_شاه و دیگر توسط مدعیان انقلابی._

ولی #افشین_افشاری_راد با تمام وفا و صفایش وقتی این سرزمین مورد تجاوز قرار گرفت، دست پدر و مادر که او جان‌شان بود را بوسید و در هجده سالگی به نیروهای فدائیان اسلام #سید_مجتبی_هاشمی در #آبادان پیوست تا آبادان به سرنوشت #خرمشهر گرفتار نشود.

افشین پس از چند ماه رزم در #دشت_ذوالفقاری ترکش‌هایی به جمجمه‌اش اصابت کرد و او را سخت مجروح کرد.

ترکش‌ها بخش حساسی از جمجمه و شقیقه را شکافته بود.

بیمارستان‌های متعددی بستری‌اش کردند که آخر برای مراقبت ویژه برای جلوگیری از عفونی شدن مغزش او و چند مجروح مانند او را به هتلی در تهران بردند که به دلیل انبوه مجروحان برای مداوای آنان تخلیه شده بود.

ولی خانواده بی‌پناه افشین که امیدوار به بهبودش بودند متوجه شدند که او و مجروحان دیگر در هتل نیستند، پس از چند روز بی‌خبری و سرگردانی متوجه شدند که فرزندشان و دیگر مجروحان در اتفاقی شگفت و در یک شب زمستانی سال ۱۳۶۰ ساعت‌ها در گوشه‌ی خیابان و در سرمای زیر صفر بیرون رها شده‌ بودند و سپس به بیمارستان نامداران منتقل شده بودند!

ماجرا از این قرار بود که #فاطمه_کروبی که معاونت درمان بنیاد شهید شوهرش #مهدی_کروبی بود، گفته بود که هتل را برای مهمانان خارجی تخلیه کنید، سپس به خواست حاج‌خانم غول تشنگ‌هایی مجروحان را در گوشه خیابان تخلیه کرده بودند.

همین چند ساعت رها شدن در سرما کافی بود که بافت مغزی افشین که در حال بهبودی بود عفونی شود و چندی بعد در ۲۴ اسفند ۱۳۶۰ پر کشد و داغش مزمن بر دل پدر مرحومش و مادرش ماند.

واقعه‌ای که کسی نشنیده، ولی مادر افشین دل خونی از این داستان دارد، که با یادآوری آن آهش جانسوز است .

به او چند بار گفتم چرا شکایت نکردید؟!

گفت به خدا سپردم، و عجب وکیلی گرفته است این مادر!

اگرچه در آن دهه مبارکِ تروریست‌ها شکایت از کروبی‌ها حرکتی ضدانقلابی و ناشدنی بود، ولی سال‌های بعد شاید قابل پیگیری بود.

وقتی لودگی‌های این پیرمرد و همسرش را در انتخابات قبل و بعد ۸۸ و با چشم خود با وجود عدم میلم کتک خوردن او توسط دیگر مدعیان انقلابی را دیدم، فهمیدم عجب وکیلی گرفته این مادر.

البته قائلم که باید حقوقی هم این جنایت ملکه پیگیری شود، ولی حتما روزی دادگاهی خواهند شد.

اگرچه غیر از کشتار حجاج ایرانی در سال۶۶ که با تحریک کروبی انجام شد، موارد دیگری هم از مشاهداتم درباره مدیریت دهه شصتی این زوج در قبال جانبازان هست که بعدا می‌نویسم.


https://t.me/shafieikia/8056?single


@shafieikia

♨️ آب #هیرمند و حق ایران در لندن و کاخ ملکه قطع شد نه از افغانستان:


- با تجاوز بریتانیا به جنوب ایران و پس از بحرانی شدن روابط ایران و انگلیس، سرانجام در سال ۱۲۳۶ خورشیدی (۱۸۵۷ میلادی)، #معاهده_پاریس در شهر پاریس میان نمایندهٔ دولت قاجار و سفیر بریتانیا امضا شد، و قرار شد که نیروهای بریتانیا از بنادر و جزایر جنوب ایران خارج شوند و در عوض ایران نیز سپاهیان خود را از هرات فراخوانده و استقلال #افغانستان را به رسمیت بشناسد.

- یعنی انگلیسی متجاوز به شرط جدا شدن بخشی از ایران حاضر به عقب‌نشینی شد!

- پس از جنگ هرات نه فقط شهر هرات بلکه قسمت‌هایی از شرق هریرود به بعد شامل چهار ولایت هرات، ولایت بادغیس، ولایت فراه و ولایت نیمروز امروزی که کلا اقلیم #هرات نامیده می‌شود به #افغانستان پیوست شد.

- و هیرمند و آبشخور هامون از مام میهن جدا شد.

- پادشاهی انگلستان در سال ۱۲۶۹ خورشیدی (۱۸۹۰ میلادی) ژنرال مک‌لین و کلنل مک‌ماهون (مأمور بریتانیا در مرزبندی و تقسیم کشورهای منطقه) را مأمور تعیین مرز دو کشور کرد.

- مناقشه مرزی ایران و افغان‌ها، نخست بر سر مرز بودن شاخه‌ای از رود هیرمند به طول ۱۶ کیلومتر بود، اما از شروع خشکسالی و کم‌آبی ابعاد تازه‌ای پیدا کرد. حکمیت ماک‌ماهون نیز نتوانست منازعات دوطرف را کاهش دهد به طوری که بعد از روی‌کارآمدن محمد‌ظاهر‌شاه در افغانستان، نیز بجز هیرمند، اختلاف بر سر چند منطقه دیگر نظیر هشتادان، موسی‌آباد و معادن نمک بروز و ظهور کرد و پای ترک‌ها _به عنوان فرد متبوع رضاخان_ نیز به حکمیت باز شد.

- ارفع درهمین باره می‌نویسد: «بهترین وسیله برای برقرار ساختن مناسبات دوستانه بین ایران و افغانستان، در آن زمان به نظر اعلیحضرت رضاشاه کبیر رجوع به آتاتورک بود.» (مکی/ ص. ۱۵۴).

- درخواست #رضا_شاه را آتاتورک با انتخاب فردی به نام فخرالدین آلتای جهت حکمیت اجابت کرد واین فرد به مناقشه ایران و افغانستان ورود کرد.

- مذاکرات در ۱۳۱۳ با حکمیت ترکیه انجام شد که با رای ترک‌ها، «۱۶۰ فرسخ از خاک ایران به افغانستان منظم شد. (مکی/ ۵۰)

-رضاشاه برای جلب اعتماد افغان ها رای حکمیت را بر اساس حسن همجواری می‌پذیرد و علاوه بر پذیرش تعهدات درباره رود هیرمند منطقه چکاب نیز به قیمت ناچیز به افغان‌ها واگذار می‌شود؛ او باز بدون نظرخواهی از مردم ایران در توجیه بحث برانگیز برای جداکردن بخش دیگری از خاک ایران به شوکت‌الملک (حاکم سنتی چکاب)، می‌گوید: «ارزش چکاب چه از لحاظ سوق‌الجیشی و چه از نظر وجود مراتع برای دام‌ها بدان پایه نیست که همسایه خود ناراضی باشد و روابط دو دولت ایجاد سوءتفاهم کند.» (مکی ۵۲).

- در سال ۱۳۲۳ و زمان #محمدرضا_شاه با حکمیت مک‌ماهون انگلیسی بستر رود هیرمند تغییر می‌کند به طوری که در یکی از کتب تاریخی مشهور می‌خوانیم: «میزان سهم آب ایران از رود هیرمند را برخلاف رای گلداسمیت که موظف به رعایت آن بود به یک‌سوم تقلیل داد و مرز دو کشور را از کوه ملک‌سیاه تا سیاه‌کوه به طول ۲۸۲ کیلومترمربع تحدید حدود کرد» (رحمانیان و براقی/ ص. ۳۴).

- به عبارت بهتر «از ۱۸۱۴۶ کیلومترمربع مساحت کل سیستان، ۷۳۷۴ کیلومترمربع از آن ایران و ۱۰۷۷۲ کیلومترمربع جزو خاک افغانستان شد.» (همان/ ۳۵)

و...


☑️ پادشاهی #انگلستان در مرزبندی دو کشور شرق و غرب ما ( افغانستان و عراق) نقش اصلی را داشته، ولی طراحی آن به گونه‌ای بوده است که مناطق مرزی ایران آسیب‌پذیر و همواره در معرض #تجاوز بوده است.

مثلا در مرز #عراق تمام شهرهای مرزی و مهم ایران مجاور مرز و در خطر تجاوز است، ولی شهرهای عراق کیلومترها از تیررس مرز فاصله دارند، بنابراین #زمینه_های_تجاوز به ایران همواره فراهم است که مهمترین آن جنگ عراق و ایران در سال۵۹ بود.

- این فقط گوشه‌ای از خیانت پادشاهی #انگلیس به #ایران است، که سال‌ها زمینه اختلاف و جنگ را فراهم کرده، و اکنون استخوان لای زخم ملت‌ها مانده، ولی عده‌ای سلطنت‌طلب یا مدعی #اصلاحات دل‌شان برای پادشاهی انگلستان هنوز غنج می‌رود!

@shafieikia

♨️ از ۱۷شهریور۵۷ تا آتش‌سوزی فروشگاه کوروش کوکاکولا:

- طبق معمول جمعه‌ها خانوادگی در دربند شمیران خانه باغ حاج‌عمو بودیم، البته اینبار از چند روز پیش و از عید فطر که در قیطریه نماز عید خواندند آنجا بودیم و عصر جمعه با ماشین شوهر خاله مرحوم آقا عبدالله تهرانی راهی خانه در فرح‌آباد ( پیروزی ) شدیم.

- از پیچ شمیران تا دروازه شمیران جمعیت جمع بود، از دور ستون دود بلند بود، جوانانی با کاغذها و تکه لباس‌هایی خون‌آلود و دست نوشته‌هایی مقوایی فریاد می‌کردند: بچه‌ها رو کشتند.
روی مقواها نوشته بود ژاله و شهباز را شاه به خون کشید، در سانسور خفقان‌آمیز و محدودیت ابزار رسانه‌ای آن زمان بهترین راه اطلاع‌رسانی همینگونه بود.

- بعد نماز عیدفطر و تظاهرات آرام در تپه‌های قیطریه قرار همه جمعه در میدان ژاله بود.

- ‌ولی از آن آرامش راهپیمایی عید فطر خبری نبود.

- میدان فوزیه ( امام‌حسین علیه‌السلام) مملو بود از جیپ و ماشین‌های گاز و ریوی ارتشی و سربازان مسلح با تفنگ سرنیزه دار.

- خیابان شهباز ( ۱۷شهریور) را بسته بودند، مجبور شدیم از تهران‌نو به نیروهوایی و فرح‌آباد برویم .

- همه جا پر از ماشین ارتشی و گارد شاهنشاهی بود، شب سنگینی بود مادر و پدر بغض داشتند و معلوم نبود چند نفر در ژاله کشته شده بودند.

- بعضی از آمارهای غلوآمیز طبیعی بود، چون مردم قتل‌عام ندیده بودند و مثل امروز عادی نشده بود، بیشتر می‌گفتند ۵ هزار نفر کشته شدند، ولی قدیمی‌تر‌ها می‌گفتند امکان ندارد در این محدود بتوانند اینقدر تلف کنند.

صدای تیراندازی هنوز می‌آمد، شب را صبح کردیم، صبح ۱۸ شهریور با تعجب دیدم که در حیاط ظاهرا برف می‌آید، با شور کودکانه نوید برف دادم، ولی آن ذرات معلق خاکسترهای فروشگاه بزرگ کوروش چهارراه کوکاکولا بود که از آسمان می‌بارید.
[فروشگاه کوروش فروشگاهی زنجیره‌ای و جامع بود که به سبک هایپرهای آمریکایی و ارزان‌تر از خرده فروش‌ها اجناس را عرضه می‌کرد.]

- هنوز فراموش نمی‌کنم که با دیدن چرخش تکه‌های سوخته کاغذ دفترهایی که قرار بود آنروز برای مدرسه بخریم دلم گرفت.

- رادیوی شاهنشاهی بیشتر از کشتار ژاله از حمله خرابکاران به فروشگاه کوروش کوکاکولا و آتش‌سوزی آن می‌گفت، یعنی خبری که مردم قربانی را متهم می‌کرد، و دسیسه‌ای آشنا.

- خانه‌ی حاج دائی کوچه‌ی پشت فروشگاه کوروش بود، با مادر رفتیم آنجا تا از حال آنان جویا شود، فقط حیاط‌ منزل‌شان از خاکستر پوشیده شده بود،[جالب است بدانید که حاج‌دائی راننده ساواک بود، ولی یادم هست خود و همسر مرحومش نوارهای آقای خمینی را در جمع فامیل می‌آوردند و نخست انقلاب هم اندکی بازداشت شد و سپس آزاد شد.] حمید پسر بزرگ مرحوم حاج‌دایی می‌گفت که از بعد نصف شب ۱۷شهریور تریلی‌ها و کامیون‌های ارتش، اجناس گرانقیمت مثل خودرو و موتور و یخچال و ... را از کوروش بار زدند و فقط قابلمه ها و وسائل دم دستی را گذاشتند و حدود چهارصبح آتش زدند، حمید مدام می‌گفت: دروغ می‌گن که مردم آتیش زدند خودشون آتیش زدند ...

- همان شب تلویزیون سوخته فروشگاه بزرگ کوروش را نشان داد و چند لباس شخصی ساواکی هم به عنوان مردم و شاهد مدعی بودند که خرابکارهایی که تو میدان ژاله بودند کوروش را آتش زدند، ( آخه این درسته؟!)

- علاوه بر حضور گاردی ها در هر چهارراه و میدان، تا چند روز ساواک با پیکان آبی رنگی در کوچه‌های اطراف گشت می‌زد.

- شاهد بودم شیرین عقلی نوجوان که در محله‌ی خانه‌ی مستأجری ما _خیابان دوم نیرو هوایی_ مشغول بازی با دوربین عکاسی اسقاطی بود، همان پیکان آبی ناگهان مقابلش ترمز کرد و مأموری پیاده شد و به گوشش سیلی زد و آن دوربین را زیر پوتینش خورد کرد، آن طفل معصوم از ترس و هول شلوارش را خیس کرد.

- خیلی دنبال دوربین عکاسی و فیلمبرداری بودند، و این گویای وحشت‌شان از مستند سازی بود.

- با این جو پلیسی و امنیتی آن هم برای مردم ساده‌ی آن زمان کشتار ۱۷ شهریور و ۱۳آبان و تلفات تظاهرات متفرقه‌ی دیگر فقط توسط حکومت نظامی انجام شد و آن زمان هم خود رژیم دروغ نیروهای خارجی را که امروز هوادارانش مطرح می‌کنند را طرح نکرد.

- برای محله ما، ۱۷ شهریور داغ بزرگ و واقعا جمعه‌ی سیاه بود، یادم نمی‌رود که با رفتن #محمدرضا_شاه از ایران همان کوچه‌ها محل جشن و خوشحالی #مردم و کشتن گاو و گوسفند که نذر رفتن شاه کرده بودند شد و ...

#باند_امنیتی

@shafieikia

🔻- همانطورکه امروز دفاع مردم #اوکراین را حق‌شان می‌دانیم، از دیروز هم دفاع مردم #فلسطین را حق‌شان می‌دانستیم.

- ولی به سبک پیامبر و امیرمؤمنان نه سبک داعش و طالب، چون حماس ایدیولوژیک به آنان نزدیک است.

- متأسفانه ابتکار عمل همگرایی و اجماع جهانی علیه اشغالگر به تقویت #حماس سلفی تنزل یافته.

- ترک دیپلماسی دولت‌های نهم و دهم، در دولت روحانی و رئیسی، و عدم استفاده از ظرفیت #عدم_تعهد و #سازمان_کنفرانس_اسلامی و تمرکز بر #دیپلماسی_موشکی و حماس و بهانه دادن حقوق بشری ضعف میدان را هم افزوده.

- حداقل اندازه #محمدرضا_شاه که سازمان کنفرانس اسلامی را برای حمایت از مسجدالأقصی تأسیس کرد، دنبال دیپلماسی حمایت از فلسطین نبودند.

- مثلا در یک قلم #احمدی_نژاد به کنفرانس ضد نژادپرستی دوربان۲ سازمان ملل برای محکومیت اشغالگران رفت که دیگر تکرار نشد.

@shafieikia

🔴 کدام راهبرد موفق بوده؟

🔲 ۱- ارتباط گیری فقط با دولت‌ها.
🔲 ۲- امت‌گرایی و برانگیختن ملت‌ها برای سرنگونی دولت‌های نامطلوب برای اتحاد امت‌واحده.
🔲 ۳- ارتباط توأمان با ملت‌ها و دولت‌ها و تعدیل روابط دولت‌ها و ملت‌ها با رویکرد اتحادانسان‌ها.


- راهبرد۵۷ برای مهار اسرائیل این بود که تمام ملت‌ها متحد شوند و «امت‌واحده» تشکیل دهند، و روز قدس هم که به پیشنهاد رهبرانقلاب با شعار: «هر مسلمان یک سطل آب بریزد، اسرائیل را آب می‌برد.» شکل گرفت.

- شاید بتوان گفت که اگر راهبرد #محمدرضا_شاه اتحاد دولت‌ها برای مهار بود که به تأسیس سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی توسط وی منجر شد، ولی نگاه امتی رهبرانقلاب۵۷ با خائن دانستن دولت‌ها، راهبرد امتی را جایگزین کرد، که البته مانع اصلی اتحاد امت‌ها دولت‌ها بودند، که برای اتحاد چاره‌ای جز انقلاب به سبک ایران، و حتی دعوت رهبران برای انقلاب در کشورهای هدف نمی‌دیدند.

- اگرچه «امت‌واحده» هدفی آرمانی و ایده‌آل به نظر می‌رسید که پیروزی انقلاب ایران، رسیدن به این آرمان را آسان وانمود، ولی در میدان واقعیت تأکید بر انقلاب ملت‌‌ها خصومت دولت‌ها و مقاومت مقابل اتحاد امت برای مقابله با اسرائیل را ایجاد کرد، که جنگ هشت ساله‌ی ایران و عراق که نتیجه‌اش به نفع اسرائیل بود، ریشه در همین نگرش داشت.

- در دهه دوم انقلاب با شکست آرمانی این جهت‌گیری و با توجه به روش موزیانه‌ی حاکم، رویکرد توجه به دولت‌ها توسط #رفسنجانی و پیروش #خاتمی دنبال شد و با بی‌توجهی به ملت‌ها آنان تضعیف شدند، البته در تعامل با دولت‌ها تقابل با اسرائیل مطرح نبود، بلکه تعامل در همان چارچوب نظم جهانی حاکم و پیوستن به دولت جهانی انگیزه دو دولت بود، اگرچه رهبر دوم نظام به ارتباط با دولت‌ها بیشتر توجه داشت، ولی از آنجا که ایشان هم به سبک رهبر نخست امت‌گراست، بنابراین همین روند با موانع و مشکلات خودش دنبال شده‌است.

- بخواهیم بی‌طرفانه قضاوت کنیم، #احمدی_نژاد راهبرد «امت واحده» را با ارتباط با دولت‌ها و ملت‌ها توأمان دنبال کرد که چالش‌های قبل را نداشت و اعتماد دولت‌های متخاصم مانند عربستان و امارات را هم جلب کرد، و علاوه بر اینکه صمیمانه‌ترین روابط متقابل در آن مدت را کشور تجربه کرد، اتحاد کشورهای منطقه برای تقابل با تجاوزات اسرائیل را در جنگ‌های۳۳ روزه و ۲۲ روزه را دیدیم که مانع تداوم تجاوز شد، همین رویکرد روابط ملت‌ها و دولت‌ها را هم تقویت و تثبیت می‌کرد.

- ولی اتاق فکر دولت پنهان جهانی با اجرای #کلینتون و #اوباما که خود به ناکارآمدی سیاست‌شان با این رویکرد احمدی‌نژاد اعتراف کرده بودند، با بنیاد سوروس به دمیدن بر #بهار_عربی و مدیریت آن روی آوردند، و هسته‌ی امت‌گرای نظام نیز با این باور که این «بیداری اسلامی» است، و نتیجه‌ی صدور انقلاب بوده دخالت‌هایی کردند که نظامات قدیم و حتی جدید دولت‌های عربی که از بهار عربی به قدرت رسیدند آنرا دخالت ایران نامیدند. و ورود بی محابا به تعارضات اسد و مخالفان و زخم های عمیقی که این ورود بر پیکر روابط جمهوری اسلامی با ملت‌ها و دولت‌های منطقه برجا گذاشت آن یکدلی و اتحاد بزرگ دهه هشتاد را مضمحل کرد، و بهارعربی و نبرد شش ساله‌ی ایران و روسیه و اسد با معارضان داخلی سوریه که بخش کوچکی از آنان داعش بودند، رهبری قاطع ملت‌ها توسط ایران در مبارزه با صهیونیسم را مضمحل کرد، و این چالش اصلی نظام در سیاست خارجه با احمدی‌نژاد شد.

- و به میزان تخریب روابط ایران با کشورهای منطقه و درگیری منطقه به جنگ سوریه و بهار عربی برای اسرائیل فرصت ترمیم و تجهیز و ایجاد روابط با کشورهای منطقه در مخاصمه‌ی آنان با جمهوری اسلامی ایجاد شده.

- دولت روحانی هم رابطه با دولت‌ها و هم رابطه با ملت‌ها را ترک، بلکه به مخاصمه با عربستان و همسایگان روی آورد، و تمرکزش فقط رضایت کدخدایش بود، که بر این شکاف افزود.

- این رویکردها نه تنها سرخوردگی برای ملت‌های منطقه انباشت، بلکه دولت‌ها را هم شاکی کرد، تا جایی که در حضور #روحانی در اجلاس سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی در ترکیه بیش از ۵۰ کشور آن سازمان، ایران را به «دخالت در کشورها» و «حمایت از تروریست» متهم کردند.

- اگرچه دولت روحانی و #ظریف «میدان» یعنی نظامیان را مقصر می‌دانند، ولی مسلما اگر دیپلماسی فعال در ادامه روند دولت قبل برای ارتباط با ملت‌ها و دولت‌ها دنبال می‌شد، شاید کمتر شاهد بودیم که نظام ضعف‌های خودش را در فعالیت‌های نظامی جبران کند.

- دولت #رئیسی هم با راهبرد سردرگم به بازسازی این فضا با ایجاد روابط با دولت‌ها و ملت‌ها نمی‌پردازد.

- و نتیجه‌ی این گسست از ملت‌ها و دولت‌ها که ساختار معیوب دیپلماسی آفریده، و فشار بر توان نظامی آن هم با فراموشی صرفا بازدارندگی آن که در حد تقابل متقارن با توان لجستیک دشمن نیست این وضع را ایجاد کرده.

- آیا در این فضا چاره‌ای جز سکوت هست؟!

@shafieikia