#صمد_بهرنگی

▪️صمد بهرنگی در دوم تیر ماه سال ۱۳۱۸ هجری شمسی در محله‏ ی “چرنداب”، کوچه‌‏ “اوسکولو لر” (اسکویی ها) شهر تبریز به دنیا آمد . پس از پایان دوره‏ سیکل اول در دبیرستان تربیت به دانشسرا رفت و ضمن تحصیل با همکاری دو نفر از دوستانش، روزنامه دیواری به نام “خنده” منتشر کرد. خنده، با مقالات طنز و کنایه، اشتباهات مسئولان دانشسرا را منعکس می‏کرد. بعدها صمد با امضای “ص. آدام” طنزنویس زبردستی شد.

▪️صمد بهرنگی پس از اتمام دانشسرای مقدماتی به تاریخ خرداد ۱۳۳۶ هجری شمسی، با افتخار معلم روستاهای آذربایجان شد. وی فولکلور، قصه‏ ها و ترانه‏ های عامیانه مردم را از زبان روستائیان شنید و یادداشت کرد. همزمان با تحقیق در مسائل تربیتی، حقایقی در مورد آموزش و پرورش فاش کرد. ضمن تدریس و نویسندگی، ششم متوسطه را به صورت متفرقه گذراند و موفق به ورود به دانشکده‏ ادبیات تبریز شد. در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ هجری شمسی در اعتصاب معلمان نقش موثری ایفا کرد و در ۲۴ شهریور ۱۳۴۱ هجری شمسی، در رشته‏ زبان انگلیسی به اخذ لیسانس نائل گردید، اما همچنان در کلاس‏های اول تدریس می‏کرد. به علت برقراری رابطه‏ عاطفی شدید بین او و دانش‏ آموزان، بهرنگی را بیشتر دانش‏ آموزان صمد عمی (عمو صمد) می‏شناختند.

▪️در سال 1342 هجری شمسی و با نوشتن اولین کتاب به نام “پاره پاره”، برای اولین بار پای صمد بهرنگی به ساواک باز شد و وی طی چند روز از خدمت منفصل گردید. “پاره پاره” مجموعه‏ ای از شعرهای آذربایجانی با معیارها و ارزش‏های متفاوت به امضای مستعار “ص. قارانقوش” و نشر “ابن سینا” تبریز مورد استقبال شدید فرهنگیان و دانشجویان و مردم عادی قرار گرفت. بعد از این همه صمد را شناختند و نوشته‏ های وی در مجلات و روزنامه‏ های معتبر چاپ می‏شد. صمد بهرنگی تحقیقات فراوانی در زمینه‏ زبان ترکی آذربایجانی انجام داد و دستور زبان آن را مشخص کرد.

▪️صمد بهرنگی مبتکر روش آگاهی دادن به کودکان از طریق قصه در ایران زمین است. وی داستان‏های کودکانه را چنان زیبا و شیرین نوشت که بزرگترها نیز از خواندن قصه ‏ها می‏توانند بهره‏ مند گردند. از کتاب‏های قصه کودک بهرنگی می‏توان”اولدوز و کلاغ‏ها”، “اولدوز و عروسک سخنگو”، “کچل کفترباز”، “پسرک لبو فروش”، “ماهی سیاه کوچولو” و “تلخون” را نام برد. بهرنگی با آگاهی از این که باید مردم را نسبت به مسائل آگاه نماید، با همکاری چند تن از دوستانش، از تاریخ ۵ مهر ماه ۱۳۴۴ هجری شمسی، انتشار اولین شماره روزنامه مهد آزادی آدینه را آغاز کرد که شماره ۱۷ آن به تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۴۵ هجری شمسی توقیف شد.

▪️مرگ صمد بهرنگی بسیار مشکوک و رازآمیز است. وی در اوایل شهریور ۱۳۴۷ هجری شمسی همراه با “حمزه فراهتی” که در آن زمان مقیم آلمان بود و در کودکی در محله “سامان میدانی” تبریز در کوچه “ایرانچیلار” ساکن بود، به مسافرت ارس رفت ولی پیکر غرق شده در آبش در روستای “شام گووالیک”، تا حوالی پاسگاه “کلاله” رفته بود. برادرش “اسد بهرنگی” و اعضای خانواده‏ اش، جسم بی‏جان وی را از ارس گرفته به تبریز آوردند و در “قبرستان امامیه تبریز” به خاک سپردند.

🌺🌺🌺
«ڪلیڪ ڪنید»↶
رسانه رسمی شهرستان شبستر
🌐🌐🌐
#مجله_ندای_سکوت_شبستر
@nedayesokut

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️

۹ شهریور سالروز درگذشت صمد بهرنگی

(زاده ۲ تیر ۱۳۱۸ تبریز -- درگذشته ۹ شهریور ۱۳۴۷ ارسباران) نویسنده و مترجم

از خانواده‌ای تهیدست بود و پس از تحصیلات دبیرستان، در سال ۱۳۳۶ از دانشسرای مقدماتی پسران تبریز فارغ‌التحصیل شد.
وی از مهر همان سال آموزگار شد و تا پایان عمرکوتاهش، در آذرشهر، ماماغان، قندجهان، گوگان و آخیرجان در استان آذربایجان شرقی که آن زمان روستا بودند تدریس کرد.
در مهر ۱۳۳۷ برای ادامه تحصیل در رشته زبان و ادبیات انگلیسی به دوره شبانه دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز رفت و هم‌زمان با آموزگاری، تحصیلش را تا خرداد ۱۳۴۱ و دریافت گواهی‌نامه ادامه داد.
در ۱۹ سالگی اولین داستانش با نام عادت را نوشت و یک سال بعد داستان تلخون که برگرفته از داستان‌های آذربایجان بود با نام مستعار «ص. قارانقوش» در کتاب هفته منتشر شد و این روند "بی‌نام" تا ۱۳۴۲ و داستان‌های دیگر ادامه یافت.
بعدها از او مقالاتی در روزنامه «مهد آزادی» توفیق و ... با امضاهای متعدد و نامهای مستعار فراوان از جمله داریوش نواب مرغی، چنگیز مرآتی، بابک، افشین پرویزی و باتمیش و ... به چاپ رسید.‌
وی ترجمه‌هایی نیز از انگلیسی و ترکی استانبولی به‌فارسی و از فارسی به آذری (از جمله ترجمه شعرهایی از اخوان ثالث، شاملو، فروغ فرخزاد و نیمایوشیج) انجام داد. تحقیقاتی نیز در جمع‌آوری فولکلور آذربایجان و نیز در مسائل تربیتی از او منتشر شده‌است.
او در سال ۱۳۴۱  به‌جرم بیان سخن‌های ناخوشایند در دفتر دبیرستان و بین دبیران، اخراج و به دبستان انتقال یافت.
در سال ۱۳۴۲ کتاب الفبای آذری برای مدارس آذربایجان را نوشت که این کتاب به پیشنهاد جلال آل‌‌‎احمد برای چاپ به کمیته‌‌‎ پیکار جهانی با بیسوادی فرستاده شد، اما او با تغییراتی که قرار بود آن کمیته در کتاب ایجاد کند با قاطعیت مخالفت کرد و کتاب را پس گرفت.
سال ۱۳۴۳ به‌خاطر چاپ کتاب «پاره پاره» به‌مدت ۶ ماه از کار تعلیق شد و در این سال با نام مستعار افشین پرویزی کتاب انشاء ساده را برای کودکان دبستانی نوشت. در آبان همین سال حکم تعلیق وی لغو شد و به‌سر کلاس بازگشت. سال‌های میانی دهه ۴۰ مصادف بود با دستگیری  تعدادی از نزدیکانش که موجب شرکت او در اعتصابات دانشجویی شد.
او در شیوه آموزشی و مضمون قصه‌های خود تلاش می‌کرد روح اعتراض به‌حکومت را در دانش آموزان پرورش دهد.
وی در رود ارس و در ساحل روستای شام‌گوالیک غرق شد و پیکرش را در  چند کیلومتری محل غرق شدنش از آب گرفتند.
جلال آل‌احمد اين مرگ را به ساواك نسبت داد كه بعد آن را شايعه‌سازى دانست.
حدود یک ماه قبل از مرگش، کتاب ماهی سیاه کوچولو از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان چاپ شد و مورد اقبال مردم ایران و جهان قرارگرفت.
آرامگاه وی در گورستان امامیه تبریز لست.

‎🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#صمد_بهرنگی، د