در #مراقبه به دنبال نتیجه ها نباش - این یک مانع است . به دنبال تکرار هیچ تجربة فکورانه ای نباش، زیرا این نیز سدی است .
وقتی مراقبه می کنی ، فقط مراقبه کن ! باقی ، خودبه خود خواهد آمد . راه خدا در دست ما نیست ، پس خود را به دستان او بسپار .
تسلیم باش ، تسلیم ، تسلیم ! همواره به یاد داشته باش - تسلیم ! در خواب و یا بیداری - تسلیم !
تسلیم تنها دری است که به خدا گشوده می شود . تخلیه درون و خلوت ، تنها قایقی است که به سوی او روان است
وقتی مراقبه می کنی ، فقط مراقبه کن ! باقی ، خودبه خود خواهد آمد . راه خدا در دست ما نیست ، پس خود را به دستان او بسپار .
تسلیم باش ، تسلیم ، تسلیم ! همواره به یاد داشته باش - تسلیم ! در خواب و یا بیداری - تسلیم !
تسلیم تنها دری است که به خدا گشوده می شود . تخلیه درون و خلوت ، تنها قایقی است که به سوی او روان است
ترک " من" و " خود " شرط رسیدن به وصال :
قرب ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯿﺮﺳﯽ.
ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﺪﺍﻫﺎﯼ ﺳﺮﺕ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ.
ﻭﻗﺘﯿﮑﻪ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﻮ ﮐﺎﻣﻶ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺴﺘﯽ.
ﺣﺘﯽ ﺳﺎﯾﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺗﻮ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﺭﺳﯿﺪ، ﻧﺪﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﯿﺪﺍﺩ : ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻩ
ﺍﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ : ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﻭﻟﯽ ﻧﺪﺍ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺗﻮ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍﺑﺨﻮﺍﻩ
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ :
ﻭﻟﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﻧﯿﺴﺖ، ﺯﯾﺮﺍ ﻣﻦ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ.
ﻭﻟﯽ ﺁﻥ ﻧﺪﺍ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ: ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻩ
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍد: ﭘﺲ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ
ﺁﻥ ﻧﺪﺍ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ: ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﻓﺮﺻﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ، ﺍﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﺮﺯ ﺑﻮﺩ، ﻭﻟﯽ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺍﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﺗﻮ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ، ﺑﺎﺯ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮔﺸﺖ، ﺫﻫﻦ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮕﺮﺩﺩ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻗﺸﻨﮓ ﺑﻮﺩ:
ﺍﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩ،
ﻭﻟﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ، ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ، ﺫﻫﻦ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﻣﯿﮕﺮﺩﺍﻧﺪ.
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﻗﺮﺏ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻭ ﮔﻔت: ﻣﻦﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ
ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ " ﻣﻦ " ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎﺷﺪ، ﺗﻮﻟﯿﺪ " ﺗﻮ " ﻣﯿﮑﻨﺪ .
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺩﻭﮔﺎﻧﮕﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﺭ ﺩﻭﮔﺎﻧﮕﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺮﻭﺩ.
ﻭﻗﺘﯽ " ﻣﻦ " ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻫﺴﺘﯽ ﯾﮑﯽ ﻣﯿﮕﺮﺩﯼ.
ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﻧﺪﺍ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ: ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ، ﺍﯾﻦ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﭘﺪﯾﺪﻩ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ.
ﻭﻟﯽ ﭼﻮﻥ ﻣﺎ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﻭﯾﻢ، ﮐﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﻭ ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎ ﻣﯿﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩﻥ، ﺍﺯ ﯾﮏ ﺳﻮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯿﻢ، ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﯿﻢ.
ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ( ﺭﻫﺎﯾﯽ ) ﻫﺴﺘﻨﺩ
ﻓﺮﺻﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﻒ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ.
ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﻣﯿﺸﻮﺩ.
ﻭﻟﯽ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺩﺭﺱ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﻗﺮﺏ ﺭﺳﯿﺪ.
ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺁﻥ ﻧﺪﺍ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ ﺍﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺨﻮﺩﺵ ﺯﺣﻤﺖ ﻧﺪﺍﺩ
ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﺪ.
ﺍﻭ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﻧﺸﺴﺖ، ﺁﻥ ﺻﺪﺍ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻦ.
ﻭ ﺍﯾﻦ ﺻﺪﺍﯼ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪﺍﺩﻥ ﺑﯽﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﺑﻮﺩ!
ﻭﻗﺘﯽ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ، ﺑﺨﻮﺍﻩ!
ﻭﻟﯽ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺁﻧﺠﺎﻧﺒﻮﺩ، ﮐﺴﯽ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺒﻮﺩ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﯽ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ
ﺍﺣﺘﺮﺍﻡﮔﺬﺍﺭﺩ.
ﺻﻮﻓﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺍﺩﺏ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻨﺪ : ﺷﯿﻮﻩ ﯼ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺮﺷﺪ و پیر
ﻭ ﻧﻬﺎﯾﺘﺍ" ﺭﻭﺵ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ.
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﮕﯿﺰﺵ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻩ،
ﺍﯾﻦ ﺑﯽﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ،
ﻣﻦ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻨﯽ.
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺍﺿﯽ ﻫﺴﺘﻢ.
ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻫﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ.
ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ،ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ، ﻧﯿﺰ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻧﯿﻔﺘﺎﺩ.
ﺯﯾﺮﺍ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ ﮐﺴﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﺳﮑﻮﺕ ﻣﺨﺘﻞ ﻧﺸﺪ.
ﻭﺍﮐﻨﺸﯽ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺸﺪ، ﻭ ﺍﻭ ﭘﺮﺵ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﺮﺩ.
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺣﻞ ﻣﯿﺸﻮﺩ.
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﯾﺎﻓﺖ ﺷﻭﺩ.
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﻋﺒﺎﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﯽ.
ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ :
ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺩﯾﮕﺮ ﺟﺰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ.
ﻭﻟﯽ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺟﻮﻉ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﯼ،
ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪﯼ ﺩﺭ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ.
ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺟﺎﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯿﮑﻨﺪ،
ﺍﻣﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﯿﺴﺘﯽ...
#مراقبه
#سکوت
#فنا
@serate_shia
قرب ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯿﺮﺳﯽ.
ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﺪﺍﻫﺎﯼ ﺳﺮﺕ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ.
ﻭﻗﺘﯿﮑﻪ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﻮ ﮐﺎﻣﻶ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺴﺘﯽ.
ﺣﺘﯽ ﺳﺎﯾﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺗﻮ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﺭﺳﯿﺪ، ﻧﺪﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﯿﺪﺍﺩ : ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻩ
ﺍﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ : ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﻭﻟﯽ ﻧﺪﺍ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺗﻮ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍﺑﺨﻮﺍﻩ
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ :
ﻭﻟﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﻧﯿﺴﺖ، ﺯﯾﺮﺍ ﻣﻦ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ.
ﻭﻟﯽ ﺁﻥ ﻧﺪﺍ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ: ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻩ
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍد: ﭘﺲ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ
ﺁﻥ ﻧﺪﺍ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ: ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﻓﺮﺻﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ، ﺍﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﺮﺯ ﺑﻮﺩ، ﻭﻟﯽ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺍﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﺗﻮ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ، ﺑﺎﺯ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮔﺸﺖ، ﺫﻫﻦ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮕﺮﺩﺩ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻗﺸﻨﮓ ﺑﻮﺩ:
ﺍﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩ،
ﻭﻟﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ، ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ، ﺫﻫﻦ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﻣﯿﮕﺮﺩﺍﻧﺪ.
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﻗﺮﺏ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻭ ﮔﻔت: ﻣﻦﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ
ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ " ﻣﻦ " ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎﺷﺪ، ﺗﻮﻟﯿﺪ " ﺗﻮ " ﻣﯿﮑﻨﺪ .
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺩﻭﮔﺎﻧﮕﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﺭ ﺩﻭﮔﺎﻧﮕﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺮﻭﺩ.
ﻭﻗﺘﯽ " ﻣﻦ " ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻫﺴﺘﯽ ﯾﮑﯽ ﻣﯿﮕﺮﺩﯼ.
ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﻧﺪﺍ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ: ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ، ﺍﯾﻦ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﭘﺪﯾﺪﻩ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ.
ﻭﻟﯽ ﭼﻮﻥ ﻣﺎ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﻭﯾﻢ، ﮐﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﻭ ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎ ﻣﯿﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩﻥ، ﺍﺯ ﯾﮏ ﺳﻮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯿﻢ، ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﯿﻢ.
ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ( ﺭﻫﺎﯾﯽ ) ﻫﺴﺘﻨﺩ
ﻓﺮﺻﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﻒ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ.
ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﻣﯿﺸﻮﺩ.
ﻭﻟﯽ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺩﺭﺱ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﻗﺮﺏ ﺭﺳﯿﺪ.
ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺁﻥ ﻧﺪﺍ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ ﺍﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺨﻮﺩﺵ ﺯﺣﻤﺖ ﻧﺪﺍﺩ
ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﺪ.
ﺍﻭ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﻧﺸﺴﺖ، ﺁﻥ ﺻﺪﺍ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻦ.
ﻭ ﺍﯾﻦ ﺻﺪﺍﯼ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪﺍﺩﻥ ﺑﯽﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﺑﻮﺩ!
ﻭﻗﺘﯽ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ، ﺑﺨﻮﺍﻩ!
ﻭﻟﯽ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺁﻧﺠﺎﻧﺒﻮﺩ، ﮐﺴﯽ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺒﻮﺩ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﯽ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ
ﺍﺣﺘﺮﺍﻡﮔﺬﺍﺭﺩ.
ﺻﻮﻓﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺍﺩﺏ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻨﺪ : ﺷﯿﻮﻩ ﯼ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺮﺷﺪ و پیر
ﻭ ﻧﻬﺎﯾﺘﺍ" ﺭﻭﺵ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ.
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﮕﯿﺰﺵ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻩ،
ﺍﯾﻦ ﺑﯽﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ،
ﻣﻦ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻨﯽ.
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺍﺿﯽ ﻫﺴﺘﻢ.
ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻫﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ.
ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ،ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ، ﻧﯿﺰ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻧﯿﻔﺘﺎﺩ.
ﺯﯾﺮﺍ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ ﮐﺴﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﺳﮑﻮﺕ ﻣﺨﺘﻞ ﻧﺸﺪ.
ﻭﺍﮐﻨﺸﯽ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺸﺪ، ﻭ ﺍﻭ ﭘﺮﺵ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﺮﺩ.
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺣﻞ ﻣﯿﺸﻮﺩ.
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﯾﺎﻓﺖ ﺷﻭﺩ.
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﻋﺒﺎﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﯽ.
ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ :
ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺩﯾﮕﺮ ﺟﺰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ.
ﻭﻟﯽ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺟﻮﻉ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﯼ،
ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪﯼ ﺩﺭ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ.
ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺟﺎﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯿﮑﻨﺪ،
ﺍﻣﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﯿﺴﺘﯽ...
#مراقبه
#سکوت
#فنا
@serate_shia
#مراقبه
#ماه_مبارک_رمضان
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
♦️خواب شخص روزه دار عبادت است
♦️ خاموشی اش تسبیح است،
♦️ عملش مقبول درگاه خداوند،
♦️ دعایش مستجاب است.
📚من لایحضر الفقیه جلد 2 صفحه 391
اما ....
حضرت امیرمؤمنان (ع) فرمودند:
بسا روزه داری كه بهره ای جز گرسنگی و تشنگی از روزه داری ندارد، و با شب زنده داری چیزی جز رنج و بی خوابی به دست نیاورد، خوشا خواب زیركان، و روزه گشودن آنان!
📚 نهج البلاغه،حکمت۱۴۵
#مراقبه
@serate_shia
#ماه_مبارک_رمضان
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
♦️خواب شخص روزه دار عبادت است
♦️ خاموشی اش تسبیح است،
♦️ عملش مقبول درگاه خداوند،
♦️ دعایش مستجاب است.
📚من لایحضر الفقیه جلد 2 صفحه 391
اما ....
حضرت امیرمؤمنان (ع) فرمودند:
بسا روزه داری كه بهره ای جز گرسنگی و تشنگی از روزه داری ندارد، و با شب زنده داری چیزی جز رنج و بی خوابی به دست نیاورد، خوشا خواب زیركان، و روزه گشودن آنان!
📚 نهج البلاغه،حکمت۱۴۵
#مراقبه
@serate_shia
ما که نماز می خوانیم ،
در مقام ذکر خاص و حضوریم،
مراقبت داشته باشیم ،
کشیک نفس داشته باشیم
و هر لحظه خودمان را زیر نظر داشته باشیم تا وجودمان را به ملکوت اعلى اعتلا دهیم.
علامه حسن حسن زاده آملی
#حضور
#مراقبه
#ذکر
@serate_shia
در مقام ذکر خاص و حضوریم،
مراقبت داشته باشیم ،
کشیک نفس داشته باشیم
و هر لحظه خودمان را زیر نظر داشته باشیم تا وجودمان را به ملکوت اعلى اعتلا دهیم.
علامه حسن حسن زاده آملی
#حضور
#مراقبه
#ذکر
@serate_shia