📚 تحلیلی روانشناختی بر #رمان_کوری #ساراماگو
👈 اعتراض «ساراماگو» یک شورش نیست، ایدهی انقلابی ندارد که موجب جنبش سیاسی شود. بههمین خاطر هم رمانش، رمان سیاسی نیست، مانیفست نمیدهد و انقلابی نیست. «ساراماگو» خوب میداند که دیگر دورهی ایننوع رمانها سررسیده بلکه اعتراضی است بر ابزاری که انسان را به ابزار تبدیل کرده است.
👈 اما اعتراض و عصیان رمان، اعتراضی است زیبا؛ با آنکه بر علیه زندگی مدرن و مکانیکی شورش میکند ولی انسانگریز نیست. اعتراضش مانند نویسندگان نیمهی اول قرن بیستم نیست که سرخورده و سرگردان و ناامید به جادهی نهیلیسم میپیچیدند.
👈 در اومانیسم ساراماگو یک نوع غرابت و تازگی وجود دارد؛ او دوست داشتن انسان را با اکثر جنبههایش میخواهد که به سرشت و وجدان انسان دل بسته و از آنها سخن میگوید از عیب و گناه و شانس انسانها نیز حرف میزند و نظریهی فیلسوفان منفیگرایی چون «هابز» که معتقد بود انسان ذاتاً بد و شرور و منفی است به زیر تیغ جراحی میبرد.
👈 ساراماگو معتقد است که عیب و گناه انسانها از ذات آدمی برنمیخیزد بلکه از بخت و تقدیر و شانس است. رسیدن به «اومانیسم واقعگرا» یکی از دغدغههای ساراماگو در رمان کوری است.
📚متن کامل این مقاله را میتوانید در شماره جدید مجله روانشناسی سپیده دانایی (124 و 123) مطالعه نمائید
👁🗨 بخشی از مقاله نگرش کوری ( تحلیلی روان شناختی بر یک رمان ماندگار)
👤 حسین سلیمان پناه
©️ منتشر شده در #مجله_روانشناسی_سپیده_دانایی شماره 123 و 124
#روانشناسی #روانشناسی_هنر #روانشناسی_ادبیات #روانشناسی_رمان
📭 روش تهیه مجله : اشتراک نشریه - کیوسک روزنامهفروشیها - اپلیکیشنهای کتابخوانی فیدیبو و طاقچه - شهرکتاب و کتابفروشیهای معتبر سراسر کشور
☀️@sepidehdanaei
#مجله_روانشناسی_سپیده_دانایی
https://bit.ly/2t2VRjZ
👈 اعتراض «ساراماگو» یک شورش نیست، ایدهی انقلابی ندارد که موجب جنبش سیاسی شود. بههمین خاطر هم رمانش، رمان سیاسی نیست، مانیفست نمیدهد و انقلابی نیست. «ساراماگو» خوب میداند که دیگر دورهی ایننوع رمانها سررسیده بلکه اعتراضی است بر ابزاری که انسان را به ابزار تبدیل کرده است.
👈 اما اعتراض و عصیان رمان، اعتراضی است زیبا؛ با آنکه بر علیه زندگی مدرن و مکانیکی شورش میکند ولی انسانگریز نیست. اعتراضش مانند نویسندگان نیمهی اول قرن بیستم نیست که سرخورده و سرگردان و ناامید به جادهی نهیلیسم میپیچیدند.
👈 در اومانیسم ساراماگو یک نوع غرابت و تازگی وجود دارد؛ او دوست داشتن انسان را با اکثر جنبههایش میخواهد که به سرشت و وجدان انسان دل بسته و از آنها سخن میگوید از عیب و گناه و شانس انسانها نیز حرف میزند و نظریهی فیلسوفان منفیگرایی چون «هابز» که معتقد بود انسان ذاتاً بد و شرور و منفی است به زیر تیغ جراحی میبرد.
👈 ساراماگو معتقد است که عیب و گناه انسانها از ذات آدمی برنمیخیزد بلکه از بخت و تقدیر و شانس است. رسیدن به «اومانیسم واقعگرا» یکی از دغدغههای ساراماگو در رمان کوری است.
📚متن کامل این مقاله را میتوانید در شماره جدید مجله روانشناسی سپیده دانایی (124 و 123) مطالعه نمائید
👁🗨 بخشی از مقاله نگرش کوری ( تحلیلی روان شناختی بر یک رمان ماندگار)
👤 حسین سلیمان پناه
©️ منتشر شده در #مجله_روانشناسی_سپیده_دانایی شماره 123 و 124
#روانشناسی #روانشناسی_هنر #روانشناسی_ادبیات #روانشناسی_رمان
📭 روش تهیه مجله : اشتراک نشریه - کیوسک روزنامهفروشیها - اپلیکیشنهای کتابخوانی فیدیبو و طاقچه - شهرکتاب و کتابفروشیهای معتبر سراسر کشور
☀️@sepidehdanaei
#مجله_روانشناسی_سپیده_دانایی
https://bit.ly/2t2VRjZ