#تکمیلی

🟥گزارش تجتمع و اعتراض خوابگاه دانشگاه چمران


با افت شدید کیفیت غذا به خصوص در هفته‌های اخیر، ۲۳ بهمن در خوابگاه پسران علم الهدی و در پی سرو شام و ماکارونی بی‌کیفیت که غیر قابل خوردن بود؛ دانشجویات از گرفتن غذا خودداری کردند و بیش از صد نفر از حدود ساعت ۶عصر تا۱۱ شب خواستار پاسخگویی و رسیدگی مسئولین شدند و اقدام به تجمع در محوطه خوابگاه نمودند. خواسته‌ی دانشجویان تنها به امور تغذیه خلاصه نمی‌شد. موارد اعتراضی را به اختصار شرح می‌دهیم.

▪️کیفیت و کمیت بد کلیه غذاها، کیفیت بد مواد اولیه و برندها، دورچین غذا، مقدار صبحانه، نبود ناظر و در صورت حضور، عدم پاسخگویی آن‌ها، محدودیت کد فراموشی و... که با وجود اعتراضات متعدد، دانشجویان شاهد بهبود کوتاه مدت شرایط و دوباره ادامه روند قبل بوده اند.

▪️فقدان شورای صنفی و کارشکنی برای شکل‌گیری آن. در واقع حدود ۷ سال است (بجز یکسال) که دانشگاه چمران، بزرگترین دانشگاه جنوب غرب کشور، شورای صنفی ندارد!

▪️عدم وجود پارکینگ برای دانشجویان خوابگاهی: توجه به امنیت پایین شهر اهواز و سرقت های متعدد از خودروهای دانشجویان، نیاز به آن ضروری است.

▪️ کندی رسیدگی یا عدم رسیدگی به مشکلات تاسیساتی خوابگاه‌ها.

ویسی، مدیرکل امور دانشجویی، پس از پافشاری و مقاومت دانشجویان بر احقاق حقوق خود حدود ساعت ۸ حاضر شدند و شکایات دانشجوها را شنیدند و قول پیگیری و بررسی موضوع و جلسه‌ای با حضور تعدادی از دانشجویان در روزهای آتی را دادند. اما دانشجویان مخالفت کردند و خواستار حضور و پاسخگویی مسئول تغذیه شدند که ایشان تلفن خود را جواب ندادند و سپس خواستار حضور معاون دانشجویی و رئیس دانشگاه برای پاسخگویی شدند. با اعتراض دانشجویان بعد از ساعتی معاونت دانشجویی وارد خوابگاه شد، در این میان تلاش دانشجویان بسیجی برای ختم قائله هم جالب توجه بود. دانشجویان موارد متعدد مشکلات خود را مطرح نمودند. سرانجام معاونت دانشجویی بابت مشکل تغذیه چهار نفر نماینده از بین دانشجوها انتخاب کردند و همچنین برای دیگر مشکلات و درخواست‌ها قول پاسخگویی و پیگیری دادند.

#دانشگاه_چمران_اهواز
#گزارش
4⃣5⃣9⃣9⃣
🆔@senfi_uni_iran

#تکمیلی

🟥سرنوشت نامعلوم بودجه‌ی دانشگاه تهران


بودجه‌ی دانشگاه تهران در کجا خرج شده که دانشجویان به سبب کمبود بودجه محکوم به ترک دانشگاه که خانه‌ی دوم آنهاست میشوند ؟

روز دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱ جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران رأس ساعت ۱۲:۳۰ جلوی دانشکده فنی در اعتراض به تصمیم خودسرانه و ناگهانی دانشگاه مبنی بر مجازی شدن کلاس‌ها دست به اعتراض زدند در پی این تجمع علیرضا وجهی معاون دانشجویی دانشگاه که به اصطلاح خود را دغدغه‌مند و دلسوز دانشجویان می‌داند (که البته ظواهر امر گویای چیز دیگریست) در بین دانشجویان حاضر شده و در بدو امر به جای دادن جواب صریح به دانشجویان آن‌ها را مورد تمسخر قرار داد در پی پافشاری این دانشجویان علیرضا وجهی با صراحت ذکر کرد که مسأله‌ی کمبود بودجه علت اصلی این تصمیم است و گویا دانشگاه تهران که دانشگاه مادر ایران محسوب میشود بودجه‌ی لازم برای اداره‌ی امور دانشگاه را ندارد به دنبال بیان این مطلب که موجب حیرت دانشجویان شده بود عده‌ای از دانشجویان مسئولین را به سبب استفاده‌ی نابه‌جا و غیرصحیح از این بودجه که حق دانشجویان بوده و به آن‌ها اختصاص دارد مورد انتقاد قرار دادند که با برخورد غیرمحترمانه‌ی وجهی روبه‌رو شدند در طی این بحث وجهی مدام با استفاده از جملاتی چون " فقط سه هفته مجازی هستید " سعی در فریب دانشجویان و خفه کردن این اعتراضات داشت در این حین یکی از دانشجویان دختر با شهامت بیان کرد که مسئولین از حضور دانشجویان در دانشگاه ترس دارند و بودجه و ماه رمضان بهانه‌هایی واهی هستند که موجب عصبانیت وجهی شد و به دانشجوی مذکور هجوم برد همچنین او در طی این مجادله مدام از شورایی حرف میزد که این تصمیم را اتخاذ کرده‌اند اما از بیان اسامی اعضای این شورا خودداری می‌کرد. مسئولین دانشگاه تهران در حالی به مجازی شدن آموزش پافشاری می‌کنند که مقیمی رئیس فعلی دانشگاه خطاب به یکی از اعضای شورای صنفی که نامه‌ی دانشجویان مخالف آموزش مجازی را به اون نشان داده بود، گفت امضای الکترونیکی معنایی ندارد اما حاضر به گرفتن آمار و نظرسنجی در خصوص موافقان و مخالفان آموزش مجازی نیستند. همچنین وجهی خطاب به دانشجویان که گفتند آموزش مجازی را در این سه هفته تحریم خواهند کرد گفت کلاس حتی با یک نفر تشکیل خواهد شد و این یعنی دانشجو آخرین چیزی‌ است که برای اعضای هیات رئیسه دانشگاه تهران اهمیت دارد‌‌.
در نهایت هم این فرد بدون اینکه کمترین درکی از شرایط دانشجویان داشته باشد و به حرف دل آن‌ها گوش بدهد و‌ بدون رسیدن به نتیجه‌ای قطعی این جمع را به بهانه‌ی شرکت در جلسه ترک نمود که در راه یکی از اساتید خانم هم از شرایط موجود اعلام نارضایتی کرد که با برخورد نامحترمانه‌ی وجهی مواجه شد.
ناگفته نماند که در طول این مدت دانشجویان در محاصره ی نیروهای حراست بودند و یکی از این مزدوران تلفن همراه یکی از دانشجویان دختر را ضبط کرده و او را به جرم ضبط ویدئو به دفتر حراست برد.

#گزارش
#اعتراضات_دانشجویی
#دانشگاه_تهران
4⃣6⃣3⃣8⃣
🆔@senfi_uni_iran

.
🟥گزارشی از تجمع دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی در اعتراض به تفکیک جنسیتی کتابخانه‌ی مرکزی

در تاریخ ۱۳ اسفند ۱۴۰۱، دانشجویان متوجه بنری شدند که فضای اشتراکی کتابخانه مرکزی نصب شده بود و خبر از تفکیک جنسیتی کتابخانه می‌داد، و میز و صندلی‌های فضای اشتراکی جمع شده بودند و این فضا به یک نمایشگاه آثار هنری تبدیل شده بود. در تاریخ ۱۴ اسفند، تجمعی برای اعتراض به این تصمیم شکل گرفت. دانشجویان با پلاکاردهایی که روی آن‌ها شعارهایی از جمله  "دانشجو، داد بزن، حقتو فریاد بزن"، "ما در مقابل آپارتاید جنسیتی می‌ایستیم"، "استفاده از فضای کتاب‌خانه حق همه ماست" و "دانشجو تهدید بشه، دانشگاه تحریم می‌شه"، نوشته شده بود، حاضر شدند و ابتدا در حلقه‌های متحدالمرکز به‌دور تنها میز باقی‌مانده‌ی کتاب‌خانه بست‌نشینی کردند، و با بیشتر شدن جمعیت ، به حلقه‌ها اضافه میشد و برخی از دانشجویان هم ایستادند. دانشجویان به صورت نمادین، زیراندازی را در وسط فضای اشتراکی انداختند، که این پیام را در بر داشت: "با برداشتن میز و صندلی‌ها، نمی‌توانید ما را از استفاده از کتاب‌خانه محروم کنید و اگر لازم باشد با زیرانداز می‌آییم و روی زمین می‌نشینیم". 

اقدامات به تفکیک جنسیتی در لابی کتابخانه مرکزی، اتفاق جدیدی نیست. در سال تحصیلی گذشته روی درب کتابخانه اطلاعیه‌ای نصب شده بود با این محتوا که از ساعت ۵ به بعد، آقایان حق حضور در لابی را ندارند و باید به کتابخانه IT بروند. اما دانشجویان به این اعلامیه توجهی نداشتند و همچنان به منوال سابق در لابی حضور پیدا می‌کردند. امسال با تغییر ناگهانی ریاست دانشگاه به دنبال موج اعتراضات دانشجویان در قیام ژینا، سیاست‌های دانشگاه ضددانشجویی‌تر شدند و گسترش تفکیک جنسیتی از سلف به بوفه مرکزی و سپس کتابخانه مرکزی هم از جمله همین سیاست‌ها بود. دانشجویان به مسئولینی که برای صحبت با دانشجویان حاضر شده بودند، از دغدغه‌شان در رابطه با گسترش تفکیک جنسیتی و ترس از احتمال گسترش آن به کلاس‌ها در آینده گفتند. 
مسئولین به جای پاسخ‌گویی به سوالات دانشجویان، با پرسیدن اسم و مشخصات سعی در شناسی افراد داشتند که با واکنش دانشجویان مواجه شدند.

مسئولین ابتدا درخواست کردند که نماینده‌ای از دانشجویان با آنها صحبت کند اما با توجه به جای خالی شورای صنفی در دانشگاه، دانشجویان معترض نماینده‌ی رسمی‌ای برای پیگیری مطالبات صنفی ندارند و در نتیجه امکان برآورده کردن این درخواست غیرمنطقی ایشان نبود. با این وجود تعدادی از دانشجویان داوطلب شدند که با آنها صحبت کنند.
حین صحبت با این جمع، مسئولی اصرار داشت که «این تصمیم از بالا نبوده و تصمیم خود مسئولین کتابخونه بوده.»
دانشجویانِ دیگر اصرار داشتند که مسئولین وارد جمع دانشجویان شوند و رو به همه‌ی ما صحبت کنند و می‌گفتند که "ما هم دانشجوییم" و این نادیده گرفتن اکثریت حاضرین و مقاومت در برابر گفت‌و‌گو با آن‌ها، محترمانه نیست. حداقل حق دانشجویان، شنیدن توضیح یا حداقل توجیهی در رابطه با این تصمیم ناگهانی و غیرمنطقی بود اما مسئولین مایل به ارائه این توضیحات نبودند. پس از اصرار فراوان، شخصی از مسئولین کتابخانه حاضر به توضیح دلایل‌شان برای این تصمیم با همه‌ دانشجویان معترض شد. دلایلی که این افراد برای تبدیل فضای اشتراکی کتابخانه به نمایشگاه و به تبع آن تفکیک جنسیتی می‌آوردند، هماهنگ نبودند و با هر اعتراض دانشجویان، تغییر می‌کردند. تعدادی از دلایلی که مطرح شد و البته دانشجویان نپذیرفتند:
«سقف کتاب‌خونه چکه می‌کرد، با چسب آکواریوم هم نتونستیم جلوش رو بگیریم»
«اگر اینجا زلزله بیاد، لابی کتابخونه امن نیست»
«اینجا راهرو هستش اصن جای درس خوندن نیست»
«دانشجوها فضای آکادمیک رو با "کوچه بازار" اشتباه گرفتن. اینجا فضای آکادمیکه. می‌رفتن اطراف محوطه کتاب‌خونه مرکزی سیگارم می‌کشیدن و "شوخی‌های نابه‌هنجار" می‌کردن.»

در نهایت تحت فشار دانشحویان، وعده دادند که بعنوان جایگزین فضای اشتراکی‌ای که حال دانشجویان از آن محروم شده‌اند، هم دانشجویان خانم و هم دانشجویان آقا دسترسی به دورتادور لابی طبقه‌ی بالای‌ کتاب‌خانه مرکزی (که تا پیش از این منحصرا طبقه‌ی خواهران کتاب‌خانه بود)،  مخزن کتاب‌خانه طبقه همکف، و مخزن کتاب‌خانه طبقه بالا (که تا به حال ورود به آنجا ممنوع بود)  خواهند داشت و کتاب‌خانه خواهران، سالن مطالعه طبقه بالا و کتاب‌خانه برادران، کتاب‌خانه IT خواهد بود. عده‌ای از دانشجویان معترض از این فضاها امروز بازدید کردند. در این رابطه که این وعده‌ی جایگزین عملیاتی می‌شود یا نه، با توجه به سابقه‌ی دانشگاه در سرکوب مطالبات صنفی و با توجه به رویکرد ریاست جدید، اطمینانی نیست؛ اما امیدواریم و همچنان پافشاری خواهیم کرد.

#گزارش
#دانشگاه_بهشتی
#اعتراضات_دانشجویی
4⃣6⃣8⃣0⃣
🆔@senfi_uni_iran

.
🔴شکایت نمایندگان شورای صنفی دانشجویان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در دیوان عدالت اداری


با توجه به عدم همکاری لازم از جانب برخی مسئولین دانشگاه، وظیفهٔ مهمِ پیگیری روند حذف اثر منفی نمرهٔ مردودی -که از وظایف مهم شورای صنفی بوده و با جدیت دنبال می‌شود-، تا بدین‌جا به نتیجهٔ مطلوب نرسید.

دوشنبه مورخ ۱۴۰۱/۱۲/۱۵، نمایندگان شورای صنفی دانشجویان به طرح شکایت علیه دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی در راستای ابطال بند ۳ ماده ۱۳ آیین‌نامه اجرایی آموزش در مقطع کارشناسی، در دیوان عدالت اداری کشور پرداختند.
بند مذکور به تأثیر دادن نمرات مردودی در معدل کل دانشجویان پس از کسب نمره قبولی اشاره می‌کند.

از آنجا که چنین اقداماتی، ناگزیر فرایند زمانبری دارند، اعضای شورای صنفی دانشجویان این اطمینان را به دانشجویان می‌دهد که تا انتهای این مسیر به پیگیری خود ادامه دهد و این مسیر پیگیری را نه تنها در قالب شخصیت حقوقی، بلکه در قالب شخصیت حقیقی خود نیز ادامه دهند.

همچنین به اطلاع دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری، که مطابق آیین‌نامه‌های مربوطه، درصورتیکه دارای نمرهٔ مردودی در دروس خود [در مقطع کارشناسی ارشد بیش از دو درس] می‌باشند و پس از اخذ مجدد درس، موفق به کسب نمره قبولی شده‌اند؛ می‌توانند نسبت به طرح شکایت و اعادهٔ حق خود اقدام کنند.

منبع: کانال شورای صنفی دانشجویان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
@Senfi_KNTU

#گزارش
#دانشگاه_خواجه‌نصیر
4⃣6⃣9⃣5⃣
🆔@senfi_uni_iran

.
🔴رد صلاحیت ناگهانی و بی‌سابقه کاندیداهای شورای صنفی و انجمن‌های علمی دانشگاه تهران

روز شنبه ۲۳ اردیبهشت طی خبر کمیته اجرایی انتخابات شورای صنفی اعلام شد که تعداد کاندیداهای تاییدصلاحیت‌شده‌ دانشکده علوم اجتماعی به حد نصاب نرسیده‌است، در حالی که بیش از ۱۵ تن از دانشجویان در انتخابات ثبت نام کرده بودند.

قابل ذکر است که بند چهارم و پنجم ماده چهاردهم آیین‌نامه شامل هیچ کدام از کاندیداها نمی‌شود؛ هیچ یک از کاندیداهای انتخابات شورای صنفی عضو تشکل‌های اسلامی یا کانون‌ها نبوده و یا دارای محکومیت انضباطی قطعی نبوده‌اند.
از سوی دیگر روز گذشته تعدادی از کاندیداهای انتخابات انجمن‌های علمی نیز به شکلی ناگهانی و غیرقانونی رد صلاحیت شدند.
در حالی که نام کاندیداها تا ساعت ۱۶ در سامانه رای‌گیری قرار داشت ناگهان اسامی آن‌ها بدون هیچگونه اطلاع‌رسانی از سامانه حذف شد. پس از پیگیری‌ها متوجه شدیم که لیستی با نام بیش از ۳۰ دانشجو (در کل دانشگاه تهران) از طرف کمیته انضباطی برای حذف از انتخابات به مسئولان مربوطه داده شده‌است.

بر اساس بند دومِ ماده یازدهمِ آیین‌نامه تاسیس و فعالیت انجمن‌های علمی، لغو عضویت دانشجویان در شورای مرکزی برای مسائل انضباطی تنها با « محکومیت انضباطی منجر به توبیخ کتبی و درج در پرونده» قابل اجرا است که هیچ یک از کاندیداهای دانشکده علوم اجتماعی مشمول این وضعیت نیستند.

شیوه‌نامه انضباطی جدید و  آیین‌نامه صنفی_رفاهی در کنار رد صلاحیت‌های گسترده روندی‌ است که از سرکوب نهادهای دانشجویی شروع و به حذف افراد می‌رسد. دانشگاه با خودکامگی تام هرکسی‌ را که همسو و چاپلوس امیال خود نباشد با چماق قدرت ساکت کرده و کنار می‌گذارد.

قدم بعدی چیست؟ حذف تشکل‌های دانشجویی و تبدیل دانشگاه به کارخانه تولید تملق‌گویان قدرت؟
شورای صنفی و انجمن‌های علمی دانشکده علوم اجتماعی این روند مستبدانه را محکوم و هشدار می‌‌دهند که این خیال واهی را رها کرده و مانع روند دموکراتیک انتخابات تشکل‌های دانشجویی نشوید؛ زیرا حمله به تشکل‌ها به مثابه‌ مقابله با پویایی و کوشش در جهت ایجاد مانع در فعالیت‌های دانشجویی است؛ وقتی بسترهای رسمی‌ را سرکوب می‌کنید آغوش خود را برای آشوب باز کرده‌اید.

منبع: کانال شورای صنفی علوم‌اجتماعی دانشگاه تهران
@Ssutsenfi

#گزارش
#دانشگاه_تهران
4⃣8⃣0⃣0⃣
🆔@senfi_uni_iran

🔴ترس، حذف، انکار، اصلاح؛ چرخه‌ای تکراری


پس از یک روز تأخیر، نتیجه‌ی مرحله‌ی «استعلام از مراجع ذی‌صلاح جهت بررسی شرایط داوطلبی» به دست کمیته‌ی اجرایی رسید که طی گزارش کمیته.ی احرایی رد صلاحیت گسترده‌ای به وقوع پیوست، به‌گونه‌ای که بررسی نتایج نشان از رد صلاحیت ۴۴ داوطلب (حدود ۴۰ درصد از داوطلبین) می‌دهد.

طبق اطلاعیه‌ی مدیریت امور دانشجویی، ۶۰.۲ درصد (۶۹ نفر) از داوطلبین تأیید صلاحیت شدند و آمار رد صلاحیت‌ها به شرح ذیل می‌باشد:

رد صلاحیت به دلایل آموزشی: ۲۶.۵ درصد (۳۰ نفر)

رد صلاحیت به دلیل عضویت در شورای مرکزی تشکل‌های اسلامی، کانون‌های فرهنگی-هنری و انجمن‌های علمی دارای مجوز در مؤسسه: ۴.۴ درصد (۵ نفر)

رد صلاحیت به دلیل کمیته انضباطی: ۸.۸ درصد (۱۰ نفر)

در نقد آمار فوق، لازم به ذکر است که بر اساس ماده ۱۷ آیین‌نامه شورای صنفی-رفاهی دانشجویان، آنچه اهمیت دارد، «نداشتن حکم ممنوعیت قطعی در شورای انضباطی یا محکومیت کیفری مؤثر» می‌باشد و دلیلی تحت عنوان «کمیته انضباطی» از اساس ایراد دارد.

با توجه به بررسی تمام شرایط داوطلبین رد صلاحیت شده از سوی شورای صنفی، اینگونه به نظر می‌آید که فرایند «استعلام از مراجع ذی‌صلاح جهت بررسی شرایط داوطلبی» به درستی پیش نرفته است.

از منظر آمار، این میزان از رد صلاحیت منجر به عدم رسیدن به حد نصاب در چهار پردیس/ خوابگاه می‌شود.
این «ترس» در برابر شورای صنفی _پس از تغییرات ناعادلانه‌ی بسیار در آیین‌نامه‌ی شوراهای صنفی-رفاهی دانشجویان_ از کجا می‌آید؟ 
اگر این یک اقدام آگاهانه در راستای «حذف» فرصت احقاق حقوق دانشجویان از سوی دغدغه‌مندان و هشداری برای حذف تشکل‌ها نیست، پس چه معنایی دارد؟
«انکار» اتفاقات در حال وقوع چیزی را حل نمی‌کند و در نهایت مجبور به «اصلاح» شرایط خواهید شد.

اگر گمان می‌کنید آنچه در این چرخه‌ی تکراری از دست می‌رود، نشاط دانشجویی و عقب راندن ایشان از فعالیت‌های دانشجویی می‌باشد، سخت در اشتباهید چرا که دانشجو بیش از پیش نسبت به حق خود آگاه است و آن را داد خواهد زد.


منبع: کانال شورای صنفی دانشجویان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
@Senfi_KNTU

#گزارش
#دانشگاه_خواجه‌نصیر
4⃣8⃣0⃣2⃣
🆔@senfi_uni_iran

#تکمیلی

🟥گزارش و بیانیه‌ی تحصن روز ۳۰ اردیبهشت مقابل دفتر معاونت دانشجویی دانشگاه تهران

در ظهر روز ۳۰ اردیبهشت، جمعی حدودا ۶۰ نفره از دانشجویان دانشکده‌های مختلف دانشگاه تهران با حضور در باشگاه دانشجویان حدود دو ساعت مقابل دفتر علیرضا وجهی، معاون دانشجویی دانشگاه تهران و از اعضای کمیته‌ انضباطی، دست به تحصن اعتراضی زدند. پس از حضور وجهی، دانشجویان با تحویل بیانیه‌ی خود به او به بیان مطالبات و اعتراضات خود پرداختند. سه خواسته‌ی مطرح شده‌ در این بیانیه عبارت‌اند از:
۱) ابطال تمامی احکام ظالمانه‌ صادره از کمیته‌های انضباطی طی ماه‌های گذشته.
۲) لغو تمامی کمیته‌های انضباطی‌ای که برای حجاب، تجمع و دیگر اتهامات امنیتی برگزار شده یا می‌شوند.
۳) پایان دادن به گشت‌زنی و آزار و اذیت حراست در صحن دانشگاه.

در این تحصن، نسبت به سرکوب هر روزه‌ دانشگاه علیه دانشجویان و برپایی کمیته‌های انضباطی اعتراض شد. دکتر وجهی که در طول مدت اعتراض دانشجویان سعی در توجیه اقدامات سرکوبگرانه‌ دانشگاه داشت، در مقابل خواست دانشجویان برای لغو کمیته‌ها و توقف این رویه‌ی سرکوبگرانه با دفاع از اجرای قانون اظهار داشت که با اقداماتی از این دست، آن‌ها از موضع اجرای قانون کوتاه نیامده و این اقدامات اعتراضی اشتباه است و بی‌اثر خواهد بود. اما دانشجویان با پافشاری بر خواسته‌های خود تحصن را حدود دو ساعت ادامه دادند. در نهایت پس از حضور ایزدیار، رئیس حفاظت فیزیکی دانشگاه تهران و پرخاش، عصبانیت و نگرانی شدید وجهی پس از آگاهی از انتشار خبر و عکس تحصن در رسانه‌ها، پس از گذشت دو ساعت این تحصن به عنوان اولین مرحله از اقدامات اعتراضی این گروه از دانشجویان، پایان یافت.

دانشجویان حاضر در تحصن در پایان بیانیه خود متذکر شده‌اند تا زمانی که مسئولان دانشگاه، حراست و کمیته انضباطی اقدامات سرکوبگرانه و ضددانشجویی خود را متوقف نکنند به اقدامات اعتراضی خود ادامه داده و اجازه نخواهند داد تا دانشگاه در سکوت نسبت به این وقایع به روند عادی خود بازگردد.

بیانیه‌ی دانشجویان در این خصوص را در اینستنت ویو بخوانید.

#بیانیه
#گزارش
#دانشگاه_تهران
#اعتراضات_دانشجویی
4⃣8⃣2⃣0⃣
🆔@senfi_uni_iran

🔴جان دانشجویان بی‌ارزش‌ترین مسئله برای مسئولین: فوت یک دانشجو در سایه‌ی بیخیالی مدیران


بی‌مسئولیتی مدیران اینبار در دانشگاه امیرکبیر منجر به فوت یک دانشجو شد. به گزارش دانشجویان در روز ۱۰ خرداد، #بصیر_ابراهیم‌پور دانشجوی ورودی ۹۸ مکانیک، در دانشگاه دچار حمله قلبی می‌شود. در نتیجه این اتفاق ناگوار، دانشجویانْ اورژانسِ دانشگاه را مطلع می‌سازند اما در کمال ناباوری اقدامی از سمت اورژانس صورت نمی‌گیرد و گفته می‌شود پس از سپری شدن حدود ۴۵ دقیقه یک آمبولانس از خارج دانشگاه برای رسیدگی به حال دانشجو وارد دانشگاه می‌شود. این امر در حالی رخ داده‌است که این مرکز فوریت‌های پزشکی در داخل دانشگاه مستقر است و در فاصله‌ای بسیار نزدیک به محل وقوع حادثه قرار داشته‌است. تاخیر در رسیدگی به وضعیت این دانشجو مسئله‌ای حاشیه نیست بلکه بازی با جان دانشجو است. چه‌بسا اگر اورژانس در همان دقایق ابتدایی به وضعیت دانشجو رسیدگی می‌کرد، اکنون بصیر ابراهیم‌پور زنده بود.

واکنش ریاست و هیئت رئیسه دانشگاه به این موضوع بسیار سریع‌تر از آنچه پیش‌بینی میشد رخ داد. این افراد که خود یکی از اصلی‌ترین مقصرین این مرگ دانشجو بودند، در کمال بی‌شرمی در بیانیه‌ای ابراز تاسف کرده و سعی در ساده‌سازی ماجرای فوت این دانشجو داشتند. وقاحت این افراد به حدی است که در این بیانیه به دروغ اذعان کرده‌اند که اورژانس دانشگاه توانسته به موقع سر صحنه حاضر شود و دانشجو را به بیمارستان منتقل کند.

لازم به ذکر است، این اتفاق درحالی رخ می‌دهد که دانشجویان چندیدن‌بار وضعیت نابسامان اورژانس دانشگاه را به مسئولین گزارش داده‌بودند اما گویا هرگز سلامتی دانشجو اولویت این افراد نبوده است. در چندماه اخیر شاهد نصب دوربین‌های متعدد در سطح دانشگاه بودیم. نیروهای حراست در این مدت چندبرابر شده‌اند و در هر گوشه و کنار دانشگاه گشت می‌زنند. اما اندکی از این بودجه سهم دانشجو و زیست دانشجو نشده است.

این اتفاق مسبوق به سابقه است و چندی پیش هم در دانشگاه زنجان شاهد چنین اهمال‌کاری‌ای بودیم که به فوت یک دانشجو انجامید. بنظر می‌رسد با استقرار مدیران خودکامه در دانشگاه‌ها به مثابه بازوی سرکوب و از سمت دیگر تضعیف شوراهای صنفی به عنوان نهاد منسجم‌کننده و نظام‌بخش مطالبات دانشجویی، بیش از پیش شاهد این قبیل اتفاقات خواهیم بود.

#دانشگاه_امیرکبیر
#گزارش
4⃣8⃣5⃣4⃣
🆔@senfi_uni_iran

🔴 تفکیک؛ استراتژی عام سرکوب
[تحلیلی از وضعیت این روزهای دانشگاه هنر]


◻️عقب‌نشینی نمادین حراست

در هفته گذشته و پس از تحصن دانشجویان دانشگاه هنر در اعتراض به مصوبه دانشگاه و شدت‌یافتن سرکوب‌ها، بیانیه‌های متعددی در اعلام همبستگی با دانشجویان هنر منتشر شدند. در نتیجه این اتحاد سراسری بنظر می‌رسد شاهد عقب‌نشینی نسبی حراست دانشگاه از مواضع خود بوده‌ایم. اما این عقب‌نشینی به منزله پایین آمدن از مواضع یا کاهش گستره سرکوب نیست.

◻️سرکوب در شیوه‌ای دیگر

موج ایجاد شده منجر شد تا حراست از روش دیگری که هزینه کمتری دارد برای سرکوب استفاده کند. بازداشت و ممنوع الورودی گسترده، شیوه‌هایی از سرکوب هستند که نمودِ بیشتری دارند و هزینه زیادی را ایجاد می‌کنند.

بر اساس گزارش‌های تازه دانشجویان، شیوه جدید سرکوب حراست، تفکیک دانشجویان و برخورد با آنان در مواجهه‌ای فردی است. بر این اساس حراست به برخی از دانشجویان گفته‌است که اجازه ورود بدون مقنعه را ندارند. حراست ادعا کرده‌‌است لیستی از دانشجویان را در اختیار دارد که این افراد تنها درصورت سرکردن مقنعه می‌توانند وارد دانشگاه شوند. همچنین در اجرای این شیوه اغلب از نیروهای زن حراست استفاده می‌شود.

در این میان راه‌حل دانشجویان برای ورود به دانشگاه، حمایت از این افراد و شکل دادن «جمعی» از دانشجویان در برابر حراست و در مقابل درب‌های ورودی است. راه‌حل آنان در مقابل تفکیک و ایزوله‌سازی، همبستگی و اتحاد نیروها و تنها نگذاشتن افراد است. در این حالت سرکوب متوجه یک کلِ منسجم خواهد شد که یقینا نمودِ بیرونی بیشتری دارد.

◻️تفکیک به منزله شیوه سرکوب

این شیوه سرکوب مختص این روزها و دانشگاه هنر نیست. همچنین کشف جدید سیستم هم نیست. این درست مشابه همان رفتاری است که در چند ماه گذشته با فعال‌شدن کمیته‌های انضباطی شاهدش بودیم. در عوضِ بازداشت‌ها و ممنوع‌الورودی‌های گسترده(که شیوه خشن‌تری در سرکوب هستند و هزینه بیشتری را متوجه دانشجو می‌کنند)، با تفکیک و منتزع‌کردنِ جمعِ دانشجویان از خلال احکام کمیته(تعلیق تحصیلی، حذف خدمات رفاهی و…) و یا تعلیق مشروط و هدف قرار دادن «افراد» جهت سرکوب مواجهیم.
در این شیوه تنها بخشی از هزینه‌ها عیان می‌شوند. پرواضح است که علی‌رغم تعدد گزارشات خبری از احکام کمیته‌ها، بسیاری از این احکامْ رسانه‌ای نمی‌شوند چراکه در مواجهه فردی، می‌توان فرد را میان وابستگی‌هایش معلق کرد. به عنوان مثال تهدید دانشجو مبنی بر تشدید حکمْ درصورت رسانه‌ای شدنش. همچنین نمود خبری این گزارشات بسیار کمتر از دیگر اخبار اعتراضات است چراکه سرکوبی ظاهرا ملایم‌تر و در بازه‌ی زمانی طولانی‌تری است که فرد به فرد متفاوت است.

درک اینکه «تفکیک» مختص افراد نیست بلکه همچنین شامل فضاها نیز می‌شود، اهمیت فراوانی دارد. به موازات تفکیک افراد، تفکیک فضاها(اعم از تفکیک جنسیتی و غیرجنسیتی) نیز صورت می‌گیرد و در فضاهای تفکیک‌شده، سرکوب راحت‌تر شکل می‌گیرد. در این معنای گسترده‌تر، تفکیکْ عام‌ترین شیوه سرکوبِ مقاومت دانشجویان در این روزهاست.

#دانشگاه_هنر
#مقاومت_زندگیست
#گزارش_تحلیلی
4⃣9️⃣1️⃣5️⃣
🆔@senfi_uni_iran

🔴 دانشگاه بر علیه فعالیت صنفی!
[گزارش دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس از سرکوب شورا و فعالیت صنفی]


با توجه به اوضاع بد اقتصادی موجود و آسیب‌پذیر بودن اقشار مختلف جامعه، شوراهای صنفی در دانشگاه‌ها، تنها نهادی هستند که می‌توانستند به عنوان حافظ‌ منافع صنف خود در بعضی موارد از صدمات وارده به دانشجویان بکاهند. اما با افزایش بحران‌ها و تنش‌های سیاسی، فعالیت صنفی به کلی سرکوب شد به گونه‌ای که هم‌اکنون در اغلب دانشگاه‌ها شورای صنفی تشکیل نشده است.

وضعیت در دانشگاه تربیت مدرس مانند دیگر دانشگاه‌های تهران بخصوص بعد از جنبش "زن، زندگی، آزادی" به سادگی قابل وصف نیست. تعهد، تهدید، توبیخ، تماس‌هایی با شماره‌های خصوصی، پرونده‌سازی، افزایش تعداد دوربین‌های مدار بسته، پرونده‌های همیشه باز، تقویت نیروهای خودسر، و افزایش تعداد نیروهای حراستی، تنها بخشی از سرکوب‌های صورت‌گرفته در فضای دانشگاه است.

در جایی که حرف زدن از بدهی‌ترین حقوق دانشجویی مثل غدا و خوابگاه نیز تهدید امنیت ملی تلقی می‌شود، تنها نهاد دانشجویی و رسمی دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس یعنی شورای صنفی، خلع ید شده و اعضای آن مطابق با میل مسئولین حراست و ریاست و معاونت دانشجویی انتخاب می‌شوند. در این راستا می‌توان به اعلام موضع آن‌ها در یک سال اخیر استناد کرد. موضعی که در جهت دفاع از کرامت و حقوق پایمال شده دانشجویان گرفته نشد بلکه برای خوشامد مسئولین اتخاذ می‌شد.

شورای صنفی که تنها نهاد موجود برای برای بهبود کیفیت زندگی دانشجویان است، در سیطره‌ی کامل سیاستی‌است که روز به روز زندگی را چه در بیرون از دانشگاه و چه در داخل دانشگاه سخت و طاقت‌فرسا می‌کند.

در نبود شورای صنفی، این دانشگاه پاسخگوی مسائل و مشکلات دانشجویان نیست. در ادامه بخشی از مشکلات دانشجویان به اختصار عنوان شده است‌:
- اختصاص ندادن خوابگاه به دانشجویان ورودی ۹۶ دکتری در  روزهای اخیر.
- کسر نمره‌ی غیر قانونی به بهانه‌ی تاخیر در دفاع از رساله‌ها و پایان‌نامه‌ها.
- افزایش میزان اجاره اتاق‌‌‌ها خوابگاهی و دو برابر شدن قیمت غذا به بهانه‌ی به پایان رسیدن سنوات (بدون در نظر گرفتن ۲ سال تعطیلی دوران کرونا) برای دانشجویان سال‌های قبل از ۱۴۰۰.
- محدود شدن خوابگاه‌های دانشجویی متاهلی و بسته شدن امکان واگذاری خوابگاه برای دانشجویان متاهل.
- فشار برای چاپ مقاله‌ی اجباری برای فارغ التحصیلی و گرفتن مدرک تحصیلی.

مسئولینی که کار صنفی در محدوده قوانین را هم بر نمی‌تابند، نه تنها اقدامی برای برگزاری انتخابات انجام نمی‌دهند بلکه از هر توانی برای جلوگیری از تشکیل شدن آن انجام می‌هند. و اکنون قانون‌هایی علیه قوانین قبلی خود به اجراء درآوردند.

#گزارش
#دانشگاه_تربیت‌مدرس
4⃣9⃣4⃣6⃣
🆔@senfi_uni_iran