در این کار آزمایی بالینی ۳۰ فرد مسن با میانگین سنی ۶۶ سال به مدت ۱۲ هفته تحت مکمل یاری HTP-5 قرار گرفته و هر ۴ هفته، کیفیت خواب از طریق معیارهای ذهنی و عینی ارزیابی شد .
مکمل 5-HTP اثر مطلوب کلی بر برخی اجزای کیفیت خواب و افزایش غلظت سروتونین سرم نشان داد. به طور خاص، در هفته 12، افراد خوب نمی‌خوابند، اما افراد کم‌خواب با مکمل 5-HTP قادر به بهبود قابل توجهی در کیفیت خواب خود بودند. علاوه بر این، آنها افزایش تنوع میکروبیوتا و فراوانی نسبی باکتری های تولید کننده روده SCFA را نشان دادند.

در مطالعه‌ای که بر داده‌های ۱۵۶ هزار فرد بالای ۵۰ سال از بیوبانک بریتانیا انجام شد، شرکت کنندگان به چهار گروه از نظر میزان مصرف UPF تقسیم شدند. افراد در ابتدای مطالعه به بیماری‌های چشمی مبتلا نبودند. نتایج پس از پیگیری ۱۰ ساله نشان می‌دهد که افراد با بیشترین مصرف UPF در مقایسه با گروه با کمترین مصرف، ۲۸ درصد بیشتر در معرض AMD و ۱۰ درصد بیشتر در معرض آب مروارید بودند.
همچنین افزایش ۱۰ درصدی در سهم UPF در رژیم غذایی، به ترتیب با ۸ و ۳ و ۷ درصد افزایش ریسک AMD و آب مروارید و گلوکوم همراه بود.

در این مطالعه، ۹۷۲ نوجوان در محدوده سنی ۱۲.۵ تا ۱۷.۵ سال از مطالعه سبک زندگی سالم در اروپا از طریق تغذیه در نوجوانی گنجانده شدند. نمونه شامل نوجوانانی در همه دسته‌های BMI بود و با توجه به سطوح سالم/ناسالم ALT تقسیم‌بندی شد. از ۱۲۱۲ SNPs مرتبط با ALT که از انتخاب ژن کاندید استخراج شده بود، یک غربالگری اولیه از ۲۳۴ SNP که به‌صورت یک‌متغیره مرتبط بودند، انجام شد و هفت SNP معنادار (p < .05) در مدل چندمتغیره انتخاب شدند. یک GRS بدون وزن (uGRS) با جمع‌زدن تعداد آللهای مرجع توسعه یافت و یک GRS وزن‌دار (wGRS) با ضرب هر آلل به ضریب تخمینی آن.

عملکرد بهبود‌یافته این زیست‌حسگرها به دلیل توانایی آنها در کوچک‌سازی فرایند تشخیص در یک دستگاه دستی فشرده است که استفاده از آن را برای تحلیل‌های در محل، کاربردهای آزمایشگاهی، تست‌های نقطه‌ای (POC) و خودآزمایی بیماران مناسب می‌سازد. از تکنیک‌هایی مانند طیف‌سنجی رامان یا فلورسانس برای اندازه‌گیری شدت سیگنال استفاده می‌شود. اندازه این نانوخوشه‌های طلا (AuNCs) حدود دو نانومتر است که زیر حد بحرانی برای اندازه‌گیری سطح انرژی الکترونیکی قرار دارد. آن‌ها همچنین دارای زیست‌سازگاری بهبودیافته، سمیت کمتر و توانایی‌های کاتالیزوری هستند.

این جایگزین‌ها شامل پروتئین‌ها و روغن‌های گیاهی برای تکرار تجربه حسی گوشت حیوانی است که معمولا با B12 و روی غنی شده‌اند تا با محتوای تغذیه‌ای گوشت‌های حیوانی مطابقت داشته باشند.
این محصولات انتخاب مناسبی برای گیاه‌خواران هستند زیرا هدف آنها کاهش اثرات زیست‌محیطی می‌باشد.
در حالی که گوشت‌های گیاهی فواید زیست‌محیطی دارند توانایی آن‌ها به عنوان یک جایگزین تغذیه‌ای کامل برای گوشت حیوانی مورد بحث است. اگرچه آنها از لحاظ کیفیت درشت مغذیها در سطح مشابهی با گوشت‌های حیوانی هستند، اما تفاوت‌هایی در فراهمی زیستی مواد مغذی و برخی ترکیبات ضروری آن وجود دارد.