Kelsang-da, kelmasang kutaveraman

Kelsang aytadigan, senga atalgan, gaplarim bor edi, beradigan savollarim, davosi faqat sen bo'lgan dardlarim, birga hal qilinishi mumkin bo'lgan muammolar mavjud edi. Hatto meni yig'idan ovuta oladigan yagona inson ham o'zing eding.
Nega kelmading?!

Kutgim bor,kelish niyating bormi...?)

Sen bilan o‘tgan vaqtlarni sog‘inaman. O‘shanda biz birga bo‘lganda har bir lahza bebaho edi. U tabiiy tabassumlar va samimiy bahslar... o‘shanda hayot yanada chiroyli edi. O‘sha paytlarda baxtni his qilish juda oson edi, har bir kichik narsadan zavq olishimiz mumkin edi.

Endi esa, hayot shunday noaniq, stress va tashvishlar juda ko‘p. Lekin, o‘sha xotiralar bizni hayotimizning superpozitsiyasi kabi birlashtiradi. O‘sha vaqtlar kabi baxtni his qilishni yana qayta tiklashni xohlayman. Umid qilamanki, kelajakda ham shunday lazzatli va ma'noli daqiqalarimiz ko‘payadi. Biz yana birgalikda tabassum qilamiz va haqiqiy baxtni dovul va kuch bilan his qilamiz.