📝📝کابینه‌ای بر روی آب!
✍✍ #احمد_زیدآبادی
♈️یائیر لپید رهبر حزب میانه‌رو و به شدت سکولار یش آتید (آینده‌ای هست) سرانجام توانست دقایقی پیش از انقضای مهلت خود، تشکیل دولت ائتلافی را به اطلاع رئیس جمهور اسرائیل برساند.
♈️در کابینۀ ائتلافی لپید که عنوان "دولت تغییر" به خود گرفته است، هشت حزب نامتجانس و متعارض حضور دارند که جز توافق بر سر برکناری نتانیاهو از مقام نخست‌وزیری، به سختی می‌توان رشتۀ وحدت یا نقطه نظر مشترکی بین همۀ آنها پیدا کرد.
♈️قاعدتاً تشریح مواضع تک تکِ این هشت حزب و نگاه متضاد آنان به اقتصاد، رابطۀ دین و دولت، صلح با فلسطینی‌ها و نظام قضایی، خارج از حوصلۀ این نوشته است، اما برای نشان دادنِ مشکلات پیش روی ائتلاف، شاید اشاره به این نکته کافی باشد که نفتالی‌بنت رهبر حزب یمینا از سرسخت‌ترین مدافعان گسترش شهرک‌های یهودی در کرانۀ باختری و دشمن سوگندخوردۀ تشکیل کشور فلسطینی است، حال آنکه حزب چپگرای مرتز و حزب عربی - اسلامی راعم خواهان برچیده شدن شهرک‌ها و شکل‌گیری فلسطینِ مستقل در تمام کرانۀ باختری به پایتختی بیت‌المقدس شرقی است.
♈️از قضا قرار است نفتالی بنت با هفت کرسی در پارلمان به مدت دو سال و چند ماه پست نخست وزیری را در دولت ائتلافی به عهده گیرد و پس از آن ریاست دولت را به لپید واگذار کند.
♈️اینکه احزابی مانند مرتز، راعم، کارگر و حتی حزب آبی - سفید و یش آتید چگونه می‌خواهند تحت رهبری بنت کاری را در جهت علایق خود پیش ببرند، غیر قابل فهم است. همینطور مشخص نیست که حزب یمینا، اسرائیل بیتینو و امید تازه که هر سه گرایش ملی‌گرایانۀ افراطی دارند چطور می‌توانند با مرتز و راعم و کارگر و غیره همگام شوند، اصلاً قابل تصور نیست.
به نظرم این احزاب فقط از طریق "تعلیق سیاست" و توافق بر سر "حفظ وضع موجود" می‌توانند با یکدیگر کنار آیند و قادر به هیچ نوع تصمیم مشترکی در بارۀ مسائل کلان و اصلی پیش روی جامعۀ اسرائیل نیستند.
♈️از این رو، بعید است این دولت دوام آورد مگر آنکه برخی احزاب درون ائتلاف بخصوص احزاب راست افراطی، تغییری در مواضع سنتی خود پدید آورند که فعلاً امری دور از ذهن به نظر می‌رسد.
♈️به نظرم همینکه دادگاه سرنوشت نتانیاهو را تعیین کند و یا حزب لیکود اقدام به برکناری او از ریاست حزب کند، به احتمال بسیار ائتلاف کنونی از هم می‌پاشد.
♈️به هر حال ائتلافی که لپید با خون جگر تشکیل داده، بر آب استوار است ولی با این همه، جامعۀ اسرائیل را در شرایط کنونی از شر نتانیاهو می‌رهاند!
#یائیر_لپید
#نفتالی_بنت
#نتانیاهو
#دولت_جدید_اسرائیل
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
✍✍ #احمد_زیدآبادی
♈️یائیر لپید رهبر حزب میانه‌رو و به شدت سکولار یش آتید (آینده‌ای هست) سرانجام توانست دقایقی پیش از انقضای مهلت خود، تشکیل دولت ائتلافی را به اطلاع رئیس جمهور اسرائیل برساند.
♈️در کابینۀ ائتلافی لپید که عنوان "دولت تغییر" به خود گرفته است، هشت حزب نامتجانس و متعارض حضور دارند که جز توافق بر سر برکناری نتانیاهو از مقام نخست‌وزیری، به سختی می‌توان رشتۀ وحدت یا نقطه نظر مشترکی بین همۀ آنها پیدا کرد.
♈️قاعدتاً تشریح مواضع تک تکِ این هشت حزب و نگاه متضاد آنان به اقتصاد، رابطۀ دین و دولت، صلح با فلسطینی‌ها و نظام قضایی، خارج از حوصلۀ این نوشته است، اما برای نشان دادنِ مشکلات پیش روی ائتلاف، شاید اشاره به این نکته کافی باشد که نفتالی‌بنت رهبر حزب یمینا از سرسخت‌ترین مدافعان گسترش شهرک‌های یهودی در کرانۀ باختری و دشمن سوگندخوردۀ تشکیل کشور فلسطینی است، حال آنکه حزب چپگرای مرتز و حزب عربی - اسلامی راعم خواهان برچیده شدن شهرک‌ها و شکل‌گیری فلسطینِ مستقل در تمام کرانۀ باختری به پایتختی بیت‌المقدس شرقی است.
♈️از قضا قرار است نفتالی بنت با هفت کرسی در پارلمان به مدت دو سال و چند ماه پست نخست وزیری را در دولت ائتلافی به عهده گیرد و پس از آن ریاست دولت را به لپید واگذار کند.
♈️اینکه احزابی مانند مرتز، راعم، کارگر و حتی حزب آبی - سفید و یش آتید چگونه می‌خواهند تحت رهبری بنت کاری را در جهت علایق خود پیش ببرند، غیر قابل فهم است. همینطور مشخص نیست که حزب یمینا، اسرائیل بیتینو و امید تازه که هر سه گرایش ملی‌گرایانۀ افراطی دارند چطور می‌توانند با مرتز و راعم و کارگر و غیره همگام شوند، اصلاً قابل تصور نیست.
به نظرم این احزاب فقط از طریق "تعلیق سیاست" و توافق بر سر "حفظ وضع موجود" می‌توانند با یکدیگر کنار آیند و قادر به هیچ نوع تصمیم مشترکی در بارۀ مسائل کلان و اصلی پیش روی جامعۀ اسرائیل نیستند.
♈️از این رو، بعید است این دولت دوام آورد مگر آنکه برخی احزاب درون ائتلاف بخصوص احزاب راست افراطی، تغییری در مواضع سنتی خود پدید آورند که فعلاً امری دور از ذهن به نظر می‌رسد.
♈️به نظرم همینکه دادگاه سرنوشت نتانیاهو را تعیین کند و یا حزب لیکود اقدام به برکناری او از ریاست حزب کند، به احتمال بسیار ائتلاف کنونی از هم می‌پاشد.
♈️به هر حال ائتلافی که لپید با خون جگر تشکیل داده، بر آب استوار است ولی با این همه، جامعۀ اسرائیل را در شرایط کنونی از شر نتانیاهو می‌رهاند!
#یائیر_لپید
#نفتالی_بنت
#نتانیاهو
#دولت_جدید_اسرائیل
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴اسرائیل و برجام و "اپوزیسیون"!
#احمد_زیدآبادی:
رسانه‌های اسرائیلی از تصمیم دولت نفتالی بنت، نخست وزیر اسرائیل برای ارزیابی دوبارۀ سیاست تل‌آویو در برابر جمهوری اسلامی خبر داده‌اند.
نفتالی بنت که موضعی سرسختانه تر از سلف خود بنیامین نتانیاهو در برابر ایران دارد، در دوران تصدی وزارت دفاع اسرائیل چند بار تأکید کرده بود که زمین منازعه با جمهوری اسلامی باید به داخل ایران منتقل شود.
در واقع، دستور بنت برای ارزیابی دوبارۀ سیاست اسرائیل در برابر ایران، به معنای تشدید موضع تل‌آویو در برابر جمهوری اسلامی و ورود احتمالی به دوره‌ای از رویارویی آشکارتر است. با این حال، شماری از افرادی که خود را بخشی از "اپوزیسیون" جمهوری اسلامی در خارج از کشور می‌دانند، طی نامه‌ای به بنت، به تصور اینکه او در پی کاهش تنش با تهران است، مصرانه از وی خواسته‌اند که به سیاست دولت نتانیاهو را در برابر جمهوری اسلامی ادامه دهد و به هیچوجه از فشارهای خود در این باره کم نکند!
ظاهراً بخشی از نیروهای "اپوزیسیون" جمهوری اسلامی در خارج از کشور از نوعِ سیاست دولت جو بایدن برای دستیابی به توافق با ایران دلسرد و نومید شده‌اند و از همین رو، با صراحت از اسرائیل و گروه‌های یهودی حامی آن در آمریکا می‌خواهند که به جای همراه شدن با دولت بایدن، در جهت کمک به سرنگونی نظام حاکم بر ایران با آنها همکاری کند.
نفتالی بنت به خلاف نتانیاهو قصد رویارویی علنی با حزب دمکرات آمریکا را بر سر ایران ندارد، اما در خفا حتی فعال‌تر از سلف خود، تمام نیرو و توان خود را به کار گرفته است تا مانع احیای برجام ودستیابی ایران و آمریکا به توافق شود.
بنت در این مورد اعلام کرده است که به دولت آمریکا احترام می‌گذارد، اما اسرائیل بر اساس سیاست خاص خود از منافعش دفاع و با تهدیدها مقابله می‌کند.
منظور بنت آن است که حتی به فرض احیای برجام، اسرائیل در صورت لزوم به فعالیت‌های خرابکارانۀ خود علیه تأسیسات هسته‌ای ایران ادامه خواهد داد.
این موضوع در مذاکرات دو هفته پیشِ رئیس جمهورِ وقت اسرائیل با همتای آمریکایی وی مورد بحث و گفتگو قرار گرفت. طبق گزارش‌های رسانه‌ای در آن گفتگوها دو طرف به این تفاهم رسیده بودند که آمریکا به تلاش خود برای احیای برجام ادامه دهد و در همان حال، دستِ اسرائیل نیز در صورت لزوم برای ضربه زدن به تأسیاست هسته‌ای ایران باز بماند!
اکنون که مذاکرات وین برای احیای برجام با مانع روبرو شده و ایران نیز در جهت توسعۀ توانایی خود برای غنی‌سازی اورانیوم گام های بلندتری بر می‌دارد، به نظرم دولت اسرائیل برای پیشبرد سیاست خود امیدوارتر از قبل شده است.
با این همه، دست بنت برای انجام هر نوع فعالیتی در برابر ایران خیلی باز نیست زیرا در دولت ائتلافی او حزب چپگرای مرتز و حزب عربی - اسلامی راعم به رهبری منصور عباس حضور دارند که از تشدید منازعه با ایران حمایت نمی‌کنند هر چند که این دو حزب، در کابینۀ امنیتی اسرائیل که در کنترل تندروهای راستگراست، نماینده‌ای ندارند. در واقع تصمیم‌های امنیتی و نظامی در اسرائیل از سوی این کابینۀ کوچکتر گرفته می‌شود.
صرف‌نظر از سرنوشت برجام و روندمنازعۀ ایران و اسرائیل، نگارش نامۀ سرگشادۀ تعدادی از افراد اصطلاحاً "اپوزیسیون" جمهوری اسلامی به نفتالی بنت، نزاع‌های پایان‌ناپذیر بین اجزای این اپوزیسیون را تشدید خواهد کرد.
نفتالی بنت یکی از معماران شهرک‌سازی در کرانۀ باختری رود اردن و نمایندۀ شهرک‌نشینان افراطی محسوب می‌شود. دیوان بین‌المللی کیفری، شهرک‌سازی اسرائیل در مناطق اشغالی فلسطین را تحت عنوان "جنایت علیه بشریت" نیازمند تحقیق مستقل و رسیدگی قضایی دانسته است. افزون بر این، حتی در داخل اسرائیل نیز نفتالی بنت از سوی گروه‌های صلح‌طلب یهودی به عنوان چهره‌ای نژادپرست و حامی سیاست آپارتاید علیه عرب‌ها شناخته می‌شود.
طبعاً نامه نوشتن به چنین فردی و دعوت از او برای کمک به سرنگونی جمهوری اسلامی، به حدی نامتعارف است که بعید می‌دانم حتی بخش‌های راستگراتر "اپوزیسیون" خارج از کشور نیز آن را تاب بیاورند چه رسد به جریان‌های چپ و ملی‌گرایی که خود را با همین عنوان تعریف می‌کنند!
#نفتالی_بنت
#اپوزیسیون
#احیای_برجام
#دیوان_بین_المللی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی:
رسانه‌های اسرائیلی از تصمیم دولت نفتالی بنت، نخست وزیر اسرائیل برای ارزیابی دوبارۀ سیاست تل‌آویو در برابر جمهوری اسلامی خبر داده‌اند.
نفتالی بنت که موضعی سرسختانه تر از سلف خود بنیامین نتانیاهو در برابر ایران دارد، در دوران تصدی وزارت دفاع اسرائیل چند بار تأکید کرده بود که زمین منازعه با جمهوری اسلامی باید به داخل ایران منتقل شود.
در واقع، دستور بنت برای ارزیابی دوبارۀ سیاست اسرائیل در برابر ایران، به معنای تشدید موضع تل‌آویو در برابر جمهوری اسلامی و ورود احتمالی به دوره‌ای از رویارویی آشکارتر است. با این حال، شماری از افرادی که خود را بخشی از "اپوزیسیون" جمهوری اسلامی در خارج از کشور می‌دانند، طی نامه‌ای به بنت، به تصور اینکه او در پی کاهش تنش با تهران است، مصرانه از وی خواسته‌اند که به سیاست دولت نتانیاهو را در برابر جمهوری اسلامی ادامه دهد و به هیچوجه از فشارهای خود در این باره کم نکند!
ظاهراً بخشی از نیروهای "اپوزیسیون" جمهوری اسلامی در خارج از کشور از نوعِ سیاست دولت جو بایدن برای دستیابی به توافق با ایران دلسرد و نومید شده‌اند و از همین رو، با صراحت از اسرائیل و گروه‌های یهودی حامی آن در آمریکا می‌خواهند که به جای همراه شدن با دولت بایدن، در جهت کمک به سرنگونی نظام حاکم بر ایران با آنها همکاری کند.
نفتالی بنت به خلاف نتانیاهو قصد رویارویی علنی با حزب دمکرات آمریکا را بر سر ایران ندارد، اما در خفا حتی فعال‌تر از سلف خود، تمام نیرو و توان خود را به کار گرفته است تا مانع احیای برجام ودستیابی ایران و آمریکا به توافق شود.
بنت در این مورد اعلام کرده است که به دولت آمریکا احترام می‌گذارد، اما اسرائیل بر اساس سیاست خاص خود از منافعش دفاع و با تهدیدها مقابله می‌کند.
منظور بنت آن است که حتی به فرض احیای برجام، اسرائیل در صورت لزوم به فعالیت‌های خرابکارانۀ خود علیه تأسیسات هسته‌ای ایران ادامه خواهد داد.
این موضوع در مذاکرات دو هفته پیشِ رئیس جمهورِ وقت اسرائیل با همتای آمریکایی وی مورد بحث و گفتگو قرار گرفت. طبق گزارش‌های رسانه‌ای در آن گفتگوها دو طرف به این تفاهم رسیده بودند که آمریکا به تلاش خود برای احیای برجام ادامه دهد و در همان حال، دستِ اسرائیل نیز در صورت لزوم برای ضربه زدن به تأسیاست هسته‌ای ایران باز بماند!
اکنون که مذاکرات وین برای احیای برجام با مانع روبرو شده و ایران نیز در جهت توسعۀ توانایی خود برای غنی‌سازی اورانیوم گام های بلندتری بر می‌دارد، به نظرم دولت اسرائیل برای پیشبرد سیاست خود امیدوارتر از قبل شده است.
با این همه، دست بنت برای انجام هر نوع فعالیتی در برابر ایران خیلی باز نیست زیرا در دولت ائتلافی او حزب چپگرای مرتز و حزب عربی - اسلامی راعم به رهبری منصور عباس حضور دارند که از تشدید منازعه با ایران حمایت نمی‌کنند هر چند که این دو حزب، در کابینۀ امنیتی اسرائیل که در کنترل تندروهای راستگراست، نماینده‌ای ندارند. در واقع تصمیم‌های امنیتی و نظامی در اسرائیل از سوی این کابینۀ کوچکتر گرفته می‌شود.
صرف‌نظر از سرنوشت برجام و روندمنازعۀ ایران و اسرائیل، نگارش نامۀ سرگشادۀ تعدادی از افراد اصطلاحاً "اپوزیسیون" جمهوری اسلامی به نفتالی بنت، نزاع‌های پایان‌ناپذیر بین اجزای این اپوزیسیون را تشدید خواهد کرد.
نفتالی بنت یکی از معماران شهرک‌سازی در کرانۀ باختری رود اردن و نمایندۀ شهرک‌نشینان افراطی محسوب می‌شود. دیوان بین‌المللی کیفری، شهرک‌سازی اسرائیل در مناطق اشغالی فلسطین را تحت عنوان "جنایت علیه بشریت" نیازمند تحقیق مستقل و رسیدگی قضایی دانسته است. افزون بر این، حتی در داخل اسرائیل نیز نفتالی بنت از سوی گروه‌های صلح‌طلب یهودی به عنوان چهره‌ای نژادپرست و حامی سیاست آپارتاید علیه عرب‌ها شناخته می‌شود.
طبعاً نامه نوشتن به چنین فردی و دعوت از او برای کمک به سرنگونی جمهوری اسلامی، به حدی نامتعارف است که بعید می‌دانم حتی بخش‌های راستگراتر "اپوزیسیون" خارج از کشور نیز آن را تاب بیاورند چه رسد به جریان‌های چپ و ملی‌گرایی که خود را با همین عنوان تعریف می‌کنند!
#نفتالی_بنت
#اپوزیسیون
#احیای_برجام
#دیوان_بین_المللی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴این فضا چطور ایجاد شده است؟
#احمد_زیدآبادی؛
نفتالی بنت نخست وزیر اسرائیل در سفرش به آمریکا بر سه نکته تأکید کرده است: اول لزوم جلوگیری از فعالیت سانتریفیوژهای ایران از هر راه ممکن، دوم ادامۀ "گسترش طبیعی" شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانۀ باختری رود اردن و بیت‌المقدس شرقی، سوم مخالفت دولتش با تشکل کشور مستقل فلسطین.
چه فضای منطقه‌ای و جهانی به نخست وزیر اسرائیل امکان داده است که از یک طرف، بر مقابله با برنامۀ هسته‌ای ایران از هر طریق ممکن اصرار ورزد و در همان حال، خود را از زیر بار قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل در مورد ضرورت توقف گسترش شهرک‌های یهودی‌نشین در سرزمین‌های اشغالی رها و آزاد ببیند و بی‌پروا از برنامۀ خود برای نقض آنها خبر دهد؟
بدبختانه یکی از دلایل ایجاد چنین فضایی، نوع رویکرد جمهوری اسلامی نسبت به چند مسألۀ خاص از جمله سیاستش در خاورمیانه است.
نخست وزیر افراطی اسرائیل، آشکارا خود را در پشت این سیاست‌ها پنهان کرده است تا از جایگاه متهم در موضع مدعی بنشیند.
اگر مسئولان جمهوری اسلامی، خود را از پاره‌ای مشورت‌های مشکوکِ برخی محافل، خلاص می‌کردند و تعدیلی در سیاست منطقه‌ای کشور به وجود می‌آوردند، در آن صورت، نفتالی بنت به جای آنکه در آمریکا از ضرورت مقابله با ایران دم زند و مورد تحسین قرار گیرد، مجبور می‌شد در مورد گسترش شهرک‌ها پاسخگوی رسانه‌ها و افکار عمومی مردم جهان باشد، شهرک‌هایی که ساخت و گسترش آنها از سوی نهادهای حقوقی بین‌المللی نقض آشکار حقوق بشر و جنایت جنگی تعریف شده است.
#نفتالی_بنت
#برنامه_اتمی_ایران
#شهرک_سازی
#بیت_المقدس
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی؛
نفتالی بنت نخست وزیر اسرائیل در سفرش به آمریکا بر سه نکته تأکید کرده است: اول لزوم جلوگیری از فعالیت سانتریفیوژهای ایران از هر راه ممکن، دوم ادامۀ "گسترش طبیعی" شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانۀ باختری رود اردن و بیت‌المقدس شرقی، سوم مخالفت دولتش با تشکل کشور مستقل فلسطین.
چه فضای منطقه‌ای و جهانی به نخست وزیر اسرائیل امکان داده است که از یک طرف، بر مقابله با برنامۀ هسته‌ای ایران از هر طریق ممکن اصرار ورزد و در همان حال، خود را از زیر بار قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل در مورد ضرورت توقف گسترش شهرک‌های یهودی‌نشین در سرزمین‌های اشغالی رها و آزاد ببیند و بی‌پروا از برنامۀ خود برای نقض آنها خبر دهد؟
بدبختانه یکی از دلایل ایجاد چنین فضایی، نوع رویکرد جمهوری اسلامی نسبت به چند مسألۀ خاص از جمله سیاستش در خاورمیانه است.
نخست وزیر افراطی اسرائیل، آشکارا خود را در پشت این سیاست‌ها پنهان کرده است تا از جایگاه متهم در موضع مدعی بنشیند.
اگر مسئولان جمهوری اسلامی، خود را از پاره‌ای مشورت‌های مشکوکِ برخی محافل، خلاص می‌کردند و تعدیلی در سیاست منطقه‌ای کشور به وجود می‌آوردند، در آن صورت، نفتالی بنت به جای آنکه در آمریکا از ضرورت مقابله با ایران دم زند و مورد تحسین قرار گیرد، مجبور می‌شد در مورد گسترش شهرک‌ها پاسخگوی رسانه‌ها و افکار عمومی مردم جهان باشد، شهرک‌هایی که ساخت و گسترش آنها از سوی نهادهای حقوقی بین‌المللی نقض آشکار حقوق بشر و جنایت جنگی تعریف شده است.
#نفتالی_بنت
#برنامه_اتمی_ایران
#شهرک_سازی
#بیت_المقدس
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴داستان نفتالی بنت و مردک قلچماق!
#احمد_زیدآبادی:
نفتالی بنت، نخست وزیر اسرائیل پیش از عزیمت به مقر سازمان ملل در نیویورک گفته است: " پیشنهاد می‌کنم رهبران فلسطینی و ایران به بهبود وضعیت مردم خود بپردازند و از تمرکز بر روی اسرائیل دست بردارند."
حالا درخواستش از رهبران ایران جای خود، اما در حالی که ارتش اسرائیل بیش از 60 درصد خاک کرانۀ باختری را در اشغال خود دارد و در تمام نقاط حاصلخیز و استراتژیک این منطقه صدها هزار یهودی افراطی و تندرو را در دل جمعیتِ فلسطینی سکنی داده و روز به روز نیز در حال گسترش شهرک‌های آنان است، رهبران فلسطینی چطور می‌توانند به بهبود وضعیت مردم خود بپردازند و از تمرکز بر روی اسرائیل دست بر دارند؟
مرد قلچماقی روی سینۀ جوانی نشسته و راه نفسش را بند آورده بود. جوان بینوا از شدت خفقان دست و پا می‌زد و برای نجات خود تقلا می‌کرد. قلچماق هم با کمال خونسردی به او می گفت: چه مرگته اینقدر بی‌تابی می‌کنی و باعث آزار من می‌شی؟
#نفتالی_بنت
#اسرائیل
#کرانه_باختری
#فلسطین
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی:
نفتالی بنت، نخست وزیر اسرائیل پیش از عزیمت به مقر سازمان ملل در نیویورک گفته است: " پیشنهاد می‌کنم رهبران فلسطینی و ایران به بهبود وضعیت مردم خود بپردازند و از تمرکز بر روی اسرائیل دست بردارند."
حالا درخواستش از رهبران ایران جای خود، اما در حالی که ارتش اسرائیل بیش از 60 درصد خاک کرانۀ باختری را در اشغال خود دارد و در تمام نقاط حاصلخیز و استراتژیک این منطقه صدها هزار یهودی افراطی و تندرو را در دل جمعیتِ فلسطینی سکنی داده و روز به روز نیز در حال گسترش شهرک‌های آنان است، رهبران فلسطینی چطور می‌توانند به بهبود وضعیت مردم خود بپردازند و از تمرکز بر روی اسرائیل دست بر دارند؟
مرد قلچماقی روی سینۀ جوانی نشسته و راه نفسش را بند آورده بود. جوان بینوا از شدت خفقان دست و پا می‌زد و برای نجات خود تقلا می‌کرد. قلچماق هم با کمال خونسردی به او می گفت: چه مرگته اینقدر بی‌تابی می‌کنی و باعث آزار من می‌شی؟
#نفتالی_بنت
#اسرائیل
#کرانه_باختری
#فلسطین
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴استراتژی هزار ضربۀ کارد!
#احمد_زیدآبادی:
پس از سفر حسین امیرعبدالهیان به مقر سازمان ملل، فضای بین‌المللی شاهد تغییر محسوسی علیه ایران است.
گرچه مشخص نیست بین آقای امیرعبدالهیان و طرف‌های مذاکره‌اش در نیویورک دقیقاً چه مسائلی رد و بدل شده است، اما ظاهراً کشورهای مقابل، نه فقط از سخنان و وعده‌های او دلگرم نشده‌اند، بلکه نسبت به نیات واقعی دولت جدید ایران سطحی از نگرانی و سرخوردگی از خود نشان می‌دهند.
نتیجۀ این ماجرا، تحرک تازه‌ای از سوی قدرت‌های جهانی و متحدان منطقه‌ای آنها برای تشدید فشارها علیه جمهوری اسلامی است که به تدریج در حال نمایان شدن است.
موضع‌گیری‌های به نسبت شدید رهبران برخی کشورها در مورد عدم همکاری لازم بین ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در کنار آنچه در مرزهای ایران بخصوص در مرزهای شمال غربی به صورتی مرموز در جریان است، همه گواهی از ظهور ارادۀ تازه‌ای برای اعمال فشار سنگین علیه جمهوری اسلامی است.
نفتالی بنت نخست وزیر اسرائیل پنهان نکرده است که استراتژی کشورش در برابر جمهوری اسلامی "مرگ با هزار ضربۀ چاقوست". منظور از این عبارت این است که اسرائیل به جای یک جنگ فراگیر و تمام عیار با ایران، برنامه‌اش این است که با کمک متحدان جهانی و منطقه‌ای خود، ایران را با ضربات محدود اما بی‌شمار زخمی و دچار مرگ تدریجی کند.
این نوع برنامه‌ها معمولاً چندان عیان و سرراست عملی نمی‌شود و با انواع عملیات فریب و جاسوسی و نفوذ و گمراه‌سازی و توطئه همراه است. بدبختانه بسیاری از کشورهای منطقه هم سودی برای مشارکت خود در این ماجرا می‌بینند و هر کدام با شیوۀ خاص خود در آن سهیم می‌شوند.
راه مقابله با این برنامه و خنثی‌سازی آن، رجزخوانی‌های هر روزه نیست، بلکه نیاز به بازاندیشی عمیق دارد.
متأسفانه جمهوری اسلامی در غیابِ متحدان منطقه‌ای وفادار و روراست، نقطۀ اتکای سیاست خارجی خود را بر گروه‌های نیابتی و جمعیت‌های شیعی از یک سو و نزدیکی به روسیه و چین از سوی دیگر قرار داده است. گروه‌های نیابتی گر چه اهرم فشار به حساب می‌آیند اما امکانات یک دولت مستقر را ندارند و به همین جهت از توانایی محدودی آن هم صرفاً برای تهدیدِ طرف مقابل برخوردارند. روسیه و چین هم بیش از آنکه نگران سرنوشت ایران و مدافع سیاست‌های آن باشند، در پی حفظ منافع خود از طریق تعامل و چانه‌زنی با دیگر قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای هستند و در شرایط بحرانی نفعی در اتحاد نزدیک با ایران برای خود نمی‌بینند.
با چنین وضعیتی، سیاست‌های جاری نیازمند بازنگری کامل است، اما روندهای گذشته برای محافل بخصوصی، منافعی را رقم زده است که کار بازنگری را با مشکل روبرو می‌کنند و حتی اجازۀ طرح نظری آن را در سطح جامعه نمی‌دهند.
برخی محافل اصطلاحاً دانشگاهی هم بدبختانه در این داستان به اندازۀ خود سهیم‌اند. آنها با ادعای واقع‌گرایی و کمک به قدرت دفاعی و استقلال کشور اما در واقع، به دلیل پاره‌ای بدفهمی‌ها از شرایط داخلی و بین‌المللی و یا بعضاً با انگیزۀ منافع محدود شخصی، مدافع و مشوق برنامه‌ها و سیاست‌هایی می‌شوند که راه آنها را برای ارائۀ مشورت به نهادهای تصمیم‌گیر می‌گشاید. مشورت آنها اما به جای آنکه نگاه تصمیم‌گیران را نسبت به شرایط کشور روشن کند، تنها ادبیات تئوریک ناقصی را برای پیشبرد سیاست‌های گذشته در اختیار آنان می‌گذارد و عملاً سبب گمراهی‌شان می‌شود.
د رهر صورت برای عبور از وضعیتی که روز به روز بغرنج‌تر می‌شود، کشور نیازمند یک گفتگوی صریح در بارۀ رویکردهای کلان جاری در سطح ملی بین صاحب نظران است که شرط نخست آن نیز گذشتن از منافع شخصی و گروهی و جناحی به قصد کمک به حفظ کشور است.
#نفتالی_بنت
#امیر_عبدالهیان
#محافل_دانشگاهی
#اسرائیل
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی:
پس از سفر حسین امیرعبدالهیان به مقر سازمان ملل، فضای بین‌المللی شاهد تغییر محسوسی علیه ایران است.
گرچه مشخص نیست بین آقای امیرعبدالهیان و طرف‌های مذاکره‌اش در نیویورک دقیقاً چه مسائلی رد و بدل شده است، اما ظاهراً کشورهای مقابل، نه فقط از سخنان و وعده‌های او دلگرم نشده‌اند، بلکه نسبت به نیات واقعی دولت جدید ایران سطحی از نگرانی و سرخوردگی از خود نشان می‌دهند.
نتیجۀ این ماجرا، تحرک تازه‌ای از سوی قدرت‌های جهانی و متحدان منطقه‌ای آنها برای تشدید فشارها علیه جمهوری اسلامی است که به تدریج در حال نمایان شدن است.
موضع‌گیری‌های به نسبت شدید رهبران برخی کشورها در مورد عدم همکاری لازم بین ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در کنار آنچه در مرزهای ایران بخصوص در مرزهای شمال غربی به صورتی مرموز در جریان است، همه گواهی از ظهور ارادۀ تازه‌ای برای اعمال فشار سنگین علیه جمهوری اسلامی است.
نفتالی بنت نخست وزیر اسرائیل پنهان نکرده است که استراتژی کشورش در برابر جمهوری اسلامی "مرگ با هزار ضربۀ چاقوست". منظور از این عبارت این است که اسرائیل به جای یک جنگ فراگیر و تمام عیار با ایران، برنامه‌اش این است که با کمک متحدان جهانی و منطقه‌ای خود، ایران را با ضربات محدود اما بی‌شمار زخمی و دچار مرگ تدریجی کند.
این نوع برنامه‌ها معمولاً چندان عیان و سرراست عملی نمی‌شود و با انواع عملیات فریب و جاسوسی و نفوذ و گمراه‌سازی و توطئه همراه است. بدبختانه بسیاری از کشورهای منطقه هم سودی برای مشارکت خود در این ماجرا می‌بینند و هر کدام با شیوۀ خاص خود در آن سهیم می‌شوند.
راه مقابله با این برنامه و خنثی‌سازی آن، رجزخوانی‌های هر روزه نیست، بلکه نیاز به بازاندیشی عمیق دارد.
متأسفانه جمهوری اسلامی در غیابِ متحدان منطقه‌ای وفادار و روراست، نقطۀ اتکای سیاست خارجی خود را بر گروه‌های نیابتی و جمعیت‌های شیعی از یک سو و نزدیکی به روسیه و چین از سوی دیگر قرار داده است. گروه‌های نیابتی گر چه اهرم فشار به حساب می‌آیند اما امکانات یک دولت مستقر را ندارند و به همین جهت از توانایی محدودی آن هم صرفاً برای تهدیدِ طرف مقابل برخوردارند. روسیه و چین هم بیش از آنکه نگران سرنوشت ایران و مدافع سیاست‌های آن باشند، در پی حفظ منافع خود از طریق تعامل و چانه‌زنی با دیگر قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای هستند و در شرایط بحرانی نفعی در اتحاد نزدیک با ایران برای خود نمی‌بینند.
با چنین وضعیتی، سیاست‌های جاری نیازمند بازنگری کامل است، اما روندهای گذشته برای محافل بخصوصی، منافعی را رقم زده است که کار بازنگری را با مشکل روبرو می‌کنند و حتی اجازۀ طرح نظری آن را در سطح جامعه نمی‌دهند.
برخی محافل اصطلاحاً دانشگاهی هم بدبختانه در این داستان به اندازۀ خود سهیم‌اند. آنها با ادعای واقع‌گرایی و کمک به قدرت دفاعی و استقلال کشور اما در واقع، به دلیل پاره‌ای بدفهمی‌ها از شرایط داخلی و بین‌المللی و یا بعضاً با انگیزۀ منافع محدود شخصی، مدافع و مشوق برنامه‌ها و سیاست‌هایی می‌شوند که راه آنها را برای ارائۀ مشورت به نهادهای تصمیم‌گیر می‌گشاید. مشورت آنها اما به جای آنکه نگاه تصمیم‌گیران را نسبت به شرایط کشور روشن کند، تنها ادبیات تئوریک ناقصی را برای پیشبرد سیاست‌های گذشته در اختیار آنان می‌گذارد و عملاً سبب گمراهی‌شان می‌شود.
د رهر صورت برای عبور از وضعیتی که روز به روز بغرنج‌تر می‌شود، کشور نیازمند یک گفتگوی صریح در بارۀ رویکردهای کلان جاری در سطح ملی بین صاحب نظران است که شرط نخست آن نیز گذشتن از منافع شخصی و گروهی و جناحی به قصد کمک به حفظ کشور است.
#نفتالی_بنت
#امیر_عبدالهیان
#محافل_دانشگاهی
#اسرائیل
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴اسرائیل از وقوع جنگ بهره می‌برد؟
#احمد_زیدآبادی:
آن دسته از مقام‌های اسرائیلی که برای به شکست کشاندن مذاکرات وین بی‌وقفه تلاش می کنند، آیا از عواقب شکست مذاکرات بر منطقه آگاه نیستند؟
به نظرم آنها بیش از رهبران هر کشور دیگری در جهان، پیامدهای شکست مذاکرات را تحلیل و برای آن سناریوسازی کرده‌اند.
یکی از عوارضِ احتمالی شکست مذاکرات، وقوع جنگی فراگیر در خاورمیانه بین ایران و نیروهای نیابتی‌اش با اسرائیل و برخی متحدانش در منطقه است. این قاعدتاً باید اسرائیلی‌ها را بیش از دیگران نگران کند، اما آنها از این جهت، هیچ نوع احساس نگرانی از خود بروز نمی دهند! چرا؟
به گمانم چون تصور می‌کنند که خود را در پشتِ سه دیوارِ پدافند ضد موشکی به مصونیت نسبی رسانده‌اند و از وقوع جنگ فقط آسیب‌های جزئی یا قابل تحمل می‌بینند. در مقابل به نظر آنها، بر اثر جنگِ احتمالی، ایران و برخی کشورهای عرب منطقه دستخوش تلفات و ویرانی‌های گسترده‌ای خواهند شد زیرا به زعم آنان جمهوری اسلامی در صورت عدم امکان حملات مؤثر و کمرشکن به اسرائیل، متحدان آن در جنوب خلیج فارس را هدف حملات موشکی و پهپادی خود قرار می‌دهد.
از نگاه رهبران برخی از احزاب اسرائیلی، چه بهتر از این؟ خاورمیانه برای سال‌های سال اسیر فقر و هرج و مرج می‌شود و در سایۀ آن اسرائیل قدرت فائقه و بلامنازع منطقه در هر زمینه‌ای خواهد بود.
به نظرم کشورهای عرب منطقه به این سناریو پی برده‌اند و بر خلاف اسرائیل، در مرحلۀ کنونی خواهان توافق ایران غرب در مذاکرات وین هستند.
در این میان اما آنچه بسیار عجیب است، سکوت نمایندگان احزابِ فهرست مشترک عربی، مرتز و کارگر در مقابل تحرکات احزاب راستگرا و میانۀ شریک در دولت نفتالی بنت علیه هرگونه توافق ایران و آمریکاست. ظاهراً رهبران مرتز و کارگر به قدری از بازگشت نتانیاهو به قدرت بیم دارند که برای حفظ دولت ائتلافی کنونی چشمشان را به روی تمام رفتارهای تحریک‌آمیز متحدان خود در داخل دولت بسته‌اند. حزب اسلامگرای فهرست مشترک عربی به رهبری منصور عباس هم به گمانم از بیم متهم شدن به همراهی با جمهوری اسلامی مهر خاموشی بر لب زده است. عجب وضعیتی است!
#مذاکرات_وین
#نفتالی_بنت
#دفاع_موشکی
#نتانیاهو
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی:
آن دسته از مقام‌های اسرائیلی که برای به شکست کشاندن مذاکرات وین بی‌وقفه تلاش می کنند، آیا از عواقب شکست مذاکرات بر منطقه آگاه نیستند؟
به نظرم آنها بیش از رهبران هر کشور دیگری در جهان، پیامدهای شکست مذاکرات را تحلیل و برای آن سناریوسازی کرده‌اند.
یکی از عوارضِ احتمالی شکست مذاکرات، وقوع جنگی فراگیر در خاورمیانه بین ایران و نیروهای نیابتی‌اش با اسرائیل و برخی متحدانش در منطقه است. این قاعدتاً باید اسرائیلی‌ها را بیش از دیگران نگران کند، اما آنها از این جهت، هیچ نوع احساس نگرانی از خود بروز نمی دهند! چرا؟
به گمانم چون تصور می‌کنند که خود را در پشتِ سه دیوارِ پدافند ضد موشکی به مصونیت نسبی رسانده‌اند و از وقوع جنگ فقط آسیب‌های جزئی یا قابل تحمل می‌بینند. در مقابل به نظر آنها، بر اثر جنگِ احتمالی، ایران و برخی کشورهای عرب منطقه دستخوش تلفات و ویرانی‌های گسترده‌ای خواهند شد زیرا به زعم آنان جمهوری اسلامی در صورت عدم امکان حملات مؤثر و کمرشکن به اسرائیل، متحدان آن در جنوب خلیج فارس را هدف حملات موشکی و پهپادی خود قرار می‌دهد.
از نگاه رهبران برخی از احزاب اسرائیلی، چه بهتر از این؟ خاورمیانه برای سال‌های سال اسیر فقر و هرج و مرج می‌شود و در سایۀ آن اسرائیل قدرت فائقه و بلامنازع منطقه در هر زمینه‌ای خواهد بود.
به نظرم کشورهای عرب منطقه به این سناریو پی برده‌اند و بر خلاف اسرائیل، در مرحلۀ کنونی خواهان توافق ایران غرب در مذاکرات وین هستند.
در این میان اما آنچه بسیار عجیب است، سکوت نمایندگان احزابِ فهرست مشترک عربی، مرتز و کارگر در مقابل تحرکات احزاب راستگرا و میانۀ شریک در دولت نفتالی بنت علیه هرگونه توافق ایران و آمریکاست. ظاهراً رهبران مرتز و کارگر به قدری از بازگشت نتانیاهو به قدرت بیم دارند که برای حفظ دولت ائتلافی کنونی چشمشان را به روی تمام رفتارهای تحریک‌آمیز متحدان خود در داخل دولت بسته‌اند. حزب اسلامگرای فهرست مشترک عربی به رهبری منصور عباس هم به گمانم از بیم متهم شدن به همراهی با جمهوری اسلامی مهر خاموشی بر لب زده است. عجب وضعیتی است!
#مذاکرات_وین
#نفتالی_بنت
#دفاع_موشکی
#نتانیاهو
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴یائیر لپید به چه می‌اندیشد؟
#احمد_زیدآبادی؛
پارلمان اسرائیل در آستانۀ انحلال قرار گرفته و با انحلال رسمی آن، اسرائیلی‌ها باید در ماه اکتبر بار دیگر به طور زودهنگام پای صندوق‌های رأی روند.
دولت کنونی اسرائیل که ائتلافی از گروه‌های راست افراطی، میانه، چپ و عرب است، به طرز شگفت‌انگیزی یک سال دوام آورد. احزاب حاضر در این دولت در هیچ یک از سیاست‌های اصلی داخلی با یکدیگر همگرایی و توافقی نداشتند و همکاری نسبی آنها، صرفاً به دلیل وجود دشمن مشترکی به نام بنیامین نتانیاهو و به قصد جلوگیری از بازگشتِ دوبارۀ او به قدرت امکانپذیر شد.
اینک اما به دلیل شورش برخی از اعضای احزاب حاضر در ائتلاف علیه دولت، ادامۀ کار این دولت تقریباً غیرممکن شده و رهبران ائتلاف، درخواست انحلال پارلمان از طرف خود را در مقایسه با اقدام مشابهی از سوی اپوزیسیون، گزینۀ منطقی‌تری دیده‌اند.
با انحلال رسمی پارلمان، یائیر لپید وزیر خارجۀ اسرائیل بر مبنای توافقات مربوط به شکل‌گیری ائتلاف، تا برگزاری انتخابات در مقام نخست‌وزیری انجام وظیفه خواهد کرد.
لپید که سیاستمداری میانه و طرفدار حذف امتیازات مجامع مذهبی یهودیان ارتدوکس در جامعۀ اسرائیل است، در مدت نخست‌وزیری خود قادر به فیصله دادن به هیچکدام از اختلافات داخلی جامعۀ اسرائیل نخواهد بود، اما در حوزۀ سیاست خارجی با همکاری نفتالی بنت، به نظرم اهداف پر سر و صدایی را دنبال خواهد کرد.
طبق نظرسنجی‌ها، در صورت برگزاری انتخابات در شرایط کنونی، حزب لیکود به رهبری نتانیاهو با فاصلۀ قابل توجهی، سایر احزاب را پشت سر خواهد گذاشت و از بیشترین شانس برای تشکیل دولت آینده برخوردار خواهد بود.
به احتمال زیاد، یائیر لپید که سیاستمداری زیرک به حساب می‌آید، در مدت کوتاه نخست وزیری خود خواهد کوشید تا افکار عمومی مردم اسرائیل را به سمت خود جلب کند و چون در این زمینه کاری در حوزۀ سیاست داخلی از او برنمی‌آید، قاعدتاً تلاش خود را به حوزۀ سیاست خارجی معطوف خواهد کرد.
در حال حاضر آنچه اسرائیلی‌ها آن را مهمترین دغدغۀ خود تعریف می‌کنند "تهدید امنیتی جمهوری اسلامی" است و از همین جهت، به احتمال بسیار لپید تلاش خواهد کرد تا در این زمینه خود را "رهبری توانا" و صاحب دستاوردی مهم نشان دهد و از این راه، آراء بیشتری به سمت حزب متبوع خود در انتخابات آینده سرازیر کند.
شاید اعلام یک ائتلاف رسمی با کشورهای عرب علیه ایران همان چیزی باشد که لپید در اندیشۀ آن باشد. شاید هم او و بخصوص نفتالی بنت، فکرهای ماجراجویانه‌تری را در برابر برنامۀ هسته‌ای و موشکی ایران در سر می‌پرورانند.
لپید و دیگر همکارانش در دولت موقتِ اسرائیل با همۀ محدودیت‌هایی که موقت بودنشان به آنها تحمیل می‌کند، در حوزۀ سیاست خارجی دست کاملاً بازی پیدا می‌کنند و دیگر نگرانِ مخالفت‌ها و اعتراض‌های اعضای پارلمان چه در درون ائتلاف حاکم و چه در بین اپوزیسیون نخواهند بود.
همین احساس استحکامِ موقت، می‌تواند امکان و مشوقی برای آنها در جهت اقدامات گستاخانه و تهورآمیز باشد. بنابراین، آنها احتمالاً قصد رقم زدن تابستان داغی برای برنامۀ اتمی و موشکی و پهپادی ایران دارند مگر آنکه با بروز تحولی فوری و غیرمترقبه در مناسبات جمهوری اسلامی و آمریکا و اروپا، با موانعی از جانب آنها روبرو شوند.
#احمد_زیدآبادی
#یائیر_لپید
#نفتالی_بنت
#برنامه_اتمی
#بنیامین_نتانیاهو
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی؛
پارلمان اسرائیل در آستانۀ انحلال قرار گرفته و با انحلال رسمی آن، اسرائیلی‌ها باید در ماه اکتبر بار دیگر به طور زودهنگام پای صندوق‌های رأی روند.
دولت کنونی اسرائیل که ائتلافی از گروه‌های راست افراطی، میانه، چپ و عرب است، به طرز شگفت‌انگیزی یک سال دوام آورد. احزاب حاضر در این دولت در هیچ یک از سیاست‌های اصلی داخلی با یکدیگر همگرایی و توافقی نداشتند و همکاری نسبی آنها، صرفاً به دلیل وجود دشمن مشترکی به نام بنیامین نتانیاهو و به قصد جلوگیری از بازگشتِ دوبارۀ او به قدرت امکانپذیر شد.
اینک اما به دلیل شورش برخی از اعضای احزاب حاضر در ائتلاف علیه دولت، ادامۀ کار این دولت تقریباً غیرممکن شده و رهبران ائتلاف، درخواست انحلال پارلمان از طرف خود را در مقایسه با اقدام مشابهی از سوی اپوزیسیون، گزینۀ منطقی‌تری دیده‌اند.
با انحلال رسمی پارلمان، یائیر لپید وزیر خارجۀ اسرائیل بر مبنای توافقات مربوط به شکل‌گیری ائتلاف، تا برگزاری انتخابات در مقام نخست‌وزیری انجام وظیفه خواهد کرد.
لپید که سیاستمداری میانه و طرفدار حذف امتیازات مجامع مذهبی یهودیان ارتدوکس در جامعۀ اسرائیل است، در مدت نخست‌وزیری خود قادر به فیصله دادن به هیچکدام از اختلافات داخلی جامعۀ اسرائیل نخواهد بود، اما در حوزۀ سیاست خارجی با همکاری نفتالی بنت، به نظرم اهداف پر سر و صدایی را دنبال خواهد کرد.
طبق نظرسنجی‌ها، در صورت برگزاری انتخابات در شرایط کنونی، حزب لیکود به رهبری نتانیاهو با فاصلۀ قابل توجهی، سایر احزاب را پشت سر خواهد گذاشت و از بیشترین شانس برای تشکیل دولت آینده برخوردار خواهد بود.
به احتمال زیاد، یائیر لپید که سیاستمداری زیرک به حساب می‌آید، در مدت کوتاه نخست وزیری خود خواهد کوشید تا افکار عمومی مردم اسرائیل را به سمت خود جلب کند و چون در این زمینه کاری در حوزۀ سیاست داخلی از او برنمی‌آید، قاعدتاً تلاش خود را به حوزۀ سیاست خارجی معطوف خواهد کرد.
در حال حاضر آنچه اسرائیلی‌ها آن را مهمترین دغدغۀ خود تعریف می‌کنند "تهدید امنیتی جمهوری اسلامی" است و از همین جهت، به احتمال بسیار لپید تلاش خواهد کرد تا در این زمینه خود را "رهبری توانا" و صاحب دستاوردی مهم نشان دهد و از این راه، آراء بیشتری به سمت حزب متبوع خود در انتخابات آینده سرازیر کند.
شاید اعلام یک ائتلاف رسمی با کشورهای عرب علیه ایران همان چیزی باشد که لپید در اندیشۀ آن باشد. شاید هم او و بخصوص نفتالی بنت، فکرهای ماجراجویانه‌تری را در برابر برنامۀ هسته‌ای و موشکی ایران در سر می‌پرورانند.
لپید و دیگر همکارانش در دولت موقتِ اسرائیل با همۀ محدودیت‌هایی که موقت بودنشان به آنها تحمیل می‌کند، در حوزۀ سیاست خارجی دست کاملاً بازی پیدا می‌کنند و دیگر نگرانِ مخالفت‌ها و اعتراض‌های اعضای پارلمان چه در درون ائتلاف حاکم و چه در بین اپوزیسیون نخواهند بود.
همین احساس استحکامِ موقت، می‌تواند امکان و مشوقی برای آنها در جهت اقدامات گستاخانه و تهورآمیز باشد. بنابراین، آنها احتمالاً قصد رقم زدن تابستان داغی برای برنامۀ اتمی و موشکی و پهپادی ایران دارند مگر آنکه با بروز تحولی فوری و غیرمترقبه در مناسبات جمهوری اسلامی و آمریکا و اروپا، با موانعی از جانب آنها روبرو شوند.
#احمد_زیدآبادی
#یائیر_لپید
#نفتالی_بنت
#برنامه_اتمی
#بنیامین_نتانیاهو
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat