🔴🔴🔴 #احمد_زیدآبادی
وقتی قافیه تنگ می‌آید!
روزنامۀ کیهان در پاسخ به پرسشی که من در مورد رابطۀ ایران و آمریکا مطرح کرده بودم، حجمی از اهانت‌ها و اتهامات همیشگی و نخ‌نما شدۀ خود را نثارم کرده و با نقل قولی از آیت‌الله خمینی در بارۀ اسلام‌شناسی که مشخص نیست چه ربطی به نوشته من دارد، تأکید کرده است که من باید "حساب دروغ‌های قبلی خود در بارۀ برجام را با مردم صاف کنم" و به دلیل "بزک کردن برجام" نمی‌توانم در مقام پرسشگر باشم!
یادمان نرفته که تا همین چند وقت پیش "نحن ابناء الدلیل" از زبان مدیر مسئول کیهان نمی‌افتاد! البته دلایل ادعایی‌اش، مخصوص به خودش بود اما ظاهراً دیگر نیازی به حفظ ظاهر هم نمی‌بیند و در پاسخ به پرسشی مبتنی بر فرض آن هم فرض محال، چنان عنان اختیار از کف داده کَاَنَّهُ من گریبان کل نظام سیاسی را چسبیده‌ام و آن را کشان کشان به سوی میز مذاکره با آمریکا می‌برم!
خب نمی‌خواهید مذاکره کنید؟ نکنید! نمی‌توانید به یک پرسش فرضی پاسخ دهید؟ ندهید! اصل پرسش را منتفی می‌دانید؟ بدایند! سخن آیت‌الله خمینی را جور دیگری تفسیر می‌کنید؟ بکنید! دیگر این همه اهانت و اتهام برای چیست؟
این کیهان که به جزئیات امور عالم اظهار علم و دانش می‌کند، یعنی نمی‌داند که حتی یک جمله یا سطر از زبان و قلم من در دفاع از برجام گفته و نوشته نشده است؟ اگر راست می‌گوید آدرس آن را بدهد تا من نخسیتن کسی باشم که حساب‌ام در این مورد با مردم صاف کنم! من همان روزِ امضای برجام به همۀ اطرافیان‌ام گفتم که این توافق ناکام می‌ماند و به جایی نمی‌رسد! دلیل‌ام هم این بود که آمریکا و ایران هر کدام با اهداف کاملاً مغایر، آن را امضا کردند!
جالب اینکه کیهان مرا "ورشکسته" هم دانسته است! اما گویا فراموش کرده است که تاجران ورشکسته می‌شوند و یا کسانی که با سیاست و فرهنگ و دین و خون و آبرو و حیثیت و امنیت مردم تجارت می‌کنند!
پس اگر قرار است کسی ورشکسته شده باشد دیگران‌اند، نه یک لاقبایی چون من، که بر اساس همین اتهام‌های کیهان، در سلول‌های انفرادی بلایی به سرم آوردند که آرزو می‌کردم کاش مادرم هرگز مرا نزاده بود!
#روزنامه_کیهان
#رابطه_با_آمریکا
#سلول_انفرادی
#ورشکسته
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
وقتی قافیه تنگ می‌آید!
روزنامۀ کیهان در پاسخ به پرسشی که من در مورد رابطۀ ایران و آمریکا مطرح کرده بودم، حجمی از اهانت‌ها و اتهامات همیشگی و نخ‌نما شدۀ خود را نثارم کرده و با نقل قولی از آیت‌الله خمینی در بارۀ اسلام‌شناسی که مشخص نیست چه ربطی به نوشته من دارد، تأکید کرده است که من باید "حساب دروغ‌های قبلی خود در بارۀ برجام را با مردم صاف کنم" و به دلیل "بزک کردن برجام" نمی‌توانم در مقام پرسشگر باشم!
یادمان نرفته که تا همین چند وقت پیش "نحن ابناء الدلیل" از زبان مدیر مسئول کیهان نمی‌افتاد! البته دلایل ادعایی‌اش، مخصوص به خودش بود اما ظاهراً دیگر نیازی به حفظ ظاهر هم نمی‌بیند و در پاسخ به پرسشی مبتنی بر فرض آن هم فرض محال، چنان عنان اختیار از کف داده کَاَنَّهُ من گریبان کل نظام سیاسی را چسبیده‌ام و آن را کشان کشان به سوی میز مذاکره با آمریکا می‌برم!
خب نمی‌خواهید مذاکره کنید؟ نکنید! نمی‌توانید به یک پرسش فرضی پاسخ دهید؟ ندهید! اصل پرسش را منتفی می‌دانید؟ بدایند! سخن آیت‌الله خمینی را جور دیگری تفسیر می‌کنید؟ بکنید! دیگر این همه اهانت و اتهام برای چیست؟
این کیهان که به جزئیات امور عالم اظهار علم و دانش می‌کند، یعنی نمی‌داند که حتی یک جمله یا سطر از زبان و قلم من در دفاع از برجام گفته و نوشته نشده است؟ اگر راست می‌گوید آدرس آن را بدهد تا من نخسیتن کسی باشم که حساب‌ام در این مورد با مردم صاف کنم! من همان روزِ امضای برجام به همۀ اطرافیان‌ام گفتم که این توافق ناکام می‌ماند و به جایی نمی‌رسد! دلیل‌ام هم این بود که آمریکا و ایران هر کدام با اهداف کاملاً مغایر، آن را امضا کردند!
جالب اینکه کیهان مرا "ورشکسته" هم دانسته است! اما گویا فراموش کرده است که تاجران ورشکسته می‌شوند و یا کسانی که با سیاست و فرهنگ و دین و خون و آبرو و حیثیت و امنیت مردم تجارت می‌کنند!
پس اگر قرار است کسی ورشکسته شده باشد دیگران‌اند، نه یک لاقبایی چون من، که بر اساس همین اتهام‌های کیهان، در سلول‌های انفرادی بلایی به سرم آوردند که آرزو می‌کردم کاش مادرم هرگز مرا نزاده بود!
#روزنامه_کیهان
#رابطه_با_آمریکا
#سلول_انفرادی
#ورشکسته
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴وابستگی را سرسری نگیرید!
#احمد_زیدآبادی:
چند روز پیش وقتی که نسبت به موضع‌گیری جمهوری اسلامی در برابر قطعنانۀ مجمع عمومی سازمان ملل در بارۀ حملۀ روسیه به اوکراین هشدار دادم و آن را آزمونی تاریخی برای نظام حاکم بر کشور شمردم، برخی از مخاطبان معترضانه پرسیدند که مگر هنوز نسبت به "وابستگی" جمهوری اسلامی به روسیه تردید دارم، که نوع رأی آن را در سازمان ملل آزمونی تاریخی می‌دانم؟
توضیح‌ام این بود که گرچه جمهوری اسلامی روابط نامتوازن و نامطلوبی را با روسیه برقرار کرده است، اما هنوز نمی‌توان این روابط را "وابستگی سیاسی" نام نهاد. این توضیح البته مقبول مخاطبان نیفتاد.
در واقع اینکه بخش بزرگی از جامعه به هر دلیلی، جمهوری اسلامی را وابسته به روسیه تصور می‌کند و به استقلال سیاسی آن باور ندارد، باید ناقوس خطر را برای سران نظام به صدا در آورد.
هر چند استقلال سیاسی در جهانی که بر "روابط متقابل پیچیدۀ کشورها" استوار است دیگر مفهوم ساده و بسیطی ندارد و تعریف دقیق و مصداق‌یابی عینی آن کمی دشوار است، اما این مفهوم هنوز هم در جوامع مختلف بخصوص در ایران یکی از ملاک‌های اساسی داوری مردم نسبت به ماهیت حکومت خود به شمار می‌رود.
در حقیقت دولت پهلوی با تصور وابستگی‌اش به آمریکا، مشروعیت خود را نزد اقشار وسیعی از مردم از دست داد و در چشم آنان، هر نوع فعالیت برای سرنگونی آن امری قابل قبول و مشروع تلقی شد. اکنون هم بی‌دلیل نیست که برخی نیروهای خواهان براندازی جمهوری اسلامی، با تمام قوا می‌کوشند تا آن را وابسته به روسیه، چین و یا هر دو معرفی کنند تا بدین وسیله جنبۀ مشروعیت ناشی از استقلال سیاسی آن را به کلی مخدوش کرده و هرگونه فعالیت برای سرنگونی آن را امری موجه و اخلاقی و لازم معرفی کنند.
در این میان اما آنچه موضوع وابستگی جمهوری اسلامی به روسیه و یا چین را در نزد بسیاری از مردم به صورت امری بدیهی در آورده، تبلیغات نیروهای خواهان براندازی نیست بلکه سیاست نامتوازن حکومت در برابر دو قدرت شرقی و بخصوص تبلیغات زننده و شرم‌آور برخی "روسوفیل"ها و "چاینا‌فیل"ها در داخل حکومت است که گویی نه فقط وابستگی به این دو قدرت را زشت و قبیح نمی‌دانند بلکه به آن افتخار می‌کنند!
راه رفع اتهام وابستگی به روسیه و یا چین از سوی جمهوری اسلامی در درجۀ نخست، مهارِ دلدادگان مسکو و پکن در داخل حکومت و ایجاد روابطی معقول و معتدل با سایر بلوک‌های قدرت در جهان است.
در جهانی با مختصات کنونی، پر واضح است که دشمنی افراطی با یک قدرت، به طور طبیعی به دوستی افراطی با قدرتِ مقابلش منجر می‌شود و این دوستی افراطی، هنگامی که به نقطۀ عدم امکانِ انتقاد یا مخالفت با سیاست و رفتار آن قدرت برسد، وابستگی سیاسی صورت عملی و عینی به خود می‌گیرد.
متأسفانه این راهی است که جمهوری اسلامی به دلیل خصومت فزاینده‌اش با آمریکا در آن گام گذاشته است و اگر این روند به سرعت کنترل و مهار نشود، وابستگی به روسیه و چین دیگر نه یک انتخاب ارادی بلکه ضرورتی از روی جبر و اضطرار خواهد بود. یک دولت وابسته و یا مشهور به وابستگی هم معمولاً به صورت هدفی مشروع برای هر نوع تهاجم نیروهای مخالفش در می‌آید و جای هیچ نوع دفاع اخلاقی از آن باقی نمی‌گذارد.
خوشبختانه رئیس دولت و وزیر خارجه هر دو از "توسعه رابطه با همۀ کشورها و ایجاد توازن در سیاست خارجی کشور" سخن گفته‌اند. این وعده طبعاً از طریق گرم‌تر شدن رابطه با اروپا و برقراری رابطه‌ای عادی با آمریکا در کنار حفظ رابطۀ معقول و معتدل با چین و روسیه تحقق‌پذیر است. بنابراین منتظر گام‌های بعدی دولت در این مورد هستیم.
#جنگ_اوکراین
#وابستگی_به_روسیه
#رابطه_با_آمریکا
#سیاست_متوازن
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی:
چند روز پیش وقتی که نسبت به موضع‌گیری جمهوری اسلامی در برابر قطعنانۀ مجمع عمومی سازمان ملل در بارۀ حملۀ روسیه به اوکراین هشدار دادم و آن را آزمونی تاریخی برای نظام حاکم بر کشور شمردم، برخی از مخاطبان معترضانه پرسیدند که مگر هنوز نسبت به "وابستگی" جمهوری اسلامی به روسیه تردید دارم، که نوع رأی آن را در سازمان ملل آزمونی تاریخی می‌دانم؟
توضیح‌ام این بود که گرچه جمهوری اسلامی روابط نامتوازن و نامطلوبی را با روسیه برقرار کرده است، اما هنوز نمی‌توان این روابط را "وابستگی سیاسی" نام نهاد. این توضیح البته مقبول مخاطبان نیفتاد.
در واقع اینکه بخش بزرگی از جامعه به هر دلیلی، جمهوری اسلامی را وابسته به روسیه تصور می‌کند و به استقلال سیاسی آن باور ندارد، باید ناقوس خطر را برای سران نظام به صدا در آورد.
هر چند استقلال سیاسی در جهانی که بر "روابط متقابل پیچیدۀ کشورها" استوار است دیگر مفهوم ساده و بسیطی ندارد و تعریف دقیق و مصداق‌یابی عینی آن کمی دشوار است، اما این مفهوم هنوز هم در جوامع مختلف بخصوص در ایران یکی از ملاک‌های اساسی داوری مردم نسبت به ماهیت حکومت خود به شمار می‌رود.
در حقیقت دولت پهلوی با تصور وابستگی‌اش به آمریکا، مشروعیت خود را نزد اقشار وسیعی از مردم از دست داد و در چشم آنان، هر نوع فعالیت برای سرنگونی آن امری قابل قبول و مشروع تلقی شد. اکنون هم بی‌دلیل نیست که برخی نیروهای خواهان براندازی جمهوری اسلامی، با تمام قوا می‌کوشند تا آن را وابسته به روسیه، چین و یا هر دو معرفی کنند تا بدین وسیله جنبۀ مشروعیت ناشی از استقلال سیاسی آن را به کلی مخدوش کرده و هرگونه فعالیت برای سرنگونی آن را امری موجه و اخلاقی و لازم معرفی کنند.
در این میان اما آنچه موضوع وابستگی جمهوری اسلامی به روسیه و یا چین را در نزد بسیاری از مردم به صورت امری بدیهی در آورده، تبلیغات نیروهای خواهان براندازی نیست بلکه سیاست نامتوازن حکومت در برابر دو قدرت شرقی و بخصوص تبلیغات زننده و شرم‌آور برخی "روسوفیل"ها و "چاینا‌فیل"ها در داخل حکومت است که گویی نه فقط وابستگی به این دو قدرت را زشت و قبیح نمی‌دانند بلکه به آن افتخار می‌کنند!
راه رفع اتهام وابستگی به روسیه و یا چین از سوی جمهوری اسلامی در درجۀ نخست، مهارِ دلدادگان مسکو و پکن در داخل حکومت و ایجاد روابطی معقول و معتدل با سایر بلوک‌های قدرت در جهان است.
در جهانی با مختصات کنونی، پر واضح است که دشمنی افراطی با یک قدرت، به طور طبیعی به دوستی افراطی با قدرتِ مقابلش منجر می‌شود و این دوستی افراطی، هنگامی که به نقطۀ عدم امکانِ انتقاد یا مخالفت با سیاست و رفتار آن قدرت برسد، وابستگی سیاسی صورت عملی و عینی به خود می‌گیرد.
متأسفانه این راهی است که جمهوری اسلامی به دلیل خصومت فزاینده‌اش با آمریکا در آن گام گذاشته است و اگر این روند به سرعت کنترل و مهار نشود، وابستگی به روسیه و چین دیگر نه یک انتخاب ارادی بلکه ضرورتی از روی جبر و اضطرار خواهد بود. یک دولت وابسته و یا مشهور به وابستگی هم معمولاً به صورت هدفی مشروع برای هر نوع تهاجم نیروهای مخالفش در می‌آید و جای هیچ نوع دفاع اخلاقی از آن باقی نمی‌گذارد.
خوشبختانه رئیس دولت و وزیر خارجه هر دو از "توسعه رابطه با همۀ کشورها و ایجاد توازن در سیاست خارجی کشور" سخن گفته‌اند. این وعده طبعاً از طریق گرم‌تر شدن رابطه با اروپا و برقراری رابطه‌ای عادی با آمریکا در کنار حفظ رابطۀ معقول و معتدل با چین و روسیه تحقق‌پذیر است. بنابراین منتظر گام‌های بعدی دولت در این مورد هستیم.
#جنگ_اوکراین
#وابستگی_به_روسیه
#رابطه_با_آمریکا
#سیاست_متوازن
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴وابستگی را سرسری نگیرید!
#احمد_زیدآبادی:
چند روز پیش وقتی که نسبت به موضع‌گیری جمهوری اسلامی در برابر قطعنانۀ مجمع عمومی سازمان ملل در بارۀ حملۀ روسیه به اوکراین هشدار دادم و آن را آزمونی تاریخی برای نظام حاکم بر کشور شمردم، برخی از مخاطبان معترضانه پرسیدند که مگر هنوز نسبت به "وابستگی" جمهوری اسلامی به روسیه تردید دارم، که نوع رأی آن را در سازمان ملل آزمونی تاریخی می‌دانم؟
توضیح‌ام این بود که گرچه جمهوری اسلامی روابط نامتوازن و نامطلوبی را با روسیه برقرار کرده است، اما هنوز نمی‌توان این روابط را "وابستگی سیاسی" نام نهاد. این توضیح البته مقبول مخاطبان نیفتاد.
در واقع اینکه بخش بزرگی از جامعه به هر دلیلی، جمهوری اسلامی را وابسته به روسیه تصور می‌کند و به استقلال سیاسی آن باور ندارد، باید ناقوس خطر را برای سران نظام به صدا در آورد.
هر چند استقلال سیاسی در جهانی که بر "روابط متقابل پیچیدۀ کشورها" استوار است دیگر مفهوم ساده و بسیطی ندارد و تعریف دقیق و مصداق‌یابی عینی آن کمی دشوار است، اما این مفهوم هنوز هم در جوامع مختلف بخصوص در ایران یکی از ملاک‌های اساسی داوری مردم نسبت به ماهیت حکومت خود به شمار می‌رود.
در حقیقت دولت پهلوی با تصور وابستگی‌اش به آمریکا، مشروعیت خود را نزد اقشار وسیعی از مردم از دست داد و در چشم آنان، هر نوع فعالیت برای سرنگونی آن امری قابل قبول و مشروع تلقی شد. اکنون هم بی‌دلیل نیست که برخی نیروهای خواهان براندازی جمهوری اسلامی، با تمام قوا می‌کوشند تا آن را وابسته به روسیه، چین و یا هر دو معرفی کنند تا بدین وسیله جنبۀ مشروعیت ناشی از استقلال سیاسی آن را به کلی مخدوش کرده و هرگونه فعالیت برای سرنگونی آن را امری موجه و اخلاقی و لازم معرفی کنند.
در این میان اما آنچه موضوع وابستگی جمهوری اسلامی به روسیه و یا چین را در نزد بسیاری از مردم به صورت امری بدیهی در آورده، تبلیغات نیروهای خواهان براندازی نیست بلکه سیاست نامتوازن حکومت در برابر دو قدرت شرقی و بخصوص تبلیغات زننده و شرم‌آور برخی "روسوفیل"ها و "چاینا‌فیل"ها در داخل حکومت است که گویی نه فقط وابستگی به این دو قدرت را زشت و قبیح نمی‌دانند بلکه به آن افتخار می‌کنند!
راه رفع اتهام وابستگی به روسیه و یا چین از سوی جمهوری اسلامی در درجۀ نخست، مهارِ دلدادگان مسکو و پکن در داخل حکومت و ایجاد روابطی معقول و معتدل با سایر بلوک‌های قدرت در جهان است.
در جهانی با مختصات کنونی، پر واضح است که دشمنی افراطی با یک قدرت، به طور طبیعی به دوستی افراطی با قدرتِ مقابلش منجر می‌شود و این دوستی افراطی، هنگامی که به نقطۀ عدم امکانِ انتقاد یا مخالفت با سیاست و رفتار آن قدرت برسد، وابستگی سیاسی صورت عملی و عینی به خود می‌گیرد.
متأسفانه این راهی است که جمهوری اسلامی به دلیل خصومت فزاینده‌اش با آمریکا در آن گام گذاشته است و اگر این روند به سرعت کنترل و مهار نشود، وابستگی به روسیه و چین دیگر نه یک انتخاب ارادی بلکه ضرورتی از روی جبر و اضطرار خواهد بود. یک دولت وابسته و یا مشهور به وابستگی هم معمولاً به صورت هدفی مشروع برای هر نوع تهاجم نیروهای مخالفش در می‌آید و جای هیچ نوع دفاع اخلاقی از آن باقی نمی‌گذارد.
خوشبختانه رئیس دولت و وزیر خارجه هر دو از "توسعه رابطه با همۀ کشورها و ایجاد توازن در سیاست خارجی کشور" سخن گفته‌اند. این وعده طبعاً از طریق گرم‌تر شدن رابطه با اروپا و برقراری رابطه‌ای عادی با آمریکا در کنار حفظ رابطۀ معقول و معتدل با چین و روسیه تحقق‌پذیر است. بنابراین منتظر گام‌های بعدی دولت در این مورد هستیم.
#جنگ_اوکراین
#وابستگی_به_روسیه
#رابطه_با_آمریکا
#سیاست_متوازن
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی:
چند روز پیش وقتی که نسبت به موضع‌گیری جمهوری اسلامی در برابر قطعنانۀ مجمع عمومی سازمان ملل در بارۀ حملۀ روسیه به اوکراین هشدار دادم و آن را آزمونی تاریخی برای نظام حاکم بر کشور شمردم، برخی از مخاطبان معترضانه پرسیدند که مگر هنوز نسبت به "وابستگی" جمهوری اسلامی به روسیه تردید دارم، که نوع رأی آن را در سازمان ملل آزمونی تاریخی می‌دانم؟
توضیح‌ام این بود که گرچه جمهوری اسلامی روابط نامتوازن و نامطلوبی را با روسیه برقرار کرده است، اما هنوز نمی‌توان این روابط را "وابستگی سیاسی" نام نهاد. این توضیح البته مقبول مخاطبان نیفتاد.
در واقع اینکه بخش بزرگی از جامعه به هر دلیلی، جمهوری اسلامی را وابسته به روسیه تصور می‌کند و به استقلال سیاسی آن باور ندارد، باید ناقوس خطر را برای سران نظام به صدا در آورد.
هر چند استقلال سیاسی در جهانی که بر "روابط متقابل پیچیدۀ کشورها" استوار است دیگر مفهوم ساده و بسیطی ندارد و تعریف دقیق و مصداق‌یابی عینی آن کمی دشوار است، اما این مفهوم هنوز هم در جوامع مختلف بخصوص در ایران یکی از ملاک‌های اساسی داوری مردم نسبت به ماهیت حکومت خود به شمار می‌رود.
در حقیقت دولت پهلوی با تصور وابستگی‌اش به آمریکا، مشروعیت خود را نزد اقشار وسیعی از مردم از دست داد و در چشم آنان، هر نوع فعالیت برای سرنگونی آن امری قابل قبول و مشروع تلقی شد. اکنون هم بی‌دلیل نیست که برخی نیروهای خواهان براندازی جمهوری اسلامی، با تمام قوا می‌کوشند تا آن را وابسته به روسیه، چین و یا هر دو معرفی کنند تا بدین وسیله جنبۀ مشروعیت ناشی از استقلال سیاسی آن را به کلی مخدوش کرده و هرگونه فعالیت برای سرنگونی آن را امری موجه و اخلاقی و لازم معرفی کنند.
در این میان اما آنچه موضوع وابستگی جمهوری اسلامی به روسیه و یا چین را در نزد بسیاری از مردم به صورت امری بدیهی در آورده، تبلیغات نیروهای خواهان براندازی نیست بلکه سیاست نامتوازن حکومت در برابر دو قدرت شرقی و بخصوص تبلیغات زننده و شرم‌آور برخی "روسوفیل"ها و "چاینا‌فیل"ها در داخل حکومت است که گویی نه فقط وابستگی به این دو قدرت را زشت و قبیح نمی‌دانند بلکه به آن افتخار می‌کنند!
راه رفع اتهام وابستگی به روسیه و یا چین از سوی جمهوری اسلامی در درجۀ نخست، مهارِ دلدادگان مسکو و پکن در داخل حکومت و ایجاد روابطی معقول و معتدل با سایر بلوک‌های قدرت در جهان است.
در جهانی با مختصات کنونی، پر واضح است که دشمنی افراطی با یک قدرت، به طور طبیعی به دوستی افراطی با قدرتِ مقابلش منجر می‌شود و این دوستی افراطی، هنگامی که به نقطۀ عدم امکانِ انتقاد یا مخالفت با سیاست و رفتار آن قدرت برسد، وابستگی سیاسی صورت عملی و عینی به خود می‌گیرد.
متأسفانه این راهی است که جمهوری اسلامی به دلیل خصومت فزاینده‌اش با آمریکا در آن گام گذاشته است و اگر این روند به سرعت کنترل و مهار نشود، وابستگی به روسیه و چین دیگر نه یک انتخاب ارادی بلکه ضرورتی از روی جبر و اضطرار خواهد بود. یک دولت وابسته و یا مشهور به وابستگی هم معمولاً به صورت هدفی مشروع برای هر نوع تهاجم نیروهای مخالفش در می‌آید و جای هیچ نوع دفاع اخلاقی از آن باقی نمی‌گذارد.
خوشبختانه رئیس دولت و وزیر خارجه هر دو از "توسعه رابطه با همۀ کشورها و ایجاد توازن در سیاست خارجی کشور" سخن گفته‌اند. این وعده طبعاً از طریق گرم‌تر شدن رابطه با اروپا و برقراری رابطه‌ای عادی با آمریکا در کنار حفظ رابطۀ معقول و معتدل با چین و روسیه تحقق‌پذیر است. بنابراین منتظر گام‌های بعدی دولت در این مورد هستیم.
#جنگ_اوکراین
#وابستگی_به_روسیه
#رابطه_با_آمریکا
#سیاست_متوازن
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
📝📝کودتا بهانه است!
✍ #احمد_زیدآبادی
♈️آیا کودتای 28 مرداد و متعاقب آن اشغال سفارت آمریکا در تهران، عامل اصلی تداوم کینه و دشمنی متقابل بین دولت‌های ایران و آمریکا است؟
با حروف بسیار درشت می‌توان نوشت: نه!
♈️در روابط بین دولت‌ها و کشورهای جهان، منازعات بسیار سخت‌تر و شدیدتری از دو حادثۀ فوق نیز رخ داده، اما این قبیل منازعات، دشمنی بین آن کشورها را مانند مورد ایران و آمریکا ماندگار نکرده است!
♈️برجسته‌ترین مثال در این زمینه رابطۀ ویتنام و آمریکاست. دو کشور در دهه‌های شصت و هفتاد قرن میلادی پیش، درگیر چنان جنگ خونین و بی‌رحمانه‌ای شدند که به عنوان نمونه‌ای از خشن‌ترین رخدادهای عصر مدرن به ثبت رسیده است.
♈️با این همه، دو کشور با پشت سر گذاشتن آن سابقه، سال‌هاست که روابط‌شان عادی شده و مشغول مبادلاتِ معمول اقتصادی و سیاسی هستند.
♈️بنابراین تجربه، نوع رابطۀ امروز ایران و آمریکا به کودتای 28 مرداد و اشغال سفارت آمریکا برنمی‌گردد و دلیل تداوم خصومت بین دولت‌های دو کشور را باید در جای دیگری جستجو کرد.
♈️آن جای دیگر هم جای دور و ناشناسی نیست! کسانی در آمریکا و بخصوص در ایران از تداوم خصومت بین دو کشور سودهای هنگفتِ سیاسی و اقتصادی می‌برند. مادامی که کسب این سودها به بهای زیان جامعه دوام داشته باشد، ظاهراً خصومت هم پا برجاست. اصل داستان این است و کودتای 28 مرداد و اشغال سفارت هم بهانه!
#کودتای_28_مرداد
#اشغال_سفارت_آمریکا
#جنگ_ویتنام
#رابطه_با_آمریکا
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
✍ #احمد_زیدآبادی
♈️آیا کودتای 28 مرداد و متعاقب آن اشغال سفارت آمریکا در تهران، عامل اصلی تداوم کینه و دشمنی متقابل بین دولت‌های ایران و آمریکا است؟
با حروف بسیار درشت می‌توان نوشت: نه!
♈️در روابط بین دولت‌ها و کشورهای جهان، منازعات بسیار سخت‌تر و شدیدتری از دو حادثۀ فوق نیز رخ داده، اما این قبیل منازعات، دشمنی بین آن کشورها را مانند مورد ایران و آمریکا ماندگار نکرده است!
♈️برجسته‌ترین مثال در این زمینه رابطۀ ویتنام و آمریکاست. دو کشور در دهه‌های شصت و هفتاد قرن میلادی پیش، درگیر چنان جنگ خونین و بی‌رحمانه‌ای شدند که به عنوان نمونه‌ای از خشن‌ترین رخدادهای عصر مدرن به ثبت رسیده است.
♈️با این همه، دو کشور با پشت سر گذاشتن آن سابقه، سال‌هاست که روابط‌شان عادی شده و مشغول مبادلاتِ معمول اقتصادی و سیاسی هستند.
♈️بنابراین تجربه، نوع رابطۀ امروز ایران و آمریکا به کودتای 28 مرداد و اشغال سفارت آمریکا برنمی‌گردد و دلیل تداوم خصومت بین دولت‌های دو کشور را باید در جای دیگری جستجو کرد.
♈️آن جای دیگر هم جای دور و ناشناسی نیست! کسانی در آمریکا و بخصوص در ایران از تداوم خصومت بین دو کشور سودهای هنگفتِ سیاسی و اقتصادی می‌برند. مادامی که کسب این سودها به بهای زیان جامعه دوام داشته باشد، ظاهراً خصومت هم پا برجاست. اصل داستان این است و کودتای 28 مرداد و اشغال سفارت هم بهانه!
#کودتای_28_مرداد
#اشغال_سفارت_آمریکا
#جنگ_ویتنام
#رابطه_با_آمریکا
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat