"صدای ملّت"
8.63K subscribers
148K photos
73.3K videos
163 files
4.34K links

ولاتلبسوا الحق‌ بالباطل‌ و تکتموا‌ الحق‌ وانتم‌تعلمون‌. حق را با باطل در نیامیزید، حقیقت را که خود می‌دانید پنهان نکنید.

@sedayeslahat
Download Telegram
آقای امیرعبداللهیان!وقت را تلف نکنید

🔷حمیدرضا شکوهی روزنامه‌نگار حوزه انرژی در توئیتی نوشت: #امیر_عبداللهیان شرط گذاشته #آمریکا ۱۰ میلیارد دلار از دارایی #ایران را آزاد کند تا به مذاکره برگردیم؛ آمریکا و آلمان هم گفتند نه! آقای امیرعبدالهیان! می‌دانید اگر #تحریم‌ نباشیم این پول فقط درآمد ۲ ماه #صادرات_نفت ماست؟! حالا به هوای آن ۱۰ میلیارد،شرط بگذارید و وقت تلف کنید!

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
@sedayeslahat
🔴🔴🔴 #امیر_عبداللهیان شرط گذاشته #آمریکا ۱۰ میلیارد دلار از دارایی #ایران را آزاد کند تا به مذاکره برگردیم؛ آمریکا و آلمان هم گفتند نه!

آقای امیرعبدالهیان! می‌دانید اگر #تحریم‌ نباشیم این پول فقط درآمد ۲ ماه #صادرات_نفت ماست؟! حالا به هوای آن ۱۰ میلیارد،شرط بگذارید و وقت تلف کنید!

حمیدرضا شکوهی

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
@sedayeslahat
رحم کن آقای امیرعبدالهیان!

🔷‏آقای ‎امیرعبدالهیان هر روز توانمندی جدیدی رو می‌کند: از ماجرای عکس یادگاری در بغداد و نگاه کردن به دوربین در مذاکرات دوجانبه، تا پیش‌شرط ۱۰ میلیارد دلاری برای مذاکره.حالا هم که ‎#کره_جنوبی را تهدید کرده اگر پول ما را ندهد سریال کره‌ای نمی‌خریم! رحم کن آقای ‎#امیر_عبداللهیان !

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
@sedayeslahat
🔴🔴🔴مکمل یا جایگزین؟

#احمد_زیدآبادی؛

رابطۀ ایران با روسیه و چین اگر به عنوان مکملِ رابطه با سایر بلوک‌های قدرت جهانی و ایجاد توازن در روابط خارجی باشد، مفید و قابل دفاع خواهد بود؛ اما اگر رابطه با این دو قدرت به عنوان جایگزین رابطه با دیگر بلوک‌ها دنبال شود، افزون بر آنکه کارآیی و فایده‌ای ندارد، سبب بدنامی و تهییج افکار عمومی علیه آن نیز خواهد شد.
حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، اخیراً در مصاحبه با شبکۀ الجزیره گفته بود: "سیاست خارجی دولت جدید ایران مبتنی بر الگوی سیاست خارجى متوازن، دیپلماسى پویا و هوشمند است. ما در سیاست خارجی متوازن، رابطه با غرب و شرق را همزمان دیده‌ایم. این که برخى ما را متهم می‌کنند که شما فقط به دنبال رابطه با روسیه و چین هستید و رابطه با غرب را نمی‌خواهید، یک اتهام هست و حرف نادرستى است. ما سیاست خارجی متوازن با همه بخش‌های جهان و شرق و غرب عالم را مى‌خواهیم."
به نظرم این دیدگاه صحیحی است، اما دولت جدید در عمل خود را در معرضِ اتهامِ "وابستگی به چین و روسیه" قرار داده است و از قضا بسیاری از حامیان و عمومِ مخالفانش نیز به این ماجرا دامن می‌زنند. از این رو، دولت جدید و دستگاه سیاست خارجی آن برای رفع اتهام از خود در این زمینه، برای بهبود رابطه با تمام بلوک‌های قدرت جهانی لازم است گام‌های مشخص و روشنی بردارند؛ در غیر این صورت، با مشکلِ گفتمانیِ و عملی بی‌سابقه‌ای روبرو خواهند شد.
علاوه بر این، "شرق" هم در چین و روسیه خلاصه نمی‌شود. ژاپن و هندوستان و کرۀ جنوبی و ده‌ها کشور رو به توسعه در جنوب شرق آسیا نیز بخشی از "شرقِ جغرافیایی" به شمار می‌روند. البته محافلِ مدافعِ سینه‌چاکِ "چرخش به شرق" این دسته از کشورها را نیز بخشی از "غربِ سیاسی" به حساب می‌آورند و گویی آگاهانه در پی ایدئولوژی‌سازی از ماهیت نظام‌های سیاسی چین و روسیه هستند، ماهیتی که در بهترین صورت، نوعی اقتدارگرایی متمرکز و سفاک است.
در واقع همین محافل، اظهارات امیرعبداللهیان را در مورد ایجاد توازن در رابطه با غرب و شرق به باد انتقاد گرفتند و خواهان نگاه یک سویۀ وزارت خارجه به جهان شدند. به نظرم لازم باشد وزارت خارجه در برابر درخواست این محافل موضعی شفاف بگیرد.

#سیاست_خارجی
#نگاه_به_شرق
#امیر_عبداللهیان
#دولت_اقتدارگرا

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
@sedayeslahat
🔴🔴🔴سکوت یا اعلان جنگ؟

#احمد_زیدآبادی؛

نمایندۀ چین در شورای امنیت و همینطور حسین امیرعبداللهیان وزیر خارجه ایران، با اشاره به جنگ اوکراین، استفاده از ابزار تحریم اقتصادی در نظام جهانی را نکوهش کرده‌اند.
منظور آنان به طور آشکار تحریم‌هایی است که از سوی متحدان غربی علیه روسیه وضع شده است.
تحریم قاعدتاً برای ملت‌های تحریم شونده و تحریم کننده هر کدام به مراتبی آسیب‌زاست، اما در ماجرای حملۀ روسیه به اوکراین مگر جانشین مناسب‌تری برای آن یافت می‌شود؟
اگر اتحادیه اروپا و آمریکا و متحدان آسیایی آنها در برابر تجاوز نظامی روسیه به اوکراین از حربۀ تحریم اقتصادی استفاده نکنند، چه ابزار دیگری در اختیار آنان است؟ به جز تحریم اقتصادی، آنها یا باید در برابر حملۀ روسیه به اوکراین، سکوت و بی‌تفاوتی پیشه کنند که در این صورت پوتین مانعی برای اشغال تمام خاک اوکراین پیش روی خود نمی‌دید و چه بسا تا حذف این کشور از صحنۀ جغرافیای جهان پیش می‌تاخت و یا آنکه به روسیه اعلان جنگ دهند که در آن صورت هم نبرد دامنه‌داری در ابعاد جهانی رخ می‌داد و ای بسا تهدید به استفاده از سلاح اتمی هم به میان می‌آمد.
بنابراین، متحدان غربی عملاً جز استفاده از سلاح تحریم در مقابل تجاوز روسیه به اوکراین، انتخاب و گزینۀ دیگری پیش رو نداشته وندارند.
حال می‌توان از آقای امیرعبداللهیان پرسید؛ وقتی او استفاده از ابزار تحریم علیه روسیه را مردود می‌داند چه جایگزینی برای آن پیشنهاد می‌کند؟ بی‌تفاوتی و سکوت؟ یا اعلان جنگ؟ روشن است که منظور او اعلان جنگ نیست، پس فقط می‌ماند سکوت و بی‌تفاوتی! سکوت و بی‌تفاوتی هم که نتیجه‌اش عیان است؛ بلعیده شدن اوکراین توسط روسیه! آیا آقای امیرعبداللهیان همین را می‌خواهد؟ یا گزینۀ دیگری مورد نظر اوست که به ذهن من خطور نمی‌کند؟

#امیر_عبداللهیان
#جنگ_اوکراین
#تحریم_روسیه
#تهدید_اتمی

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
@sedayeslahat
🔴🔴🔴به خدا از شدت نگرانی مستأصل شده‌ام!

#احمد_زیدآبادی:

با توجه به روحیۀ واکنشی و مبارزه‌جویانۀ حاکم بر روند تصمیم‌گیری سیاسی در ایران، برای من روشن نیست که چرا چهار قدرت غربی در این شرایط بر تصویب قطعنامه‌ای -هر چند ملایم - در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه جمهوری اسلامی اصرار ورزیدند.
آنها آیا امکان چند ماه صبرِ بیشتر در این زمینه را نداشتند و یا اینکه به عمد در صدد تحریک عواطف مبارزه‌جویانۀ مقام‌های جمهوری اسلامی به قصد تخریب روابط ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و مذاکرات مربوط به احیای برجام برآمدند؟
از منظر یک ناظر بی‌طرف، تصویب قطعنامه در این شرایط تحریک‌آمیز به نظر می‌رسد و بدبختانه جمهوری اسلامی نیز معمولاً به طرزی آشکار، احساساتی و تحریک‌پذیر است.
اقتضای هر نوع محاسبۀ عقلانی و بلوغ سیاسی در این وضعیت، این است که جمهوری اسلامی با بی‌خیالی و بی‌تفاوتی و متانت و اعتماد به نفس در برابر قطعنامۀ شورای حکام ظاهر شود و همکاری با رافائل گروسی را کاهش ندهد.
هنوز اما جوهر قطعنامۀ نسبتاً بی‌اهمیت شورای حکام خشک نشده است که مسئولان جمهوری اسلامی خوی مبارزه‌جویانه و تحریک‌پذیر خود را به نمایش گذاشته‌اند و از تسریع روند غنی‌سازی اورانیوم و کاهش همکاری با آژانس سخن می‌گویند.
چنین واکنش‌هایی بدون تردید مسیر مذاکرات مربوط به احیای برجام را دشوارتر و در نهایت شرایط کشور را به طرز دراماتیکی بحرانی می‌کند. چنین رخدادی به سود سه نیرو در جهان است. نخست، دولت اسرائیل و حامیان سرسختش در مراکز قدرت جهان، دوم، آن بخش از اپوزیسیون سرنگون‌طلبی که روابطی با حامیان اسرائیل در آمریکا به هم زده است و سوم، باندهای پیدا و ناپیدایی در داخل یا حاشیۀ حکومت که یا عشق و اشتیاق به منافع کوتاه مدت‌شان، چشم آنان را به روی واقعیت کور کرده است و یا اینکه خواسته و ناخواسته اسیر نفوذهای تحلیلی و خطرناکِ دو نیروی نخست شده‌اند.
واقعیت این است که پیش‌بینی شرایط ایران پس از شکست قطعی مذاکرات و یا بحران در روابط ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، نیاز به قدرت و توانایی‌های پیامبرانه ندارد.
به محض شکست مذاکرات، فشارها از هر طرف تشدید و تحریم‌ها از هر سو سخت‌تر می‌شوند. اثرات عینی و روانی افزایش فشارها و تحریم‌ها، طناب‌های سستِ کنترل کنندۀ تورم را یکی پس از دیگری می‌گسلد و ابرتورمی بهمن‌وار پدید می‌آورد. مردم ناراضی و به ستوه آمده از هزینه‌های سرسام آور زندگی که هم اینک نیز تاب‌آوری‌شان به شدت کاهش یافته است، بر دامنۀ اعتراض‌های خود می‌افزایند و محیط را از هر جهت برای قوای حاکم دشوارتر می‌کنند.
خشم و عصبانیت حکومت از فشارهای فزایندۀ خارجی، به احتمال زیاد، تحمل آن را در برابر فشارهای داخلی و فعالیت نیروهای منتقد، از بین می‌برد و برای مقابله به آنها، سیاست مشت آهنین در پیش می‌گیرد.
سیاست مشت آهنین در چنین هنگامه‌ای، وضع را از هر جهت وخیم‌تر می‌کند و سطح خشونت و هرج و مرج را به گونه‌ای بی‌سابقه بالا می‌برد. این هم درست همان چیزی است که آن سه ضلع مثلث مذکور در انتظارش نشسته‌اند تا هر کدام ماهی مراد خود را از این آب گل‌آلود بگیرند.
این اتفاقات لزوماً به تغییر حکومت منجر نمی‌شود، اما مؤلفه‌های اصلی حکمرانی از جمله نظم و ثبات را چنان مخدوش می‌سازد که تفاوت معناداری با شرایط بی‌دولتی پیدا نمی‌کند.
تمام دودِ کورکنندۀ این وضعیت به چشم مردم و سرزمین ایران می‌رود و به همین جهت نیز من به عنوان یک ایرانی این همه اظهار نگرانی می‌کنم و نسبت به وقوع فاجعه‌ای که در چند قدمی کشور کمین کرده است، به همۀ نیروهای سیاسی و اطراف قضیه هشدار می‌دهم. اما بدبختانه گویی بسیاری می‌پندارند که در پسِ چنین رخدادهایی، حلوایی برای خیرات در انتظارشان است. هیچکدام شان این هشدارها را جدی نمی‌گیرند.
از شدت نگرانی مستأصل شده‌ام! یعنی نمی‌شود بلوغ و عقلانیتی در یک گوشۀ این کشور فوران کند و به حسین امیرعبداللهیان دستور داده شود که همین امشب شمارۀ آنتونی بلینکن را بگیرد و به او بگوید:
"جناب وزیر خارجه! شاید این تماس موجب تعجب شما باشد اما من آدم بالغی هستم و اسیر احساسات خام و واکنش‌های دفعی نمی‌شوم. مشکلاتی هست که به نظرم می‌توان آنها را در یک گفتگوی مستقیم و بی‌حاشیه و با تکیه بر عقل سلیم و استدلال و رعایت منافع متقابل حل کرد. اگر شما هم همین نظر را دارید، من آمادۀ مذاکره‌ام."
و با این چند جمله، روند رو به بحران را به مسیر حل بحران برگرداند. به خدا قسم، بزرگی و عزت و افتخار به این قبیل کارهاست، نه رجزخوانی‌های لجاجت‌آلود و بحران‌آفرین!

#رافائل_گروسی
#آنتونی_بلینکن
#امیر_عبداللهیان
#بحران

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
@sedayeslahat
🔴🔴🔴واقعاً این همه نیاز به حمله داشت؟

#احمد_زیدآبادی؛

ماهیت پدیدۀ ملت - دولت و منافع خاص آن، حوزۀ حرف‌های مجاز و غیرمجاز در این زمینه را از سوی زمامداران و شهروندان متمایز می‌کند.
برای مثال، برخی سخنان در دفاع از سیاست "نگاه به شرق" توسط مسئولان رسمی و افراد ذینفوذ، به اندازه‌ای در جهت تضعیف و تحقیر استقلال سیاسی ایران است که از حد اشمئزاز هم فراتر می‌رود. با این همه تأکید بر رعایت منافع مشروع یک قدرت از این جنس سخنان نیست و در روابط بین‌الملل بنا به شرایط و محیطِ سیاسی امری عادی تلقی می‌شود.
در روزهای اخیر حسین امیرعبدالهیان وزیر خارجه گفته است: "اگر قرار است همه طرف‌ها به برجام برگردند پس باید به گونه‌ای عمل شود که روسیه هم منافع خودش را ببرد."
این اظهارنظر به شدت مورد حملۀ منتقدان قرار گرفته و از آن به عنوان "حفاظت از منافع روسیه" یاد شده است. من البته منتقد تمام بنیادهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی از ابتدای پیدایش آن تا کنون بوده و هستم، اما به نظرم در حمله به امیرعبداللهیان به دلیل اظهار نظر فوق، به شدت زیاده‌روی شده است.
تأکید بر "لزوم رعایت منافع مشروع همۀ کشورها در صحنۀ بین‌الملل" کلام نادرستی نیست و بسیاری از رهبران کشورها آن را نسبت به کشورهای رقیب و دشمن خود هم به کار می‌برند.
روشن است که روسیه به رغم سیاست ستمگرانه‌اش در برابر اوکراین، یکی از طرف‌های توافقنامۀ برجام است و طبق متن این توافق، نقشی برای آن تعریف شده است. این نقش و منافع مترتب بر آن، لزوماً نامشروع نیست که نیاز به این همه هجوم به آن باشد.
انصاف حکم می‌کرد این موضوع را تذکر دهم وگرنه دلِ خودم از دست این همه بی تدبیری‌ها و فرصت سوزی تمام دستگاه‌ها خون است!

#امیر_عبداللهیان
#منافع_روسیه
#برجام
#ملت_دولت

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
@sedayeslahat
🔴🔴🔴مذاکره از شما خنثی‌سازی از ما!

#احمد_زیدآبادی؛

در جلسۀ مدیران وزارت خارجۀ ایران اتفاق افتاد:
امیرعبداللهیان: برجام کاملاً به بن‌بست رسیده حالا چه کار کنیم؟
باقری کنی: ظاهراً چاره‌ای نیست، باید شکست مذاکرات را اعلام کنیم!
امیرعبداللهیان: نه این خیلی خطرناکه. از عواقبش فقط خدا آگاهه! به نظرم یه تماس دیگه با بورل یا مورا بگیر و ببین امکانِ دیگری برای مذاکرۀ بیشتر برای پیدا کردن راه چاره‌ای وجود داره؟
باقری کنی: باشه. چایی‌ام را که بخورم تماس می‌گیرم.

در جلسۀ مدیران سیاست خارجی اتحادیۀ اروپا اتفاق افتاد:
بورل: برجام کاملاً به بن‌بست رسیده حالا چه کار کنیم؟
مورا: ظاهراً چاره‌ای نیست، باید شکست مذاکرات را اعلام کنیم!
بورل: نه این خیلی خطرناکه. از عواقبش فقط خدا آگاهه! به نظرم یه تماس با امیرعبدللهیان یا باقری کنی بگیر و ببین امکان دیگری برای مذاکرۀ بیشتر برای پیدا کردن راه چاره‌ای وجود داره؟
مورا: باشه. قهوه‌ام را که بخورم تماس می‌گیرم.

عین این گفتگوها تا حالا ده‌ها بار رد و بدل شده و ظاهراً قرار است ده‌ها بار دیگر نیز رد و بدل شود! گویا بورل به اعضای اتحادیۀ اروپا گفته است؛ فعلاً اجازه دهید همینطور پیش برویم شاید دستی از غیب به در آید و فرجی شود. همینطور گویا اعضای دولت رئیسی به مسئولان وزارت خارجه گفته‌اند شما فعلاً مذاکرات را همینطور کش بدهید تا ما از فرصت استفاده کرده و از طریق افزایش فزایندۀ قیمت‌ها و تورم بی‌سابقه، تحریم‌ها را به کلی بی‌اثر و خنثی کنیم! خلاصه اینکه مذاکره از شما و خنثی‌سازی از ما!

#امیر_عبداللهیان
#باقری_کنی
#احیای_برجام
#اتحادیه_اروپا

#عضویت_در_کانال
👇👇👇
@sedayeslahat
امیر عبداللهیان از همه جهت در تراز دولت رئیسی است

🔷‏جناب آقای ⁧ #امیر_عبداللهیان⁩ نزد رسانه‌ها و افکار عمومی جهان به خوبی نشان داد که نماینده متناسب و درستی برای دولت متبوعش است.

🔷‏از همه جهات در تراز دولت بود؛ صداقت، تسلط به انگلیسی، توان پاسخگویی به پرسشهای خبرنگاران حرفه‌ای و…

#عضویت_در_کانال
       👇👇👇
@sedayeslahat