اگر سری به گورستان عمومی شهر سانتیاگو در شیلی بزنید در یک سوی گورستان لوحی بزرگ و پهن از سنگ گرانیت را می‌بینید که روی آن نوشته شده : #دیوار_یادبود
دیواری که نام حدود چهار هزار نفر روی سطح آن نوشته شده که همگی قربانیان حکومت دیکتاتوری ژنرال #پینوشه هستند ، حکونتی که از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۹۰ ادامه داشت و رذالت صاحب منصبان آن به قدری زیاد بود که فکر میکردند اعدام زندانیان با گلوله یا طناب دار برای ادب‌کردن و ترساندن دیگران کافی نیست به همین دلیل ابتکار به خرج داده و شکنجه‌هایی را ابداع کردند که بسیاری‌شان به عقل هیچ حیوانی جز دستگاه ترور پینوشه نمیرسید ... از خردکردن دندان‌ها و بعد بستن دهانِ پر از خُرده‌دندان با چسب بگیرید تا تجاوز به زندانیان با مـوش !!... و توانستند با این رفتارهای وحشیانه و رعب وحشتناکی که در شیلی به راه انداختند ١٧سال بر مسند قدرت تکیه بزنند
سطح آن دیوار کاملاً پر نیست و هرگز هم کامل نخواهد شد اما در کنار نام آن چهار هزار نفر نام ١۵٠٠ تن از مردان و زنان دیگری هم روی دیوار حک شده که تاریخ مرگشان را ننوشته‌اند ، کسانی که خانواده‌هایشان هرگز نتوانستند آنها را به خاک بسپارند ...
پینوشه در سال‌های آخر عمر از آن پیرمردهای ساکت و مهربان شده بود که با آن ابروهای سفید و ژولیده روی صندلی چرخ‌دار می‌نشست و صورت مهربانش نشان نمی‌داد که روزی به دستور او ده‌ها هزار نفر از مخالفان رژیمش پس از شکنجه از هلیکوپتر به دریا یا اقیانوس انداخته میشدند و هربار از او می‌پرسیدند که مجوز اعدام‌ها را چه کسی صادر کرد ؟؟ میگفت یادم نمی‌آید .. او در نهایت در دسامبر ۲۰۰۶ و در سن ۹۱ سالگی بدون اینکه به خاطر جنایت‌هایش در دادگاه پاسخ دهد به‌درک واصل شد ولی باور کنید از گذشته نمی‌توان فرار کرد و این زندگی حتی پس از مرگ هم دنبالتان میکند ، اندکی پس از مرگ پینوشه با روشدن پرونده‌های جدیدی در شیلی دستور بازداشت همه #دخترها و #پسرهاو #همسر پینوشه صادر شد و آنها به اتهام تبانی ، فرار مالیاتی ، پول‌شویی و پنهان کردن ۲۷ میلیون پوند در خارج از کشور روانۀ زندان شدند که بعضی از آنها هنوز در زندان مکافات عمل پدر را پس میدهند
@sedayeslahat
دیواری که نام حدود چهار هزار نفر روی سطح آن نوشته شده که همگی قربانیان حکومت دیکتاتوری ژنرال #پینوشه هستند ، حکونتی که از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۹۰ ادامه داشت و رذالت صاحب منصبان آن به قدری زیاد بود که فکر میکردند اعدام زندانیان با گلوله یا طناب دار برای ادب‌کردن و ترساندن دیگران کافی نیست به همین دلیل ابتکار به خرج داده و شکنجه‌هایی را ابداع کردند که بسیاری‌شان به عقل هیچ حیوانی جز دستگاه ترور پینوشه نمیرسید ... از خردکردن دندان‌ها و بعد بستن دهانِ پر از خُرده‌دندان با چسب بگیرید تا تجاوز به زندانیان با مـوش !!... و توانستند با این رفتارهای وحشیانه و رعب وحشتناکی که در شیلی به راه انداختند ١٧سال بر مسند قدرت تکیه بزنند
سطح آن دیوار کاملاً پر نیست و هرگز هم کامل نخواهد شد اما در کنار نام آن چهار هزار نفر نام ١۵٠٠ تن از مردان و زنان دیگری هم روی دیوار حک شده که تاریخ مرگشان را ننوشته‌اند ، کسانی که خانواده‌هایشان هرگز نتوانستند آنها را به خاک بسپارند ...
پینوشه در سال‌های آخر عمر از آن پیرمردهای ساکت و مهربان شده بود که با آن ابروهای سفید و ژولیده روی صندلی چرخ‌دار می‌نشست و صورت مهربانش نشان نمی‌داد که روزی به دستور او ده‌ها هزار نفر از مخالفان رژیمش پس از شکنجه از هلیکوپتر به دریا یا اقیانوس انداخته میشدند و هربار از او می‌پرسیدند که مجوز اعدام‌ها را چه کسی صادر کرد ؟؟ میگفت یادم نمی‌آید .. او در نهایت در دسامبر ۲۰۰۶ و در سن ۹۱ سالگی بدون اینکه به خاطر جنایت‌هایش در دادگاه پاسخ دهد به‌درک واصل شد ولی باور کنید از گذشته نمی‌توان فرار کرد و این زندگی حتی پس از مرگ هم دنبالتان میکند ، اندکی پس از مرگ پینوشه با روشدن پرونده‌های جدیدی در شیلی دستور بازداشت همه #دخترها و #پسرهاو #همسر پینوشه صادر شد و آنها به اتهام تبانی ، فرار مالیاتی ، پول‌شویی و پنهان کردن ۲۷ میلیون پوند در خارج از کشور روانۀ زندان شدند که بعضی از آنها هنوز در زندان مکافات عمل پدر را پس میدهند
@sedayeslahat