🔵🔵🔵 دستمزد مهران مدیری در هر قسمت برنامه #دور_همی ۶۰ میلیون تومان است ، اما براستی چرا سوپر استارهای فوتبال یا سینما رقم های نجومی می گیرند ، به نظر ما این ارقام به نسبت خدمتی که هنرمندان یا ورزشکاران به نظام سرمایه داری می کنند رقم قابل ملاحظه ایی نیست. اگر دریافتی این افراد را در تعداد افرادی که تحت تاثير اين فیلم ها یا بازی های ورزشی ذهنشان تخدیر می شود تقسیم کنیم رقم دریافتی بسیار ناچیز جلوه می کند. دور همی مهران مدیری باید باشد تا ذهن مردم از سیاست های چپاولگرانه مافیایِ سیاست ، اقتصاد ، آب ، ورزش و... دور باشد. دور همی مدیری نوعی مکانیسم دفاعی جامعه ایی مي شود که ناتوانی خود در عرصه تغییر واقعیت روز مره را ، به کنشی مبتذل در دور همی مدیری تقلیل دهد. در جامعه ایی که اگاهی را به افسار و ذهن های نقاد را به منقاد مي كشند جز اين نمي توان انتظار داشت. القصه در جامعه شادی کُش که به اگاهی افسار می بندند باید به مردم ناامید نيز فرصت داد تا به دور همی های امثال مدیری دلخوش باشند. بلكه روزي طلسم اين مسجد مهمان كش را انسان نااميدي فروريزد.
@sedayepayeab1
www.ilna.ir/بخش-فرهنگ-هنر-6/404456-دستمزدم-برای-هر-قسمت-دور-همی-میلیون-تومان-است
@sedayepayeab1
www.ilna.ir/بخش-فرهنگ-هنر-6/404456-دستمزدم-برای-هر-قسمت-دور-همی-میلیون-تومان-است
خبرگزاری ایلنا
دستمزدم برای هر قسمت «دور همی» ۶۰ میلیون تومان است
عصر امروز نشست خبری فیلم سینمایی «ساعت ۵ عصر» با حضور مهران مدیری کارگردان و تهیه‌کننده این فیلم برگزار شد.
Forwarded from محمد درویش
🔴 ۲. بزرگترین دروغ جهان: تولید برق از سد، انرژی پاک است!
در سانتا ترزا، آنجا كه مقر سازمان Waterkeeper در نيكويا است، پنج مايل دورتر از Malpais، ذخاير آب كوههاي داخلي كشور به شبكه سدهاي عظيمي می ریزند كه به سرعت گسترش پيدا مي كنند و از آنجا به كانالها و لوله ها و خاكريزها فرود مي آيند. بسياري از سدها در #كاستاريكا نيروي برق توليد مي كنند كه ٨٠٪ از برق كشور را شامل مي شود و دولت و بخش اقتصاد از آن به عنوان #انرژي_پاك نام مي برند كه عاري از دي اكسيد كربن است. اما #هيچ_چيز نمي تواند تا اين اندازه از #حقيقت #دور باشد. چند ماه پيش از ديدار من از كاستاريكا، يادداشتي براي اكوواچ تحت عنوان " سدها سبب تغييرات اقليمي مي شوند و انرژي پاك از آنها بدست نمي آيد" نوشتم. بر اساس تحقيقاتي كه در زمينه #مبارزه_با_سدسازي بر روي رودخانه Cache la Poudre، در #ايالت_كلرادو، انجام داده بودم و همچنين فعاليتهايم در دفاع از رودخانه كلرادو كه بر روي آن سد سازي شده، به اين اعتقاد رسيده ام كه #نيروي_برق_آبي يكي از #بزرگترين مشكلات زيست محيطي است كه كره خاكي با آن روبروست. ساختن سدها براي توليد برق از آب در سراسر دنيا، با گمان بر اينكه از اين راه انرژي پاك بدست مي آيد، به طرز چشمگيري افزايش پيدا كرده، با وجود آنكه بررسي هاي پژوهشي، يكي پس از ديگري اين ادعا را رد مي كنند.
تهديد اصلي براي محيط زيست از جانب برق آبي از طريق مواد ارگانيك-گياهان، رسوبات و خاك- است كه از رودخانه ها به مخازن سرازير شده و تجزيه مي شوند و #گاز_متان و #دي_اكسيد_كربن را به هوا و آب انتشار مي دهند. بررسي ها نشان مي دهند كه در محيط زيست گرمسيري و مناطقي با رسوبات بالا، آنجا كه #مواد_ارگانيگ به مقدار فراوان وجود دارند، سدها مي توانند بيش از يك #نيروگاه_ذغال_سنگي گازهاي گلخانه اي توليد كنند. فيليپ فرن سايد، از بنياد كلي پژوهشي آمازون در مانائوس/برزيل و يكي از پژوهشگران مشهور در محدوده تغييرات اقليمي، سدها را "كارخانه هاي توليد متان" نام گذاشته است. همچنين بنا به گفته سازمان تحقيقات ملي فضايي #برزيل، سدها بزرگترين منابع گاز متان توليد شده بدست انسان هستند كه ٢٣٪ از كل انتشار گاز متان را تشكيل مي دهند. رقمي كه احتمالا بيشتر از اينهاست، به ويژه در مناطق معتدل. در سال ٢٠١٤ مقاله اي در Climate Central مقايسه اي آزاردهنده را ارائه داد:" تصور كنيد نزديك به ٦٠٠٠ گاو كاري مي كنند كه گاوها مي كنند، هواي دفع شده از معده ها و روده هاي آنها به مدت يكسال. اين همان مقدار گاز متان است كه تنها از يك مخزن #سد_اوهايو در سال ٢٠١٢ انتشار پيدا كرده. با اين وجود مخازن و نيروي آبي به عنوان معضلي براي اب و هوا تلقي نمي شوند، چرا كه براي توليد برق، از سوخت فسيلي استفاده نمي كنند." مقاله ديگري در Climate Central در سال ٢٠١٤ باز به اين مسئله اشاره مي كند كه تعداد بسيار كمي از سدها و مخزنها و مقدار توليد گاز متان در آنها تا كنون مورد بررسي قرار گرفته اند و براي تغييرات اقليمي در سراسر كره زمين بحساب نمي آيند.
مقاله ديگري، منتشر شده در سال ٢٠١٣ در كتاب "مديريت آب و هوا در جهان در حال توسعه" در مورد اين نكته در كاستاريكا مي نويسد:" اين انتشارات گاز متان نه اندازه گيري شده اند و نه در بيلان كربن اين كشور كلا به شمار
مي آيند. با توجه به اينكه پيش بيني ها از افزايش ٦ درصدي مقدار مصرف برق در سال در آنجا مي گويند و بخش عمده اين برق با استفاده هر چه بيشتر از نيروي آب توليد مي شود، راه رسيدن كاستاريكا به هدفهاي خود در راه كاهش گازهاي گلخانه اي بسيار مشكل خواهد بود."
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
در سانتا ترزا، آنجا كه مقر سازمان Waterkeeper در نيكويا است، پنج مايل دورتر از Malpais، ذخاير آب كوههاي داخلي كشور به شبكه سدهاي عظيمي می ریزند كه به سرعت گسترش پيدا مي كنند و از آنجا به كانالها و لوله ها و خاكريزها فرود مي آيند. بسياري از سدها در #كاستاريكا نيروي برق توليد مي كنند كه ٨٠٪ از برق كشور را شامل مي شود و دولت و بخش اقتصاد از آن به عنوان #انرژي_پاك نام مي برند كه عاري از دي اكسيد كربن است. اما #هيچ_چيز نمي تواند تا اين اندازه از #حقيقت #دور باشد. چند ماه پيش از ديدار من از كاستاريكا، يادداشتي براي اكوواچ تحت عنوان " سدها سبب تغييرات اقليمي مي شوند و انرژي پاك از آنها بدست نمي آيد" نوشتم. بر اساس تحقيقاتي كه در زمينه #مبارزه_با_سدسازي بر روي رودخانه Cache la Poudre، در #ايالت_كلرادو، انجام داده بودم و همچنين فعاليتهايم در دفاع از رودخانه كلرادو كه بر روي آن سد سازي شده، به اين اعتقاد رسيده ام كه #نيروي_برق_آبي يكي از #بزرگترين مشكلات زيست محيطي است كه كره خاكي با آن روبروست. ساختن سدها براي توليد برق از آب در سراسر دنيا، با گمان بر اينكه از اين راه انرژي پاك بدست مي آيد، به طرز چشمگيري افزايش پيدا كرده، با وجود آنكه بررسي هاي پژوهشي، يكي پس از ديگري اين ادعا را رد مي كنند.
تهديد اصلي براي محيط زيست از جانب برق آبي از طريق مواد ارگانيك-گياهان، رسوبات و خاك- است كه از رودخانه ها به مخازن سرازير شده و تجزيه مي شوند و #گاز_متان و #دي_اكسيد_كربن را به هوا و آب انتشار مي دهند. بررسي ها نشان مي دهند كه در محيط زيست گرمسيري و مناطقي با رسوبات بالا، آنجا كه #مواد_ارگانيگ به مقدار فراوان وجود دارند، سدها مي توانند بيش از يك #نيروگاه_ذغال_سنگي گازهاي گلخانه اي توليد كنند. فيليپ فرن سايد، از بنياد كلي پژوهشي آمازون در مانائوس/برزيل و يكي از پژوهشگران مشهور در محدوده تغييرات اقليمي، سدها را "كارخانه هاي توليد متان" نام گذاشته است. همچنين بنا به گفته سازمان تحقيقات ملي فضايي #برزيل، سدها بزرگترين منابع گاز متان توليد شده بدست انسان هستند كه ٢٣٪ از كل انتشار گاز متان را تشكيل مي دهند. رقمي كه احتمالا بيشتر از اينهاست، به ويژه در مناطق معتدل. در سال ٢٠١٤ مقاله اي در Climate Central مقايسه اي آزاردهنده را ارائه داد:" تصور كنيد نزديك به ٦٠٠٠ گاو كاري مي كنند كه گاوها مي كنند، هواي دفع شده از معده ها و روده هاي آنها به مدت يكسال. اين همان مقدار گاز متان است كه تنها از يك مخزن #سد_اوهايو در سال ٢٠١٢ انتشار پيدا كرده. با اين وجود مخازن و نيروي آبي به عنوان معضلي براي اب و هوا تلقي نمي شوند، چرا كه براي توليد برق، از سوخت فسيلي استفاده نمي كنند." مقاله ديگري در Climate Central در سال ٢٠١٤ باز به اين مسئله اشاره مي كند كه تعداد بسيار كمي از سدها و مخزنها و مقدار توليد گاز متان در آنها تا كنون مورد بررسي قرار گرفته اند و براي تغييرات اقليمي در سراسر كره زمين بحساب نمي آيند.
مقاله ديگري، منتشر شده در سال ٢٠١٣ در كتاب "مديريت آب و هوا در جهان در حال توسعه" در مورد اين نكته در كاستاريكا مي نويسد:" اين انتشارات گاز متان نه اندازه گيري شده اند و نه در بيلان كربن اين كشور كلا به شمار
مي آيند. با توجه به اينكه پيش بيني ها از افزايش ٦ درصدي مقدار مصرف برق در سال در آنجا مي گويند و بخش عمده اين برق با استفاده هر چه بيشتر از نيروي آب توليد مي شود، راه رسيدن كاستاريكا به هدفهاي خود در راه كاهش گازهاي گلخانه اي بسيار مشكل خواهد بود."
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇