Forwarded from Medical Professionalism (Fariba Asghari)
تأثیر مهاجرت پزشکان بر میزان مرگ و میر در کشورهای با درآمد کم و متوسط: یک مطالعه مدلسازی اقتصادی
Saluja S, Rudolfson N, Massenburg BB, Meara JG, Shrime MG. The impact of physician migration on mortality in low and middle-income countries: an economic modelling study. BMJ global health. 2020;5(1).
🔅 مهاجرت پزشکان از کشورهای با درآمد کم و متوسط (LMIC) به کشورهای با درآمد بالا، تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد که شامل شرایط کاری نامناسب و فرسودگی شغلی در کشور مبدا و فرصتهای بهتر در کشورهای مقصد است. در حال حاضر 3.9 درصد از پزشکان جهان در کشورهای با درآمد کم و متوسط آموزش دیده و در کشورهای با درآمد بالا فعالیت میکنند.
مهاجرت گسترده پزشکان عواقب اقتصادی بسیاری دارد که فقط شامل هزینه تربیت و آموزش پزشکان نمیشود بلکه شامل افزایش مرگ مرتبط با کمبود پزشک نیز میشود.
🔅 این مطالعه هزینه اقتصادی مرگ اضافی مرتبط با مهاجرت پزشکها از کشورهای LMIC تخمین زده است. برای این کار، اطلاعات 125 کشور LMIC را بررسی و از مفهوم ارزش زندگی آماری و مزیت حاصل از ابقای پزشکان استفاده کرده است.
🔅 نتایج این بررسی نشان میدهد که مهاجرت پزشکان از کشورهای فقیر به کشورهای ثروتمند منجر به یک هزینه سالانه 16 میلیارد دلاری (95% CI 3.4 – 38) مرتبط با مرگ اضافی در کشورهای با درآمد کم و متوسط میشود و زمانی که این هزینهها به عنوان درصدی از تولید ناخالص ملی در نظر گرفته شوند، بیشترین هزینه مربوط به منطقه آفریقایی سازمان جهانی بهداشت و در کشورهای با درآمد کم است.
🔅 نتایج این مطالعه میتواند در اصلاح سیاستهای کشورهای با درآمد کم و متوسط برای حفظ پزشکان، اتخاذ سیاستهای دریافت کمکهای خارجی، و مذاکرات تجاری بینالمللی مورد استفاده قرار گیرند.
#گزارش_مقاله
#تعهد_حرفهای_سازمانی
Saluja S, Rudolfson N, Massenburg BB, Meara JG, Shrime MG. The impact of physician migration on mortality in low and middle-income countries: an economic modelling study. BMJ global health. 2020;5(1).
🔅 مهاجرت پزشکان از کشورهای با درآمد کم و متوسط (LMIC) به کشورهای با درآمد بالا، تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد که شامل شرایط کاری نامناسب و فرسودگی شغلی در کشور مبدا و فرصتهای بهتر در کشورهای مقصد است. در حال حاضر 3.9 درصد از پزشکان جهان در کشورهای با درآمد کم و متوسط آموزش دیده و در کشورهای با درآمد بالا فعالیت میکنند.
مهاجرت گسترده پزشکان عواقب اقتصادی بسیاری دارد که فقط شامل هزینه تربیت و آموزش پزشکان نمیشود بلکه شامل افزایش مرگ مرتبط با کمبود پزشک نیز میشود.
🔅 این مطالعه هزینه اقتصادی مرگ اضافی مرتبط با مهاجرت پزشکها از کشورهای LMIC تخمین زده است. برای این کار، اطلاعات 125 کشور LMIC را بررسی و از مفهوم ارزش زندگی آماری و مزیت حاصل از ابقای پزشکان استفاده کرده است.
🔅 نتایج این بررسی نشان میدهد که مهاجرت پزشکان از کشورهای فقیر به کشورهای ثروتمند منجر به یک هزینه سالانه 16 میلیارد دلاری (95% CI 3.4 – 38) مرتبط با مرگ اضافی در کشورهای با درآمد کم و متوسط میشود و زمانی که این هزینهها به عنوان درصدی از تولید ناخالص ملی در نظر گرفته شوند، بیشترین هزینه مربوط به منطقه آفریقایی سازمان جهانی بهداشت و در کشورهای با درآمد کم است.
🔅 نتایج این مطالعه میتواند در اصلاح سیاستهای کشورهای با درآمد کم و متوسط برای حفظ پزشکان، اتخاذ سیاستهای دریافت کمکهای خارجی، و مذاکرات تجاری بینالمللی مورد استفاده قرار گیرند.
#گزارش_مقاله
#تعهد_حرفهای_سازمانی
BMJ Global Health
The impact of physician migration on mortality in low and middle-income countries: an economic modelling study
Background The WHO estimates a global shortage of 2.8 million physicians, with severe deficiencies especially in low and middle-income countries (LMIC). The unequitable distribution of physicians worldwide is further exacerbated by the migration of physicians…
👌39👍15💔10❤3👎1
Telegram
Scientometrics
🔴 "نگاه و تفسیری جدید از P Value در کارآزمایی های بالینی"
مقاله منتشر شده در مجله NEJM Evidence که طی آن بیش از ۲۳ هزار کارآزمایی بالینی بررسی شده است.
این مطالعه نشان داده است که یک P Value با مقدار خیلی کم، حتما به معنای قدرت یا Power بالای (۸۰ یا حتی ۹۰%) مطالعه کارآزمایی بالینی نیست.
این یک برداشت اشتباه است که P Value با مقدار خیلی کم دلیل بر قدرت بالای مطالعه است و اگر مطالعه تکرار شود حتما نتایج تایید می شود. نتایج مطالعه نشان داده است که احتمالا مقدار P Value اولیه بین 0.001 و 0.005 نشان دهنده اغراق قابل توجه در اثر واقعی چیزی است که بررسی شده است.
به علت وجود این مشکل قدرت یا Power، یافته های با برچسب "statistically significant" میتوانند یک اغراق از اثر واقعی باشند و همین طور یافتههای با برچسب "not significant" نیز میتوانند در واقع یافتههای مربوط به اثرات مهم و قابل توجه باشند و علاوه بر آن اینجا مشکل تکرارپذیری هم بوجود می آید.
محققین با بررسی یک جمعیت مرجع از بیش از ۲۳ هزار کارآزمایی بالینی، به تفسیر جدیدی از P vlaue پرداخته و یک راهنمای تجربی برای تفسیر آن را ارائه کرده اند.
✅ در تلاش برای بررسی تکرارپذیری نتایج مطالعه (replication)، به عنوان مثال، برای یک مقدار P Value اولیه بین 0.001 و 0.005، تنها 58% احتمال دیده شدن P Value کمتر یا مساوی 0.05 وجود داشته است. این از جدول سوم مقاله مشخص است.
✅ از طرفی بر اساس همین جدول، برای مطالعات با گزارش مقدار P Value اولیه بین 0.01 و 0.05:
احتمال این که فاصله اطمینان ۹۵%، دربردارنده اثر واقعی باشد فقط ۹۰ درصد بوده است و
احتمال این که یک مطالعه دیگر با همین مشخصات، بتواند مقدار P Value کمتر از پنج صدم گزارش کند، برابر با ۳۷ درصد بوده است اما
خوشبختانه احتمال درست بودن جهت اثر برآورد شده ۹۵% بوده است.
برای اثر با مقدار P Value گزارش شده در این بازه (بین 0.01 و 0.05)، احتمال برآورد بیش از حد بزرگی یک اثر به اندازه حداقل ۵%، ۵۶% و ۱۸۱% به ترتیب ۷۵، ۵۰ و ۲۵% بوده است!
✅ به صورت کلی احتمال این که فاصله اطمینان ۹۵%، دربردارنده اثر واقعی باشد برای مقادیر P Value های بزرگ بیش از ۹۵% و برای مقادیر P Value کوچک کمتر از ۹۵% بوده است! خوشبختانه احتمال این که جهت اثر برآورد شده درست باشد برای P Value های کوچکتر از پنج صدم، بالا بوده است.
✅ برای مطالعات با P Value از 0.005 تا 0.001، احتمال تکرار نتایج به شکلی که P Value کمتر یا مساوی پنج صدم داشته باشیم، کم است. پس اگر در تکرار مطالعه، P Value بیش از پنج صدم داشتیم، این به آن معنا نخواهد بود که یافته مطالعه اولیه بر حسب تصادف یا حتما اشتباه بوده است. همان طور که وجود P Value کمتر از پنج صدم (مخصوصا وقتی نزدیک به پنج صدم باشد) در مطالعه اولیه به معنای حتما درست بودن نتیجه گیری نبوده است و این تاکید بر این است که تکیه تنها بر P Value درست نیست.
مطالعه نشان داده است که اکثر کارآزمایی های بالینی بررسی شده، قدرت آماری قوی برای تشخیص اثرات واقعی که به دنبال آن هستند نداشته اند.
اگر مطالعات به صورت معمول دارای قدرت بالا (مثل ۸۰٪) بودند، ما اغلب مقادیر P Value بسیار پایین (مثلاً بین 0.42 و 0.0000016) می دیدیم و مقادیر P کمتر از 0.0005 را حداقل در یک چهارم موارد مشاهده می کردیم. از آنجایی هم که ما معمولا این مقادیر از P Value را نمی بینیم در نتیجه داشتن P Value اولیه بین 0.001 و 0.005 هم نباید به عنوان قدرت بالای مطالعه کارآزمایی بالینی تفسیر شود.
در بسیاری موارد، مطالعات شرکتکنندگان کمی دارند ( inadequate sample size)، و محققان از مقدار P کمتر از 0.05 برای تصمیمگیری در مورد سطح معناداری استفاده میکنند. در نتیجه جای تعجب ندارد که تکرار پذیری برای این مطالعات با شکست مواجه شده و یا برای داشتن نتایج مشابه، مطالعات بعدی باید حجم نمونه بالاتری داشته باشند و تکیه تنها بر مقدار ارزش احتمال کمتر از پنج صدم برای ادعاها رویکرد خوبی نیست.
برخی پست های قبلی مرتبط در کانال @Scientometric
✅ فراخوان دانشمندان در منع استفاده از اهمیت آماری، بازنشسته کردن Statistical Significance و بیان فاصله سازگاری به جای فاصله اطمینان (لینک)
✅ بازنشسته کردن سطح معنی داری وکنار گذاشتن ارزش احتمال یا همان P Value میتواند منجر به افزایش سوگیری شود. (اینجا)
✅ مقاله دکتر سندر گرينلند و دکتر محمدعلی منصورنيا (اینجا)
✅ تعداد 44 مقاله در شماره جدید مجله ی The American Statistician در باب عبور از ارزش احتمال (P Value) و دنیای بعد از سطح معنی داری پنج صدم! (اینجا)
✅ آیا سطح معنی داری ارزش احتمال (P value) باید به پنج هزارم تغییر کند؟ (مقاله جاما)
✅ ساده تر کردن مفهوم P value (اینجا و اینجا)
مقاله منتشر شده در مجله NEJM Evidence که طی آن بیش از ۲۳ هزار کارآزمایی بالینی بررسی شده است.
این مطالعه نشان داده است که یک P Value با مقدار خیلی کم، حتما به معنای قدرت یا Power بالای (۸۰ یا حتی ۹۰%) مطالعه کارآزمایی بالینی نیست.
این یک برداشت اشتباه است که P Value با مقدار خیلی کم دلیل بر قدرت بالای مطالعه است و اگر مطالعه تکرار شود حتما نتایج تایید می شود. نتایج مطالعه نشان داده است که احتمالا مقدار P Value اولیه بین 0.001 و 0.005 نشان دهنده اغراق قابل توجه در اثر واقعی چیزی است که بررسی شده است.
به علت وجود این مشکل قدرت یا Power، یافته های با برچسب "statistically significant" میتوانند یک اغراق از اثر واقعی باشند و همین طور یافتههای با برچسب "not significant" نیز میتوانند در واقع یافتههای مربوط به اثرات مهم و قابل توجه باشند و علاوه بر آن اینجا مشکل تکرارپذیری هم بوجود می آید.
محققین با بررسی یک جمعیت مرجع از بیش از ۲۳ هزار کارآزمایی بالینی، به تفسیر جدیدی از P vlaue پرداخته و یک راهنمای تجربی برای تفسیر آن را ارائه کرده اند.
✅ در تلاش برای بررسی تکرارپذیری نتایج مطالعه (replication)، به عنوان مثال، برای یک مقدار P Value اولیه بین 0.001 و 0.005، تنها 58% احتمال دیده شدن P Value کمتر یا مساوی 0.05 وجود داشته است. این از جدول سوم مقاله مشخص است.
✅ از طرفی بر اساس همین جدول، برای مطالعات با گزارش مقدار P Value اولیه بین 0.01 و 0.05:
احتمال این که فاصله اطمینان ۹۵%، دربردارنده اثر واقعی باشد فقط ۹۰ درصد بوده است و
احتمال این که یک مطالعه دیگر با همین مشخصات، بتواند مقدار P Value کمتر از پنج صدم گزارش کند، برابر با ۳۷ درصد بوده است اما
خوشبختانه احتمال درست بودن جهت اثر برآورد شده ۹۵% بوده است.
برای اثر با مقدار P Value گزارش شده در این بازه (بین 0.01 و 0.05)، احتمال برآورد بیش از حد بزرگی یک اثر به اندازه حداقل ۵%، ۵۶% و ۱۸۱% به ترتیب ۷۵، ۵۰ و ۲۵% بوده است!
✅ به صورت کلی احتمال این که فاصله اطمینان ۹۵%، دربردارنده اثر واقعی باشد برای مقادیر P Value های بزرگ بیش از ۹۵% و برای مقادیر P Value کوچک کمتر از ۹۵% بوده است! خوشبختانه احتمال این که جهت اثر برآورد شده درست باشد برای P Value های کوچکتر از پنج صدم، بالا بوده است.
✅ برای مطالعات با P Value از 0.005 تا 0.001، احتمال تکرار نتایج به شکلی که P Value کمتر یا مساوی پنج صدم داشته باشیم، کم است. پس اگر در تکرار مطالعه، P Value بیش از پنج صدم داشتیم، این به آن معنا نخواهد بود که یافته مطالعه اولیه بر حسب تصادف یا حتما اشتباه بوده است. همان طور که وجود P Value کمتر از پنج صدم (مخصوصا وقتی نزدیک به پنج صدم باشد) در مطالعه اولیه به معنای حتما درست بودن نتیجه گیری نبوده است و این تاکید بر این است که تکیه تنها بر P Value درست نیست.
مطالعه نشان داده است که اکثر کارآزمایی های بالینی بررسی شده، قدرت آماری قوی برای تشخیص اثرات واقعی که به دنبال آن هستند نداشته اند.
اگر مطالعات به صورت معمول دارای قدرت بالا (مثل ۸۰٪) بودند، ما اغلب مقادیر P Value بسیار پایین (مثلاً بین 0.42 و 0.0000016) می دیدیم و مقادیر P کمتر از 0.0005 را حداقل در یک چهارم موارد مشاهده می کردیم. از آنجایی هم که ما معمولا این مقادیر از P Value را نمی بینیم در نتیجه داشتن P Value اولیه بین 0.001 و 0.005 هم نباید به عنوان قدرت بالای مطالعه کارآزمایی بالینی تفسیر شود.
در بسیاری موارد، مطالعات شرکتکنندگان کمی دارند ( inadequate sample size)، و محققان از مقدار P کمتر از 0.05 برای تصمیمگیری در مورد سطح معناداری استفاده میکنند. در نتیجه جای تعجب ندارد که تکرار پذیری برای این مطالعات با شکست مواجه شده و یا برای داشتن نتایج مشابه، مطالعات بعدی باید حجم نمونه بالاتری داشته باشند و تکیه تنها بر مقدار ارزش احتمال کمتر از پنج صدم برای ادعاها رویکرد خوبی نیست.
برخی پست های قبلی مرتبط در کانال @Scientometric
✅ فراخوان دانشمندان در منع استفاده از اهمیت آماری، بازنشسته کردن Statistical Significance و بیان فاصله سازگاری به جای فاصله اطمینان (لینک)
✅ بازنشسته کردن سطح معنی داری وکنار گذاشتن ارزش احتمال یا همان P Value میتواند منجر به افزایش سوگیری شود. (اینجا)
✅ مقاله دکتر سندر گرينلند و دکتر محمدعلی منصورنيا (اینجا)
✅ تعداد 44 مقاله در شماره جدید مجله ی The American Statistician در باب عبور از ارزش احتمال (P Value) و دنیای بعد از سطح معنی داری پنج صدم! (اینجا)
✅ آیا سطح معنی داری ارزش احتمال (P value) باید به پنج هزارم تغییر کند؟ (مقاله جاما)
✅ ساده تر کردن مفهوم P value (اینجا و اینجا)
👍36🤯9👏6❤2👎1👌1
قرصی که با ایحاد لرزش در معده، شاید به کاهش وزن کمک کند!
زمانی که غذا میخوریم، با پر شدن معده، گیرندههای کششی دیواره معده تحریک شده و سیگنالهایی به مغز صادر میشود که در نهایت احساس سیری میکنیم و از غذا خوردن دست میکشیم. از این مکانیسم برای یافتن راه حلهایی برای کاهش وزن استفاده شده.
محققین در روشی جدیدتر از یک قرص (Vibrating Ingestible BioElectronic Stimulator) استفاده کردهاند که میتواند با ایجاد حالت لرزش در معده، احتمالا از طریق همان مسیری که ذکر شد، منجر به احساس سیری شود. این قرص به ابعاد یک در سه سانتی متر و حاوی یک باطری و یک موتور کوچک برای ایحاد لرزش است که در تماس با مایع در معده برای حدود ۳۸ دقیقه فعال میشود و این تقریبا زمانی است که قرص در معده میماند.
این قرص (ingestible device) فعلا در خوکها مورد بررسی قرار گرفته و نتایج هم مناسب بوده. مثلا نسبت به گروه کنترل، گروه دریافت کننده قرص ۴۰٪ کمتر غذا خوردهاند. احتمالا در مرحله بعدی این در سگها هم تست شود و اگر نتایج موفقیت آمیز بود، شاید در چند سال آینده، در مطالعات انسانی هم بررسی شود.
گزارش خبری در ساینس
مقاله: لینک
زمانی که غذا میخوریم، با پر شدن معده، گیرندههای کششی دیواره معده تحریک شده و سیگنالهایی به مغز صادر میشود که در نهایت احساس سیری میکنیم و از غذا خوردن دست میکشیم. از این مکانیسم برای یافتن راه حلهایی برای کاهش وزن استفاده شده.
محققین در روشی جدیدتر از یک قرص (Vibrating Ingestible BioElectronic Stimulator) استفاده کردهاند که میتواند با ایجاد حالت لرزش در معده، احتمالا از طریق همان مسیری که ذکر شد، منجر به احساس سیری شود. این قرص به ابعاد یک در سه سانتی متر و حاوی یک باطری و یک موتور کوچک برای ایحاد لرزش است که در تماس با مایع در معده برای حدود ۳۸ دقیقه فعال میشود و این تقریبا زمانی است که قرص در معده میماند.
این قرص (ingestible device) فعلا در خوکها مورد بررسی قرار گرفته و نتایج هم مناسب بوده. مثلا نسبت به گروه کنترل، گروه دریافت کننده قرص ۴۰٪ کمتر غذا خوردهاند. احتمالا در مرحله بعدی این در سگها هم تست شود و اگر نتایج موفقیت آمیز بود، شاید در چند سال آینده، در مطالعات انسانی هم بررسی شود.
گزارش خبری در ساینس
مقاله: لینک
🤯38👍16😁6❤3👌2
امروز متوجه شدم که در وبسایت مربوط به کارگروه وزارتی اخلاق در پژوهش، دیگر نام دکتر احمد علی نوربالا به عنوان عضو این کارگروه وجود ندارد. (اینجا)
ایشان نویسنده اول و مسئول تمامی مقالات منتشر شده در شماره تکمیلی نوامبر ۲۰۱۷ مجله Archives of Iranian Medicine بودند که برای آنها احتمال بداخلاقیهای پژوهشی مثل سالامی و سلف پلاژیاریسم مطرح است. متاسفانه کمیته ملی اخلاق و یا کمیته مربوط به دانشگاه تهران در آن زمان این موضوع را بررسی نکرد و هیچ بیانیه و یا صحبت رسمی ای هم در این مورد نداشتند و جالب این که فردی که احتمال این موارد برایش مطرح بوده، از آن زمان تاکنون عضو کمیته ملی اخلاق بوده است. امیدوارم زمانی این موضوع در یکی از کمیته ها بررسی و تعیین تکلیف شود.
اطلاعات بیشتر:
https://t.me/scientometric/6588
ایشان نویسنده اول و مسئول تمامی مقالات منتشر شده در شماره تکمیلی نوامبر ۲۰۱۷ مجله Archives of Iranian Medicine بودند که برای آنها احتمال بداخلاقیهای پژوهشی مثل سالامی و سلف پلاژیاریسم مطرح است. متاسفانه کمیته ملی اخلاق و یا کمیته مربوط به دانشگاه تهران در آن زمان این موضوع را بررسی نکرد و هیچ بیانیه و یا صحبت رسمی ای هم در این مورد نداشتند و جالب این که فردی که احتمال این موارد برایش مطرح بوده، از آن زمان تاکنون عضو کمیته ملی اخلاق بوده است. امیدوارم زمانی این موضوع در یکی از کمیته ها بررسی و تعیین تکلیف شود.
اطلاعات بیشتر:
https://t.me/scientometric/6588
👍38😁13❤3🤩1
آیا کاهش یا قطع مصرف الکل میتواند با کاهش خطر سرطان همراه باشد؟
آژانس بین المللی پژوهش در مورد سرطان با بررسی شواهد کافی موجود، نوشیدنی های الکلی را در لیست موارد سرطان زا طبقه بندی کرده است. این شواهد، تاثیر الکل در مورد سرطان های دهان، حلق، حنجره، مری، کبد، کولورکتال و پستان را نشان دادهاند. حالا بررسی شواهد موجود نشان داده است که کاهش یا قطع مصرف الکل میتواند حداقل خطر سرطانهای دهان و مری را کاهش دهد و برای پنج مورد دیگر شواهد هنوز برای نتیجه گیری قطعی کافی نیست.(لینک مقاله NEJM)
در سال ۲۰۱۹، ۴۴٪ از جمعیت بالای ۱۵ سال در دنیا ، مصرف الکل در سال قبل داشتهاند و این در مناطق مختلف جهان متفاوت بوده است. مثلا برای کشورهای منطقه مدیترانه شرقی ۴٪ و برای اروپا و آمریکا حداقل ۶۰ ٪ بوده است.
در سال ۲۰۲۰، مصرف الکل با بروز بیش از ۷۴۱ هزار مورد سرطان جدید مرتبط بوده است. این برابر با ۴/۱ درصد از کل موارد سرطان های جدید بوده است.
اخیرا سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که هیچ مقدار بی خطر و بی ضرری برای مصرف الکل از نظر تاثیر بر سلامتی و ایجاد سرطان وجود ندارد. (اینجا)
@Scientometric
آژانس بین المللی پژوهش در مورد سرطان با بررسی شواهد کافی موجود، نوشیدنی های الکلی را در لیست موارد سرطان زا طبقه بندی کرده است. این شواهد، تاثیر الکل در مورد سرطان های دهان، حلق، حنجره، مری، کبد، کولورکتال و پستان را نشان دادهاند. حالا بررسی شواهد موجود نشان داده است که کاهش یا قطع مصرف الکل میتواند حداقل خطر سرطانهای دهان و مری را کاهش دهد و برای پنج مورد دیگر شواهد هنوز برای نتیجه گیری قطعی کافی نیست.(لینک مقاله NEJM)
در سال ۲۰۱۹، ۴۴٪ از جمعیت بالای ۱۵ سال در دنیا ، مصرف الکل در سال قبل داشتهاند و این در مناطق مختلف جهان متفاوت بوده است. مثلا برای کشورهای منطقه مدیترانه شرقی ۴٪ و برای اروپا و آمریکا حداقل ۶۰ ٪ بوده است.
در سال ۲۰۲۰، مصرف الکل با بروز بیش از ۷۴۱ هزار مورد سرطان جدید مرتبط بوده است. این برابر با ۴/۱ درصد از کل موارد سرطان های جدید بوده است.
اخیرا سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که هیچ مقدار بی خطر و بی ضرری برای مصرف الکل از نظر تاثیر بر سلامتی و ایجاد سرطان وجود ندارد. (اینجا)
@Scientometric
👍55❤4👏2😐1
پس از شدت گرفتن اتهامات مربوط به سرقت ادبی (پلاژیاریسم) علیه رئیس دانشگاه هاروارد (Claudine Gay) و به خصوص در مورد پایان نامه اش، او استعفا داد! (لینک)
بعد از ماجراهایی که در دانشگاه هاروارد در مورد یهودی ستیزی اتفاق افتاد، سوابق علمی او بیشتر و دقیق تر بررسی شد. از او در کنگره سوال شده بود که آیا دانشجویان هاروارد به دلیل تشویق به نسل کشی علیه یهودیان مجازات می شوند یا خیر (آری یا نه؟) و او پاسخ داده بود که این به زمینه آن بستگی دارد و اگر صحبت و حرف یهودی ستیزی منجر به رفتار و عمل ارعاب و آزار و اذیت و ...شود اینجا ما اقدام می کنیم.
دوره ریاست او، کوتاهترین دوره از زمان تاسیس هاروارد بوده است. او اولین رئیس سیاه پوست و دومین زنی بود که رئیس هاروارد شده بود. (نامه استعفا). او که به عنوان عضو هیئت علمی باقی می ماند از کار علمی خود دفاع کرده و گفته کمپین شکل گرفته علیه او به دلیل مسائل نژادپرستانه بوده است. برخی مطرح کرده اند که استعفای او شاید ناشی از فشار نیروهای خارج از دانشگاه باشد.
روز قبل آخرین اتهامات علیه او برای پلاژیاریسم در The Washington Free Beacon منتشر شده بوده است. بر اساس بیانیه هاروارد، او اشتباهاتش را پذیرفته و مسئولیت آنها را هم قبول کرده است. بسیاری از این موارد در فضای عمومی پخش شده و موارد زیادی هم به شکل نژادپرستانه و ... علیه وی از طریق تلفن و ایمیل و ... بوده است. هاروارد این موارد را به شدت محکوم کرده و از فعالیت های قبلی او تشکر کرده است.
تا زمان تعیین رئیس جدید، Alan M. Garber پزشک و اقتصاد دان، به صورت موقت ریاست هاروارد را برعهده خواهد داشت.
12 دسامبر 2023، هاروارد در بیانیه ای اعلام می کند که برخی اشتباهات دکتر Gay را می پذیرد (دو مقاله نیاز به ارجاعات بیشتری داشته ولی این بداخلاقی پژوهشی نبوده) اما او را همچنان در سمت خود نگه می دارد. در 20 دسامبر؛ هاروارد دو مورد دیگر با ارجاع ناکافی در پایان نامه اش در 1997 را اعلام می کند و قرار بوده تا دکتر Gay پایان نامه خود را با اصلاح این موارد به روزرسانی کند.
روز قبل نیز موارد جدیدی از سرقت ادبی برای وی مطرح می شود که او استعفا می دهد.
چندی قبل رئیس دانشگاه استنفورد به علت بداخلاقیهای پژوهشی که در برخی مقالاتش مشخص شده بود، از سمت خود استعفا داد.
@Scientometric
بعد از ماجراهایی که در دانشگاه هاروارد در مورد یهودی ستیزی اتفاق افتاد، سوابق علمی او بیشتر و دقیق تر بررسی شد. از او در کنگره سوال شده بود که آیا دانشجویان هاروارد به دلیل تشویق به نسل کشی علیه یهودیان مجازات می شوند یا خیر (آری یا نه؟) و او پاسخ داده بود که این به زمینه آن بستگی دارد و اگر صحبت و حرف یهودی ستیزی منجر به رفتار و عمل ارعاب و آزار و اذیت و ...شود اینجا ما اقدام می کنیم.
دوره ریاست او، کوتاهترین دوره از زمان تاسیس هاروارد بوده است. او اولین رئیس سیاه پوست و دومین زنی بود که رئیس هاروارد شده بود. (نامه استعفا). او که به عنوان عضو هیئت علمی باقی می ماند از کار علمی خود دفاع کرده و گفته کمپین شکل گرفته علیه او به دلیل مسائل نژادپرستانه بوده است. برخی مطرح کرده اند که استعفای او شاید ناشی از فشار نیروهای خارج از دانشگاه باشد.
روز قبل آخرین اتهامات علیه او برای پلاژیاریسم در The Washington Free Beacon منتشر شده بوده است. بر اساس بیانیه هاروارد، او اشتباهاتش را پذیرفته و مسئولیت آنها را هم قبول کرده است. بسیاری از این موارد در فضای عمومی پخش شده و موارد زیادی هم به شکل نژادپرستانه و ... علیه وی از طریق تلفن و ایمیل و ... بوده است. هاروارد این موارد را به شدت محکوم کرده و از فعالیت های قبلی او تشکر کرده است.
تا زمان تعیین رئیس جدید، Alan M. Garber پزشک و اقتصاد دان، به صورت موقت ریاست هاروارد را برعهده خواهد داشت.
12 دسامبر 2023، هاروارد در بیانیه ای اعلام می کند که برخی اشتباهات دکتر Gay را می پذیرد (دو مقاله نیاز به ارجاعات بیشتری داشته ولی این بداخلاقی پژوهشی نبوده) اما او را همچنان در سمت خود نگه می دارد. در 20 دسامبر؛ هاروارد دو مورد دیگر با ارجاع ناکافی در پایان نامه اش در 1997 را اعلام می کند و قرار بوده تا دکتر Gay پایان نامه خود را با اصلاح این موارد به روزرسانی کند.
روز قبل نیز موارد جدیدی از سرقت ادبی برای وی مطرح می شود که او استعفا می دهد.
چندی قبل رئیس دانشگاه استنفورد به علت بداخلاقیهای پژوهشی که در برخی مقالاتش مشخص شده بود، از سمت خود استعفا داد.
@Scientometric
NY Times
Read Claudine Gay’s resignation letter.
Gay resigned as Harvard’s president on Tuesday after a new round of plagiarism accusations.
👍31😢15👏8😐7👎4❤3
ورزش کردن به صورت کلی با کاهش خطر بروز سرطان همراه است. این نتیجه یک مطالعه با بررسی بیش از ۶۰ هزار نفر و برای میانه پیگیری ۱۸ سال است.
در بین افرادی که برای آنها تشخیص سرطان داده نشده بوده است، ورزش کردن با کاهش ۱۹% در خطر مرگ و میر کلی همراه بوده است. این برای افراد با تشخیص سرطان ۱۷ درصد بوده است.
در بررسی سرطان ها به تفکیک و در مقایسه با ورزش نکردن، ورزش کردن به صورت کلی با کاهش ۲۶% در خطر سرطان سرو گردن، ۲۰% برای سرطان ریه و ۱۱% برای سرطان پستان همراه بوده است. اما ورزش کردن با افزایش ۲۰% ریسک ملانوم و ۱۲% خطر سرطان پروستان همراه بوده است.
در مقایسه با ورزش کردن بین صفر تا یک ساعت در هفته، ورزش کردن بیشتر از ۴ ساعت در هفته با کاهش ۳۱% خطر سرطان سر و گردن همراه بوده است. این برای سرطان پستان ۲۳% بوده است. ورزش برای ۲ تا ۳ ساعت در هفته و همین طور بیش از ۴ ساعت در هفته، با کاهش به ترتیب ۱۹ و ۲۳ درصد خطر سرطان ریه همراه بوده است.
آنالیز تعامل بین جنسیت و ورزش کردن معنادار بوده و ورزش کردن برای خانمها و نه مردان اثر محافظت کننده در کاهش خطر سرطان داشته است.
در مطالعه قبلی دیگری (۲۰۱۶) با بررسی ۱/۴۴ میلیون نفر (آنالیز تجمعی ۱۲ مطالعه قبلی) مشخص شده است که فعالیت بدنی بیشتر با کاهش خطر 13 نوع سرطان همراه بوده است:
esophageal adenocarcinoma
liver
lung
kidney
gastric cardia
endometrial
myeloid leukemia
myeloma
colon
head and neck
rectal
bladder
breast
در این مطالعه نیز افزایش خطر برای سرطان های پروستات (غیر پیشرفته) و ملانوم در افراد با فعالیت بدنی بیشتر دیده شده بوده است. این تاثیر برای سرطان پروستات ممکن است ناشی از یک سوگیری در غربالگری سرطان پروستات باشد. ( معاینه کمتر برای غربالگری سرطان پروستات در مردان با فعالیت فیزیکی بیشتر). برای ملانوما هم احتمالا به علت مواجه بیشتر با نور خورشید است که معمولا فعالیت فیزیکی در مواجهه با نور خورشید انجام می شود.
@Scientometric
در بین افرادی که برای آنها تشخیص سرطان داده نشده بوده است، ورزش کردن با کاهش ۱۹% در خطر مرگ و میر کلی همراه بوده است. این برای افراد با تشخیص سرطان ۱۷ درصد بوده است.
در بررسی سرطان ها به تفکیک و در مقایسه با ورزش نکردن، ورزش کردن به صورت کلی با کاهش ۲۶% در خطر سرطان سرو گردن، ۲۰% برای سرطان ریه و ۱۱% برای سرطان پستان همراه بوده است. اما ورزش کردن با افزایش ۲۰% ریسک ملانوم و ۱۲% خطر سرطان پروستان همراه بوده است.
در مقایسه با ورزش کردن بین صفر تا یک ساعت در هفته، ورزش کردن بیشتر از ۴ ساعت در هفته با کاهش ۳۱% خطر سرطان سر و گردن همراه بوده است. این برای سرطان پستان ۲۳% بوده است. ورزش برای ۲ تا ۳ ساعت در هفته و همین طور بیش از ۴ ساعت در هفته، با کاهش به ترتیب ۱۹ و ۲۳ درصد خطر سرطان ریه همراه بوده است.
آنالیز تعامل بین جنسیت و ورزش کردن معنادار بوده و ورزش کردن برای خانمها و نه مردان اثر محافظت کننده در کاهش خطر سرطان داشته است.
در مطالعه قبلی دیگری (۲۰۱۶) با بررسی ۱/۴۴ میلیون نفر (آنالیز تجمعی ۱۲ مطالعه قبلی) مشخص شده است که فعالیت بدنی بیشتر با کاهش خطر 13 نوع سرطان همراه بوده است:
esophageal adenocarcinoma
liver
lung
kidney
gastric cardia
endometrial
myeloid leukemia
myeloma
colon
head and neck
rectal
bladder
breast
در این مطالعه نیز افزایش خطر برای سرطان های پروستات (غیر پیشرفته) و ملانوم در افراد با فعالیت بدنی بیشتر دیده شده بوده است. این تاثیر برای سرطان پروستات ممکن است ناشی از یک سوگیری در غربالگری سرطان پروستات باشد. ( معاینه کمتر برای غربالگری سرطان پروستات در مردان با فعالیت فیزیکی بیشتر). برای ملانوما هم احتمالا به علت مواجه بیشتر با نور خورشید است که معمولا فعالیت فیزیکی در مواجهه با نور خورشید انجام می شود.
@Scientometric
Telegram
Scientometrics
👍37❤7👌1
Telegram
Scientometrics
تصویر، محققین ایرانی را نشان میدهد که در سال ۲۰۲۳ بیشترین همکاری در نشر مقالات و مستندات علمی را داشته اند.
سه محقق اول یعنی امیرحسین صاحبکار (علوم پزشکی مشهد)، باقر لاریجانی (علوم پزشکی تهران) و داوود طغرایی (دانشگاه آزاد خمینی شهر) این توانایی را داشتهاند که در پنج سال گذشته (۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳)، به ترتیب و به طور متوسط هر ۱/۵ روز، هر ۲/۶ روز و هر ۳/۶ روز در نشر یک مقاله با مستند علمی همکاری داشته باشند.
همان طور که از تصویر مشخص است در این بررسی من مقالاتی مثل نامه به سردبیر و یا سرمقاله و… را در نظر نگرفتهام. لازم به ذکر است که احتمال بیشتر یا کمتر شدن تعداد مقالات سال ۲۰۲۳ نیز هنوز وجود دارد، چرا که ممکن است آخرین شماره های برخی مجلات هنوز به طور کامل منتشر نشده باشد.
مقالات رترکت شده:
یک مقاله که امیر حسین صاحبکار در آن یکی از نویسندگان مسئول بوده است نیز در ۲۰۲۳ رترکت شده است (به علت تشابه تصاویر و بر اساس دادگان رترکشن واچ:
Manipulation of Image
Original data not provided
Unreliable data
یک مقاله (۲۰۲۲) نیز از داوود طغرایی به دلیل مسائل مربوط به Authorship رترکت شده است.
سرعت نشر در ده سال گذشته:
اگر تمام انواع مقالات را در نظر بگیریم، امیرحسین صاحبکار و باقرلاریجانی در ده سال گذشته ، به طور متوسط هر ۲/۱ روز وهر ۳/۴ روز در نشر یک مستند علمی همکاری داشتهاند.
در مورد نویسندگان پرکار بیشتر بخوانید:
برخی از محققان به طور متوسط هر پنج روز یک مقاله جدید منتشر می کنند. افزایش تعداد نویسندگان بسیار پرکار، دانشمندان و محققین را نگران کرده و این گمان وجود دارد که همه مقالات آنها از طریق کار و فعالیت صادقانه و اخلاقی به دست نیامده باشد. (لینک) ایران با ۵۸ محقق پرکار رتبه ۱۲ دنیا را از این نظر دارد.(تمام علوم به جز فیزیک)
قبلتر در سال ۲۰۱۸ در گزارشی در نیچر با عنوان برجسته سازی هنجارهای نامطمئنِ Authorship، شش نفر از محققین ایرانی نیز به عنوان نویسنده hyper-prolific معرفی شده بودند. در آن گزارش آمده بود که تعداد مقاله زیاد لزوما نشانه بداخلاقی پژوهشی نیست.
نام شش محقق که در آن زمان معرفی شده بود:
فریدون عزیزی از علوم پزشکی شهید بهشتی
محمد رضا گنجعلی از دانشگاه تهران
باقر لاریجانی از دانشگاه علوم پزشکی تهران
امیر حسین صاحبکار از دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مسعود صلواتی نیاسر از دانشگاه کاشان
محمد علی محجل شجاع از دانشگاه علوم پزشکی تبریز
@Scientometric
سه محقق اول یعنی امیرحسین صاحبکار (علوم پزشکی مشهد)، باقر لاریجانی (علوم پزشکی تهران) و داوود طغرایی (دانشگاه آزاد خمینی شهر) این توانایی را داشتهاند که در پنج سال گذشته (۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳)، به ترتیب و به طور متوسط هر ۱/۵ روز، هر ۲/۶ روز و هر ۳/۶ روز در نشر یک مقاله با مستند علمی همکاری داشته باشند.
همان طور که از تصویر مشخص است در این بررسی من مقالاتی مثل نامه به سردبیر و یا سرمقاله و… را در نظر نگرفتهام. لازم به ذکر است که احتمال بیشتر یا کمتر شدن تعداد مقالات سال ۲۰۲۳ نیز هنوز وجود دارد، چرا که ممکن است آخرین شماره های برخی مجلات هنوز به طور کامل منتشر نشده باشد.
مقالات رترکت شده:
یک مقاله که امیر حسین صاحبکار در آن یکی از نویسندگان مسئول بوده است نیز در ۲۰۲۳ رترکت شده است (به علت تشابه تصاویر و بر اساس دادگان رترکشن واچ:
Manipulation of Image
Original data not provided
Unreliable data
یک مقاله (۲۰۲۲) نیز از داوود طغرایی به دلیل مسائل مربوط به Authorship رترکت شده است.
سرعت نشر در ده سال گذشته:
اگر تمام انواع مقالات را در نظر بگیریم، امیرحسین صاحبکار و باقرلاریجانی در ده سال گذشته ، به طور متوسط هر ۲/۱ روز وهر ۳/۴ روز در نشر یک مستند علمی همکاری داشتهاند.
در مورد نویسندگان پرکار بیشتر بخوانید:
برخی از محققان به طور متوسط هر پنج روز یک مقاله جدید منتشر می کنند. افزایش تعداد نویسندگان بسیار پرکار، دانشمندان و محققین را نگران کرده و این گمان وجود دارد که همه مقالات آنها از طریق کار و فعالیت صادقانه و اخلاقی به دست نیامده باشد. (لینک) ایران با ۵۸ محقق پرکار رتبه ۱۲ دنیا را از این نظر دارد.(تمام علوم به جز فیزیک)
قبلتر در سال ۲۰۱۸ در گزارشی در نیچر با عنوان برجسته سازی هنجارهای نامطمئنِ Authorship، شش نفر از محققین ایرانی نیز به عنوان نویسنده hyper-prolific معرفی شده بودند. در آن گزارش آمده بود که تعداد مقاله زیاد لزوما نشانه بداخلاقی پژوهشی نیست.
نام شش محقق که در آن زمان معرفی شده بود:
فریدون عزیزی از علوم پزشکی شهید بهشتی
محمد رضا گنجعلی از دانشگاه تهران
باقر لاریجانی از دانشگاه علوم پزشکی تهران
امیر حسین صاحبکار از دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مسعود صلواتی نیاسر از دانشگاه کاشان
محمد علی محجل شجاع از دانشگاه علوم پزشکی تبریز
@Scientometric
👍17👏14😁8❤4😱4🤩2
مقالات شماره جدید مجله لنست در مورد جنگ اسرائیل و غزه:
There is no way to leave Gaza (Link)
The conflict in Gaza—are data ever enough? (Link)
The health dimensions of violence in Palestine: a call to prevent genocide (Link)
End humanitarian catastrophe in conflict settings (Link)
No evidence of inflated mortality reporting from the Gaza Ministry of Health (Link)
There is no way to leave Gaza (Link)
The conflict in Gaza—are data ever enough? (Link)
The health dimensions of violence in Palestine: a call to prevent genocide (Link)
End humanitarian catastrophe in conflict settings (Link)
No evidence of inflated mortality reporting from the Gaza Ministry of Health (Link)
👍22👎4❤1
خودکشی پزشکان
از پادکست دکتر سلامتی (لینک): این که نمی شود یک پزشکی در یک مراسم رسمی روسری خود را بر میدارد، چند مسئول عوض میشود، اما ۱۳ رزیدنت در یکسال خودکشی میکنند، آب از آب تکان نمیخورد.
در پژوهشی (مقاله هنوز منتشر نشده) ۳۵۳ رزیدنت در شهر تهران در اواخر ۱۴۰۰ بررسی شدهاند
که ۳۴/۳ درصد افکار خودکشی داشتند و ۱۰ درصد از آنها پرخطر بودند.
مطالب قبلی:
https://t.me/scientometric/6650
https://t.me/scientometric/6678
از پادکست دکتر سلامتی (لینک): این که نمی شود یک پزشکی در یک مراسم رسمی روسری خود را بر میدارد، چند مسئول عوض میشود، اما ۱۳ رزیدنت در یکسال خودکشی میکنند، آب از آب تکان نمیخورد.
در پژوهشی (مقاله هنوز منتشر نشده) ۳۵۳ رزیدنت در شهر تهران در اواخر ۱۴۰۰ بررسی شدهاند
که ۳۴/۳ درصد افکار خودکشی داشتند و ۱۰ درصد از آنها پرخطر بودند.
مطالب قبلی:
https://t.me/scientometric/6650
https://t.me/scientometric/6678
😢72👍20🤯6👌3❤2😁2
پژوهشی بر روی نزدیک به ۴ هزار پرسنل دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده و مشخص شده که تقریبا نیمی از آنها از زندگی خسته بودند و به مرگ فکر میکردند.
(sometimes tired of life and thought about death)
شیوع افکار خودکشی، برنامه ریزی برای خودکشی و اقدام به خودکشی در طول عمر برای این افراد به ترتیب ۸/۱، ۷/۳ و ۳/۱ درصد بوده است.
در مقایسه با افرادی که در قسمت اداری شاغل بوده اند، کارکردن در محیط بالینی و ارتباط مستقیم داشتن با ارائه خدمات درمانی به بیماران با ریسک بیشتر افکار خودکشی (۱/۴۱ برابر)، برنامه ریزی برای خودکشی (۱/۵ برابر) و احساس خستگی از زندگی و فکر کردن به مرگ (۱/۲۲ برابر) همراه بوده است.
جنسیت خانم، جدایی از همسر و سطح تحصیلات پایین از دیگر عواملی بوده که بر روی خستگی از زندگی و فکر به مرگ، فکر خودکشی، برنامه ریزی برای خودکشی و اقدام به خودکشی تاثیر معنادار داشته است.
مقاله در آگوست ۲۰۲۳ در مجله Front Public Health منتشر شده است.
@Scientometric
(sometimes tired of life and thought about death)
شیوع افکار خودکشی، برنامه ریزی برای خودکشی و اقدام به خودکشی در طول عمر برای این افراد به ترتیب ۸/۱، ۷/۳ و ۳/۱ درصد بوده است.
در مقایسه با افرادی که در قسمت اداری شاغل بوده اند، کارکردن در محیط بالینی و ارتباط مستقیم داشتن با ارائه خدمات درمانی به بیماران با ریسک بیشتر افکار خودکشی (۱/۴۱ برابر)، برنامه ریزی برای خودکشی (۱/۵ برابر) و احساس خستگی از زندگی و فکر کردن به مرگ (۱/۲۲ برابر) همراه بوده است.
جنسیت خانم، جدایی از همسر و سطح تحصیلات پایین از دیگر عواملی بوده که بر روی خستگی از زندگی و فکر به مرگ، فکر خودکشی، برنامه ریزی برای خودکشی و اقدام به خودکشی تاثیر معنادار داشته است.
مقاله در آگوست ۲۰۲۳ در مجله Front Public Health منتشر شده است.
@Scientometric
😱55👍19😢7👌6💔5😐5
بی توجهی وزارت بهداشت به نامههای انجمن علمی روانپزشکان (لینک) در مورد موضوع خودکشی پزشکان باعث شده است تا اینبار این انجمن به رئیس دولت نامه بنویسد و درخواست کمک کند.
@Scientometric
@Scientometric
😢46👏11👍8😁4❤2🤔2
Forwarded from Scientometrics (Dr. Saeid Rezaee)
🖤 چهارشنبه ۱۸ دیماه ۱۳۹۸، ساعت ۶:۱۸ صبح: انهدام هواپیمای پرواز شماره ی ۷۵۲ خطوط هوایی اکراین🖤
ساینتومتریکس ضمن گرامی داشت یاد همه ۱۷۶ نفر فوت شده در این سانحه، به مروری کوتاه از گزارشهای خود در آن زمان می پردازد:
✅ نیچر در گزارشی به این موضوع پرداخت👇
دانشگاههای کانادا برای محققینی (دانشجویان و اعضای هیئت علمی)که در سانحه ی هواپیمایی #ایران جان باختند، سوگواری می کنند.
ده نفر از جان باختگان مربوط به دانشگاه آلبرتا و ۶ نفر مربوط به دانشگان تورنتو بوده اند. در این مقاله آمده است که ۱۷۶ نفر فوت شده اند و حداقل ۶۳ نفر کانادایی بوده اند و بنابر گفته های نخست وزیر کانادا، ۱۳۸ نفر مرتبط با کانادا بوده اند. در این مقاله خبری در مورد برخی محققین کانادایی صحبت شده است.
۷۲ ساعت و ۴۸ دقیقه طول کشید تا ایران مسئولیت سرنگونی هواپیما را بپذیرد.
✅ بعد از آن بود که نیچر خبر خود را ویرایش کرد:
با توجه به اعلام مقامات نظامی ایران مبنی بر ساقط شدن غیر عمدی هواپیما با موشک (درحالی که دولت ایران ابتدا آن را تکذیب کرده بود) #نیچر این خبر خود را ویرایش و به روز رسانی کرد.
The Iranian government at first denied such reports. But on 11 January, the country's military announced that it had unintentionally shot down the plane. "The Islamic Republic of Iran deeply regrets this disastrous mistake," Iranian president Hassan Rouhani said on Twitter. "Investigations continue to identify & prosecute this great tragedy & unforgivable mistake.
✅ اینجا من اطلاعاتی در مورد برخی مسافران این پرواز را گذاشته بودم:
در این پرواز،
۲۵ دانشجو و فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد
۲۸ دانشجو و فارغ التحصیل مقطع Ph.D
۱۶ فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف (توئیت دکتر زارچی)
(ایمان آقابالی،
منصور اثنیعشری،
مهدی اسحاقیان،
امیر اشرفی،
محمد الیاسی،
محمدامین بیروتی،
حمیدرضا ستارهکوکب،
فائزه فلسفی،
میلاد قاسمی،
مریم ملک،
الناز نبیی،
غزل نوریان،
زهرا حسنیسعدی و محمد صالحه،
پونه گرجی و آرش پورضرابی )
۲ مدال آور المپیاد
۳ استاد و مدرس دانشگاه
(مژگان دانشمند (شاخص اچ ۲۸)، پدارم موسوی (شاخص اچ ۲۴)، رزگار رحیمی)
۱ دامپزشک
۳ دندانپزشک
(پریسا اقبالیان، شریفه فقیهی، فرهاد نیکنام)
۷ پزشک و دانشجوی رشته ی پزشکی
(نداصدیقی، محمد امین جبلی، محمد اسدی، فیروزه مدنی، شکوفه چوپان نژاد، ناصر پورشبان، امیر حسین قاسمی (طبق گفته ی همراهان در کامنتها))
جان خود را از دست دادند. طبق گفته ی همراهان کانال در کامنتها ۶ فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی امیر کبیر و یک دانش آموخته ی دانشگاه علامه طباطبایی هم در این پرواز بودند.
✅ اینجا هم آخرین مقاله خانم دکتر فروغ خادم را گذاشته بودم که بعد از مرگشان منتشر شد و تا به حال در اسکپوس بیش از ۱۶ بار مورد استناد قرار گرفته است.
ساینتومتریکس ضمن گرامی داشت یاد همه ۱۷۶ نفر فوت شده در این سانحه، به مروری کوتاه از گزارشهای خود در آن زمان می پردازد:
✅ نیچر در گزارشی به این موضوع پرداخت👇
دانشگاههای کانادا برای محققینی (دانشجویان و اعضای هیئت علمی)که در سانحه ی هواپیمایی #ایران جان باختند، سوگواری می کنند.
ده نفر از جان باختگان مربوط به دانشگاه آلبرتا و ۶ نفر مربوط به دانشگان تورنتو بوده اند. در این مقاله آمده است که ۱۷۶ نفر فوت شده اند و حداقل ۶۳ نفر کانادایی بوده اند و بنابر گفته های نخست وزیر کانادا، ۱۳۸ نفر مرتبط با کانادا بوده اند. در این مقاله خبری در مورد برخی محققین کانادایی صحبت شده است.
۷۲ ساعت و ۴۸ دقیقه طول کشید تا ایران مسئولیت سرنگونی هواپیما را بپذیرد.
✅ بعد از آن بود که نیچر خبر خود را ویرایش کرد:
با توجه به اعلام مقامات نظامی ایران مبنی بر ساقط شدن غیر عمدی هواپیما با موشک (درحالی که دولت ایران ابتدا آن را تکذیب کرده بود) #نیچر این خبر خود را ویرایش و به روز رسانی کرد.
The Iranian government at first denied such reports. But on 11 January, the country's military announced that it had unintentionally shot down the plane. "The Islamic Republic of Iran deeply regrets this disastrous mistake," Iranian president Hassan Rouhani said on Twitter. "Investigations continue to identify & prosecute this great tragedy & unforgivable mistake.
✅ اینجا من اطلاعاتی در مورد برخی مسافران این پرواز را گذاشته بودم:
در این پرواز،
۲۵ دانشجو و فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد
۲۸ دانشجو و فارغ التحصیل مقطع Ph.D
۱۶ فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف (توئیت دکتر زارچی)
(ایمان آقابالی،
منصور اثنیعشری،
مهدی اسحاقیان،
امیر اشرفی،
محمد الیاسی،
محمدامین بیروتی،
حمیدرضا ستارهکوکب،
فائزه فلسفی،
میلاد قاسمی،
مریم ملک،
الناز نبیی،
غزل نوریان،
زهرا حسنیسعدی و محمد صالحه،
پونه گرجی و آرش پورضرابی )
۲ مدال آور المپیاد
۳ استاد و مدرس دانشگاه
(مژگان دانشمند (شاخص اچ ۲۸)، پدارم موسوی (شاخص اچ ۲۴)، رزگار رحیمی)
۱ دامپزشک
۳ دندانپزشک
(پریسا اقبالیان، شریفه فقیهی، فرهاد نیکنام)
۷ پزشک و دانشجوی رشته ی پزشکی
(نداصدیقی، محمد امین جبلی، محمد اسدی، فیروزه مدنی، شکوفه چوپان نژاد، ناصر پورشبان، امیر حسین قاسمی (طبق گفته ی همراهان در کامنتها))
جان خود را از دست دادند. طبق گفته ی همراهان کانال در کامنتها ۶ فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی امیر کبیر و یک دانش آموخته ی دانشگاه علامه طباطبایی هم در این پرواز بودند.
✅ اینجا هم آخرین مقاله خانم دکتر فروغ خادم را گذاشته بودم که بعد از مرگشان منتشر شد و تا به حال در اسکپوس بیش از ۱۶ بار مورد استناد قرار گرفته است.
💔110😢44👍12❤7😱2😁1
پژوهشهای مرتبط با خودکشی پزشکان و به خصوص دستیاران رشته های تخصصی پزشکی در ایران
آیا پژوهشی منتشر شده و یا در حال انجام است که هدفش بررسی افکار و رفتار خودکشی در بین پزشکان در ایران باشد؟
مثلا روند آن در طی دوره های زمانی مختلف (دوره های پنج یا ده ساله، قبل و بعد از کووید-۱۹، قبل و بعد از ورود به دوره دستیاری و …) را بررسی کرده باشد؟
تاثیر یک یا چند مداخله را در جهت کاهش افکار و رفتار خودکشی در پزشکان ارزیابی کرده باشد؟
شیوع آن را در بین رشته های مختلف پزشکی، کادر درمان و یا دیگر مشاغل مقایسه کرده باشد؟
نظام ثبتی برای این موضوع و یا به صورت کلی تر اختلالات روانپزشکی برای پزشکان وجود دارد که بتوان از آن داده ای استخراج کرد و پژوهشی انجام داد و از آن برای بهبود شرایط استفاده کرد؟
ممنون میشوم اگر چنین مواردی وجود دارد، من را در این زمینه راهنمایی کنید.
حتما وزارت بهداشت، نظام پزشکی و یا پزشکی قانونی در این زمینه مسئول هستند و احتمالا حداقل داده های خام را تا حد زیادی در اختیار دارند که میتواند در اختیار گروههای مختلف مثل اپیدمیولوژی و یا رواپزشکی برای انجام پژوهتش مرتبط قرار بگیرد.
آیا پژوهشی منتشر شده و یا در حال انجام است که هدفش بررسی افکار و رفتار خودکشی در بین پزشکان در ایران باشد؟
مثلا روند آن در طی دوره های زمانی مختلف (دوره های پنج یا ده ساله، قبل و بعد از کووید-۱۹، قبل و بعد از ورود به دوره دستیاری و …) را بررسی کرده باشد؟
تاثیر یک یا چند مداخله را در جهت کاهش افکار و رفتار خودکشی در پزشکان ارزیابی کرده باشد؟
شیوع آن را در بین رشته های مختلف پزشکی، کادر درمان و یا دیگر مشاغل مقایسه کرده باشد؟
نظام ثبتی برای این موضوع و یا به صورت کلی تر اختلالات روانپزشکی برای پزشکان وجود دارد که بتوان از آن داده ای استخراج کرد و پژوهشی انجام داد و از آن برای بهبود شرایط استفاده کرد؟
ممنون میشوم اگر چنین مواردی وجود دارد، من را در این زمینه راهنمایی کنید.
حتما وزارت بهداشت، نظام پزشکی و یا پزشکی قانونی در این زمینه مسئول هستند و احتمالا حداقل داده های خام را تا حد زیادی در اختیار دارند که میتواند در اختیار گروههای مختلف مثل اپیدمیولوژی و یا رواپزشکی برای انجام پژوهتش مرتبط قرار بگیرد.
👍42👎2
در پژوهشی که با بررسی داده ها در فاصله سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۹ (قبل از پاندمی کووید-۱۹) در آمریکا صورت گرفته، نشان داده شده است که نسبت به افراد با مشاغل غیر از کادر بهداشتی درمانی، میزان خودکشی در پرسنل بهداشتی درمانی به صورت کلی ۱/۳۲ بیشتر است.
وقتی این به تفکیک مشاغل بهداشت و درمان بررسی شده است، این افزایش ریسک خودکشی برای پزشکان تفاوت معناداری با مشاغل غیر از بهداشت و درمان نداشته است.
این پژوهش بر روی حدود ۱۸۰ هزار کادر بهداشت و درمان و نزدیک به ۱/۷ میلیون نفر از افراد با شغل غیر مرتبط به بهداشت و درمان انجام شده و نتایج آن در سپتامبر ۲۰۲۳ در مجله جاما منتشر شده است.
شش زیر گروه شغلی از مشاغل مرتبط به بهداشت و درمان که بررسی شده شامل موارد زیر بوده است:
1- Physicians (n=13 000)
2- Registered Nurses (n=42 000)
3- Other Health Care–Diagnosing or Treating Practitioners (n=22 500)
4- Health Technicians (n=32 500)
5- Health Care Support Workers (n=39 000)
6- Social/Behavioral Health Workers (n=27 000)
وقتی مشاغلِ بهداشت و درمانی به تفکیک نوع آنها بررسی شده، میزان خودکشی برای زیر گروهای شامل
Registered Nurses،
Health Care Support Workers
Health Technicians
به ترتیب ۱/۶۴، ۱/۸۱ و ۱/۳۹ برابر بیشتر از افراد با مشاغل غیر از کادر بهداشت و درمان بوده است. اما این برای زیرگروه های
Social/Behavioral Health Workers
Other Health Care–Diagnosing or Treating Practitioners
Physicians and surgeons
تفاوت معناداری با میزان خودکشی در مشاغل غیر مرتبط با بهداشت و درمان نداشته است.
این در حالی است که مطالعات قبلی به صورت کلی ریسک خودکشی را در بین پزشکان حدودا دو برابر بیشتر از جمعیت عادی جامعه گزارش کرده اند.
بر اساس نتایج مطالعه متاآنالیز 2019 در مجله PLOS ONE، پزشکان و به خصوص پزشکان خانم و پزشکان در آمریکا ریسک بالاتری برای خودکشی داشته اند. برخی تخصص ها از جمله بیهوشی، روان پزشکی، جراحی عمومی و همین طور پزشکان عمومی با ریسک بیشتر برای خودکشی گزارش شده بودند. این مطالعه همین طور نشان داده بود که ریسک خودکشی پزشکان در طول زمان کاهشی بوده است (به خصوص در اروپا).
متاآنالیزی که هم که خیلی قبلتر در 2004 در American Journal of Psychiatry منتشر شده بود نیز ریسک خودکشی در پزشکان مرد و زن را به ترتیب ۱/۴۱ و ۲/۲۷ برابر نسبت به جمعیت عادی جامعه گزارش کرده بود.
البته این مطالعه جدید هم مرتبط به قبل از پادندمی کووید-۱۹ می باشد.
@Scientometric
وقتی این به تفکیک مشاغل بهداشت و درمان بررسی شده است، این افزایش ریسک خودکشی برای پزشکان تفاوت معناداری با مشاغل غیر از بهداشت و درمان نداشته است.
این پژوهش بر روی حدود ۱۸۰ هزار کادر بهداشت و درمان و نزدیک به ۱/۷ میلیون نفر از افراد با شغل غیر مرتبط به بهداشت و درمان انجام شده و نتایج آن در سپتامبر ۲۰۲۳ در مجله جاما منتشر شده است.
شش زیر گروه شغلی از مشاغل مرتبط به بهداشت و درمان که بررسی شده شامل موارد زیر بوده است:
1- Physicians (n=13 000)
2- Registered Nurses (n=42 000)
3- Other Health Care–Diagnosing or Treating Practitioners (n=22 500)
4- Health Technicians (n=32 500)
5- Health Care Support Workers (n=39 000)
6- Social/Behavioral Health Workers (n=27 000)
وقتی مشاغلِ بهداشت و درمانی به تفکیک نوع آنها بررسی شده، میزان خودکشی برای زیر گروهای شامل
Registered Nurses،
Health Care Support Workers
Health Technicians
به ترتیب ۱/۶۴، ۱/۸۱ و ۱/۳۹ برابر بیشتر از افراد با مشاغل غیر از کادر بهداشت و درمان بوده است. اما این برای زیرگروه های
Social/Behavioral Health Workers
Other Health Care–Diagnosing or Treating Practitioners
Physicians and surgeons
تفاوت معناداری با میزان خودکشی در مشاغل غیر مرتبط با بهداشت و درمان نداشته است.
این در حالی است که مطالعات قبلی به صورت کلی ریسک خودکشی را در بین پزشکان حدودا دو برابر بیشتر از جمعیت عادی جامعه گزارش کرده اند.
بر اساس نتایج مطالعه متاآنالیز 2019 در مجله PLOS ONE، پزشکان و به خصوص پزشکان خانم و پزشکان در آمریکا ریسک بالاتری برای خودکشی داشته اند. برخی تخصص ها از جمله بیهوشی، روان پزشکی، جراحی عمومی و همین طور پزشکان عمومی با ریسک بیشتر برای خودکشی گزارش شده بودند. این مطالعه همین طور نشان داده بود که ریسک خودکشی پزشکان در طول زمان کاهشی بوده است (به خصوص در اروپا).
متاآنالیزی که هم که خیلی قبلتر در 2004 در American Journal of Psychiatry منتشر شده بود نیز ریسک خودکشی در پزشکان مرد و زن را به ترتیب ۱/۴۱ و ۲/۲۷ برابر نسبت به جمعیت عادی جامعه گزارش کرده بود.
البته این مطالعه جدید هم مرتبط به قبل از پادندمی کووید-۱۹ می باشد.
@Scientometric
Telegram
Scientometrics
👍16❤3
«ورود واکسن آمریکایی و انگلیسی به کشور ممنوع است. این را من به مسئولین هم گفتهام و الان هم به طور عمومی میگویم.»
نوزدهم دی ماه ۱۳۹۹، رهبری در یک سخنرانی، به یکی از بزرگترین دستاورهای علمی دنیا در ۲۰۲۰ ابراز بی اعتمادی کردند (لینک)
رهبری در آن زمان برای این دستور خود سه استدلال عمده عنوان کردند (وضعیت آن زمان کووید در آمریکا، آزمایش واکسن روی دیگر ملتها و ماجرای خونهای آلوده) که نادرست بود و قبلا مفصلا بررسی شده است (لینک)
در اولین اقدام تحت تاثیر این سخنرانی، ورود ۱۵۰ هزار دز فایزر به ایران کنسل شد که میتوانست در شرایط کمیود واکسن در دنیا و نبود واکسن در ایران، در اختیار گروههای پرخطر از جمله کادر درمان قرار بگیرد و نجات بخش جانها باشد.
وزیر وقت بهداشت، دکتر نمکی، از صحبتهای رهبری دفاع کردند.
افراد زیادی شامل دکتر عین اللهی که بعدا در دولت ۱۳ وزیر بهداشت شدند، (نامه معروف به نامه ۲۵۰۰ پزشک) به رئیس جمهوری نامه نوشتند و در این نامه آنها پا را فراتر از صحبت رهبری گذاشته و فقط به انگلستان و آمریکا و فرانسه اکتفا نکردند و گفتند که " مراقبت بفرمایید که واکسن های تولیدی این کشورها و هر گونه واکسن تولید شده از سوی مراکز غیرقابل اعتماد، به واسطه گری کشور ثالث نیز وارد کشور نشده و برخی واکسنهای مربوط به ساز و کار کوواکس نیز که ماهیت مورد شبهه و مشکوک به ارتباط با جریانات کاملا مسئله دار بینالمللی دارد، خریداری نشود.".
برخی هم مثل دکتر پیام طبرسی از اعضای کمیته علمی در تلویزیون گفتند که تصمیم رهبری درست بوده و در مورد فناوری mRNA تردید ایجاد کردند.
اگر گفته شود که ما آن زمان اطلاعات الان را نداشتیم، نامه را نخوانده امضا کردیم، متخصص ژنتیک، واکسن، داروسازو… نبودیم و …، باید گفت که شما به عنوان چشم پزشک، رادیولوژیست و جراح عروق و … لازم نبود که در مورد فناوری mRNA و واکسن به ابن شکل نظر دهید.کافی بود تذکر دهید تا فقط مسیر علمی دنبال شود. در واقع مشکل این نبود که از واکسن و mRNA و… خبر نداشتند، بلکه مشکل اینجا بود که بر خلاف آموخته ها و تعهدشان برای نجات جان انسانها، از مسیر علمی پیروری نکردند.
در این مدت صدا و سیما مدام علیه واکسنmRNA گزارش تهیه می کرد. در نامه دکتر علویان رئیس وقت نظام پزشکی تهران به رئیس صدا و سیما (مرداد ۱۴۰۰) آمده بود که
«در تاریخ ۲۰ دی ماه ۹۹ خبرنگار نامبرده شجاعت مقام رهبری را در ممنوعیت ورود واکسنهای آمریکایی و انگلیسی ستود درحالیکه در برنامه مورخه ۲۷ مرداد ۱۴۰۰ موضوع ممنوعیت واردات واکسن خارجی را از جانب مقام رهبری یک دروغ آشکار خواند»
دقت داریم که این سخنان رهبری زمانی انجام شد که واکسن فایزر، تا آن زمان در آمریکا، انگلستان، اتحادیه اروپا و ۲۱ کشور دیگر تایید (اضطراری)شده بود (چندین رگولاتور معتبر دنیا). روند تایید آن توسط سازمان غذا و داروی آمریکا کاملا شفاف بود. بیش از شش میلیون دز از آن به همراه مودرنا تا آن زمان فقط در آمریکا تزریق شده بود. فایزر تنها واکسنی بود که آن زمان سازمان بهداشت جهانی آن را تایید کرده بود.
به نظر من یکی از مهمترین مثالهای دخالت سیاست در علم که به صورت بارز منجر به بی اعتمادی به علم و بازی با سلامت و جان مردم شد، تصمیم عدم ورود واکسن از کشورهای خاص به ایران بود و این بی اعتمادیِ به علم و ضرر و زیان فعلی و آتی آن، صرف نظر از میزان واکسنی است که میتوانست از این راه وارد شود. ما این موضوع را در مقاله BMJ Opinion هم متذکر شدیم.
مطالعات از کشورهای مختلف، همسو با هم نشان دادند که واکسنهای mRNA، در مقایسه با دیگر پلتفورمها و از جمله ویروس غیر فعال، تاثیرگذاری بیشتری در برابر واریانتهای مختلف و همین طور انتقال ویروس دارند و از طرفی کمتر از دیگر پلتفورمها تحت تاثیر گذشت زمان (waning immunity) قرار میگیرند. برتری واکسنهای mRNA توسط انجمنهای علمی ویروسشناسی و ایمونولوژی در داخل کشور هم عنوان شد. محققین چینی نیز در یک مقاله متاآنالیز در BMJ برتری این واکسنها را هم به عنوان واکسیناسیون اولیه و هم برای دز بوستر نشان دادند.
ایران به دلایل متعددی که برخی از آنها به راحتی میتوانست حل شود و اصلا اتفاق هم نیفتد، واکسیناسیون را دیرتر شروع و با سرعت کندتر ادامه داد. ایران همچنین از واکسنهای با تاثیرگذاری بیشتر استفاده نکرد.
ما در پروژه ای نشان دادیم که در مقایسه با تعداد مرگ در دو سال اول پاندمی در ایران، اگر ایران واکسیناسیون کووید-۱۹ خود را طبق مدل ترکیه انجام میداد (از نظر شروع و سرعت پیشبرد)، این احتمالا میتوانست، ۵۰ هزار مورد مرگ بیشتری ناشی از کووید-۱۹ را پیشگیری کند. (فاصله اطمینان ۹۵٪ بین ۳۸۱۰۰ تا ۵۳۵۰۰)
متاسفانه هماکنون نیز مردم ایران از وجود واکسنهای چند ظرفیتی mRNA محروم هستند.
@Scientometric
نوزدهم دی ماه ۱۳۹۹، رهبری در یک سخنرانی، به یکی از بزرگترین دستاورهای علمی دنیا در ۲۰۲۰ ابراز بی اعتمادی کردند (لینک)
رهبری در آن زمان برای این دستور خود سه استدلال عمده عنوان کردند (وضعیت آن زمان کووید در آمریکا، آزمایش واکسن روی دیگر ملتها و ماجرای خونهای آلوده) که نادرست بود و قبلا مفصلا بررسی شده است (لینک)
در اولین اقدام تحت تاثیر این سخنرانی، ورود ۱۵۰ هزار دز فایزر به ایران کنسل شد که میتوانست در شرایط کمیود واکسن در دنیا و نبود واکسن در ایران، در اختیار گروههای پرخطر از جمله کادر درمان قرار بگیرد و نجات بخش جانها باشد.
وزیر وقت بهداشت، دکتر نمکی، از صحبتهای رهبری دفاع کردند.
افراد زیادی شامل دکتر عین اللهی که بعدا در دولت ۱۳ وزیر بهداشت شدند، (نامه معروف به نامه ۲۵۰۰ پزشک) به رئیس جمهوری نامه نوشتند و در این نامه آنها پا را فراتر از صحبت رهبری گذاشته و فقط به انگلستان و آمریکا و فرانسه اکتفا نکردند و گفتند که " مراقبت بفرمایید که واکسن های تولیدی این کشورها و هر گونه واکسن تولید شده از سوی مراکز غیرقابل اعتماد، به واسطه گری کشور ثالث نیز وارد کشور نشده و برخی واکسنهای مربوط به ساز و کار کوواکس نیز که ماهیت مورد شبهه و مشکوک به ارتباط با جریانات کاملا مسئله دار بینالمللی دارد، خریداری نشود.".
برخی هم مثل دکتر پیام طبرسی از اعضای کمیته علمی در تلویزیون گفتند که تصمیم رهبری درست بوده و در مورد فناوری mRNA تردید ایجاد کردند.
اگر گفته شود که ما آن زمان اطلاعات الان را نداشتیم، نامه را نخوانده امضا کردیم، متخصص ژنتیک، واکسن، داروسازو… نبودیم و …، باید گفت که شما به عنوان چشم پزشک، رادیولوژیست و جراح عروق و … لازم نبود که در مورد فناوری mRNA و واکسن به ابن شکل نظر دهید.کافی بود تذکر دهید تا فقط مسیر علمی دنبال شود. در واقع مشکل این نبود که از واکسن و mRNA و… خبر نداشتند، بلکه مشکل اینجا بود که بر خلاف آموخته ها و تعهدشان برای نجات جان انسانها، از مسیر علمی پیروری نکردند.
در این مدت صدا و سیما مدام علیه واکسنmRNA گزارش تهیه می کرد. در نامه دکتر علویان رئیس وقت نظام پزشکی تهران به رئیس صدا و سیما (مرداد ۱۴۰۰) آمده بود که
«در تاریخ ۲۰ دی ماه ۹۹ خبرنگار نامبرده شجاعت مقام رهبری را در ممنوعیت ورود واکسنهای آمریکایی و انگلیسی ستود درحالیکه در برنامه مورخه ۲۷ مرداد ۱۴۰۰ موضوع ممنوعیت واردات واکسن خارجی را از جانب مقام رهبری یک دروغ آشکار خواند»
دقت داریم که این سخنان رهبری زمانی انجام شد که واکسن فایزر، تا آن زمان در آمریکا، انگلستان، اتحادیه اروپا و ۲۱ کشور دیگر تایید (اضطراری)شده بود (چندین رگولاتور معتبر دنیا). روند تایید آن توسط سازمان غذا و داروی آمریکا کاملا شفاف بود. بیش از شش میلیون دز از آن به همراه مودرنا تا آن زمان فقط در آمریکا تزریق شده بود. فایزر تنها واکسنی بود که آن زمان سازمان بهداشت جهانی آن را تایید کرده بود.
به نظر من یکی از مهمترین مثالهای دخالت سیاست در علم که به صورت بارز منجر به بی اعتمادی به علم و بازی با سلامت و جان مردم شد، تصمیم عدم ورود واکسن از کشورهای خاص به ایران بود و این بی اعتمادیِ به علم و ضرر و زیان فعلی و آتی آن، صرف نظر از میزان واکسنی است که میتوانست از این راه وارد شود. ما این موضوع را در مقاله BMJ Opinion هم متذکر شدیم.
مطالعات از کشورهای مختلف، همسو با هم نشان دادند که واکسنهای mRNA، در مقایسه با دیگر پلتفورمها و از جمله ویروس غیر فعال، تاثیرگذاری بیشتری در برابر واریانتهای مختلف و همین طور انتقال ویروس دارند و از طرفی کمتر از دیگر پلتفورمها تحت تاثیر گذشت زمان (waning immunity) قرار میگیرند. برتری واکسنهای mRNA توسط انجمنهای علمی ویروسشناسی و ایمونولوژی در داخل کشور هم عنوان شد. محققین چینی نیز در یک مقاله متاآنالیز در BMJ برتری این واکسنها را هم به عنوان واکسیناسیون اولیه و هم برای دز بوستر نشان دادند.
ایران به دلایل متعددی که برخی از آنها به راحتی میتوانست حل شود و اصلا اتفاق هم نیفتد، واکسیناسیون را دیرتر شروع و با سرعت کندتر ادامه داد. ایران همچنین از واکسنهای با تاثیرگذاری بیشتر استفاده نکرد.
ما در پروژه ای نشان دادیم که در مقایسه با تعداد مرگ در دو سال اول پاندمی در ایران، اگر ایران واکسیناسیون کووید-۱۹ خود را طبق مدل ترکیه انجام میداد (از نظر شروع و سرعت پیشبرد)، این احتمالا میتوانست، ۵۰ هزار مورد مرگ بیشتری ناشی از کووید-۱۹ را پیشگیری کند. (فاصله اطمینان ۹۵٪ بین ۳۸۱۰۰ تا ۵۳۵۰۰)
متاسفانه هماکنون نیز مردم ایران از وجود واکسنهای چند ظرفیتی mRNA محروم هستند.
@Scientometric
Telegram
Scientometrics
👍106😢24👎19👏8🤯5❤3
گامهای کشف رابطه علیتی در پادکست فیلکست
به نظر شما بین شخصبت افراد و موارد دیگر مثل انجام قتل و … و نور ماه و یا کامل شدن ماه و … ارتباطی وجود دارد؟
در این قسمت از پادکست (لینک) با نام قاتلین مهتابی (قسمت دوم نفرین ماه)، به این جمله اشاره میشود که correlation is not causation و این یعنی وجود رابطه یا association حتما به معنای رابطه علیتی نیست. در ادامه هم به جمله ای از استاد ملک زاده اشاره میشود که برای این که یک جمله در علم پزشکی گفته شود که تریاک سرطان زاست بیش از پنجاه سال تحقیق شد.(لینک فایل سخنرانی)
از مهمانان این برنامه این پادکست، استاد اکبر فتوحی از علوم پزشکی تهران هستند که به توضیح چگونگی رسیدن به رابطه علیتی میپردازند و من خلاصهای از آن را اینجا قرار میدهم:
رابطه آماری معنادر به نوعی مشخص میکند که رابطه دیده شده بعید است ناشی از شانس باشد. پس فقط یک پیام اینجا وجود دارد و آن این که این رابطه شانسی نبوده ولی این به معنای وجود رابطه علیتی نیست.
در کشف رابطه علّیِ بین دو متغیر، ابتدا باید بررسی کرد که یک رابطه بین دو متغیر وجود دارد یا خیر؟
رابطه (Association)، با تکنیک های آماری مختلفی بررسی میشود که یکی از آنها بررسی همبستگی یا همان correlation است. موارد دیگری هم برای بررسی اختلاف یا Difference و همین طور تخمین یا پیش بینی یا Regression نیز وجود دارد.
اما این پایان کار نیست. هنوز نمیتوان گفت این رابطه دیده شده حتما علیتی است. دو مورد دیگر باید بررسی شود. یکی وجود خطاهای سیستماتیک و دیگری وجود رابطه مخدوشگر بین منغیرها.
باید وجود خطاهای سیستماتیک یا منظم را (در نمونه گیری و یا اندازه گیری) هم بررسی کرد. وجود این خطاها باعث میشود که اگر ما آزمایش یا مطالعهمان را هزار (یا به هر تعداد) هم تکرار کنیم رابطه معنادار را ببینیم که ناشی از شانس نباشد (معنادار) اما این بواسطه وجود آن خطا بوده نه وجود یک رابطه علیتی.
مثلا (خطار در نمونه گیری)، واکسن کووید را به افراد شاغل در مشاغل کم خطر بزنیم و بعد نتیجه بگیریم که واکسن ابتلا به کووید را کاهش میدهد. یا مثلا (خطا در اندازه گیری)، در افراد واکسن زده کمتر دنبال ابتلا به کووید بگردیم تا در افراد واکسن نزده.
همان طور که گفته شد این خطاها سیستماتیک هستند و ربطی به حجم نمونه ندارند. اقدام موثر برای حذف این خطاها، استفاده از کارآزمایی بالینی است.
در نهایت باید وجود رابطه مخدوشگر را نیز بررسی کرد. ممکن است رابطه ای کشف شود که ناشی از شانس نباشد (P value معنادار) و ما دچار خطاهای نمونه گیری و اندازه گیری هم نشده باشیم. اما هنوز نمیتوان رابطه علیتی را ادعا کرد. باید فاکتور مخدوش کنندگی را هم بررسی کرد.
ممکن است بین رابطه دو متغیر، یک متغیر سوم دیگری وجود داشته باشد، که رابطه آنها را تحت تاثیر قرار میدهد یا کمتر یا بیشتر میکند و یا اصلا باعث میشود رابطه آنها پنهان شود. مثلا در مطالعهای ممکن است دیده شود که افرادی که قهوه مصرف میکنند بیشتر به سرطان مبتلا میشوند. اما در بررسی بیشتر متوجه شویم که این به خاطر این بوده که این افراد معمولا مصرف سیگار بیشتری هم داشتهاند.
بالاخره بعد از همه اینها، باید دقت کنیم که برای تایید وجود یک رابطه، معمولا نمیتوان فقط به یک مطالعه تکیه کرد و باید مطالعات دیگر هم انجام شود.
ما حتی برای این که بگوییم بین دو متغیر یک رابطه علیتی وجود ندارد هم معمولا نیاز به شواهد داریم.(Absence of evidence is not evidence of absence). احتمالا این پست را با دسترسی به فایل مصاحبه استاد فتوحی از طریق کانال تلگرام فیلکست کاملتر خواهم کرد.
به روز رسانی: فایل صحبتهای کامل جناب دکتر فتوحی از اینجا در دسترس است.
برای مطالعه بیشتر و کامل در مورد موضوع رابطه علیتی میتوانید از رفرنس زیر استفاده کنید:
https://www.hsph.harvard.edu/miguel-hernan/causal-inference-book/
@Scientometric
به نظر شما بین شخصبت افراد و موارد دیگر مثل انجام قتل و … و نور ماه و یا کامل شدن ماه و … ارتباطی وجود دارد؟
در این قسمت از پادکست (لینک) با نام قاتلین مهتابی (قسمت دوم نفرین ماه)، به این جمله اشاره میشود که correlation is not causation و این یعنی وجود رابطه یا association حتما به معنای رابطه علیتی نیست. در ادامه هم به جمله ای از استاد ملک زاده اشاره میشود که برای این که یک جمله در علم پزشکی گفته شود که تریاک سرطان زاست بیش از پنجاه سال تحقیق شد.(لینک فایل سخنرانی)
از مهمانان این برنامه این پادکست، استاد اکبر فتوحی از علوم پزشکی تهران هستند که به توضیح چگونگی رسیدن به رابطه علیتی میپردازند و من خلاصهای از آن را اینجا قرار میدهم:
رابطه آماری معنادر به نوعی مشخص میکند که رابطه دیده شده بعید است ناشی از شانس باشد. پس فقط یک پیام اینجا وجود دارد و آن این که این رابطه شانسی نبوده ولی این به معنای وجود رابطه علیتی نیست.
در کشف رابطه علّیِ بین دو متغیر، ابتدا باید بررسی کرد که یک رابطه بین دو متغیر وجود دارد یا خیر؟
رابطه (Association)، با تکنیک های آماری مختلفی بررسی میشود که یکی از آنها بررسی همبستگی یا همان correlation است. موارد دیگری هم برای بررسی اختلاف یا Difference و همین طور تخمین یا پیش بینی یا Regression نیز وجود دارد.
اما این پایان کار نیست. هنوز نمیتوان گفت این رابطه دیده شده حتما علیتی است. دو مورد دیگر باید بررسی شود. یکی وجود خطاهای سیستماتیک و دیگری وجود رابطه مخدوشگر بین منغیرها.
باید وجود خطاهای سیستماتیک یا منظم را (در نمونه گیری و یا اندازه گیری) هم بررسی کرد. وجود این خطاها باعث میشود که اگر ما آزمایش یا مطالعهمان را هزار (یا به هر تعداد) هم تکرار کنیم رابطه معنادار را ببینیم که ناشی از شانس نباشد (معنادار) اما این بواسطه وجود آن خطا بوده نه وجود یک رابطه علیتی.
مثلا (خطار در نمونه گیری)، واکسن کووید را به افراد شاغل در مشاغل کم خطر بزنیم و بعد نتیجه بگیریم که واکسن ابتلا به کووید را کاهش میدهد. یا مثلا (خطا در اندازه گیری)، در افراد واکسن زده کمتر دنبال ابتلا به کووید بگردیم تا در افراد واکسن نزده.
همان طور که گفته شد این خطاها سیستماتیک هستند و ربطی به حجم نمونه ندارند. اقدام موثر برای حذف این خطاها، استفاده از کارآزمایی بالینی است.
در نهایت باید وجود رابطه مخدوشگر را نیز بررسی کرد. ممکن است رابطه ای کشف شود که ناشی از شانس نباشد (P value معنادار) و ما دچار خطاهای نمونه گیری و اندازه گیری هم نشده باشیم. اما هنوز نمیتوان رابطه علیتی را ادعا کرد. باید فاکتور مخدوش کنندگی را هم بررسی کرد.
ممکن است بین رابطه دو متغیر، یک متغیر سوم دیگری وجود داشته باشد، که رابطه آنها را تحت تاثیر قرار میدهد یا کمتر یا بیشتر میکند و یا اصلا باعث میشود رابطه آنها پنهان شود. مثلا در مطالعهای ممکن است دیده شود که افرادی که قهوه مصرف میکنند بیشتر به سرطان مبتلا میشوند. اما در بررسی بیشتر متوجه شویم که این به خاطر این بوده که این افراد معمولا مصرف سیگار بیشتری هم داشتهاند.
بالاخره بعد از همه اینها، باید دقت کنیم که برای تایید وجود یک رابطه، معمولا نمیتوان فقط به یک مطالعه تکیه کرد و باید مطالعات دیگر هم انجام شود.
ما حتی برای این که بگوییم بین دو متغیر یک رابطه علیتی وجود ندارد هم معمولا نیاز به شواهد داریم.(Absence of evidence is not evidence of absence). احتمالا این پست را با دسترسی به فایل مصاحبه استاد فتوحی از طریق کانال تلگرام فیلکست کاملتر خواهم کرد.
به روز رسانی: فایل صحبتهای کامل جناب دکتر فتوحی از اینجا در دسترس است.
برای مطالعه بیشتر و کامل در مورد موضوع رابطه علیتی میتوانید از رفرنس زیر استفاده کنید:
https://www.hsph.harvard.edu/miguel-hernan/causal-inference-book/
@Scientometric
Castbox
Best free podcast app for Apple iOS and Android | Let words move you
Millions of podcasts for all topics. Listen to the best free podcast on Android, Apple iOS, Amazon Alexa, Google Home, Carplay, Android Auto, PC. Create...
👍25👏9
Scientometrics
در یک ماه گذشته، ۴ مقاله از مقالات وزیر علوم (محمد علی زلفیگل) رترکت (ابطال) شده است. سه مقاله از مجله ی RSC Advances و یک مقاله از مجله ی New Journal of Chemistry بوده اند. این چهار مقاله که در سالهای 2015 تا 2017 منتشر شدهاند، حالا همگی در یک ماه گذشته…
سال قبل بود که مجله ی RSC Advances چهار مقاله از وزیر علوم را ابطال (retract) کرد.
این مجله حالا از یک گروه دیگر از محققین ایرانی شش مقاله را ابطال و بازپس گیری کرده است.
https://doi.org/10.1039/D3RA90131A
https://doi.org/10.1039/D3RA90130K
https://doi.org/10.1039/D3RA90132G
https://doi.org/10.1039/D3RA90127K
https://doi.org/10.1039/D3RA90128A
https://doi.org/10.1039/D3RA90129G
دلایل ابطال در هر لینک مفصلا شرح داده شده است. این دلایل به صورت کلی بر اساس دادگان Retraction Watch به شرح زیر است:
Concerns/Issues about Third Party Involvement
Duplication of Data
Duplication of Image
Unreliable Data
Unreliable Results
این مجله حالا از یک گروه دیگر از محققین ایرانی شش مقاله را ابطال و بازپس گیری کرده است.
https://doi.org/10.1039/D3RA90131A
https://doi.org/10.1039/D3RA90130K
https://doi.org/10.1039/D3RA90132G
https://doi.org/10.1039/D3RA90127K
https://doi.org/10.1039/D3RA90128A
https://doi.org/10.1039/D3RA90129G
دلایل ابطال در هر لینک مفصلا شرح داده شده است. این دلایل به صورت کلی بر اساس دادگان Retraction Watch به شرح زیر است:
Concerns/Issues about Third Party Involvement
Duplication of Data
Duplication of Image
Unreliable Data
Unreliable Results
pubs.rsc.org
Retraction: Synthesis, characterization and cytotoxicity evaluation of a novel magnetic nanocomposite with iron oxide deposited…
Retraction of ‘Synthesis, characterization and cytotoxicity evaluation of a novel magnetic nanocomposite with iron oxide deposited on cellulose nanofibers with nickel (Fe3O4@NFC@ONSM-Ni)’ by Pouya Ghamari kargar et al., RSC Adv., 2021, 11, 17413–17430, h…
😁26👍6😢4❤2
Telegram
Scientometrics
میزان ارجاع به خود یا همان self-citation برای کشورهای مختلف چگونه است؟
وضعیت ارجاع به خود برای ۵۰ کشور با حداقل ۱۰۰ هزار مقاله در فاصله زمانی بین ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۹ بررسی شده است.
برای ۳۸ کشور روند ارجاع به خود در طول این ۲۴ سال کاهشی بوده است. اما برای ۱۲ کشور دیگر این روند افزایشی بوده است. این کشورها شامل کلمبیا، مصر، اندونزی، ایران، ایتالیا، مالزی، پاکستان، رومانی، روسیه، عربستان، تایلند و اکراین بودهاند.
محقققن نتیجه گرفتهاند که این الگوی مربوط به خودارجاعی در این ۱۲ کشور ناشی از سیاستهایی است که مستقیم یا غیر مستقیم به تشویق محققین به دریافت ارجاع بیشتر میپردازد. اگر چه این سیاست در ۳۸ کشور دیگر بررسی نشده است.
در قسمت بحث مقاله به صورت اختصاصی این ۱۲ کشور مورد بررسی قرار گرفتهاند.
یک نقل قولی برای ایران آمده است به این صورت که "حکومت، سیاستهای پژوهشی (فقط با اهداف کوتاه مدت و بدون آینده نگری) را برای دانشگاهها وضع کرده است که تنها هدف آن افزایش تعداد مقالات بوده است. (بدون توجه به نیازی که صنعت و تکنولوژی کشور دارد).
این برای این بوده که بتواند از آن برای تبلیغات (پروپاگاندا) برای نشان دادن پیشرفت در خودکفایی فناوری و پوشاندن کاستیهای قابل توجه اش که ناشی از دهه ها انزوا به دلیل سیاستهای بین المللی بوده استفاده کند.".
اشاره شده است که در ایران هم مثل سایر کشورها، سیاست دولت در آموزش عالی، ارتقای اساتید و فارغ التحصیلی دانشجویان را منوط به انتشار مقالات در مجلات علمی میکند.
همین طور به میزان بالای ابطال مقالات محققین ایرانی نیز اینجا اشاره شده است.
مقاله در PLOS ONE
گزارش از مقاله در Nature
به روز رسانی: برای درک بهتر دو روش استفاده شده برای بررسی country self-citation اینجا را ببینید.
@Scientometric
وضعیت ارجاع به خود برای ۵۰ کشور با حداقل ۱۰۰ هزار مقاله در فاصله زمانی بین ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۹ بررسی شده است.
برای ۳۸ کشور روند ارجاع به خود در طول این ۲۴ سال کاهشی بوده است. اما برای ۱۲ کشور دیگر این روند افزایشی بوده است. این کشورها شامل کلمبیا، مصر، اندونزی، ایران، ایتالیا، مالزی، پاکستان، رومانی، روسیه، عربستان، تایلند و اکراین بودهاند.
محقققن نتیجه گرفتهاند که این الگوی مربوط به خودارجاعی در این ۱۲ کشور ناشی از سیاستهایی است که مستقیم یا غیر مستقیم به تشویق محققین به دریافت ارجاع بیشتر میپردازد. اگر چه این سیاست در ۳۸ کشور دیگر بررسی نشده است.
در قسمت بحث مقاله به صورت اختصاصی این ۱۲ کشور مورد بررسی قرار گرفتهاند.
یک نقل قولی برای ایران آمده است به این صورت که "حکومت، سیاستهای پژوهشی (فقط با اهداف کوتاه مدت و بدون آینده نگری) را برای دانشگاهها وضع کرده است که تنها هدف آن افزایش تعداد مقالات بوده است. (بدون توجه به نیازی که صنعت و تکنولوژی کشور دارد).
این برای این بوده که بتواند از آن برای تبلیغات (پروپاگاندا) برای نشان دادن پیشرفت در خودکفایی فناوری و پوشاندن کاستیهای قابل توجه اش که ناشی از دهه ها انزوا به دلیل سیاستهای بین المللی بوده استفاده کند.".
اشاره شده است که در ایران هم مثل سایر کشورها، سیاست دولت در آموزش عالی، ارتقای اساتید و فارغ التحصیلی دانشجویان را منوط به انتشار مقالات در مجلات علمی میکند.
همین طور به میزان بالای ابطال مقالات محققین ایرانی نیز اینجا اشاره شده است.
مقاله در PLOS ONE
گزارش از مقاله در Nature
به روز رسانی: برای درک بهتر دو روش استفاده شده برای بررسی country self-citation اینجا را ببینید.
@Scientometric
👍58❤2👎2🔥2🥰1
در مورد عربستان از برخی پستهای قبلی ساینتومتریکس:
از کشورهایی است که روند خودارجاعی یا Self-citation در آن رو به افزایش است. (همانند ایران)
https://t.me/scientometric/6700
بعد از تایلند و در فاصله ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۲ بیشترین رشد را برای محققین با سرعت بالای نشر مقاله داشته است. به صورت کلی ایران در رتبه ۱۲ است.
https://t.me/scientometric/6655
از کشورهای با بیشترین نسبت تعداد مقاله ابطال شده در دو دهه گذشته است (رکورد دار)
ایران از این نظر در رتبه هفتم است. (بدون در نظر گرفتن فاصله زمانی نشر مقاله تا رترکت آن)
https://t.me/scientometric/6652
برخی دانشگاههای عربستان با پرداخت پول و دیگر مزایا به دانشمندان برتر جهان از آنها میخواهند تا افلیشین اصلی خود را به عربستان تغییر دهند.
بعد از مشخص شدن این موضوع، تعداد محققین مربوط به عربستان نزدیک به 30 مورد نسبت به سال قبل کاهش داشته است.
https://t.me/scientometric/6612
https://t.me/scientometric/6304
نسبت تعداد مقالات ایران به عربستان از نزدیک به شش برابر در ۲۰۰۸ به ۱/۶ برابر در ۲۰۲۱ رسیده است. تعداد مقالات ایران و عربستان به کمترین میزان تفاوت خود در ۱۹ سال گذشته رسیده است.
https://t.me/scientometric/5952
از سرمقاله لنست: اگر چین را در نظر نگیریم، بیشترین تعداد اعدام در ۲۰۲۲ در ایران بوده و ۹۳% از کل اعدام های دنیا هم در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا بوده است. از ۳۲۵ اعدام مرتبط با مواد مخدر در ۲۰۲۲، ۲۵۵ مورد در ایران و ۵۷ مورد در عربستان بوده است.
https://t.me/scientometric/6310
از کشورهایی است که روند خودارجاعی یا Self-citation در آن رو به افزایش است. (همانند ایران)
https://t.me/scientometric/6700
بعد از تایلند و در فاصله ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۲ بیشترین رشد را برای محققین با سرعت بالای نشر مقاله داشته است. به صورت کلی ایران در رتبه ۱۲ است.
https://t.me/scientometric/6655
از کشورهای با بیشترین نسبت تعداد مقاله ابطال شده در دو دهه گذشته است (رکورد دار)
ایران از این نظر در رتبه هفتم است. (بدون در نظر گرفتن فاصله زمانی نشر مقاله تا رترکت آن)
https://t.me/scientometric/6652
برخی دانشگاههای عربستان با پرداخت پول و دیگر مزایا به دانشمندان برتر جهان از آنها میخواهند تا افلیشین اصلی خود را به عربستان تغییر دهند.
بعد از مشخص شدن این موضوع، تعداد محققین مربوط به عربستان نزدیک به 30 مورد نسبت به سال قبل کاهش داشته است.
https://t.me/scientometric/6612
https://t.me/scientometric/6304
نسبت تعداد مقالات ایران به عربستان از نزدیک به شش برابر در ۲۰۰۸ به ۱/۶ برابر در ۲۰۲۱ رسیده است. تعداد مقالات ایران و عربستان به کمترین میزان تفاوت خود در ۱۹ سال گذشته رسیده است.
https://t.me/scientometric/5952
از سرمقاله لنست: اگر چین را در نظر نگیریم، بیشترین تعداد اعدام در ۲۰۲۲ در ایران بوده و ۹۳% از کل اعدام های دنیا هم در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا بوده است. از ۳۲۵ اعدام مرتبط با مواد مخدر در ۲۰۲۲، ۲۵۵ مورد در ایران و ۵۷ مورد در عربستان بوده است.
https://t.me/scientometric/6310
🤯16👍4👎4❤1💔1