ارتباط ترک سیگار با کاهش میزان مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی و عروقی، تنفسی و سرطان به چه صورت است؟
برای پاسخ به این سوال، میزان مرگ و میر مربوطه در افراد سیگاریِ سابق را میتوان با میزان مرگ و میر افرادی که هنوز مصرف سیگار را ادامه میدهند و یا افرادی که هرگز مصرف سیگار نداشتهاند، مقایسه کرد و مقایسه میتواند در بازههای زمانی مختلف بعد از ترک سیگار مثلا ده سال اول، دوم سوم و… انجام شود. پژوهشی که در مجلهی JAMA Intern Med منتشر شده (لینک) سعیکرده تا با بررسی بیش از ۴۰۰ هزار نفر در آمریکا این سوال را پاسخ دهد.
در بین افرادی که قبلا سیگار استفاده میکردهاند ولی الان مصرف سیگار را ترک کردهاند:
- برای دهه اول بعد از ترک سیگار، مرگ و میر اضافهی ناشی از بیماریهای قلبی و عروقی تقریبا یک سوم افرادی بوده است که مصرف سیگار را ادامه دادهاند.
- برای سالهای ۲۰ تا ۲۹ بعد از ترک سیگار، میزان مرگ و میر اضافه ناشی از بیماریهای قلبی و عروقی، مشابه با این میزان در افرادی بوده که هرگز مصرف سیگار نداشتهاند. احتمالا خطر ناشی از بیماری های قلبی و عروقی، تا بیست سال بعد از ترک سیگار بالا میماند.
- برای دهه اول بعد از ترک سیگار، مرگ و میر اضافه ناشی از سرطان و بیماریهای تنفسی، کمتر از نیمی از این میزان در افرادی بوده است که مصرف سیگار را ادامه دادهاند.
- اگر چه مرگ اضافهی ناشی از سرطان و بیماریهای تنفسی، به مقدار متوسط، حتی تا بیشتر از ۳۰ سال بعد از قطع مصرف سیگار هم دیده شده اما برای آن، کاهش ۹۰ درصدی در مقایسه با افرادی که مصرف سیگار را ادامه میدهند، دیده شده است.
افراد سیگاری سابق در این مطالعه کسانی بودهاند که حداقل پنح سال سابقه مصرف سیگار داشتهاند و حداقل یکسال از ترک سیگار آنها گذشته بوده است.
پژوهش ها (لینک) نشان میدهند میزان اثر ترک سیگار بر کاهش مرگ به سن شما بستگی دارد، اما فکر نکنید که خیلی دیر شده است! ترک سیگار در هر سنی، مرگ ناشی از سیگار را به شکل قابل توجهی کم میکند.
یک مطالعه روی زنان بریتانیایی نشان داده است که ترک سیگار قبل از ۴۰ سالگی، بیش از ۹۰ درصد از خطر مرگ اضافه را کاهش میدهد. البته که نمردن تنها مزیت ترک سیگار نیست، اما حتما یکی از مزایای خوب آن است!
از هر ده مرگی که در دنیا رخ میدهد، بیشتر از یک مورد را میتوان به مصرف سیگار نسبت داد و در اکثریت موارد (۸۷٪)، مرگ ناشی از سیگار مربوط به افرادی بوده که هرگز سیگار را ترک نکرده اند.
توضیحات بیشتر:
https://t.me/scientometric/6627
برای پاسخ به این سوال، میزان مرگ و میر مربوطه در افراد سیگاریِ سابق را میتوان با میزان مرگ و میر افرادی که هنوز مصرف سیگار را ادامه میدهند و یا افرادی که هرگز مصرف سیگار نداشتهاند، مقایسه کرد و مقایسه میتواند در بازههای زمانی مختلف بعد از ترک سیگار مثلا ده سال اول، دوم سوم و… انجام شود. پژوهشی که در مجلهی JAMA Intern Med منتشر شده (لینک) سعیکرده تا با بررسی بیش از ۴۰۰ هزار نفر در آمریکا این سوال را پاسخ دهد.
در بین افرادی که قبلا سیگار استفاده میکردهاند ولی الان مصرف سیگار را ترک کردهاند:
- برای دهه اول بعد از ترک سیگار، مرگ و میر اضافهی ناشی از بیماریهای قلبی و عروقی تقریبا یک سوم افرادی بوده است که مصرف سیگار را ادامه دادهاند.
- برای سالهای ۲۰ تا ۲۹ بعد از ترک سیگار، میزان مرگ و میر اضافه ناشی از بیماریهای قلبی و عروقی، مشابه با این میزان در افرادی بوده که هرگز مصرف سیگار نداشتهاند. احتمالا خطر ناشی از بیماری های قلبی و عروقی، تا بیست سال بعد از ترک سیگار بالا میماند.
- برای دهه اول بعد از ترک سیگار، مرگ و میر اضافه ناشی از سرطان و بیماریهای تنفسی، کمتر از نیمی از این میزان در افرادی بوده است که مصرف سیگار را ادامه دادهاند.
- اگر چه مرگ اضافهی ناشی از سرطان و بیماریهای تنفسی، به مقدار متوسط، حتی تا بیشتر از ۳۰ سال بعد از قطع مصرف سیگار هم دیده شده اما برای آن، کاهش ۹۰ درصدی در مقایسه با افرادی که مصرف سیگار را ادامه میدهند، دیده شده است.
افراد سیگاری سابق در این مطالعه کسانی بودهاند که حداقل پنح سال سابقه مصرف سیگار داشتهاند و حداقل یکسال از ترک سیگار آنها گذشته بوده است.
پژوهش ها (لینک) نشان میدهند میزان اثر ترک سیگار بر کاهش مرگ به سن شما بستگی دارد، اما فکر نکنید که خیلی دیر شده است! ترک سیگار در هر سنی، مرگ ناشی از سیگار را به شکل قابل توجهی کم میکند.
یک مطالعه روی زنان بریتانیایی نشان داده است که ترک سیگار قبل از ۴۰ سالگی، بیش از ۹۰ درصد از خطر مرگ اضافه را کاهش میدهد. البته که نمردن تنها مزیت ترک سیگار نیست، اما حتما یکی از مزایای خوب آن است!
از هر ده مرگی که در دنیا رخ میدهد، بیشتر از یک مورد را میتوان به مصرف سیگار نسبت داد و در اکثریت موارد (۸۷٪)، مرگ ناشی از سیگار مربوط به افرادی بوده که هرگز سیگار را ترک نکرده اند.
توضیحات بیشتر:
https://t.me/scientometric/6627
👍28👏5❤3👌1
فکر می کنید بتوانید با هوش مصنوعی، وضعیت چند سال آینده خود را حداقل از برخی جهات مثل مرگ و ... پیش بینی کنید؟
محققین الگوریتمی را طراحی کردهاند که میتواند وضعیت سلامتی، درآمد و احتمال مرگ زودرس را پیشبینی کند! این الگوریتم بر اساس وقایع زندگی میلیونها نفر در دانمارک آموزش دیده تا از ترتیب و توالی وقایع زندگی برای پیشبینی استفاده کند و جالب این که توانسته به طرز شگفت آوری هم دقیق عمل کند.
محققین در طراحی این مدل هوش مصنوعی که life2vec نامیده می شود، از large language models استفاده کرده اند. مشابه آنچه در ChatGPT استفاده میشود.
داده های لازم برای آموزش مدل (شامل وضعیت شغل، در آمد، سلامت، بستری بیمارستان و ...) مربوط به تقرییا ۶ میلیون شهروند دانمارک بوده است. این داده ها برای هر رویداد و برای هر فرد، به شکل یک جمله در آمده است. برای مثال : "در آگوست 2010، اگنس، 30000 کرون دانمارک به عنوان ماما در بیمارستانی در کپنهاگ به دست آورد."
به این ترتیب وقایع مربوط به زندگی هر فرد در یک جدول زمانی به صورت دیجیتالی مرتب شده است. حالا مثلا مشابه ChatGPT که کلمات بعدی را در جمله پیشبینی می کند، اینجا هم رویدادهای بعدی برای فرد پیشبینی میشود.
داده ها برای آموزش مدل مربوط به سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶ بوده است. در مرحله ی بعد، محققین از این مدل برای پیشبینی مرگ فرد تا سال ۲۰۲۰ استفاده کرده و در واقع به این پرسش پاسخ دادهاند که آیا تا سال ۲۰۲۰ فردی در لیست افراد فوت شده در دانمارک قرار داشته است یا خیر؟ مدل توانسته تا با دقت ۷۸% به این سوال پاسخ دهد.
اشتباهات مدل در تشخیص مرگ، بیشتر مربوط به تصادفها و حملات قلبی بوده است. مدل همین طور توانسته تا فاکتورهایی را نیز به عنوان پیشبینی کننده مرگ زودرس مشخص کند مثل داشتن در آمد کم، مشکلات سلامت روان و تشخیص های روان پزشکی و جنیست مرد.
این مدل که همچنین قادر بوده برخی دیگر از جنبه های زندگی افراد را پیش بینی کند، شاید در آینده با کاملتر شدن بتواند برای تشخیص خطر بروز بیماری برای یک فرد کمک کننده باشد که البته سوالات زیادی در مورد حفظ حریم شخصی و اطلاعات خصوصی افراد به وجود می آورد. از طرفی این مدل با استفاده از داده های شهروندان دانمارکی بوده و لازم است تا بر روی بقیه جمعیت ها بررسی شود.
نتایج مطالعه مربوط به این الگوریتم در مجله ی Nature Computational Science منتشر شده است و از اینجا هم می توانید گزارش ساینس را در این مورد ببینید.
@Scientometric
محققین الگوریتمی را طراحی کردهاند که میتواند وضعیت سلامتی، درآمد و احتمال مرگ زودرس را پیشبینی کند! این الگوریتم بر اساس وقایع زندگی میلیونها نفر در دانمارک آموزش دیده تا از ترتیب و توالی وقایع زندگی برای پیشبینی استفاده کند و جالب این که توانسته به طرز شگفت آوری هم دقیق عمل کند.
محققین در طراحی این مدل هوش مصنوعی که life2vec نامیده می شود، از large language models استفاده کرده اند. مشابه آنچه در ChatGPT استفاده میشود.
داده های لازم برای آموزش مدل (شامل وضعیت شغل، در آمد، سلامت، بستری بیمارستان و ...) مربوط به تقرییا ۶ میلیون شهروند دانمارک بوده است. این داده ها برای هر رویداد و برای هر فرد، به شکل یک جمله در آمده است. برای مثال : "در آگوست 2010، اگنس، 30000 کرون دانمارک به عنوان ماما در بیمارستانی در کپنهاگ به دست آورد."
به این ترتیب وقایع مربوط به زندگی هر فرد در یک جدول زمانی به صورت دیجیتالی مرتب شده است. حالا مثلا مشابه ChatGPT که کلمات بعدی را در جمله پیشبینی می کند، اینجا هم رویدادهای بعدی برای فرد پیشبینی میشود.
داده ها برای آموزش مدل مربوط به سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶ بوده است. در مرحله ی بعد، محققین از این مدل برای پیشبینی مرگ فرد تا سال ۲۰۲۰ استفاده کرده و در واقع به این پرسش پاسخ دادهاند که آیا تا سال ۲۰۲۰ فردی در لیست افراد فوت شده در دانمارک قرار داشته است یا خیر؟ مدل توانسته تا با دقت ۷۸% به این سوال پاسخ دهد.
اشتباهات مدل در تشخیص مرگ، بیشتر مربوط به تصادفها و حملات قلبی بوده است. مدل همین طور توانسته تا فاکتورهایی را نیز به عنوان پیشبینی کننده مرگ زودرس مشخص کند مثل داشتن در آمد کم، مشکلات سلامت روان و تشخیص های روان پزشکی و جنیست مرد.
این مدل که همچنین قادر بوده برخی دیگر از جنبه های زندگی افراد را پیش بینی کند، شاید در آینده با کاملتر شدن بتواند برای تشخیص خطر بروز بیماری برای یک فرد کمک کننده باشد که البته سوالات زیادی در مورد حفظ حریم شخصی و اطلاعات خصوصی افراد به وجود می آورد. از طرفی این مدل با استفاده از داده های شهروندان دانمارکی بوده و لازم است تا بر روی بقیه جمعیت ها بررسی شود.
نتایج مطالعه مربوط به این الگوریتم در مجله ی Nature Computational Science منتشر شده است و از اینجا هم می توانید گزارش ساینس را در این مورد ببینید.
@Scientometric
Nature
Using sequences of life-events to predict human lives
Nature Computational Science - Using registry data from Denmark, Lehmann et al. create individual-level trajectories of events related to health, education, occupation, income and address, and also...
👍20❤12
من قبلا گزارش مجله نیچر در مورد رشد نسبت مقالات ابطال و باز پسگیری شده (Retracted) را در کانال گذاشته بودم (اینجا)
بر این اساس نسبت مقالات ابطال و بازپس گیری شده به کل مقالات در هر سال روند صعودی داشته و در مجموع در ۲۰ سال گذشته، به ترتیب کشورهای عربستان، پاکستان، روسیه، چین، مصر، مالزی، ایران و هند، هشت کشور اول در این زمینه بودهاند.
متاسفانه در گزارش نیچر، به فاکتور زمان بین نشر مقاله تا زمان بازپسگیری احتمالی آن توجهی نشده است (Lag Time). هر چند در سالهای اخیر میزان ابطال مقالات بیشتر شده اما به نظر میرسد همچنان این زمانی که ذکر کردم، فاکتور مهمی باشد. من این موضوع را با نویسنده گزارش نیچر درمیان گذاشتم و هر چند صحبت من را کامل نپذیرفت، اما به هر حال دو نمودار دیگر در اختیار گذاشت (خارج از گزارش) که میتواند کمک کننده باشد.
نمودار اول (اینجا) مربوط به نسبت مقالات ابطال شده در هر سال برای هر کدام از این ۸ کشور است که با آن میتوان روند را مقایسه کرد. اینجا هم باید دقت داشت که تعداد بیشتری از مقالات منتشر شده برای سالهای اخیر نسبت به سالهای دورتر ممکن است در آینده ابطال شود و این نسبت و روند تغییر کند. این مخصوصا برای کشورهای با نشر تعداد زیاد مقاله تاثیر بیشتر دارد. مثل چین که در ۲۰۲۲ برای اولین بار بیش از یک میلیون مقاله داشت.
در نمودار دوم (اینجا) نسبت مقالات رترکت شده این هشت کشور در دو بازه زمانی بررسی شده است: یکی ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۷ یعنی ۱۵ سال و دیگری ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ یعنی پنج سال. در دوره پانزده ساله اول رتبه ایران دوم است (بعد از روسیه). در دوره پنج ساله دوم رتبه ایران هشتم است. مخصوصا فاکتور زمان بین نشر مقاله تا ابطال احتمالی آن برای دوره دوم خیلی میتواند تاثیرگذار باشد.
در سال ۲۰۱۸، گزارشی در ساینس منتشر شده بود و در آن نسبت مقالات ابطال شده بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۶ بررسی شده بود. در آن زمان ایران رتبه اول از نظر این نسبت بود. رتبه های بعدی مربوط به کشورهای رومانی، سنگاپور، هند، مالزی، کره جنوبی، چین، ترکیه، آفریقای جنوبی و هلند بود. (نسبت مقالات ابطال شده برای این ده کشور، از میانه نسبت مقالات ابطال شده بیشتر بوده است.).
با درنظر گرفتن این موارد من فکر میکنم گزارش نیچر تاحدودی ناکامل است. احتمالا بهتر بود یک آنالیز کلی تا پایان ۲۰۲۲ و دیگری مثلا با حذف ۳-۴ سال اخیر انجام میشد تا بتوان مقایسه و دید بهتری داشت. با توجه به فاکتور Lag time، احتمال دارد رتبه ایران از این هم بدتر باشد. با توجه به این که روش شناسی گزارش نیچر و ساینس در مواردی متفاوت است، در نتیجه در مقایسه این دو هم تا حدودی محدودیت داریم.
@Scientometric
بر این اساس نسبت مقالات ابطال و بازپس گیری شده به کل مقالات در هر سال روند صعودی داشته و در مجموع در ۲۰ سال گذشته، به ترتیب کشورهای عربستان، پاکستان، روسیه، چین، مصر، مالزی، ایران و هند، هشت کشور اول در این زمینه بودهاند.
متاسفانه در گزارش نیچر، به فاکتور زمان بین نشر مقاله تا زمان بازپسگیری احتمالی آن توجهی نشده است (Lag Time). هر چند در سالهای اخیر میزان ابطال مقالات بیشتر شده اما به نظر میرسد همچنان این زمانی که ذکر کردم، فاکتور مهمی باشد. من این موضوع را با نویسنده گزارش نیچر درمیان گذاشتم و هر چند صحبت من را کامل نپذیرفت، اما به هر حال دو نمودار دیگر در اختیار گذاشت (خارج از گزارش) که میتواند کمک کننده باشد.
نمودار اول (اینجا) مربوط به نسبت مقالات ابطال شده در هر سال برای هر کدام از این ۸ کشور است که با آن میتوان روند را مقایسه کرد. اینجا هم باید دقت داشت که تعداد بیشتری از مقالات منتشر شده برای سالهای اخیر نسبت به سالهای دورتر ممکن است در آینده ابطال شود و این نسبت و روند تغییر کند. این مخصوصا برای کشورهای با نشر تعداد زیاد مقاله تاثیر بیشتر دارد. مثل چین که در ۲۰۲۲ برای اولین بار بیش از یک میلیون مقاله داشت.
در نمودار دوم (اینجا) نسبت مقالات رترکت شده این هشت کشور در دو بازه زمانی بررسی شده است: یکی ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۷ یعنی ۱۵ سال و دیگری ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ یعنی پنج سال. در دوره پانزده ساله اول رتبه ایران دوم است (بعد از روسیه). در دوره پنج ساله دوم رتبه ایران هشتم است. مخصوصا فاکتور زمان بین نشر مقاله تا ابطال احتمالی آن برای دوره دوم خیلی میتواند تاثیرگذار باشد.
در سال ۲۰۱۸، گزارشی در ساینس منتشر شده بود و در آن نسبت مقالات ابطال شده بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۶ بررسی شده بود. در آن زمان ایران رتبه اول از نظر این نسبت بود. رتبه های بعدی مربوط به کشورهای رومانی، سنگاپور، هند، مالزی، کره جنوبی، چین، ترکیه، آفریقای جنوبی و هلند بود. (نسبت مقالات ابطال شده برای این ده کشور، از میانه نسبت مقالات ابطال شده بیشتر بوده است.).
با درنظر گرفتن این موارد من فکر میکنم گزارش نیچر تاحدودی ناکامل است. احتمالا بهتر بود یک آنالیز کلی تا پایان ۲۰۲۲ و دیگری مثلا با حذف ۳-۴ سال اخیر انجام میشد تا بتوان مقایسه و دید بهتری داشت. با توجه به فاکتور Lag time، احتمال دارد رتبه ایران از این هم بدتر باشد. با توجه به این که روش شناسی گزارش نیچر و ساینس در مواردی متفاوت است، در نتیجه در مقایسه این دو هم تا حدودی محدودیت داریم.
@Scientometric
Telegram
Scientometrics
👍35❤4👎2
درمان کووید-۱۹
دستورالعمل موسسه ملی سلامت آمریکا، به عدم استفاده از فلووکسامین برای بیماران سرپایی و همین طور عدم استفاده از ویتامین سی وریدی برای بیماران بستری کووید-۱۹ توصیه میکند.
@Scientometric
دستورالعمل موسسه ملی سلامت آمریکا، به عدم استفاده از فلووکسامین برای بیماران سرپایی و همین طور عدم استفاده از ویتامین سی وریدی برای بیماران بستری کووید-۱۹ توصیه میکند.
@Scientometric
🤔16👍10👎2
در پژوهشی که سال قبل منتشر شده نشان داده شده است که بیش از یک سوم از افراد زندانی در ایران، افکار خودکشی و یک پنجم نیز اقدام به خودکشی را در طول عمر خود گزارش کردهاند. بیش از نیمی از موارد اقدام به خودکشیِ گزارش شده مربوط به قبل از زندان بوده است. برای مقایسه مثلا ، شیوع افکار و اقدام به خودکشی در زندانیان در استرالیا ۳۳/۷ و ۲۰/۵ و در بلژیک ۴۳/۱ و ۲۰/۳ گزارش شده است.
مواردی همچون سن کمتر از ۲۵ سال، جنسیت زن، جدایی از همسر، دوره طولانی تر زندان، ابتلا به HIV، محکومیت به جرائم خشونت آمیز و سو مصرف مواد (تزریقی و غیر تزریقی) به شکل قابل توجهی با اقدام به خودکشی مرتبط بوده است.علاوه بر این، احساس پوچی یا ناامیدی و داشتن اختلالات مصرف مواد به عنوان دلایل اصلی اقدام به خودکشی توسط افراد زندانی در ایران گزارش شده است.
شیوع قابل توجه افکار و اقدام به خودکشی در میان زندانیان در ایران، نیاز به خدمات مؤثر سلامت روان از جمله برنامه های پیشگیری از خودکشی را برای این جمعیت نشان می دهد. پیشنهاد ادغام برنامه های مروبوط به سلامت روان در برنامه های مربوط به کاهش آسیب برای سو مصرف مواد نیز داده شده است.
لینک مقاله: اینجا
@Scientometric
مواردی همچون سن کمتر از ۲۵ سال، جنسیت زن، جدایی از همسر، دوره طولانی تر زندان، ابتلا به HIV، محکومیت به جرائم خشونت آمیز و سو مصرف مواد (تزریقی و غیر تزریقی) به شکل قابل توجهی با اقدام به خودکشی مرتبط بوده است.علاوه بر این، احساس پوچی یا ناامیدی و داشتن اختلالات مصرف مواد به عنوان دلایل اصلی اقدام به خودکشی توسط افراد زندانی در ایران گزارش شده است.
شیوع قابل توجه افکار و اقدام به خودکشی در میان زندانیان در ایران، نیاز به خدمات مؤثر سلامت روان از جمله برنامه های پیشگیری از خودکشی را برای این جمعیت نشان می دهد. پیشنهاد ادغام برنامه های مروبوط به سلامت روان در برنامه های مربوط به کاهش آسیب برای سو مصرف مواد نیز داده شده است.
لینک مقاله: اینجا
@Scientometric
👍20💔12🤔1
قدرت واکسنها را در غلبه بر برخی بیماریهای خطرناک عفونی در آمریکا در این نمودار (از اینجا به صورت Interactive و برای سال ۲۰۱۷)ببینید که چگونه سود آنها از ضررشان بیشتر است و چطور سال به سال منجر به کاهش یا از بین بردن آن بیماریها شدهاند.
@Scientometric
@Scientometric
👍59👎3😢1
Telegram
Scientometrics
منشور حقوق پزشکان، مصوب شورای عالی سازمان نظام پزشکی در مرداد ۱۴۰۰ است و شامل شش فصل و ۵۹ ماده می باشد (لینک)
فصلها:
1- حق برخورداری از احترام و منزلت حرفه ای
2- حق برخورداری از امنیت حمایت حرفه ای
3- حق دسترسی منصفانه به امکانات مالی و رفاهی
4- حق دریافت آموزش های لازم و روزآمد
5- شفافیت و حق مشارکت در تعیین سرنوشت
6- حق استقلال در تصمیم گیری حرفه ای
اجرای این سند برای سازمان نظام پزشکی الزامی است و سازمان باید برای اجرای آن حمایت طلبی کند. این سند با توجه به آمارهای خودکشی در بین پزشکان جوان و مخوصا دستیاران تخصصی (که در کانال به آن پرداخته بودم) برای من ارسال شده و من خلاصه برخی مواد را اینجا قرار میدهم:
ســازمان نظــام پزشـکی مکلـف اسـت بـرای رصـد وضعیـت امنیـت حرفـه ای اعضـای جامعـه ی پزشـکی اقـدام كنـد و ضمـن شناســایی تهدیدهـا، فرصت هـا، قوت هـا و ضعف هـا، بــرای ارتقـاء ســطح امنیــت حرفــه ای اعضـای خــود، برنامه ریــزی مناسـب انجـام دهــد.
اعضـای جامعــه ی پزشـکی حــق دارنــد بــه دنبـال آســیب های ناشـي از مــواردی ماننــد هتـک حرمــت یــا خشــونت، بــه سیسـتم مشـاوره و حمایت هـای روانــی در ســازمان نظــام پزشـکی دسترســی داشـته باشــند.
ســازمان نظــام پزشـکی مکلـف اســت در مــواردی كــه مشـخص شـود هـر یـک از اعضـای حرفـه بـه دلیـل یـا در اثـر عمـل بـه وظایف حرفـهای خـود كـه آنهـا را به درسـتی و بـا درنظرگرفتـن اسـتانداردهای علمـی و فنــی و اخلاقــی انجـام داده، بــه هــر دلیلــی مــورد بازخواسـت یــا عواقـب قضایــی و اداری و ماننــد آن قــرار گرفتــه اســت، بــا تمــام تــوان از امنیــت و حیثیـت حرفـه ای و فـردی وی دفـاع كنـد.
شایسـته اســت همــه ی نهادهــای درگیـر در فراینـد رســیدگی بــه شــکایات واصلــه از اعضـای جامعــهی پزشـکی، عواقـب ناشـی از ناامن كـردن فضـای فعالیــت حرفــهای اعضـای جامعــه ی پزشـکی، از جملــه رشـد پزشـکی تدافعــی و كاهــش بهــره وری نظــام ســلامت را مدنظــر قـرار دهنـد.
اعضـای جامعـه ی پزشـکی حـق دارنـد بابـت فعالیـت حرفـه ای خـود، بـر اسـاس تعرفه هـای مصـوب و قراردادهـای منصفانـه، دسـتمزد دریافـت كننـد. اعضـای ســازمان نظــام پزشـکی حــق دارنــد از هرگونـه بهره كشـی اقتصـادی در هـر شـکلی، ازجملـه قراردادهـای یکطرفـه و غیرمنصفانـه مصـون بماننـد.
همـه ی اعضـای حرفـه، ازجملــه حرفه مندانـی كــه در اســتخدام نهادهــا یــا مؤسســات هسـتند و نیــز دسـتیاران رشـته های تخصصـی و فوق تخصصـی حـق دارنـد بـر اسـاس سـاعت كار اسـتاندارد فعالیـت كننـد.
هرگونـه تحمیـل سـاعت كاری اضافـه بـر سـاعت اســتاندارد بــه اعضـای حرفــه یــا تحمیـل ســاعت كاری اضافـه بــر برنامــه ی آموزشـی مصـوب بـه فراگیـران ایـن رشـته ها، مصـداق بهره كشـی و غیرموجـه اســت. ســازمان نظــام پزشـکی مکلـف اســت از ایــن حــق حرفه منــدان، دسـتیاران و سـایر فراگیرانـی كـه اعضـای سـازمان هسـتند، دفـاع كنـد.
فراگیـران دوره های بالینـی رشـته های علـوم پزشـکی، ازجملـه دسـتیاران تخصصــی و فوق تخصصــی حــق دارنــد در ازای انجـام مداخـلات و ارائـه ی خدمـت بـه دریافتكننـدگان خدمـات سـلامت، حق الزحمـه ی مناسـب دریافـت كننـد.
اعضـای جامعــه ی پزشـکی حــق دارنــد ضمـن دریافـت مطالبـات خـود از سـازمان های بیمه گـر و مؤسسـات درمانـی، در اسـرع وقـت، بابـت تأخیـر در پرداخـت آن نیـز، ضـرر و زیـان دریافـت كننـد. سـازمان نظـام پزشـکی مکلـف اسـت تـا بـا بررسـی زمینه هـای قانونـی، راه را بـرای اسـتیفای ایـن حـق اعضـای خـود همـوار كنـد.
همــه ی اعضـای جامعــه ی پزشـکی حــق دارنــد بــر اســاس اسـتانداردهای حرفـه ای و اخلاقـی و فنـی خـود عمـل كننـد و بـه هیـچ عنـوان نبایـد بــه دلیــل پافشـاری بــر ایــن اســتانداردها، تحـت فشــار و تعقیـب قــرار گیرنــد. ســازمان نظــام پزشـکی مکلـف اســت از اســتقلال حرفــه ای همــه ی اعضـای خــود، به ویـژه آنهایــی كــه بــه دلایلــی نظیـر اشـتغال در برخـی نهادهـای خـاص بیشـتر در معـرض نقـض اسـتقلال حرفـه ای هسـتند، حمایـت
كنـد.
@Scientometric
فصلها:
1- حق برخورداری از احترام و منزلت حرفه ای
2- حق برخورداری از امنیت حمایت حرفه ای
3- حق دسترسی منصفانه به امکانات مالی و رفاهی
4- حق دریافت آموزش های لازم و روزآمد
5- شفافیت و حق مشارکت در تعیین سرنوشت
6- حق استقلال در تصمیم گیری حرفه ای
اجرای این سند برای سازمان نظام پزشکی الزامی است و سازمان باید برای اجرای آن حمایت طلبی کند. این سند با توجه به آمارهای خودکشی در بین پزشکان جوان و مخوصا دستیاران تخصصی (که در کانال به آن پرداخته بودم) برای من ارسال شده و من خلاصه برخی مواد را اینجا قرار میدهم:
ســازمان نظــام پزشـکی مکلـف اسـت بـرای رصـد وضعیـت امنیـت حرفـه ای اعضـای جامعـه ی پزشـکی اقـدام كنـد و ضمـن شناســایی تهدیدهـا، فرصت هـا، قوت هـا و ضعف هـا، بــرای ارتقـاء ســطح امنیــت حرفــه ای اعضـای خــود، برنامه ریــزی مناسـب انجـام دهــد.
اعضـای جامعــه ی پزشـکی حــق دارنــد بــه دنبـال آســیب های ناشـي از مــواردی ماننــد هتـک حرمــت یــا خشــونت، بــه سیسـتم مشـاوره و حمایت هـای روانــی در ســازمان نظــام پزشـکی دسترســی داشـته باشــند.
ســازمان نظــام پزشـکی مکلـف اســت در مــواردی كــه مشـخص شـود هـر یـک از اعضـای حرفـه بـه دلیـل یـا در اثـر عمـل بـه وظایف حرفـهای خـود كـه آنهـا را به درسـتی و بـا درنظرگرفتـن اسـتانداردهای علمـی و فنــی و اخلاقــی انجـام داده، بــه هــر دلیلــی مــورد بازخواسـت یــا عواقـب قضایــی و اداری و ماننــد آن قــرار گرفتــه اســت، بــا تمــام تــوان از امنیــت و حیثیـت حرفـه ای و فـردی وی دفـاع كنـد.
شایسـته اســت همــه ی نهادهــای درگیـر در فراینـد رســیدگی بــه شــکایات واصلــه از اعضـای جامعــهی پزشـکی، عواقـب ناشـی از ناامن كـردن فضـای فعالیــت حرفــهای اعضـای جامعــه ی پزشـکی، از جملــه رشـد پزشـکی تدافعــی و كاهــش بهــره وری نظــام ســلامت را مدنظــر قـرار دهنـد.
اعضـای جامعـه ی پزشـکی حـق دارنـد بابـت فعالیـت حرفـه ای خـود، بـر اسـاس تعرفه هـای مصـوب و قراردادهـای منصفانـه، دسـتمزد دریافـت كننـد. اعضـای ســازمان نظــام پزشـکی حــق دارنــد از هرگونـه بهره كشـی اقتصـادی در هـر شـکلی، ازجملـه قراردادهـای یکطرفـه و غیرمنصفانـه مصـون بماننـد.
همـه ی اعضـای حرفـه، ازجملــه حرفه مندانـی كــه در اســتخدام نهادهــا یــا مؤسســات هسـتند و نیــز دسـتیاران رشـته های تخصصـی و فوق تخصصـی حـق دارنـد بـر اسـاس سـاعت كار اسـتاندارد فعالیـت كننـد.
هرگونـه تحمیـل سـاعت كاری اضافـه بـر سـاعت اســتاندارد بــه اعضـای حرفــه یــا تحمیـل ســاعت كاری اضافـه بــر برنامــه ی آموزشـی مصـوب بـه فراگیـران ایـن رشـته ها، مصـداق بهره كشـی و غیرموجـه اســت. ســازمان نظــام پزشـکی مکلـف اســت از ایــن حــق حرفه منــدان، دسـتیاران و سـایر فراگیرانـی كـه اعضـای سـازمان هسـتند، دفـاع كنـد.
فراگیـران دوره های بالینـی رشـته های علـوم پزشـکی، ازجملـه دسـتیاران تخصصــی و فوق تخصصــی حــق دارنــد در ازای انجـام مداخـلات و ارائـه ی خدمـت بـه دریافتكننـدگان خدمـات سـلامت، حق الزحمـه ی مناسـب دریافـت كننـد.
اعضـای جامعــه ی پزشـکی حــق دارنــد ضمـن دریافـت مطالبـات خـود از سـازمان های بیمه گـر و مؤسسـات درمانـی، در اسـرع وقـت، بابـت تأخیـر در پرداخـت آن نیـز، ضـرر و زیـان دریافـت كننـد. سـازمان نظـام پزشـکی مکلـف اسـت تـا بـا بررسـی زمینه هـای قانونـی، راه را بـرای اسـتیفای ایـن حـق اعضـای خـود همـوار كنـد.
همــه ی اعضـای جامعــه ی پزشـکی حــق دارنــد بــر اســاس اسـتانداردهای حرفـه ای و اخلاقـی و فنـی خـود عمـل كننـد و بـه هیـچ عنـوان نبایـد بــه دلیــل پافشـاری بــر ایــن اســتانداردها، تحـت فشــار و تعقیـب قــرار گیرنــد. ســازمان نظــام پزشـکی مکلـف اســت از اســتقلال حرفــه ای همــه ی اعضـای خــود، به ویـژه آنهایــی كــه بــه دلایلــی نظیـر اشـتغال در برخـی نهادهـای خـاص بیشـتر در معـرض نقـض اسـتقلال حرفـه ای هسـتند، حمایـت
كنـد.
@Scientometric
👍28👏5❤1🔥1
با حکم جدیدِ معاونت پژوهش وزارت بهداشت، دبیر کارگروه وزارتی اخلاق در پژوهش تغییر کرد.
قبلا در این سمت دکتر سعید بیرودیان از علوم پزشکی ایران قرار داشتند و حالا به جای ایشان دکتر علی خاجی از دانشگاه علوم توانبخشی قرار گرفتهاند.
@Scientometric
قبلا در این سمت دکتر سعید بیرودیان از علوم پزشکی ایران قرار داشتند و حالا به جای ایشان دکتر علی خاجی از دانشگاه علوم توانبخشی قرار گرفتهاند.
@Scientometric
👍14
Forwarded from Medical Professionalism (Fariba Asghari)
تأثیر مهاجرت پزشکان بر میزان مرگ و میر در کشورهای با درآمد کم و متوسط: یک مطالعه مدلسازی اقتصادی
Saluja S, Rudolfson N, Massenburg BB, Meara JG, Shrime MG. The impact of physician migration on mortality in low and middle-income countries: an economic modelling study. BMJ global health. 2020;5(1).
🔅 مهاجرت پزشکان از کشورهای با درآمد کم و متوسط (LMIC) به کشورهای با درآمد بالا، تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد که شامل شرایط کاری نامناسب و فرسودگی شغلی در کشور مبدا و فرصتهای بهتر در کشورهای مقصد است. در حال حاضر 3.9 درصد از پزشکان جهان در کشورهای با درآمد کم و متوسط آموزش دیده و در کشورهای با درآمد بالا فعالیت میکنند.
مهاجرت گسترده پزشکان عواقب اقتصادی بسیاری دارد که فقط شامل هزینه تربیت و آموزش پزشکان نمیشود بلکه شامل افزایش مرگ مرتبط با کمبود پزشک نیز میشود.
🔅 این مطالعه هزینه اقتصادی مرگ اضافی مرتبط با مهاجرت پزشکها از کشورهای LMIC تخمین زده است. برای این کار، اطلاعات 125 کشور LMIC را بررسی و از مفهوم ارزش زندگی آماری و مزیت حاصل از ابقای پزشکان استفاده کرده است.
🔅 نتایج این بررسی نشان میدهد که مهاجرت پزشکان از کشورهای فقیر به کشورهای ثروتمند منجر به یک هزینه سالانه 16 میلیارد دلاری (95% CI 3.4 – 38) مرتبط با مرگ اضافی در کشورهای با درآمد کم و متوسط میشود و زمانی که این هزینهها به عنوان درصدی از تولید ناخالص ملی در نظر گرفته شوند، بیشترین هزینه مربوط به منطقه آفریقایی سازمان جهانی بهداشت و در کشورهای با درآمد کم است.
🔅 نتایج این مطالعه میتواند در اصلاح سیاستهای کشورهای با درآمد کم و متوسط برای حفظ پزشکان، اتخاذ سیاستهای دریافت کمکهای خارجی، و مذاکرات تجاری بینالمللی مورد استفاده قرار گیرند.
#گزارش_مقاله
#تعهد_حرفهای_سازمانی
Saluja S, Rudolfson N, Massenburg BB, Meara JG, Shrime MG. The impact of physician migration on mortality in low and middle-income countries: an economic modelling study. BMJ global health. 2020;5(1).
🔅 مهاجرت پزشکان از کشورهای با درآمد کم و متوسط (LMIC) به کشورهای با درآمد بالا، تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد که شامل شرایط کاری نامناسب و فرسودگی شغلی در کشور مبدا و فرصتهای بهتر در کشورهای مقصد است. در حال حاضر 3.9 درصد از پزشکان جهان در کشورهای با درآمد کم و متوسط آموزش دیده و در کشورهای با درآمد بالا فعالیت میکنند.
مهاجرت گسترده پزشکان عواقب اقتصادی بسیاری دارد که فقط شامل هزینه تربیت و آموزش پزشکان نمیشود بلکه شامل افزایش مرگ مرتبط با کمبود پزشک نیز میشود.
🔅 این مطالعه هزینه اقتصادی مرگ اضافی مرتبط با مهاجرت پزشکها از کشورهای LMIC تخمین زده است. برای این کار، اطلاعات 125 کشور LMIC را بررسی و از مفهوم ارزش زندگی آماری و مزیت حاصل از ابقای پزشکان استفاده کرده است.
🔅 نتایج این بررسی نشان میدهد که مهاجرت پزشکان از کشورهای فقیر به کشورهای ثروتمند منجر به یک هزینه سالانه 16 میلیارد دلاری (95% CI 3.4 – 38) مرتبط با مرگ اضافی در کشورهای با درآمد کم و متوسط میشود و زمانی که این هزینهها به عنوان درصدی از تولید ناخالص ملی در نظر گرفته شوند، بیشترین هزینه مربوط به منطقه آفریقایی سازمان جهانی بهداشت و در کشورهای با درآمد کم است.
🔅 نتایج این مطالعه میتواند در اصلاح سیاستهای کشورهای با درآمد کم و متوسط برای حفظ پزشکان، اتخاذ سیاستهای دریافت کمکهای خارجی، و مذاکرات تجاری بینالمللی مورد استفاده قرار گیرند.
#گزارش_مقاله
#تعهد_حرفهای_سازمانی
BMJ Global Health
The impact of physician migration on mortality in low and middle-income countries: an economic modelling study
Background The WHO estimates a global shortage of 2.8 million physicians, with severe deficiencies especially in low and middle-income countries (LMIC). The unequitable distribution of physicians worldwide is further exacerbated by the migration of physicians…
👌39👍15💔10❤3👎1
Telegram
Scientometrics
🔴 "نگاه و تفسیری جدید از P Value در کارآزمایی های بالینی"
مقاله منتشر شده در مجله NEJM Evidence که طی آن بیش از ۲۳ هزار کارآزمایی بالینی بررسی شده است.
این مطالعه نشان داده است که یک P Value با مقدار خیلی کم، حتما به معنای قدرت یا Power بالای (۸۰ یا حتی ۹۰%) مطالعه کارآزمایی بالینی نیست.
این یک برداشت اشتباه است که P Value با مقدار خیلی کم دلیل بر قدرت بالای مطالعه است و اگر مطالعه تکرار شود حتما نتایج تایید می شود. نتایج مطالعه نشان داده است که احتمالا مقدار P Value اولیه بین 0.001 و 0.005 نشان دهنده اغراق قابل توجه در اثر واقعی چیزی است که بررسی شده است.
به علت وجود این مشکل قدرت یا Power، یافته های با برچسب "statistically significant" میتوانند یک اغراق از اثر واقعی باشند و همین طور یافتههای با برچسب "not significant" نیز میتوانند در واقع یافتههای مربوط به اثرات مهم و قابل توجه باشند و علاوه بر آن اینجا مشکل تکرارپذیری هم بوجود می آید.
محققین با بررسی یک جمعیت مرجع از بیش از ۲۳ هزار کارآزمایی بالینی، به تفسیر جدیدی از P vlaue پرداخته و یک راهنمای تجربی برای تفسیر آن را ارائه کرده اند.
✅ در تلاش برای بررسی تکرارپذیری نتایج مطالعه (replication)، به عنوان مثال، برای یک مقدار P Value اولیه بین 0.001 و 0.005، تنها 58% احتمال دیده شدن P Value کمتر یا مساوی 0.05 وجود داشته است. این از جدول سوم مقاله مشخص است.
✅ از طرفی بر اساس همین جدول، برای مطالعات با گزارش مقدار P Value اولیه بین 0.01 و 0.05:
احتمال این که فاصله اطمینان ۹۵%، دربردارنده اثر واقعی باشد فقط ۹۰ درصد بوده است و
احتمال این که یک مطالعه دیگر با همین مشخصات، بتواند مقدار P Value کمتر از پنج صدم گزارش کند، برابر با ۳۷ درصد بوده است اما
خوشبختانه احتمال درست بودن جهت اثر برآورد شده ۹۵% بوده است.
برای اثر با مقدار P Value گزارش شده در این بازه (بین 0.01 و 0.05)، احتمال برآورد بیش از حد بزرگی یک اثر به اندازه حداقل ۵%، ۵۶% و ۱۸۱% به ترتیب ۷۵، ۵۰ و ۲۵% بوده است!
✅ به صورت کلی احتمال این که فاصله اطمینان ۹۵%، دربردارنده اثر واقعی باشد برای مقادیر P Value های بزرگ بیش از ۹۵% و برای مقادیر P Value کوچک کمتر از ۹۵% بوده است! خوشبختانه احتمال این که جهت اثر برآورد شده درست باشد برای P Value های کوچکتر از پنج صدم، بالا بوده است.
✅ برای مطالعات با P Value از 0.005 تا 0.001، احتمال تکرار نتایج به شکلی که P Value کمتر یا مساوی پنج صدم داشته باشیم، کم است. پس اگر در تکرار مطالعه، P Value بیش از پنج صدم داشتیم، این به آن معنا نخواهد بود که یافته مطالعه اولیه بر حسب تصادف یا حتما اشتباه بوده است. همان طور که وجود P Value کمتر از پنج صدم (مخصوصا وقتی نزدیک به پنج صدم باشد) در مطالعه اولیه به معنای حتما درست بودن نتیجه گیری نبوده است و این تاکید بر این است که تکیه تنها بر P Value درست نیست.
مطالعه نشان داده است که اکثر کارآزمایی های بالینی بررسی شده، قدرت آماری قوی برای تشخیص اثرات واقعی که به دنبال آن هستند نداشته اند.
اگر مطالعات به صورت معمول دارای قدرت بالا (مثل ۸۰٪) بودند، ما اغلب مقادیر P Value بسیار پایین (مثلاً بین 0.42 و 0.0000016) می دیدیم و مقادیر P کمتر از 0.0005 را حداقل در یک چهارم موارد مشاهده می کردیم. از آنجایی هم که ما معمولا این مقادیر از P Value را نمی بینیم در نتیجه داشتن P Value اولیه بین 0.001 و 0.005 هم نباید به عنوان قدرت بالای مطالعه کارآزمایی بالینی تفسیر شود.
در بسیاری موارد، مطالعات شرکتکنندگان کمی دارند ( inadequate sample size)، و محققان از مقدار P کمتر از 0.05 برای تصمیمگیری در مورد سطح معناداری استفاده میکنند. در نتیجه جای تعجب ندارد که تکرار پذیری برای این مطالعات با شکست مواجه شده و یا برای داشتن نتایج مشابه، مطالعات بعدی باید حجم نمونه بالاتری داشته باشند و تکیه تنها بر مقدار ارزش احتمال کمتر از پنج صدم برای ادعاها رویکرد خوبی نیست.
برخی پست های قبلی مرتبط در کانال @Scientometric
✅ فراخوان دانشمندان در منع استفاده از اهمیت آماری، بازنشسته کردن Statistical Significance و بیان فاصله سازگاری به جای فاصله اطمینان (لینک)
✅ بازنشسته کردن سطح معنی داری وکنار گذاشتن ارزش احتمال یا همان P Value میتواند منجر به افزایش سوگیری شود. (اینجا)
✅ مقاله دکتر سندر گرينلند و دکتر محمدعلی منصورنيا (اینجا)
✅ تعداد 44 مقاله در شماره جدید مجله ی The American Statistician در باب عبور از ارزش احتمال (P Value) و دنیای بعد از سطح معنی داری پنج صدم! (اینجا)
✅ آیا سطح معنی داری ارزش احتمال (P value) باید به پنج هزارم تغییر کند؟ (مقاله جاما)
✅ ساده تر کردن مفهوم P value (اینجا و اینجا)
مقاله منتشر شده در مجله NEJM Evidence که طی آن بیش از ۲۳ هزار کارآزمایی بالینی بررسی شده است.
این مطالعه نشان داده است که یک P Value با مقدار خیلی کم، حتما به معنای قدرت یا Power بالای (۸۰ یا حتی ۹۰%) مطالعه کارآزمایی بالینی نیست.
این یک برداشت اشتباه است که P Value با مقدار خیلی کم دلیل بر قدرت بالای مطالعه است و اگر مطالعه تکرار شود حتما نتایج تایید می شود. نتایج مطالعه نشان داده است که احتمالا مقدار P Value اولیه بین 0.001 و 0.005 نشان دهنده اغراق قابل توجه در اثر واقعی چیزی است که بررسی شده است.
به علت وجود این مشکل قدرت یا Power، یافته های با برچسب "statistically significant" میتوانند یک اغراق از اثر واقعی باشند و همین طور یافتههای با برچسب "not significant" نیز میتوانند در واقع یافتههای مربوط به اثرات مهم و قابل توجه باشند و علاوه بر آن اینجا مشکل تکرارپذیری هم بوجود می آید.
محققین با بررسی یک جمعیت مرجع از بیش از ۲۳ هزار کارآزمایی بالینی، به تفسیر جدیدی از P vlaue پرداخته و یک راهنمای تجربی برای تفسیر آن را ارائه کرده اند.
✅ در تلاش برای بررسی تکرارپذیری نتایج مطالعه (replication)، به عنوان مثال، برای یک مقدار P Value اولیه بین 0.001 و 0.005، تنها 58% احتمال دیده شدن P Value کمتر یا مساوی 0.05 وجود داشته است. این از جدول سوم مقاله مشخص است.
✅ از طرفی بر اساس همین جدول، برای مطالعات با گزارش مقدار P Value اولیه بین 0.01 و 0.05:
احتمال این که فاصله اطمینان ۹۵%، دربردارنده اثر واقعی باشد فقط ۹۰ درصد بوده است و
احتمال این که یک مطالعه دیگر با همین مشخصات، بتواند مقدار P Value کمتر از پنج صدم گزارش کند، برابر با ۳۷ درصد بوده است اما
خوشبختانه احتمال درست بودن جهت اثر برآورد شده ۹۵% بوده است.
برای اثر با مقدار P Value گزارش شده در این بازه (بین 0.01 و 0.05)، احتمال برآورد بیش از حد بزرگی یک اثر به اندازه حداقل ۵%، ۵۶% و ۱۸۱% به ترتیب ۷۵، ۵۰ و ۲۵% بوده است!
✅ به صورت کلی احتمال این که فاصله اطمینان ۹۵%، دربردارنده اثر واقعی باشد برای مقادیر P Value های بزرگ بیش از ۹۵% و برای مقادیر P Value کوچک کمتر از ۹۵% بوده است! خوشبختانه احتمال این که جهت اثر برآورد شده درست باشد برای P Value های کوچکتر از پنج صدم، بالا بوده است.
✅ برای مطالعات با P Value از 0.005 تا 0.001، احتمال تکرار نتایج به شکلی که P Value کمتر یا مساوی پنج صدم داشته باشیم، کم است. پس اگر در تکرار مطالعه، P Value بیش از پنج صدم داشتیم، این به آن معنا نخواهد بود که یافته مطالعه اولیه بر حسب تصادف یا حتما اشتباه بوده است. همان طور که وجود P Value کمتر از پنج صدم (مخصوصا وقتی نزدیک به پنج صدم باشد) در مطالعه اولیه به معنای حتما درست بودن نتیجه گیری نبوده است و این تاکید بر این است که تکیه تنها بر P Value درست نیست.
مطالعه نشان داده است که اکثر کارآزمایی های بالینی بررسی شده، قدرت آماری قوی برای تشخیص اثرات واقعی که به دنبال آن هستند نداشته اند.
اگر مطالعات به صورت معمول دارای قدرت بالا (مثل ۸۰٪) بودند، ما اغلب مقادیر P Value بسیار پایین (مثلاً بین 0.42 و 0.0000016) می دیدیم و مقادیر P کمتر از 0.0005 را حداقل در یک چهارم موارد مشاهده می کردیم. از آنجایی هم که ما معمولا این مقادیر از P Value را نمی بینیم در نتیجه داشتن P Value اولیه بین 0.001 و 0.005 هم نباید به عنوان قدرت بالای مطالعه کارآزمایی بالینی تفسیر شود.
در بسیاری موارد، مطالعات شرکتکنندگان کمی دارند ( inadequate sample size)، و محققان از مقدار P کمتر از 0.05 برای تصمیمگیری در مورد سطح معناداری استفاده میکنند. در نتیجه جای تعجب ندارد که تکرار پذیری برای این مطالعات با شکست مواجه شده و یا برای داشتن نتایج مشابه، مطالعات بعدی باید حجم نمونه بالاتری داشته باشند و تکیه تنها بر مقدار ارزش احتمال کمتر از پنج صدم برای ادعاها رویکرد خوبی نیست.
برخی پست های قبلی مرتبط در کانال @Scientometric
✅ فراخوان دانشمندان در منع استفاده از اهمیت آماری، بازنشسته کردن Statistical Significance و بیان فاصله سازگاری به جای فاصله اطمینان (لینک)
✅ بازنشسته کردن سطح معنی داری وکنار گذاشتن ارزش احتمال یا همان P Value میتواند منجر به افزایش سوگیری شود. (اینجا)
✅ مقاله دکتر سندر گرينلند و دکتر محمدعلی منصورنيا (اینجا)
✅ تعداد 44 مقاله در شماره جدید مجله ی The American Statistician در باب عبور از ارزش احتمال (P Value) و دنیای بعد از سطح معنی داری پنج صدم! (اینجا)
✅ آیا سطح معنی داری ارزش احتمال (P value) باید به پنج هزارم تغییر کند؟ (مقاله جاما)
✅ ساده تر کردن مفهوم P value (اینجا و اینجا)
👍36🤯9👏6❤2👎1👌1
قرصی که با ایحاد لرزش در معده، شاید به کاهش وزن کمک کند!
زمانی که غذا میخوریم، با پر شدن معده، گیرندههای کششی دیواره معده تحریک شده و سیگنالهایی به مغز صادر میشود که در نهایت احساس سیری میکنیم و از غذا خوردن دست میکشیم. از این مکانیسم برای یافتن راه حلهایی برای کاهش وزن استفاده شده.
محققین در روشی جدیدتر از یک قرص (Vibrating Ingestible BioElectronic Stimulator) استفاده کردهاند که میتواند با ایجاد حالت لرزش در معده، احتمالا از طریق همان مسیری که ذکر شد، منجر به احساس سیری شود. این قرص به ابعاد یک در سه سانتی متر و حاوی یک باطری و یک موتور کوچک برای ایحاد لرزش است که در تماس با مایع در معده برای حدود ۳۸ دقیقه فعال میشود و این تقریبا زمانی است که قرص در معده میماند.
این قرص (ingestible device) فعلا در خوکها مورد بررسی قرار گرفته و نتایج هم مناسب بوده. مثلا نسبت به گروه کنترل، گروه دریافت کننده قرص ۴۰٪ کمتر غذا خوردهاند. احتمالا در مرحله بعدی این در سگها هم تست شود و اگر نتایج موفقیت آمیز بود، شاید در چند سال آینده، در مطالعات انسانی هم بررسی شود.
گزارش خبری در ساینس
مقاله: لینک
زمانی که غذا میخوریم، با پر شدن معده، گیرندههای کششی دیواره معده تحریک شده و سیگنالهایی به مغز صادر میشود که در نهایت احساس سیری میکنیم و از غذا خوردن دست میکشیم. از این مکانیسم برای یافتن راه حلهایی برای کاهش وزن استفاده شده.
محققین در روشی جدیدتر از یک قرص (Vibrating Ingestible BioElectronic Stimulator) استفاده کردهاند که میتواند با ایجاد حالت لرزش در معده، احتمالا از طریق همان مسیری که ذکر شد، منجر به احساس سیری شود. این قرص به ابعاد یک در سه سانتی متر و حاوی یک باطری و یک موتور کوچک برای ایحاد لرزش است که در تماس با مایع در معده برای حدود ۳۸ دقیقه فعال میشود و این تقریبا زمانی است که قرص در معده میماند.
این قرص (ingestible device) فعلا در خوکها مورد بررسی قرار گرفته و نتایج هم مناسب بوده. مثلا نسبت به گروه کنترل، گروه دریافت کننده قرص ۴۰٪ کمتر غذا خوردهاند. احتمالا در مرحله بعدی این در سگها هم تست شود و اگر نتایج موفقیت آمیز بود، شاید در چند سال آینده، در مطالعات انسانی هم بررسی شود.
گزارش خبری در ساینس
مقاله: لینک
🤯38👍16😁6❤3👌2
امروز متوجه شدم که در وبسایت مربوط به کارگروه وزارتی اخلاق در پژوهش، دیگر نام دکتر احمد علی نوربالا به عنوان عضو این کارگروه وجود ندارد. (اینجا)
ایشان نویسنده اول و مسئول تمامی مقالات منتشر شده در شماره تکمیلی نوامبر ۲۰۱۷ مجله Archives of Iranian Medicine بودند که برای آنها احتمال بداخلاقیهای پژوهشی مثل سالامی و سلف پلاژیاریسم مطرح است. متاسفانه کمیته ملی اخلاق و یا کمیته مربوط به دانشگاه تهران در آن زمان این موضوع را بررسی نکرد و هیچ بیانیه و یا صحبت رسمی ای هم در این مورد نداشتند و جالب این که فردی که احتمال این موارد برایش مطرح بوده، از آن زمان تاکنون عضو کمیته ملی اخلاق بوده است. امیدوارم زمانی این موضوع در یکی از کمیته ها بررسی و تعیین تکلیف شود.
اطلاعات بیشتر:
https://t.me/scientometric/6588
ایشان نویسنده اول و مسئول تمامی مقالات منتشر شده در شماره تکمیلی نوامبر ۲۰۱۷ مجله Archives of Iranian Medicine بودند که برای آنها احتمال بداخلاقیهای پژوهشی مثل سالامی و سلف پلاژیاریسم مطرح است. متاسفانه کمیته ملی اخلاق و یا کمیته مربوط به دانشگاه تهران در آن زمان این موضوع را بررسی نکرد و هیچ بیانیه و یا صحبت رسمی ای هم در این مورد نداشتند و جالب این که فردی که احتمال این موارد برایش مطرح بوده، از آن زمان تاکنون عضو کمیته ملی اخلاق بوده است. امیدوارم زمانی این موضوع در یکی از کمیته ها بررسی و تعیین تکلیف شود.
اطلاعات بیشتر:
https://t.me/scientometric/6588
👍38😁13❤3🤩1
آیا کاهش یا قطع مصرف الکل میتواند با کاهش خطر سرطان همراه باشد؟
آژانس بین المللی پژوهش در مورد سرطان با بررسی شواهد کافی موجود، نوشیدنی های الکلی را در لیست موارد سرطان زا طبقه بندی کرده است. این شواهد، تاثیر الکل در مورد سرطان های دهان، حلق، حنجره، مری، کبد، کولورکتال و پستان را نشان دادهاند. حالا بررسی شواهد موجود نشان داده است که کاهش یا قطع مصرف الکل میتواند حداقل خطر سرطانهای دهان و مری را کاهش دهد و برای پنج مورد دیگر شواهد هنوز برای نتیجه گیری قطعی کافی نیست.(لینک مقاله NEJM)
در سال ۲۰۱۹، ۴۴٪ از جمعیت بالای ۱۵ سال در دنیا ، مصرف الکل در سال قبل داشتهاند و این در مناطق مختلف جهان متفاوت بوده است. مثلا برای کشورهای منطقه مدیترانه شرقی ۴٪ و برای اروپا و آمریکا حداقل ۶۰ ٪ بوده است.
در سال ۲۰۲۰، مصرف الکل با بروز بیش از ۷۴۱ هزار مورد سرطان جدید مرتبط بوده است. این برابر با ۴/۱ درصد از کل موارد سرطان های جدید بوده است.
اخیرا سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که هیچ مقدار بی خطر و بی ضرری برای مصرف الکل از نظر تاثیر بر سلامتی و ایجاد سرطان وجود ندارد. (اینجا)
@Scientometric
آژانس بین المللی پژوهش در مورد سرطان با بررسی شواهد کافی موجود، نوشیدنی های الکلی را در لیست موارد سرطان زا طبقه بندی کرده است. این شواهد، تاثیر الکل در مورد سرطان های دهان، حلق، حنجره، مری، کبد، کولورکتال و پستان را نشان دادهاند. حالا بررسی شواهد موجود نشان داده است که کاهش یا قطع مصرف الکل میتواند حداقل خطر سرطانهای دهان و مری را کاهش دهد و برای پنج مورد دیگر شواهد هنوز برای نتیجه گیری قطعی کافی نیست.(لینک مقاله NEJM)
در سال ۲۰۱۹، ۴۴٪ از جمعیت بالای ۱۵ سال در دنیا ، مصرف الکل در سال قبل داشتهاند و این در مناطق مختلف جهان متفاوت بوده است. مثلا برای کشورهای منطقه مدیترانه شرقی ۴٪ و برای اروپا و آمریکا حداقل ۶۰ ٪ بوده است.
در سال ۲۰۲۰، مصرف الکل با بروز بیش از ۷۴۱ هزار مورد سرطان جدید مرتبط بوده است. این برابر با ۴/۱ درصد از کل موارد سرطان های جدید بوده است.
اخیرا سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که هیچ مقدار بی خطر و بی ضرری برای مصرف الکل از نظر تاثیر بر سلامتی و ایجاد سرطان وجود ندارد. (اینجا)
@Scientometric
👍55❤4👏2😐1
پس از شدت گرفتن اتهامات مربوط به سرقت ادبی (پلاژیاریسم) علیه رئیس دانشگاه هاروارد (Claudine Gay) و به خصوص در مورد پایان نامه اش، او استعفا داد! (لینک)
بعد از ماجراهایی که در دانشگاه هاروارد در مورد یهودی ستیزی اتفاق افتاد، سوابق علمی او بیشتر و دقیق تر بررسی شد. از او در کنگره سوال شده بود که آیا دانشجویان هاروارد به دلیل تشویق به نسل کشی علیه یهودیان مجازات می شوند یا خیر (آری یا نه؟) و او پاسخ داده بود که این به زمینه آن بستگی دارد و اگر صحبت و حرف یهودی ستیزی منجر به رفتار و عمل ارعاب و آزار و اذیت و ...شود اینجا ما اقدام می کنیم.
دوره ریاست او، کوتاهترین دوره از زمان تاسیس هاروارد بوده است. او اولین رئیس سیاه پوست و دومین زنی بود که رئیس هاروارد شده بود. (نامه استعفا). او که به عنوان عضو هیئت علمی باقی می ماند از کار علمی خود دفاع کرده و گفته کمپین شکل گرفته علیه او به دلیل مسائل نژادپرستانه بوده است. برخی مطرح کرده اند که استعفای او شاید ناشی از فشار نیروهای خارج از دانشگاه باشد.
روز قبل آخرین اتهامات علیه او برای پلاژیاریسم در The Washington Free Beacon منتشر شده بوده است. بر اساس بیانیه هاروارد، او اشتباهاتش را پذیرفته و مسئولیت آنها را هم قبول کرده است. بسیاری از این موارد در فضای عمومی پخش شده و موارد زیادی هم به شکل نژادپرستانه و ... علیه وی از طریق تلفن و ایمیل و ... بوده است. هاروارد این موارد را به شدت محکوم کرده و از فعالیت های قبلی او تشکر کرده است.
تا زمان تعیین رئیس جدید، Alan M. Garber پزشک و اقتصاد دان، به صورت موقت ریاست هاروارد را برعهده خواهد داشت.
12 دسامبر 2023، هاروارد در بیانیه ای اعلام می کند که برخی اشتباهات دکتر Gay را می پذیرد (دو مقاله نیاز به ارجاعات بیشتری داشته ولی این بداخلاقی پژوهشی نبوده) اما او را همچنان در سمت خود نگه می دارد. در 20 دسامبر؛ هاروارد دو مورد دیگر با ارجاع ناکافی در پایان نامه اش در 1997 را اعلام می کند و قرار بوده تا دکتر Gay پایان نامه خود را با اصلاح این موارد به روزرسانی کند.
روز قبل نیز موارد جدیدی از سرقت ادبی برای وی مطرح می شود که او استعفا می دهد.
چندی قبل رئیس دانشگاه استنفورد به علت بداخلاقیهای پژوهشی که در برخی مقالاتش مشخص شده بود، از سمت خود استعفا داد.
@Scientometric
بعد از ماجراهایی که در دانشگاه هاروارد در مورد یهودی ستیزی اتفاق افتاد، سوابق علمی او بیشتر و دقیق تر بررسی شد. از او در کنگره سوال شده بود که آیا دانشجویان هاروارد به دلیل تشویق به نسل کشی علیه یهودیان مجازات می شوند یا خیر (آری یا نه؟) و او پاسخ داده بود که این به زمینه آن بستگی دارد و اگر صحبت و حرف یهودی ستیزی منجر به رفتار و عمل ارعاب و آزار و اذیت و ...شود اینجا ما اقدام می کنیم.
دوره ریاست او، کوتاهترین دوره از زمان تاسیس هاروارد بوده است. او اولین رئیس سیاه پوست و دومین زنی بود که رئیس هاروارد شده بود. (نامه استعفا). او که به عنوان عضو هیئت علمی باقی می ماند از کار علمی خود دفاع کرده و گفته کمپین شکل گرفته علیه او به دلیل مسائل نژادپرستانه بوده است. برخی مطرح کرده اند که استعفای او شاید ناشی از فشار نیروهای خارج از دانشگاه باشد.
روز قبل آخرین اتهامات علیه او برای پلاژیاریسم در The Washington Free Beacon منتشر شده بوده است. بر اساس بیانیه هاروارد، او اشتباهاتش را پذیرفته و مسئولیت آنها را هم قبول کرده است. بسیاری از این موارد در فضای عمومی پخش شده و موارد زیادی هم به شکل نژادپرستانه و ... علیه وی از طریق تلفن و ایمیل و ... بوده است. هاروارد این موارد را به شدت محکوم کرده و از فعالیت های قبلی او تشکر کرده است.
تا زمان تعیین رئیس جدید، Alan M. Garber پزشک و اقتصاد دان، به صورت موقت ریاست هاروارد را برعهده خواهد داشت.
12 دسامبر 2023، هاروارد در بیانیه ای اعلام می کند که برخی اشتباهات دکتر Gay را می پذیرد (دو مقاله نیاز به ارجاعات بیشتری داشته ولی این بداخلاقی پژوهشی نبوده) اما او را همچنان در سمت خود نگه می دارد. در 20 دسامبر؛ هاروارد دو مورد دیگر با ارجاع ناکافی در پایان نامه اش در 1997 را اعلام می کند و قرار بوده تا دکتر Gay پایان نامه خود را با اصلاح این موارد به روزرسانی کند.
روز قبل نیز موارد جدیدی از سرقت ادبی برای وی مطرح می شود که او استعفا می دهد.
چندی قبل رئیس دانشگاه استنفورد به علت بداخلاقیهای پژوهشی که در برخی مقالاتش مشخص شده بود، از سمت خود استعفا داد.
@Scientometric
NY Times
Read Claudine Gay’s resignation letter.
Gay resigned as Harvard’s president on Tuesday after a new round of plagiarism accusations.
👍31😢15👏8😐7👎4❤3
ورزش کردن به صورت کلی با کاهش خطر بروز سرطان همراه است. این نتیجه یک مطالعه با بررسی بیش از ۶۰ هزار نفر و برای میانه پیگیری ۱۸ سال است.
در بین افرادی که برای آنها تشخیص سرطان داده نشده بوده است، ورزش کردن با کاهش ۱۹% در خطر مرگ و میر کلی همراه بوده است. این برای افراد با تشخیص سرطان ۱۷ درصد بوده است.
در بررسی سرطان ها به تفکیک و در مقایسه با ورزش نکردن، ورزش کردن به صورت کلی با کاهش ۲۶% در خطر سرطان سرو گردن، ۲۰% برای سرطان ریه و ۱۱% برای سرطان پستان همراه بوده است. اما ورزش کردن با افزایش ۲۰% ریسک ملانوم و ۱۲% خطر سرطان پروستان همراه بوده است.
در مقایسه با ورزش کردن بین صفر تا یک ساعت در هفته، ورزش کردن بیشتر از ۴ ساعت در هفته با کاهش ۳۱% خطر سرطان سر و گردن همراه بوده است. این برای سرطان پستان ۲۳% بوده است. ورزش برای ۲ تا ۳ ساعت در هفته و همین طور بیش از ۴ ساعت در هفته، با کاهش به ترتیب ۱۹ و ۲۳ درصد خطر سرطان ریه همراه بوده است.
آنالیز تعامل بین جنسیت و ورزش کردن معنادار بوده و ورزش کردن برای خانمها و نه مردان اثر محافظت کننده در کاهش خطر سرطان داشته است.
در مطالعه قبلی دیگری (۲۰۱۶) با بررسی ۱/۴۴ میلیون نفر (آنالیز تجمعی ۱۲ مطالعه قبلی) مشخص شده است که فعالیت بدنی بیشتر با کاهش خطر 13 نوع سرطان همراه بوده است:
esophageal adenocarcinoma
liver
lung
kidney
gastric cardia
endometrial
myeloid leukemia
myeloma
colon
head and neck
rectal
bladder
breast
در این مطالعه نیز افزایش خطر برای سرطان های پروستات (غیر پیشرفته) و ملانوم در افراد با فعالیت بدنی بیشتر دیده شده بوده است. این تاثیر برای سرطان پروستات ممکن است ناشی از یک سوگیری در غربالگری سرطان پروستات باشد. ( معاینه کمتر برای غربالگری سرطان پروستات در مردان با فعالیت فیزیکی بیشتر). برای ملانوما هم احتمالا به علت مواجه بیشتر با نور خورشید است که معمولا فعالیت فیزیکی در مواجهه با نور خورشید انجام می شود.
@Scientometric
در بین افرادی که برای آنها تشخیص سرطان داده نشده بوده است، ورزش کردن با کاهش ۱۹% در خطر مرگ و میر کلی همراه بوده است. این برای افراد با تشخیص سرطان ۱۷ درصد بوده است.
در بررسی سرطان ها به تفکیک و در مقایسه با ورزش نکردن، ورزش کردن به صورت کلی با کاهش ۲۶% در خطر سرطان سرو گردن، ۲۰% برای سرطان ریه و ۱۱% برای سرطان پستان همراه بوده است. اما ورزش کردن با افزایش ۲۰% ریسک ملانوم و ۱۲% خطر سرطان پروستان همراه بوده است.
در مقایسه با ورزش کردن بین صفر تا یک ساعت در هفته، ورزش کردن بیشتر از ۴ ساعت در هفته با کاهش ۳۱% خطر سرطان سر و گردن همراه بوده است. این برای سرطان پستان ۲۳% بوده است. ورزش برای ۲ تا ۳ ساعت در هفته و همین طور بیش از ۴ ساعت در هفته، با کاهش به ترتیب ۱۹ و ۲۳ درصد خطر سرطان ریه همراه بوده است.
آنالیز تعامل بین جنسیت و ورزش کردن معنادار بوده و ورزش کردن برای خانمها و نه مردان اثر محافظت کننده در کاهش خطر سرطان داشته است.
در مطالعه قبلی دیگری (۲۰۱۶) با بررسی ۱/۴۴ میلیون نفر (آنالیز تجمعی ۱۲ مطالعه قبلی) مشخص شده است که فعالیت بدنی بیشتر با کاهش خطر 13 نوع سرطان همراه بوده است:
esophageal adenocarcinoma
liver
lung
kidney
gastric cardia
endometrial
myeloid leukemia
myeloma
colon
head and neck
rectal
bladder
breast
در این مطالعه نیز افزایش خطر برای سرطان های پروستات (غیر پیشرفته) و ملانوم در افراد با فعالیت بدنی بیشتر دیده شده بوده است. این تاثیر برای سرطان پروستات ممکن است ناشی از یک سوگیری در غربالگری سرطان پروستات باشد. ( معاینه کمتر برای غربالگری سرطان پروستات در مردان با فعالیت فیزیکی بیشتر). برای ملانوما هم احتمالا به علت مواجه بیشتر با نور خورشید است که معمولا فعالیت فیزیکی در مواجهه با نور خورشید انجام می شود.
@Scientometric
Telegram
Scientometrics
👍37❤7👌1
Telegram
Scientometrics
تصویر، محققین ایرانی را نشان میدهد که در سال ۲۰۲۳ بیشترین همکاری در نشر مقالات و مستندات علمی را داشته اند.
سه محقق اول یعنی امیرحسین صاحبکار (علوم پزشکی مشهد)، باقر لاریجانی (علوم پزشکی تهران) و داوود طغرایی (دانشگاه آزاد خمینی شهر) این توانایی را داشتهاند که در پنج سال گذشته (۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳)، به ترتیب و به طور متوسط هر ۱/۵ روز، هر ۲/۶ روز و هر ۳/۶ روز در نشر یک مقاله با مستند علمی همکاری داشته باشند.
همان طور که از تصویر مشخص است در این بررسی من مقالاتی مثل نامه به سردبیر و یا سرمقاله و… را در نظر نگرفتهام. لازم به ذکر است که احتمال بیشتر یا کمتر شدن تعداد مقالات سال ۲۰۲۳ نیز هنوز وجود دارد، چرا که ممکن است آخرین شماره های برخی مجلات هنوز به طور کامل منتشر نشده باشد.
مقالات رترکت شده:
یک مقاله که امیر حسین صاحبکار در آن یکی از نویسندگان مسئول بوده است نیز در ۲۰۲۳ رترکت شده است (به علت تشابه تصاویر و بر اساس دادگان رترکشن واچ:
Manipulation of Image
Original data not provided
Unreliable data
یک مقاله (۲۰۲۲) نیز از داوود طغرایی به دلیل مسائل مربوط به Authorship رترکت شده است.
سرعت نشر در ده سال گذشته:
اگر تمام انواع مقالات را در نظر بگیریم، امیرحسین صاحبکار و باقرلاریجانی در ده سال گذشته ، به طور متوسط هر ۲/۱ روز وهر ۳/۴ روز در نشر یک مستند علمی همکاری داشتهاند.
در مورد نویسندگان پرکار بیشتر بخوانید:
برخی از محققان به طور متوسط هر پنج روز یک مقاله جدید منتشر می کنند. افزایش تعداد نویسندگان بسیار پرکار، دانشمندان و محققین را نگران کرده و این گمان وجود دارد که همه مقالات آنها از طریق کار و فعالیت صادقانه و اخلاقی به دست نیامده باشد. (لینک) ایران با ۵۸ محقق پرکار رتبه ۱۲ دنیا را از این نظر دارد.(تمام علوم به جز فیزیک)
قبلتر در سال ۲۰۱۸ در گزارشی در نیچر با عنوان برجسته سازی هنجارهای نامطمئنِ Authorship، شش نفر از محققین ایرانی نیز به عنوان نویسنده hyper-prolific معرفی شده بودند. در آن گزارش آمده بود که تعداد مقاله زیاد لزوما نشانه بداخلاقی پژوهشی نیست.
نام شش محقق که در آن زمان معرفی شده بود:
فریدون عزیزی از علوم پزشکی شهید بهشتی
محمد رضا گنجعلی از دانشگاه تهران
باقر لاریجانی از دانشگاه علوم پزشکی تهران
امیر حسین صاحبکار از دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مسعود صلواتی نیاسر از دانشگاه کاشان
محمد علی محجل شجاع از دانشگاه علوم پزشکی تبریز
@Scientometric
سه محقق اول یعنی امیرحسین صاحبکار (علوم پزشکی مشهد)، باقر لاریجانی (علوم پزشکی تهران) و داوود طغرایی (دانشگاه آزاد خمینی شهر) این توانایی را داشتهاند که در پنج سال گذشته (۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳)، به ترتیب و به طور متوسط هر ۱/۵ روز، هر ۲/۶ روز و هر ۳/۶ روز در نشر یک مقاله با مستند علمی همکاری داشته باشند.
همان طور که از تصویر مشخص است در این بررسی من مقالاتی مثل نامه به سردبیر و یا سرمقاله و… را در نظر نگرفتهام. لازم به ذکر است که احتمال بیشتر یا کمتر شدن تعداد مقالات سال ۲۰۲۳ نیز هنوز وجود دارد، چرا که ممکن است آخرین شماره های برخی مجلات هنوز به طور کامل منتشر نشده باشد.
مقالات رترکت شده:
یک مقاله که امیر حسین صاحبکار در آن یکی از نویسندگان مسئول بوده است نیز در ۲۰۲۳ رترکت شده است (به علت تشابه تصاویر و بر اساس دادگان رترکشن واچ:
Manipulation of Image
Original data not provided
Unreliable data
یک مقاله (۲۰۲۲) نیز از داوود طغرایی به دلیل مسائل مربوط به Authorship رترکت شده است.
سرعت نشر در ده سال گذشته:
اگر تمام انواع مقالات را در نظر بگیریم، امیرحسین صاحبکار و باقرلاریجانی در ده سال گذشته ، به طور متوسط هر ۲/۱ روز وهر ۳/۴ روز در نشر یک مستند علمی همکاری داشتهاند.
در مورد نویسندگان پرکار بیشتر بخوانید:
برخی از محققان به طور متوسط هر پنج روز یک مقاله جدید منتشر می کنند. افزایش تعداد نویسندگان بسیار پرکار، دانشمندان و محققین را نگران کرده و این گمان وجود دارد که همه مقالات آنها از طریق کار و فعالیت صادقانه و اخلاقی به دست نیامده باشد. (لینک) ایران با ۵۸ محقق پرکار رتبه ۱۲ دنیا را از این نظر دارد.(تمام علوم به جز فیزیک)
قبلتر در سال ۲۰۱۸ در گزارشی در نیچر با عنوان برجسته سازی هنجارهای نامطمئنِ Authorship، شش نفر از محققین ایرانی نیز به عنوان نویسنده hyper-prolific معرفی شده بودند. در آن گزارش آمده بود که تعداد مقاله زیاد لزوما نشانه بداخلاقی پژوهشی نیست.
نام شش محقق که در آن زمان معرفی شده بود:
فریدون عزیزی از علوم پزشکی شهید بهشتی
محمد رضا گنجعلی از دانشگاه تهران
باقر لاریجانی از دانشگاه علوم پزشکی تهران
امیر حسین صاحبکار از دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مسعود صلواتی نیاسر از دانشگاه کاشان
محمد علی محجل شجاع از دانشگاه علوم پزشکی تبریز
@Scientometric
👍17👏14😁8❤4😱4🤩2
مقالات شماره جدید مجله لنست در مورد جنگ اسرائیل و غزه:
There is no way to leave Gaza (Link)
The conflict in Gaza—are data ever enough? (Link)
The health dimensions of violence in Palestine: a call to prevent genocide (Link)
End humanitarian catastrophe in conflict settings (Link)
No evidence of inflated mortality reporting from the Gaza Ministry of Health (Link)
There is no way to leave Gaza (Link)
The conflict in Gaza—are data ever enough? (Link)
The health dimensions of violence in Palestine: a call to prevent genocide (Link)
End humanitarian catastrophe in conflict settings (Link)
No evidence of inflated mortality reporting from the Gaza Ministry of Health (Link)
👍22👎4❤1
خودکشی پزشکان
از پادکست دکتر سلامتی (لینک): این که نمی شود یک پزشکی در یک مراسم رسمی روسری خود را بر میدارد، چند مسئول عوض میشود، اما ۱۳ رزیدنت در یکسال خودکشی میکنند، آب از آب تکان نمیخورد.
در پژوهشی (مقاله هنوز منتشر نشده) ۳۵۳ رزیدنت در شهر تهران در اواخر ۱۴۰۰ بررسی شدهاند
که ۳۴/۳ درصد افکار خودکشی داشتند و ۱۰ درصد از آنها پرخطر بودند.
مطالب قبلی:
https://t.me/scientometric/6650
https://t.me/scientometric/6678
از پادکست دکتر سلامتی (لینک): این که نمی شود یک پزشکی در یک مراسم رسمی روسری خود را بر میدارد، چند مسئول عوض میشود، اما ۱۳ رزیدنت در یکسال خودکشی میکنند، آب از آب تکان نمیخورد.
در پژوهشی (مقاله هنوز منتشر نشده) ۳۵۳ رزیدنت در شهر تهران در اواخر ۱۴۰۰ بررسی شدهاند
که ۳۴/۳ درصد افکار خودکشی داشتند و ۱۰ درصد از آنها پرخطر بودند.
مطالب قبلی:
https://t.me/scientometric/6650
https://t.me/scientometric/6678
😢72👍20🤯6👌3❤2😁2
پژوهشی بر روی نزدیک به ۴ هزار پرسنل دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده و مشخص شده که تقریبا نیمی از آنها از زندگی خسته بودند و به مرگ فکر میکردند.
(sometimes tired of life and thought about death)
شیوع افکار خودکشی، برنامه ریزی برای خودکشی و اقدام به خودکشی در طول عمر برای این افراد به ترتیب ۸/۱، ۷/۳ و ۳/۱ درصد بوده است.
در مقایسه با افرادی که در قسمت اداری شاغل بوده اند، کارکردن در محیط بالینی و ارتباط مستقیم داشتن با ارائه خدمات درمانی به بیماران با ریسک بیشتر افکار خودکشی (۱/۴۱ برابر)، برنامه ریزی برای خودکشی (۱/۵ برابر) و احساس خستگی از زندگی و فکر کردن به مرگ (۱/۲۲ برابر) همراه بوده است.
جنسیت خانم، جدایی از همسر و سطح تحصیلات پایین از دیگر عواملی بوده که بر روی خستگی از زندگی و فکر به مرگ، فکر خودکشی، برنامه ریزی برای خودکشی و اقدام به خودکشی تاثیر معنادار داشته است.
مقاله در آگوست ۲۰۲۳ در مجله Front Public Health منتشر شده است.
@Scientometric
(sometimes tired of life and thought about death)
شیوع افکار خودکشی، برنامه ریزی برای خودکشی و اقدام به خودکشی در طول عمر برای این افراد به ترتیب ۸/۱، ۷/۳ و ۳/۱ درصد بوده است.
در مقایسه با افرادی که در قسمت اداری شاغل بوده اند، کارکردن در محیط بالینی و ارتباط مستقیم داشتن با ارائه خدمات درمانی به بیماران با ریسک بیشتر افکار خودکشی (۱/۴۱ برابر)، برنامه ریزی برای خودکشی (۱/۵ برابر) و احساس خستگی از زندگی و فکر کردن به مرگ (۱/۲۲ برابر) همراه بوده است.
جنسیت خانم، جدایی از همسر و سطح تحصیلات پایین از دیگر عواملی بوده که بر روی خستگی از زندگی و فکر به مرگ، فکر خودکشی، برنامه ریزی برای خودکشی و اقدام به خودکشی تاثیر معنادار داشته است.
مقاله در آگوست ۲۰۲۳ در مجله Front Public Health منتشر شده است.
@Scientometric
😱55👍19😢7👌6💔5😐5
بی توجهی وزارت بهداشت به نامههای انجمن علمی روانپزشکان (لینک) در مورد موضوع خودکشی پزشکان باعث شده است تا اینبار این انجمن به رئیس دولت نامه بنویسد و درخواست کمک کند.
@Scientometric
@Scientometric
😢46👏11👍8😁4❤2🤔2