کاخ سفید به کمیسیونر سازمان غذا و داروی آمریکا: یا تا آخر امروز به فایزر مجوز بده یا استعفای خودت را بنویس.
دخالت سیاست در علم که می تواند اعتماد مردم به واکسن را کم کند

در مطالعه واکسن استرالیا مشاهده شده است که در برخی افراد تست HIV به صورت کاذب مثبت می شود. یک قسمت کوچک در این واکسن از ویروس HIV گرفته می شود که البته عفونت زا نیست. ظاهرا این موضوع باعث مثبت کاذب شدن تست HIV و ایجاد نوعی پاسخ آنتی بادی شده است. این در حالی است که شواهد نشان داده است که واکسن تاثیر گذاری و ایمنی خوبی داشته است. به هر حال مطالعه این واکسن در استرالیا متوقف شد

مواد تشکیل دهنده واکسن کرونا فایزر کدامند؟
Active Ingredient:
nucleoside-modified messenger RNA (modRNA) encoding the viral spike glycoprotein (S) of SARS-CoV-2

Lipids:
(4-hydroxybutyl)azanediyl)bis(hexane-6,1-diyl)bis (ALC-3015)
(2- hexyldecanoate),2-[(polyethylene glycol)-2000]-N,N-ditetradecylacetamide (ALC-0159)
1,2-distearoyl-snglycero-3-phosphocholine (DPSC)
cholesterol

Salts
potassium chloride
monobasic potassium phosphate
sodium chloride
basic sodium phosphate dihydrate

Other
sucrose

البته در این بین میکروچیپ کارگذاشته توسط بیل گیتس نیست!

پیوند مدفوع می تواند پاسخ به درمان را در بیماران مبتلا به ملانوم متاستایک افزایش دهد.
این نتیجه ی مطالعه ی کاآزمایی بالینی فاز یک بر روی ده بیمار مبتلا به ملانوم متاستایک مقاوم به anti-PD-1، با استفاده از اینداکشن مجدد anti-PD-1 immunotherapy و پیوند مدفوع می باشد.

مطالعه ی واکسن مربوط به شرکتهای Sanofi و GlaxoSmithKline به دلیل ایجاد پاسخ ایمنی ناکافی در افراد مسن با شکست مواجه شده است که باعث می شود تهیه واکسن توسط این گروه تا نیمه دوم 2021 به تعویق بیفتد. این دو از شرکت های بزرگ واکسن سازی دنیا هستند و برای تولید واکسن با آمریکا و انگلستان و ... قرار داد داشته اند. این گروه قرار است تا مطالعه دیگری از فاز دوم را برای این واکسن در فوریه آغاز کنند. از طرفی سانوفی با Translate Bio در حال ساخت واکسن دیگری با فناوری RNA پیام رسان می باشد.

واکسن فایزر/بیو ان تک ، اولین واکسن کوید-۱۹ می باشد که اجازه استفاده اورژانسی (در افراد بالای ۱۶) را از سوی FDA گرفته است.

دکتر منصورنیا در ایسنا:

از پژوهشگران حمایت بیشتری شود تا در کشور باقی بمانند.

از آنجا که انجام پژوهش بسیار پرهزینه است، افراد خاصی می‌توانند پژوهش‌های بزرگ را انجام دهند. البته بنیادهایی مانند "نیماد" وجود دارند که هزینه‌های پژوهشی را پرداخت می‌کنند ولی اگر شرایط کلی کشور را در نظر بگیریم، پژوهش‌های بزرگ در انحصار درصد محدودی از افراد است.

پژوهشگر قشر زحمت‌کشی است و چندان هم از نظر مالی حمایت نمی‌شود. وزارت بهداشت ابلاغ کرده که تشویق مقالات حذف شود. تاکنون یک تشویق جزئی در دانشگاه‌ها انجام می‌شد البته سوء استفاده‌هایی هم در این زمینه صورت می‌گرفت که من کاملا آن‌ها را می‌پذیرم ولی حذف کلی این تشویق‌ها مطلوب نیست و باید حداقل از مقالات برتر تشویق صورت گیرد تا انگیزه‌ محققان برای نوشتن مقالات مهم افزایش یابد.

به طور کلی حمایت درخوری از پژوهشگران برتر کشور به ویژه پژوهشگران مستقل، آنچنان که باید، صورت نمی‌گیرد.

فضای دانشگاه دیگر چندان امیدوارکننده نیست. هشت سال قبل، دانشجویانی که به آن‌ها تدریس می‌کردم، انگیزه بیشتری داشتند ولی این هیجان و اشتیاق در دانشجویان فعلی چندان به چشم نمی‌خورد.

دکتر منصورنیا با تشکر از حمایت‌های صورت گرفته از سوی وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: تعداد پژوشگران برتر کشور به اندازه‌ای اندک است که امکان شناسایی آن‌ها وجود دارد و بهتر است مسئولین ارتباط بیشتری با این پژوهشگران داشته باشند. ما خواستار حمایت بیشتر از جانب مسئولین هستیم. اگر می‌خواهیم نخبگان کشور که شناسایی آن‌ها کار سختی هم نیست،‌ در کشور باقی بمانند و به مردم خدمت کنند،‌ باید حمایت بیشتر از آن‌ها داشته باشیم.

متن کامل مصاحبه را از اینجا بخوانید.

چقدر به سطح ایمنی جمعی در ایران نزدیک هستیم؟

✅ نتایج یک پژوهش می گوید که احتمالا تا پایان آبان ماه، ۴۲٪ از مردم ایران مبتلا به کرونا شده بوده اند و آمار واقعی مرگ کرونا ۲/۵ برابر آمار رسمی گزارش شده است.

این نتیجه یک پژوهش مهم مشترک بین دانشگاه آکسفورد و ایران و بر اساس داده های منتشر شده از سوی سازمان ثبت احوال است. در این پژوهش یک مقایسه با آمارهای سالهای قبل صورت گرفته و‌ میزان فوت قابل انتظار در هر فصل برای سال ۹۹ و ۹۸ محاسبه شده است. و هر چه از این مقدار قابل انتظار بیشتر بوده را مرتبط با کرونا دانسته اند.

✅ به این ترتیب تا پایان تابستان میزان ۵۸/۹ هزار فوت اضافی ناشی از کرونا داشته ایم. از روی این تعداد فوت، تعداد ابتلا هم محاسبه شده است و ۲۷ درصد جامعه (فاصله طمینان ۹۵٪ بین ۲۰ تا ۳۴ درصد) تا پایان تابستان مبتلا شده اند.

✅ در دو استان قم و گلستان به ترتیب ۵۷ و ۵۶ درصد مردم مواجهه با کرونا داشته اند. ۱۳ استان تا پایان تابستان حداقل نزدیک به ۳۰ درصد مواجهه داشته اند.

✅‌ این مقاله همچنین افزایش مرگ در پاییز ۹۸ را نیز بررسی و یک پیک غیر قابل انتظار را مشاهده کرده است. که البته احتمالا نمی تواند ناشی از انتقال مخفی کرونا باشد.
مرگ بیش از حد در زمستان ۲درصد بوده که در بهار و تابستان به ترتیب به ۲۱٪ و ۳۹٪ رسیده است.


✅‌اگر این روند ۲/۵ برابری را تا پایان آبان در نظر بگیریم به تقریبا ۸۶ هزار فوت و معادل ۴۲٪ ابتلا در جامعه می رسیم.

در این پژوهش سنجش استانی هم صورت گرفته است. به این ترتیب می توان مشخص کرد کدام استانها بیشتر آسیب پذیر هستند و نیاز بیشتر و سریعتر به واکسن دارند.

لینک ویدئو گفتگو در مورد این مقاله در بی بی سی

لینک مقاله که هنوز داوری نشده است.

✅ در مقاله ای در جاما آستانه ایمنی جمعی برای کوید-۱۹ حدود ۶۰٪ و بین ۵۰ تا ۶۷٪ ذکر شده است. هر چند این پژوهش مستقیما صحبتی در مورد ایمنی جمعی نداشته است اما آیا با نتایج آن می توان اینطور در نظر گرفت سیاستهای ایران (خواسته یا ناخواسته) ما را به سمت ایمنی جمعی ناشی از ابتلای طبیعی برده است؟

دقت داشته باشیم که برای کنترل این پاندمی ما نیاز به ایمنی جمعی داریم اما نه با ابتلای طبیعی و بلکه با واکسن

این مقاله می تواند در رویکرد ما برای واکسیناسیون بسیار مورد توجه قرار بگیرد. اگر قرار باشد برای کنترل پاندمی به سطح ایمنی جمعی حدودا 60 درصد برسیم و تا آخر آبان هم 42% از جامعه مبتلا شده باشند، این یعنی باید حدود 20% دیگر از افراد را واکسن بزنیم. همان صحبتی که خانم دکتر محرز کرده بودند. و این اپروچ برای ما که با مشکل تحریم و تهیه واکسن مواجه هستیم بسیار می تواند کمک کننده باشد.
چند نکته:
1- آمار 42% مربوط به پایان آبان ماه بوده است. به این معنی که این درصد همچنان روبه افزایش می باشد. باید آن را کنترل کنیم. نباید ایمنی جمعی ناشی از ابتلای طبیعی را در پیش بگیریم.

2- این 42% مشخص نیستند که کدام افراد هستند. همه آنها تست قبلی PCR ندارند.

3- اینجا شاید تست آنتی بادی به کمک بیاید. البته خودش ضعف دارد. هم منفی کاذب دارد و هم سطح آنتی بادی افت می کند. آیا تست دقیق و سریع برای تعیین سرولوژی و آنتی بادی داریم؟

4- بر اساس این مقاله در استان هایی مثل قم و گلستان ما احتمالا به سطح ایمنی جمعی خیلی نزدیک هستیم. این مقاله می تواند مشخص کند کدام استان ها بیشتر به واکسن نیاز دارند و در اولویت هستند.

5- با این مشکل هم روبرو هستیم که خیلی ها ممکن است تمایل به زدن واکسن نداشته باشند. فرض بگیریم واکسن آسترازنکا تایید و در دسترس قرار گرفت آیا آن نماینده مجلس می زند؟

6- هر چند ابتلای مجدد هم داریم، اما ایمنی مدت دار بیش از 8 تا 9 ماه هم در اثر ابتلا به عفونت ذکر شده است. پس می توان فعلا واکسیناسیون افرادی که قبلا مبتلا شده اند را عقب انداخت. تا سطح ایمنی جمعی را بالا ببریم. اگر چه احتمالا بعدا باید همه واکسن بزنند.

ژن های دخیل در پیشرفت COVID-19 در یک مطالعه (GWAS) پیدا شدند

📄 در این مطالعه که در انگلستان بر روی ۲۲۴۴ بیمار COVID-19 شدید در ۲۰۸ ICU انجام شده مشخص شد که تغییرات ژنتیکی در ژن های خانواده OAS (موثر در پاسخ ضد ویروسی به RNA ویروس ها از طریق فعال کردن RNaseL)، ژن TYK2 (موثر در انتقال پیام های اینترفرون آلفا و سایتوکاین های التهابی به داخل سلول)، DPP9 (این ژن مرتبط با فیبروز ریه است) و IFNAR2 (گیرنده اینترفرون آلفا و بتا بر سطح سلول) با شدت بیماری مرتبط بوده است.

📎 همچنین این مطالعه تغییرات ژنتیکی در ژن LZTFL1 را مرتبط با شدت بیماری یافته است. قبلا هم دو مطالعه اروپایی و آمریکایی دیگر تغییرات ژنتیکی دیگری در همین ژن را مرتبط با شدت بیماری یافته بودند.

💊 همچنین محققین نتیجه گیری می کنند که بیان کم IFNAR2 و بیان زیاد TYK2 با بیماری کشنده مرتبط است.
درنهایت نتایج این مطالعه ژن هایی را مرتبط با شدت بیماری COVID-19 پیدا کرده است که در پاسخ ضد ویروسی سیستم ایمنی میزبان یا بعنوان واسطه های التهابی آسیب بافتی نقش ایفا می کنند. محققین درنهایت پیشنهاد می کنند که هردو دسته این ژن ها می توانند هدف درمانی با داروهای موجود قرار گیرند.

ارسالی از همراهان کانال

ایمنی ناشی از ابتلا به کوید-۱۹ احتمالا می تواند برای بیش از 8 تا 9 ماه باقی بماند.

https://nyti.ms/381RoSq

در مطالعه ای صورت گرفته بر روی ۱۸۵ بیمار مبتلا به کوید19 (شامل ۴۱ نفر که بیش از ۶ ماه از ابتلای آن ها گذشته بود)، چندین کمپارتمنت در گردش ایمنی خاطره مورد بررسی قرار گرفت.

🔺مقدار IgG تقریبا در طول ۶+ ماه ثابت مانده بود.
🔺سلول های B خاطره اختصاصی spike در ماه ششم نسبت به ماه اول بیشتر شده بودند.
🔺سلول های T اختصاصی +CD4 و +CD8 با نیمه عمر ۵-۳ ماه کاهش یافته بودند.

با آنالیز این داده ها مشخص گردید هر جز ایمنی خاطره SARS-CoV-2، کینتیک متمایزی را از خود بروز می دهند و همچنین این کمپارتمنت های ایمنی در حدود ۹۰٪ افرادی که از ابتلای آن ها بیش از ۵ ماه گذشته بود؛ قابل اندازه گیری بودند.
✔️این موضوع نشان می دهد که ایمنی با دوام بیشتر در مقابل COVID-19 در بیشتر افراد امکان پذیر است.

در مطالعه ای دیگر بر روی ۳۱ فرد مبتلا شده به SARS-CoV-2 که در دوره نقاهت به سر می برند و ۱۱ فردی که دچار این بیماری نشده اند، نشان داده شد که پاسخ و مقدار سلول های T خاطره CD4 و CD8 در افراد متفاوت بود، اما پاسخ های قوی تا ۹ ماه پس از شروع ابتلا در این افراد قابل مشاهده بود.
از دست دادن پاسخ های ناشی از سلول های T خاطره CD4 و CD8، تنها در ۱۶٪ و ۲۵٪ افراد به ترتیب مشاهده گردید. پس میزان کلی پاسخ های ناشی از این سلول های T خاطره پایدار بود و همچنین با زمان شروع بیماری دارای رابطه معکوس نبود.

تنها کاهش قابل توجه در پاسخ برای سلول های T حافظه CD4 در 6 ماه اول پس از شروع بیماری COVID-19 بود.
کاهش سلول های T حافظه CD4 در افراد بدون علامت بیشتر از افراد دارای علامت دیده شد.
مقدار دوام سلول های T حافظه CD4 در افرادی که پاسخ IgG های اختصاصی SARS-CoV-2 در آن ها ناپدید شده بود، بیشتر از افرادی بود که IgG برای ماه هایی در آن ها مثبت بود.

کینتیک سلول های T خاطره CD4 و CD8 با هم متفاوت بود.

بنابراین سلول های T ایمنی اختصاصی SARS-CoV-2، طولانی مدت در اکثر افراد وجود داشت.

تهیه پست توسط #دکتر_امین_ایران_پناه

ترایال واکسن ساینوفارم در پرو‌ موقتا متوقف شد. علت، بروز اختلال عصبی (احتمالا سندروم گیلن-بره) در یکی از دریافت کنندگان می باشد.

از سال ۲۰۱۷ ترایالهای واکسن RNA، برای ویروس هایی مثل هاری، آنفولانزا، سایتومگالو ویروس و ... در حال انجام است و این البته به غیر از واکسنهای سرطان و رویرکردهای درمانی بر پایه ی mRNA می باشد. این را می توانید در تصویر پایین پست ببینید.

کاتالین کاریکو، دانشمند مجارستانی-آمریکایی بیش از ۴۰ سال روی استفاده از RNA برای درمان بیمارهای مختلف کار کرد و بعد از تحمل سختی های بسیار، دیده و شنیده نشدن و عدم پذیرش نظراتش، بالاخره در ۲۰۰۴ با همکارش Drew Weissman توانست با تغییراتی در RNA از بروز واکنش التهابی به دنبال تزریق آن به بدن جلوگیری کند و به این ترتیب یکی از مشکلات مهم در راه استفاده از RNA در رویکردهای درمانی را حل کند و شاید برنده نوبل شود.

این طور نیست که یک روزه ایده ای بدون مطالعه و پژوهش و نشر رسمی نتایج آنها تبدیل به علم شود. این ها مخصوص دنیای شبه علم است که می تواند یابنده کرونا باشد، اسپری‌ فلان باشد یا داروی منتسب به امام معصوم. ایده های یک نماینده در عدم استفاده از واکسن مورد تایید WHO باشد یا ایراد گرفتن در شرکت در یک پژوهش بزرگ توسط پزشکان فوق تخصصی که به نظریه موش آزمایشگاهی کمک می کنند و البته شاید لازم باشد تا آنها حداقل در یک کارگاه روش تحقیق ابتدایی شرکت کنند.

✅ یک پژوهشگر و دانشمند از رفتارهای هیجانی و حماسی بی پایه برای اثبات ادعای خود استفاده نمی کند.

✅ در دنیای علم، رد یک دارو یا واکسن با نسبت دادن آن به دشمن صورت نمی گیرد.

✅ ابزار علم، سخنرانی کردن و استفاده از دین و مذهب برای مقدس ساختن دارو یا ترویج ملی گرایی و تولیدات ملی نیست.

✅ ابزار علم پژوهش است و مهمترین آن کارآزمایی بالینی است و به همین جهت قابل اعتماد است و این تفاوت بین علم و شبه علم است و به قول استاد ملک زاده بهترین جایگزین علم، علم بهتر است.

فوری
نسخه نهم (آذر 99) گایدلاین تشخیص و درمان کوید-19 در ایران منتشر شد (فایل پی دی اف پایین پست)

✅ به صورت کلی اسمی از رمدسیویر در درمان بستری نبرده شده است (به نام بردن از داروی ضد ویروسی بسنده شده است). هیدروکسی کلروکین در ابتدای بیماری هنوز توصیه می شود. خروج از قرنطینه از 14 روز به 10 روز کاهش پیدا کرده است.

✅ اساسا برای بیمارانی که اندیکاسیون بستری ندارند، اقدامات مراقبتی و رعایت احتیاطات لازم (مراقبت و جداسازی)، رژیم دارویی کلروکین/هیدروکسی کلروکین با در نظر گرفتن تمام احتیاطات مرتبط به همراه تجویز درمانهای حمایتی پیشنهاد می شود. از آنجا که بیشترین اثر داروی هیدروکسی کلروکین (مانند سایر داروهای ضد ویروسی) در روزهای اول بیماری است، لذا در بیمارانی که نیازمند بستری نبوده و بعد از یک هفته از شروع علائم مراجعه کرده اند ، عمدتا درمان های تسکینی و حمایتی سودمند خواهد بود . اگرچه در هفته دوم نیز تجویز هیدروکسی کلروکین بلامانع است اما مسلما ًسودمندی آن به مراتب کمتر از تجویز به هنگام دارو در هفته اول اول (ترجیحا سه روز ابتدایی) خواهد بود .

✅ با توجه به عدم اثبات اثربخشی ترکیب سوفوسبوویر باضافه داکلاتاسویر یا لدیپاسویر و خطر بروز مقاومت دارویی در هپاتیت C ، در حال حاضر مصرف این ترکیبات در درمان کووید-19 توصیه نمی شود.

✅ متا آنالیز انجام شده بر روی نتایج مطالعات منتشر شده، حاکی از اثر بخشی فاویپیراویر در کاهش علائم و دوره بیماری می باشد ولی در کوتاه کردن زمان لازم برای کلیرانس ویروس، نیاز به حمایتهای تنفسی و مرگ و میر بیماری اثرات قابل توجه نداشته است.

✅ مطالعات در مورد اثربخشی ایورمکتین محدود تر می باشد. قضاوت در مورد اثربخشی و ایمنی این دارو نیاز به شواهد بیشتری دارد.

✅ نتایج اثربخشی و ایمنی اینترفرون در بیماران سرپایی هنوز بصورت جامع منتشر نشده است. باید منتظر نتایج این مطالعات بود.

✅ خاطر نشان می شود آزیترومایسین و داکسی سایکلین اثر ضد ویروسی ثابت شده ای ندارد و با توجه به احتمال بروز مقاومت های میکروبی به دلیل مصرف بی رویه آن، توصیه می شود درصوت فقدان شک قوی از ابتلای همزمان عفونت های باکتریال از تجویز آن اکیداً خودداری شود.

✅ خاطر نشان می شود که مصرف کورتیکواستروئید در عفونت های ویروسی هرگز در قدم اول توصیه نمی شود.

✅ در حال حاضر شواهد کافی برای پروفیلاکسی داروئی قبل یا بعد از تماس وجود ندارد.

✅ استفاده از داروهای ضد ویروسی در موارد بستری: با توجه به عدم شواهد کافی پیرامون اثر بخشی داروهای ضد ویروسی در کاهش مورتالیتی کووید-19 ، توصیه قطعی برای مصرف آن ها وجود ندارد، ولی در صورت صلاحدید پزشک معالج جهت استفاده از داروی آنتی وایرال، موارد زیر باید مد نظر قرار گیرد:
-بیمار در فاز متوسط تا شدید بیماری باشد
-بیمار در شرایط بحرانی نبوده و نیاز به تهویه مکانیکی نداشته باشد.

✅ استفاده از plasma Convalescent تنها در قالب کار آزمایی های بالینی ثبت شده کشوری یا دانشگاهی/ بیمارستانی صورت می گیرد و تأکید می شود که باید مطالعات درمانی حتما ثبت و قابل استخراج باشد.

✅ شرط خروج از ایزولاسیون :

سرپایی و موارد خفیف و متوسط: 10 روز از شروع علائم گذشته باشد و حداقل 24 ساعت بدون استفاده از تب بر، تب قطع شده باشد و
علائم بیمار (شامل کاهش واضح سرفه ها قطع سرفه پایدار ، نبود تنگی نفس) بهبود یافته باشد. این دوره حداقل 10 روز می باشد

بستری و موارد شدید: بستگی به طول مدت علائم در بیمار دارد. (حداقل 10 روز تا حداکثر 20 روز باید از شروع علائم گذشته باشد) + حداقل حداقل 24 ساعت بدون استفاده از تب بر، تب قطع شده باشد و علائم بیمار شامل کاهش واضح سرفه ها قطع سرفه پایدار ، نبود تنگی نفس) بهبود یافته باشد. تصمیم گیری زمانی در این گروه با پزشک متخصص می باشد

ناقلین بی علامت: اگر فرد به هر دلیلی و بدون علامت تست PCR RT انجام داده و نتیجه مثبت بوده است، در صورتی که هیچ علائمی پیدا نکند، تا 10 روز بعد از تاریخ انجام تست نباید در محل کار حضور پیدا کند.

✅ در حال حاضر استفاده از تست سرولوژی برای برگشت به کار توصیه نمی شود.

✅ خاطر نشان می شود که برای موارد غیر بستری، ضرورتی برای انجام آزمایشات CBC و CRP وجود ندارد و توصیه نمی شود.

روش کار کسانی که گایدلاین ایران برای کوید19 را می نویسند چیست؟ آیا از پزشکی مبتنی بر شواهد استفاده می کنند یا نظرات شخصی خود را دخالت می دهند؟ چقدر شفاف عمل می کنند؟

در بررسی گایدلاین ایران در مورد هیدروکسی کلروکین متوجه می شویم که

گاها از رفرنس های نامرتبط و اشتباه استفاده شده است.
اکثر رفرنس ها قدیمی هستند.
تقریبا حتی یک ترایال هم بررسی نشده و هر چه بوده مشاهده ای و گذشته نگر بوده است.
از مطالعات جدید و در مجلات معتبر استفاده نشده است.
از مطالعات داوری نشده استفاده شده است.
حتی برای مقایسه هم که شده، یک مقاله مخالف اثر هیدروکسی کلروکین هم آورده نشده است و همه آنهایی ذکر شده که اثر مثبت داشته اند.

یک بررسی مختصر توسط ساینتومتریک:

در متن گایدلاین آمده است که : "هیدروکسی کلروکین باعث مهار گلیکوزیله شدن رسپتور ACE2 شده و ممکن است باعث مهار اتصال ویروس به این گیرنده شود"
رفرنس آن در گایدلاین چیست؟
این مقاله:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32706953/
نتیجه مقاله چیست؟
Among patients hospitalized with mild-to-moderate Covid-19, the use of hydroxychloroquine, alone or with azithromycin, did not improve clinical status at 15 days as compared with standard care
اصلا در این مقاله صحبتی از این موضوع نشده است.

در مورد هیدروکسی کلروکین گفته شده است که : نتایج اولیه مطالعه انجام شده در مراکز خدمات جامع سلامت منتخب کووید 19(16یا 24 ساعته) نشان داد که میزان بستری در بیمارستان و فوت بیماران، به طرز معنی داری در افرادی که هیدروکسی کلروکین در درمان سرپایی دریافت کرده بودند از کسانی که این دارو را دریافت نکرده بودند کمتر بود. گفته شده است که اطلاعات این مطالعه در کمیته مراقبت و درمان کووید-19 ارائه شده است و بزودی منتشر خواهد شد. (میزان شفافیت در تهیه گایدلاین)

به یک مطالعه مشاهده ای رفرنس داده شده است:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7524430/

یه یک متآنالیز با محدودیت بزرگی که پیامدهای عفونت جدید و بستری و مرگ را با هم در نظر گرفته و هنوز هم داوری نشده رفرنس داده شده است.
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2020.09.30.20204693v1

به یک مطالعه مشاهده ای گذشته نگر دیگر رفرنس داده شده است:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7330574/

یه یک مطالعه CASE SERIES و گذشته نگر دیگر رفرنس داده شده است:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7587171/

در نهایت به یک متاآنالیز رفرنس داده شده است که می گوید هیدروکسی کلروکین به تنهایی با کاهش مرگ در بستری ها مرتبط نیست و لی ترکیبش با آزیترو مرگ را بیشتر می کند. البته از این رفرنس و یک رفرنس دیگر از عربستان برای ایمن بودن استفاده از دارو استفاده شده است.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7449662/
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1201971220322359

دقت داریم که

سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت آمریکا و سازمان غذا و داروی آمریکا و دادگان معتبر آپ تو دیت، همه به عدم استفاده از هیدروکسی کلروکین در هر مرحله ای از بیماری توصیه می کنند.

https://t.me/scientometric/2529

در مورد مطالعات آزمایشگاهی به مطالعات مجلات معتبر نیجر و PNAS که بی اثر بودن هیدروکسی را نشان می دهند اشاره ای نشده است.
https://www.pnas.org/content/117/43/26955
https://t.me/scientometric/2075


متاسفانه در گایدلان فقط به مطالعات مثبت هیدروکسی کلروکین اشاره شده است. آن هم به مشاهده ای ها و گذشته نگر ها. به ترایال ها و مطالعات جدیدتر و در مجلات معتبر توجهی نشده است:

هیدروکسی کلروکین به عنوان درمان بیماران غیر بستری با علائم خفیف تا متوسط موثر نیست (مقاله نیوانگلند)

ترایال چند مرکزی دیگری در مجله ی Clinical infectious Diseases بیماران سرپایی را به فاصله کمتر از پنج روز از شروع علائم بررسی کرده است. هیدروکسی‌کلروکین در کاهش وایرال لود و میزان بستری و کاهش مدت زمان برطرف شدن علائم تاثیر معناداری نداشته است.
ترایال دو سوکور مجله ی Annals of Internal Medicine که بیماران را در طول یک روز بعد از ایجاد علائم بررسی کرده نشان داده است که حتی تغییر در علائم بالینی و کاهش شدت آنها نیز در طول ۱۴ روز در گروه هیدروکسی کلروکین نسبت به پلاسبو دیده نشده است.

استفاده از درمان کانسر پروستات برای کوید-۱۹ در مجله ی PNAS

گفته می شود مهار کننده های گیرنده ی آندروژن یا پروتئین های bromodomain and extraterminal domain یا BET علیه ویروس کرونای جدید موثر هستند. مهار کننده های آندروژن، مورد تایید برای استفاده در درمان کانسر پروستات هستند و برای درمان کوید-۱۹ هم در حال بررسی هستند. مهار کننده های BET نیز در حال بررسی هستند.

ویروس کرونا برای ورود به سلول از دو گیرنده ی ACE2 و TMPRSS2 استفاده می‌کند. TMPRSS2 در ابتدا به عنوان یک ژن تنظیم کننده ی آندروژن در پروستات شناخته شده است که شاید یک توجیه برای درگیری بیشتر مردان نسبت به زنان در مورد مرگ و عوارض کوید-۱۹ باشد.

در این مطالعه نشان داده شده است که آندروژن ها می‌توانند بیان ACE2 و TMPRSS2 ‌و گیرنده های آندروژن را در گروهی از سلولهای اپیتلیال افزایش دهند. سطح گیرنده های آندروژن بویژه در مردان نسبت به زنان بالای ۷۰ سال بیشتر است. در مردان بالای ۷۰ سال، سیگار با سطح بالای گیرنده آندروژن و ACE2 در سلولهای اپیتلیال ریه همراه است. مهار ویروس کرونا در محیط آزمایشگاه با آنتاگونیستهای آندروژن یا BET دیده شده است.

فوری

نتایج مطالعه بزرگ ریکاوری نشان می دهد که استفاده از آزیترومایسین روی بیماران بستری کوید-۱۹ اثر مثبتی ندارد.

مطالعه ی ریکاوری روی بیش از ۲۰ هزار بیمار از ۱۷۶ بیمارستان انگلستان انجام می شود.

در مورد آزیترومایسین، ۲۵۸۲ نفر این دارو و ۵۱۸۲ نفر نیز درمان معمول را دریافت کرده اند.
بیماران به طور میانگین هشت روز بعد از شروع علائم وارد مطالعه شده اند.
پیگیری ۷۳٪ از بیماران کامل شده و برای بقیه هم تا آخر دسامبر کامل می شود.

مرگ و میر ۲۸ روزه بین این دو گروه (آزیترومایسین: ۱۹٪ و درمان معمول: ۱۹٪ و خطر نسبی برابر با یک) تفاوتی معنادار نداشته است. همچنین شواهدی از جلوگیری از پیشرفت بیماری به سمت تهویه مکانیکی یا کم کردن طول مدت بستری (میانه ۱۲ روز در مقابل ۱۳ روز) نبوده است. علاوه بر آن نتایج در زیرگروههای مختلف مشابه بوده است.

البته این نتیجه گیری برای بیماران بستری بوده است.

در ترایال ریکاوری کدام داروهای دیگر بررسی می شود:

Tocilizumab, Convalescent plasma, Regeneron’s antibody cocktail, Aspirin, Colchicine

ترایال ریکاوری روی بیماران بستری قبلا نشان داده بود که هیدروکسی کلروکین و کلترا در کوید-۱۹ بی اثر هستند ولی دگزامتازون (در بیماران نیازمند اکسیژن)موثر می باشد.

شاید تعجب کنید ولی باز هم مطالعه ی دیگری منتشر شده است و بی اثر بودن هیدروکسی کلروکین در کوید-۱۹ را نشان می دهد:

این بار بررسی گذشته نگر در ۲۰۶۶ بیمار روماتولوژیِ از قبل مصرف کننده‌ی هیدروکسی کلروکین (آرتریت روماتوئید و لوپوس) نشان از بی اثر بودن این دارو به عنوان پروفیلاکسی قبل از مواجهه در دوز معمول در کوید-۱۹ داشته است. تقریبا یک سوم از بیماران مطالعه شده، از هیدروکسی کلروکین استفاده می کرده اند و بیش از ۹۰٪ از آنها دوری بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم از دارو را به صورت روزانه دریافت می کرده اند. میزان attack rate کوید-۱۹ در دو گروه تقاوتی نداشته است.

✅ آیا مطالعه مشابهی در این مورد قبلا انجام شده است؟

در یک مطالعه گذشته نگر بزرگ در جاما با بررسی بیش از ۳۰ هزار بیمار مشخص شده است که افرادی که از قبل داروی هیدروکسی کلروکین را (برای لوپوس یا آرتریت روماتوئید یا ...) می گرفته اند، در مقایسه با افرادی که این دارو را نمی گرفته اند، در تشخیص، بستری بیمارستان، بستری ICU و مرگ ناشی از کوید-۱۹ تفاوتی نداشته اند.

✅ آیا برای پروفیلاکسی قبل از مواجهه هم ترایال تصادفی سازی شده همراه با کورسازی داریم؟

بله در مورد کادر درمان در جاما مقاله منتشر شده که بی تاثیر بودن دارو را نشان داده است.

https://t.me/scientometric/2234

✅ در مورد پروفیلاکسی بعد از مواجهه چطور؟

دو ترایال تصادفی سازی شده و دو سو کور و همراه با گروه کنترل در نیوانگلند و annals of internal medicine می گویند این دارو برای پیش گیری بعد از مواجهه موثر نیست. ترایال دیگری در نیوانگلند به صورت Open label نیز همین موضوع را ثابت کرده است.

https://t.me/scientometric/2685

روش کار کسانی که گایدلاین ایران برای کوید-19 را می نویسند چیست؟ آیا از پزشکی مبتنی بر شواهد استفاده می کنند یا نظرات شخصی خود را دخالت می دهند؟ چقدر شفاف عمل می کنند؟

قسمت دوم:

در دستورالعمل آمده است که:

«با توجه به عدم اثبات اثربخشی ترکیب سوفوسبوویر باضافه داکلاتاسویر یا لدیپاسویر و خطر بروز مقاومت دارویی در هپاتیت C ، در حال حاضر مصرف این ترکیبات در درمان کووید-19 توصیه نمی شود.»

بررسی ساینتومتریکس نشان می دهد که

📎اولا، در این دستورالعمل به هیچ کدام از مقالات مربوطه چه در سطح آزمایشگاهی و چه در فاز بالینی اشاره نشده است و رفرانسی آورده نشده است.
📎دوما، با توجه به شیوع ۰/۲ درصد برای هپاتیت سی مزمن در جمعیت عادی در ایران، مگر چند نفر از افراد مبتلا به کوید-۱۹ همزمان هپاتیت سی هم دارند که بخواهد مقاومت ایجاد شود؟
📎سوما، براساس شواهد موجود در مورد مقاومت دارویی هپاتیت سی، میزان بروز مقاومت دارویی هپاتیت سی در افراد با شکست درمان با مدت زمان دریافت دارو رابطه مستقیمی دارد (37.5%، 66.7%، 94.7% و 100% بروز مقاومت NS5A در سطح ژنومی به ترتیب در بیماران با شکست درمان که 6، 8، 12 و 24 هفته درمان شده اند). بنظر می رسد دوره درمان هفت تا ده روز توانایی انتخاب واریان های مقاوم ویروس را ندارد و ایجاد مقاومت دارویی در این بیماران جای نگرانی ندارد.
📎چهارما، مقاومت به مهارکننده های NS5B هپاتیت سی در کلینیک تقریبا دیده نمی شود که بعلت high barrier بودن سوفوسبویر نسبت به مقاومت دارویی است. همچنین تابحال مقاومت به مهارکننده های NS5A در بیماران هپاتیت سی نتوانسته دردسر زیادی ایجاد کند.
📎پنجما، اگر تاثیر گذاری این داروها ثابت شد، بر فرض ایجاد مقاومت می توان از افراد آزمایش هپاتیت سی هم گرفت و درصورت مثبت بودن به جای ده روز درمان 12 هفته ای را در پیش گرفت.

پی نوشت: پیگیریهای ساینتومتریکس نشان داده بود که سوفوسبویر/داکلاتاسویر در بیماران بستری موثر نیست و برای بیماران سرپایی مطالعه ای نداریم و فعلا فقط می‌توان از آن در کارآزمایی بالینی استفاده کرد. شایسته بود که پیشنهاد به عدم استفاده از سوفوسبویر/داکلاتاسویر در این دستورالعمل براساس نبود شواهد لازم بر اثربخشی آن صورت می گرفت تا دلیل بدون مدرکی همچون احتمال مقاومت دارویی هپاتیت سی.

در مورد مباحث مقاومت دارویی از نظرات دکتر #حیدر_شرفی، متخصص پزشکی مولکولی، استفاده شد.