در به روز رسانی جدید گایدلاین NIH توصیه به استفاده یا عدم استفاده از آنتی بادی bamlanivimab نشده چرا که گفته شده شواهد کافی برای آن وجود ندارد. این در حالی است که این درمان در نهم نوامبر اجازه استفاده اضطراری از سازمان غذا و دارو برای درمان کوید-۱۹ در بیماران غیر بستری را دریافت کرده بود.

آیا استفاده از مهارکننده های پمپ پروتون می تواند ریسک ابتلا به کوید-۱۹ و ریسک شدید شدن آن را افزایش دهد؟

در این زمینه دو مطالعه متاآنالیز مهم منتشر شده است:

مطالعه ی مجله ی J Intern Med نشان می دهد که مصرف PPI به شکل قابل توجهی ریسک (نسبت شانش ۱/۴۶ ) پیامدهای شدیدتر کوید-۱۹ و ریسک (نسبت شانس ۲/۹۱) عفونت ثانویه را افزایش می دهد.

در مطالعه متاآنالیز دیگری در مجله ی Gut مشخص شده است که مصرف فعلی یا منظم PPI ریسک (نسبت شانس ۱/۳۳ و غیر معنادار) ابتلا به کوید-۱۹ را و ریسک (نسبت شانس ۱/۶۷ و معنادار) پیامدهای شدیدتر کوید۱۹ (مثل‌ بستری در ICU یا مرگ) را بیشتر می کند.

مطالعات مورد بررسی مشاهده ای کوهورت یا مورد شاهدی بوده اند و در نتیجه احتمالا هنوز نمی توان رابطه مستقیم مشخص کرد

🎥🎙 چرا دولت خواستار مبتلا شدن همه‌ی مردم به #کرونا است؟؟!!
‌
🔻#دو_کلام_کارشناسی قسمت سوم
🔻پانصد هزار تا یک میلیون کشته،‌ نتیجه‌ی راهبرد #ایمنی_گله‌ای خواهد بود
🔻راهبرد ایمنی گله‌ای اعلام نمی‌شود، اما تا الان اجرا شده
🔻وقت آن رسیده که تیم مدیریتی کرونا تغییر کند
🔻تیم مدیریتی #وزارت_بهداشت در زمان کرونا کاملا شکست خورده و باید عوض شود
🔻هزینه‌ی ادامه‌ی راهبرد فعلی، خیلی بیشتر از تغییر تیم مدیریتی کرونا است

🔻پروفسور #موید_علویان؛ عضو یک درصد دانشمندان برتر جهان،‌ معاون اسبق سلامت وزارت بهداشت


✅ این ویدئو رو حتما ببینید‼️
@padtantv

انتقادات وزیر بهداشت از وضعیت پژوهشی کشور و میزان کمک آن به کنترل پاندمی در ایران در گزارش خبرگزاری مهر

متأسفانه برخی اساتید برای اینکه نامشان در مقالات چاپ شود و یا اول قرار بگیرد، بحث می‌کنند. بنده یک معلم دانشگاه هستم که سابقه معاون وزیر، رئیس دانشگاه و دیگر سوابق اجرایی را داشته‌ام، اما فقط در مقالاتی که خودم کار کرده‌ام نامی از بنده وجود دارد و در مقالات دانشجویان به عنوان استاد راهنما، این اجازه را نمی‌دهم.

نمکی اظهار داشت: معتقدم تحقیقات کاربردی در حوزه سلامت در کشور نداریم و اما تا زمانی که تحقیقات کشور، مقاله محور باشد و ارتقای اساتید، مبتنی بر این مقالات می‌شود، تحقیقات راهگشای مشکلات کشور نخواهد بود و هیچ وزیر بهداشتی نمی‌تواند برای آینده کشور از این تحقیقات، بهره‌ای ببرد.

تحقیقات یک کشور که از منابع عمومی آن استفاده می‌کند، باید بتواند ارائه طریقی برای باز کردن گره‌ی از نظام خدمت کند وگرنه این روال تحقیقات در کشور، به معنای دور ریختن منابع است.

۹۸ درصد از تحقیقات در نظام سلامت، صرف انتشار مقالات در فلان مجلات می‌شود که به کار نمی‌آید. به شدت به روند تحقیقات نظام سلامت، انتقاد دارم. نامه بنده به دکتر ملک زاده در روزهای اول شیوع کرونا در کشور را مشاهده کنید که ۱۰ آیتم تعیین شده، اما یکی از آنها تاکنون جواب نداده است. کدام وزیر کم خرد با چنین یافته‌های شکسته‌ای می‌تواند بخش سلامت کشور را اداره کند؟ اصلاً نباید بر یافته‌هایی که بر حسب یک تخمین به وزیر داده می‌شود، کار و اعتماد کرد. این تخمین‌ها تاکنون درست نبوده و ۱۰ مدل اپیدمیولوژیک به من دادند که هیچکدام صحیح نبوده و برای هیچ اقدامی مناسب نبود.

اپیدمیولوژیستی که خودش را سرگروه می‌دانست و آمد توضیح داد که کرونا در فصل کرونا تمام می‌شود، اول خندیدم و بعد گفتم که انشاالله که پیش بینی‌های شما و تیم‌تان درست باشد، اما من باید برای اداره کشور، بدبینانه ترین شیوه را انتخاب کنم که در باتلاق بیماری گرفتار نشوم و گفتم آنچه از ویروس می‌بینم با اجدادش متفاوت است و ماهیت کووید ۱۹ با اجدادش یکی نیست و تابستانی بدتر از بهار را می‌بینم.

وزیر بهداشت تاکید کرد: در تمام دنیا منابع را در بخش تحقیقاتی صرف می‌کنند که نتیجه آن، راهکاری برای گشودن گره‌ای از نظام ارائه خدمت باشد. نظام تحقیقاتی دانشگاهی کشور در این راستا چه کرده است؟ کدام مقاله را به وزیر وقت داده که اگر این کار را انجام دهی، نظام ارائه خدمت به سمت و سوی بهتری می‌رود؟ در مورد کووید ۱۹، یک مدل به بنده بدهید که پیش بینی‌ها درست بوده باشد. حتی یکی از پیش بینی‌ها هم درست نبوده است. کدام ریاضی‌دان می‌تواند برای نظام سلامتی مدل سازی کند که مؤلفه‌های مؤثر بر آن با پنج درصد تغییر، جابجا می‌شوند؟

بخش پژوهش در مورد طرح تحول نظام سلامت چقدر کار کرد؟ چقدر به نقصان‌ها یا فقدان‌های طرح تحول نظام سلامت، پاسخ داد؟ چقدر فایده و اثر این طرح را بررسی کردیم و به وزیر سابق یا بعدی گفتیم اثربخشی این طرح چیست؟ یا چقدر در مورد سلامت روان، پژوهش کرده‌ایم؟ چقدر در مورد بیماری‌های مشترک بین انسان و دام و یا مسائل محلی پژوهش کاربردی کرده‌ایم؟ در شرق اصفهان بیماری سالک یکی از مسائل اصلی است چقدر در این زمینه پژوهش انجام داده و اولویت‌های مقابله با آن مشخص شده است؟

چطور پزشکی به این نقطه رسید که مطالعات زیادی در مورد فایده احتمالی هیدروکسی کلروکین انجام شد و همه تقریبا یافته های مشابهی داشتند و در مجلات مهم منتشر شدند؟

این سرمقاله مهم مجله جاما می باشد که نهم نوامبر در مورد هیدروکسی کلروکین و کوید-19 با عنوان "استفاده نادرست از هیدروکسی کلروکین برای کوید-19، تزریق سیاست در علم" منتشر شده است.

این سرمقاله متناسب با مقاله جاما در مورد هیدروکسی کلروکین در بیماران بستری کوید-19 است. در این مقاله ی جاما گفته شده است که تا به حال چندین مطالعه ی قوی در مورد هیدروکسی کلروکین در گروههای مختلفی از بیماران (بیماران شدید، افراد با ریسک بالای ابتلای به کوید-19، به عنوان پروفیلاکسی) انجام شده و همگی بی تاثیر بودن این دارو را نشان داده اند.

در ابتدای پاندمی وضعیت نامشخص و ناامید کننده ای وجود داشت هم از دید بیماران و هم از نظر پزشکان. در یک مطالعه غیر تصادفی روی 36 بیمار، 16 مارس هیدروکسی کلروکین وارد کار شد! اطلاعات اولیه از این مطالعه در سراسر جهان شنیده شد و این یافته ها به همراه نا امیدی پزشکان در درمان این بیماری کشنده منجر به استفاده زیاد از هیدروکسی کلروکین علی رغم وجود شواهد کافی و دقیق شد. اما سیاسی شدن این دارو تاثیر بیشتری در استفاده از این دارو داشته است جایی که در تاریخ 4 آوریل، ترامپ این دارو را تبلیغ کرد و دستور خرید و ذخیره 29 میلیون قرص از این دارو برای بیماران کوید-19 داد. سازمان عذا دارو ابتدا در 28 مارس مجور اضطراری به این دارو داد و بعد در 15 ژوئن آن را لغو کرد. بعد ها ترامپ برای درمان خودش هم از هیدورکسی استفاده نکرد.
چه درس هایی از این موضوع می گیریم:
اول این که یک گزارش از مطالعه کوچک و غیر تصادفی باید فقط به عنوان یک فرضیه اولیه در نظر گرفته شود و نه یک موردی که در بالین قابل اجرا باشد. همچنین گزارش های موردی و گروهی (Case report and case series) باید فقط به صورت اولیه در نظر گرفته شوند. دوم که مسئولان سلامت آمریکا که در مقابل تبلیغ این داروی سیاسی مقاومت کرده بودند تفکر صحیحی داشته اند و باید به عنوان افراد متعهد به علم شناخته شوند. سوم ، بیمارانی که به بیماری بالقوه تهدید کننده زندگی مبتلا هستند ، ناامید هستند و هر درمانی را که به نظر می رسد موثر باشد ، می پذیرند ، خصوصاً وقتی چنین درمانی توسط افرادی که معمولاً باید به آنها اعتماد کرد ، مانند رئیس جمهور آمریکا، تبلیغ می شود. علم ، بنا به تعریف ، به تلاش و ارزیابی صادقانه یافته ها نیاز دارد اما سیاست چندان این طور نیست. در مورد دیگر داروی های کوید-19 داستان هیدروکسی کلروکین نباید تکرار شود.

گزارش هایی دریافت کرده ام که سووداک در بعضی مناطق و داروخانه ها کمیاب شده است.
شب گذشته، با یکی از محققین اصلی پروژه سووداک در درمان کوید-19 و از سهامداران شرکت دارویی تولیدی این دارو مصاحبه ای انجام دادم و نظرات ایشان را برای استفاده یا عدم استفاده فعلی از این دارو در ایران جویا شدم.
به محض ویرایش نهایی این مصاحبه آن را در کانال منتشر خواهم کرد.

بالاخره در شرایط کنونی پاندمی کوید-۱۹ ازسووداک استفاده کنیم؟

همان طور که می دانید در حال حاضر پزشکان ایرانی در بسیاری مناطق از سووداک برای درمان کرونا استفاده می کنند. این روند منجر به کمیاب و نایاب شدن این دارو در خیلی مناطق کشور شده است. در این زمینه با یکی از محققین اصلی پروژه سووداک در درمان کوید-19 و از سهامداران شرکت این دارو مصاحبه ای کردم.
این محقق، دکتر شاهین مرآت، فوق تخصص گوارش و کبد و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشند.

متن کامل مصاحبه در فایل پی دی اف ضمیمه می باشد.

نکات کلیدی مصاحبه:

۱- مطالعه بالینی سووداک فقط مربوط به ایران نیست و در کشورهای دیگر مثل مصر و برزیل و اروگوئه و هند و الجزایر و اندونزی و آفریقای جنوبی هم در حال انجام است. در تمام کشورهای پیشرو از نظر علمی این داروها به صورت in-vitro و in-silico و modeling از جمله امریکا و انگلستان و چین مطالعه شده اند. جالب است که داروی سوفوسبوویر به تنهایی چندان موثر نبوده (مثل هپاتیت سی) ولی در ترکیب با داکلاتاسویر موثرتر بوده است.

۲- با توجه به مطالعه DISCOVER روی بیش از 1000 بیمار بستری، سووداک در بیماران بستری موثر نیست و این خلاف مطالعات قبلی ایران و مصر و برزیل است. بعید میدانم سووداک وارد گایدلاین شود. بخصوص حالا که نتیجه discover منفی امده است. من که شدیدا شدیدا مخالفم. بخصوص در مورد بیماران بستری. general care خوب در بیماران بستری از همه این داروهای ضد ویروسی موثرتر است. در مورد بیماران سرپایی، پژوهش هایی در حال انجام است که زمان بر است.


۳- من شخصا استفاده از سوف داکلا را برای کوید چه بستری چه سرپایی خارج از مطالعات بالینی توصیه نمیکنم. ولی نمیتوانم هم بگویم که اگر کسی این دارو را استفاده کرد اشتباه کرده است.
واقعیت این است که ما پزشکان دوست داریم به بیمارانمان کمک کنیم و وقتی هیچ دارویی وجود نداشته باشد وقتی پزشکی میبیند بیمار دارد از دست میرود از سر ناچاری به هر دارویی پناه می برد حتی داروهایی که اثر بخشی مبهم داشته باشند به این امید که شاید در یک subgroup خاص فلان دارو موثر باشد. به دنبال همین منطق است که همچنان داروهایی مانند رمدسویر و حتی هیدروکسی کلروکین هنوز استفاده میشود. راه حل استانداردی که در جهان برای این مساله وجود دارد این است که داروهای احتمالا موثر بر اساس مطالعات in-vitro (مثل سوف داکلا) یا حتی تجربه فردی (مثل روغن بنفشه) داده شوند ولی فقط در قالب یک مطالعه که اگر اثر نمیکند حداقل به بیماران دیگر ندهیم و اگر اثر میکنند هم با اطمینان وارد گایدلاین کنیم.

۴- البته عقل سلیم میگوید اگر دارویی معلوم نیست اثر دارد یا نه اگر کمیاب یا گران است یا پر عارضه نباید مصرف کرد. من با توجه به گرانی و کمیابی سوف داکلا - با وجود بی عارضه بودن - آن را فعلا برای بیماران سر پایی توصیه نمیکنم مگر در یک مطالعه چرا که مدرکی برای موثر بودن آن نداریم. ولی داروی ارزان و فراوانی مثل فاموتیدین را شاید راحت تر بپذیرم.

موسسه ی IHME کاملا شناخته شده است. خیلی از محققین ایرانی بواسطه همکاری با آن در مجلات با کلاس دنیا مثل نیچر و لنست مقاله دارند.
کاش فقط به این دید به این موسسه نگاه نمی شد. کاش پیش بینی های این موسسه نیز از روند پاندمی در ایران دیده می شد. آن وقت ستاد ملی کرونا پیش بینی غلط نمی کرد که روند در ایران کنترل شده است. دیگر لازم نبود به قول جناب وزیر این همه هزینه شود تا مدلسازی اشتباه شود. هنوز هم دیر نشده است و می توان به پیش بینی های این موسسه توجه کرد. این موسسه از مدتها قبل پیش بینی کرده بود که روند پاندمی در ایران تا اواسط دسامبر افزایشی است و تازه آن وقت هست که دولت مجدد قوانین را اعمال می کند

در مطالعه ای چاپ شده در مجله نیچر، به بررسی اثرگذاری ۶۰۶۸ مداخله ی غیر دارویی در کنترل بیماری COVID-19 در ۵۶ کشور و ۲۴ ایالت آمریکا پرداخته شد. در این مطالعه جهت اعتبارسنجی نتایج، از ۴ متد مستقل و نیز مقایسه نتایج با ۲ مجموعه داده ی دیگر شامل ۴۲۱۵۱ مداخله غیر دارویی در ۲۲۹ کشور، استفاده گردید.

✅موثرترین این مداخلات؛ ایجاد ساعات و قوانین منع رفت و آمد، تعطیلی یا محدود کردن مکان هایی که افراد برای مدت طولانی تری در تعداد کم یا زیاد جمع می شوند (مثل مراکز خرید، رستوران ها، موسسات آموزشی، شرکت های خدماتی و ...)، لغو دورهمی های کوچک، فاصله گذاری اجتماعی، افزایش دسترسی به وسایل حفاظت فردی و استفاده صحیح از آن ها، محدودیت های جابه جایی فردی و مسافرت بود.

همچنین کمترین اقدامات موثر شامل بیماریابی فعال، ردیابی ارتباطات افراد آلوده، تلاش دولت ها برای دریافت کمک های جهانی و تمیز و ضد عفونی کردن محیط و سطوح بود.

همچنین لزوم به کار گیری چندین روش به صورت همزمان در جهت جلوگیری از گسترش ویروس از اهمیت بسزایی برخوردار است.
تهیه پست توسط #دکتر_امین_ایران_پناه

فوری
مجوز اضطراری FDA به ترکیب دارویی رمدسیویر و Baricitinib

روز گذشته، سازمان غذا و داوری آمریکا، اجازه استفاده اضطراری داروی baricitinib به همراه رمدسیویر را در درمان کوید-۱۹ داد.

بر این اساس ترکیب این دو دارو می تواند در بیماران کوید-۱۹ بزرگسال و اطفال (با حداقل ۲ سال) که به اکسیژن مکمل ، تهویه مکانیکی و یا ECMO نیاز دارند استفاده شود.

در ترایالی استفاده از این دو دارو با هم مدت زمان بهبودی را کمتر کرده است. این ترایال دو سوکور ACTT-2 بوده است و ۱۰۳۳ بیمار کوید-۱۹ متوسط تا شدید را برای ۲۹ روز پیگیری کرده است. ۵۱۵ بیمار رمدسیویر و baricitinib (قرص ۴ میلی گرمی روزانه برای ۱۴ روز یا تا زمان ترخیص)و ۵۱۸ بیمار نیز دارونما و رمدسیویر را دریافت کرده اند. میانه مدت زمان بهبودی در گروه مداخله و درمان به ترتیب هفت و هشت روز بوده است. شانس پیشرفت به سمت مرگ و ونتیلاسیون در روز ۲۹ در گروه مداخله کمتر بوده است. شانس بهبود بالینی در روز ۱۵ نیز در گروه مداخله بیشتر بوده است. مرگ و میر نیز در مداخله کمتر بوده است. برای تمام موارد، اختلافها معنادار بوده است.

داروی baricitinib فعلا به عنوان تک درمان نباید در کوید-۱۹ استفاده شود. این دارو قبلا مورد تایید FDA بوده و به صورت قرصی با نام تجاری Olumiant برای درمان آرتریت روماتوئید فروخته می شده است.

عوارض جدی احتمالی داروی Olumiant شامل ترومبوزهای وریدی مثل آمبولی ریه و عفونتهای جدی می باشد. این دارو برای بیماران با سل فعال، روی دیالیز، دارای بیماری کلیوی پیشرفته یا با آسیب حاد کلیوی توصیه نمی شود.

از اینجا می توانید مقاله ساینس را نیز در مورد این دارو بخوانید.

#سوال

آیا باید از هیدروکسی کلروکین در درمان کوید-۱۹ در ایران استفاده کنیم؟

مشخصا بله، چرا که همچنان آخرین دستورالعمل ایران مربوط به شهریور توصیه به استفاده از این دارو‌ در زمان های خاصی از بیماری می کند.

توئیت دکتر حامد حسینی در مورد سختان اخیر وزیر بهداشت:

“‏فارغ از محتوا،حکایت سخنان دیروز وزیر محترم بهداشت، حکایت فرماندهی بود که در بحبوحه جنگی جهانی مانند پاندمی کووید که روزانه از شمار سربازانت کم میشود، ناگهان نیمی از افسران خود را، خلع سلاح کنی. همین اندازه مدبرانه، همین قدر متعهدانه و به همین بزرگی دوراندیشانه”

به روز رسانی در گایدلاین سازمان بهداشت جهانی در BMJ:

پنل در مورد رمدسیویر تاکید می کند که شواهد موجود، پیشنهاد کننده ی تاثیر مهمی روی مرگ و میر، نیاز به تهویه مکانیکی، مدت زمان بهبودی و دیگر پیامدهای مهم مربوط به بیماران نیستند.

با در نظر گرفتن اعتبار کم یا خیلی کم شواهد موجود برای تمام پیامدها، پنل شواهد موجود را به این شکل تفسیر کرد که : تایید کننده بی اثر بودن رمدسیویر نیستند، بلکه فعلا شواهدی وجود ندارند که رمدسیویر باعث بهبود پیامدهای مهم مرتبط با بیمار می شود. پنل ارزش کمی برای فواید نامعلوم یا کم دارو در حضور احتمال باقیمانده ضررهای مهم قرار می دهد.

بدیهی است چنین گایدلاینهایی که در مجلات معتبر دنیا منتشر می شود، توسط برترین متخصصین بالینی و روش شناسی دنیا آماده می شود. احتمالا آنها هم می دانند که اهمیت درمان زودرس چیست و یا می دانند که در ترایال WHO رمدسیویر چه زمانی به بیماران داده شده است. اما نکته جالب این است که FDA و NIH هر دو هنوز رمدسیویر را مورد تایید و موثر می دانند.

عجیب است که در کسوت وزیر بهداشت هنوز مطلع نیستید که…
پاسخ معاون وزیر به وزیر:
دکتر ملک زاده در پاسخ به دکتر نمکی :

من بخش هایی از پاسخ را اینجا گذاشته ام.

عجیب است که در کسوت وزیر بهداشت هنوز مطلع نیستید که اگر تمام دنیا منابع عظیم مالی به تحقیقات پزشکی اختصاص داده‌اند و انتظار گره‌گشایی از مشکلات نظام سلامت خود داشته‌اند ، تمام دولتها در ایران با دید تجملی بودن پژوهش، هرگز بیش از نیم درصد بودجه ناخالص ملی را به بخش تحقیقات اختصاص نداده‌اند.
شگفت آور است که به عنوان وزیر بهداشت، مدعی بی‌توجهی تحقیقات علوم پزشکی به سلامت روان ایرانیان شده اید درحالی که مهمترین و جامع‌ترین مطالعه ملی سلامت روان در ایران سالهاست که انجام و نتایج آن منتشر و حتی به شخص جناب عالی ارائه شده است.
گفتگوی شما در یک جلسه با یک محقق و یک متخصص و اعلام نظر وی در مورد کرونا مبنی بر «پایان کووید۱۹ با پایان فصل گرما»هر چند که در قالب گزارش بوده باشد را نمی توانید به پای تحقیقات رسمی و دارای پشتوانه کار علمی در حال انجام برای اپیدمی کووید۱۹ که تحت نظارت معاونت تحقیقات و دانشگاه‌های علوم پزشکی در حال انجام است، بگذارید.

عوام‌فریبی است اگر در زمینه این ویروس پیچیده، موذی و بسیار ناشناخته مردم را به درمانهایی امیدوار کنیم که هیچ پیشتوانه تحقیقاتی در سطح مطالعات وسیع و بسیار بزرگ کارآزمایی بالینی ندارند. در همین جا بار دیگر اعلام می کنم که مطالعات کارآزمایی کوچک و متوسط نمی‌تواند به درمان دارویی قعطی کووید۱۹ بینجامد و نیازمند مطالعات وسیع جهانی است.
شایسته است به جای زیر سوال بردن دستاوردهای کاربردی تحقیقات علوم پزشکی ایران، در شرایطی که نظام سلامت جهان در شرایط مواجهه با یک اپیدمی وحشتناک و بی سابقه ، تمام توان خویش را برای غلبه بر ویروس کرونا به کار گرفته، حامی محققان علوم پزشکی ایران باشید که در شرایط تحریمهای سخت و طاقت فرسا، با تلاش بی وقفه ، در کنار کادردرمان به شکست کرونا می اندیشند!

در اینستاگرام استاد ملک زاده نیز بخش هایی از این پاسخ قرار دارد.


متن کامل پاسخ از دیده بان علم ایران

دکتر نوبخت هم استعفا دادند

«جناب اقای دکتر سعید نمکی
با سلام و احترام

با نهایت تاسف بدینوسیله عدم توفیق همکاری با ان رفیق شفیق را اعلام می‌دارم

عدم اجرای پیشنهاد مشفقانه حقیر و دوست بلند پایه ما در جلسه مورخ ۱۶-۸-۹۹ و موافقت اولیه جنابعالی که می‌توانست باعث وحدت شده واز جو موجود جلوگیری نماید، اینک بعداز سخنان انجناب در اصفهان در کوبیدن علم و دانشمندان پزشکی جان بر کف ایران و پاسخ معاونت پژوهشی متاسفانه راهی برای همکاری بنده با جنابعالی و آن وزارت‌خانه باقی نگذاشته است

با ارزوی توفیق
علی نوبخت
۹۹-۸-۳۰

در‌ مورد شخصیت علمی استاد ملک زاده و تحولات بزرگ ایشان در نظام پژوهشی کشور، مطالعه ی این دو پست از کانال که مدتها قبل نوشته ام، خالی از لطف نیست:

https://t.me/scientometric/1494

https://t.me/scientometric/2347

در هرم‌ شواهد علمی، نظر افراد متخصص، در پایین ترین سطح قرار دارد و دارای کمترین اعتبار می باشد. در صورت وجود مطالعات مرور سیستماتیک و ترایالهای تصادفی قوی بهتر است به این دسته از شواهد توجه داشته باشیم.