یک مقام آمریکایی به رویترز:

گفتگوی آمریکایی‌ها و ایرانی‌ها در یک اتاق خواهد بود!

پیرمرد/پیرزن های اروپایی را هیچکس دیگر حساب هم نمی کند و از همین رو خشمگین شده اند.

فوری | رویترز: وزارت دارایی چین تعرفه کالاهای آمریکایی را از 84 درصد به 125 درصد افزایش داد.

چین وابستگی خود را به بازار ایالات متحده برای صادرات خود به شدت کاهش داده است.

در اینجا فهرستی از مقاصد صادراتی چین در سال های 2017 (چپ) و 2023 (راست) را مشاهده می کنید.

در سال 2017، 20 درصد از صادرات چین به ایالات متحده بود.

در سال 2023، 12.8 درصد از صادرات چین به ایالات متحده بود.

دلایل خوش بینی چینی ها به شکست دادن ترامپ

پس از عقب نشینی ترامپ از اعمال یکپارچه تعرفه های متقابل در روز چهارشنبه، این خوش بینی ایجادشده که ترامپ عاقل شده باشد و تعرفه های چین را نیز به تدریج کاهش بدهد. اما طرفداران ترامپ می‌گویند این یک برنامه پنهانی برای تمرکز بر پکن است و برخی هم ممکن است این تغییر را به عنوان راهی برای حفظ آبرو و تجدیدنظر در عقب‌نشینی پس از سقوط بازارها و شوکه شدن کسب‌وکارها ببینند. در هر صورت، به نظر می‌رسد برای چین دشوار است که بدون آسیب دیدن فرار کند، مگر اینکه ترامپ به زودی یک چرخش ناگهانی دیگر داشته باشد. ترامپ هنوز می‌تواند درد بیشتری وارد کند، اگرچه با هزینه قابل توجهی برای خود، از جمله تحریم‌های مالی و ممنوعیت دانشجویان مبادله‌ای یا سفر، و می‌تواند مزایایی را به سایر شرکای تجاری ارائه دهد که به کمپین منزوی کردن چین بپیوندند. چین که از اقتصاد و جامعه جهانی جدا شده باشد، با مشکلات اقتصادی، سیاسی و ژئواستراتژیک عظیمی مواجه خواهد شد.
به نظر می رسد که دولت چین معتقد است چاره‌ای جز ایستادگی ندارد و رهبران آن در مذاکراتی که در آن تنها از آنها انتظار می‌رود امتیازاتی بدهند، تسلیم نخواهند شد و بلکه در شرایط کنونی از تنش بیشتر شاید به دلیل مسائل داخلی شان استقبال هم بکنند.

مشکلات کنونی چین
بهبود اقتصادی که قرار بود پس از پایان سیاست‌های صفر کووید دولت رخ دهد، به سرعت محو شد. در تلاشی برای شروع مجدد رشد، کوهی از سرمایه به تأسیسات تولیدی جدید برای خودروهای برقی، باتری‌ها، تجهیزات پزشکی، روباتیک و سایر بخش‌ها سرازیر شد. با این حال، مصرف داخلی برای برآورده کردن آن رشد نکرد و شکاف عظیمی بین عرضه و تقاضا و تورم شدید در دروازه کارخانه باقی گذاشت.
ناامنی همه‌گیری، فروپاشی بازار مسکن و شبکه تامین اجتماعی ضعیف باعث شد تا خانوارها پس‌انداز احتیاطی خود را افزایش دهند و زوج‌های جوان از داشتن فرزند خودداری کنند و مشکل جمعیتی را تشدید کنند. سرکوب گسترده‌تر سیاسی و تأکید بر امنیت دولتی نیز بر احساسات عمومی تأثیر گذاشت. شاخص‌های اعتماد مصرف‌کننده در اوایل سال ۲۰۲۲ مانند یک سنگ سقوط کرد و از آن زمان به سختی حرکت کرده است.
در نتیجه، بسیاری از گفتگوها در بین خود چینی‌ها در این دوره متمرکز بود بر اینکه چرا رهبری چین تمایلی به پذیرش میزان مشکل و برداشتن گام‌های لازم برای تقویت رشد ندارد. فرضیه‌ها شامل عدم وجود اطلاعات دقیق در مورد مشکلات کشور در رسیدن به بالا، یک تیم ضعیف بدون یک برنامه حکومتی هوشمند، اولویت‌بندی امنیت بر اقتصاد یا رهبری که مشتاقانه متعهد به تمرکز بر فناوری پیشرفته (آنچه تبلیغات‌چی‌ها «نیروهای تولیدی جدید» می‌نامند) به عنوان مهم‌ترین محرک رشد کشور بود.
این نگرانی‌های داخلی در خارج از چین نیز منعکس شد. در کنفرانسی برای هزاران سرمایه‌گذار نهادی که توسط جی‌پی مورگان در اوایل سال ۲۰۲۳ در میامی برگزار شد، بحث اصلی این بود: «آیا چین قابل سرمایه‌گذاری است؟» هیچ اجماعی وجود نداشت، زیرا برخی استدلال می‌کردند که پایان قرنطینه کرونا به معنای فرصت‌های جدید است، در حالی که دیگران بر آسیب‌پذیری‌های زنجیره تأمین و سرکوب بخش خصوصی به عنوان دلایلی برای عقب‌نشینی تأکید می‌کردند.
یک سال بعد در همان کنفرانس، یک پاسخ توافقی وجود داشت: «خیر.» سرمایه‌گذاران بین‌المللی مجموعه‌ای از نگرانی‌ها را در مورد محیط کوتاه‌مدت و مسیر بلندمدت چین ارائه کردند. بسیاری گفتند که دارایی های چینی خود را فروخته‌اند و وجوه خود را به جای دیگری، به ویژه به ایالات متحده، تخصیص داده‌اند.

دلایلی برای خوش بینی
اولین مورد، پذیرش چالش‌های اقتصادی شدید کشور توسط رهبری در سپتامبر گذشته و اعلام متعاقب آن یک طرح محرک بزرگ بود که جزئیات آن در ماه مارس فاش شد. دومی رونمایی از مدل زبانی بزرگ و پیشرو DeepSeek بود که نشان می‌داد نوآوران چینی قادر به یافتن راه‌هایی برای دور زدن محدودیت‌های فناوری به رهبری ایالات متحده هستند.
در بحث با مدیران اجرایی کسب‌وکار در چین در مارس ۲۰۲۵، مخاطبان اذعان کردند که بدترین رکود اقتصادی به پایان رسیده است و می‌توانند جوانه‌های اولیه رشد مجدد را ببینند. یک مدیر اجرایی یک شرکت سازنده خودرو گفت که تقاضا برای مدل‌های خودروی برقی آنها بسیار سریع‌تر از حد انتظار در حال رشد است و آنها برنامه‌هایی را برای افتتاح تأسیسات تولیدی در خارج از کشور ارتقا خواهند داد.
یک مدیر اجرایی از یک شرکت نیمه‌رسانای تحریم شده توسط ایالات متحده گفت که در غیاب پشتیبانی خدمات از سوی تامین‌کنندگان تجهیزات غربی، راندمان و کیفیت تولید خود را بهبود داده‌اند. هیچ‌کدام نگفتند که زمان نفس راحتی کشیدن است، و تفاوت بین اعلام سیاست‌ها و ایجاد نتایج را برجسته کردند. یکی بر نرخ بهره بالاتری که شرکت‌های خصوصی باید برای اعتبار در مقایسه با شرکت‌های دولتی بپردازند، تأکید کرد. با این وجود، ابرهای تاریک سال‌های قبل عقب‌نشینی کرده بودند.
همین تغییر در میان جامعه تجاری بین‌المللی نیز دیده می‌شد. در نسخه اوایل سال ۲۰۲۵ کنفرانس جی‌پی مورگان در میامی (و در کنفرانس‌های مشابه در جاهای دیگر)، سرمایه‌گذاران دیگر از اشتباهات ادراکی رهبری چین شکایت نمی‌کردند. در عوض، آنها بارها دو سوال را می‌پرسیدند: «اندازه محرک چقدر خواهد بود؟» و «چه زمانی این محرک به رشد سریع‌تر تبدیل می‌شود؟»
در مجمع توسعه چین، کنفرانسی که هر مارس در پکن برگزار می‌شود و شرکت‌های چندملیتی غربی و رهبران چینی را گرد هم می‌آورد، مدیران اجرایی کسب‌وکار یکی پس از دیگری برنامه‌های خود را برای سرمایه‌گذاری‌های جدید در چین برجسته می‌کردند.

تاثیر سیاست های ترامپ
اگرچه تغییرات در سیاست‌های چین و برخی پیشرفت‌های فناوری، بخشی از این تغییر در حال و هوا را توضیح می‌دهد، اما مهم‌ترین منبع بازیابی اعتماد در ۱۲ منطقه زمانی دورتر در واشنگتن قرار دارد. چه در پکن، شانگهای، نیویورک، میامی یا جاهای دیگر، در جلسه پس از جلسه در سه ماهه اول سال ۲۰۲۵، موضوع شماره ۱ ترامپ بود. تقریباً همه مکالمات حول سردرگمی در مورد یک یا چند مورد از سیاست‌های او می‌چرخید.
به طور نگران‌کننده‌تر، اگرچه زمینه بسیار متفاوت است، بسیاری از مردم، بدون درخواست، ایالات متحده امروزی را با چین در طول انقلاب فرهنگی ۱۹۶۶-۱۹۷۶ مقایسه کردند، دوره‌ای از آشفتگی و رنج بی‌سابقه در سراسر کشور. اقدامات دولت ایالات متحده واقعاً ناظران چینی را شوکه کرده است، که برخی از آنها در ایالات متحده کار یا تحصیل کرده‌اند.
به همان اندازه که سردرگمی در مورد اقدامات داخلی ایالات متحده وجود داشت، سردرگمی در مورد تغییرات اساسی در سیاست‌های تجاری و خارجی ایالات متحده نیز وجود داشت. در بحث‌هایی که کمتر از دو هفته قبل از «روز آزادی» خودخوانده ترامپ اما پس از اعمال تعرفه‌های مربوط به فنتانیل برگزار شد، چینی‌ها نمی‌توانستند بفهمند چرا ایالات متحده می‌خواهد سیستم تجارت چندجانبه را که چنین رفاهی را در ایالات متحده و سراسر جهان ایجاد کرده است، از بین ببرد. این تصور که واشنگتن می‌تواند از تعرفه‌ها برای مهندسی احیای رادیکال تولید و اشتغال استفاده کند، به عنوان یک فانتزی آشکار تلقی می‌شد. و برخی تعجب می‌کردند که چرا واشنگتن متحدان خود را به نفع روسیه ولادیمیر پوتین رها می‌کند.

رضایت حکومت کمونیستی پکن از عملکرد ترامپ
به نظر می رسد که اکنون ترامپ و شی در تله تعرفه قرار دارند. اهمیت این نظرات ارتباط کمی با درست بودن آنها دارد. در عوض، ادراکات گسترده از آنچه که به عنوان بی‌کفایتی دولتی و تجزیه اجتماعی در ایالات متحده تلقی می‌شود، به یک آینه نامحسوس تبدیل شده است که چینی‌ها برای ارزیابی مجدد وضعیت کنونی و آینده کشور خود به آن نگاه می‌کنند.
در واقعیت، بسیاری از رهبران چین بسیار ایدئولوژیک هستند. فساد گسترده است. تصفیه‌های سیاسی هنوز هم رخ می‌دهد. اطلاعات کنترل می‌شود. دانشمندان (هم دانشمندان فیزیکی و هم دانشمندان اجتماعی) با موانع قابل توجهی برای آزادی فکری مواجه هستند. محدودیت‌های نظارتی ناعادلانه در بازارها فراوان است. و سیاست صنعتی، کسب‌وکارهای خارجی را در یک موقعیت نامناسب قرار می‌دهد - که همگی چشم‌انداز توسعه چین و روابط با دیگران را تهدید می‌کند. اما وقتی چینی ها به اقدامات خصمانه ایالات متحده در سال ۲۰۲۵ نگاه می کنند، سیستم چین متفاوت دیده می‌شود.
برای ملی‌گرایان طرفدار رژیم پکن، ترامپ یک هدیه است. چرخش غیرلیبرال او به این معنی است که ایالات متحده چالش ایدئولوژیک خود را برای سیستم سیاسی چین کنار گذاشته است. علاوه بر این، تضعیف نهادهای حکومتی، اقتصاد و روابط اتحاد ایالات متحده به «عظمت دوباره چین» ترجمه می‌شود. و حمله او به سیستم تجارت چندجانبه جهانی، دیدن چین را به عنوان متولی مسئول آن بر ایالات متحده بسیار آسان‌تر می‌کند.
برای بسیاری از چینی‌های غیرسیاسی، آنها نسبت به چین امروزی و بسیاری از سیاست‌های خاص هیجان‌زده نیستند، اما در مقایسه، چین نسبتاً باثبات و قابل پیش‌بینی است و آنها را حداقل راضی می‌کند که در سیستم خود و جهانی که از آن حمایت می‌کند، زندگی کنند.
برای چینی‌های لیبرال که مدت‌هاست ایالات متحده را تحسین می‌کنند، چرخش ترامپی در واشنگتن باعث اندوه عمیقی می‌شود. برای آنها، ایالات متحده، همانطور که می‌گفتند، یک «نور بر روی تپه» و یک «فانوس دریایی» بود. در سال ۲۰۰۸، با بحران مالی جهانی، ایالات متحده اعتماد به بازارهای آزاد در چین را تضعیف کرد. در سال ۲۰۲۵، با درگیری‌های سیاسی خود، ایالات متحده در حال بی‌اعتبار کردن سیستم سیاسی خود است. نتیجه این ملال ناامیدی است. برای این گروه از چینی‌ها، روز آزادی باید دقیقاً برعکس احساس می شد.


در هفته‌ها و ماه‌های آینده، رقابت بین پکن و واشنگتن به راه‌های غیرقابل پیش‌بینی به تکامل خود ادامه خواهد داد، حتی اگر ترامپ از اعلام جنگ تمام عیار تجاری خود عقب‌نشینی کند. هر دو دارای نقاط قوت و ضعف اقتصادی هستند و هر کدام می‌توانند ضعیف‌ترین نقاط دیگری را هدف قرار دهند. آنها برای پیشی گرفتن و منزوی کردن دیگری با جلب نظر کشورها در آسیا، اروپا، آفریقا و آمریکای لاتین مانور خواهند داد. هنوز هم درام‌های زیادی وجود دارد که باید آشکار شوند.
با این حال، مطالعات و تحقیقات مختلف 2 امر را اکنون نشان می دهد:
اول، با توجه به عزم مجدد در پکن، تقریباً هیچ شانسی وجود ندارد که دولت ترامپ بتواند در ماه‌های آینده امتیازات بیشتری را از چین به دست آورد که نتوانسته در ۲۰ ژانویه به دست آورد.
و دوم، صرف نظر از اینکه چه کسی در تضعیف اقتصاد دیگری مؤثرتر است یا دیگری را در میز مذاکره فریب می‌دهد، رقابت واقعی برای رقابت سیستمی، حداقل در حال حاضر، به پایان رسیده است.

دلواپسان چقدر رُک شده اند!

ترامپ:

آمریکا "سربازهای زیادی" را به پاناما اعزام کرده است.

ولادیمیر پوتین دیدار خود را با استیو ویتکاف، فرستاده ترامپ آغاز کرد

هند موافقت کرد که با ایالات متحده برای یک قرارداد تجاری جدید مذاکره کند.

کاخ سفید بار دیگر ایران را به جنگ تهدید کرد.

سخنگوی کاخ سفید:

ایران باید انتخاب کند، یا به حرف ترامپ تمکین کنید یا دروازه جهنم برویتان باز خواهدشد.

مگر کاخ سفید حسینیه نشده بود؟!

پیشنهاد ایجاد یک منطقه غیرنظامی 18 مایلی در امتداد خطوط تماس فعلی در شرق اوکراین

به نظر می‌رسد نیروهای روسیه در شرق اوکراین باقی خواهندماند و یک منطقه غیرنظامی بین آنها و اوکراینی ها ایجاد خواهدشد و نیروهایی از فرانسه و انگلیس هم در غرب اوکراین حضور خواهندداشت.

حمله دوباره قهرمانان یمنی به ناو
هواپیمابر ترومن

نیروی موشکی/هوایی/فضایی/پهپادی یمنی ها قول داد که باز هم از فردا دوباره نابودی این ناو کذایی را از سر بگیرند.

29 + 1 = 30

ارتقای جنگنده های میراژ نیروی هوایی ارتش

نیروی هوایی ایران هواپیماهای فرسوده داسو میراژ F1 ساخت فرانسه خود را ارتقا داده است.

ایران 24 فروند F1BQ و F1EQ را توقیف کرد که در جریان جنگ خلیج فارس در سال 1991 از عراق گریختند. جت های جنگنده در سال های بعد چندین ارتقاء بومی دریافت کردند.

تا سال 2021، 12 فروند میراژ F1EQ و پنج فروند میراژ F1BQ در خدمت نیروی هوایی ایران گزارش شده است که در پایگاه هوایی چابهار نگهداری می شوند.

به گفته منابع رسانه‌ای ایران، آخرین به‌روزرسانی این جنگنده‌ها را قادر می‌سازد تا موشک‌های کروز ضد کشتی نور، نسخه ایرانی C-802 چین با برد 220 کیلومتر و همچنین نسخه‌های ایرانی موشک هوا به هوای AIM-9P آمریکا و موشک هوا به هوای PL-7 ساخت چین را حمل کنند.

در حالی که میراژ اف 1 بیش از 40 سال پیش ساخته شده اما هنوز هم جزو جدیدترین جت های جنگنده در خدمت نیروی هوایی ایران محسوب می شود. تا به امروز، نیروی هوایی ما عمدتاً از هواپیماهای ساخت ایالات متحده در دهه 60 و 70 مانند F-4 و F-5 تشکیل شده است.

علیرغم اینکه کشور ما با تحریم های شدید و مشکلات اقتصادی مواجه است، برای نوسازی نیروی هوایی خود تلاش کرده است. سال گذشته، ایران موفق شد چند جت آموزشی پیشرفته Yakovlev Yak-130 را از روسیه خریداری کند. طبق گزارش‌ها، قرارداد جداگانه‌ای برای جت‌های جنگنده برتری هوایی سوخو سو-۳۵ امضا شده است.