#دستنوشته_های_مدیر_سایه_سخن_۳۲
از تنهایی به در آمدم و به تنهایی فرو رفتم!
شمس تبریزی
✍️ دهمین ویژگی مهم و ممتاز انسان معنوی از نگاه مولانا سفر صادقانه و شجاعانه به درون خویش است.
انسان فرزانه با خود خلوت مدام دارد.
➖در زندگی با صفا و صداقت رفتار میکند.
➖ کسی را به خلوت خود راه نمیدهد.
➖ همواره به مرور احوال دل خویش مشغول است. چون اهل دل و اهل خلوت است.
✅ نذر کردم که زخلوت هیچ من
سر برون نارم چو زندهست این بدن
زانک در خلوت هر آنچه تن کند
نه از برای روی مرد و زن کند
#آرتور_شوپنهاور فیلسوف آلمانی در اثر ارزشمندش
📕 در باب حکمت زندگی میگوید:
آدمی هر چه در درون خود بیشتر مایه داشته باشد، از بیرون کمتر طلب میکند و دیگران هم کمتر میتوانند چیزی به او عرضه کنند. برای این انسان یکی از پلههای رشد شخصیت آن است که همواره با خودش صادق باشد.
انسان معنوی عطش دریافت خویشتن دارد تا سبکبال در مسیر حق سیر کند.
در آینه خود مینگرد و مدام به خودارزیابی مشغول است تا زشتیها و علفهای هرز خود را بیرون بریزد.
✅ آینهات دانی چرا غماز نیست؟
زانکه زنگار از رخش ممتاز نیست
رو تو زنگار از رخ خود پاک کن
بعد از آن آن نور را ادراک کن
ما چون از خودمان جنگل و باغوحش ساختهایم، میترسیم به ملاقات خویشتن برویم.
✅ هر کسی گر عیبخود دیدی ز پیش
کی بدی فارغ وی از اصلاح خویش
غافلند این خلق از خود ای پدر
لاجرم گویند عیب همدگر
من نبینم روی خود را ای شمن
من ببینم روی تو، تو روی من
انسان معنوی وقتی عیب خود را میبیند، لذت برده، درصدد رفع آن برمیآید تا به آرامش درونی برسد، در حالیکه انسانهای دیگر از مواجه شدن با خویش و چالش درونی وحشت دارند.
👌 امام علی (ع) میفرماید:
"شجاعترین آدمها آنهایی هستند که به درون خودشان سفر میکنند و از تاریکیهای درونشان میگذرند."
انسان معنوی از خودش فرار نمیکند، به زیارت خود میرود و از اینکه به چالش بیفتد وحشت ندارد لذا به روی خود خم میشود تا عیبهای خود را ببیند.
✅ چنان در نیستی غرقم که معبودم همی گوید
بیا با من دمی بنشین ، سر آن هم نمیدارم
دمی کاندر وجود آورد آدم را به یک لحظه
از آن دم نیز بیزارم سر آن هم نمیدارم
وقتی با معبود خود معاشقه میکند حواسش به رفتارش هست و ادب را نگاه میدارد.
✅ گرچه با تو شه نشیند بر زمین
خویشتن بشناس و نیکوتر نشین
برای خودش شان و منزلت فراوان قائل است و از حریم خصوصیش دفاع میکند.
وقتش را بیهوده به هدر نمیدهد و سخت به ارزشهای خویش پایبند است.
✅ همه جمال تو بینم چو چشم باز کنم
همه شراب تو نوشم چو لب فراز کنم
حرام دارم با مردمان سخن گفتن
و چون حدیث تو آید، سخن دراز کنم
هزار گونه بلنگم به هر رهم که برند
رهی که آن بسوی توست ترکتاز کنم
اینچنین است که انسان معنوی به مکاشفه و شعور خود اعتنایی خاص دارد و خودش را از هیچکس برتر نمیداند و همیشه دغدغهاش خودشکوفایی خویش است.
وقتی از مکاشفه خود بیرون زد و از تاریکیهای درون گذر کرد، همه مخلوقات هستی را در حال نیایش میبیند. آنگاه سرمست و سرخوش بهسوی مردم بازمیگردد.
✅ چون رهند از دست خود دستی زنند
چون جهند از نقص خود رقصی کنند
مطربانشان از درون دف میزنند
بحرها در شورشان کف میزنند
شاد و در لحظه باشید
ارادتمند
حسن ملکیان
🆔@Sayehsokhan
از تنهایی به در آمدم و به تنهایی فرو رفتم!
شمس تبریزی
✍️ دهمین ویژگی مهم و ممتاز انسان معنوی از نگاه مولانا سفر صادقانه و شجاعانه به درون خویش است.
انسان فرزانه با خود خلوت مدام دارد.
➖در زندگی با صفا و صداقت رفتار میکند.
➖ کسی را به خلوت خود راه نمیدهد.
➖ همواره به مرور احوال دل خویش مشغول است. چون اهل دل و اهل خلوت است.
✅ نذر کردم که زخلوت هیچ من
سر برون نارم چو زندهست این بدن
زانک در خلوت هر آنچه تن کند
نه از برای روی مرد و زن کند
#آرتور_شوپنهاور فیلسوف آلمانی در اثر ارزشمندش
📕 در باب حکمت زندگی میگوید:
آدمی هر چه در درون خود بیشتر مایه داشته باشد، از بیرون کمتر طلب میکند و دیگران هم کمتر میتوانند چیزی به او عرضه کنند. برای این انسان یکی از پلههای رشد شخصیت آن است که همواره با خودش صادق باشد.
انسان معنوی عطش دریافت خویشتن دارد تا سبکبال در مسیر حق سیر کند.
در آینه خود مینگرد و مدام به خودارزیابی مشغول است تا زشتیها و علفهای هرز خود را بیرون بریزد.
✅ آینهات دانی چرا غماز نیست؟
زانکه زنگار از رخش ممتاز نیست
رو تو زنگار از رخ خود پاک کن
بعد از آن آن نور را ادراک کن
ما چون از خودمان جنگل و باغوحش ساختهایم، میترسیم به ملاقات خویشتن برویم.
✅ هر کسی گر عیبخود دیدی ز پیش
کی بدی فارغ وی از اصلاح خویش
غافلند این خلق از خود ای پدر
لاجرم گویند عیب همدگر
من نبینم روی خود را ای شمن
من ببینم روی تو، تو روی من
انسان معنوی وقتی عیب خود را میبیند، لذت برده، درصدد رفع آن برمیآید تا به آرامش درونی برسد، در حالیکه انسانهای دیگر از مواجه شدن با خویش و چالش درونی وحشت دارند.
👌 امام علی (ع) میفرماید:
"شجاعترین آدمها آنهایی هستند که به درون خودشان سفر میکنند و از تاریکیهای درونشان میگذرند."
انسان معنوی از خودش فرار نمیکند، به زیارت خود میرود و از اینکه به چالش بیفتد وحشت ندارد لذا به روی خود خم میشود تا عیبهای خود را ببیند.
✅ چنان در نیستی غرقم که معبودم همی گوید
بیا با من دمی بنشین ، سر آن هم نمیدارم
دمی کاندر وجود آورد آدم را به یک لحظه
از آن دم نیز بیزارم سر آن هم نمیدارم
وقتی با معبود خود معاشقه میکند حواسش به رفتارش هست و ادب را نگاه میدارد.
✅ گرچه با تو شه نشیند بر زمین
خویشتن بشناس و نیکوتر نشین
برای خودش شان و منزلت فراوان قائل است و از حریم خصوصیش دفاع میکند.
وقتش را بیهوده به هدر نمیدهد و سخت به ارزشهای خویش پایبند است.
✅ همه جمال تو بینم چو چشم باز کنم
همه شراب تو نوشم چو لب فراز کنم
حرام دارم با مردمان سخن گفتن
و چون حدیث تو آید، سخن دراز کنم
هزار گونه بلنگم به هر رهم که برند
رهی که آن بسوی توست ترکتاز کنم
اینچنین است که انسان معنوی به مکاشفه و شعور خود اعتنایی خاص دارد و خودش را از هیچکس برتر نمیداند و همیشه دغدغهاش خودشکوفایی خویش است.
وقتی از مکاشفه خود بیرون زد و از تاریکیهای درون گذر کرد، همه مخلوقات هستی را در حال نیایش میبیند. آنگاه سرمست و سرخوش بهسوی مردم بازمیگردد.
✅ چون رهند از دست خود دستی زنند
چون جهند از نقص خود رقصی کنند
مطربانشان از درون دف میزنند
بحرها در شورشان کف میزنند
شاد و در لحظه باشید
ارادتمند
حسن ملکیان
🆔@Sayehsokhan