🍃🍃
هیچ یادت هست
که زمین را عطشی وحشی سوخت
برگها پژمردند
تشنگی با جگر خاک چه کرد؟

هیچ یادت هست
توی تاریکی شبهای بلند
سیلی سرما با تاک چه کرد؟

هیچ یادت هست؟

حالیا معجزه‌ی باران را باور کن
و سخاوت را در چشم چمنزار ببین
و محبت را در روح نسیم
که درین کوچه‌ی تنگ
با همین دست تهی
روز میلاد اقاقی‌ها را
جشن می گیرد!

خاک جان یافته است
تو چرا سنگ شدی؟
تو چرا اینهمه دلتنگ شدی؟

👤فریدون مشیری
🎼 محمدرضا شجریان

#سروش_مولانا
#فریدون_مشیری
#محمدرضا_شجریان
#حافظ

@sorooshemewlana
🆔 @Sayehsokhan

#گرگ

اثر برجسته ای از زنده یاد #فریدون_مشیری

🆔 @Sayehsokhan

پر كن پياله را
كاين آب آتشين
ديريست ره به حال خرابم نمي‌برد

اين جام‌ها كه در پي هم مي‌شوند
درياي آتش است كه ‌ريزم به كام خويش
گردآب مي‌ربايد و آبم نمي‌برد

من با سمند سركش و جادويي شراب
تا بيكران عالم پندار رفته‌ام
تا دشت پر ستاره‌ي انديشه‌هاي گرم
تا مرز ناشناخته‌ي مرگ و زندگي
تا كوچه باغ خاطره‌هاي گريز پا
تا شهر يادها
ديگر شراب هم جز تا كنار بستر خوابم نمي‌برد

هان اي عقاب عشق!
از اوج قله‌هاي مه آلود دوردست
پرواز كن به دشت غم‌انگيز عمر من
آنجا ببر مرا كه شرابم نمي برد
آن بي ستاره‌ام كه عقابم نمي برد

در راه زندگي
با اين همه تلاش و تمنا و تشنگي
با اينكه ناله مي‌كشم از دل كه :
آب ... آب ...
ديگر فريب هم به سرابم نمي برد

پر كن پياله را


زنده یاد #فریدون_مشیری

🆔 @Sayehsokhan

هر صبح گنجشکی🕊
لب ایوان خانه
سر می ‌دهد
آوازهایی شادمانه
او می‌ سراید
تا فضای صبحدم را
هر لحظه رنگین‌تر کند🕊
با هر ترانه

#فریدون_مشیری

امروزتون پر از شـادی و قشنگی🕊

🆔 @Sayehsokhan

زنده یاد #فریدون_مشیری
با صدای #وحید_تاج

🆔 @Sayehsokhan

محو تماشا

#همایون_شجریان
#فریدون_مشیری

🆔 @Sayehsokhan

#صبح_بخير

برخیز و برفروز چراغ سپیده را
تا بنگرم به روی تو صبح ندیده را
تا سر برآورم به تماشای آفتاب
روشن کنم نگاه سیاهی کشیده را

#فریدون مشیری

🆔@Sayehsokhan

#صبح_بخير

بگذار، که بر شاخه این صبح دلاویز بنشینم
و از عشق سرودی بسرایم
آنگاه، به صد شوق، چو مرغان سبکبال.
پر گیرم ازین بام و به سوی تو بیایم

#فریدون_مشیری

🆔@Sayehsokhan

🌷
غنچه خندید ولی باغ به این خنده گریست.. غنچه آنروز ندانست که این گریه ز چیست!!!

باغ پر گل شد و هر غنچه به گل شد تبدیل،
گریه ی باغ فزون‌تر شد و چون ابر گریست...

باغبان آمد و یک یک همه گلها را چید،
باغ عریان شد و دیدند که از گل خالی ست!

باغ پرسید چه سودی بری از چیدن گل؟!!
گفت: پژمردگی اش را نتوانم نگریست...

من اگر از سر هر شاخه نچینم گل را،
چه به گلزار و چه گلدان، دگرش عمری نیست...

همه محکوم به مرگند، چه انسان، چه گیاه؛
این چنین است همه کار جهان تا باقی ست!!!

گریه ی باغ از آن بود که او میدانست،
غنچه گر گل بشود هستی او گردد نیست!!!

رسم تقدیر چنین است و چنین خواهد بود؛
میرود عمر، ولی خنده به لب باید زیست...

#فریدون_مشیری

🆔@Sayehsokhan