در "صندلی بازی" یه سری بچه‌ها همون اول میبازن. بچه‌های ضعیف، بچه‌های بی‌دست‌و‌پا و بچه‌های محجوب همون اول میبازن. بچه‌هایی که بزرگی ذاتی دارن و کسر شأن خودشون میدونن کسی رو هل بدن و به زور خودشون رو روی صندلی جا بدن هم همینطور... پیامِ بازی اینه که صندلی همیشه کمه و باید همدیگه رو کنار بزنیم وگرنه میبازیم. با این بازی مخالفم چون هم پیامش انسانی نیست، هم معمولا تاثیر مثبتی در اینجور بچه‌هایی که گفتم نداره. کاش بیخیال این بازی بشیم و بذاریم حداقل این چندسال ابتدایی زندگیشون احساس بازنده بودن نداشته باشن... بذاریم حداقل تا بچه هستن اندازه‌ی اونا هم صندلی باشه...

✍ #حمید_باقرلو

🆔 @SayehSokhan