❓"چه چیزی در زندگی ما را شادمان و سلامت نگه می دارد؟ " ❓
اخیرا در پژوهشی این سوال از #جوانان پرسیده شده است. بیش از 80 درصد آنها گفتند #مهمترین_هدف آنها در زندگی #پولدار شدن است، و 50 درصد از همین افراد گفتند هدف مهم دیگر آنها #مشهور شدن است. به ما همیشه می گویند باید به سختی کار کرد تا زندگی خوبی داشت. مساله اینجاست که نمی شود تصویری از کل زندگی یک انسان از ابتدا تا به انتها داشت تا فهمید چه چیزهایی باعث خوشبختی او شده است. در تحقیقات، فقط دربارۀ گذشتۀ آدمها می شود از آنها سوال کرد، و این هم اطلاعات کاملی را در اختیار نمی گذارد زیرا ما خیلی چیزها را دربارۀ زندگی خود فراموش می کنیم.
اما چطور است تحقیقی کنیم دربارۀ کل زندگی آدمها، #از_نوجوانی_تا_پیری ، تا دریابیم واقعا چه چیزهایی آنها را خوشحال و سالم نگه می دارد؟ چنین تحقیقی انجام شده است!✅
✔️ "تحقیق هاروارد دربارۀ بزرگسالی" احتمالا طولانی ترین پژوهشی است که در این باره تا به حال صورت گرفته است. در این تحقیق زندگی 724 مرد به مدت 75 سال مورد پیگیری قرار گرفته، به این ترتیب که در سالهای مختلف عمر از نوجوانی تا پیری، از آنها دربارۀ کار، زندگی خانوادگی و سلامتی آنها سوال شده است.
نکتۀ مهم و ارزشمند این است که معلوم نبود زندگی این افراد در آینده چگونه رقم خواهد خورد. تحقیقاتی مثل این، انگشت شمارند. تقریبا اکثر اینگونه پروژه ها در کمتر از 10 سال خاتمه می یابند، زیرا شرکت کنندگان از ادامۀ همکاری منصرف می شوند، بودجه های تحقیقاتی به پایان می رسند، و یا پژوهشگران علاقمندی خود را از دست می دهند یا می میرند. اما این تحقیق به همت چندین نسل از پژوهشگران ادامه پیدا کرد.
من (روانپزشک #رابرت_والدینگر ) چهارمین مسئول این تحقیق از سال شروع آن یعنی 1938 هستم.
در زمان شروع تحقیق در بیش از 70 سال قبل، پژوهشگران به خانه های این پسران نوجوان رفتند و با آنها و والدین شان صحبت کردند و آنها را مورد معاینات پزشکی قرار دادند. آنگاه این پسرها بزرگ شدند و به میانسالی رسیدند. آنها کارگر کارخانه، وکیل، معلم یا دکتر شدند، یک نفر رییس جمهور امریکا شد، برخی الکلی و معدودی دچار اسکیزوفرنی شدند. بعضی از آنها خود را از پایین ترین سطوح اجتماع به بالاترین رساندند، و برخی معکوس این روند را طی کردند. حدود 60 تا از 724 نفری که تحقیق با آنها آغاز شد هنوز زنده و بیش از نود ساله هستند و در تحقیق شرکت دارند. ما #هر_دو_سال_یک_بار با افراد باقیمانده تماس می گیریم و دربارۀ زندگی شان سوال می کنیم. برای اینکه تصویر دقیقی از وضعیت این افراد به دست بیاوریم، به فرستادن پرسشنامه برای آنها اکتفا نمی کنیم، بلکه به خانه های آنها می رویم و پروندۀ پزشکی آنها را مطالعه می کنیم، از آنها #آزمایش_خون می گیریم و #اسکن_مغزی انجام می دهیم، با بچه هایشان صحبت می کنیم، و از #زندگی_روزمره و #روابط خانوادگی آنها #فیلم می گیریم.
حالا من می خواهم برای شما افشا کنم که ده ها هزار صفحه اطلاعات که در این تحقیق در طول چندین دهه جمع شد به ما دربارۀ زندگی چه می گوید.
✅حاصل تحقیق این است که پول، شهرت و سخت کار کردن، هیچیک باعث خوشبختی نمی شوند. نتیجۀ گرانقدر این تحقیق 75 ساله را به خاطر بسپارید: #روابط_خوب، ما را خوشحالتر و سالم تر نگه می دارد. همین. ✔️
این تحقیق، سه درس مهم دربارۀ روابط انسانی به ما داده است:
✅ درس اول، روابط اجتماعی واقعا برای ما خوبست و در مقابل، تنهایی کُشنده می باشد. کسانی که روابط خانوادگی و اجتماعی بیشتری دارند، خوشحالتر و از نظر جسمی سالم ترند و بیشتر عمر می کنند.
✅ درس دوم، آنچه مهم است تعداد دوستان و روابط نیست بلکه #کیفیت آنهاست. #روابط_تنش_زا داشتن برای سلامتی واقعا خوب نیست؛ به عنوان مثال گاهی طلاق بهتر از ماندن در یک رابطۀ زناشویی بدون احساس و پر از مشاجره است. نکتۀ جالب این بود که متغیری که در 50 سالگی این افراد می توانست وضعیت جسمانی و سلامتی آنها در 80 سالگی را پیش بینی کند، "سطح کلسترول" شان در 50 سالگی نبود، بلکه رضایت آنها از روابطشان بود. کسانی که در 50 سالگی بیشترین رضایت را از روابطشان داشتند، در 80 سالگی از همه سالمتر بودند.
ادامه در پُست بعدی...
🆔 @SayehSokhan
اخیرا در پژوهشی این سوال از #جوانان پرسیده شده است. بیش از 80 درصد آنها گفتند #مهمترین_هدف آنها در زندگی #پولدار شدن است، و 50 درصد از همین افراد گفتند هدف مهم دیگر آنها #مشهور شدن است. به ما همیشه می گویند باید به سختی کار کرد تا زندگی خوبی داشت. مساله اینجاست که نمی شود تصویری از کل زندگی یک انسان از ابتدا تا به انتها داشت تا فهمید چه چیزهایی باعث خوشبختی او شده است. در تحقیقات، فقط دربارۀ گذشتۀ آدمها می شود از آنها سوال کرد، و این هم اطلاعات کاملی را در اختیار نمی گذارد زیرا ما خیلی چیزها را دربارۀ زندگی خود فراموش می کنیم.
اما چطور است تحقیقی کنیم دربارۀ کل زندگی آدمها، #از_نوجوانی_تا_پیری ، تا دریابیم واقعا چه چیزهایی آنها را خوشحال و سالم نگه می دارد؟ چنین تحقیقی انجام شده است!✅
✔️ "تحقیق هاروارد دربارۀ بزرگسالی" احتمالا طولانی ترین پژوهشی است که در این باره تا به حال صورت گرفته است. در این تحقیق زندگی 724 مرد به مدت 75 سال مورد پیگیری قرار گرفته، به این ترتیب که در سالهای مختلف عمر از نوجوانی تا پیری، از آنها دربارۀ کار، زندگی خانوادگی و سلامتی آنها سوال شده است.
نکتۀ مهم و ارزشمند این است که معلوم نبود زندگی این افراد در آینده چگونه رقم خواهد خورد. تحقیقاتی مثل این، انگشت شمارند. تقریبا اکثر اینگونه پروژه ها در کمتر از 10 سال خاتمه می یابند، زیرا شرکت کنندگان از ادامۀ همکاری منصرف می شوند، بودجه های تحقیقاتی به پایان می رسند، و یا پژوهشگران علاقمندی خود را از دست می دهند یا می میرند. اما این تحقیق به همت چندین نسل از پژوهشگران ادامه پیدا کرد.
من (روانپزشک #رابرت_والدینگر ) چهارمین مسئول این تحقیق از سال شروع آن یعنی 1938 هستم.
در زمان شروع تحقیق در بیش از 70 سال قبل، پژوهشگران به خانه های این پسران نوجوان رفتند و با آنها و والدین شان صحبت کردند و آنها را مورد معاینات پزشکی قرار دادند. آنگاه این پسرها بزرگ شدند و به میانسالی رسیدند. آنها کارگر کارخانه، وکیل، معلم یا دکتر شدند، یک نفر رییس جمهور امریکا شد، برخی الکلی و معدودی دچار اسکیزوفرنی شدند. بعضی از آنها خود را از پایین ترین سطوح اجتماع به بالاترین رساندند، و برخی معکوس این روند را طی کردند. حدود 60 تا از 724 نفری که تحقیق با آنها آغاز شد هنوز زنده و بیش از نود ساله هستند و در تحقیق شرکت دارند. ما #هر_دو_سال_یک_بار با افراد باقیمانده تماس می گیریم و دربارۀ زندگی شان سوال می کنیم. برای اینکه تصویر دقیقی از وضعیت این افراد به دست بیاوریم، به فرستادن پرسشنامه برای آنها اکتفا نمی کنیم، بلکه به خانه های آنها می رویم و پروندۀ پزشکی آنها را مطالعه می کنیم، از آنها #آزمایش_خون می گیریم و #اسکن_مغزی انجام می دهیم، با بچه هایشان صحبت می کنیم، و از #زندگی_روزمره و #روابط خانوادگی آنها #فیلم می گیریم.
حالا من می خواهم برای شما افشا کنم که ده ها هزار صفحه اطلاعات که در این تحقیق در طول چندین دهه جمع شد به ما دربارۀ زندگی چه می گوید.
✅حاصل تحقیق این است که پول، شهرت و سخت کار کردن، هیچیک باعث خوشبختی نمی شوند. نتیجۀ گرانقدر این تحقیق 75 ساله را به خاطر بسپارید: #روابط_خوب، ما را خوشحالتر و سالم تر نگه می دارد. همین. ✔️
این تحقیق، سه درس مهم دربارۀ روابط انسانی به ما داده است:
✅ درس اول، روابط اجتماعی واقعا برای ما خوبست و در مقابل، تنهایی کُشنده می باشد. کسانی که روابط خانوادگی و اجتماعی بیشتری دارند، خوشحالتر و از نظر جسمی سالم ترند و بیشتر عمر می کنند.
✅ درس دوم، آنچه مهم است تعداد دوستان و روابط نیست بلکه #کیفیت آنهاست. #روابط_تنش_زا داشتن برای سلامتی واقعا خوب نیست؛ به عنوان مثال گاهی طلاق بهتر از ماندن در یک رابطۀ زناشویی بدون احساس و پر از مشاجره است. نکتۀ جالب این بود که متغیری که در 50 سالگی این افراد می توانست وضعیت جسمانی و سلامتی آنها در 80 سالگی را پیش بینی کند، "سطح کلسترول" شان در 50 سالگی نبود، بلکه رضایت آنها از روابطشان بود. کسانی که در 50 سالگی بیشترین رضایت را از روابطشان داشتند، در 80 سالگی از همه سالمتر بودند.
ادامه در پُست بعدی...
🆔 @SayehSokhan
#رابطه #شناخت #جوانان #مشاوره
چند وقت است به کرار شاهد سوالی در فضای مجازی هستم که جوانان از مشاوران می پرسند.
<<چگونه می توانم در رابطه فرد مقابل را سریع تر بشناسم که اگر مناسب من نبود بتوانم قبل از وابستگی کامل از او جدا شوم؟>>
1- اشتباه اول را می توانید در خود سوال پیدا کنید. ما قرار نیست وارد رابطه شویم بعد طرف مقابل را بشناسیم. ما باید یک شناخت کلی از طرف مقابل پیدا کنیم، معیار ها را بسنجیم و بعد وارد رابطه شویم.
2- اکثر جوانان 1 ماه بعد از آشنایی وارد رابطه می شوند در صورتی که برای شناخت کلی حداقل 6 ماه زمان لازم است.
3- در این 6 ماه اجازه بدهید طرف مقابل کاملا خودش باشد. یعنی چه؟
معمولا در شروع رابطه شروع می کنیم به تلاش برای تغییر دادن طرف مقابل ( عادته هر روز عکس تلگرامتو عوض کنی؟/ اینا کین هی زیر پستات کامنت میزارن بندازشون بیرون پیجتم ببند) تا او را به ایده آل مورد نظرمان برسانیم. این اقدام باعث می شود که ما با دو مسئله جدی روبرو شویم.
· آنقدر طرف مقابل را زیر فشار می گذاریم تا او را وارد فاز بازیگری می کنیم.
· در روند تغییر دادن طرف مقابل، ما در ذهن خود ایده آل این فرد را در نظر می گیریم و در نهایت از او بتی خواهیم ساخت.
در نهایت روزی خواهد رسید که فرد از فاز بازیگری بیرون می آید و آن بت می شکند و با اتفاق هایی که حتی فکرش را هم نمی کنید روبرو خواهید شد.
4- به هیچ عنوان تا شناخت کامل فرد رابطه جنسی نداشته باشید(شناخت کامل یک فرد حداقل به ۵۰۰ ساعت گفتگو رو در رو صحیح نیاز دارد) . منظور از رابطه جنسی بوسه یا در آغوش کشیدن نیست بلکه تحریک و ارگاسم شدن توسط پارتنر است.
پاداشی که در رابطه جنسی توسط هورمون ها دریافت می کنیم باعث می شود ذهن ما از مسیر شناخت خارج شود.
رابطه جنسی= پایان شناخت
5- برای شناخت طرف مقابل:
. باید به خود آگاهی برسیم. یعنی نسبت به اعمال، افکار و احساسات خود آگاهی پیدا کنیم و به ویژگی های روانی خود اشراف داشته باشیم.
. در اکثر اوقات خودمان هم نمی دانیم که چه می خواهیم. برای آگاهی از خواسته هایتان، روی کاغذ ویژگی های مدنظرتان را که طرف مقابل باید داشته باشد یادداشت کنید ( ویژگی های روانی و ظاهری).
6- وقتی وارد رابطه می شویم شروع می کنیم به فکر کردن که چگونه می توانیم ارتباط شریک خود را با دوستانش قطع کنیم (به نظرم اون دوستت اصلا آدم حسابی نیست!)
بزرگترین اشتباه همینجاست. بر خلاف اعضا خانواده که جبر حساب می شوند اعضا دوستان انتخابی هستند. او تک تک دوستانش را خودش انتخاب کرده چون با آن ها احساس سازگاری می کرده است. دوستان شریک شما می توانند بازتاب خوبی از جنبه های شخصیت او باشند که شما به راحتی در شریکتان نمی توانید مشاهده کنید.
✍️ امیررضا مینویی فر
🆔 @SayehSokhan
چند وقت است به کرار شاهد سوالی در فضای مجازی هستم که جوانان از مشاوران می پرسند.
<<چگونه می توانم در رابطه فرد مقابل را سریع تر بشناسم که اگر مناسب من نبود بتوانم قبل از وابستگی کامل از او جدا شوم؟>>
1- اشتباه اول را می توانید در خود سوال پیدا کنید. ما قرار نیست وارد رابطه شویم بعد طرف مقابل را بشناسیم. ما باید یک شناخت کلی از طرف مقابل پیدا کنیم، معیار ها را بسنجیم و بعد وارد رابطه شویم.
2- اکثر جوانان 1 ماه بعد از آشنایی وارد رابطه می شوند در صورتی که برای شناخت کلی حداقل 6 ماه زمان لازم است.
3- در این 6 ماه اجازه بدهید طرف مقابل کاملا خودش باشد. یعنی چه؟
معمولا در شروع رابطه شروع می کنیم به تلاش برای تغییر دادن طرف مقابل ( عادته هر روز عکس تلگرامتو عوض کنی؟/ اینا کین هی زیر پستات کامنت میزارن بندازشون بیرون پیجتم ببند) تا او را به ایده آل مورد نظرمان برسانیم. این اقدام باعث می شود که ما با دو مسئله جدی روبرو شویم.
· آنقدر طرف مقابل را زیر فشار می گذاریم تا او را وارد فاز بازیگری می کنیم.
· در روند تغییر دادن طرف مقابل، ما در ذهن خود ایده آل این فرد را در نظر می گیریم و در نهایت از او بتی خواهیم ساخت.
در نهایت روزی خواهد رسید که فرد از فاز بازیگری بیرون می آید و آن بت می شکند و با اتفاق هایی که حتی فکرش را هم نمی کنید روبرو خواهید شد.
4- به هیچ عنوان تا شناخت کامل فرد رابطه جنسی نداشته باشید(شناخت کامل یک فرد حداقل به ۵۰۰ ساعت گفتگو رو در رو صحیح نیاز دارد) . منظور از رابطه جنسی بوسه یا در آغوش کشیدن نیست بلکه تحریک و ارگاسم شدن توسط پارتنر است.
پاداشی که در رابطه جنسی توسط هورمون ها دریافت می کنیم باعث می شود ذهن ما از مسیر شناخت خارج شود.
رابطه جنسی= پایان شناخت
5- برای شناخت طرف مقابل:
. باید به خود آگاهی برسیم. یعنی نسبت به اعمال، افکار و احساسات خود آگاهی پیدا کنیم و به ویژگی های روانی خود اشراف داشته باشیم.
. در اکثر اوقات خودمان هم نمی دانیم که چه می خواهیم. برای آگاهی از خواسته هایتان، روی کاغذ ویژگی های مدنظرتان را که طرف مقابل باید داشته باشد یادداشت کنید ( ویژگی های روانی و ظاهری).
6- وقتی وارد رابطه می شویم شروع می کنیم به فکر کردن که چگونه می توانیم ارتباط شریک خود را با دوستانش قطع کنیم (به نظرم اون دوستت اصلا آدم حسابی نیست!)
بزرگترین اشتباه همینجاست. بر خلاف اعضا خانواده که جبر حساب می شوند اعضا دوستان انتخابی هستند. او تک تک دوستانش را خودش انتخاب کرده چون با آن ها احساس سازگاری می کرده است. دوستان شریک شما می توانند بازتاب خوبی از جنبه های شخصیت او باشند که شما به راحتی در شریکتان نمی توانید مشاهده کنید.
✍️ امیررضا مینویی فر
🆔 @SayehSokhan
❓"چه چیزی در زندگی ما را شادمان و سلامت نگه می دارد؟ "
اخیرا در پژوهشی این سوال از #جوانان پرسیده شده است. بیش از 80 درصد آنها گفتند #مهمترین_هدف آنها در زندگی #پولدار شدن است، و 50 درصد از همین افراد گفتند هدف مهم دیگر آنها #مشهورشدن است. به ما همیشه می‌گویند باید به سختی کار کرد تا زندگی خوبی داشت. مساله اینجاست که نمی‌شود تصویری از کل زندگی یک انسان از ابتدا تا به انتها داشت تا فهمید چه چیزهایی باعث خوشبختی او شده است. در تحقیقات، فقط دربارۀ گذشتۀ آدمها می‌شود از آنها سوال کرد، و این هم اطلاعات کاملی را در اختیار نمی‌گذارد زیرا ما خیلی چیزها را دربارۀ زندگی خود فراموش می‌کنیم.
اما چطور است تحقیقی کنیم دربارۀ کل زندگی آدمها، #از_نوجوانی_تا_پیری ، تا دریابیم واقعا چه چیزهایی آنها را خوشحال و سالم نگه می‌دارد؟ چنین تحقیقی انجام شده است!✅
✔️ "تحقیق هاروارد دربارۀ بزرگسالی" احتمالا طولانی‌ترین پژوهشی است که در این‌باره تا به حال صورت گرفته است. در این تحقیق زندگی 724 مرد به مدت 75 سال مورد پیگیری قرار گرفته، به این ترتیب که در سالهای مختلف عمر از نوجوانی تا پیری، از آنها دربارۀ کار، زندگی خانوادگی و سلامتی آنها سوال شده است.
نکتۀ مهم و ارزشمند این است که معلوم نبود زندگی این افراد در آینده چگونه رقم خواهد خورد. تحقیقاتی مثل این، انگشت شمارند. تقریبا اکثر اینگونه پروژه‌ها در کمتر از 10 سال خاتمه می‌یابند، زیرا شرکت کنندگان از ادامۀ همکاری منصرف می‌شوند، بودجه‌های تحقیقاتی به پایان می‌رسند، و یا پژوهشگران علاقمندی خود را از دست می‌دهند یا می‌میرند. اما این تحقیق به همت چندین نسل از پژوهشگران ادامه پیدا کرد.
من (روانپزشک #رابرت_والدینگر ) چهارمین مسئول این تحقیق از سال شروع آن یعنی 1938 هستم.
در زمان شروع تحقیق در بیش از 70 سال قبل، پژوهشگران به خانه‌های این پسران نوجوان رفتند و با آنها و والدین‌شان صحبت کردند و آنها را مورد معاینات پزشکی قرار دادند. آنگاه این پسرها بزرگ شدند و به میانسالی رسیدند. آنها کارگر کارخانه، وکیل، معلم یا دکتر شدند، یک نفر رییس جمهور امریکا شد، برخی الکلی و معدودی دچار اسکیزوفرنی شدند. بعضی از آنها خود را از پایین‌ترین سطوح اجتماع به بالاترین رساندند، و برخی معکوس این روند را طی کردند. حدود 60 تا از 724 نفری که تحقیق با آنها آغاز شد هنوز زنده و بیش از نود ساله هستند و در تحقیق شرکت دارند. ما #هر_دو_سال_یک_بار با افراد باقیمانده تماس می‌گیریم و دربارۀ زندگی‌شان سوال می‌کنیم. برای اینکه تصویر دقیقی از وضعیت این افراد به دست بیاوریم، به فرستادن پرسشنامه برای آنها اکتفا نمی‌کنیم، بلکه به خانه‌های آنها می‌رویم و پروندۀ پزشکی آنها را مطالعه می‌کنیم، از آنها #آزمایش_خون می‌گیریم و #اسکن_مغزی انجام می‌دهیم، با بچه‌هایشان صحبت می‌کنیم، و از #زندگی_روزمره و #روابط خانوادگی آنها #فیلم می‌گیریم.
حالا من می‌خواهم برای شما افشا کنم که ده‌ها هزار صفحه اطلاعات که در این تحقیق در طول چندین دهه جمع شد به ما دربارۀ زندگی چه می‌گوید.
✅حاصل تحقیق این است که پول، شهرت و سخت‌کارکردن، هیچیک باعث خوشبختی نمی‌شوند. نتیجۀ گرانقدر این تحقیق 75 ساله را به خاطر بسپارید: #روابط_خوب، ما را خوشحالتر و سالمتر نگه می‌دارد. همین. ✔️
این تحقیق، سه درس مهم دربارۀ روابط انسانی به ما داده است:
✅ درس اول، روابط اجتماعی واقعا برای ما خوبست و در مقابل، تنهایی کُشنده می‌باشد. کسانی که روابط خانوادگی و اجتماعی بیشتری دارند، خوشحالتر و از نظر جسمی سالم‌ترند و بیشتر عمر می‌کنند.
✅ درس دوم، آنچه مهم است تعداد دوستان و روابط نیست بلکه #کیفیت آنهاست. #روابط_تنش_زا داشتن برای سلامتی واقعا خوب نیست؛ به عنوان مثال گاهی طلاق بهتر از ماندن در یک رابطۀ زناشویی بدون احساس و پر از مشاجره است. نکتۀ جالب این بود که متغیری که در 50 سالگی این افراد می‌توانست وضعیت جسمانی و سلامتی آنها در 80 سالگی را پیش‌بینی کند، "سطح کلسترول" شان در 50 سالگی نبود، بلکه رضایت آنها از روابطشان بود. کسانی که در 50 سالگی بیشترین رضایت را از روابطشان داشتند، در 80 سالگی از همه سالمتر بودند.
✅ درس سوم این است که روابط خوب داشتن نه تنها #بدن ما را سالم نگه‌می‌دارد، بلکه از #مغز ما نیز محافظت می‌کند: کسانی که در 80 سالگی در یک رابطۀ قابل‌اطمینان و اعتماد بودند، حافظۀ بهتری داشتند. اما رابطۀ خوب داشتن به معنی هیچوقت دعوا نکردن نیست! برخی از این زوجها مشاجرۀ روزانه با هم داشتند، ولی مهم این بود که می دانستند در زمان نیاز، دیگری واقعا به فکر آنها و در کنار آنهاست.
بیش از یکصد سال پیش، #مارک_تواین در نگاه به زندگی‌ای که پشت‌سر گذاشته بود چنین گفت: "زندگی آنقدر #کوتاه است که وقتی برای #غر_زدن، #معذرت_خواهی، #کوته_نظری و #طلبکار_بودن نیست.
اخیرا در پژوهشی این سوال از #جوانان پرسیده شده است. بیش از 80 درصد آنها گفتند #مهمترین_هدف آنها در زندگی #پولدار شدن است، و 50 درصد از همین افراد گفتند هدف مهم دیگر آنها #مشهورشدن است. به ما همیشه می‌گویند باید به سختی کار کرد تا زندگی خوبی داشت. مساله اینجاست که نمی‌شود تصویری از کل زندگی یک انسان از ابتدا تا به انتها داشت تا فهمید چه چیزهایی باعث خوشبختی او شده است. در تحقیقات، فقط دربارۀ گذشتۀ آدمها می‌شود از آنها سوال کرد، و این هم اطلاعات کاملی را در اختیار نمی‌گذارد زیرا ما خیلی چیزها را دربارۀ زندگی خود فراموش می‌کنیم.
اما چطور است تحقیقی کنیم دربارۀ کل زندگی آدمها، #از_نوجوانی_تا_پیری ، تا دریابیم واقعا چه چیزهایی آنها را خوشحال و سالم نگه می‌دارد؟ چنین تحقیقی انجام شده است!✅
✔️ "تحقیق هاروارد دربارۀ بزرگسالی" احتمالا طولانی‌ترین پژوهشی است که در این‌باره تا به حال صورت گرفته است. در این تحقیق زندگی 724 مرد به مدت 75 سال مورد پیگیری قرار گرفته، به این ترتیب که در سالهای مختلف عمر از نوجوانی تا پیری، از آنها دربارۀ کار، زندگی خانوادگی و سلامتی آنها سوال شده است.
نکتۀ مهم و ارزشمند این است که معلوم نبود زندگی این افراد در آینده چگونه رقم خواهد خورد. تحقیقاتی مثل این، انگشت شمارند. تقریبا اکثر اینگونه پروژه‌ها در کمتر از 10 سال خاتمه می‌یابند، زیرا شرکت کنندگان از ادامۀ همکاری منصرف می‌شوند، بودجه‌های تحقیقاتی به پایان می‌رسند، و یا پژوهشگران علاقمندی خود را از دست می‌دهند یا می‌میرند. اما این تحقیق به همت چندین نسل از پژوهشگران ادامه پیدا کرد.
من (روانپزشک #رابرت_والدینگر ) چهارمین مسئول این تحقیق از سال شروع آن یعنی 1938 هستم.
در زمان شروع تحقیق در بیش از 70 سال قبل، پژوهشگران به خانه‌های این پسران نوجوان رفتند و با آنها و والدین‌شان صحبت کردند و آنها را مورد معاینات پزشکی قرار دادند. آنگاه این پسرها بزرگ شدند و به میانسالی رسیدند. آنها کارگر کارخانه، وکیل، معلم یا دکتر شدند، یک نفر رییس جمهور امریکا شد، برخی الکلی و معدودی دچار اسکیزوفرنی شدند. بعضی از آنها خود را از پایین‌ترین سطوح اجتماع به بالاترین رساندند، و برخی معکوس این روند را طی کردند. حدود 60 تا از 724 نفری که تحقیق با آنها آغاز شد هنوز زنده و بیش از نود ساله هستند و در تحقیق شرکت دارند. ما #هر_دو_سال_یک_بار با افراد باقیمانده تماس می‌گیریم و دربارۀ زندگی‌شان سوال می‌کنیم. برای اینکه تصویر دقیقی از وضعیت این افراد به دست بیاوریم، به فرستادن پرسشنامه برای آنها اکتفا نمی‌کنیم، بلکه به خانه‌های آنها می‌رویم و پروندۀ پزشکی آنها را مطالعه می‌کنیم، از آنها #آزمایش_خون می‌گیریم و #اسکن_مغزی انجام می‌دهیم، با بچه‌هایشان صحبت می‌کنیم، و از #زندگی_روزمره و #روابط خانوادگی آنها #فیلم می‌گیریم.
حالا من می‌خواهم برای شما افشا کنم که ده‌ها هزار صفحه اطلاعات که در این تحقیق در طول چندین دهه جمع شد به ما دربارۀ زندگی چه می‌گوید.
✅حاصل تحقیق این است که پول، شهرت و سخت‌کارکردن، هیچیک باعث خوشبختی نمی‌شوند. نتیجۀ گرانقدر این تحقیق 75 ساله را به خاطر بسپارید: #روابط_خوب، ما را خوشحالتر و سالمتر نگه می‌دارد. همین. ✔️
این تحقیق، سه درس مهم دربارۀ روابط انسانی به ما داده است:
✅ درس اول، روابط اجتماعی واقعا برای ما خوبست و در مقابل، تنهایی کُشنده می‌باشد. کسانی که روابط خانوادگی و اجتماعی بیشتری دارند، خوشحالتر و از نظر جسمی سالم‌ترند و بیشتر عمر می‌کنند.
✅ درس دوم، آنچه مهم است تعداد دوستان و روابط نیست بلکه #کیفیت آنهاست. #روابط_تنش_زا داشتن برای سلامتی واقعا خوب نیست؛ به عنوان مثال گاهی طلاق بهتر از ماندن در یک رابطۀ زناشویی بدون احساس و پر از مشاجره است. نکتۀ جالب این بود که متغیری که در 50 سالگی این افراد می‌توانست وضعیت جسمانی و سلامتی آنها در 80 سالگی را پیش‌بینی کند، "سطح کلسترول" شان در 50 سالگی نبود، بلکه رضایت آنها از روابطشان بود. کسانی که در 50 سالگی بیشترین رضایت را از روابطشان داشتند، در 80 سالگی از همه سالمتر بودند.
✅ درس سوم این است که روابط خوب داشتن نه تنها #بدن ما را سالم نگه‌می‌دارد، بلکه از #مغز ما نیز محافظت می‌کند: کسانی که در 80 سالگی در یک رابطۀ قابل‌اطمینان و اعتماد بودند، حافظۀ بهتری داشتند. اما رابطۀ خوب داشتن به معنی هیچوقت دعوا نکردن نیست! برخی از این زوجها مشاجرۀ روزانه با هم داشتند، ولی مهم این بود که می دانستند در زمان نیاز، دیگری واقعا به فکر آنها و در کنار آنهاست.
بیش از یکصد سال پیش، #مارک_تواین در نگاه به زندگی‌ای که پشت‌سر گذاشته بود چنین گفت: "زندگی آنقدر #کوتاه است که وقتی برای #غر_زدن، #معذرت_خواهی، #کوته_نظری و #طلبکار_بودن نیست.