در همین لحظه که من در حال نوشتنم، در گوشهی دیگری از جهان، انسانهای زیادی گرسنهاند.
اگر #ژان_پل_سارتر بود میگفت:
«من در برابر این گرسنگی مسئولم.»
البته من اعتراض میکردم: من نمیدانم آنجا چه خبر است و برای تغییر وضع اسفبار موجود، کار چندانی از دستم برنمیآید، ولی سارتر میگفت:
«این منم که انتخاب کردهام بیخبر بمانم و بهجای آنکه خود را درگیر این وضع اسفبار کنم، در این لحظهی خاص فقط بنویسم.
میتوانستم فراخوانی بدهم و اعانه جمع کنم یا از طریق ارتباطاتی که در رسانهها دارم، توجه همگان را به وضع موجود جذب کنم، ولی انتخاب کردهام آن را نادیده بگیرم.
من در برابر آنچه میکنم و آنچه انتخاب میکنم که نادیده بگیرم، مسئولم.»
سارتر در اینجا مقصود اخلاقی ندارد: نمیگوید من باید رفتار متفاوتی داشته باشم، بلکه میگوید آنچه میکنم در حیطهی مسئولیتم قرار دارد. بنابراین هر دو سطح مسئولیت (انتساب اهمیت و مسئولیت در برابر رفتارهایمان در زندگی) کاربرد فراوانی در رواندرمانی دارد./۳۱۴
#روان_درمانی_اگزیستانسیال
#اروین_یالوم
📓@Khod_Agah
🆔 @Sayehsokhan
اگر #ژان_پل_سارتر بود میگفت:
«من در برابر این گرسنگی مسئولم.»
البته من اعتراض میکردم: من نمیدانم آنجا چه خبر است و برای تغییر وضع اسفبار موجود، کار چندانی از دستم برنمیآید، ولی سارتر میگفت:
«این منم که انتخاب کردهام بیخبر بمانم و بهجای آنکه خود را درگیر این وضع اسفبار کنم، در این لحظهی خاص فقط بنویسم.
میتوانستم فراخوانی بدهم و اعانه جمع کنم یا از طریق ارتباطاتی که در رسانهها دارم، توجه همگان را به وضع موجود جذب کنم، ولی انتخاب کردهام آن را نادیده بگیرم.
من در برابر آنچه میکنم و آنچه انتخاب میکنم که نادیده بگیرم، مسئولم.»
سارتر در اینجا مقصود اخلاقی ندارد: نمیگوید من باید رفتار متفاوتی داشته باشم، بلکه میگوید آنچه میکنم در حیطهی مسئولیتم قرار دارد. بنابراین هر دو سطح مسئولیت (انتساب اهمیت و مسئولیت در برابر رفتارهایمان در زندگی) کاربرد فراوانی در رواندرمانی دارد./۳۱۴
#روان_درمانی_اگزیستانسیال
#اروین_یالوم
📓@Khod_Agah
🆔 @Sayehsokhan
تفاوت بین «چگونه همهچیز هست» و «همهچیز هست»
#هایدگر توضیحی دیالکتیک آورد که این پارادوکس را روشن میکند. او دو شیوه در زندگی را پیشنهاد کرد:
شیوهی روزمره و شیوهی هستیشناسی. در شیوهی روزمره، شما کاملا مجذوب محیط اطراف میشوید و در شگفت که چگونه همهچیز در دنیا هست؛ در حالیکه در شیوهی هستیشناسی، شما معجزهی خود «هستی» را مرکز توجه قرار میدهید، از معجزهی بودن قدردانی میکنید و در شگفت که همهچیز هست و شما وجود دارید.
بین این دو، تفاوت بسیار مهمی است. وقتی کاملا در روزمرگی غرق میشوید، حواس شما دور چیزهای ناپایدار و گذرا میچرخد، همچون صورت، ظاهر، مد، ثروت و شهرت. برعکس در شیوه هستیشناسی، شما نهتنها از زندگانی و فناپذیری و دیگر جنبههای غیرقابلتغییر در زندگی بیشتر آگاه میشوید، بلکه با اشتیاق و آمادگی بیشتر، آن تغییرات بنیادی را پی میگیرید. شما وادار میشوید با آنچه وظیفهی اصلی یک انسان است، مواجه شده، با آن دستوپنجه نرم کنید تا بتوانید در کار و حرفه و ارتباطات انسانی، صاحب اعتبار و اصیل باشید و در زندگی معنادار خود به شکوفایی برسید.
کتاب: #خیره_به_خورشید_نگریستن
#اروین_یالوم
🆔 @Sayehsokhan
#هایدگر توضیحی دیالکتیک آورد که این پارادوکس را روشن میکند. او دو شیوه در زندگی را پیشنهاد کرد:
شیوهی روزمره و شیوهی هستیشناسی. در شیوهی روزمره، شما کاملا مجذوب محیط اطراف میشوید و در شگفت که چگونه همهچیز در دنیا هست؛ در حالیکه در شیوهی هستیشناسی، شما معجزهی خود «هستی» را مرکز توجه قرار میدهید، از معجزهی بودن قدردانی میکنید و در شگفت که همهچیز هست و شما وجود دارید.
بین این دو، تفاوت بسیار مهمی است. وقتی کاملا در روزمرگی غرق میشوید، حواس شما دور چیزهای ناپایدار و گذرا میچرخد، همچون صورت، ظاهر، مد، ثروت و شهرت. برعکس در شیوه هستیشناسی، شما نهتنها از زندگانی و فناپذیری و دیگر جنبههای غیرقابلتغییر در زندگی بیشتر آگاه میشوید، بلکه با اشتیاق و آمادگی بیشتر، آن تغییرات بنیادی را پی میگیرید. شما وادار میشوید با آنچه وظیفهی اصلی یک انسان است، مواجه شده، با آن دستوپنجه نرم کنید تا بتوانید در کار و حرفه و ارتباطات انسانی، صاحب اعتبار و اصیل باشید و در زندگی معنادار خود به شکوفایی برسید.
کتاب: #خیره_به_خورشید_نگریستن
#اروین_یالوم
🆔 @Sayehsokhan