#دستنوشته_های_مدیر_سایه_سخن_١٥
رابطه "ذهن‌آگاهی با فرزندپروری"
قطعا فرزندپروری فقط داشتن بچه‌ای دوست‌داشتنی و خندان نیست.
حتما دلیلی داشته که #فروید فرزندپروری را "شغلی غیرممکن" نامیده.
البته که فرزندپروری کار ساده‌ای نیست!
یکی از مهم‌ترین کارهایی که در فرزندپروری به ما کمک می‌شود، ذهن‌آگاهی است به این معنا که به کارهای سختی که در طول روز با آن سروکار داریم، چگونه واکنش نشان دهیم یا با اتفاقی که در حال وقوع است، چطور رابطه برقرار کنیم؟
دقت کرده‌ایم وقتی کاری را دوست داریم، دلمان می‌خواهد محکم نگهش داریم و وقتی از کاری بدمان می‌آید با عصبانیت پسش می‌زنیم؟
یکی از راههای ارتباط برقرارکردن این است که بپذیریم چه دوست داشته باشیم و چه نداشته باشیم، آن کار از بین نمی‌رود. پس چه خوب که به کارها و چیزها اجازه دهیم، همانطور که هستند، باشند نه اینکه با عمل آنها را پس بزنیم.
ذهن‌آگاهی را می‌توان در هر زمان و مکان و حین انجام دادن کارهای روزمره هم انجام داد.
در فضای مجازی یک کلیپ دیدم که توجهم را جلب کرد. فردی می‌گفت: الان خانمی در این کافه نشسته است که نه سرش در گوشی است و نه در لب‌تاپ، تنها چای‌ش را می‌نوشد!
ذهن‌آگاهی یعنی همان چند دقیقه‌ای که صرف نوشیدن چای می‌کنیم، آگاه باشیم. وقتی چای می‌نوشیم، فقط چای بنوشیم.
✅ وقتی چای را می‌ریزیم، رایحه آنرا استشمام کنیم.
✅ از تمام حواس خود استفاده کنیم، به رنگ و بو و بخاری که از فنجان بلند می‌شود، توجه کنیم.
✅ گرمای چای را حس کنیم.
✅ از اولین جرعه‌اش لذت ببریم.
✅ طعم چای روی زبان ما چه حسی داشت؟ بلعیدن را احساس کردیم؟
هر کدام از ما که این‌گونه آرام زندگی کنیم، از زندگی لذت بیشتری می‌بریم. ما چون عجله می‌کنیم زندگیمان اینچنین بی‌لذت شده است.
اینجاست که متوجه می شویم چرا #اپیکور از خوردن سه دانه انجیر اینقدر لذت می‌برد. تا جایی که به یکی از شاگردانش نوشت:
"نبودی امروز صبح سه دانه انجیر تازه خوردم، چقدر لذتبخش بود!"
ما هم می‌توانیم با ذهن‌آگاهی از کوچکترین کارها در رابطه با خانه‌داری و فرزندپروری لذت ببریم.
از #تیچ_نات_هات پرسیدند: چطور ذهن‌آگاهی را تمرین می‌کنی؟ پاسخ داد:
"من سعی می‌کنم راهی برای انجام دادن کارها پیدا کنم که لذتبخش باشد".
او همیشه توصیه می‌کند که هنگام نفس کشیدن لبخند بزنید.
چرا از نفس کشیدنمان لذت نبریم؟
چرا از فرزندپروری لذت نبریم؟
چرا از فعالیت‌های روزانه خود لذت نبریم؟
ذهن‌آگاهی به ما کمک می‌کند دست از نق‌زدن برداریم و به زندگی و سختی‌های آن نگاهی متفاوت داشته باشیم و هرگز لبخند را فراموش نکنیم!
چطوره اکنون و همین حالا خودمان را به نوشیدن یک فنجان چای تازه دم میهمان کنیم! ارزش آزمایش کردن دارد!
شاد و در لحظه باشید
ارادتمند
حسن ملکیان
🆔 @Sayehsokhan
رابطه "ذهن‌آگاهی با فرزندپروری"
قطعا فرزندپروری فقط داشتن بچه‌ای دوست‌داشتنی و خندان نیست.
حتما دلیلی داشته که #فروید فرزندپروری را "شغلی غیرممکن" نامیده.
البته که فرزندپروری کار ساده‌ای نیست!
یکی از مهم‌ترین کارهایی که در فرزندپروری به ما کمک می‌شود، ذهن‌آگاهی است به این معنا که به کارهای سختی که در طول روز با آن سروکار داریم، چگونه واکنش نشان دهیم یا با اتفاقی که در حال وقوع است، چطور رابطه برقرار کنیم؟
دقت کرده‌ایم وقتی کاری را دوست داریم، دلمان می‌خواهد محکم نگهش داریم و وقتی از کاری بدمان می‌آید با عصبانیت پسش می‌زنیم؟
یکی از راههای ارتباط برقرارکردن این است که بپذیریم چه دوست داشته باشیم و چه نداشته باشیم، آن کار از بین نمی‌رود. پس چه خوب که به کارها و چیزها اجازه دهیم، همانطور که هستند، باشند نه اینکه با عمل آنها را پس بزنیم.
ذهن‌آگاهی را می‌توان در هر زمان و مکان و حین انجام دادن کارهای روزمره هم انجام داد.
در فضای مجازی یک کلیپ دیدم که توجهم را جلب کرد. فردی می‌گفت: الان خانمی در این کافه نشسته است که نه سرش در گوشی است و نه در لب‌تاپ، تنها چای‌ش را می‌نوشد!
ذهن‌آگاهی یعنی همان چند دقیقه‌ای که صرف نوشیدن چای می‌کنیم، آگاه باشیم. وقتی چای می‌نوشیم، فقط چای بنوشیم.
✅ وقتی چای را می‌ریزیم، رایحه آنرا استشمام کنیم.
✅ از تمام حواس خود استفاده کنیم، به رنگ و بو و بخاری که از فنجان بلند می‌شود، توجه کنیم.
✅ گرمای چای را حس کنیم.
✅ از اولین جرعه‌اش لذت ببریم.
✅ طعم چای روی زبان ما چه حسی داشت؟ بلعیدن را احساس کردیم؟
هر کدام از ما که این‌گونه آرام زندگی کنیم، از زندگی لذت بیشتری می‌بریم. ما چون عجله می‌کنیم زندگیمان اینچنین بی‌لذت شده است.
اینجاست که متوجه می شویم چرا #اپیکور از خوردن سه دانه انجیر اینقدر لذت می‌برد. تا جایی که به یکی از شاگردانش نوشت:
"نبودی امروز صبح سه دانه انجیر تازه خوردم، چقدر لذتبخش بود!"
ما هم می‌توانیم با ذهن‌آگاهی از کوچکترین کارها در رابطه با خانه‌داری و فرزندپروری لذت ببریم.
از #تیچ_نات_هات پرسیدند: چطور ذهن‌آگاهی را تمرین می‌کنی؟ پاسخ داد:
"من سعی می‌کنم راهی برای انجام دادن کارها پیدا کنم که لذتبخش باشد".
او همیشه توصیه می‌کند که هنگام نفس کشیدن لبخند بزنید.
چرا از نفس کشیدنمان لذت نبریم؟
چرا از فرزندپروری لذت نبریم؟
چرا از فعالیت‌های روزانه خود لذت نبریم؟
ذهن‌آگاهی به ما کمک می‌کند دست از نق‌زدن برداریم و به زندگی و سختی‌های آن نگاهی متفاوت داشته باشیم و هرگز لبخند را فراموش نکنیم!
چطوره اکنون و همین حالا خودمان را به نوشیدن یک فنجان چای تازه دم میهمان کنیم! ارزش آزمایش کردن دارد!
شاد و در لحظه باشید
ارادتمند
حسن ملکیان
🆔 @Sayehsokhan
✍️ رولو می
🖊 احساس پوچی و اضطراب
احساس پوچی یا خلا معمولا از این احساس افراد سرچشمه می‌گیرد که از انجام هر کار مؤثر در زندگی خود یا دنیایی که در آن زندگی می‌کنند، ناتوانند. خلا درونی حاصل انباشتگی دراز مدت این عقیده فرد درباره خودش است که قادر نیست به عنوان یک موجود هستی‌مند، زندگی خود را اداره کند یا نگرش دیگران را نسبت به خود تغییر دهد یا تأثیر مفیدی بر دنیای اطرافش بگذارد. در نتیجه گرفتار حس عمیق نومیدی و بیهودگی می‌شود؛ در این شرایط افراد خیلی زود خواستن و احساس کردن را کنار می‌گذارد. بی‌احساسی و فقدان عاطفه دفاع‌هایی هستند در برابر اضطراب. وقتی کسی مدام خود را با خطری مواجه می‌بیند که قادر نیست بر آن غلبه کند، آخرین دفاعش این است که حتی از حس کردن آن خطرات هم پرهیز کند.
وقتی ملتی اسیر نیازهای اقتصادی هستند و در همان حال از نظر روانی تهی می‌باشند، حاکمیت خودکامه و تمامیت‌خواه شکل می‌گیرد و مردم برای رهایی از اضطرابی که تحملش را ندارند، از آزادی خود صرفنظر می کنند و به آنها روی می‌آورند.
همانطور که تب نشانه مبارزه بین بدن ما و میکروب هاست، اضطراب نشانه مبارزه ما با خطری است که ما را تهدید می‌کند. اضطراب معرف یک مبارزه روانی در درون ماست؛ اضطراب وسیله‌ای است که طبیعت در اختیار ما قرار داده، تا بدانیم مسئله‌ای داریم و بهتر است که حلش کنیم.
کسی که گرفتار وحشت و اضطراب است، نمی‌تواند بین خود و واقعیتی که در آن قرارگرفته، جدایی احساس کند. شاید شوخ طبعی به ما کمک کند تا بین خود و مسائل و مشکلاتی که با آن دست به گریبانیم، فاصله‌ای بیندازیم. اما انسان تا زمانی می‌تواند بخندد که زیر نفوذ و استیلای کامل ترس و اضطراب نباشد.
#آرتور _میلر (Arthur Miller)، نویسنده و نمایش‌نامه نویس آمریکایی می‌گوید:
تراژدی بیشتر از کمدی معرف خوشبین بودن انسان است، زیرا نظر انسان را نسبت به انسان و خلقیات او به واقعیت نزدیک‌تر می‌کند.
تهی بودن و اضطراب رابطه لذت بخش ما را با طبیعت از بین می‌برد. وقتی نوزاد متوجه می‌شود که موجودی مستقل و جدا از مادرش است، با این احساس جدا بودن، به نفوذ خودش در دیگران پی‌می‌برد، این چنین است که شخصیت در فرزند انسانی شکل می‌گیرد و انسان شخص می‌شود.
هر وقت انسان بتواند مثل کسی غیر از خودش به خودش بنگرد، و درباره خودش بیاندیشد، به خود آگاهی رسیده است. سگ یا میمون چنین توانایی را ندارد. البته نبودن خودآگاهی می‌تواند انسان را از احساس گناه و اضطراب‌های روانی رها سازد، و بعضی‌ها می گویند خوش به حال سگ که خودآگاهی ندارد، اما در واقع این بالاترین کیفیتی است که انسان از آن برخوردار است.
در موضوع سلامت و بیماری، باید نقش خود را در مقابله با آن فعال بدانیم. #فروید بارها گفته است که هدف روانکاوی این است که آنچه در ناخوداگاه است، به سطح آگاه آورده شود. برای خیلی‌ها مشغولیت زیاد پوششی بر اضطراب درونی و دور نگهداشتن خود از حال و وضع واقعی خودشان است. فعالیت و عمل‌کردن همراه با خودآگاهی نشانه سرزنده بودن و انسجام شخصیت است.
خیلی وقت‌ها می‌شود که فعال و سرزنده بودن، مستلزم عمل نکردن و خلاقانه بی‌کار نشستن است و این موضوع برای بسیاری از آدم‌های امروزی سخت‌تر از کوشش و فعالیت است. خودآگاهی به معنای زندگی آرام و موقر، همراه با تفکر و تامل و مراقبه و مکاشفه است؛ در این نوع از خودآگاهی، یک چیز «بودن» مهمتر از یک کار «کردن» است.
📚 انسان در جستجوی خویشتن
🆔 @Sayehsokhan
.
🖊 احساس پوچی و اضطراب
احساس پوچی یا خلا معمولا از این احساس افراد سرچشمه می‌گیرد که از انجام هر کار مؤثر در زندگی خود یا دنیایی که در آن زندگی می‌کنند، ناتوانند. خلا درونی حاصل انباشتگی دراز مدت این عقیده فرد درباره خودش است که قادر نیست به عنوان یک موجود هستی‌مند، زندگی خود را اداره کند یا نگرش دیگران را نسبت به خود تغییر دهد یا تأثیر مفیدی بر دنیای اطرافش بگذارد. در نتیجه گرفتار حس عمیق نومیدی و بیهودگی می‌شود؛ در این شرایط افراد خیلی زود خواستن و احساس کردن را کنار می‌گذارد. بی‌احساسی و فقدان عاطفه دفاع‌هایی هستند در برابر اضطراب. وقتی کسی مدام خود را با خطری مواجه می‌بیند که قادر نیست بر آن غلبه کند، آخرین دفاعش این است که حتی از حس کردن آن خطرات هم پرهیز کند.
وقتی ملتی اسیر نیازهای اقتصادی هستند و در همان حال از نظر روانی تهی می‌باشند، حاکمیت خودکامه و تمامیت‌خواه شکل می‌گیرد و مردم برای رهایی از اضطرابی که تحملش را ندارند، از آزادی خود صرفنظر می کنند و به آنها روی می‌آورند.
همانطور که تب نشانه مبارزه بین بدن ما و میکروب هاست، اضطراب نشانه مبارزه ما با خطری است که ما را تهدید می‌کند. اضطراب معرف یک مبارزه روانی در درون ماست؛ اضطراب وسیله‌ای است که طبیعت در اختیار ما قرار داده، تا بدانیم مسئله‌ای داریم و بهتر است که حلش کنیم.
کسی که گرفتار وحشت و اضطراب است، نمی‌تواند بین خود و واقعیتی که در آن قرارگرفته، جدایی احساس کند. شاید شوخ طبعی به ما کمک کند تا بین خود و مسائل و مشکلاتی که با آن دست به گریبانیم، فاصله‌ای بیندازیم. اما انسان تا زمانی می‌تواند بخندد که زیر نفوذ و استیلای کامل ترس و اضطراب نباشد.
#آرتور _میلر (Arthur Miller)، نویسنده و نمایش‌نامه نویس آمریکایی می‌گوید:
تراژدی بیشتر از کمدی معرف خوشبین بودن انسان است، زیرا نظر انسان را نسبت به انسان و خلقیات او به واقعیت نزدیک‌تر می‌کند.
تهی بودن و اضطراب رابطه لذت بخش ما را با طبیعت از بین می‌برد. وقتی نوزاد متوجه می‌شود که موجودی مستقل و جدا از مادرش است، با این احساس جدا بودن، به نفوذ خودش در دیگران پی‌می‌برد، این چنین است که شخصیت در فرزند انسانی شکل می‌گیرد و انسان شخص می‌شود.
هر وقت انسان بتواند مثل کسی غیر از خودش به خودش بنگرد، و درباره خودش بیاندیشد، به خود آگاهی رسیده است. سگ یا میمون چنین توانایی را ندارد. البته نبودن خودآگاهی می‌تواند انسان را از احساس گناه و اضطراب‌های روانی رها سازد، و بعضی‌ها می گویند خوش به حال سگ که خودآگاهی ندارد، اما در واقع این بالاترین کیفیتی است که انسان از آن برخوردار است.
در موضوع سلامت و بیماری، باید نقش خود را در مقابله با آن فعال بدانیم. #فروید بارها گفته است که هدف روانکاوی این است که آنچه در ناخوداگاه است، به سطح آگاه آورده شود. برای خیلی‌ها مشغولیت زیاد پوششی بر اضطراب درونی و دور نگهداشتن خود از حال و وضع واقعی خودشان است. فعالیت و عمل‌کردن همراه با خودآگاهی نشانه سرزنده بودن و انسجام شخصیت است.
خیلی وقت‌ها می‌شود که فعال و سرزنده بودن، مستلزم عمل نکردن و خلاقانه بی‌کار نشستن است و این موضوع برای بسیاری از آدم‌های امروزی سخت‌تر از کوشش و فعالیت است. خودآگاهی به معنای زندگی آرام و موقر، همراه با تفکر و تامل و مراقبه و مکاشفه است؛ در این نوع از خودآگاهی، یک چیز «بودن» مهمتر از یک کار «کردن» است.
📚 انسان در جستجوی خویشتن
🆔 @Sayehsokhan
.
Forwarded from مصطفی ملکیان MalekianMedia
❓اشکالات و پرسش‌هایی درباره‌ی #فروید
🔹 #استاد_مصطفی_ملکیان
🔸 گفتگو در نشست خصوصی، اسفند ۱۳۹۶
🆔 کانال تلگرامِ استاد ملکیان 🆔
🌐 صفحه‌ی رسمیِ اینستاگرام استاد ملکیان 🌐
🎙 #فایل_صوتی را در اینجا بشنوید: ⬇️⬇️⬇️
🔹 #استاد_مصطفی_ملکیان
🔸 گفتگو در نشست خصوصی، اسفند ۱۳۹۶
🆔 کانال تلگرامِ استاد ملکیان 🆔
🌐 صفحه‌ی رسمیِ اینستاگرام استاد ملکیان 🌐
🎙 #فایل_صوتی را در اینجا بشنوید: ⬇️⬇️⬇️
Telegram
attach 📎
#صرفا_جهت_اندیشیدن
مالک سکوت خود می‌توانید باشید، ولی برده‌ی کلماتی که می‌گویید هستید.
#فروید
🆔 @Sayehsokhan
مالک سکوت خود می‌توانید باشید، ولی برده‌ی کلماتی که می‌گویید هستید.
#فروید
🆔 @Sayehsokhan
✍ چند توصیه برای روانشناسان و درمانگران گرامی:
گاهی باید مثل #کارل_راجرز باشی
مهربان
عاشق انسانها
برای آنها و دردهایشان گریه‌کنی
آنها را در آغو‌ش بگیری
و به‌هیچ‌چیز فکر نکنی...
و گاهی چون #فردریک_پرلز
جسور
مطمئن و با ایمان به گفته‌هایت
کوتاه نیایی
تا بتوانی مراجعانت را از فرورفتن نجات دهی...
گاهی #آدلر
درس بدهی
و برایت، عنوان و پرستیژ مهم نباشد...
و گاهی چون #فروید
با آنها زندگی کنی
درد بکشی
محکوم شوی
و فقط یک چیز برایت مهم باشد:
کمک به انسان...
گاهی باید عمرت را قمار کنی
و دنیا را بگردی چون #یونگ...
و گاهی اعتراف کنی به شکست‌هایت چون #یالوم...
مثل #واتسون کارگری کنی
بی‌پولی و فقر بکشی
آرزوهایت را در صندوقچه‌ایی زندانی کنی
تا روزی بتوانی آزادشان کنی...
مثل #اسکینر مسخره عام و خاص شوی
تا روزی حرف‌هایت شنیده شود..
ولی هیچ‌گاه هیچ‌گاه و هیچ‌گاه پشیمان نشوی...
چون تو یک #روانشناسی
بسیاری به تو امید بسته‌اند
و این افتخاری بی‌نظیر است.
همین...
🆔 @Sayehsokhan
گاهی باید مثل #کارل_راجرز باشی
مهربان
عاشق انسانها
برای آنها و دردهایشان گریه‌کنی
آنها را در آغو‌ش بگیری
و به‌هیچ‌چیز فکر نکنی...
و گاهی چون #فردریک_پرلز
جسور
مطمئن و با ایمان به گفته‌هایت
کوتاه نیایی
تا بتوانی مراجعانت را از فرورفتن نجات دهی...
گاهی #آدلر
درس بدهی
و برایت، عنوان و پرستیژ مهم نباشد...
و گاهی چون #فروید
با آنها زندگی کنی
درد بکشی
محکوم شوی
و فقط یک چیز برایت مهم باشد:
کمک به انسان...
گاهی باید عمرت را قمار کنی
و دنیا را بگردی چون #یونگ...
و گاهی اعتراف کنی به شکست‌هایت چون #یالوم...
مثل #واتسون کارگری کنی
بی‌پولی و فقر بکشی
آرزوهایت را در صندوقچه‌ایی زندانی کنی
تا روزی بتوانی آزادشان کنی...
مثل #اسکینر مسخره عام و خاص شوی
تا روزی حرف‌هایت شنیده شود..
ولی هیچ‌گاه هیچ‌گاه و هیچ‌گاه پشیمان نشوی...
چون تو یک #روانشناسی
بسیاری به تو امید بسته‌اند
و این افتخاری بی‌نظیر است.
همین...
🆔 @Sayehsokhan