#نکات_آموزشی
اگر بچه ها بفهمند که نیازهایشان در مدرسه با حضور دیگران ارضا می شود می توانند با قراردادن معلمان و کارکنان مدرسه در دنیای مطلوب خود به خشنودی برسند.
همه ما در دنیای مطلوب خود به آدمهای خشنود و حمایتگر نیاز داریم، این وظیفه والدین، معلمان و مدیران است که چنین نقشی ایفا کنند.
دنیای مطلوب فرزندان را از افراد مهربان و حمایتگر انباشته کنیم.
دوستت دارم و برایم مهم است که چه می خواهی ولی نمی توانم از همه کارهایی که می خواهی انجام دهی، حمایت کنم.
دکتر ویلیام گلسر
فصل سوم کتاب تئوری انتخاب
ترجمه دکتر علی صاحبی
انتشارات سایه سخن
🆔 @sayehsokhan
اگر بچه ها بفهمند که نیازهایشان در مدرسه با حضور دیگران ارضا می شود می توانند با قراردادن معلمان و کارکنان مدرسه در دنیای مطلوب خود به خشنودی برسند.
همه ما در دنیای مطلوب خود به آدمهای خشنود و حمایتگر نیاز داریم، این وظیفه والدین، معلمان و مدیران است که چنین نقشی ایفا کنند.
دنیای مطلوب فرزندان را از افراد مهربان و حمایتگر انباشته کنیم.
دوستت دارم و برایم مهم است که چه می خواهی ولی نمی توانم از همه کارهایی که می خواهی انجام دهی، حمایت کنم.
دکتر ویلیام گلسر
فصل سوم کتاب تئوری انتخاب
ترجمه دکتر علی صاحبی
انتشارات سایه سخن
🆔 @sayehsokhan
#نکات_آموزشی
"موضوع عزت نفس در کودکان "
قسمت اول
✏️دکتر علی صاحبی
⁉️ سوال اول این است که چرا عزت نفس مهم است و چرا ما اعتقاد داریم که پرورش فرزندانی با عزت نفس خوب و سالم، اهمیت و ضرورت دارد؟
✨اول در مقدمه ی بحث، این را طرح کنم که بطور کلی عزت نفس با یک دیدگاه در روان شناسی، به معنی تمام سلامت روانی فرد است؛ یعنی عملا ما معتقدیم کسی که دارای عزت نفس خوب است، دارای سلامت روان خوب هم هست و کسی که دارای سلامت روان خوب نیست، (یعنی رنج روانی می برد) حتما در یک جایی هم نقص در عزت نفس دارد.
✨تعریف عزت نفس:
حالا من عزت نفس را تعریف می کنم تا بتوانید بطور دقیق، درک درست و روشنی داشته باشید از اینکه کلا عزت نفس چیست؟ چراکه یکی از واژگان بسیار پراستفاده است که خیلی ها هم معنی اصلی آن را نمی دانند که اصلا به چه چیزی عزت نفس می گویند و معنای آن چیست؟
مولفه های اصلی عزت نفس:
بطور کلی عزت نفس دو مولفه یا دو بخش اصلی دارد؛ یعنی کسی که دارای عزت نفس است، این دو مفهوم را در ذهنش درونی کرده و چنین باوری دارد:
1️⃣ باور به توانمندی خود یا خود کارامدی؛ یعنی برای رسیدن به اهداف و مقصودهای خود در زندگی از توانمندی لازم برخوردار است.
فرد برای رسیدن به خواسته ها، نیازها و اهداف خود در زندگی، در درون خود توانمندی و کارامدی لازم را دارد و وابسته به هیچ کس نیست و لازم نیست که افراد دیگری خواسته ها یا نیازهای او را ارضا کنند. اگر فرد در هر موقعیت، معضل و چالشی از زندگی قرار بگیرد، با خودش فکر می کند: "من به گونه ای می توانم از پس این مساله بر بیایم."
شاید در آن مرحله جواب خاصی در ذهنش نباشد یا راه حل خاصی نداند ولی خودش را خیلی هم ناامید و درمانده نمی بیند.
2️⃣ بحث احساس ارزشمندی است، یعنی در جهان،(در بین مجموعه افرادی که زندگی می کند) صرف نظر از مقایسه دیگران، خودش را فی نفسه یک موجود ارزشمند و شایسته احترام می شناسد.
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
"موضوع عزت نفس در کودکان "
قسمت اول
✏️دکتر علی صاحبی
⁉️ سوال اول این است که چرا عزت نفس مهم است و چرا ما اعتقاد داریم که پرورش فرزندانی با عزت نفس خوب و سالم، اهمیت و ضرورت دارد؟
✨اول در مقدمه ی بحث، این را طرح کنم که بطور کلی عزت نفس با یک دیدگاه در روان شناسی، به معنی تمام سلامت روانی فرد است؛ یعنی عملا ما معتقدیم کسی که دارای عزت نفس خوب است، دارای سلامت روان خوب هم هست و کسی که دارای سلامت روان خوب نیست، (یعنی رنج روانی می برد) حتما در یک جایی هم نقص در عزت نفس دارد.
✨تعریف عزت نفس:
حالا من عزت نفس را تعریف می کنم تا بتوانید بطور دقیق، درک درست و روشنی داشته باشید از اینکه کلا عزت نفس چیست؟ چراکه یکی از واژگان بسیار پراستفاده است که خیلی ها هم معنی اصلی آن را نمی دانند که اصلا به چه چیزی عزت نفس می گویند و معنای آن چیست؟
مولفه های اصلی عزت نفس:
بطور کلی عزت نفس دو مولفه یا دو بخش اصلی دارد؛ یعنی کسی که دارای عزت نفس است، این دو مفهوم را در ذهنش درونی کرده و چنین باوری دارد:
1️⃣ باور به توانمندی خود یا خود کارامدی؛ یعنی برای رسیدن به اهداف و مقصودهای خود در زندگی از توانمندی لازم برخوردار است.
فرد برای رسیدن به خواسته ها، نیازها و اهداف خود در زندگی، در درون خود توانمندی و کارامدی لازم را دارد و وابسته به هیچ کس نیست و لازم نیست که افراد دیگری خواسته ها یا نیازهای او را ارضا کنند. اگر فرد در هر موقعیت، معضل و چالشی از زندگی قرار بگیرد، با خودش فکر می کند: "من به گونه ای می توانم از پس این مساله بر بیایم."
شاید در آن مرحله جواب خاصی در ذهنش نباشد یا راه حل خاصی نداند ولی خودش را خیلی هم ناامید و درمانده نمی بیند.
2️⃣ بحث احساس ارزشمندی است، یعنی در جهان،(در بین مجموعه افرادی که زندگی می کند) صرف نظر از مقایسه دیگران، خودش را فی نفسه یک موجود ارزشمند و شایسته احترام می شناسد.
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
#نکات_آموزشی
"موضوع عزت نفس در کودکان"
قسمت دوم
✨ تصویری از انسان دارای عزت نفس سالم
1️⃣اول اینکه:
انسانی که دارای عزت نفس خوب است، می گوید: "یا راهی خواهم ساخت یا راهی خواهم یافت!"
این احساس توانمندی، یک باور است که باید در فرد شکل بگیرد: "من انسان کامل و صددرصدی نیستم اما برای رفع نیازها و خواسته های خودم و برای رسیدن به اهداف مدنظرم در زندگی، کافی هستم."
و این باید در ما شکل بگیرد. کودک هنگامی که به دنیا می آید، چنین برداشتی ندارد.
2️⃣و دوم اینکه:
"صرف نظر از اینکه قدم چه اندازه است؟ وزنم چقدر است؟ چشمها و موهایم چه رنگی است؟ پدر یا مادر ثروتمند و فقیری دارم یا ندارم یا پدر و مادر تحصیل کرده یا تحصیل نکرده ای دارم یا نه؟ من واجد ارزش انسانی و احترامم. باید با من با احترام رفتار شود، برای اینکه من دارای ارزش انسانی هستم..."
✨اين موضوع مثل سكه مى ماند و دو رو دارد؛ يك رو همان است كه انسان واجد عزت نفس سالم شرايطى دارد كه در بالا توضيح داده شد و طرف ديگر سكه اين است که دیگران هم مثل او، عرضه، لیاقت و شایستگی رسیدن به نیازها و اهدافشان را دارند و او نباید آنها را دست کم بگیرد یا آنها را مسخره و تحقیرکند و افراد مقابلش از دیدگاه وی چه قدشان کوتاه باشد چه بلند، چه زیبا باشند چه زشت، چه چاق باشند و چه لاغر، واجد ارزش انسانی هستند و براو واجب است که احترام آنها را حفظ کند.
این می شود تقریبا تصویری که ما از یک انسان دارای عزت نفس سالم داریم.
✏️دکتر علی صاحبی
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
"موضوع عزت نفس در کودکان"
قسمت دوم
✨ تصویری از انسان دارای عزت نفس سالم
1️⃣اول اینکه:
انسانی که دارای عزت نفس خوب است، می گوید: "یا راهی خواهم ساخت یا راهی خواهم یافت!"
این احساس توانمندی، یک باور است که باید در فرد شکل بگیرد: "من انسان کامل و صددرصدی نیستم اما برای رفع نیازها و خواسته های خودم و برای رسیدن به اهداف مدنظرم در زندگی، کافی هستم."
و این باید در ما شکل بگیرد. کودک هنگامی که به دنیا می آید، چنین برداشتی ندارد.
2️⃣و دوم اینکه:
"صرف نظر از اینکه قدم چه اندازه است؟ وزنم چقدر است؟ چشمها و موهایم چه رنگی است؟ پدر یا مادر ثروتمند و فقیری دارم یا ندارم یا پدر و مادر تحصیل کرده یا تحصیل نکرده ای دارم یا نه؟ من واجد ارزش انسانی و احترامم. باید با من با احترام رفتار شود، برای اینکه من دارای ارزش انسانی هستم..."
✨اين موضوع مثل سكه مى ماند و دو رو دارد؛ يك رو همان است كه انسان واجد عزت نفس سالم شرايطى دارد كه در بالا توضيح داده شد و طرف ديگر سكه اين است که دیگران هم مثل او، عرضه، لیاقت و شایستگی رسیدن به نیازها و اهدافشان را دارند و او نباید آنها را دست کم بگیرد یا آنها را مسخره و تحقیرکند و افراد مقابلش از دیدگاه وی چه قدشان کوتاه باشد چه بلند، چه زیبا باشند چه زشت، چه چاق باشند و چه لاغر، واجد ارزش انسانی هستند و براو واجب است که احترام آنها را حفظ کند.
این می شود تقریبا تصویری که ما از یک انسان دارای عزت نفس سالم داریم.
✏️دکتر علی صاحبی
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
#نکات_آموزشی
📜عزت نفس در کودکان
✏️دکتر علی صاحبی
3️⃣قسمت سوم
⁉️ آیا ما عزت نفس خیلی زیاد هم داریم؟
🔴 ابتدا این سوءتفاهم را رفع کنم که بعضی ها وقتی می خواهند یک انسان بسیار مغرور و خودخواه را توصیف کنند، می گویند طرف عزت نفسش بسیار بالاست.
🔵درست است که این واژه، واژه عامیانه ای شده و مردم خیلی آن را استفاده می کنند ولی این سوال مطرح می شود که آیا ما عزت نفس خیلی زیاد هم داریم؟
🔴یعنی عزت نفس غیرسالم یا عزت نفس آزاردهنده که طرف خیلی به خودش اعتماد یا اطمینان دارد یا برای خودش خیلی ارزش قائل است و به همین دلیل دیگران را تحقیر می کند و دست کم می گیرد.
پاسخ: نه، چنین چیزی نداریم!
🔵هر دو گروه این افراد، چه افرادی که رفتارشان با دیگران به گونه ای است که خودشان را دست کم می گیرند و چه افرادی که دیگران را دست کم می گیرند، هر دو از فقدان عزت نفس سالم، رنج می برند. فقط واکنشهای رفتاری بیرونی یعنی ویترینهایی که نشان می دهند، با هم متفاوت است.
🔴بنابراین فردی که انسان روبروی خودش را به دلیل تحصیلات یا قد و قواره یا زیبایی و زشتی یا چاقی و لاغری، ماشین شیک داشتن یا نداشتن، بیش از اندازه احترام می گذارد یا بیش از اندازه تحقیر می کند، یعنی عزت نفس ندارد. بنابراین بسیاری از افرادی که دیگران را تحقیر می کنند یا فکرمی کنند: "من خیلی ارزش دارم، دیگران باید در خدمت من باشند، باید به من احترام بگذارند." ولی از آن طرف دیگر برای خودش الزامی نمی بیند که برای دیگران همان اندازه که برای خودش احترام قائل است، احترام قائل باشد و آنها را رعایت کند، عزت نفس ندارد. ما بسیاری از انسانها را می بینیم که از هر دو مدل فقدان عزت نفس رنج می برند.
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
📜عزت نفس در کودکان
✏️دکتر علی صاحبی
3️⃣قسمت سوم
⁉️ آیا ما عزت نفس خیلی زیاد هم داریم؟
🔴 ابتدا این سوءتفاهم را رفع کنم که بعضی ها وقتی می خواهند یک انسان بسیار مغرور و خودخواه را توصیف کنند، می گویند طرف عزت نفسش بسیار بالاست.
🔵درست است که این واژه، واژه عامیانه ای شده و مردم خیلی آن را استفاده می کنند ولی این سوال مطرح می شود که آیا ما عزت نفس خیلی زیاد هم داریم؟
🔴یعنی عزت نفس غیرسالم یا عزت نفس آزاردهنده که طرف خیلی به خودش اعتماد یا اطمینان دارد یا برای خودش خیلی ارزش قائل است و به همین دلیل دیگران را تحقیر می کند و دست کم می گیرد.
پاسخ: نه، چنین چیزی نداریم!
🔵هر دو گروه این افراد، چه افرادی که رفتارشان با دیگران به گونه ای است که خودشان را دست کم می گیرند و چه افرادی که دیگران را دست کم می گیرند، هر دو از فقدان عزت نفس سالم، رنج می برند. فقط واکنشهای رفتاری بیرونی یعنی ویترینهایی که نشان می دهند، با هم متفاوت است.
🔴بنابراین فردی که انسان روبروی خودش را به دلیل تحصیلات یا قد و قواره یا زیبایی و زشتی یا چاقی و لاغری، ماشین شیک داشتن یا نداشتن، بیش از اندازه احترام می گذارد یا بیش از اندازه تحقیر می کند، یعنی عزت نفس ندارد. بنابراین بسیاری از افرادی که دیگران را تحقیر می کنند یا فکرمی کنند: "من خیلی ارزش دارم، دیگران باید در خدمت من باشند، باید به من احترام بگذارند." ولی از آن طرف دیگر برای خودش الزامی نمی بیند که برای دیگران همان اندازه که برای خودش احترام قائل است، احترام قائل باشد و آنها را رعایت کند، عزت نفس ندارد. ما بسیاری از انسانها را می بینیم که از هر دو مدل فقدان عزت نفس رنج می برند.
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
#نکات_آموزشی
✅ عزت نفس در والدین بویژه مادران
دکتر علی صاحبی
قسمت چهارم
مولانا می فرماید:
خشک ابری که بود ز اب تهی
ناید از وی صفت آب دهی
🔴سوال این است که اگر یک مادری خودش واجد یک عزت نفس سالم و خوبی نباشد، یعنی این دو تا مولفه را در درون خودش نداشته باشد و تجربه نکند، چگونه می تواند به فرزندش مولفه های اصلی عزت نفس را منتقل کند؟
🔵چون یادتان باشد همه چیز قرار است که ابتدا از والدین و بویژه از مادر، منتقل بشود تا زمانی که پای فرزند به محیط اجتماع و محیط مدرسه باز می شود.
🔘 پس شاید بد نباشد که مادران برای اینکه عزت نفس زیبا و سالمی به فرزندانشان بدهند، اول روی عزت نفس خودشان کار کنند.
البته اینجا حوزه ی کودک است و من در مورد کودکان توضیح می دهم اما شما مادران آن را در مورد خودتان هم به کار بگیرید تا بتوانید یک عزت نفس سالم داشته باشید با همین دو ویژگی:
1️⃣. احساس خودکارامدی و توانمندی در رسیدن به اهداف و خواسته های خودتان و افزایش این احساس توانمندی( که حالا شیوه هایش را خواهم گفت.) یعنی کمتر وابسته بودن به همسر، کمتر وابسته بودن به بزرگسالان دیگر، یعنی انجام دادن کارهای خودتان! از پس وظایف اولیه و کارهای ضروری خودتان بر آمدن!
مثلا مادری که قبض برق و گاز نمی پردازد و نمی تواند هزینه موبایلش را پرداخت کند، همه ی کارهای اداریش را باید همسرش انجام دهد، امکان ندارد بتواند عزت نفس خوب را در فرزندش بوجود آورد چون اصلا خودکارامدی ندارد و از پس کارهای خودش برنمیاد و اگر همسرش قبض موبایلش را پرداخت نکند یا تنظیمات موبایلش را درست نکند، فردا صبح نمی تواند از آن استفاده کند.
بنابراین فرزند، اینها را می بیند که مادراصلا خودکارامدی ندارد و از پس کارهای خودش برنمی آید.
2️⃣. مادری که با کلام، اطرافیان خودش را تحقیرمی کند، این را یادتان باشد فرزند مثل اسفنج یا ابر داخل آشپزخانه است که گوشه ای گذاشته اید، شیرآب را که باز می کنید تا دستتان را بشویید، مقداری آب جذب می کند. ظرف می شویید با اینکه آن اسفنج یک کناری است، باز مقداری آب جذب می کند.
♦️لازم نیست شما به بچه بگویید: "که دیگران را تحقیر نکن، به خودت احترام بگذار، به دیگران احترام بگذار. احساس شایستگی که می کنی را باید در چشم دیگران هم ببینی!"
کودک از شما یاد می گیرد. او می بیند شما وقتی یک مهمانی می روید و برمی گردید، به دیگرانی که در مهمانی متفاوت از شما رفتار کردند و متفاوت از شما لباس پوشیده اند و متفاوت از شما حرف زده اند، آیا هنوز به دیده احترام و ارزش نگاهشان می کنید یا اینکه هرکسی را که با شما متفاوت است، تحقیر و مسخره می کنید و دستش می اندازید؟
🔑یا اینکه وقتی خودتان می خواهید مهمانی بروید، 15 بار جلوی آینه، لباس را درمی آورید و یک لباس دیگر می پوشید و می گویید: "این لباس خوب نیست، عروسی فلانی پوشیدم یا فلان مهمانی پوشیدم."
🔹و او خودش می داند که شما احساس ارزشمندی درونی نمی کنید. شما درواقع توسط لوازم آرایش یا لباس و کفشهای متفاوت، تمام تلاشتان این است که احساس ارزشمندی را از چشم دیگران بگیرید و در درونتان نیست. بنابراین بچه ها اینها را بیشتر از رفتار و کردار شما یاد می گیرند.
🔳یا هنگامی که مهمان دارید چطور همه را اسیر می کنید که خانه را یک جوری خوشگل و تر و تمیز کنید که دیگران که می آیند، زشت نباشد.
🔴اینگونه فرزند شما می بیند که شما می خواهید احساس ارزشمندی و احترام را از چشم دیگران و بصورت ظاهری بگیرید نه اینکه خیلی راحت و آسوده مهمان را می پذیرید و درواقع خیلی نگران قضاوت دیگران نیستید.
اینها روی عزت نفس فرزندتان، خیلی اثر می گذارد.
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
✅ عزت نفس در والدین بویژه مادران
دکتر علی صاحبی
قسمت چهارم
مولانا می فرماید:
خشک ابری که بود ز اب تهی
ناید از وی صفت آب دهی
🔴سوال این است که اگر یک مادری خودش واجد یک عزت نفس سالم و خوبی نباشد، یعنی این دو تا مولفه را در درون خودش نداشته باشد و تجربه نکند، چگونه می تواند به فرزندش مولفه های اصلی عزت نفس را منتقل کند؟
🔵چون یادتان باشد همه چیز قرار است که ابتدا از والدین و بویژه از مادر، منتقل بشود تا زمانی که پای فرزند به محیط اجتماع و محیط مدرسه باز می شود.
🔘 پس شاید بد نباشد که مادران برای اینکه عزت نفس زیبا و سالمی به فرزندانشان بدهند، اول روی عزت نفس خودشان کار کنند.
البته اینجا حوزه ی کودک است و من در مورد کودکان توضیح می دهم اما شما مادران آن را در مورد خودتان هم به کار بگیرید تا بتوانید یک عزت نفس سالم داشته باشید با همین دو ویژگی:
1️⃣. احساس خودکارامدی و توانمندی در رسیدن به اهداف و خواسته های خودتان و افزایش این احساس توانمندی( که حالا شیوه هایش را خواهم گفت.) یعنی کمتر وابسته بودن به همسر، کمتر وابسته بودن به بزرگسالان دیگر، یعنی انجام دادن کارهای خودتان! از پس وظایف اولیه و کارهای ضروری خودتان بر آمدن!
مثلا مادری که قبض برق و گاز نمی پردازد و نمی تواند هزینه موبایلش را پرداخت کند، همه ی کارهای اداریش را باید همسرش انجام دهد، امکان ندارد بتواند عزت نفس خوب را در فرزندش بوجود آورد چون اصلا خودکارامدی ندارد و از پس کارهای خودش برنمیاد و اگر همسرش قبض موبایلش را پرداخت نکند یا تنظیمات موبایلش را درست نکند، فردا صبح نمی تواند از آن استفاده کند.
بنابراین فرزند، اینها را می بیند که مادراصلا خودکارامدی ندارد و از پس کارهای خودش برنمی آید.
2️⃣. مادری که با کلام، اطرافیان خودش را تحقیرمی کند، این را یادتان باشد فرزند مثل اسفنج یا ابر داخل آشپزخانه است که گوشه ای گذاشته اید، شیرآب را که باز می کنید تا دستتان را بشویید، مقداری آب جذب می کند. ظرف می شویید با اینکه آن اسفنج یک کناری است، باز مقداری آب جذب می کند.
♦️لازم نیست شما به بچه بگویید: "که دیگران را تحقیر نکن، به خودت احترام بگذار، به دیگران احترام بگذار. احساس شایستگی که می کنی را باید در چشم دیگران هم ببینی!"
کودک از شما یاد می گیرد. او می بیند شما وقتی یک مهمانی می روید و برمی گردید، به دیگرانی که در مهمانی متفاوت از شما رفتار کردند و متفاوت از شما لباس پوشیده اند و متفاوت از شما حرف زده اند، آیا هنوز به دیده احترام و ارزش نگاهشان می کنید یا اینکه هرکسی را که با شما متفاوت است، تحقیر و مسخره می کنید و دستش می اندازید؟
🔑یا اینکه وقتی خودتان می خواهید مهمانی بروید، 15 بار جلوی آینه، لباس را درمی آورید و یک لباس دیگر می پوشید و می گویید: "این لباس خوب نیست، عروسی فلانی پوشیدم یا فلان مهمانی پوشیدم."
🔹و او خودش می داند که شما احساس ارزشمندی درونی نمی کنید. شما درواقع توسط لوازم آرایش یا لباس و کفشهای متفاوت، تمام تلاشتان این است که احساس ارزشمندی را از چشم دیگران بگیرید و در درونتان نیست. بنابراین بچه ها اینها را بیشتر از رفتار و کردار شما یاد می گیرند.
🔳یا هنگامی که مهمان دارید چطور همه را اسیر می کنید که خانه را یک جوری خوشگل و تر و تمیز کنید که دیگران که می آیند، زشت نباشد.
🔴اینگونه فرزند شما می بیند که شما می خواهید احساس ارزشمندی و احترام را از چشم دیگران و بصورت ظاهری بگیرید نه اینکه خیلی راحت و آسوده مهمان را می پذیرید و درواقع خیلی نگران قضاوت دیگران نیستید.
اینها روی عزت نفس فرزندتان، خیلی اثر می گذارد.
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
#نکات_آموزشی
✅ عوامل و عناصر تشکیل دهنده عزت نفس
دکتر صاحبی
قسمت پنجم
اول ببینیم اگر می خواهیم با فرزندانمان کار کنیم و عزت نفس را در آنها بوجود بیاوریم، چه عوامل و عناصری تشکیل دهنده عزت نفس هستند و وظیفه ی ما چیست؟ ما برای ارتقای عزت نفس کودکانمان چکار باید بکنیم؟ چه اقداماتی باید صورت بگیرد؟ من و شما به عنوان انسانهای بالغ، چه مسوولیتی در خصوص پرورش عزت نفس فرزندانمان داریم؟
برای پاسخ دادن به این سوال، معیارهایی را اینجا مطرح می کنم که در واقع می توانیم آنها را بصورت سوال هم طرح کنیم و بعد ببینیم که ذهنمان چه جوابی می دهد. بعد از این سوالات، به معیارها می پردازیم.
⁉️اگر قرار باشد که کودک من از عزت نفس سالمی برخوردار باشد، چه چیزی باید یاد بگیرد؟ چه باید بیاموزد؟ راه رشد مطلوب یا تحول مطلوب کودک کدام است؟ یعنی من چگونه باید او را رشد بدهم تا به عزت نفس سالم برسد؟ و بالاخره این پرسش که من و شمای پدر و مادر یا من و شمای آموزگار و معلم چکار باید بکنیم که در مقام حمایت از کودک بتوانیم موثر واقع شویم؟ چه اقداماتی برای حمایت از کودک انجام بدهیم؟
دقت کنید که از واژه ی حمایت استفاده می کنم چون مادران تمام هم و غمشان، حمایت از کودک است برای اینکه بتوانند شخصیت سالمی را در او پرورش بدهند.
✳️ حمایت درست و سالم چیست؟ در مقابل، حمایت ناسالم چیست؟
...ما اگر ندانیم که برای حمایت از کودک در رسیدن به عزت نفس و حفظ آن چه اقداماتی باید انجام بدهیم،
تا ندانیم که رشد سالم چه ویژگیهایی دارد و معیاری که به وسیله ی آن، تجربه های مطلوب و نامطلوب کودک را بسنجیم، تا چنین چیزی را در اختیار نداشته باشیم، نمی توانیم به کودکمان کمک کنیم.
همانگونه که می دانیم زندگی کودک در شرایط وابستگی کامل شروع می شود اما زندگی و رفاه و حال خوشش در رسیدن به ساده ترین ضروریات تا پیچیده ترین ارزش ها یا توانمندیهای او، به نوعی با شیوه ی فکر کردن کودک رابطه برقرار می کند یعنی کودک چگونه فکر می کند؟
✳️ پرورش قدرت اندیشیدن، اولین گام حمایت سالم
می خواهم این را بگویم که یکی از نکات مهم این است که اگر می خواهیم از کودک حمایت کنیم، اولین گام حمایت سالم ما این است که چگونه او را پرورش دهیم و مراقبت و حمایت کنیم که بتوانیم قدرت اندیشیدن را به او یاد بدهیم.
حتما این گفته ی مرحوم شریعتی را یادتان هست که می گوید: "من ستایشگر معلمی هستم که بجای تدریس اندیشه ها، اندیشیدن را می آموزد!"
ما باید ستایشگر مادرانی باشیم که بجای اینکه حرفهای خوب به فرزندانشان بگویند یا کارهای خوب برای آنها انجام دهند، شیوه ی خوب اندیشیدن را به آنها یاد می دهند که بتوانند خوب فکر کنند.
(ادامه دارد)
🆔 Sayehsokhan
✅ عوامل و عناصر تشکیل دهنده عزت نفس
دکتر صاحبی
قسمت پنجم
اول ببینیم اگر می خواهیم با فرزندانمان کار کنیم و عزت نفس را در آنها بوجود بیاوریم، چه عوامل و عناصری تشکیل دهنده عزت نفس هستند و وظیفه ی ما چیست؟ ما برای ارتقای عزت نفس کودکانمان چکار باید بکنیم؟ چه اقداماتی باید صورت بگیرد؟ من و شما به عنوان انسانهای بالغ، چه مسوولیتی در خصوص پرورش عزت نفس فرزندانمان داریم؟
برای پاسخ دادن به این سوال، معیارهایی را اینجا مطرح می کنم که در واقع می توانیم آنها را بصورت سوال هم طرح کنیم و بعد ببینیم که ذهنمان چه جوابی می دهد. بعد از این سوالات، به معیارها می پردازیم.
⁉️اگر قرار باشد که کودک من از عزت نفس سالمی برخوردار باشد، چه چیزی باید یاد بگیرد؟ چه باید بیاموزد؟ راه رشد مطلوب یا تحول مطلوب کودک کدام است؟ یعنی من چگونه باید او را رشد بدهم تا به عزت نفس سالم برسد؟ و بالاخره این پرسش که من و شمای پدر و مادر یا من و شمای آموزگار و معلم چکار باید بکنیم که در مقام حمایت از کودک بتوانیم موثر واقع شویم؟ چه اقداماتی برای حمایت از کودک انجام بدهیم؟
دقت کنید که از واژه ی حمایت استفاده می کنم چون مادران تمام هم و غمشان، حمایت از کودک است برای اینکه بتوانند شخصیت سالمی را در او پرورش بدهند.
✳️ حمایت درست و سالم چیست؟ در مقابل، حمایت ناسالم چیست؟
...ما اگر ندانیم که برای حمایت از کودک در رسیدن به عزت نفس و حفظ آن چه اقداماتی باید انجام بدهیم،
تا ندانیم که رشد سالم چه ویژگیهایی دارد و معیاری که به وسیله ی آن، تجربه های مطلوب و نامطلوب کودک را بسنجیم، تا چنین چیزی را در اختیار نداشته باشیم، نمی توانیم به کودکمان کمک کنیم.
همانگونه که می دانیم زندگی کودک در شرایط وابستگی کامل شروع می شود اما زندگی و رفاه و حال خوشش در رسیدن به ساده ترین ضروریات تا پیچیده ترین ارزش ها یا توانمندیهای او، به نوعی با شیوه ی فکر کردن کودک رابطه برقرار می کند یعنی کودک چگونه فکر می کند؟
✳️ پرورش قدرت اندیشیدن، اولین گام حمایت سالم
می خواهم این را بگویم که یکی از نکات مهم این است که اگر می خواهیم از کودک حمایت کنیم، اولین گام حمایت سالم ما این است که چگونه او را پرورش دهیم و مراقبت و حمایت کنیم که بتوانیم قدرت اندیشیدن را به او یاد بدهیم.
حتما این گفته ی مرحوم شریعتی را یادتان هست که می گوید: "من ستایشگر معلمی هستم که بجای تدریس اندیشه ها، اندیشیدن را می آموزد!"
ما باید ستایشگر مادرانی باشیم که بجای اینکه حرفهای خوب به فرزندانشان بگویند یا کارهای خوب برای آنها انجام دهند، شیوه ی خوب اندیشیدن را به آنها یاد می دهند که بتوانند خوب فکر کنند.
(ادامه دارد)
🆔 Sayehsokhan
#نکات_آموزشی
✅ عوامل تحول و رشد عزت نفس
دکتر علی صاحبی
قسمت ششم:
✳️ محیط انسانی سالم
در طی زندگی اگر به اطرافمان نگاه کنیم، با افرادی روبرو می شویم که در دوران کودکی از نعمت داشتن پدر و مادر خوب برخوردار بودند اما با این حال، انسانهای بزرگسال فاقد احساس امنیت هستند و دائما شک و اضطراب دارند و نگرانند.
از طرف دیگر ما در کلینیک از صبح تا غروب به انسانهایی برمی خوریم که عجیب زندگیهای پرتلاطمی داشتند؛ کسانی که دوران کودکیشان، خیلی دشوار پشت سرگذاشته شده است. با این حال در مدرسه خیلی هم خوب دارند ظاهرمی شوند؛ در نقش رهبرند. توانسته اند روابط رضایت بخشی برای خودشان بسازند، احساس ارزشمندی خیلی خوبی دارند و در دوران بزرگسالی می بینیم که دارای عزت نفس خیلی خوبی هستند.
برای همین بااطمینان می توانیم بگوییم اگر در محیط انسانی سالمی زندگی کنیم که در آن، به وجود ما و به واقعیتها احترام گذاشته می شود و رفتار افراد از همخوانی و هماهنگی برخوردار است، بله! برای تحول و رشد عزت نفس سالم، ما به راحتی می توانیم گام موثر برداریم و می توانیم موفق باشیم و انسانهای مولدی باشیم.
اگر در چنین شرایطی زندگی کنیم ولی خودمان مولفه ی اصلی عزت نفس یعنی اقدام عملی و تفکر فعالانه را بکار نگیریم، هنوز ممکن نیست که بتوانیم عزت نفس خیلی سالمی را در خودمان رشد بدهیم.
از آن طرف هم درست است: اگر در شرایطی زندگی کنیم که دائما نشانه ها تغییر می کنند، مادر دائما واقعیتها را به نفع ما می خواهد انکارکند و آن احترام وجود ندارد، یک روز قربان صدقه ی ما می رود و همه چیز در اختیار ماست و یک روز حوصله ندارد، زیر همه چیز می زند. صددرصد در چنین مواقعی ما با دشواریهای بسیار بزرگی روبرو می شویم مخصوصا وقتی با والدینی سروکار داریم که هیچ چیزی به واقعیت و حقیقت شبیه نیست. یعنی کودک وقتی گریه می کند، همه چیز را می تواند تغییر دهد، وقتی لج می کند، همه ی قوانین را می تواند زیر پابگذارد. هنگامی که کودک چیزی را می خواهد، حتما می تواند به آن برسد.
بنابراین اصلا سطحی از آگاهی و هوشیاری و مسوولیت پذیری در کودک بوجود نمی آید. ما به چنین خانواده هایی می گوییم: "محیط های مخرب!" عملا باعث می شوند عزت نفس خراب شود.
بعضی از والدینی که خیلی فرزندشان را دوست دارند و یکی یکدانه هم هست، خیلی قربان صدقه اش می روند، کودک نه تنها در محیط خانه، پادشاه و سلطان است، با هیچ واقعیت و حقیقت و قاعده و قانونی روبرو نیست، همه چیز را او تعیین می کند:
زمان غذا، اینکه چگونه و کجا و چه مقدار غذا بخورند را کودک تعیین می کند که اصلا والدین به غلط فکر می کنند که این یعنی باعث می شود عزت نفس او بالا برود بلکه والدین به دلیل اینکه حالا یا پوزیشن اجتماعی دارند یا پول و ثروت دارند یا نفوذ دارند، مهدکودکی که فرزندشان را می گذارند، دستکاری می کنند که کودک با اسباب بازی خاص خودش به آنجا می رود، بقیه با اسباب بازی های مهد دارند بازی می کنند و این، فقط با اسباب بازیهای خودش بازی می کند! یعنی در اینجا هم، او پادشاه این قلعه است و در این حالت هم والدین نمی دانند که عملا دارند زیرآب عزت نفس این کودک را می زنند چراکه دارند واقعیتها را مثلا به نفع بچه حذف می کنند.
ولی این اتفاقات تا زمانی که توی مادر توانمند هستی و می توانی واقعیتها را تحریف کنی، تحریف می شود! ولی وقتی فردا، پایش به جامعه باز شد، دیگر جامعه برای او تحریف نمی کند؛ وقتی می خواهد تاکسی بگیرد و ده نفر آدم آنجا هستند، دیگر مادرنیست که برای او بین ده نفر تاکسی بگیرد. وقتی باید در صف اتوبوس بایستد، دیگر مادر نمی تواند برای او اتوبوس اختصاصی بگیرد. وقتی باید بلیط هواپیما بخرد... خیلی مسایل دیگری وجود دارد که از کنترل ما خارج است و ما آنجا به فرزندانمان، عملا ضربه می زنیم. بنابراین، هموار کردن راه کودکان و همه چیز را در اختیار آنها گذاشتن، باعث تحول یک عزت نفس خوب نمی شود.
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
✅ عوامل تحول و رشد عزت نفس
دکتر علی صاحبی
قسمت ششم:
✳️ محیط انسانی سالم
در طی زندگی اگر به اطرافمان نگاه کنیم، با افرادی روبرو می شویم که در دوران کودکی از نعمت داشتن پدر و مادر خوب برخوردار بودند اما با این حال، انسانهای بزرگسال فاقد احساس امنیت هستند و دائما شک و اضطراب دارند و نگرانند.
از طرف دیگر ما در کلینیک از صبح تا غروب به انسانهایی برمی خوریم که عجیب زندگیهای پرتلاطمی داشتند؛ کسانی که دوران کودکیشان، خیلی دشوار پشت سرگذاشته شده است. با این حال در مدرسه خیلی هم خوب دارند ظاهرمی شوند؛ در نقش رهبرند. توانسته اند روابط رضایت بخشی برای خودشان بسازند، احساس ارزشمندی خیلی خوبی دارند و در دوران بزرگسالی می بینیم که دارای عزت نفس خیلی خوبی هستند.
برای همین بااطمینان می توانیم بگوییم اگر در محیط انسانی سالمی زندگی کنیم که در آن، به وجود ما و به واقعیتها احترام گذاشته می شود و رفتار افراد از همخوانی و هماهنگی برخوردار است، بله! برای تحول و رشد عزت نفس سالم، ما به راحتی می توانیم گام موثر برداریم و می توانیم موفق باشیم و انسانهای مولدی باشیم.
اگر در چنین شرایطی زندگی کنیم ولی خودمان مولفه ی اصلی عزت نفس یعنی اقدام عملی و تفکر فعالانه را بکار نگیریم، هنوز ممکن نیست که بتوانیم عزت نفس خیلی سالمی را در خودمان رشد بدهیم.
از آن طرف هم درست است: اگر در شرایطی زندگی کنیم که دائما نشانه ها تغییر می کنند، مادر دائما واقعیتها را به نفع ما می خواهد انکارکند و آن احترام وجود ندارد، یک روز قربان صدقه ی ما می رود و همه چیز در اختیار ماست و یک روز حوصله ندارد، زیر همه چیز می زند. صددرصد در چنین مواقعی ما با دشواریهای بسیار بزرگی روبرو می شویم مخصوصا وقتی با والدینی سروکار داریم که هیچ چیزی به واقعیت و حقیقت شبیه نیست. یعنی کودک وقتی گریه می کند، همه چیز را می تواند تغییر دهد، وقتی لج می کند، همه ی قوانین را می تواند زیر پابگذارد. هنگامی که کودک چیزی را می خواهد، حتما می تواند به آن برسد.
بنابراین اصلا سطحی از آگاهی و هوشیاری و مسوولیت پذیری در کودک بوجود نمی آید. ما به چنین خانواده هایی می گوییم: "محیط های مخرب!" عملا باعث می شوند عزت نفس خراب شود.
بعضی از والدینی که خیلی فرزندشان را دوست دارند و یکی یکدانه هم هست، خیلی قربان صدقه اش می روند، کودک نه تنها در محیط خانه، پادشاه و سلطان است، با هیچ واقعیت و حقیقت و قاعده و قانونی روبرو نیست، همه چیز را او تعیین می کند:
زمان غذا، اینکه چگونه و کجا و چه مقدار غذا بخورند را کودک تعیین می کند که اصلا والدین به غلط فکر می کنند که این یعنی باعث می شود عزت نفس او بالا برود بلکه والدین به دلیل اینکه حالا یا پوزیشن اجتماعی دارند یا پول و ثروت دارند یا نفوذ دارند، مهدکودکی که فرزندشان را می گذارند، دستکاری می کنند که کودک با اسباب بازی خاص خودش به آنجا می رود، بقیه با اسباب بازی های مهد دارند بازی می کنند و این، فقط با اسباب بازیهای خودش بازی می کند! یعنی در اینجا هم، او پادشاه این قلعه است و در این حالت هم والدین نمی دانند که عملا دارند زیرآب عزت نفس این کودک را می زنند چراکه دارند واقعیتها را مثلا به نفع بچه حذف می کنند.
ولی این اتفاقات تا زمانی که توی مادر توانمند هستی و می توانی واقعیتها را تحریف کنی، تحریف می شود! ولی وقتی فردا، پایش به جامعه باز شد، دیگر جامعه برای او تحریف نمی کند؛ وقتی می خواهد تاکسی بگیرد و ده نفر آدم آنجا هستند، دیگر مادرنیست که برای او بین ده نفر تاکسی بگیرد. وقتی باید در صف اتوبوس بایستد، دیگر مادر نمی تواند برای او اتوبوس اختصاصی بگیرد. وقتی باید بلیط هواپیما بخرد... خیلی مسایل دیگری وجود دارد که از کنترل ما خارج است و ما آنجا به فرزندانمان، عملا ضربه می زنیم. بنابراین، هموار کردن راه کودکان و همه چیز را در اختیار آنها گذاشتن، باعث تحول یک عزت نفس خوب نمی شود.
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
#نکات_آموزشی
✅ عوامل تحول و رشد عزت نفس
دکتر علی صاحبی
قسمت هفتم
✳️ اقدام عملی و تفکر فعالانه
عزت نفس خوب، فقط با فراهم کردن شرایط خوب، بوجود نمی آید. شرایط بسیار خوب، زمینه سازی خیلی خوب است.شرایط بد هم، زمینه سازی بد. ولی هنوز با تمام شرایط بد و خوب، ما قادریم عزت نفس سالمی را بسازیم. چرا؟ چون عزت نفس، اساسا یک تولید و یک نتیجه است که من بدست می آورم و این نتیجه ایست که فقط و فقط از اقدامات دوسویه خودم بدست می آید؛ شیوه ی فکر کردن و شیوه ی عمل کردن خودم.
🔶بنابراین اگر قرار است که من دارای عزت نفس خوب شوم، باید والدین به من این فرصت را بدهند که برای ارضای نیازها و خواسته هایم، خودم اقدام عملی بکنم و زندگی مسوولانه ای داشته باشم.
به همین دلیل است که فکر می کنیم نهال مسوولیت پذیری از ابتدای کودکی می تواند در کودک کاشته شود. لازم نیست مسوولیت گریزی و خودخواه بودن که اساسا روی ژن انسان است، به کودکان آموزش داده شود.
ما بعنوان والدین وظیفه داریم که به کودکان، مسوولیت پذیری را آموزش دهیم و زندگی مسوولیت پذیرانه، یک زندگی سالم، زیبا و قشنگ است که شادمانی درونی را در پی خواهد داشت.
🔵افرادی که از عزت نفس بالا برخوردارند، همیشه جهت گیریشان نسبت به زندگی، یک جهت گیری فعال است نه یک رویکرد منفعل.
این برای مادران چه معنایی دارد؟ بدان معناست که کودک برای ارضای نیازهای خودش باید فعال باشد، خودش باید اقدام کند، مادر نباید همه چیز را برایش فراهم کند. اگر کودک با کسی درگیری دارد، خودش باید بتواند فعالانه درگیری را بخواباند و حل کند.
مادر نباید چادر چارچوق کند و به مدرسه برود که: "چرا در مدرسه، این اتفاق برای بچه ی من افتاد؟ چرا عضو تیم مدرسه نشده است؟ چرا بچه های دیگر در گروه تیاتر هستند، بچه ی من گریه می کند که نیست."
خود کودک باید بتواند به گونه ای با معلم و سایر کودکان کنار بیاید و بنشیند و فکر کند که چرا او را برای تئاتر انتخاب نکرده اند؟
🔴بنابراین افرادی که از عزت نفس بالا برخوردارند، نسبت به زندگیشان، جهت گیری فعال دارند. این افراد خودشان تمام مسوولیت دستیابی به خواسته هایشان را می پذیرند یعنی اگر مشکلی در زندگیشان بوجود بیاید، باید بتوانند از خودشان بپرسند: "من برای رفع آن چکار می توانم بکنم؟ چه مسیری را می توانم بروم؟ چه اقدامی می توانم انجام بدهم؟"
بنابراین آه و ناله نمی کنند بلکه می گویند: "من باید کاری انجام بدهم."
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
✅ عوامل تحول و رشد عزت نفس
دکتر علی صاحبی
قسمت هفتم
✳️ اقدام عملی و تفکر فعالانه
عزت نفس خوب، فقط با فراهم کردن شرایط خوب، بوجود نمی آید. شرایط بسیار خوب، زمینه سازی خیلی خوب است.شرایط بد هم، زمینه سازی بد. ولی هنوز با تمام شرایط بد و خوب، ما قادریم عزت نفس سالمی را بسازیم. چرا؟ چون عزت نفس، اساسا یک تولید و یک نتیجه است که من بدست می آورم و این نتیجه ایست که فقط و فقط از اقدامات دوسویه خودم بدست می آید؛ شیوه ی فکر کردن و شیوه ی عمل کردن خودم.
🔶بنابراین اگر قرار است که من دارای عزت نفس خوب شوم، باید والدین به من این فرصت را بدهند که برای ارضای نیازها و خواسته هایم، خودم اقدام عملی بکنم و زندگی مسوولانه ای داشته باشم.
به همین دلیل است که فکر می کنیم نهال مسوولیت پذیری از ابتدای کودکی می تواند در کودک کاشته شود. لازم نیست مسوولیت گریزی و خودخواه بودن که اساسا روی ژن انسان است، به کودکان آموزش داده شود.
ما بعنوان والدین وظیفه داریم که به کودکان، مسوولیت پذیری را آموزش دهیم و زندگی مسوولیت پذیرانه، یک زندگی سالم، زیبا و قشنگ است که شادمانی درونی را در پی خواهد داشت.
🔵افرادی که از عزت نفس بالا برخوردارند، همیشه جهت گیریشان نسبت به زندگی، یک جهت گیری فعال است نه یک رویکرد منفعل.
این برای مادران چه معنایی دارد؟ بدان معناست که کودک برای ارضای نیازهای خودش باید فعال باشد، خودش باید اقدام کند، مادر نباید همه چیز را برایش فراهم کند. اگر کودک با کسی درگیری دارد، خودش باید بتواند فعالانه درگیری را بخواباند و حل کند.
مادر نباید چادر چارچوق کند و به مدرسه برود که: "چرا در مدرسه، این اتفاق برای بچه ی من افتاد؟ چرا عضو تیم مدرسه نشده است؟ چرا بچه های دیگر در گروه تیاتر هستند، بچه ی من گریه می کند که نیست."
خود کودک باید بتواند به گونه ای با معلم و سایر کودکان کنار بیاید و بنشیند و فکر کند که چرا او را برای تئاتر انتخاب نکرده اند؟
🔴بنابراین افرادی که از عزت نفس بالا برخوردارند، نسبت به زندگیشان، جهت گیری فعال دارند. این افراد خودشان تمام مسوولیت دستیابی به خواسته هایشان را می پذیرند یعنی اگر مشکلی در زندگیشان بوجود بیاید، باید بتوانند از خودشان بپرسند: "من برای رفع آن چکار می توانم بکنم؟ چه مسیری را می توانم بروم؟ چه اقدامی می توانم انجام بدهم؟"
بنابراین آه و ناله نمی کنند بلکه می گویند: "من باید کاری انجام بدهم."
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
#نکات_آموزشی
✅ مرور مولفه های اصلی عزت نفس
📝دکتر علی صاحبی
قسمت هشتم
عزت نفس دو تا مولفه دارد؛
1.خودکارامدی یعنی من از پس نیازها و خواسته های خودم برمی آیم، اگر چالشی، مشکلی یا معضلی برای من بوجود آمد، من توان دارم که از پس آن بربیایم.
2.من واجد ارزشم، من دارای احترامم. هم خودم باید محترمانه رفتار کنم و هم به دیگران احترام بگذارم.
اگر این دو مولفه در کودک ساخته شود، هنگامی که با مشکل روبرو می شود، از خودش می پرسد که: "من اینجا برای حل این مساله چه اقدامی باید بکنم؟ نه اینکه سریع باید به مامانم یا به بابا بگویم یا باید قهر کنم یا باید گریه کنم!"
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
✅ مرور مولفه های اصلی عزت نفس
📝دکتر علی صاحبی
قسمت هشتم
عزت نفس دو تا مولفه دارد؛
1.خودکارامدی یعنی من از پس نیازها و خواسته های خودم برمی آیم، اگر چالشی، مشکلی یا معضلی برای من بوجود آمد، من توان دارم که از پس آن بربیایم.
2.من واجد ارزشم، من دارای احترامم. هم خودم باید محترمانه رفتار کنم و هم به دیگران احترام بگذارم.
اگر این دو مولفه در کودک ساخته شود، هنگامی که با مشکل روبرو می شود، از خودش می پرسد که: "من اینجا برای حل این مساله چه اقدامی باید بکنم؟ نه اینکه سریع باید به مامانم یا به بابا بگویم یا باید قهر کنم یا باید گریه کنم!"
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
#نکات_آموزشی
✅ عنصر اساسی عزت نفس خوب: مسئولیت پذیری
✨دکتر علی صاحبی
قسمت نهم:
⁉️مسئولیت پذیری چگونه در کودک بوجود می آید؟
🔴مسئولیت پذیری عنصر اساسی عزت نفس خوب است. مسئولیت پذیری باوری است که از عمل بوجود می آید؛ نه باوری که به کودک القا کنیم که فقط یک چیزی را تکرار کند. بایستی از عملش بربیاید. باید اقدام عملی بکند. باید این باور از طریق عمل در او شکل بگیرد که:
1⃣من مسئول انتخابها و اعمال خودم هستم.
2⃣من مسئول شیوه ای که زمانم را اولویت بندی می کنم و چگونه از زمانم استفاده کنم، هستم.
یعنی مامان، من حوصله ام سر رفته، مامان، من خسته شدم.بسیار خوب، مادر باید چند گزینه به او بدهد، خود کودک مسئول این است که حوصله اش سررفته، یک کار متنوع انجام بدهد.
اگر نمی داند چکار کند، مادر چند گزینه در اختیارش بگذارد و کودک خودش بتواند اولویت بندی کند چه کارهایی را باید انجام بدهد.
دیدید مادرانی را که تکالیف را همراه فرزندانشان انجام می دهند؟! راس یک ساعت مادر می گوید: "الان موقع ریاضیت است! الان موقع علومت است، الان موقع فلان..." یعنی کودک اصلا اولویت زمانش را یاد نمی گیرد.
بجای اینکه مادر به کودک بگوید: "از ساعت 8 تا 10 یا از ساعت 5 تا 7موقع درس است، برنامه ریزی کن که چی را باید انجام بدهی!"
مادر اجازه بدهد که کودک خود اولویتهایش را به عهده بگیرد.
🔴"من مسئول میزان مراقبت یا عدم مراقبت لازم از بدن خودم هستم."
کودک باید بتواند خودش از بدنش مراقبت کند. دقت کنید مادرها دائما به کودکان غذا تزریق می کنند که: "مرغ نخوردی، امروز ماست نخوردی، کلسیم بدنت این است و آن است..."
🔹مادر باید بتواند این دانش و آگاهی را به کودک بدهد و بعد کودک خودش باید یاد بگیردکه مسئول مراقبت از بدنش است. مادر باید از زمانی که کودک توالت رفتن را یاد می گیرد، به او یاد بدهد خودش را بشوید و بعد از آن مادر باید بداند که کودک به این سن رسیده، خودش مسئول مراقبت و نگهداری از خودش است. بعضی مواقع هم ممکن است که کثیف بلند شود ولی بعدا که مادر او را به حمام می برد متوجه می شود که خودش را خوب نشسته، دوباره به او یاد بدهد و مسئولیتش را بطور فعال روی دوش خودش بگذارد.
♦️کودک مسئول رابطه هایی است که انتخاب می کند. مادر در رابطه هایش دخالت نکند و اجازه بدهد خودش رابطه هایش را انتخاب کند و در واقع خودش مسئول است که این رابطه ها را خوب نگه دارد در غیر اینصورت دچار مساله می شود.
🔳کودک مسئول چگونگی برخوردش با افراد دیگر است مثل دوستان و خواهران و برادرانش. نباید دائما بهانه بیاورد و مادر در این وسط، واسطه گری کند. بنابراین اینها تعریفهایی است که کودک از طریق نوع اقداماتی که ما مجابش می کنیم، انجام بدهد. ما باید اجازه بدهیم کودک اقدام کند، عملی انجام بدهد و فکر کند. دائما بجای او فکر نکنیم و ایده ندهیم، اجازه بدهیم خودش فکرش را پرورش بدهد.
✳️ کاربستهای مسئولیت پذیری در زندگی
شاید اینگونه بتوانیم بگوییم کاربستهای مسئولیت پذیری در زندگی (یعنی اگر در زندگی مسئولیت پذیری داشته باشد، چطور می تواند به خودش احترام بگذارد؟ چگونه می تواند عزت نفس بهتری داشته باشد؟) این است که کلا افرادی که مسئولیت پذیری را در خودشان رشد می دهند، یاد می گیرند که همیشه و در تمام شرایط، صادقانه خودشان را ارزیابی کنند و از خودشان بپرسند: "چرا من الان این رفتار را انجام دادم؟ چرا الان فلانی این رفتار را با من انجام داد؟ چرا من را از کلاس بیرون کردند؟ چرا در گروه تئاتر من را راه ندادند؟ چرا من در تیم فوتبال مدرسه نیستم؟ چرا بچه های دیگر نمی خواهند با من بازی کنند؟ چرا من مانع می شوم که نتوانم با بچه های دیگر، در یک گروه قرار بگیرم؟ چرا من اینجا نتوانسته ام به هدفم برسم؟"
بجای اینکه دائما بهانه بیاورند و عوامل بیرونی را مقصر اصلی قلمداد کنند.
بجای اینکه بگویند: "چرا بچه های دیگر از من دوری می کنند یا به من نزدیک نمی شوند؟" فقط باید بتوانند از خودشان بپرسند و خودشان را با این موضوع روبرو کنند که: "چرا و چگونه من باعث می شوم که افراد از من دوری کنند؟"
و این هنر فکر کردن است که ما باید به فرزندانمان یادبدهیم.
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan
✅ عنصر اساسی عزت نفس خوب: مسئولیت پذیری
✨دکتر علی صاحبی
قسمت نهم:
⁉️مسئولیت پذیری چگونه در کودک بوجود می آید؟
🔴مسئولیت پذیری عنصر اساسی عزت نفس خوب است. مسئولیت پذیری باوری است که از عمل بوجود می آید؛ نه باوری که به کودک القا کنیم که فقط یک چیزی را تکرار کند. بایستی از عملش بربیاید. باید اقدام عملی بکند. باید این باور از طریق عمل در او شکل بگیرد که:
1⃣من مسئول انتخابها و اعمال خودم هستم.
2⃣من مسئول شیوه ای که زمانم را اولویت بندی می کنم و چگونه از زمانم استفاده کنم، هستم.
یعنی مامان، من حوصله ام سر رفته، مامان، من خسته شدم.بسیار خوب، مادر باید چند گزینه به او بدهد، خود کودک مسئول این است که حوصله اش سررفته، یک کار متنوع انجام بدهد.
اگر نمی داند چکار کند، مادر چند گزینه در اختیارش بگذارد و کودک خودش بتواند اولویت بندی کند چه کارهایی را باید انجام بدهد.
دیدید مادرانی را که تکالیف را همراه فرزندانشان انجام می دهند؟! راس یک ساعت مادر می گوید: "الان موقع ریاضیت است! الان موقع علومت است، الان موقع فلان..." یعنی کودک اصلا اولویت زمانش را یاد نمی گیرد.
بجای اینکه مادر به کودک بگوید: "از ساعت 8 تا 10 یا از ساعت 5 تا 7موقع درس است، برنامه ریزی کن که چی را باید انجام بدهی!"
مادر اجازه بدهد که کودک خود اولویتهایش را به عهده بگیرد.
🔴"من مسئول میزان مراقبت یا عدم مراقبت لازم از بدن خودم هستم."
کودک باید بتواند خودش از بدنش مراقبت کند. دقت کنید مادرها دائما به کودکان غذا تزریق می کنند که: "مرغ نخوردی، امروز ماست نخوردی، کلسیم بدنت این است و آن است..."
🔹مادر باید بتواند این دانش و آگاهی را به کودک بدهد و بعد کودک خودش باید یاد بگیردکه مسئول مراقبت از بدنش است. مادر باید از زمانی که کودک توالت رفتن را یاد می گیرد، به او یاد بدهد خودش را بشوید و بعد از آن مادر باید بداند که کودک به این سن رسیده، خودش مسئول مراقبت و نگهداری از خودش است. بعضی مواقع هم ممکن است که کثیف بلند شود ولی بعدا که مادر او را به حمام می برد متوجه می شود که خودش را خوب نشسته، دوباره به او یاد بدهد و مسئولیتش را بطور فعال روی دوش خودش بگذارد.
♦️کودک مسئول رابطه هایی است که انتخاب می کند. مادر در رابطه هایش دخالت نکند و اجازه بدهد خودش رابطه هایش را انتخاب کند و در واقع خودش مسئول است که این رابطه ها را خوب نگه دارد در غیر اینصورت دچار مساله می شود.
🔳کودک مسئول چگونگی برخوردش با افراد دیگر است مثل دوستان و خواهران و برادرانش. نباید دائما بهانه بیاورد و مادر در این وسط، واسطه گری کند. بنابراین اینها تعریفهایی است که کودک از طریق نوع اقداماتی که ما مجابش می کنیم، انجام بدهد. ما باید اجازه بدهیم کودک اقدام کند، عملی انجام بدهد و فکر کند. دائما بجای او فکر نکنیم و ایده ندهیم، اجازه بدهیم خودش فکرش را پرورش بدهد.
✳️ کاربستهای مسئولیت پذیری در زندگی
شاید اینگونه بتوانیم بگوییم کاربستهای مسئولیت پذیری در زندگی (یعنی اگر در زندگی مسئولیت پذیری داشته باشد، چطور می تواند به خودش احترام بگذارد؟ چگونه می تواند عزت نفس بهتری داشته باشد؟) این است که کلا افرادی که مسئولیت پذیری را در خودشان رشد می دهند، یاد می گیرند که همیشه و در تمام شرایط، صادقانه خودشان را ارزیابی کنند و از خودشان بپرسند: "چرا من الان این رفتار را انجام دادم؟ چرا الان فلانی این رفتار را با من انجام داد؟ چرا من را از کلاس بیرون کردند؟ چرا در گروه تئاتر من را راه ندادند؟ چرا من در تیم فوتبال مدرسه نیستم؟ چرا بچه های دیگر نمی خواهند با من بازی کنند؟ چرا من مانع می شوم که نتوانم با بچه های دیگر، در یک گروه قرار بگیرم؟ چرا من اینجا نتوانسته ام به هدفم برسم؟"
بجای اینکه دائما بهانه بیاورند و عوامل بیرونی را مقصر اصلی قلمداد کنند.
بجای اینکه بگویند: "چرا بچه های دیگر از من دوری می کنند یا به من نزدیک نمی شوند؟" فقط باید بتوانند از خودشان بپرسند و خودشان را با این موضوع روبرو کنند که: "چرا و چگونه من باعث می شوم که افراد از من دوری کنند؟"
و این هنر فکر کردن است که ما باید به فرزندانمان یادبدهیم.
(ادامه دارد)
🆔 @Sayehsokhan