دستت را به من بده تا وقتی از روی دلتنگیهایم رد میشوی آهم پایت را نسراند و زمین نخوری
من چه زیر کفشهایت باشم چه در آسمانها همیشه نگاهم و مهربانیم بدرقه ات میکند
باورکن همه چیز را فروخته ام و کمی از یادت خریده ام تا درد نکند دلی که بهنگام رفتن زیر صندوقچه ی خیالم جاگذاشته ای
پاییز با همه ی زیباییها و غمهایش بساطش را جمع کرده و آماده رفتن میشود
نگران نباش من میمانم
شاید در این زمستان سری به کلبه ی کوچک خاطراتمان بزنی
منتظرانه انتظار را هجی میکنم بخشی برای تو بخشی برای خودم یک بخشش هدیه به تقدیر تا دستش برای بخشیدن تو به زندگی ام باز باشد.


#ناهید_نورانی
همینجوری واسه رفتن پاییز😄🌹
🆔 @sayehsokhan

#از_شما

بهار را دوست دارم
شکوفه های صورتی و سفید
عطر گلهای تازه شکفته
باد ملایم بهاری
غصه های دفن شده در بوی گلاب و شیرینی
آرزوهای خوب خوب پراکنده در هوا
عشقهای فراموش شده تا جایی برای عشقهای در راه، باز شود
بوی زندگی، آشتی ، امید
سنجاقکهای کوچک که تازه زندگی را تجربه میکنند
حتی صدای شکستن تخمه های مهمانها
دیدن صورتهای گرگرفته ازعشق و شادی
لذت بخشیدنها
پا به پای پرستوها به ابرها نگریستن
رگبارهای بهاری وقتی آسمان بغضش را به زمین عیدانه میدهد
دستان گرفته شده که امیدوارند هرگز رها نشوند
کاش بهار بماند
از پیشمان نرود
همه ی فصلها بوی بهار بگیرند
زندگی در جشن بهار متوقف شود
حتی تظاهر به شادبودن زیباست
اگر وانمود کنند دوستمان دارند زیباتر

#ناهید_نورانی
🆔 @sayehsokhan

#برای_هم_دعا_کنیم
#دعا_اثر_دارد

🌱‍ ‏ما آدم ها گاهی یادمان می رود که باید برای همدیگر جان دهیم و از خطاهای هم بگذریم.
یادمان می رود زندگی آنقدر کوتاه ست که فرصت برگشت برای جبران نداریم.
یادمان می رود که خطاهای کوچک است که اشتباهات بزرگ را رقم می زند. یادمان می رود توی دلمان جایی را برای بخشیدن آدم هایی که دوستشان داریم خالی بگذاریم.
یادمان می رود عشق همراه با اعتماد است که زندگی می سازد. یادمان می رود گاهی خودخواهی هایمان به قیمت نابودیمان تمام می شود.
یادمان می رود فرزندانمان با کنارهم بودنمان است که کناردیگران بودن را یاد می گیرند.
یادمان می رود جدایی بهترین راه برای تلافی خطاهایمان نیست ...
#ناهید_آقاطبا

براى هم دعا كنيم.
#دعا_اثر_دارد
🆔 @sayehsokhan

#از_شما

امروز وقتی سوار مترو شدم کنار خانمی جوان ایستادم تا دستم گیری به میله ی نزدیکش داشته باشد. ساک ساده ای از انگشتانش آویزان بود. نوشته ی روی ساک توجهم راجلب کرد "بالاخره یه روزخوب از راه می رسه"
با خودم فکر کردم روز خوب چیه؟ هر چقدر با ذهنم کلنجار رفتم معنای روز خوب را نفهمیدم. بر فرض محال که یافتمش چرا از راه میرسد؟ تا کی منتظرش بمانم . زمان رسیدنش توضیح داده نشده بود.
با این پا و آن پا کردنم به سمتم سرچرخاند و دقتم روی ساکش حساس ترش کرد .پرسیدم: شما واقعا منتظر یه روز خوب می مونید؟ اگه نیومد چی؟ پاسخ داد: منتظر بودن زیباترین حسی ایه که میتونی دراوج ناامیدی بهش متوسل بشی.

#ناهید-نورانی
🆔 @sayehsokhan

بگذرد این روزگار تلخ تر از زهر
باردگر روزگار چون شکر آید!

#از_شما

در گیرودار اسفند از شادی پر می شوم. به خیابان که می روم مردم را روی دور تند فیلم میبینم در تکاپوی بهار!
می دانم که می گویی چه بهاری؟! همه چیز سرد و تلخ است.
اما بهار، بهار است و با خودش همیشه سبزی و نشاط می آورد.
امید برای ماست، برای ما که چهار فصلیم و هر فصلش دفتری تازه است.
تو را می گویم، تو را که همه ی ایرانی.
دوست من این بهار سرنوشت ما سبز می شود.
قد می کشد به وسعت همه ی مهربانیها، رهاشدنها، تازگیها، همراهی ها.
شاد می شویم. پا به پای قاصدکها نوید شادی و آرزو درمانی به خانه ها می بریم.
با چشمانمان و سایبانی از دستهای من و تو روی پیشانی رد پرستوها را دنبال می کنیم. به سرزمین شادکامیها می رسیم.
سر راهمان بار غمها را به دریا می ریزیم.
دوست من؛ در این روزهای پایانی اسفند دستانت را به من بده. بازوانت را حلقه ی گلها کن تا بوی بهار همراهیمان کند به سرزمین آرزوها.
شاد می شویم. قول می دهم این روزهای تلخ، پایانی شیرین و کشدار چون عسل خواهد شد.

با تشکر از سرکار خانم #ناهید_نورانی

🆔 @Sayehsokhan