🚦کاش کار با #موبایل هم گواهینامه لازم داشت!

📍یک نفر ماسک به صورتش زده و سوار یک #خودرو بدون پلاک می‌شود، رانندگی هم نمی‌داند، چراغ قرمز را رد می‌کند، قوانین راهنمایی و رانندگی را می‌شکند، به همه ماشین‌های دیگر صدمه می‌زند، عابران را زیر می‌گیرد، می‌کُشد یا زخمی می‌کند و دیوا‌نه‌وار به پیش می‌تازد... شما چه حسی دارید؟
🔸معتقدید هر کسی آزاد است هر طور رانندگی کند و ما نباید دیگران را #قضاوت کنیم؟ ناراحت می‌شوید که چرا او بدون گواهینامه سوار ماشین شده و لازم است پلیس متوقفش کند؟
🔸خودتان دست به کار می‌شوید و سعی می کنید جلویش را بگیرد یا فقط سرتان را به نشانه افسوس تکان می‌دهید؟
🔸این افراد ماسک‌زده و بی‌ترمز و قانون‌شکن در #شبکه‌های_مجازی هم این روزها می‌تازند. آبروی افراد را حراج می‌کنند، به حریم خصوصی دیگران تعرض می‌کنند، دست به فحاشی‌های رکیک و هتاکی می‌زنند، اخاذی می‌کنند، روح و روان دیگران را خراش می‌دهند و تمام قاعده های اخلاقی را در هم می‌شکنند.
🔸گاهی اوقات هم چنان آدم‌هایی را تحت فشار قرار می‌دهند که آن بخت برگشته‌ها حتی دست به خودکشی می‌زنند. واکنش شما به این افراد چیست؟ کاش کار با موبایل هم گواهینامه لازم داشت!
🔸معتقدید هر کسی آزاد است هر طور رفتار کند و ما نباید دیگران را قضاوت کنیم؟ ناراحت می‌شوید که چرا او بدون شعور لازم وارد این فضا شده؟
🔸آرزومندید که مدیران شبکه های مجازی آنها را محدود کنند؟ نمی‌گویید کاش برای ورود به شبکه های اجتماعی و فعالیت در این فضا آموزش می‌دیدند، اگر خطایی می‌کردند جریمه ای می‌شدند و ...
🔸این روزها مرز فضای واقعی و مجازی شکسته شده، دیگر مثل قبل نمی‌توان بین آنها خط کشید. ما به شدت از این فضا تاثیر می‌گیریم و گاهی آنقدر در آن غرقیم و با دوستان مجازی مشغولیم که با آدم های واقعی وقت نمی‌گذرانیم، لازم نیست این فضا کمی محترما‌نه‌تر شود و هتاکان و فحاشان محدود شوند؟
🔸ما در دنیای واقعی #فحاشان را تحمل نمی‌کنیم، اگر پیگیر باشیم می توانیم آنها را به دادگاه بکشانیم و برابر ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی حتی قاضی برایشان حکم شلاق یا جریمه نقدی صادر کند اما در شبکهj های مجازی با آدم های بدون چهره و بدون‌نام و با هویت کاملاً نامشخص باید چکار کرد؟
🔸روزنامه‌نگاران، فعالان اجتماعی و سیاسی، هنرمندان، ورزشکاران و ... هر روز انگار جیره ثابتی برای فحش شنیدن دارند، ماجرا وقتی دردناک می‌شود که ناسزاهای جنسی را با آزادی تمام نثار خانواده ها می‌کنند، به چه جرمی؟ فقط برای یک اظهارنظر که ممکن است طرف نپسندد؟
🔸رنج آور نیست که شما با نام و هویت مشخص مطلبی را بنویسید که نهادهای نظارتی و امنیتی می‌بینند و ممکن است برای آن تاوان بدهید اما افراد ناشناسی رکیک‌ترین فحاشی‌ها را نثارتان کنند؟ مگر می‌شود از صبح تا شب دادگاه رفت و از این افراد شکایت کرد؟! از چند‌نفر؟!

🔹باور دارم تلفن همراه در دست یک انسان بی‌مسئولیت و هتاک، خطرناک‌تر از خودرو زیر پای کسی است که گواهینامه و صلاحیت رانندگی ندارد.

🔸هنوز هیچ سیستمی در کشور نداریم که افراد را ملزم کند بعد از خریدن تلفن همراه دوره آموزشی حداقلی ببیند تا به خود و دیگران صدمه نزند اما می‌توان هتاکان و فحاشان را محدود کرد.
📍نباید به هتاکان و فحاشان میدان داد. آنها شایسته حضور در فضای مجازی و کنار ما نیستند. این موضوع، محدود کردن آزادی بیان نیست، محدود کردن دشمنان آزادی است.

🚨 #آزادی یعنی مسئولیت. کسی که نتواند مسئولیت و نقش خود در برابر جامعه را بپذیرد قطعاً برای آزادی دیگران هم حرمتی قائل نیست.
✍ #احسان_محمدی

📲 @savaderasanei

🚦چیزی به اسم #فضای_مجازی دیگر وجود ندارد!

📍ما در فضایی که اسمش را #مجازی گذاشته‌ایم خرید می‌کنیم، به آدم‌هایی که هرگز ندیده‌ایم اعتماد می‌کنیم، پول به حساب‌شان می‌ریزیم، در این فضای مجازی با هم به صورت واقعی حرف می‌زنیم، از هم گله می‌کنیم، غذای واقعی سفارش می‌دهیم، اوقات فراغت‌مان را اینجا می‌گذرانیم، روزمان را آنجا شروع می‌کنیم و شب هم آخرین تصویری که می‌بینیم آنجاست، چطور اسمش هنوز مجازی است؟

🔸با یکی از سلبریتی‌های سینما در مورد شبکه‌های مجازی حرف زدم. اینکه تا چه اندازه زندگی‌اش را تحت تاثیر قرار داده اند.
می‌گفت فارغ از اینکه امتیازات برجسته‌ای مثل سنجیدن نبض جامعه و ایجاد ارتباط مستقیم با هواداران را ایجاد کرده، به شدت روی میزان حضور یا حذف بازیگرها تاثیر گذاشته است. بسیاری از کارگردان و تهیه کننده‌ها بر اساس تعداد فالور بازیگر انتخاب می‌کنند.
🔸یعنی با خودشان می‌گویند فلان بازیگر چندمیلیون فالوور دارد، وقتی فیلمی که بازی کرده را توی صفحه‌اش تبلیغ کند، درصدی از آنها هم به سینما بیایند بخشی از فروش فیلم را تضمین می‌کنند.
🔸او هم مثل من باور داشت که ناسزاهای مجازی، دردهای واقعی به همراه می‌آورند و اصولاً دیگر مرزبندی میان دنیای مجازی و واقعی آنقدر به هم ریخته که نمی‌توان خط مشخصی برایش کشید.
🔸زندگی ما به شدت تحت تاثیر این دنیای هنوز مرموز است. دنیایی که در حال کشف و شهود در آنیم و حتی کسانی که مدعی هستند آن را می‌شناسند وقتی با زوایای تازه اش روبرو می شوند با دهان های باز، از حرکت می‌مانند.
🔹فضای مجازی به زندگی واقعی خط می‌دهد، اما به شدت تحت تاثیر زیست واقعی شهروندان است و بازتابنده کنش‌های واقعی ماست.
🔸 در این فضا هرآنچه می‌بینیم و می‌شنویم انگار آینه ای است که روبه روی خودمان قرار گرفته و اصولاً با چنین رویکرد و کارکردی چطور می‌توان آن را مجازی نام گذاشت؟
🔸درک دغدغه کسانی که معتقدند این فضا فسادزا است، دشوار نیست اما این فضا در امتداد زندگی واقعی قرار دارد.
🔸تکمیل کننده لذت های بشری است و خلاءهایی را برای کاربران پُر می‌کند که امکان پاسخگویی به آنها در دنیای واقعی وجود ندارد.
🔸وقت‌گذرانی در فضای مجازی ارزان است. وقتی سینما و تئاتر و رستوران و سفر رفتن در دنیای واقعی بسیار پرهزینه می شود، بسیاری از کاربران بر اساس اصل «وصف العیش نصف العیش» در این فضا بخشی از نیازهای حسی‌شان را دنبال می‌کنند.
🔸اگر در دنیای واقعی مجال تامین وجود داشته باشد بعید است این همه مشتری سرگردان در این فضای معلق رها شوند.
🔸در بازاریابی می‌گویند در کنار خریداران واقعی، کسانی هم هستند که به آنها window shopper می‌گویند.
🔸 #ویندو_شاپرها کسانی هستند که به دید زدن ویترین مغازه ها علاقه دارند. در امریکا مشهور است که دید زدن ویترین مغازه ها و پرسه زدن در مراکز خرید کار مورد علاقه نیویورکی ها برای گذراندن زمان است.
🔹در ایران هم این نوع گذران که برخی آن را «پرسه زنی در شهر» هم می‌خوانند وجود دارد، شبکه های مجازی- به ویژه اینستاگرام که عکس محور است- این امر را بسیار آسان، متنوع، ارزان و لذتبخش کرده است.
📍آفرینندگان شبکه‌های مجازی این نیازهای بشری را شناسایی کرده‌اند و بر اساس یک رفتارشناسی و روان‌شناسی اجتماعی آن این نرم افزارها را طراحی کرده‌اند. همه گیری، اثرگذاری و نفوذ این شبکه ها اتفاقی نیست.

📍 اگر دنبال راهی هستیم که این فضا را مدیریت کنیم، آن راه #دستور نیست، بلکه شناخت جامعه واقعی و پاسخ به نیازهای واقعی مردمِ واقعی است.

✍ #احسان_محمدی

📲 @savaderasanei

🚦فرهنگ تماس تلفنی را تمرین کنیم!!!!!

📱 وقتی برای اولین بار با کسی تماس می گیریم، خوب است که قبلش پیام بدهیم و خودمان را معرفی کنیم و بگوئیم امکان تماس گرفتن هست؟ من به شخصه شماره های ناشناس را پاسخ نمی دهم.

📱 وقتی با کسی تماس می گیریم و جواب نمی دهد، به او پیام بدهیم، خودمان را معرفی کنیم و بنویسیم در صورت امکان با ما تماس بگیرد.

📱 این روزها به دلایل مختلف امکان دارد شماره تماس ما در گوشی دیگران پاک شود، اگر زنگ می زنیم و طرف مقابل ما را نمی شناسد نگوییم: بی معرفت! دیگه ما رو فراموش کردی! نارفیق! دوستای تازه پیدا کردی و ...

به جای این حرف ها عذر طرف مقابل را بپذیریم و حرف مان را بزنیم چون هیچ بعید نیست فردا شماره های گوشی خودمان پاک شود.

📱 عمر شوخی هایی مثل «اگه گفتی من کی هستم؟!»، « نه! کمی بیشتر فکر کن ببین صدامو نمی شناسی و ...» به سرآمده، مردم اعصاب و حوصله این چیستان ها را ندارند. سلام و علیک کنیم و خودمان را معرفی کنیم. خلاص!

📱 ما از وضعیت کاری، روحی و موقعیت طرف مقابل خبر نداریم، وقتی تماس می گیریم بعد از معرفی خودمان بپرسیم « الان امکان صحبت کردن را دارید یا نه؟» اگر گفت نه!.. درک کنیم و در یک موقعیت مناسب تماس بگیریم.

📱 اگر رانندگی می کنیم به تلفن پاسخ ندهیم. اگر متوجه شدیم کسی که آنطرف خط ماست رانندگی می کند یا عذرخواهی کرده و قطع کنیم یا تماس را بسیار کوتاه کنیم.

📱اینکه شماره تلگرام کسی را داریم دلیل نمی شود هر پستی که می پسندیم را برایش ارسال کنیم. در ارسال اخبار بد، تلخ و گزنده هم به شدت صرفه جویی کنیم. دلیلی ندارد حال دیگران را بد کنیم. از ارسال صبح بخیرهای کیلویی با عکس دسته گل و فنجان چای هم جداً خودداری کنیم. هیچ جذابیتی ندارد. دستکم برای من ندارد!

📱 اگر کسی در تلگرام آنلاین است یا در اینستاگرام پُست می گذارد دلیل نمی شود حتماً اگر آن لحظه تماس می گیریم وظیفه دارد پاسخ ما را بدهد و اگر ندهد یعنی «دوچمون نداله!» و « ما را تحقیر کرده و به پشیزی فروخته است»! نه! ممکن است دل و دماغ پاسخ دادن نداشته باشد. همدیگر را درک کنیم.

📱 شب، زمان استراحت اکثر انسان هاست. تماس های «کاری» مان را در طول روز بگیریم. آن چند دقیقه را به خودمان و دیگران استراحت بدهیم.

📱 در تاکسی، اتوبوس، مترو یا جاهای عمومی تلفنی حرف نزنیم، اگر می زنیم داد نزنیم، اگر داد می زنیم فحش ندهیم، اگر فحش می دهیم فحش جنسی ندهیم و ...!

📱 .. و دستکم هزار نکته دیگر در مورد یک تلفن زدن ساده. همه ما به یاد گرفتن محتاج هستیم. همه ما بدون هیچ استثنایی.

🔸 #سبک_زندگی_رسانه_ای

✍ #احسان_محمدی
📲 @savaderasanei

🚦برای ترک این عادت ناخوب، تمرین کنیم

🔸دلتان برای دوستی تنگ شده است. مدتهاست از هم خبر ندارید. گوشی را بر می دارید و به او زنگ می زنید و سلام می کنید:

- سلام بی معرفت! معلومه کجایی؟ یادی از فقیر فقرا کردی!

🔸پاسخ می دهید که دلتان برایش تنگ شده و کاری خاصی نداشتید.

- نه! دیگه با از ما بهترون می پری. ما رو فراموش کردی.

🔸توضیح می دهید که اینطور نیست و گرفتاری های زندگی زیاد است. اما با همان لحن جواب می دهد:

- اینا همه اش بهانه اس! بگو ما رو فرستادی توی پارکینگ رفاقت! بگو بی معرفت شدم!

🔸به ذهن تان فشار می آورید که یادتان بیاید آخرین بار کی خود او تماس گرفته و حالتان را پرسیده اما یادتان نمی آید. پشیمان می شوید از اینکه زنگ زده اید و این همه گله شنیده اید. اما حالا او ول کن داستان نیست.

- دیدی حق با من بود! بی معرفتی خیلی بده. آدم خوبه هوای رفیقاش رو داشته باشه و ...

بعد نیم ساعتی جملات قصار که توی تلگرام پیدا کرده را برایتان ردیف می کند و در وصف مرام و معرفت و دوستی و قدرشناسی و ... برایتان حرف می زند.

📍این تجربه مشترک بسیاری از ماست. چه در یک تماس تلفنی و چه در یک مهمانی. ما به گله کردن عادت کرده ایم. گله از زمین و زمان. انگار ما خوبِ مطلق هستیم و همه در حق ما کوتاهی کرده اند.

📍از حکومت و دولت و رئیس اداره و همسایه و رانندگی دیگران و دوست و همسایه و پدر و مادر و همسر و ... گله می کنیم اما کمتر پیش می آید که خودمان را مرور کنیم که آیا همه رفتارهای ما هم به همان اندازه خوب و شایسته است یا با بی مبالاتی زمینه گله گزاری اطرافیان را فراهم می آوریم؟

📍آدم های همیشه شاکی، هرگز آدم های خوشبختی نیستند. آرامش را تجربه نمی کنند و طبعاً خوشبختی همسایه کسی نمی شود که درون ناآرامی دارد.

بسیاری از افرادی که مدام گله گزاری می کنند اتفاقاً هرگز گله از خود را نمی پذیرند. مشکل آنها همیشه «دیگران» است.

🔹افراد موفق هر وقت کاستی می بینند به جای شکوه کردن از زمین و زمان تلاش می کنند در حد وسع و توان آن کاستی را رفع کنند و گامی به جلو بردارند. شاید این مرز ممیزه افراد موفق و شاکیان و ناراضیان بالفطره است.
#تمرین_کنیم
#سبک_زندگی_رسانه‌ای

✍ #احسان_محمدی

📲 @savaderasanei

🚦10 باید و نباید کار در #فضای_مجازی در سال 98

📍بسیاری از ما در سال 98 هم بخشی از عمرمان را در این فضا سپری خواهیم کرد و از این چشمه خواهیم نوشید. چند توصیه و تجربه پیشنهادی برای کار در فضای مجازی:

1️⃣ هر عکس، فیلم و خبری را برای عزیزان‌مان فوروارد نکنیم. به ویژه تصاویری که حاوی صحنه‌های تلخ و دلهره‌آور است. دلیلی ندارد چیزی که حال ما را بد می‌کند را برای کسی بفرستیم که برایمان اهمیت دارد و حال او را هم بد کنیم.
2️⃣ به منبع ارسال پیام دقت کنیم و از خودمان بپرسیم چرا و به چه هدفی این محتوا تولید شده است؟ حقیقت دارد یا یک شایعه و دروغ است؟
وقتی یک خبر دروغ را بازنشر می‌کنیم ما هم بخشی از چرخه #دروغ می‌شویم. اگر به راستی از دروغ بدمان می‌آید، آن را بازتولید نکنیم.
3️⃣ وقتی می‌خواهیم خبری را برای کسی ارسال کنیم ده ثانیه فکر کنیم و از خودمان بپرسیم این خبر به طرف مقابل دانش اضافه می‌کند؟ لبخند می‌بخشد؟ آرامش می‌دهد؟ اگر یکی از این سه حالت بود، ارسال کنیم.
4️⃣ اگر با نقد و نگاه کسی مخالف هستیم ما رسالتی برای ادب کردن او نداریم، حرف‌مان را محترم بزنیم و فاصله بگیریم. حفظ فاصله همیشه باعث حفظ احترام متقابل می‌شود.
5️⃣ #اسکرین‌شات نگیریم و چت‌های دو نفره را برای دیگران ارسال نکنیم. دنیای خصوصی دو نفره را جار نزنیم. یادمان باشد که ما بخشی از آن ماجرا بوده‌ایم. اگر کسی قصد آزار دارد از طریق قانونی پیگیری کنیم.
6️⃣ هر مطلب، عکس یا کامنتی که منتشر می‌کنیم، به کارت ویزیت ما تبدیل می‌شود، مشخص نیست بعد از دست به دست شدن چه کسانی آن را می‌‌بینند اما خیلی‌ها بر اساس همان، شخصیت ما را قضاوت می‌کنند.
7️⃣"بی‌شعور"ها را به شهرت نرسانیم. با فالو کردن، لایک کردن و معرفی افرادی که در شبکه‌های مجازی ریشه ای ندارند و تشنه شهرت هستند و دست به رفتارهای ابلهانه می‌زنند به ویزیتور رایگان آنها تبدیل نشویم و به آنها کمک نکنیم. ما در مقابل هر لایک مسئول هستیم.
8️⃣ هیچکس جز ما در فضای مجازی مسئول حریم شخصی‌مان نیست. وقتی عکسی منتشر می‌کنیم امکان بازپس گرفتن آن میسر نیست، مراقب باشیم چه چیزی را منتشر می‌کنیم و چقدر به دیگران اجازه می‌دهیم به حریم شخصی‌مان وارد شوند. گله‌های بعدی سودی ندارد.
9️⃣ «اعتماد کردم و فریب خوردم». این جمله، حرف مشترک تمام کسانی است که در فضای مجازی مورد سواستفاده مالی یا جسمی قرار گرفته‌اند. این حرف تلخ است اما واقعیت دارد: اینجا اصل بر «بی‌اعتمادی» است.
🔺اول شک کنیم بعد اعتماد، تا کمتر پشیمان شویم.
🔟 گوشی موبایل در دست ما هم گُل است، هم گلوله! شب قبل از خواب به این فکر کنیم که در طول روز با آن حال دیگران را بهتر کرده‌ایم یا روان و آبروی کسانی را به قتل رسانده‌ایم؟!

✍ #احسان_محمدی

📲 @savaderasanei

🚦اگر «کلیسای نتردام» در ایران بود و می‌سوخت ...

🔸بخش‌های بزرگی از کلیسای نتردام در آتش سوخت. یک کلیسای 700 ساله که در جزیره سیته در میانه رود سن و در منطقه چهارم در مرکز پاریس واقع ‌است و هر سال قریب به ۱۳ میلیون نفر از آن بازدید می‌کردند و ارزشی حیاتی برای کشور فرانسه داشت.
🔸طبعاً در این کشور رسانه‌ها به چرایی رخ دادن ماجرا می‌پردازند و مقصران را بازخواست می‌کنند. اما اگر این اتفاق در ایران رخ می داد واکنش‌های احتمالی چطور بود؟
🔸 ابتدا در شبکه‌های مجازی خبر منتشر می‌شد. بعد از چند بار تائید و تکذیب با انتشار فیلم و عکس همه از آن خبردار می‌شدند.
🔸تلویزیون در ابتدا سکوت می‌کرد. بعد وقتی که خبر را «همه» شنیدند، خبر کوتاهی در این مورد زیرنویس می‌شد.
🔸به سرعت جوک‌ها و کلیپ‌های طنزی در مورد این ماجرا ساخته و دست به دست می‌شد. از جمله کلیپ #نقی_معمولی که می گوید: «آخه چرا دارین منو بازی میدین شما. چرا میخاین شما همه چی رو عادی جلوه بدید؟ هیچ ننگی از این بزرگ‌تر نیست، من دارم به قهقرا می‌رم؛ فقط بذارید برم من!»
🔸شایعات شکل می‌گرفت: «کار خودشونه! میخوان ما گرونی پیاز یادمون بره»!، «میگن عملیات تروریستی بوده»، «دروغه! این فیلم مال ایران نیست»، «زیر کلیسا یه نیروگاه هسته ای بوده» و ...
🔸 بعضی #سلبریتی‌ها شروع به انتشار پست‌هایی در صفحات اینستاگرام خود می‌کردند که مضمون مشترک همه آنها این بود:«هیچ جای دنیا این اتفاق نمی‌افتد و ما خیلی بدبختیم که در ایران زندگی می‌کنیم».
🔸رسانه‌های اصولگرا این اتفاق را به #برجام ربط می‌دادند و می‌نوشتند از بی‌کفایتی دولت است وگرنه اگر کاندیدای ما رئیس جمهور شده بود الان آتش، گلستان می‌شد.
🔸 آقای #ضرغامی توئیت می‌کرد که یک بار به آقای #روحانی گفته این مکان آتش می‌گیرد ولی آقای روحانی به او خندیده.
🔸چندشبکه ماهواره‌ای فارسی زبان اقدام به پخش ویدئوهایی از زمان ساخت این مکان می‌کردند و نشان می‌دادند که در آن زمان تمام اقدامات ایمنی رعایت شده بود و این تقصیر حکومت است که یکی از آثار ملی را به عمد سوزانده.
🔸 مسئولان دسته‌دسته به صحنه می‌رفتند، لباس آتش‌نشانی می‌پوشیدند و در حالیکه جلوی دوربین‌ها شلنگ دستشان بود عکس می‌گرفتند.
🔸دکتر #ظریف در توئیتی می‌نوشت این ماجرا تقصیر #ترامپ است و دوباره می‌سازیمت!
🔸 رسانه‌های اصلاح‌طلب به سرعت کشف می‌کردند که در زمان #احمدی‌نژاد کپسول‌های اطفای حریق فروخته‌شده و با آن دلار خریده‌اند.
🔸عده‌ای از مردم جلوی کلیسا جمع می شدند، سلفی می‌گرفتند و مانع از کار تیم آتش نشانی می‌شدند.
🔸هلال احمر، آتش‌نشانی، نیروهای امدادی و انتظامی چنان صحنه را فتح می‌کردند که جایی برای کار نمی‌ماند، یک مسئول می‌گفت ما امکانات نداریم و مردم باید برای خاموش کردن آتش کمک کنند.
🔸 آقای #قالیباف در اینستاگرام می‌نوشت اگر مدیران جهادی واقعی در دولت وجود داشت الان آتش را خاموش می‌کردند.
🔸عکس‌هایی از آتش‌نشانان، نیروهای امدادی و هلال‌احمر منشتر می‌شد که گریه می‌کردند.
🔸عده‌ای به سپاه حمله می‌کردند، عده‌ای به تشکل های مردم نهاد یورش می بردند که در حال جمع آوری کمک برای خاموش کردن آتش هستند، گروهی با انتشار عکس های جگرخراش و اشک‌نوشت و سوزنامه به همه حمله می‌کردند و می‌نوشتند: من می‌دونم ما موفق نمیشم ... همه‌مون میمیرم و هیچی فایده نداره!
🔸در نهایت ساختمان می‌سوخت و فرو می‌ریخت.
🔸مجلس فوری کمیته تحقیق و تفحص تشکیل می‌داد و اعلام می‌کرد در عرض یک هفته متهمین شناسایی و معرفی می‌شوند.

📍یک هفته بعد همه چیز از یاد می‌رفت!

✍ #احسان_محمدی

🔹متاسفانه یکی از نتایج سطحی شدن رسانه ها همینه. این رسانه ها معمولا هنگام حوادث به خوبی میتونن با استفاده از تکنیک #برجسته_سازی، اولویت ذهنی افکار عمومی رو مدیریت کنن و با #تحریک_هیجات، مسئله خاصی رو برای مدت زمان معینی توی افکار عمومی برجسته کنن اما چون سلبریتی ها و جریان های سیاسی معمولا به دنبال منافع شخصی و غرق در سیاست زدگی هستن، این مسائل رو سوژه هایی میدونن که حیاتشون به اینها بستگی داره و فقط از سوژه ای به سوژه دیگه می پردازن و معمولا مشکل به صورت ریشه ای حل نمیشه و شاهد تکرار پیاپی اونها در بازه های زمانی مختلف هستیم!

📲 @savaderasanei

🚦حرف‌هایی که نمی‌زنیم مهمترین حرف هایی است که می‌زنیم!

📍وقتی کسی با من حرف می‌زند بیش از آنکه به واژه‌هایی که می‌گوید دقت کنم، حرف‌هایی که نمی‌زند را می‌شنوم! جان کلام آدم‌ها در حرف‌هایی است که نمی‌زنند. پنهان می‌کنند، یا معنای اصلی‌شان در آنها نهفته است، یا در سوال‌هایی است که می پ‌پرسند.

🔸با تمرین و تجربه و مطالعه اندک، متوجه مقدمه چینی آدم‌ها می‌شوم. وقتی حرف می‌زنند، مثالی به میان می‌آورند، به در می‌گویند تا دیوار بشنود.
برخلاف تصورشان من متوجه می‌شوم که حرف اصلی‌شان چیزی نیست که می‌گویند بلکه آن چیزی است که نمی‌گویند و گمان می‌کنند من متوجه نمی‌شوم و البته خیلی اوقات کمک‌شان می‌کنم که حس کنند موفق شده‌اند و من نفهمیده‌ام!

🔸این به معنای آگاهی تام من نیست. چون این راه پایانی ندارد و من در حال آموختنم. کتاب و جزوه خاصی هم ندارد. فقط باید دقت کرد. با صبوری گوش داد و آماده یاد گرفتن بود.

🔸وقتی در یک جمع قرار می‌گیرم سریع سعی می‌کنم به لحن افراد، واژه‌هایی که به کار می‌برند، تکیه کلام‌ها، دامنه لغات و حتی زبان بدن‌شان را کشف کنم. رابطه‌ای که با نفرات دیگر دارند. نحوه نشستن‌شان. نوع لباس پوشیدن‌شان، اینکه به حرف دیگران گوش می‌دهند یا فقط حرف می‌زنند. اینکه وقتی حرف می‌زنند دنبال تایید گرفتن یا انتقال مفهوم هستند یا برایشان صرفاً حرف زدن مهم است.
🔸خیلی‌ها فکر می‌کنند شیک حرف زدن و جمله‌بندی بی پ‌نهایت اهمیت دارد. البته که مهم است اما مطالعات نشان می‌دهد وقتی با کسی حرف می‌زنیم این نسبت‌ها برای انتقال معنا و مقصودمان بیشترین نقش را دارند:

1️⃣ واژه‌ها و کلمات تنها 7 درصد نقش دارند.

2️⃣ 38 درصد مربوط به لحن صدای ماست.

3️⃣ و 55 درصد دیگر مربوط به زبان بدن است. دست تکان دادن، نگاه دزدیدن، لبخندهای سرد و تصنعی یا گرم و پرشور و ...

🔸وقتی تلفنی با کسی حرف می‌زنید عملاً 55 درصد ارتباط را از دست می‌دهید اما هنوز لحن را دارید. به فراز و فرود کلام، به مکث‌ها یا سریع جواب دادن‌ها، به تمایل طرف برای ادامه دادن جملات یا اشتیاقش برای پایان دادن به صحبت دقت کنید...

📍همه این‌ها آموختنی است. هر لحظه سعی می‌کنم از هر کسی بیاموزم. هر کسی تکنیک خودش را دارد، لحن و سبک و شیوه خودش را برای انتقال مفاهیم دارد. از هر کسی می شود آموخت.

✍ #احسان_محمدی

📲 @savaderasanei

🚦یکی از کارکردهای فضای مجازی امکان داشتن هویت چندگانه است. افراد می‌توانند با نقاب‌های مختلف و شخصیت‌های حتی گاه متضاد با دیگران در ارتباط باشند.

📍فقدان اعتماد به نفس، میل به پنهان‌کاری، لذت کنجکاوی و سرک کشیدن به دنیای دیگران با حفظ محرمانگی، سرگیجه هویتی و ... از جمله علل این رفتار هستند.

🎨 طرح از: شهاب جعفرنڗاد
✍ #احسان_محمدی

📲 @savaderasanei

🚦چرا امثال «سحر تبر» مهم هستند؟

⛔️ دستگیری دختر جوانی به نام فاطمه خ. مشهور به #سحر_تبر مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته است. در خبر آمده است: «او به‌واسطه عمل‌های متعدد زیبایی و گریم‌های مشمئزکننده و هنجارشکن، اقدام به جذب فالوور در حساب اینستاگرام خود می‌کرد».

🔸از بازداشت او ذوق‌زده نیستم، در مورد مسائل قانونی و حقوقی این ماجرا سوادی ندارم و نمی‌دانم آیا می‌شود کسی را به خاطر این اقدامات دستگیر کرد یا نه، اما از آنجائیکه بازداشت یک دختر جوان همواره با خودش نوعی مظلومیت همراه می‌آورد از منظری دیگر به این ماجرا ورود می‌کنم که «چرا سحر تبر مهم است»؟

✍ #احسان_محمدی

متن کامل را اینجا بخوانید
👇
https://www.asriran.com/fa/news/692293

📲 @savaderasanei

🚦اجازه ندهید خبر شما را مصرف کند!

📍می‌دانم گوش نمی‌دهید اما اگر بخواهم با بیانات گهربارم! شما را به فیض برسانم فقط این نکته را می‌گویم که «خبر، آدم را مصرف می‌کند». درست مثل کراک، هروئین و شیشه!

🔸فرد معتاد گمان می‌کند اوست که دارد مواد مصرف می‌کند در حالی که این کراک است که آدم را ذره‌ذره می‌جود و آخرش هم کرم می‌اندازد به وجودش. خبر هم این‌طور آرام‌آرام روح آدم را می‌خورد و استرس را می‌اندازد به جانش.

🔸اگر کسب‌وکارتان خبر نیست، این‌همه اخبار را دنبال نکنید. اگر می‌توانید دنیای پیرامونتان را به جای بهتری تبدیل بکنید، یا علی!

اما این تصور که با دیدن اخبار فقر در آفریقا، ظلم در آمریکا، فساد در اروپا و .. دارید کار مفیدی می‌کنید اشتباه است. خیلی اوقات ما معمولی‌ها در اتفاقات کشور خودمان هم اندازه تشتک نوشابه نقش نداریم. حرص عالم و آدم را نخورید، چون آن‌ها هم حرص شما را نمی‌خورند.

🔸دنبال کردن تمام اخبار ما را به فرد بهتری تبدیل نمی‌کند اما به یک انسان افسرده‌تر، چرا! اطلاعات، دانش نیست. مثل کف روی آب فقط سرگرم‌کننده است. آگاهی عمیق می‌خواهید؟ کتاب بخوانید، فیلم و موسیقی خوب ببینید. سفر بروید. با آدم‌هایی که دوستشان دارید حرف بزنید.

🔸شاید رکورد سرانه مصرف اخبار دنیا مربوط به ما ایرانی‌ها باشد. یعنی اگر الان خبرنگاری به مادربزرگ من در غرب کشور زنگ بزند، او جوری آخرین تحولات دنیا را تحلیل می‌کند که آنتن‌های صداوسیما از روی بام‌ها بریزد. دلیل این‌همه #اعتیاد به اخبار را به قول مشهدی‌ها «مدُنم ولی نموگُم»! حوصله خواندنش هم نیست.

🔸رسانه‌ها مغازه‌هایی هستند که بیشتر اوقات خوراکی‌های گندیده‌ای به اسم خبر را به شما می‌فروشند. نخورید. مسموم می‌شوید. مثل چشیدن سم، هر روز و بی صدا در نهایت شما را می‌کُشد.

🔸شما یک زن خانه‌دار یا کارمند هستید، یک مادر یا پدر، دختر یا پسر معمولی، نه عضو خبرگزاری #آسوشیتدپرس. بسیاری از آن‌ها هم این‌قدر خبرها را دنبال نمی‌کنند. به همه‌چیز واکنش نشان نمی‌دهند.
دیدن ویدئوی جزغاله‌شدن کارگران بنگلادشی یا ضجه زدن مادر فرزند از دست داده آفریقایی چه فضیلتی دارد جز اینکه روح مادر من که نه دبیرکل سازمان ملل است و نه رئیس‌جمهوری در آن قاره را فرسوده‌تر کند؟

🔸زندگی کنید. زندگی لزوماً این نیست که ته اخبار را در بیاورید. ببینید و بگذرید. جرعه‌نوشی کنید نه اینکه دبه بیست‌لیتری را سر بکشید!

🔸یک مشت دیوانه هستند که کارشان این است، خدا زده پس کله‌شان و از صبح تا شب لابه‌لای فساد اداری و قتل و کشتار و دروغ و دغل غوطه می‌خورند و شب هم خواب این چیزها را می‌بینند. شما از خودتان مراقبت کنید. اجازه ندهید خبرهای بد کرم بیندازد به روح‌تان.

📍تشویق‌تان نمی‌کنم به بی‌خبری از عالم یا غلتیدن به دامن هپروت، اما اگر مصرف می‌کنید، کم‌مصرف کنید. هرچیزی را!

✍ #احسان_محمدی

📲 @savaderasanei

🚦 کدام #سلبریتی شما را مصرف می‌کند؟

📍 یکی از توهم‌هایی که #شبکه‌های_اجتماعی می‌دهند این است که فکر می‌کنیم ما هستیم که همه چیز را #انتخاب می‌کنیم!

🔸ممکن است در ابتدا ما یک منبع خبری یا یک سلبریتی را «انتخاب» کنیم اما بعد از این انتخاب، بیشتر اوقات به یک طعمه یا مصرف‌کننده تبدیل می‌شویم که حق انتخابی ندارد جز اینکه صدا، چهره و حرف‌های آن منبع یا فرد را ببلعد و در بسته‌بندی جدید تکرار کند.

🔸بسیاری از سلبریتی‌ها دانسته یا ندانسته این کار را با ما می‌کنند. آنها فکر، روح، #زمان و نگرش ما را مصرف می‌کنند.

🔸سلبریتی‌ها با خانه و ماشین و لباس‌های شیک، دندان‌ها و پوست سفید، لبخندهای رو به دوربین، ظاهر متفاوت و خوشبخت‌نمایی ما را با #حسرت تنها می‌گذارند و می‌توانند به یک #سلاح_حواس‌پرتی_جمعی تبدیل شوند.

🔸سلبریتی‌های تهی‌مایه در هرجای جهان حتی با ژست‌های آزادیخواهانه و از روی خیرخواهی، ممکن است بهترین سرباز برای دیکتاتورها شوند.

🔸آنها حواس ما را از واقعیت‌های پیرامون پرت می‌کنند و به ما رویاهای دروغین می‌فروشند.

🔸اینکه #همه می‌توانند به ثروت و شهرت خیره‌کننده برسند. اینکه در همین دنیا #همه می‌توانند عدالت، خوشبختی و شادی واقعی را تجربه کنند. اینکه اگر شما موفق نیستید دلیلش #فقط تنبلی است و تاریخ، جغرافیا، سیاست و شانس هیچ نقشی در آن ندارد!

🔸هنر سلبریتی‌ها این است که مستقیم به ما نمی‌گویند چه کاری بکنیم، اما آرام‌آرام ما را فتح می‌کنند. بدون اینکه حتی متوجه باشیم می‌بینیم مثل آنها لباس می‌پوشیم، فکر می‌کنیم، حرف می‌زنیم، شبیه آنها ژست می‌گیریم یا مثل آنها دست به خوشبخت‌نمایی می‌زنیم.

🔸گاهی حتی مقاومت می‌کنیم که «امکان ندارد و من اینطور نیستم»! اما «به من بگو در شبکه‌های اجتماعی چه کسی را فالو می‌کنی تا بگویم کی هستی!». دیر آدم متوجه می‌شود که مدتها توسط سلبریتی‌ها مصرف شده است.

🚨چطور بفهمیم توسط یک سلبریتی مصرف می‌شویم؟
+ دنبالش نکنید و بعد از یک هفته از خودتان بپرسید بدون دیدن عکس، ویدئو و نوشته‌های او چیز ارزشمندی از دست داده‌اید یا نه؟ صرفاً به او معتاد بودید یا از او چیزهایی یاد می‌گرفتید که شما را به انسان بهتری تبدیل می‌کرد؟

🔹پاسخ به این سوالات حتی در خلوت هم نیاز به #شجاعت دارد.

✍ #احسان_محمدی
📲 @savaderasanei

🚦فرهنگ تماس تلفنی را تمرین کنیم!!!!!

📱 وقتی برای اولین بار با کسی تماس می گیریم، خوب است که قبلش پیام بدهیم و خودمان را معرفی کنیم و بگوئیم امکان تماس گرفتن هست؟ من به شخصه شماره های ناشناس را پاسخ نمی دهم.

📱 وقتی با کسی تماس می گیریم و جواب نمی دهد، به او پیام بدهیم، خودمان را معرفی کنیم و بنویسیم در صورت امکان با ما تماس بگیرد.

📱 این روزها به دلایل مختلف امکان دارد شماره تماس ما در گوشی دیگران پاک شود، اگر زنگ می زنیم و طرف مقابل ما را نمی شناسد نگوییم: بی معرفت! دیگه ما رو فراموش کردی! نارفیق! دوستای تازه پیدا کردی و ...

به جای این حرف ها عذر طرف مقابل را بپذیریم و حرف مان را بزنیم چون هیچ بعید نیست فردا شماره های گوشی خودمان پاک شود.

📱 عمر شوخی هایی مثل «اگه گفتی من کی هستم؟!»، « نه! کمی بیشتر فکر کن ببین صدامو نمی شناسی و ...» به سرآمده، مردم اعصاب و حوصله این چیستان ها را ندارند. سلام و علیک کنیم و خودمان را معرفی کنیم. خلاص!

📱 ما از وضعیت کاری، روحی و موقعیت طرف مقابل خبر نداریم، وقتی تماس می گیریم بعد از معرفی خودمان بپرسیم « الان امکان صحبت کردن را دارید یا نه؟» اگر گفت نه!.. درک کنیم و در یک موقعیت مناسب تماس بگیریم.

📱 اگر رانندگی می کنیم به تلفن پاسخ ندهیم. اگر متوجه شدیم کسی که آنطرف خط ماست رانندگی می کند یا عذرخواهی کرده و قطع کنیم یا تماس را بسیار کوتاه کنیم.

📱اینکه شماره تلگرام کسی را داریم دلیل نمی شود هر پستی که می پسندیم را برایش ارسال کنیم. در ارسال اخبار بد، تلخ و گزنده هم به شدت صرفه جویی کنیم. دلیلی ندارد حال دیگران را بد کنیم. از ارسال صبح بخیرهای کیلویی با عکس دسته گل و فنجان چای هم جداً خودداری کنیم. هیچ جذابیتی ندارد. دستکم برای من ندارد!

📱 اگر کسی در تلگرام آنلاین است یا در اینستاگرام پُست می گذارد دلیل نمی شود حتماً اگر آن لحظه تماس می گیریم وظیفه دارد پاسخ ما را بدهد و اگر ندهد یعنی «دوچمون نداله!» و « ما را تحقیر کرده و به پشیزی فروخته است»! نه! ممکن است دل و دماغ پاسخ دادن نداشته باشد. همدیگر را درک کنیم.

📱 شب، زمان استراحت اکثر انسان هاست. تماس های «کاری» مان را در طول روز بگیریم. آن چند دقیقه را به خودمان و دیگران استراحت بدهیم.

📱 در تاکسی، اتوبوس، مترو یا جاهای عمومی تلفنی حرف نزنیم، اگر می زنیم داد نزنیم، اگر داد می زنیم فحش ندهیم، اگر فحش می دهیم فحش جنسی ندهیم و ...!

📱 .. و دستکم هزار نکته دیگر در مورد یک تلفن زدن ساده. همه ما به یاد گرفتن محتاج هستیم. همه ما بدون هیچ استثنایی.

🔸 #سبک_زندگی_رسانه_ای

✍ #احسان_محمدی
📲 @savaderasanei

🚦 ده نکته کوتاه برای آغاز کتاب خواندن

📍 آن‌چه در زیر می‌آید بخشی از تجربه‌های شخصی بعد از سال‌ها کتاب خواندن است که به نوشتن چند جلد کتاب انجامید و هنوز هم ادامه دارد.

1️⃣ هیچ‌وقت برای شروع کتاب‌خوانی دیر نیست. احساس جا ماندن و وحشت نکنید. اگر دیگران در رسانه‌ها مدام از بولگاکف و تولستوی، گابریل گارسیا مارکز و نیکوس کازانتزاکیس می‌گویند.

به تجربه می‌گویم بعضی از این عزیزان خودشان هم کتاب‌های این نویسندگان را نخوانده‌اند! شروع کنید. فتح اورست هم با اولین قدم شروع می‌شود. شما هم با اولین کتاب شروع کنید. با یک زندگی‌نامه یا داستان‌های کوتاه. خیلی زود گره می‌خورید به کتاب.

2️⃣ لازم نیست هر چه دیگران می‌خوانند شما هم بخوانید. این یک مسابقه برای فخرفروشی نیست. هر کتابی که دوست دارید و با ذائقه و سلیقه‌تان جور در می‌آید را بخوانید. مطمئن باشید کم‌کم مطالعه‌تان عمیق‌تر و حرفه‌ای‌تر می‌شود.

3️⃣ از پول دادن برای خرید کتاب احساس خسارت نکنید. یک کتاب ممکن است 20 سال در کتابخانه شما بماند یا بعد از خواندن به دیگری هدیه بدهید. کتاب، هزینه نیست، سرمایه است. یک سرمایه فکری.

اگر وقت خرید رفتن ندارید الان هزاران کتاب‌فروشی توی گوشی همراه شماست. با حوصله در اینترنت بچرخید، در مورد کتاب اطلاعات گیر بیاورید و بخرید. تمیز و دقیق می‌آورند در خانه.

4️⃣ اگر شروع به خواندن کتابی کردید و لذت نبرید، آن را کنار بگذارید. عمر، کوتاه‌تر از این حرف‌هاست که خودتان را آزار بدهید و البته دنیای کتاب بی‌اندازه وسیع. یک کتاب دیگر بردارید و بخوانید.

هر کتابی که موج‌اش همه را می‌گیرد لزوماً شاهکار نیست. به ویژه در اینستاگرام. نیازی به خجالت نیست چون کتابی که برای دیگران شاهکار است ممکن است به کام شما خوش نیاید. اصولاً با احتیاط به مُد نزدیک شوید. از لباس تا کتاب!

5️⃣ هم‌زمان خواندن دو یا چند کتاب عیبی ندارد. خود مغز بلد است چطور فایل‌هایش را دسته‌بندی کند. تداخل ایجاد نمی‌شود و هر بار بعد از خواندن یک صفحه همه شخصیت‌ها سر جایشان قرار می‌گیرند.

6️⃣ اگر کتابی در کتابخانه دارید که خوانده‌اید یا تمایلی به خواندنش ندارید به مراکز تبادل کتاب یا جاهایی که کتاب دست دوم می‌خرند ببرید. اگر به دیگری ببخشید که بسی نکوتر.

7️⃣ دوست دارید بچه‌هایتان کتاب بخوانند؟ بعید است یک کودک با دستور والدین کتاب‌خوان شود. آن‌ها به ما نگاه می‌کنند، وقتی خودمان کتاب نمی‌خوانیم و تمام مدت سرمان توی گوشی است، انتظار داریم آن‌ها با کتاب سرگرم شوند؟ بچه‌ها رفتار ما را بیشتر باور می‌کنند تا گفتارمان را.

8️⃣ اگر هزینه خرید کتاب نو ندارید، کتاب دست دوم بخرید. این روزها حتی در اینترنت هم می‌شود کتاب‌ دست دوم خرید. حتی می‌توانید با دوستان کتاب‌خوان دورهمی کتاب بخوانید یا به هم کتاب قرض بدهید.

9️⃣ موقع خرید کتاب، با کتابفروش‌ها حرف بزنید. بسیاری از آن‌ها خوش‌فکر هستند و اشراف کامل به بازار کتاب دارند، پیشنهادهای خوبی می‌دهند به ویژه در مورد آثار ترجمه شده. چون بعضی از ترجمه‌ها ممکن است یک کتاب خوب را غیرقابل تحمل کنند.

🔟به جای تکرار مکررات دیگران کتاب بخوانیم، به جای خواندن اخباری که جز حال بد هیچ حسی منتقل نمی‌کنند، به جای باور هر آنچه صاحبان قدرت می‌گویند کتاب بخوانیم، اما فقط یک کتاب نخوانیم.

✍️ #احسان_محمدی

📲 @savaderasanei

🚦۱۰ نکته کوتاه درباره پیام دادن در #فضای_مجازی

📍همه ما روزانه بارها به گوشی‌مان سرک می‌کشیم و به جای زنگ زدن و پیامک فرستادن، از پیام‌رسان‌ها استفاده می‌کنیم اما گاهی نکات بسیار ساده‌ای را رعایت نمی‌کنیم و اسباب رنجش خودمان و دیگران فراهم می‌آید.

در این مورد صدها نکته می‌شود نوشت اما عجالتاً این ده نکته پایه را مرور کنیم:

1️⃣ اگر کسی یک بار خیلی زود پیام ما را دید و جواب داد به این معنی نیست که همیشه بیکار است و روی گوشی خوابیده و از این به بعد موظف است خیلی زود جواب بدهد و اگر دیر جواب بدهد به ما بی‌احترامی کرده است.

2️⃣ ما از حال روحی کسی که آن‌طرف خط است خبر نداریم، وقتی پیام می‌دهیم نمی‌دانیم او در چه شرایطی است، انتظار نداشته باشیم آدم‌ها همیشه شاد و خوش‌مشرب باشند. خود ما مگر همیشه حوصله دیگران را داریم؟

3️⃣ اگر پیام صوتی کاری می‌دهیم کوتاه و گویا باشد. کمتر کسی حوصله گوش دادن به یک پیام چند دقیقه‌ای دارد برای همین روی دور تند می‌گذارد و «لحن» که بخش بزرگی از پیام را تشکیل می‌دهد از بین می‌رود.

4️⃣ از ارسال پیام‌های کیلویی، صبح و ظهر و شب به خیرهای کلیشه‌ای با دسته گل و ایموجی خودداری کنیم. اگر کسی برایمان مهم است چند کلمه تایپ کنیم یا پیام صوتی بفرستیم.

5️⃣ اگر به تازگی از کسی شماره گرفته‌ایم دلیل نمی‌شود که انتظار داشته باشیم در تمام پیام‌رسان‌ها تمام پیام‌های فورواردی ما را ببیند و بخواند و واکنش نشان دهد. ارسال بیش از حد پیام لزوماً دوستی‌ها را عمیق نمی‌کند.
اگر در شبکه‌های اجتماعی به ویژه اینستاگرام کسی که شهرت دارد را می‌شناسیم اصرار نکنیم که شماره تماس بدهد.

6️⃣ از فوروارد اخبار و عکس و کلیپ برای دیگران خودداری کنیم. الان تقریباً همه به اخبار دسترسی دارند مگر اینکه مورد خاص و ویژه‌ای باشد که طرف مقابل حتماً باید ببیند.

7️⃣ اگر پیام را تایپ می‌کنیم و متن طولانی است، از شماره‌گذاری، ایموجی و سایر ابزارها استفاده کنیم تا ملال‌آور نباشد. پلکان بلند هر ساختمانی حتماً چند پاگرد برای چاق کردن نفس دارد.

8️⃣ حواس‌مان باشد که پیام‌های ما به ویژه آن‌ها که کاری هستند ممکن است توسط طرف مقابل برای نفر سومی ارسال شود. حتی در پیام دادن دوستانه وقتی پشت سر نفر دیگری حرف می‌زنیم این یک سند است و ممکن است دست آن نفر برسد. حتی اگر تیک سوم وجود ندارد، همیشه فکر کنیم که نفر سومی ممکن است پیام ما را ببیند.

9️⃣ هر کدام از ما روزانه دهها و صدها پیام دریافت می‌کنیم. پیام‌رسان‌ها جوری طراحی شده‌اند که وقتی پیام کسی را دریافت می‌کنیم و نمی‌بینیم ممکن است زیر پیام‌های تازه قرار بگیرد و به اعماق برود و از جلوی چشم دور شود.

گاهی این اتفاق برای خودمان هم می‌افتد به همین دلیل اگر کسی پیام ما را نمی‌بیند دلیلش این نیست که در «اولویت» او قرار نداریم و دوستمان ندارد و برایش مهم نیستیم و .... گاهی اتفاق است. پیش می‌آید.

🔟 لحن پیام را رعایت کنیم. «صبحت به خیر خوبی؟ چطوری؟» با «صبح‌تان به خیر حال شما خوب است؟» در معنی یکی است اما در لحن بسیار تفاوت دارد. اولی نشانه دوستی و صمیمیت است و دومی رسمی بودن.

بسیاری اوقات همین واژه‌های ساده باعث اختلافات عمیق خانوادگی و سوءتفاهم‌های بسیار شده است.

✍ #احسان_محمدی / عصرایران

📲 @savadersanei