تو می‌گذری
زمان می‌گذرد
چه کنم....
با دلی که از تو
توان گذشتنش نیست...


#سهراب_سپهری

@sange3abur

نه تو می مانی و نه اندوه،
و نه هیچ یک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن
لحظه شادی که گذشت..
غصه هم می گذرد؛
آنچنانی که فقط خاطره ای
خواهد ماند...
لحظه ها عریانند،،
به تن لحظه خود،
جامه اندوه مپوشان هرگز....

#سهراب_سپهری


۱۵ مهر زادروز سهراب سپهری
گرامی باد و یادش همیشه ماندگار🌸❤️


@sange3abur 🧡

تو چرا می پرسی
خانه‌ی دوست کجاست
خانه‌ی دوست،
همانا دل توست...
گر درش باز کنی
نغمه‌ی مهر و وفا ساز کنی
خواهد آمد...
خانه‌ی دوست اینجاست...

#سهراب_سپهری


زادروز شاعر رنگها گرامی باد
‌


@sange3abur

#سهراب_سپهری
دورهٔ ابتدایی را در دبستان خیام کاشان (شهید مدرّس فعلی) (۱۳۱۹) و متوسّطه را در دبیرستان پهلوی کاشان گذراند و پس از فارغ‌التحصیلی در خرداد ۱۳۲۲ در دورهٔ دوسالهٔ دانش‌سرای مقدماتی پسران به استخدام ادارهٔ فرهنگ کاشان درآمد. در شهریور ۱۳۲۷ در امتحانات ششم ادبی شرکت نمود و دیپلم دوره دبیرستان خود را دریافت کرد. سپس به تهران آمد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت و هم‌زمان به استخدام شرکت نفت در تهران درآمد که پس از ۸ ماه استعفا داد. سپهری در سال ۱۳۳۰ نخستین مجموعهٔ شعر نیمایی خود را به نام مرگ رنگ منتشر کرد. در سال ۱۳۳۲ از دانشکده هنرهای زیبا فارغ‌التحصیل شد و نشان درجه اول علمی را دریافت کرد. در همین سال در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت نمود و نیز دومین مجموعهٔ شعر خود را با عنوان زندگی خواب‌ها منتشر کرد. در آذر ۱۳۳۳ در ادارهٔ کل هنرهای زیبا (فرهنگ و هنر) در قسمت موزه‌ها شروع به کار کرد و در هنرستان‌های هنرهای زیبا نیز به تدریس می‌پرداخت.
سهراب به فرهنگ مشرق‌زمین علاقه خاصی داشت و سفرهایی به هندوستان، پاکستان، افغانستان، ژاپن و چین داشت. مدتی در ژاپن زندگی کرد و هنر «حکاکی روی چوب» را در آنجا فراگرفت. همچنین به شعر کهن سایر زبان‌ها نیز علاقه داشت؛ از این رو ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی انجام داد.

در مرداد ۱۳۳۶ از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به پاریس و لندن رفت. ضمناً در مدرسهٔ هنرهای زیبای پاریس در رشتهٔ لیتوگرافی نام‌نویسی کرد. در دورانی که به اتفاق حسین زنده‌رودی در پاریس بود بورس تحصیلی‌اش قطع شد و برای تأمین مخارج و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامهٔ نقاشی، مجبور به کار شد و برای پاک کردن شیشهٔ آپارتمان‌ها، گاهی از ساختمان‌های بیست طبقه آویزان می‌شد.

#شعر_سهراب

شعر سهراب سپهری مطلقاً نیمایی است. تمامی اشعار او تصویرسازی است. در این شیوه جدید سهراب سپهری بر دیدگاه انسان مدارانه و آموخته‌هایی که از فلسفه ذهن فرا گرفته بود به شیوه جدیدی دست یافت که «حجم سبز» شیوه تکامل یافته سبکش محسوب می‌شود.
وی عادت داشت که دور از جامعه آثار هنری اش را خلق کند و برای رسیدن به تنهایی‌هایش «قریه چنار» و کویرهای کاشان را انتخاب کرده بود.
🍃🌸🍃@sange3abur

درکوچه ما آوازی نیست

شب،گلدان پنجره ما را ربوده است...

#سهراب_سپهری

@sange3abur 🧡‌

🌹🌿🌹
و عشق
تنها عشق
مرا به وسعتِ اندوهِ زندگی‌ها برد !

#سهراب_سپهری🌹

@sange3abur 🧡

صبح یعنی پرواز ،
قد کشیدن در باد ؛
چه کسی می گوید پشت این ثانیه ها تاریک است؟ گام اگر برداریم روشنی نزدیک است ...

#سهراب_سپهری
@sange3abur💐💐💐👈👈

❄️
...❄️

زندگی جیره مختصری است.
مثل یک فنجان چای
و کنارش عشق است
مثل یک حبه ی قند!
زندگی را با عشق
نوش جان باید کرد...!

#سهراب_سپهری

عصرتون شاد شاد شاد❄️

@sange3abur ❄️

‌‌‌‌

فوق‌العاده زیباست👌

پلک ها را بتکان ،
کفش به پا کن و بیا.
و بیا تا جایی که پر ماه
به انگشت تو هشدار دهد،
و زمان روی کلوخی بنشیند با تو!
و مزامیر شب اندام تو را
مثل یک قطعه آواز
به خود جذب کنند.
پارسایی است در آنجا
که تو را خواهد گفت :
بهترین چیز رسیدن به نگاهی است
که از حادثه‌ٔ عشق تر است...

#سهراب_سپهری


@sange3abur

من به آغاز زمین نزدیڪم
نبض ڪَل ها را میڪَیرم
آشـنا هستم با سرنوشت تر آب،عادت سبز درخت
#سهراب_سپهری

#روزنڪَار15اسفـندروزدرختڪارى

@sange3abur ❄️