تبعات انتخاب نادرست دانشگاه.
🔹داستان عدم موفقیت برخی دانشجویان #هاروارد همینه. شاگرد آخرهای هاروارد نمیگن من جزو یک درصد نخبه دنیا هستم، میگن: من بین همکلاسی ها آدم بی عرضه ای هستم!
🔹یک تحقیق نشون داده رابطه عکسی بین میانگین نمرات دانشجویان ورودی یک دانشگاه و احتمال موفقیت در اون دانشگاه وجود داره. مثلا اگه به جای دانشگاه هاروارد برید دانشگاه مریلند، ۳۰ درصد احتمال موفقیت تحصیلی شما بیشتر میشه!
🔹حالا چند نفر میشناسید که بین هاروارد و #مریلند، دومی رو انتخاب کنن؟ خیلی کم. چرا؟ چون همه میخوان برن بهترین دانشگاه، درحالی که درک درستی از عواقب شاگرد آخری ندارن.
🔹یک تحقیق علمی روی #فارغ_التحصیلان دکتری اقتصاد در آمریکا نشون داده دانشجوهای ممتاز هاروارد و MIT اگه استاد دانشگاه بشن، در شش سال اول کاری ۴تا۵ مقاله عالی چاپ میکنن. اما دانشجوهای معمولی یک مقاله و شاگرد آخرها تقریبا هیچ مقاله ای چاپ نمیکنن!
🔹دانشجوهای ممتاز دانشگاه های متوسط هم در سال های اول استادی سه تا۴ مقاله عالی چاپ میکنن. به عبارتی دانشجوی ممتاز دانشگاه معمولی چند برابر شاگرد آخر هاروارد به موفقیت علمی میرسه. مشکل هاروارد چیه؟ کی مقصره؟ جواب: هیچ کس!
🔹مشکل محرومیت نسبی ست. دانشجوی که در هاروارد یا #MIT شاگرد آخر میشه. یادش نیست که جزو بهترین های دنیاست. خودش را با همکلاسی ها مقایسه میکنه و میگه: من نمیتونم. من شاگرد آخرم! در عوض شاگرد اول یک دانشگاه معمولی میگه: من بهترینم، می تونم دنیا رو تغییر بدم!
🔺 توصيه به صاحبان شرکت ها: اگه فقط دنبال جذب #فارغ_التحصیل بهترین دانشگاه ها هستید، سخت در اشتباهيد. هركسی که صرفا از بهترین دانشگاه اومده، موفق نیست. شاگردهای ممتاز دانشگاه های مختلف میتونن بهترین باشن چون انگیزه و اعتماد بنفس بالایی دارن!
🔺 توصيه به دانشجوها: در #انتخاب_دانشگاه برید سراغ اولویت دوم یا سوم، جایی كه مطمئنيد جزو شاگرد اول ها خواهید بود (حداقل شاگرد آخر نخواهید بود)!
🔹داستان عدم موفقیت برخی دانشجویان #هاروارد همینه. شاگرد آخرهای هاروارد نمیگن من جزو یک درصد نخبه دنیا هستم، میگن: من بین همکلاسی ها آدم بی عرضه ای هستم!
🔹یک تحقیق نشون داده رابطه عکسی بین میانگین نمرات دانشجویان ورودی یک دانشگاه و احتمال موفقیت در اون دانشگاه وجود داره. مثلا اگه به جای دانشگاه هاروارد برید دانشگاه مریلند، ۳۰ درصد احتمال موفقیت تحصیلی شما بیشتر میشه!
🔹حالا چند نفر میشناسید که بین هاروارد و #مریلند، دومی رو انتخاب کنن؟ خیلی کم. چرا؟ چون همه میخوان برن بهترین دانشگاه، درحالی که درک درستی از عواقب شاگرد آخری ندارن.
🔹یک تحقیق علمی روی #فارغ_التحصیلان دکتری اقتصاد در آمریکا نشون داده دانشجوهای ممتاز هاروارد و MIT اگه استاد دانشگاه بشن، در شش سال اول کاری ۴تا۵ مقاله عالی چاپ میکنن. اما دانشجوهای معمولی یک مقاله و شاگرد آخرها تقریبا هیچ مقاله ای چاپ نمیکنن!
🔹دانشجوهای ممتاز دانشگاه های متوسط هم در سال های اول استادی سه تا۴ مقاله عالی چاپ میکنن. به عبارتی دانشجوی ممتاز دانشگاه معمولی چند برابر شاگرد آخر هاروارد به موفقیت علمی میرسه. مشکل هاروارد چیه؟ کی مقصره؟ جواب: هیچ کس!
🔹مشکل محرومیت نسبی ست. دانشجوی که در هاروارد یا #MIT شاگرد آخر میشه. یادش نیست که جزو بهترین های دنیاست. خودش را با همکلاسی ها مقایسه میکنه و میگه: من نمیتونم. من شاگرد آخرم! در عوض شاگرد اول یک دانشگاه معمولی میگه: من بهترینم، می تونم دنیا رو تغییر بدم!
🔺 توصيه به صاحبان شرکت ها: اگه فقط دنبال جذب #فارغ_التحصیل بهترین دانشگاه ها هستید، سخت در اشتباهيد. هركسی که صرفا از بهترین دانشگاه اومده، موفق نیست. شاگردهای ممتاز دانشگاه های مختلف میتونن بهترین باشن چون انگیزه و اعتماد بنفس بالایی دارن!
🔺 توصيه به دانشجوها: در #انتخاب_دانشگاه برید سراغ اولویت دوم یا سوم، جایی كه مطمئنيد جزو شاگرد اول ها خواهید بود (حداقل شاگرد آخر نخواهید بود)!