📢 بیش از این به تاراج منافع ملی راضی نشوید!
📝 نامه سرگشاده به احمد توکلی درباره قراردادهای نفتی

https://www.instagram.com/p/BJcHu_6AMn2/

✅ استاد ارجمند
جناب آقای دکتر احمد توکلی
جنابعالی از چهره‌های ملی هستید که همواره دغدغه مبارزه با مفاسد اقتصادی داشته‌اید. اخیراً اما توجه زیادی نسبت به قراردادهای جدیدی که در حوزه #نفت و #گاز منعقد شده یا در شرف انعقاد هستند نشان داده‌اید. اساس استدلالتان هم این بوده که این قراردادها «استعماری بوده»؛ «یادآور امتیاز #دارسی می‌باشند»؛ و هفته گذشته هم با یادآوری سالروز ۲۸مرداد به مسئولین سه قوه همین معنا را یادآور شدید که «این قراردادها یادآور تلخ نفوذ بیگانگان در صنایع نفت ما خواهند بود».

✅ یکی از انتظارات جدی برجام آن بود که کمپانی‌های نفتی غربی بعد از سال‌ها غیبت مجدداً به ایران بازگردند. در غیاب کمپانی‌های غربی، #صنعت_نفت و گاز ما منظما رو به افول رفت. ناتوانی ما در توسعه میادین و صنایع نفت و گازمان هدیه‌ای شد برای همسایگانمان.

✅در سال۱۳۹۲، درآمد کشورِ سه‌میلیون‌نفری #قطر از فروش گاز و میعانات گازی که از حوزه مشترک #پارس_جنوبی برداشت کرده بود به ۱۹۵هزار میلیارد تومان بالغ می‌شد. درحالی‌که درآمد ایران ۸۰میلیونی از پارس جنوبی به ۵۰هزار میلیارد تومان هم نمی‌رسید. جنابعالی استاد اقتصاد هستید و واقف هستید که ۱۹۵هزار میلیارد تومان چقدر پول می‌شود؛ اما محض اطلاع مخاطبینی که مثل بنده وقتی اعداد و ارقام از مواجب ماهیانه‌شان بیشتر می‌شود خیلی متوجه حجم آن نمی‌شوند، توضیح دهم که کل #بودجه بهداشت و درمان کشور در همان سال۹۲ در حدود ۱۶هزار میلیارد تومان بود؛ یعنی قطر در سال۹۲ بیش از ۱۲برابر کل بودجه سالیانه بهداشت و درمان ما از پارس جنوبی درآمد کسب کرده بود. ما هم البته بیکار نبودیم و شعارهای قرص و محکمی در خصوص اینکه «تحریم‌ها هیچ اثری نداشته‌اند» می‌دادیم. مشابه این وضعیت اگرچه در ابعاد محدودتری در #حوزه_نفتی_نوروز در #خلیج_فارس میان ما و #عربستان اتفاق افتاده و سعودی‌ها چندین برابر ما از این حوزه مشترک برداشت کرده‌اند. عین همین داستان عن‌قریب در منابع مشترکمان با #عراق در غرب کشور اتفاق خواهد افتاد.

✅ انتظار می‌رفت که پس از توافق هسته‌ای، شروع برجام و آمدن شرکت‌های نفتی غربی دست‌کم آهنگ درجا زدن ما در نفت و گاز کندتر شده و شکاف میان پیشرفت ما و همسایگانمان کاهش می‌یافت؛ اما متأسفانه تندروها و آمریکاستیزان که اصرار بر بی‌حاصل نشان دادن برجام داشتند و دارند از همان ابتدا سر ناسازگاری با آمدن غربی‌ها ازجمله با آمدن کمپانی‌های نفتی برداشتند. اساس استدلالشان هم مشابه استدلال‌های جنابعالی می‌باشد. مجموعه‌ای از گزاره‌های ایدئولوژیک‌زده سیاسی چپ‌گرایانه فسیل‌شده عهد عتیق: این قراردادها یادآور امتیازهای دوران استعماری هستند؛ صدای پای بازگشت نوادگان دارسی دارد می‌آید؛ این قراردادها استقلال کشور را خدشه‌دار می‌کنند؛ این قراردادها مغایر با اصل حاکمیت ملی هستند؛ مردم باید از مفاد این قراردادها آگاهی پیدا کنند؛ می‌خواهند بدون اطلاع مردم، رسانه‌ها و نمایندگان ملت شبانه و پنهانی قراردادها را ببندند؛ هر قراردادی که بدون علم و اطلاع نمایندگان ملت بسته شود از هیچ اعتبار حقوقی و قانونی در ایران اسلامی برخوردار نخواهد بود؛ و سایر گزاره‌هایی ازاین‌دست.

✅ فی‌الواقع مخالفین قراردادها به‌گونه‌ای در خصوص آن‌ها تبلیغ کرده‌اند کانه قراردادهای نفتی یک توطئه مرموز خائنانه می‌باشند که با تبانی مسئولین و مقامات وزارت نفت دولت آقای روحانی با شرکت‌های نفتی تنظیم شده و حالا شماری از اصولگرایان مؤمن، ایثارگر، فداکار و انقلابی دارند قهرمانانه تلاش می‌کنند تا این توطئه عظیم ضد ملی را خنثی کنند.

✅ جناب آقای دکتر توکلی عزیز
اگر بنا دارید که جلوی ورود کمپانی‌های غربی را در نفت و گاز و سایر صنایع زیربنایی بگیرید تا بعداً بتوانید به مردم بگویید که دیدید غربی‌ها دروغ می‌گفتند و دیدید #روحانی و #ظریف چه دروغ بزرگی در خصوص برجام گفتند امری است علی‌حده.

🔴 متن کامل نامه:
zibakalam.com/news/2278

♦️قرار داد توتال: مشت محکم در دهان آمریکا یا تداعی‎کننده قراردادهای استعماری
🔻صادق زیباکلام در گفتگو با شانا | ۱۴تیر۱۳۹۶

🔹اگر قرارداد با توتال در زمان احمدی‎نژاد بسته می‎شد، اینطور تفسیر می‎شد که مشت محکمی در دهان آمریکا بوده. استکبار به زانو درآمده. مبارزات و مقاومت‎های ما جواب داده. توتال به شرایطِ ایران تن داده و همه این پیروزی را به هم تبریک می‎گفتند؛ اما چون فردی مثل زنگنه این کار را کرده، می‎گویند تداعی‎کننده قرارداد دارسی و قراردادهای استعماری است. حالا قصه توتال هم همین است. مشکلی که پیدا کرده‎ایم این است؛ اگر یک‎سری حرف‎ها را عده خاصی بگویند یا یک‎سری کارها را عده خاصی انجام دهند، می‎شود گرا دادن به دشمن و اگر همان را عده دیگری بگویند یا انجام دهند، می‎شود دلسوزی.

🔹قبلا هم در جمعی تعریف کردم و الان هم پرداختن به آن موضوعیت دارد. تابستان سال ۹۳ بود فکر کنم؛ همزمان با مذاکرات ایران و ۵+۱ و در شرایطی که وزارت امور خارجه فشارهای زیادی را تحمل می‎کرد از جمله این‎که مثلا چرا آقای ظریف با آقای کری دست داد یا چرا آقای ظریف به آقای کری فحش نداد و ...، همایشی با موضوع سیاست‎های هسته‎ای دولت برگزار شد. آقای عراقچی (معاون امور حقوقی و روابط بین‎الملل وزارت خارجه) آخرین سخنران آن همایش بود که علاوه بر ارائه توضیحات مبسوط، به سوالات حاضران هم پاسخ داد. یکی از سوال‎کننده‎ها من بودم. پرسیدم اگر ۲۰، ۳۰ یا ۴۰سال بعد، نوه سوگلی‎تان از شما بپرسد -بهتر نبود در زمانی که در این مملکت اختیاراتی داشتید، ثروت مملکت را به جای انرژی هسته‎ای، صرف تامین آب می‎کردید-، شما چه جوابی خواهید داد؟! بعد از آن همایش نقدهای بسیاری به من شد مبنی بر این‎که صحبت از بحران آب در حکم گرا دادن به دشمنان است و ...؛ اما از آقای بروجردی (رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس) که اخیرا درباره بحران آب هشدار داده‎اند و اعلام کردند این بحران وارد مقوله امنیتی شده، کسی سئوال نکرد چرا از بحران آب می‌‏گویید یا کسی نگفت چرا به دشمنان گرا می‎دهید؟!

🔹شکی نیست که تحریم مانع شتاب در توسعه پارس جنوبی شد؛ اما چه کسی بابت عقب‎ماندگی‎های ایران از قطر و هزاران میلیارد تومان ارزش افزوده‎ای که به واسطه تحریم در این میدان از دست رفت، تاکنون پاسخگو بوده؟

https://www.instagram.com/p/BWMA6vaDEWZ/

♦️روی دیگر سکه «توتال»
🔻صادق زیباکلام | روزنامه آرمان| ۱۸تیر۱۳۹۶

🔹قرارداد اخیر دولت با توتال فرانسه موجبات حملات شدیدی از سوی تندروها به دولت را فراهم کرده ‌است. تندروها در چند روز اخیر تیترها و گزارشات فراوانی علیه شرکت فرانسوی توتال در رسانه‌های خود به صورت برجسته منعکس کرده‌اند؛ تیترهایی از قبل «صدای پای استعمار می‌آید»، «قرارداد با توتال، یاد‌آور قراردادهای استعماری»، «شرکت‌های نفتی همچون دوران استعمار به ایران آمدند»، «چرا حقایق توتال را به مردم نمی‌گویید» و « قرارداد توتال پشت درهای بسته». این تیترها صرفا بخشی از مجموعه ادبیاتی است که ظرف هفته گذشته تندروها خطاب به وزارت نفت و دولت آقای روحانی در رسانه‌های خود منعکس کرده‌اند که خلاصه‌اش این است که قرارداد نفتی با توتال قراردادی استعماری است و در حالی‌که نهاد‌های سازندگی در کشور حاضرند این قراردادها را اجرایی کنند اما دولت آقای روحانی به جای اینکه آنها را در اولویت قرار دهد و از امکانات داخل کشور استفاده کند، اصرار به بستن قرارداد با غربی‌ها دارد تا پای آنها را به کشور باز کند.

🔹واقع مطلب آن است که از صدر تا ذیل مطالب تنها برخطاست و اگر نگفته باشیم بر دروغ است. در حقیقت عوامفریبی محض است. جهت اطلاع مردم ایران، در دولت احمدی‌نژاد به‌واسطه تحریم‌ها شرکت‌های بزرگ نفتی از ایران رفتند و بسیاری از پروژه‌های عسلویه و پارس جنوبی معطل ماند و هیچ‌یک از کارفرمایان داخلی اعم از بخش خصوصی و دولتی تکنولوژی لازم را نداشت تا پارس جنوبی را راه‌اندازی کند. بنابراین قرارداد با توتال گامی بزرگ در جهت احیای بخش انرژی ایران است. ضمن اینکه براساس برخی تخمین‌ها حدود 200‌میلیارد دلار باید در بخش انرژی ایران سرمایه‌گذاری شود تا ایران بتواند تولید نفت را در حد پنج میلیون بشکه در روز حفظ کند. حتی اگر به فرض چنین تکنولوژی‌ای در اختیار شرکت‌های ایرانی بود که «نیست» دولت 200‌میلیارد دلار سرمایه را از کجا باید تامین کند تا بتواند همچنان تولید نفت را در سال‌های آینده به میزان فعلی حفظ کند؟

🔹متاسفانه آنچه تندروها به مردم نمی‌گویند، روی دیگر سکه توتال است. به‌واسطه تحریم‌های قبل از برجام، قطر توانسته بود به پیشرفت در پارس جنوبی ادامه دهد. حاصل آنکه قطر توانست در آن سال‌ها دو برابر ایران از میدان مشترک پارس جنوبی برداشت کند. در سال 1392 حجم گازی که قطری‌ها از پارس جنوبی برداشت کردند 50‌هزار‌میلیارد تومان - درست خواندید، 50‌هزار‌میلیارد تومان - بیشتر از ایران بود. به عبارت بهتر، هر مقدار ایران از پارس جنوبی برداشت کرده بود، قطر سه‌میلیون نفری50‌هزار‌میلیارد تومان از جمهوری اسلامی 80میلیونی در سال 92 گاز از حوزه مشترک بیشتر برداشت کرده بود. برجام و برداشته شدن برخی تحریم‌ها موجب شد شرکت‌های غربی بتوانند به ایران بازگردند که توتال یکی از آنها بود.

🔹تندروها این را به مردم ایران نمی‌گویند که در نتیجه برداشته شدن بخشی از تحریم‌های بعد از برجام و بازگشت شرکت‌های بزرگ نفت و گاز بین‌المللی به ایران از اوایل سال96 حجم برداشت ایران از پارس جنوبی به میزان برداشت قطر رسیده است. به عبارت بهتر، در سال 96 دولت دیگر درآمد 50‌هزار‌میلیارد تومان را از دست نخواهد داد. محض اطلاع، تندروها برای اینکه بفهمند این مقدار یعنی چه مقدار بودجه، باید گفت در سال گذشته کل بودجه عمرانی کشور به 13‌هزار‌میلیارد تومان هم نمی‌رسید و کل بودجه محیط‌زیست ایران 300‌میلیارد تومان هم نبود. اکنون می‌توان درک کرد که50‌هزار میلیاری که قطر سه‌میلیونی از ایران80میلیونی از پارس جنوبی بیشتر برداشت کرده، یعنی چه میزان!

https://www.instagram.com/p/BWVSYaIja6h/

وقتی خبر رفتن چینی ها از «فاز یازدهم پارس
جنوبی» یعنی یکی از مهم ترین پروژه‌های گازی کشور را شنیدم، بی‌اختیار یاد مصاحبه آقای رئیس‌جمهور در بازگشت از نیویورک افتادم که فرمودند«سران کشورها پشت درب محل اقامت ما برای دیدار صف بسته بودند.»
احتمالا می‌خواستند هاله نور را مجددا رویت کنند.
توئیترصادق زیباکلام|۱۵ مهر ۱۳۹۸
https://www.instagram.com/p/B3U2s2_nNx7/?igshid=rx9bwxehvy2y