🔹عنوان اثر: اردوی نظامى
A military encampment
🔸قدمت اثر:اوايل قرن ١٨م
🔹نام نقاش:تئو بالد ميشائو
(Theobald Michau)
تکنیک : رنگ و روغن
🔸محل نگهداری: مخزن کاخ موزه سبز
مجموعه سعدآباد
ابعاد:٥٥*٧٥ سانتيمتر
▫️پژوهشگر: ماندانا کرمی ؛ کارشناس ارشد کاخ سبز
▫️عکس : لیلی رئوف(آرشيو كاخ موزه سبز)
🔺معرفی اثر:
این نقاشی اثری از هنرمند بلژیکی تئوبالد میشائو(Theobald Michau) است که صحنه ای از یک اردوی نظامی در یک روز نیمه ابری را نشان می دهد . در سمت چپ نقاشی رودخانه ای دیده می شود . از آنجاییکه زادگاه این هنرمند ، شهر بندری تورنای(Tournai) است ، شاید، این صحنه کرانه ای از رود شلت (Scheldt) در مجاورت این بندر باشد. در تصویر تعداد زیادی انسان دیده می شود . عنوان نقاشی "اردوی نظامی " نامگذاری شده است اما با دقت به جزییات می توان فهمید که تعداد قابل توجهی افراد غیر نظامی در میان جمعیت نیزبه چشم می خورد . این افراد شاید روستاییان منطقه باشند . زنان روستایی در حال فروش نان و یا حتا شیر دادن به نوزاد و گذران زندگی روزمره هستند. نظامی ها در حال پخت غذا ، سرگرمی ، نوشیدن ، شستن البسه و... به طور مسالمت آمیز در کنار روستاییان تصویر شده اند. چادر های نظامیان هم از فاصله دور دیده می شود و از چادر ها دورتر خانه ها یی نقاشی شده و یک بنای برج مانند در میان خانه ها جلب توجه می کند. بر روی نقاشی امضا ء و تاریخی دیده نمی شود ولی اسم هنرمند و تاریخ تولد و مرگ او بر قاب نقاشی دیده می شود. با توجه به زمان حیات هنرمند، این نقاشی از قدیمی ترین تابلو های نقاشی کاخ سبز است.
معرفی هنرمند:
تئوبالد میشائو در سال 1676 در شهر بندری تورنای بلژیک در خانوادهای با اصالت والون ( wallon ) که از اقوام جنوب اروپا هستند، به دنیاآمد. او نقاش منظره های روستایی بود و دیدگاه خوشبینانه ای نسبت بهزندگی ساده روستایی در نقاشی های او دیده می شود . میشائو درزمان خود نقاشی پرآوازه بود. وی نزد استادی به نام لوکاس آختشلینک (Lucas Achtschllinck) نقاشی را می آموخت که طراحی های سوزن دوزی را تهیه می کرد . شاید به همین دلیل نقاشی های او به تپستری(Tapestry) شباهت دارد. موضوع نقاشی های او، روستا هایی در کنار رودخانه و مردمان روستایی در حال انجام زندگی روزمره هستند . خانه های کوچک روستایی با بام رٌک و زنان در حال کار و یا شیر دادن بهنوزادشان ، سگها در حال جست و خیز، روستاییان در حال رقص وپایکوبی یا صحبت کردن و یا بار زدن حیوانات و گاری های در حرکت از عناصر پر تعداد در نقاشی های میشائو است . تئوبالد میشائو در سال 1765 در بندر آنتورپ در بلژیک در گذشت.
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
A military encampment
🔸قدمت اثر:اوايل قرن ١٨م
🔹نام نقاش:تئو بالد ميشائو
(Theobald Michau)
تکنیک : رنگ و روغن
🔸محل نگهداری: مخزن کاخ موزه سبز
مجموعه سعدآباد
ابعاد:٥٥*٧٥ سانتيمتر
▫️پژوهشگر: ماندانا کرمی ؛ کارشناس ارشد کاخ سبز
▫️عکس : لیلی رئوف(آرشيو كاخ موزه سبز)
🔺معرفی اثر:
این نقاشی اثری از هنرمند بلژیکی تئوبالد میشائو(Theobald Michau) است که صحنه ای از یک اردوی نظامی در یک روز نیمه ابری را نشان می دهد . در سمت چپ نقاشی رودخانه ای دیده می شود . از آنجاییکه زادگاه این هنرمند ، شهر بندری تورنای(Tournai) است ، شاید، این صحنه کرانه ای از رود شلت (Scheldt) در مجاورت این بندر باشد. در تصویر تعداد زیادی انسان دیده می شود . عنوان نقاشی "اردوی نظامی " نامگذاری شده است اما با دقت به جزییات می توان فهمید که تعداد قابل توجهی افراد غیر نظامی در میان جمعیت نیزبه چشم می خورد . این افراد شاید روستاییان منطقه باشند . زنان روستایی در حال فروش نان و یا حتا شیر دادن به نوزاد و گذران زندگی روزمره هستند. نظامی ها در حال پخت غذا ، سرگرمی ، نوشیدن ، شستن البسه و... به طور مسالمت آمیز در کنار روستاییان تصویر شده اند. چادر های نظامیان هم از فاصله دور دیده می شود و از چادر ها دورتر خانه ها یی نقاشی شده و یک بنای برج مانند در میان خانه ها جلب توجه می کند. بر روی نقاشی امضا ء و تاریخی دیده نمی شود ولی اسم هنرمند و تاریخ تولد و مرگ او بر قاب نقاشی دیده می شود. با توجه به زمان حیات هنرمند، این نقاشی از قدیمی ترین تابلو های نقاشی کاخ سبز است.
معرفی هنرمند:
تئوبالد میشائو در سال 1676 در شهر بندری تورنای بلژیک در خانوادهای با اصالت والون ( wallon ) که از اقوام جنوب اروپا هستند، به دنیاآمد. او نقاش منظره های روستایی بود و دیدگاه خوشبینانه ای نسبت بهزندگی ساده روستایی در نقاشی های او دیده می شود . میشائو درزمان خود نقاشی پرآوازه بود. وی نزد استادی به نام لوکاس آختشلینک (Lucas Achtschllinck) نقاشی را می آموخت که طراحی های سوزن دوزی را تهیه می کرد . شاید به همین دلیل نقاشی های او به تپستری(Tapestry) شباهت دارد. موضوع نقاشی های او، روستا هایی در کنار رودخانه و مردمان روستایی در حال انجام زندگی روزمره هستند . خانه های کوچک روستایی با بام رٌک و زنان در حال کار و یا شیر دادن بهنوزادشان ، سگها در حال جست و خیز، روستاییان در حال رقص وپایکوبی یا صحبت کردن و یا بار زدن حیوانات و گاری های در حرکت از عناصر پر تعداد در نقاشی های میشائو است . تئوبالد میشائو در سال 1765 در بندر آنتورپ در بلژیک در گذشت.
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
🔹ساعت تزئینى
🔸نام سازنده : شرکت وینسنتی و سی آی ای (Vincenti &Cie)
▫️کشور سازنده: فرانسه
🔹جنس : برنز مطلا _سنگ مرمر سفید
🔸محل نمایش:کاخ موزه سبز،مقابل تالار پذیرایی
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
🔸نام سازنده : شرکت وینسنتی و سی آی ای (Vincenti &Cie)
▫️کشور سازنده: فرانسه
🔹جنس : برنز مطلا _سنگ مرمر سفید
🔸محل نمایش:کاخ موزه سبز،مقابل تالار پذیرایی
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
🔹ساعت تزئینى
🔸نام سازنده : شرکت وینسنتی و سی آی ای (Vincenti &Cie)
▫️کشور سازنده: فرانسه
🔹جنس : برنز مطلا _سنگ مرمر سفید
🔸محل نمایش:کاخ موزه سبز،مقابل تالار پذیرایی
▫️عکس : لیلی رئوف(آرشیو کاخ موزه سبز)مجموعه سعدآباد
▫️پژوهشگر: سحر عبداللهی کومله
🔺معرفی اثر:
یک ساعت تزئینی در کاخ موزه سبز موجود می باشد که از ترکیب برنز مطلا و سنگ مرمر سفید رنگ ساخته شده است. سازنده این ساعت زیبا که در وسط یک مجسمه به درستی قرار گرفته است ساعت سازپیشرو فرانسوی وینسنتی و سی آی ای vincenti&cie))می باشد.مجسمه برنز مطلا که بر روی پایه سنگ مرمر سفید رنگ قرار گرفته یکی از داستان های اسطوره ای یونان باستان را به نمایش گذاشته است . این اسطوره مربوط به عشق افسانه ای بین دختری جوان و بسیار زیبا به نام سایکه Psyche)) و پسر آفرودیت (الهه عشق و زیبایی) به نام کیوپید( (Cupid است. اگرچه داستان این عشاق اولین بار توسط فیلسوف یونانی به نام آپولیوس مطرح شده است اما قدمت این افسانه بدون شک به دوران های قبل بر می گردد. در این افسانه بسیار زیبا و سرشار از سمبل ها و نمادهای فلسفی، کیوپید Cupid)) که پسر آفرودیت یا ونوس است، شیفته دختر زیبایی به نام سایکه می گردد و همه شادی ها و نعمت های جهانبه جز دیدار خویش را به ارزانی می دارد و با این کار حسادت آفرودیت را بر می انگیزد اما سرانجام با پادرمیانی زئوس همه چیز در آسمان ها پایانی خوش می یابد. سایکه Psyche)) در لغت به معنای روح است . داستان عشق سایکه و کیوپید تمثیلی از این معناست که (نفس انسانی چون با تحمل رنج و اندوه پاک شود قرین سعادت خواهد شد.)
معرفی شرکت وینسنتی و سی آی ای (Vincenti &Cie)
ژان ژوانی وینسنتی Jean Giovanni Vicenti)) کارخانه ساخت ساعت وینسنتی و سی آی ای
vincenti&cie)) را در سال 1823 میلادی در شهر مونتبلیارد فرانسه تاسیس کرد. به دلیل مشکلات مالی چند سال بعد این شرکت مجبور شد در سال 1828 میلادی اعلام ورشکستگی کند.مدیر کارخانه ژان آلبرت روکس Jean Albert Roux)) تعدادی از سهام وینسنتی را تصاحب کرد و وینسنتی توانست تولیدات خود را در سال 1829 م. از سر بگیرد. با وجود رنج بردن از بیماری بنیانگذار کارخانه، ژان وینسنتی Jean Vicenti))همچنان به دنبال روش های جدید تولید بود.وی با هنری لارش (Henri Laresche)در پاریس ملاقات کرد که بعدها مشاور او در این زمینه شد. شش سال پس از اعلام ورشکستگی شرکت توانست در سال 1834 م. به خاطر تولید ساعت هایش در پاریس مدال نقره کسب کند.اما ژان وینسنتی دیگر زنده نبود که بازگشت کارخانه به دوران شکوهش را ببیند. او در سال 1833 میلادی درگذشت.پس از مرگ وی آلبرت روکس Albert Roux)) شرکتی را بر عهده گرفت که در سال 1855 میلادی موفق به کسب مدال طلا شد.وینسنتی و سی آی ای vincenti&cie)) تا سال 1923 میلادی در دنیای تولید ساعت های بی نظیر حضور داشت.وینسنتی یکی از تولید کنندگان قابل احترام در صنعت ساخت ساعت بود. این شرکت در تولید ساعت هایش ازطرح سیستمهای خودش استفاده میکرد . از وینسنتی می توان بعنوان یکی از تولیدکنندگان پیشرو در فرانسه نام بردکه ساعت سازان مشهوری چون مازیلیر Mazilier از طرح های اولیه این شرکت استفاده
می کردند
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
🔸نام سازنده : شرکت وینسنتی و سی آی ای (Vincenti &Cie)
▫️کشور سازنده: فرانسه
🔹جنس : برنز مطلا _سنگ مرمر سفید
🔸محل نمایش:کاخ موزه سبز،مقابل تالار پذیرایی
▫️عکس : لیلی رئوف(آرشیو کاخ موزه سبز)مجموعه سعدآباد
▫️پژوهشگر: سحر عبداللهی کومله
🔺معرفی اثر:
یک ساعت تزئینی در کاخ موزه سبز موجود می باشد که از ترکیب برنز مطلا و سنگ مرمر سفید رنگ ساخته شده است. سازنده این ساعت زیبا که در وسط یک مجسمه به درستی قرار گرفته است ساعت سازپیشرو فرانسوی وینسنتی و سی آی ای vincenti&cie))می باشد.مجسمه برنز مطلا که بر روی پایه سنگ مرمر سفید رنگ قرار گرفته یکی از داستان های اسطوره ای یونان باستان را به نمایش گذاشته است . این اسطوره مربوط به عشق افسانه ای بین دختری جوان و بسیار زیبا به نام سایکه Psyche)) و پسر آفرودیت (الهه عشق و زیبایی) به نام کیوپید( (Cupid است. اگرچه داستان این عشاق اولین بار توسط فیلسوف یونانی به نام آپولیوس مطرح شده است اما قدمت این افسانه بدون شک به دوران های قبل بر می گردد. در این افسانه بسیار زیبا و سرشار از سمبل ها و نمادهای فلسفی، کیوپید Cupid)) که پسر آفرودیت یا ونوس است، شیفته دختر زیبایی به نام سایکه می گردد و همه شادی ها و نعمت های جهانبه جز دیدار خویش را به ارزانی می دارد و با این کار حسادت آفرودیت را بر می انگیزد اما سرانجام با پادرمیانی زئوس همه چیز در آسمان ها پایانی خوش می یابد. سایکه Psyche)) در لغت به معنای روح است . داستان عشق سایکه و کیوپید تمثیلی از این معناست که (نفس انسانی چون با تحمل رنج و اندوه پاک شود قرین سعادت خواهد شد.)
معرفی شرکت وینسنتی و سی آی ای (Vincenti &Cie)
ژان ژوانی وینسنتی Jean Giovanni Vicenti)) کارخانه ساخت ساعت وینسنتی و سی آی ای
vincenti&cie)) را در سال 1823 میلادی در شهر مونتبلیارد فرانسه تاسیس کرد. به دلیل مشکلات مالی چند سال بعد این شرکت مجبور شد در سال 1828 میلادی اعلام ورشکستگی کند.مدیر کارخانه ژان آلبرت روکس Jean Albert Roux)) تعدادی از سهام وینسنتی را تصاحب کرد و وینسنتی توانست تولیدات خود را در سال 1829 م. از سر بگیرد. با وجود رنج بردن از بیماری بنیانگذار کارخانه، ژان وینسنتی Jean Vicenti))همچنان به دنبال روش های جدید تولید بود.وی با هنری لارش (Henri Laresche)در پاریس ملاقات کرد که بعدها مشاور او در این زمینه شد. شش سال پس از اعلام ورشکستگی شرکت توانست در سال 1834 م. به خاطر تولید ساعت هایش در پاریس مدال نقره کسب کند.اما ژان وینسنتی دیگر زنده نبود که بازگشت کارخانه به دوران شکوهش را ببیند. او در سال 1833 میلادی درگذشت.پس از مرگ وی آلبرت روکس Albert Roux)) شرکتی را بر عهده گرفت که در سال 1855 میلادی موفق به کسب مدال طلا شد.وینسنتی و سی آی ای vincenti&cie)) تا سال 1923 میلادی در دنیای تولید ساعت های بی نظیر حضور داشت.وینسنتی یکی از تولید کنندگان قابل احترام در صنعت ساخت ساعت بود. این شرکت در تولید ساعت هایش ازطرح سیستمهای خودش استفاده میکرد . از وینسنتی می توان بعنوان یکی از تولیدکنندگان پیشرو در فرانسه نام بردکه ساعت سازان مشهوری چون مازیلیر Mazilier از طرح های اولیه این شرکت استفاده
می کردند
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
🔸مرورى كوتاه بر زندگينامه بانى هنر مجسمه سازى ايران
▫️استاد ابوالحسن صديقى و معرفى يكى از آثار او.
🔹گرد آورنده:عاطفه هزاوه(كارشناس ارشد كاخ موزه سبز)
مجموعه فرهنگي تاريخي سعدآباد
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
▫️استاد ابوالحسن صديقى و معرفى يكى از آثار او.
🔹گرد آورنده:عاطفه هزاوه(كارشناس ارشد كاخ موزه سبز)
مجموعه فرهنگي تاريخي سعدآباد
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
🔺مرورى كوتاه بر زندگينامه بانى هنر مجسمه سازى ايران،استاد ابوالحسن صديقى و معرفى يكى از آثار او.
گرد آورنده:عاطفه هزاوه(كارشناس ارشد كاخ موزه سبز)
🔺استاد ابوالحسن صدیقی نقاش و مجسمه ساز برجسته ایرانی و از شاگردان استاد کمال الملک در سال 1276 در محله عودلاجان تهران متولد شد.
وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی برای ادامه تحصیل و به تشویق خانواده به مدرسه آلیانس رفت و ضمن فراگیری دروس مختلف با توجه به استعداد غریزی و فطری، به تمرین نقاشی و طراحی پرداخت.
پس از سه سال تعلیم نقاشی وطراحی در آن مدرسه با عنایت به تلاش خستگی ناپذیرش در دریافت راز و رمزهای نقش آفرینی در شمار برجسته ترین هنرآموزان مدرسه موفق به اخذ دیپلم با درجه ممتاز گردید. با تمامی این احوالات بعد از گذشت اندک زمانی این معلم نقاش و طراح مستعد به اندیشه و خیال مجسمه سازی می افتد و نخستین مجسمه گچی از نیم تنه کودکی را با وسایلی ابتدایی و چه بسا غیر اصولی خلق می کند.
از جمله آثار این استاد میتوان به تندیس فردوسی در میدان فردوسی تهران ، تندیس خیام در پارک لاله تهران ، تندیس حکیم ابوعلی سینا در میدان آرامگاه وی در همدان ، مجسمه شیخ اجل سعدی در میدان سعدی شیراز ، مجسمه یعقوب لیث صفاری در زابل وهمچنين در دزفول،مجسمه فرشته عدالت از سنگ مرمر سفيد در كاخ دادگسترى تهران به سال ١٣٢٢،مجسمه نشسته فردوسى از سنگ كارارا در ميدان فردوسى شهر رم ايتاليا،مجسمه فردوسى در شهر توس ، تندیس نادر شاه افشار در باغ نادری در آرامگاه نادر در و البته تعدادی آثار برجسته دیگر از جمله در كاخ موزه سبز است که از او یک هنرمند اسطوره ساخت و عنوان پدر مجسمه سازی معاصر ایران را برازنده اش نمود.
در سال ۱۳۷۰ کمیسیون ملی یونسکو در ایران تصمیم گرفت از آثار استاد صدیقی عکس‌برداری کند و کتابی منتشر نماید که در سال 1373به چاپ رسید. صدیقی یک سال پس از انتشار این کتاب در ۲۰ آذر ۱۳۷۴ در سن نود و هشت سالگی در تهران درگذشت.
معرفی اثر : مجسمه امیر کبیر از جمله آثار برجسته استاد ابوالحسن صدیقی است که در سال ۱۳۵۷ توسط انجمن مفاخر ایران به این هنرمند سفارش داده شد و استاد این مجسمه را به ارتفاع تقريبى ٢ متر در همان سال در کارگاه رِنزو میکلوچی برنز ریزی شده و در شهر مونته کاتينى ایتالیا خلق کرد.
به نقل از سرکار خانم نوشین دخت صدیقی دختر استاد ابوالحسن صدیقی در مكان اتاق موزه استاد در اين خصوص:
در سال ۱۳۸۸ در نمایشگاه و بزرگداشتی که برای استاد صدیقی برگزار شده بود تصویری از مجسمه امیر کبیر وجود داشت كه خانم صديقى متنى به این عنوان: مجسمه که به وطن بازنگشت را در زير آن نوشتند . آقای قالیباف شهردار وقت،تحت تاثير آن نوشته، برای پیدا کردن مجسمه مکاتبات و اقدامات لازم را انجام دادند وبا پيگيرى زيبا سازى شهر تهران، به کمک سفارت ایران در رم بعد از ۳۲ سال آخرین اثر برجسته استاد ابوالحسن صدیقی در سال ۱۳۸۹ به تهران بازگشت و در مرداد ماه همان سال برای مدت اندکی در پارک گفت و گو پرده بردارى و بعد از آن طی مراسمی برای استاد صدیقی در شهریور سال ۱۳۸۹ به میدان مشاهیر پارک ملت انتقال داده شد.
استاد صدیقی سه مجسمه امیر کبیر ساخته است:
اولین مجسمه استاد برای سفارت ایران در پاریس بین سالهای ۱۳۰۷ الی ۱۳۱۱ ساخته شده است.
دومین اثر استاد برای مدرسه دارالفنون در سال ۱۳۱۴ از گچ ساخته شده که رنگ برنزی دارد و در دهه ۸۰ به مناسبت بازگشایی مجدد مدرسه توسط فریدون صدیقی پسر استاد ابوالحسن صدیقی مرمت شده و در سالن نمایش مدرسه قرار داده شده است.
سومين و آخرین اثر بزرگ استاد ابوالحسن صدیقی در میدان مشاهیر پارک ملت به نمایش عموم گذاشته شده است.
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
گرد آورنده:عاطفه هزاوه(كارشناس ارشد كاخ موزه سبز)
🔺استاد ابوالحسن صدیقی نقاش و مجسمه ساز برجسته ایرانی و از شاگردان استاد کمال الملک در سال 1276 در محله عودلاجان تهران متولد شد.
وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی برای ادامه تحصیل و به تشویق خانواده به مدرسه آلیانس رفت و ضمن فراگیری دروس مختلف با توجه به استعداد غریزی و فطری، به تمرین نقاشی و طراحی پرداخت.
پس از سه سال تعلیم نقاشی وطراحی در آن مدرسه با عنایت به تلاش خستگی ناپذیرش در دریافت راز و رمزهای نقش آفرینی در شمار برجسته ترین هنرآموزان مدرسه موفق به اخذ دیپلم با درجه ممتاز گردید. با تمامی این احوالات بعد از گذشت اندک زمانی این معلم نقاش و طراح مستعد به اندیشه و خیال مجسمه سازی می افتد و نخستین مجسمه گچی از نیم تنه کودکی را با وسایلی ابتدایی و چه بسا غیر اصولی خلق می کند.
از جمله آثار این استاد میتوان به تندیس فردوسی در میدان فردوسی تهران ، تندیس خیام در پارک لاله تهران ، تندیس حکیم ابوعلی سینا در میدان آرامگاه وی در همدان ، مجسمه شیخ اجل سعدی در میدان سعدی شیراز ، مجسمه یعقوب لیث صفاری در زابل وهمچنين در دزفول،مجسمه فرشته عدالت از سنگ مرمر سفيد در كاخ دادگسترى تهران به سال ١٣٢٢،مجسمه نشسته فردوسى از سنگ كارارا در ميدان فردوسى شهر رم ايتاليا،مجسمه فردوسى در شهر توس ، تندیس نادر شاه افشار در باغ نادری در آرامگاه نادر در و البته تعدادی آثار برجسته دیگر از جمله در كاخ موزه سبز است که از او یک هنرمند اسطوره ساخت و عنوان پدر مجسمه سازی معاصر ایران را برازنده اش نمود.
در سال ۱۳۷۰ کمیسیون ملی یونسکو در ایران تصمیم گرفت از آثار استاد صدیقی عکس‌برداری کند و کتابی منتشر نماید که در سال 1373به چاپ رسید. صدیقی یک سال پس از انتشار این کتاب در ۲۰ آذر ۱۳۷۴ در سن نود و هشت سالگی در تهران درگذشت.
معرفی اثر : مجسمه امیر کبیر از جمله آثار برجسته استاد ابوالحسن صدیقی است که در سال ۱۳۵۷ توسط انجمن مفاخر ایران به این هنرمند سفارش داده شد و استاد این مجسمه را به ارتفاع تقريبى ٢ متر در همان سال در کارگاه رِنزو میکلوچی برنز ریزی شده و در شهر مونته کاتينى ایتالیا خلق کرد.
به نقل از سرکار خانم نوشین دخت صدیقی دختر استاد ابوالحسن صدیقی در مكان اتاق موزه استاد در اين خصوص:
در سال ۱۳۸۸ در نمایشگاه و بزرگداشتی که برای استاد صدیقی برگزار شده بود تصویری از مجسمه امیر کبیر وجود داشت كه خانم صديقى متنى به این عنوان: مجسمه که به وطن بازنگشت را در زير آن نوشتند . آقای قالیباف شهردار وقت،تحت تاثير آن نوشته، برای پیدا کردن مجسمه مکاتبات و اقدامات لازم را انجام دادند وبا پيگيرى زيبا سازى شهر تهران، به کمک سفارت ایران در رم بعد از ۳۲ سال آخرین اثر برجسته استاد ابوالحسن صدیقی در سال ۱۳۸۹ به تهران بازگشت و در مرداد ماه همان سال برای مدت اندکی در پارک گفت و گو پرده بردارى و بعد از آن طی مراسمی برای استاد صدیقی در شهریور سال ۱۳۸۹ به میدان مشاهیر پارک ملت انتقال داده شد.
استاد صدیقی سه مجسمه امیر کبیر ساخته است:
اولین مجسمه استاد برای سفارت ایران در پاریس بین سالهای ۱۳۰۷ الی ۱۳۱۱ ساخته شده است.
دومین اثر استاد برای مدرسه دارالفنون در سال ۱۳۱۴ از گچ ساخته شده که رنگ برنزی دارد و در دهه ۸۰ به مناسبت بازگشایی مجدد مدرسه توسط فریدون صدیقی پسر استاد ابوالحسن صدیقی مرمت شده و در سالن نمایش مدرسه قرار داده شده است.
سومين و آخرین اثر بزرگ استاد ابوالحسن صدیقی در میدان مشاهیر پارک ملت به نمایش عموم گذاشته شده است.
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
🔸نام اثر: شادی مادری (Joy of Motherhood)
🔹هنرمند : ویکتور کره دو سوبیرن
( Victor Carré de Soubiran
▫️ملیت : فرانسوی
▫️تکنیک :رنگ و روغن
▫️ابعاد :71x 58 سانتی متر
▫️سبک : رئالیسم
▫️تاریخ اثر :1877
🔸محل نگهداری: مخزن کاخ موزه سبز
مجموعه سعدآباد
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
🔹هنرمند : ویکتور کره دو سوبیرن
( Victor Carré de Soubiran
▫️ملیت : فرانسوی
▫️تکنیک :رنگ و روغن
▫️ابعاد :71x 58 سانتی متر
▫️سبک : رئالیسم
▫️تاریخ اثر :1877
🔸محل نگهداری: مخزن کاخ موزه سبز
مجموعه سعدآباد
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
• ظرف نقره
• نام سازنده : بوین تابورت (Bion Taburet)
• کشور سازنده : فرانسه
• جنس : نقره، نوربلین و ایینه
• وزن :۷۶ کیلوگرم
• ارتفاع با پایه : ۵۲ سانتی متر
• محل نمایش : قسمت خروجی تالار ناهارخوری کاخ موزه سبز
• قدمت : ق١٩ميلادي
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
• نام سازنده : بوین تابورت (Bion Taburet)
• کشور سازنده : فرانسه
• جنس : نقره، نوربلین و ایینه
• وزن :۷۶ کیلوگرم
• ارتفاع با پایه : ۵۲ سانتی متر
• محل نمایش : قسمت خروجی تالار ناهارخوری کاخ موزه سبز
• قدمت : ق١٩ميلادي
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
• ظرف نقره
• نام سازنده : بوین تابورت (Bion Taburet)
• کشور سازنده : فرانسه
• جنس : نقره، نوربلین و ایینه
• وزن :۷۶ کیلوگرم
• ارتفاع با پایه : ۵۲ سانتی متر
• محل نمایش : قسمت خروجی تالار ناهارخوری کاخ موزه سبز
• قدمت : قرن ١٩ميلادي
• عکس : لیلی رئوف(آرشيو موزه)
• پژوهشگر : مرجان رفیعا
🔺معرفی اثر: این ظرف از سه قسمت تشکیل شده است ، صفحه پایینی ظرف چند ضلعی از جنس نقره و آیینه می باشد و در قسمت میانی ظرف سینی بیضی شکلی است که برای سرو غذاهای دریایی کاربرد داشته و همچنین در وسط آن قسمت مجزایی تعبیه شده که احتمالا برای گل آرایی كاربرد داشته است.
در این اثر سازنده از نمادهای طبیعی و علامت های اساطیر یونانی الهام گرفته است ، در هنرهای تجسمی و تزیینی ، نماد ، معنای عمیق تری از آنچه دیده می شود، دارد. اغلب برای ما دریافت معنا و‌تفسیر نمادهای قرون گذشته کار آسانی نیست . گاهی نمادها اشاره به یک واقعه یا داستان دارند و گاهی جایگزین شخصیت ها و افراد خاصی هستند. مثلا سازنده این اثر از ماهی ریخته کاری شده استفاده نموده که مسیحیان ماهی را نماد رستگاری و عروج حضرت مسیح می دانند ، همچنین در این ظرف دو مجسمه به شکل مرد و زن ماهی نما که دارای بالاتنه ای به شکل انسان و دمی همانند ماهی است به چشم می خورد و حاشیه ظرف پوشیده از صدف های نقره ای می باشد. بی شک هنرمند این اثر بوین تابورت به زیبایی توانسته کاربرد این ظرف را با مفاهیم اساطیر یونانی همچون تریتون ( مرد ماهی نما) و آمفی تریت الهه دریاها و پوزئیدون به معنی فرمانروای دریاها ارتباط دهد.
معرفی سازنده :
بوین تابورت (Boin Taburet) در سال ۱۸۴۹ در خانواده ای که اجدادش همگی جواهر ساز بودند ، بدنیا آمد . بوین تابورت کار خود را بعنوان یک طلافروش آغاز کرد سپس در سال ۱۸۶۰ با جواهر ساز و تاجر اشیای قدیمی امیل تابورت (Emile Taburet) آشنا شد و با یکدیگر کار خود را شروع کردند که توانستند در نمایشگاه سال ۱۸۷۸ با الهام از طرح های بزرگترین طلاساز قرن ۱۸ پیر ژرمن (Pierre Germain) مدال برنز را دریافت کنند.
او همچنین در نمایشگاه یونیورسال ۱۸۸۹ توانست با الهام از کارهای ژوست اورل میسونیه Juste Aurele Meissonnier برای ساخت ست های چایخوری سبک لوئی چهاردهم و شانزدهم مدال طلا را دریافت نماید . پس از این نمایشگاه دولت فرانسه به آنها صلیب شوالیه لژیون را اهدا کرد که محبوبیت سبک روکوکو (Rococo) در فرانسه در قرن ۱۹ را اثبات می کند.
نقره و نقره سازی در قرن ۱۹ و ۲۰ در پاریس رواج یافت. در این دوره هنرهای تزیینی فرانسه تحت تاثیر نمایشگاه های جهانی قرار داشت و بهترین صنعتگران نقره فرانسوی در آن دوره عبارت بودند از Bion Taburet, Odiot, Duponchel, Christofle
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
• نام سازنده : بوین تابورت (Bion Taburet)
• کشور سازنده : فرانسه
• جنس : نقره، نوربلین و ایینه
• وزن :۷۶ کیلوگرم
• ارتفاع با پایه : ۵۲ سانتی متر
• محل نمایش : قسمت خروجی تالار ناهارخوری کاخ موزه سبز
• قدمت : قرن ١٩ميلادي
• عکس : لیلی رئوف(آرشيو موزه)
• پژوهشگر : مرجان رفیعا
🔺معرفی اثر: این ظرف از سه قسمت تشکیل شده است ، صفحه پایینی ظرف چند ضلعی از جنس نقره و آیینه می باشد و در قسمت میانی ظرف سینی بیضی شکلی است که برای سرو غذاهای دریایی کاربرد داشته و همچنین در وسط آن قسمت مجزایی تعبیه شده که احتمالا برای گل آرایی كاربرد داشته است.
در این اثر سازنده از نمادهای طبیعی و علامت های اساطیر یونانی الهام گرفته است ، در هنرهای تجسمی و تزیینی ، نماد ، معنای عمیق تری از آنچه دیده می شود، دارد. اغلب برای ما دریافت معنا و‌تفسیر نمادهای قرون گذشته کار آسانی نیست . گاهی نمادها اشاره به یک واقعه یا داستان دارند و گاهی جایگزین شخصیت ها و افراد خاصی هستند. مثلا سازنده این اثر از ماهی ریخته کاری شده استفاده نموده که مسیحیان ماهی را نماد رستگاری و عروج حضرت مسیح می دانند ، همچنین در این ظرف دو مجسمه به شکل مرد و زن ماهی نما که دارای بالاتنه ای به شکل انسان و دمی همانند ماهی است به چشم می خورد و حاشیه ظرف پوشیده از صدف های نقره ای می باشد. بی شک هنرمند این اثر بوین تابورت به زیبایی توانسته کاربرد این ظرف را با مفاهیم اساطیر یونانی همچون تریتون ( مرد ماهی نما) و آمفی تریت الهه دریاها و پوزئیدون به معنی فرمانروای دریاها ارتباط دهد.
معرفی سازنده :
بوین تابورت (Boin Taburet) در سال ۱۸۴۹ در خانواده ای که اجدادش همگی جواهر ساز بودند ، بدنیا آمد . بوین تابورت کار خود را بعنوان یک طلافروش آغاز کرد سپس در سال ۱۸۶۰ با جواهر ساز و تاجر اشیای قدیمی امیل تابورت (Emile Taburet) آشنا شد و با یکدیگر کار خود را شروع کردند که توانستند در نمایشگاه سال ۱۸۷۸ با الهام از طرح های بزرگترین طلاساز قرن ۱۸ پیر ژرمن (Pierre Germain) مدال برنز را دریافت کنند.
او همچنین در نمایشگاه یونیورسال ۱۸۸۹ توانست با الهام از کارهای ژوست اورل میسونیه Juste Aurele Meissonnier برای ساخت ست های چایخوری سبک لوئی چهاردهم و شانزدهم مدال طلا را دریافت نماید . پس از این نمایشگاه دولت فرانسه به آنها صلیب شوالیه لژیون را اهدا کرد که محبوبیت سبک روکوکو (Rococo) در فرانسه در قرن ۱۹ را اثبات می کند.
نقره و نقره سازی در قرن ۱۹ و ۲۰ در پاریس رواج یافت. در این دوره هنرهای تزیینی فرانسه تحت تاثیر نمایشگاه های جهانی قرار داشت و بهترین صنعتگران نقره فرانسوی در آن دوره عبارت بودند از Bion Taburet, Odiot, Duponchel, Christofle
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎬كاخ موزه سبز
♦️تالار ناهار خوري
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
♦️تالار ناهار خوري
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
@saadabadpalace
🔹ساعت رومیزی
▫️نام سازنده: کمپانی پتک فیلیپ (patek philippe)
▫️کشور سازنده:سوئیس
طول :23 سانتی متر
عرض:17 سانتی متر
جنس: برنج مطلا
🔸محل نگهداری: مخزن کاخ موزه سبز
▫️عکس: لیلی رئوف (آرشیو کاخ موزه سبز)
▫️پژوهشگر: سحرعبداللهی کومله
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم
▫️نام سازنده: کمپانی پتک فیلیپ (patek philippe)
▫️کشور سازنده:سوئیس
طول :23 سانتی متر
عرض:17 سانتی متر
جنس: برنج مطلا
🔸محل نگهداری: مخزن کاخ موزه سبز
▫️عکس: لیلی رئوف (آرشیو کاخ موزه سبز)
▫️پژوهشگر: سحرعبداللهی کومله
#سعدآباد
#سعدنامه
#كاخ_موزه_سبز
#یکشنبه_های_سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
#کرونا_را_جدی_بگيريم