🌎تاثیرگذاری نتیجه انتخابات #آمریکا بر #ایران و راهبرد مناسب ایران

👈آیا نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا می‌تواند به تغییر جهتی ملموس در سیاست فشار حداکثری آمریکا در قبال ج .ا.ا منجرشود؟  بسیاری از ناظران سیاسی، پاسخ این سوال را بطور مستحکمی مرتبط با این موضوع می‌دانند که پس از نوامبر 2020 چه کسی ساکن کاخ سفید خواهد بود. از دیدگاه برخی از ناظران، انتخاب جو بایدن قادر خواهد بود با پایان دادن به فشار حداکثری و بازگشت آمریکا به برجام، روند جدیدی از مذاکره و گفتگو را میان ایران و آمریکا ایجاد کند.

این دسته از تحلیل‌گران نگاه انتقادی بایدن نسبت به سیاست خارجی ترامپ را دلیلی بر این ادعای خود عنوان می‌کنند. اما آیا صرف انتخاب بایدن می‌تواند به رخ دادن اتفاقاتی مثبت در روابط ایران و آمریکا منجر شود؟ اگر انتخابات ماه نوامبر برخلاف امیدواری‌هایی که در حال حاضر بوجود آمده است، منجر به تمدید ریاست جمهوری ترامپ برای یک دوره چهار ساله دیگر شود چه چشم اندازی برای روابط ایران و آمریکا باید متصور بود؟ آیا ایران به منظور مواجهه با نتایج انتخابات آمریکا راهبرد مناسبی دارد؟ به عبارت بهتر اگر حضور بایدن در کاخ سفید را گزینه مطلوب و انتخاب مجدد ترامپ را گزینه نامطلوب در نظر بگیریم آیا دستگاه سیاست خارجی و تصمیم گیرنده در ایران برای تامین منافع ملی در هر کدام از این حالت‌ها استراتژی مناسب و از پیش طراحی شده‌ای در نظر گرفته است؟

در پاسخ به این پرسش‌ها نگارنده بر این اعتقاد است که راهبرد مناسب برای ایران باید راهبردی باشد که فارغ از نتیجه انتخابات  قادر به تامین بیشترین منافع ملی برای ایران باشد. اما قبل از اینکه به معرفی این راهبرد بپردازیم لازم است تاثیرات منفی و مثبت انتخاب بایدن و یا ترامپ بر ایران بیشتر مورد بررسی قرار گرفته شود.

 اگرچه تحت تاثیر نوع مدیریت دولت ترامپ در مقابله با ویروس کرونا و تاثیرات منفی این مساله بر اقتصاد آمریکا و همچنین اعتراضات اخیر به کشته شدن جورج فلوید، موقعیت ترامپ دچار تزلزل شده است و نظرسنجی‌ها نیز از کاهش محبوبیت ترامپ می‌گویند اما به هرحال هیچ کدام از این موارد نمی‌تواند با قطعیت خانه آخر انتخابات آمریکا را به ما نشان دهد و از این نظر انتخاب مجدد دونالد ترامپ به ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا موضوعی دور از انتظار نخواهد بود. به همین خاطر باید این مساله را در نظر گرفت که در صورت انتخاب مجدد ترامپ وضعیت ایران و آمریکا به چه شکلی از این موضوع تاثیر خواهد پذیرفت. مهمترین تاثیرات انتخاب ترامپ در ماه نوامبر در رابطه با ایران را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:

مشروعیت بخشی به سیاست فشار علیه ایران ( لااقل از دیدگاه ترامپ و حامیان وی)

کم رنگ شدن ملاحظات و معذورات ترامپ در رابطه با ادامه سیاست فشار حداکثری علیه ایران

افزایش احتمال جنگ با ایران 

قرار گرفتن ایران در موقعیت ضعیف‌تر در هرگونه مذاکره احتمالی در دور دوم ریاست جمهوری ترامپ

مساعد شدن زمینه برای روی کار آمدن دولتی مخالف مذاکره در انتخابات ریاست جمهوری 1400 ایران و پیچیده‌تر شدن وضعیت میان ایران و آمریکا

📌متن کامل
http://peace-ipsc.org/fa/%d8%aa%d8%a7%d8%ab%db%8c%d8%b1%da%af%d8%b0%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d9%86%d8%aa%db%8c%d8%ac%d9%87-%d8%a7%d9%86%d8%aa%d8%ae%d8%a7%d8%a8%d8%a7%d8%aa-%d8%a2%d9%85%d8%b1%db%8c%da%a9%d8%a7-%d8%a8%d8%b1-%d8%a7/

«پیدا و پنهان جهان بین‌الملل»
@roydadhayejahani

🌎نقش کشورهای #چین و #روسیه در تنش منطقه‌ای میان #ایران و #آمریکا
✍سحر کریمی/تحلیلگر مسائل شرق آسیا، مدیرمسئول مجله بین ­المللی پژوهش ملل
قسمت اول

🔰خارج شدن دولت آمریکا از برجام در اردیبهشت ماه 1397، نقطه آغازین تنش و درگیری چندین ساله میان ایران و آمریکا بود که این امر با قرار دادن نام سپاه در فهرست سازمان­های تروریستی و لغو معافیت چند کشور از خرید نفت ایران، حمله به نفتکش­ها در نزدیکی بندر فجیره امارات متحده عربی و دریای عمان و در نهایت ساقط کردن پهپاد آمریکایی از نوع تریتان ام‌کیو-۴سی توسط سپاه پاسداران در تاریخ 20 ژوئن (برابر با 30 خرداد) اوج گرفت.

اما برگی دیگر از این تنش­ های دنباله­ دار را می­توان در تحریم­ های جدید ایالات متحده آمریکا علیه ایران جای داد. در واقع این تحریم یک واکنشی است به هدف­ گیری پهپاد آمریکایی و همینطور ادامه وعده­ای که رئیس جمهور ترامپ داده بود برای اینکه ایران را مجبور به آمدن به میز مذاکره نماید. چراکه اگر تاریخ 40 ساله تحریم­های آمریکا علیه ایران را مورد بررسی قرار دهیم تاکنون تحریمی مشاهده نشده که نهاد مرجعیت را مورد هدف قرار داده باشد و آنچه که ترامپ مورد هدف قرار داده دو نهاد رهبری سیاسی و مرجعیت دینی رهبر انقلاب می­باشد. در واقع نمی­توان آن را در فهرست تحریم­های هوشمند قرار داد. و این امر واگرایی میان دو کشور ایران و آمریکا را به سرعت نور افزایش داده است.

در میانه فشارهای شدید دولت ترامپ بر ایران، تنش میان ایران و امریکا به سطحی بی‌سابقه در دهه‌های اخیر رسیده است. بطوریکه برایان هوک،‌ نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران،طی سخنانی بیان نمود که جمهوری اسلامی «یا بر سر میز مذاکره بیایدیا شاهد فروریختن اقتصاد خود باشد». هوک تأکید کرد رئیس جمهوری آمریکا آماده است با ایران در مورد توافقی برای برچیدن تحریم‌ها گفتگو کند، اما ایران باید برنامه‌های هسته‌ای و موشکی خود را کنار بگذارد و حمایت­اش از گروه‌های نیابتی را قطع کند. طبیعی است که موضع و منافع کشورها درخصوص تنش میان ایران و آمریکا یکسان نیست و از موضع حمایت تا نگرانی شدید در نوسان است.

در واقع به نظر می­رسدکشورهای امضا کننده برجام یعنی روسیه و چین نگران افزایش تنش میان ایران و آمریکا نباشند. درخصوص کشور روسیه می­توان بیان نمود که این کشور خود از بزرگترین تولید کنندگان و صادر کنندگان این ماده خام است و در جهت به دست گرفتن بازار جهانی رقیب جدی برای کشورهای نفت­خیز خاورمیانه است. در واقع با کاهش خرید ژاپن، هند، کره جنوبی و ایتالیا از ایران، شرکت­های روسی سهم بیشتری از بازار به دست آورده­اند و بعنوان یک منبع مطمئن­ برای عرضه نفت در بازارهای جهانی تبدیل شده است.به­رغم آنکه در رسانه­ ها عمدتا از اتحاد بین روسیه و ایران سخن می­گویند، مسکو هیچ تعهدی به دفاع از تهران ندارد و از این­رو، مجبور نیست در صورت حمله ایالات متحده به اهداف ایرانی به آنها پاسخ دهد. ایران بطور قطع یکی از مشتریان اصلی تجهیزات نظامی روسیه به شمار می­رود، اگرچه معلوم نیست که درگیری­های بین ایالات متحده و ایران بتواند به نقطه عطفی در فروش تسلیحات روسی به ایران تبدیل شود.

کشور چین نیز همچون کشورهای اتحادیه اروپا، کره جنوبی و ترکیه روابط تجاری خود را با ایران کاهش داده است. بطوریکه آمارها نشان از کاهش 35 درصدی تجارت این کشور با ایران در 5 ماه گذشته نسبت به دوره مشابه پارسال می­دهد. و با تشدید تحریم­های آمریکا، صادرات نفت ایران به کمتر از 500 هزار بشکه در روز رسیده است. روابط ایران و چین در دهه‌های اخیر افزایش یافته چرا که آمریکا فشار خود را برای شکل‌دهی به آن روابط و یا تضعیف آن تحمیل کرده است. واشنگتن بر پکن فشار آورده تا آن کشور روابط خود را با تهران محدود سازد. با این حال، نگرانی مشترک درباره سیاست خارجی آمریکا سبب شده تا ایران و چین هر روز به یکدیگر نزدیکتر شده و همکاری‌های بیشتری را با هم داشته باشند.

منبع
http://peace-ipsc.org/fa/%d9%86%d9%82%d8%b4-%da%a9%d8%b4%d9%88%d8%b1%d9%87%d8%a7%db%8c-%da%86%db%8c%d9%86-%d9%88-%d8%b1%d9%88%d8%b3%db%8c%d9%87-%d8%af%d8%b1-%d8%aa%d9%86%d8%b4-%d9%85%d9%86%d8%b7%d9%82%d9%87-%d8%a7%db%8c/

«پیدا و پنهان جهان بین‌الملل»
@roydadhayejahani

🌎نقش کشورهای #چین و #روسیه در تنش منطقه‌ای میان #ایران و #آمریکا
✍سحر کریمی/تحلیلگر مسائل شرق آسیا، مدیرمسئول مجله بین ­المللی پژوهش ملل
قسمت پایانی

در شرایط فعلی، رابطه سه­ جانبه ایران، چین و آمریکا در حال شکل­ گیری دوباره است. پکن و واشنگتن اکنون به سوی حل و فصل روابط تجاری خود که این اواخر به جنگ انجامیده بود نزدیکتر می‌شوند این موضوعی حیاتی برای چین است. دستورکار این مذاکرات از جمله خواست آمریکا از چین برای توقف خرید نفت از ایران است و در صورت دستیابی به این توافق معامله تجاری آمریکا و چین می­تواند ضربه‌ای به روابط تهران و پکن وارد سازد و واردات نفت چین از ایران را کاهش دهد. با این حال، باتوجه به تحولات اخیر در موضع آمریکا و چین در مورد مذاکرات تجاری، حل و فصل سریع جنگ تجاری میان دو کشور بعید به نظر می‌رسد. این موضوع بستگی به آن دارد که چین تا چه اندازه شرایط آمریکا را برای خرید نفت از ایران برآورده می‌سازد. چین سابقه واکنش‌های پیچیده به بحران‌های بین­المللی به خصوص بحران‌هایی که آمریکا در آن درگیر است را دارد. کاهش صادرات نفت از ایران می‌تواند با سایر پیامدهای سیاسی و امنیتی در ارتباط باشد؛ از جمله تنش‌های اخیر در خاورمیانه به ویژه در خلیج فارس و تنگه استراتژیک هرمز. چین تقریبا بیش از نیمی از نفت خود را از خلیج فارس وارد می‌کند. در نتیجه، هرگونه اخلال در انتقال نفت هزینه سنگینی را بر چین تحمیل خواهد کرد. بدترین سناریوی ممکن منازعه احتمالی نظامی میان ایران و آمریکاست که منافع چین را به خطر خواهد انداخت. در نتیجه، چین خواستار حفظ توازن قوا در خاورمیانه و ثبات در آن منطقه است.

در نهایت می­توان بیان نمود که، قطعا جنگ با ایران هزینه­ های بسیاری در برخواهد داشت. زیرا به هر حال پشتیبانی منطقه­ ای که ایران انجام می­دهد قطعا مشکلات بسیاری ایجاد خواهد کرد. طی سال­های اخیر محور مقاومت بسیار سازمان یافته­ تر از گذشته شده است و نمی­ توان با ایران بگونه­ ای رفتار کرد که با عراق رفتار شد. بنابراین کشورهایی که عقلانیت لازم را دارند اجازه نخواهند داد که کار به جنگ با ایران برسد. به همین دلیل است که مشاهده می­گردد آمریکا از یکسو تهدید می­کند و از سوی دیگر پیام برای مذاکره ارسال می­کند. در واقع این کشور تلاش می­کند از یکسو خود را خواهان مذاکره سازنده با ایران نشان دهد و از سوی دیگر ایران را گریزان از مذاکره و تلاش برای حل دیپلماتیک مسائل وجود در منطقه به تصویر کشند. این کشور در حال آماده کردن افکار عمومی نه تنها در داخل آمریکا بلکه حتی در درون ایران است بر همین مبنا قصد دارد نشان دهد که برای او حتی امنیت جانی مخالفان نظامی­ اش هم اهمیت دارد و با این روش سعی بر این دارد تا همگرایی بین­ المللی علیه ایران به وجود آورد. در مجموع و در نهایت امر می­توان بیان داشت که در این تنش میان کشوهای ایران و آمریکا، بازنده نهایی مردم هستند که تحت فشار قرار می­گیرند.

واژگان کلیدی: نقش، کشور، چین ، روسیه ، تنش، منطقه­ ای ، ایران ، آمریکا

http://peace-ipsc.org/fa/%d9%86%d9%82%d8%b4-%da%a9%d8%b4%d9%88%d8%b1%d9%87%d8%a7%db%8c-%da%86%db%8c%d9%86-%d9%88-%d8%b1%d9%88%d8%b3%db%8c%d9%87-%d8%af%d8%b1-%d8%aa%d9%86%d8%b4-%d9%85%d9%86%d8%b7%d9%82%d9%87-%d8%a7%db%8c/

«پیدا و پنهان جهان بین‌الملل»
@roydadhayejahani

پیدا و پنهان جهان بین‌الملل:
🛑اهداف پنهان #آمریکا و #اسراییل در بهره‌برداری از انفجار در سایت نطنز

👈سخنگوی سازمان انرژی اتمی روز پنجشنبه ۱۲ تیرماه از وقوع حادثه‌ای برای یکی از سوله‌های در دست احداث در محوطه باز سایت نطنز خبر داد.وی گفت که این رخداد هیچ‌گونه تلفات جانی نداشته و لطمه‌ای نیز به فعالیت‌های جاری این مجموعه وارد نکرده است.

وی گفت: تجهیزاتی که در این سالن وجود داشت تجهیزات اندازه‌گیری و ابزارهای دقیق بودند که در اثر این حادثه بخشی از آن از بین رفته و بخش دیگری نیز خسارت دیده‌اند. کمالوندی همچنین گفت که “به دلیل نوع تجهیزات حتی اگر حادثه ابعاد کوچک‌تری نیز می‌داشت دیگر نمی‌توانست قابل استفاده باشد.”

به گزارش ایسنا، بعد از آنکه ایران رفته رفته گام‌هایش در مسیر کاهش تعهدات برجامی را در واکنش به خروج آمریکا از توافق هسته‌ای و بدعهدی اروپایی‌ها در اجرای تعهدات‌شان نهایی کرد و بعد از آنکه آمریکا نتوانست با بازگشت تحریم‌ها و فشار حداکثری ایران را با تهدید پای میز مذاکره بیاورد، اقدامات خارج از عرف و قوانین بین‌المللی در حوزه‌های مختلف اقتصادی، امنیتی ـ نظامی، هسته‌ای و غیره را با کمک هم‌پیمانان منطقه‌ای‌اش به طور موازی دنبال کرد. در این مدت شاهد اقدام مستقیم این کشور علیه منافع ایران در خلیج فارس و منطقه و به ویژه علیه فرمانده ارشد نظامی ایران، سردار قاسم سلیمانی بودیم که موجب شهادت وی در سفر به عراق در دی ماه سال ۹۸ شد. اما همان‌طور که اقدام آمریکا در ترور سردار سلیمانی و تحولات در خلیج فارس از سوی ایران بدون پاسخ نبوده است، اگر برای ایران مشخص شود اقدام انجام شده در سایت نطنز که گفته می شود ناشی از “انفجار” بوده است، توسط آمریکا ولو با پیش انداختن رژیم اسراییل و حمایت کشورهای منطقه انجام گرفته باشد، بدون پاسخ نخواهد ماند.

در حالی که مقامات ایرانی هنوز علت و عوامل انفجار در این ساختمان‌ از مجموعه سایت نطنز را به طور رسمی اعلام نکرده‌اند، برخی گزارش‌ها و ادعاها در رسانه‌های اسراییلی حاکی از آن است که این رژیم در حوادث اخیر در بخش‌های نظامی و هسته‌ای نقش داشته است هر چند مقامات رسمی این رژیم هنوز اظهارنظری نداشته‌اند. مقامات و نهادهای امنیتی ذی ربط در ایران دست داشتن اسراییل و آمریکا در حادثه اخیر در نطنز را تا کنون رد نکرده‌اند و به عنوان یک فرضیه در حال بررسی آن هستند،  اما این میزان تمایل اسراییل برای منتسب کردن این اقدام به دولت نتانیاهو در رسانه های این رژیم جای تعجب دارد!

بدون شک تلاش اسراییل و آمریکا برای بازگرداندن نام و موضوع “ایران” به موضوع اول جهان و بازآفرینی دوباره “ایران هراسی” در کنار ناتوان جلوه دادن ایران در ادامه امور داخلی بعد از آنکه نتوانستند به لحاظ اقتصادی ایران را از پا درآوردند، قابل توجه و مشهود است. تلاش این رژیم‌ها برای ایجاد جنگ روانی در داخل ایران و ضعیف نشان دادن ایران از جمله اهدافی است که به طور جدی از سوی آن‌ها برای سال های اخیر به ویژه بعد از توافق هسته ای دنبال شده است. جدای از این‌که عامل انفجار در ساختمان مورد اشاره در نطنز، اسراییل و آمریکا یا هر فرد و گروهی دیگر باشد، باید مراقب عملیات روانی این کشورها برای سوار شدن بر افکار عمومی و رسانه‌های کشور بود. تلاش این کشورها برای کشاندن سایه ناامنی و جنگ در ایران آن هم در قلب تاسیسات و مراکز حساسش از اهداف بلندمدت آن‌ها در راستای فشار حداکثری و به زانو درآوردن ایران است.

ماه‌های آتی برای ایران و آمریکا از منظرهایی سرنوشت ساز است؛ آمریکا به دنبال ضربه‌های محکم به ایران است؛ چرا که در چهار سال گذشته هزینه‌های زیادی را تحت عنوان فشار به ایران به مالیات دهندگان و سربازان آمریکایی تحمیل کرده است و از سویی ایران اگر بتواند در این چند ماه به مقاومت در برابر آمریکا ادامه دهد احتمالا فضای بیش‌تری برای تنفس سیاسی و اقتصادی پیدا خواهد کرد. از این رو بعد از فشار حداکثری و اعمال شدیدترین تحریم‌ها، احتمالا شاهد حملات حداکثری از سوی آمریکا و هم پیمانانش خواهیم بود و در مقابل ایران باید هوشمندی و هوشیاری حداکثری را در حوزه‌های مختلف مورد توجه قرار دهد تا کوچک‌ترین فرصت و مجالی در اختیار آن‌ها قرار نگیرد./ایسنا

«پیدا و پنهان جهان بین‌الملل»
@roydadhayejahani

🌎 همه درباره دلیل جنگ سرد بین #آمریکا و #چین دچار بدفهمی شده‌اند
✍ پروفسور استفن والت/ فارین پالیسی (امریکا) / ترجمه: محمدجعفر سهامیه

🔰 گفتمان رقابت چین-آمریکا در دام گرایشی آشنا افتاده که در آن مناقشه‌ها را به ویژگی‌های درونی دشمنانمان نسبت می‌دهیم: به ایدئولوژی حاکمیتی، نهادهای داخلی یا شخصیت برخی از رهبران آنها. این گرایش از دیرباز در تاریخ آمریکا وجود داشته است. آمریکا به بهانه شکست نظامی‌گرایی آلمان و امن کردن جهان برای دموکراسی وارد جنگ جهانی اول شد، سپس با بهانه نابودی فاشیسم در جنگ جهانی دوم شرکت کرد و شروع جنگ سرد با شوری هم با شعار مقابله با “انگیزه‌ی درونی و بی‌پروای مسکو برای گسترش توان خود و توجیه حاکمیت استبدادی حزب کمونیست” انجام شد.
همین اواخر، رهبران آمریکا مشکلات ایالات متحده با عراق را به انگیزه‌های شیطانی صدام حسین نسبت داده و رهبران ایران را شخصیت‌های مذهبی متعصب معرفی کرده‌اند که فقط باورهای ایدئولوژیک، شکل‌دهنده‌ی رفتارشان است. در تمام این مناقشه‌ها، مشکل از سرشت اصلی این دشمنی‌ها بر می‌خیزد نه از شرایطی که طرفین خودشان را در آنها می‌یابند یا نه از ماهیت ذاتا رقابتی سیاست‌های بین‌المللی.
امروزه همین گرایش درباره‌ی چین هم رایج است. مقامات و کارشناسان آمریکا دلایلی مانند “تمایل رهبران چین برای توسعه‌ی یک الگوی بسته‌ی استبدادی به جای حاکمیت‌های دموکراتیک و اقتصادهای بازار آزاد”، “تفاوت حزب کمونیست امروزی چین با ۱۰ سال قبل و گرایش آن به نابودی ایده‌ها، دموکراسی‌ها و ارزش‌های غربی”، “هدف حزب کمونیست برای تقویت حاکمیت این حزب و گسترش نفوذ آن در سراسر جهان” را برای دشمنی ایالات متحده با چین مطرح و تاکید می‌کنند که تنها راه برون رفت از این بن‌بست “دگرش رفتار حاکمان چین و بازگشت آنها به روحیه‌ی ‘اصلاح و گشایش’ و آزادی‌های بیشتر است.” برخی‌ها حتی شی جین‌پینگ، رئیس جمهور چین، را دلیل جنگ سرد دو کشور می‌شناسند.
در این‌گونه برداشت‌ها، رفتار سیاست خارجی یک کشور، نتیجه‌ی ویژگی‌های درونی آن کشور در نظر گرفته می‌شود.
از این‌رو، سیاست خارجی آمریکا گاهی به سیستم دموکراتیک، ارزش‌های لیبرال یا نظم اقتصادی سرمایه‌داری آن نسبت داده می‌شود، همان‌گونه که رفتار سایر کشورها به ماهیت رژیم داخلی، ایدئولوژی حاکم، فرهنگ راهبردی یا ویژگی‌های فردی رهبرانشان نسبت داده می‌شود.

نسبت دادن بخش بزرگتر ریشه مناقشه‌ها به ویژگی‌های درونی دشمن، خطرناک هم است. برای پیشگامان این روش، اگر مناقشه به دلیل ماهیت رژیم‌های مخالف شکل بگیرد تنها راه‌حل بلندمدت، سرنگونی دشمنان است. سازش، همزیستی دوجانبه یا حتی همکاری گسترده در زمینه‌ی منافع مشترک کنار گذاشته می‌شود که پیامدهای فاجعه‌باری را به همراه دارد. زمانی که رقبا ماهیت طرف مقابل را تهدیدی برای خود ببینند، تقلا برای مرگ تنها چاره خواهد بود.
در چنین نگاهی به جنگ سرد بین چین و آمریکا، از عوامل ساختاری مهم‌تری که رقابت بین این دوکشور را ناگریز می‌کنند، چشم‌پوشی شده است. نخستین و مهم‌ترین عامل این است که آمریکا و چین به عنوان قدرتمندترین کشورهای نظام بین‌المللی، به شدت در معرض مخالفت با یکدیگر قرار دارند. از آنجا که هر یک از آنها بزرگترین تهدید بالقوه برای دیگری است، آنها ناگزیر یکدیگر را محتاطانه تحت نظر دارند، برای کاهش توان طرف مقابل در تهدید منافع اصلی خودشان هرگونه تلاشی می‌کنند و به طور مداوم به دنبال راهی برای به دست آوردن مزیتی بر دیگری هستند...

📌متن کامل
asrdiplomacy.ir/56434

«پیدا و پنهان جهان بین‌الملل»
@roydadhayejahani

🔰تعویق انتخابات #آمریکا چگونه می‌تواند جو بایدن را رئیس‌جمهور کند؟
قسمت اول

👈 یورونیوز در مطلبی تحلیلی به احتمالات موجود در صورت به تعویق افتادن انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پرداخت و نوشت: دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا تمایل خود را برای به تعویق انداختن انتخابات ریاست جمهوری پیش رو اعلام کرده و به جز پیش‌بینی گسترش کرونا، برخی از تحلیل‌گران یکی از انگیزه‌های او از این کار را شگرد تبلیغاتی برای خودش دانسته‌اند.

موانع قانونی ترامپ برای تعویق انتخابات
تمایل ترامپ که به تازگی در توییتی از آن پرده برداشت، هر دلیلی که داشته باشد نمی‌تواند به دست خود او عملی شود، زیرا بر مبنای قانون اساسی آمریکا، صلاحیت به تعویق انداختن انتخابات در شرایط بسیار ویژه در دست کنگره است و رئیس جمهوری چنین صلاحیتی ندارد. اما اگر به هر دلیل انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که قرار است در ۳ نوامبر (۱۳ آبان) برگزار شود، به تعویق بیفتد، باید جانشینی برای ترامپ معرفی شود. در شرایط بسیار خاصی این فرد می‌تواند جو بایدن، رقیب ترامپ از حزب دموکرات باشد. اما چگونه؟

در واقع براساس قانون اساسی آمریکا، رئیس جمهوری این کشور نمی‌تواند بیشتر از چهار سال در این پست بماند. به این ترتیب ترامپ تنها تا روز ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱ (یکم بهمن ۹۹) می‌تواند در پست خود باقی بماند، مگر آن که بخواهد بعد از این تاریخ به طور غیرقانونی به اقامت خود در کاخ سفید ادامه دهد، چیزی که بعید به نظر می‌رسد. چین وضعیتی، بن‌بست سیاسی پیچیده ای را در آمریکا به وجود خواهد آورد و بحران جانشینی ترامپ حداقل در تئوری بسیار پیچیده خواهد شد.

در آمریکا در صورتی که به هر دلیلی پست ریاست جمهوری خالی بماند، قانونا معاون او باید به طور موقت و تا زمان انتخاب رئیس جمهوری بعدی به جای او بنشیند و تحت شرایطی برای پست ۴ ساله ریاست جمهوری سوگند یاد کند. اما در صورت به تعویق افتادن انتخابات پیش رو در ایالات متحده، مایک پنس، معاون ترامپ اجازه نخواهد داشت به جای او به صدارت برسد زیرا دوره ۴ ساله معاونت او نیز درست به مانند ترامپ در همان ابتدای سال ۲۰۲۱ به پایان می‌رسد.

نقش کنگره در تعیین جانشین ترامپ
از سوی دیگر در صورت تعویق انتخابات آتی، نمایندگان فعلی مجلس نمایندگان آمریکا که بر اساس قانون اساسی موظفند تکلیف ریاست جمهوری و انتخابات بعدی را مشخص کنند، نخواهند توانست این مأموریت را انجام دهند چون دوره چهار ساله وکالت آنان در تاریخ سوم ژانویه ۲۰۲۱ (۱۴ دی ۹۹) یعنی پیش از پایان دوره ریاست جمهوری ترامپ پایان می‌پذیرد. به عبارت دیگر، اگر انتخابات در نوامبر انجام نشود، در زمان پایان دوره ترامپ کسی در مجلس نمایندگان نخواهد بود تا برای جانشین او تصمیم بگیرد. به این ترتیب صحبت از نانسی پلوسی، رئیس دموکرات کنگره برای جانشینی ترامپ در آن زمان بی‌معنی خواهد بود.

پس از مجلس نمایندگان، کسی که برای ریاست جمهوری مطرح می‌شود رئیس مجلس سنا است. در ماه نوامبر تنها ۳۵ نماینده سنا باید انتخاب شوند، زیرا ۶۵ کرسی این مجلس در اختیار سناتورهایی است که دوره نمایندگی‌شان تا بعد از سال ۲۰۲۱ ادامه دارد. به این ترتیب حتی اگر انتخاباتی هم برگزار نشود و به تعویق بیفتد، دست کم ۶۵ نفر در مجلس سنا حضور دارند. اما مشکل این است که اول باید فردی به عنوان رئیس موقت سنا تا زمان انتخابات بعدی برگزیده شود.

براساس سنتی قدیمی که از قرن نوزدهم تاکنون در سنای آمریکا رواج دارد، در این موقعیت قدیمی‌ترین نماینده از رئیس حزبی که اکثریت سنا را دارد، به عنوان رئیس موقت معرفی می‌شود. این فرد امروز «چاک گرسلی» سناتور ایالت آیوواست. اما اگر در پاییز آینده انتخاباتی انجام نشود، حزب متبوع گرسلی دیگر در اکثریت نخواهد بود چون از ۶۵ سناتوری که دوره‌شان تمام نمی‌شود و در سنا می‌مانند، ۳۵ نفر یعنی بیشترشان از حزب رقیب گرسلی، یعنی دموکرات هستند. به این ترتیب دموکرات‌ها خودبخود سنا را در دست خواهند گرفت که ۱۸ نفر از آنها صلاحیت «رایزنش» یا حق رأی دادن برای تعیین تکلیف درباره تصمیمات حزبی را دارند.

باز هم بر اساس سنت، در این صورت قدیمی‌ترین سناتور از حزب دارای اکثریت، به عنوان رئیس موقت سنا و در نتیجه رئیس جمهوری آمریکا معرفی خواهد شد. این فرد امروز پت لیهی سناتور ایالت ورمونت است.

حالا مشکل اینجاست که این روال براساس قانون نیست و تنها یک سنت است. در این اوضاع پیچیده، نمایندگان دموکرات ملزم به معرفی پت لیهی نیستند و قانونا حق دارند هر کسی دیگر از همکاران‌شان را که دلشان خواست به عنوان رئیس موقت سنا و رئیس جمهوری معرفی کنند. این فرد ممکن است ایمی کلبوشار یا الیزابت وارن باشد.

🔰تعویق انتخابات #آمریکا چگونه می‌تواند جو بایدن را رئیس‌جمهور کند؟
قسمت دوم

چگونه بایدن می تواند جانشین ترامپ شود؟
ولی آیا آنها واقعا چنین کاری خواهد کرد؟ احتمالا نه. چون نه قانون اساسی و نه هیچ قانون جاری دیگری در آمریکا آنها را «مجبور» به انتخاب منحصرا از میان همکاران سناتور خودشان نکرده است. این مورد در مجلس نمایندگان نیز صادق است و آنها هم می‌توانند فردی را خارج از همکارانشان در کنگره، به ریاست جمهوری برگزینند. به این ترتیب دموکرات‌های سنا خواهند توانست هر کسی را که واجد شرایط مصرح در قانون اساسی باشد، یعنی یک شهروند بالای ۳۵ سال به جز باراک اوباما، جورج بوش و بیل کلینتون را برای ریاست کشور انتخاب کنند.

آنها اگر از اشتباهات تاریخی خود درس نگرفته باشند هیلاری کلینتون یا ال گور را انتخاب می‌کنند، اما قطعا انتخاب منطقی‌تر برای آنها جو بایدن، معاون رئیس جمهوری پیشین آمریکا خواهد بود. بایدن آماده است تا این پست را بپذیرد و چون خود را برای انتخابات ریاست جمهوری آماده کرده، از هم اکنون تیم مدیریتی برای دوره گذار را برای خودش تعیین کرده است. بایدن همچنین پیوندهای بسیار نزدیکی با بیشتر ۳۵ سناتور دموکراتی دارد که قرار است رئیس موقت سنا و رئیس جمهوری را انتخاب کنند.

خلاصه این که اگر در پاییز امسال هیچ انتخاباتی در آمریکا برگزار نشود و روند قانونی در پیش گرفته شود، نتیجه به ریاست رسیدن ترامپ نخواهد بود زیرا جو بایدن در تاریخ ۳ ژانویه رئیس موقت سنا می‌شود و چون سناتورهای دموکرات‌ دارای اکثریت، قاعدتا فردی بهتر از او را برای ریاست جمهوری معرفی نمی‌کنند، ۱۷ روز بعد جو بایدن در برابر جان رابرتس، قاضی ارشد ایالات متحده آمریکا برای تصدی پست ریاست جمهوری این کشور برای مدت چهار سال سوگند خواهد خورد.

با این همه یک عامل مهم به احتمال زیاد مانع اتفاق افتادن تمام این روایت می شود و آن مجلس نمایندگان است. نانسی پلوسی لایحه تعویق انتخابات را رد می‌کند و حتی مجلس سنا که هم اکنون جمهوریخواهان در ان اکثریت را دارند، با این لایحه موافق نیست./ایرنا

«پیدا و پنهان جهان بین‌الملل»
@roydadhayejahani

🎥 احتمال درگیری قدرت در آمریکا درصورت شکست ترامپ در انتخابات

🔹رئیس جمهور #آمریکا از تعهد دادن نسبت به انتقال صلح‌آمیز قدرت در صورت شکست در انتخابات ماه نوامبر خودداری کرده است.
@roydadhayejahani

📸 جلد شماره جدید مجله «تایم» در واکنش به حوادث کنگره #آمریکا

مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی: عدم توافق با ایران یعنی مواجهه با وضعیتی جدید

گروسی:
🔹اگر #ایران و قدرت‌های جهانی از جمله #آمریکا به توافقی نرسند، جامعه بین‌المللی به خاطر پیشرفت هسته‌ای ایران با شرایطی کاملا جدید مواجه خواهد شد
🔹مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بدون اشاره به اقدام آمریکا در خروج قطعی و رسمی از توافق هسته‌ای، دست کشیدن ایران از اجرای داوطلبانه پروتکل‌الحاقی را شکستی جدی برای جامعه بین‌المللی دانست