نرخ گاز خوراک!

اصلاح مطلب اولیه: مبنا قراردادن دلار نیمایی بجای سنا.

نرخ گاز سوخت مصرفی صنایع بزرگ در مرداد ۱۴۰۰ به رقم ۹۴۸ تومان رسیده است.

این بدان معناست که با دلار ۲۳۰۰۰ تومانی نیما نرخ خوراک پتروشیمی حدود ۱۳.۷ سنت محاسبه شده است.

تخفیف ۱۰ درصدی نیمه اول را حساب کنیم نرخ گاز به ۱۵ سنت می رسد که همچنان کمتر از محاسبات فرمول گاز است. محاسبه براساس فرمول عدد بیش از ۱۷ سنت را نشان میدهد.

دو شنیده غیر رسمی در خصوص فرمول گاز وجود دارد یکی اینکه هاب های اروپایی حذف شده اند و دوم اینکه نرخ سقف ۱۳ سنتی دارد. سقف ۱۳ سنتی قاعدتا برقرار نیست مگر اینکه بجای نرخ نیما نرخ سنا مبنای محاسبه باشد. نرخ توسط وزارت نفت اعلام می شود و جزییات محاسبه افشا نمی شود. نرخ های چند ماه اینده وضعیت را کمی شفافتر خواهد کرد.


#گاز #گاز_خوراک #سوخت

@rezayatee

واگرایی پول حقیقی و شاخص کل

از ابتدای سال جاری حقیقی ها بطور پیوسته فروشنده بوده اند و رشد 40 درصدی شاخص هم صرفا روند خروج حقیقی ها را برای مدتی متوقف کرد.

@rezayatee

رشد دلار یا ریسک دولت بی پول؟

اینکه بعد از استقرار دولت با یک دوگانه افزایش ریسک صنایع و رشد دلار مواجه شویم قابل انتظار و اجتناب ناپذیر بود. اما میزان ریسک و فرصت در همه صنایع یکسان نیست بنابراین نمی تواند بازار یکدست صف فروش را توضیح دهد.

اما ابعاد ریسک ها چقدر است؟

اگر بناست نفت نفروشیم کسری بودجه داریم و این کسری بودجه منشا اصلی ریسک است. ریسک افزایش بهره، ریسک قیمت گذاری دستوری، ریسک حامل ها ، ریسک مالیات و در نهایت ریسک بهره مالکانه معادن از جمله ریسک های جبران کسری بودجه است. ما در اینجا یک سناریو در نظر میگیریم که اقتصاد در یک بازه یک یا دوساله وارد فاز تعلیق و انتظار شود نه یک شرایط جنگی. در صورت فروش نفت هم ریسک به شدت کاهش می یابد.


ریسک نرخ بهره:

هرچند در شرایط بالا بودن انتظارات تورمی رشد نرخ بهره یک رفتار طبیعی است اما احتمالا دلیل رشد نرخ ایجاد امکان فروش اوراق دولتی و جبران کسری بودجه خواهد بود. چقدر برای بازار ریسک دارد؟ رشد نرخ سود زمانی خطر محسوب می شود که تورم مهار شده باشد. وقتی انتظار رشد 50 درصدی دلار وجود دارد اینکه نرخ از 20 به 25 برسد ریسک جدی ایجاد نمی کند. حداقل روی کاغذ نباید منشا ریسک اساسی باشد. ما تجربه سود 30 درصدی و تورم زیر 10 را هم داشته ایم.

ریسک قیمت گذاری دستوری:

اینجا بیشتر بحث فولاد و سیمان را داریم. ریسک ها از جنس نیکزاد هستند. در خصوص اینکه چرا نباید به این ریسک ها وزن زیادی داده شود در مطلبی جداگانه توضیح داده می شود. در خصوص فولاد که تجربه گذشته را داریم و در سیمان هم کف نرخ مشخص است. با نرخ های مصوب صنعت سیمان چه خواهد شد؟


ریسک حامل ها:

در اکثر صنایع کوچک، ریسک رشد نرخ حامل ها مستقیما به مصرف کننده منتقل می شود. یعنی اگر برق یک شرکت سیمانی، قندی، لبنیاتی و .. گران شود نرخ فروش هم گران می شود و اینجا معمولا رشد سود هم خواهیم داشت. مثل همیشه پای فولادیها در میان است. اما دقت کنید که فولاد ساز در مرداد گاز 4.2 سنتی دریافت کرده!! یعنی اینکه تصور کنیم این نرخ بیش از 2 برابر می شود فرض غیر معقولی ست. چرا که 1. برخی واحدها ورشکست خواهند شد و 2. توسعه صنعت کاملا متوقف می شود. بنابراین یک توهمی در مسئولین در خصوص حامل ها وجود دارد که کار به محاسبه عدد و رقم برسد خود بخود منتفی خواهد شد. عمده منفعت دولت از رشد انرژی خانوار حاصل می شود که باید ببینیم چه خواهد شد. (ریسک حامل های جداگانه بررسی خواهد شد)

ریسک مالیات:

ریسک مالیات چندان برای شرکتها مطرح نیست بلکه صحبت از کاهش نرخ است. کاهش نرخ هم در حد ادعاست و در عمل ناچاریم معافیت صنعتی مانند پتروشیمی را کمتر کنیم . ریسک مالیات بیشتر برای پترویی هاست که در عوض ریسک های دیگر را کمتر دارند. اینجا هم بازار تا حدی در برآوردها رشد هزینه مالیات را لحاظ کرده است.

ریسک بهره مالکانه:

اینجا بیشتر سنگ آهنی ها درگیر خواهند شد. البته نرخ بهره مالکانه در حال حاضر هم بالاست و بنظر می رسد فاطمی امین عددها را ببیند نظرش تعدیل شود.

ابعاد فرصت رشد چقدر است؟

نرخ دلار درصورت توافقی که حتما کمتر از برجام خواهد بود نهایتا به 23-24 هزار تومن می رسد و با تداوم شرایط فعلی حد بالای 40 هزار تومنی دور از دسترس نیست. یعنی اگر بازار با دلار 25 هزار تومن پرایس شده باشد ریوارد رشد 60 درصدی و ریسک افت 10 درصدی دارد. این رشد در صنایع کوچکی که ارز یارانه ای میگیرند بیشتر خواهد بود.

بالاتر بودن تعداد موارد ریسک به لحاظ ذهنی ریسک بازار را بیشتر فرصت تصویرسازی می کند اما روی کاغذ بنظر می رسد اگر سناریوها را به عدد رقم تبدیل کنیم زور دلار کمتر از ریسک ها نخواهد بود. بنظر می رسد بازار حاضر نیست دلار 27500 تومن فعلی رد قیمت ها لحاظ کند اما ریسک ها را بیش از اندازه تخمین می زند.

@rezayatee

اقتصاد آزاد یا رانت انرژی

قبلا هم در این خصوص نوشتیم که به بهانه آزادسازی اقتصاد نمی شود «مشوق» ها را حذف کرد.

فرض کنید یک پلنت متانول یک میلیارد دلار هزینه دارد و 100 میلیون دلار سود. یعنی بازدهی 10 درصد! با فرض اقتصاد آزاد این پلنت در ایران ساخته می شود یا کانادا؟ قطعا کانادا چون بازدهی 10 درصد کانادا مطلوبیت بیشتری دارد.


با ادبیات سرمایه گذاری صرف ریسک اقتصاد ما فرضا 10 درصد بیشتر از کانادا است. بنابراین برای جذب سرمایه باید بازدهی سرمایه گذاری در ایران را 10 درصد بالاتر ببریم. چگونه این اتفاق ممکن است؟ فقط با مشوق ها. یعنی یک گزاره منطقی داریم که اگر پلنت یک میلیون تنی را میخواهید (آنگاه) «باید» 10 درصد مشوق بدهید. نقیض گزاره این می شود که اگر 10 درصد را ندهید از متانول خبری نیست. این تقریبا قابل تعمیم به اکثر صنایع است.


مشوق ها کدامند؟

مهترین آن انرژی ارزانتر، و دیگر گزینه ها مالیات و تعرفه است. حالا اگر تمام این موارد حذف شود آیا سرمایه ثابت شکل میگیرد؟ حداقل از منظر اقتصادی خیلی بعید است. شاید سرمایه گذاریهای بدون توجیه نهادهای دولتی. تصور جذب سرمایه به تولید بدون مشوق و یارانه بسیار دشوار است. اگر این مسیر طی شود به نقطه ای می رسیم که تولید جدیدی انجام نمی شود دوباره ناچار می شویم برگردیم به حالا چه مشوقی بدهیم!!

یک راه سهل ممتنع هم اینکه تنش با ابر قدرتها را حذف کنیم تا صرف ریسک مانند امارات و کانادا شود.

@rezayatee

برآوردی از چند هلدینگ

#شستا در مجمع پیش رو (احتمالا) 180 تومان تقسیم می کند و با سود 10 هزار میلیارد تومانی عرضه های اولیه به سود 280 تومانی در سال مالی جاری می رسد. یعنی P بر E حدود 3.7 واحد برای شرکتی که تقسیم سود بالایی دارد.

نسبت P بر NAV نیز با وجود تخفیف چندباره 86 درصد است. علاوه بر آن افزایش سرمایه بیش از 1000 درصدی تئوریک سهم را به کمتر از 100 تومان می رساند که به نوعی کف قیمت را تعیین می کند. جالب است که فشار فروش در چنین نمادهایی هم در بازار اواخر شهریور زیاد است.

سایر هلدینگ های بررسی شده در جدول و هلدینگهایی نظیر غدیر پارسان وصندوق و ... وضعیت مشابهی دارند. ضمن اینکه بیشتر برآوردها با دلار 25 هزار تومانی انجام شده است.

@rezayatee

بررسی چند نمونه از سهام صنایع کوچکتر

صنایع کوچکتر چندان تحت تاثیر کسری بودجه دولت و قیمت های جهانی نیستند در نتیجه ابهام کمتری دارند.

دابور دارویی

#دابور بدون افزایش نرخ امسال به سود 370 تومانی می رسد و با نیمایی شدن ارز دریافتی به سود 750 تومانی در سال آینده می رسد. قیمت سهم 2750 تومان است. پی بر ای بعد از آزادسازی نزدیک به 4 واحد.

قمرو قندی

#قمرو در مجمع پیش رو 100 تومان تقسیم می کند و سود سال جاری هم 400 تومان برآورد می شود. رشد سود سال آینده نیز 25 درصد برآورد می شود.قیمت سهم 2650 تومان و P بر E حدود 6 تا 7 واحد.

سشرق سیمانی

#سشرق در مجمع پیش رو 100 تومان تقسیم می کند و با نرخ های مصوب در سال مالی جاری به سود 170 تومانی می رسد. قیمت سهم 830 تومان و P بر E سهم نزدیک به 4 واحد.

کحافظ کاشی ساز:

#کحافظ با بهره برداری از طرح توسعه به سود 65 تا 75 تومانی می رسد که قیمت سهم 380 تومان است و P بر E سهم 5.4 واحد محاسبه می شود.

تعداد این نمادها در بازار روبه افزایش است که بدون در نظر گرفتن تورم انتظاری هم وضعیت مطلوبی دارند.

@rezayatee

#متانول

نرخ متانول در بازار داخلی چین به 3116 یوان رسید (تقریبا معادل 405 دلار پس از کسر مالیات). قیمت در قرار داد CFR چین در حال حاضر نزدیک به 356 دلار است.

رشد نرخ زغالسنگ فعلا متانولسازهای ایرانی را از جهش نرخ گاز خوراک در امان نگه داشته است. نرخ اوره هم تا 550 دلار رشد کرده است.

@rezayatee

#اوره

اوره در قرارداد آتی به مرز 600 دلار رسید که از تبعات افزایش قیمت خوراک است.

برای تولید کننده های ایرانی رشد نرخ گاز خوراک کاهنده سود است و بخش بزرگی از اثر رشد نرخ را خنثی می کند. که در مطلب بعد بطور تقریبی اثر آن محاسبه می شود.

مشکل صنعت بیشتر اوره کشاورزی و مطالبات از دولت است که پول گاز 16-17 سنتی را نقدا دریافت می کند اما پول اوره خریداری شده را پرداخت نمی کند.

@rezayatee

#اوره

سود تقریبی اوره سازها در یک سناریوی حدی با گاز 17 سنتی، اوره 530 دلاری و تخفیف 40 درصدی اوره کشاورزی. دلار هم 25000 تومان برای یک سال کامل.

البته نرخ ها هنوز تثبیت نشده اند و میزان پایداری وضع موجود به تحلیل دقیقتری نیاز دارد. همچنین نرخ گاز ممکن است عددهایی بالاتر از 17 سنت را نیز به خود ببیند.

در این سناریو مشاهده می شود برآیند تحولات تا حدی به نفع اوره سازهاست.

#شپدیس #خراسان #کرماشا #شیراز

@rezayatee

زورگیری یک میلیارد دلاری


چهار اوره ساز بورسی حدود 2.2 میلیون تن اوره تحویل دولت می دهند.


قیمت اوره 490 دلار است و 40 دلار نقدی پرداخت می شود اما مابقی چه می شود؟ با تخفیف 30 درصدی تبدیل به مطالبات ریالی می شود


این رقم معادل سالانه 1 میلیارد دلار خواهد بود که هیچ برنامه ای هم برای تسویه آن وجود ندارد


رقم مطالبات اوره سازها براساس آخرین تراز حسابرسی شده بالغ 5700 میلیارد تومان است که بخشی از آن با دلار بسیار ارزانتر فروخته شده است ( بخوانید کاهش ارزش شدید برای سهامداران ) . جالبتر اینکه با وجود رای دیوان عدالت حسابرس هنوز این مطالبات را به رسمیت نمیشناسد.

این روند ادامه پیدا کند باید انتظار افزایش سالانه 700 میلیون دلاری در مطالبات را داشته باشیم.


از طرفی دولت 500 میلیون دلار گاز به این شرکت ها میفروشد که ماهانه و بصورت نقدی وجه آن دریافت می شود. یعنی حاضر به تهاتر هم نیست که بهانه آن بودجه هدفمندی یارانه هاست.


اما عجیبتر اینکه شاید بنظر می رسد دولت در این معامله 1 میلیارد دلار سود می کند اما قطعا اینطور نیست. اگر مالکیت 80 درصد از این شرکتها را متعلق به صندوق های بازنشستگی بدانیم، درآمد صندوق ها 800 میلیون دلار کم شده، دولت از محل بودجه کسری صندوق را جبران می کند.


با این حساب بدون اینکه نفع زیادی در کار باشد این پیامدها را خواهد داشت: به سرمایه گذاران گفته می شود دولت هر زمان بخواهد دست در جیب شرکتها می کند بنابراین سرمایه گذاری نکنید. حق سهامداران بطور غیر قانونی پایمال می شود، تداوم فعالیت شرکت ها را با خطر مواجه می کند.


تبعات آن برای بازار هم به 4 شرکت محدود نمی شود بلکه سود هلدینگهایی نظیر پارسان، غدیر، تاپیکو، پترول و ... تحت تاثیر قرار می گیرد. علاوه بر آن صرف ریسک سرمایه گذاری را افزایش می دهد.

#اوره #اوره_حمایتی

@rezayatee

#پالایشی

فرمول جدید:

یک روش برای سنجش فرمول جدید این است که با عملکرد سال قبل مقایسه کنیم. یعنی اگر فرمول سال گذشته اعمال شده بود تخفیف نفت بیشتر میشد یا کمتر؟

ارقام بالا متوسط نرخ سه منطقه (دوبی ، عمان و برنت) را 42.6 دلار نشان می دهد. در حالیکه نفت تحویلی حدود 36.1 دلار بوده است. یعنی 6.5 دلار تخفیف در هر بشکه.

اگر فرمول فعلی را اعمال کنیم نرخ نفت تحویلی باید برابر با 35.3 میشد. بر این اساس اگر خطای محاسبه ارقام بالا کم باشد می توان ادعا کرد فرمول فعلی بهتر از مبنای محاسباتی سال گذشته است. چرا که موجب میشد حدود 1 دلار تخفیف بیشتری به پالایشگاه داده شود. در مقابل نرخ فروش صادراتی هم احتمالا کمتر از نرخ منطقه بوده که براساس فرمول جدید مطابق نرخ منطقه خواهد بود.

بنابراین دستکم انتظار داریم سود ناخالص رشدی باشد. احتمالا 4 متغیر رشد 20 درصدی دلار، رشد محدود تخفیف،رشد کرک و رشد نفت باعث می شود گزارش های بهتری را ببینیم که در این بین شاید اثر تغییر فرمول زیاد نباشد. البته سال گذشته برگشت ذخیره هم بود که امسال اثر مثبت موجودی را داریم.


@rezayatee

#متانول

برآورد سود متانولسازها با متانول 425 دلاری و گاز 18 سنتی.

به دلیل احتمال تغییر فرمول یوتیلیتی به نفع فجر و مبین، رشد 160 درصدی هزینه در مجموع دو سال پیش بینی شده است.

@rezayatee

#شپنا

بررسی گزارش شپنا نشان می دهد سه عامل بر عملکرد کمتر از انتظار اثر جدی داشته است :

1. گازوئیل محصول اصلی شرکت است که همواره بالاترین کرک را داشته اما ظاهرا دستور العمل جدید 5 تا 7 دلار گازوئیل را پایین می کشد.

2. شرکت حدود 1.5 تا 2 دلار نفت را گرانتر از فرمول خریده که دلیل مشخصی ندارد.

3. شپنا بطور تاریخی هیچ زمانی پرتی محصول نداشته. یعنی 1 بشکه نفت معادل 1 بشکه فرآورده بوده اما در سه ماهه 3 درصد نفت دود شده ظاهرا!


در مجموع این سه عامل سود را به شکل قابل توجهی کاهش داده است. عامل اول یعنی کیفیت پایین گازوئیل نیمه دوم سال آینده بر طرف می شود. عامل دوم و سوم بنظر نمی رسد پایدار باشد و شاید در گزارشات بعدی اصلاح شوند.

@rezayatee

#شپنا

در حالیکه انتظار میرفت شپنا گازوئیل را با کرک 12 دلاری بفروشد با 6.5 دلار فروخت. لحاظ کردن میزان گوگرد نفت گاز بر نرخ موثر بوده است.

@rezayatee

ریسک انرژی:

با افزایش قیمت گاز و زغالسنگ موج افزایش قیمت ها را داریم بطوریکه :


اوره به سطح 810 دلار رسید و متانول بالاتر از 450 دلار معامله شد. قیمت روی به یک قدمی 4000 دلار رسید، مس از 10 هزار دلار عبور کرد، پلی اتیلن سبک به 1650 دلار رسید و.....

این ارقام نشان می دهد تقریبا تمامی کالاها به اندازه ای رشد قیمت داشته اند که اثر رشد انرژی را جبران می کند. در محصولی مانند اوره رشد قیمت علاوه بر جبران قیمت انرژی جهش سود ایجاد می کند. رفتار قیمت فولاد با توجه به انرژی بری بالا عجیب است. با نرخ برق فعلی احتمالا باید منتظر جهش قیمت فولاد هم باشیم.

پایداری نرخ ها

بنظر می رسد دستکم تا پایان زمستان آشفتگی در بازارها ادامه داشته باشد و مردم اروپا (مرفه های بی درد) هم کمی سختی تحمل کنند. اما در بلند مدت هم بنظر می رسد کاهش مصرف سوختهای فسیلی از جمله زغالسنگ بتواند نرخها را در سطوحی بالاتر از قبل بحران حفظ کند که البته پایینتر از نرخ های فعلی خواهد بود.

از نگاهی بورسی اینکه بازار نرخ های فعلی محصولات را پرایس می کند یا منتظر تثبیت باقی می ماند اگر یک سوال میلیون دلاری نباشد سوال 1000 دلاری هست!


صنایع صادراتی

این صنایع عموما با فرمول فعلی منتفع می شوند مگر اینکه مبنا تغییر کند. مثلا نرخ گاز فولاد از 30 درصد خوراک به 50 درصد برسد. البته تغییر در مبنای قیمت گاز بعید است چون با نرخ های فعلی هم بسیاری از صنایع کشش ندارند. نرخ برق برای صنایع بزرگ همان فرمول ECA است که با نرخ گاز فعلی ممکن است فرمول تغییر کند. بطور کلی اکثر صنایع بزرگ ریسک زیادی ندارند (اگر فولاد هم روند وارد موج صعودی شود) و شاید صنعتی مانند آلومینیوم باید نگران تغییر مبنای نرخ برق باشد.

صنایع داخلی

صنایع داخلی عموما یک حاشیه سود ثابتی را حفظ می کنند. یعنی مثلا اگر یک کارخانه لبنیات 10 درصد سود ناخالص دارد اگر انرژی بیشتر شود همین مقدار را حفظ می کند. اینجا ریسک بیشتر از جهت افت تقاضا است. چرا که قیمت گرانتر در برخی صنایع تقاضا را کم میکند که نیاز دارد دقیقتر بررسی شود.

@rezayatee

بهای تولید فولاد| نرخ انرژی

اگر متد وبسایت Steelonthenet جهت محاسبه بهای تولید هر تن فولاد به روش قوس الکتریک را درست فرض کنیم، با مفروضات:

قراضه 480 دلاری

گاز 45 سنتی

برق 22 سنتی

بهای تولید هر تن شمش فولاد در اروپا به عدد 777 دلار می رسد. نرخ فولاد در منطقه CIS در حال حاضر 650 دلار است که بنظر می رسد با هزینه های تولید فعلی همخوانی نداشته باشد. جایگزینی آهن اسفجی با قراضه تقریبا همین مقدار بهای تمام شده خواهد داشت. بنظر می رسد دستکم برای بخشی از تولید کنندگان قیمت های فعلی توجیه نداشته و قیمت باید با نهاده های تولید تعدیل شود.

هزینه گاز مصرفی در بخش فولاد سازی چندان زیاد نیست اما سهم بالایی از بهای آهن اسفنجی دارد که می تواند قیمت آنرا متاثر کند.

#cash_cost

@rezayatee

ارزش معاملات به ارزش بازار

افت نسبت ارزش معاملات به ارزش کل بازار به کمتر از میانگین 10 ساله. هر چند هنوز با رکود سال های 92 تا 96 فاصله داریم.

#ارزش_معاملات

@rezayatee

بررسی عملکرد| فولادسازها

بررسی گزارشها در این بازار نا امید کننده برای نویسنده و خواننده دشوار است اما باید با این روزهای بازار هم سر کرد ...

آنچه در گزارش ها عمومیت داشت:

• رشد 70 تا 100 درصدی حقوق و دستمزد که کمی بیشتر از انتظار بازار است. هزینه های تورمی با یک لگ زمانی تاثیر خود را در صورتها نمایان کرده اند. با توجه به این گزارش ها برآوردهای تحلیلی هم تدافعی خواهد شد و احتمالا اکثر برآوردها برعکس دو سال گذشته محافظه کارانه تر می شود.

• گزارشهای 3 ماهه و 9 ماهه که حسابرسی نمی شوند گاها گمراه کننده هست به همین دلیل گزارش 6 ماهه بعضا اختلاف زیادی با انتظارات داشت.

• دو ریسک بزرگ فولادیها کمرنگ شده که عبارتست از قیمت سنگ آهن و هزینه انرژی. قیمتگذاری دستوری همچنان هست.

• سه ماهه تابستان تولید افت داشتیم که نیمه دوم بهتر خواهد بود.

#فولاد

121 تومان سود ساخت که انباشت موجودی ارزان در این گزارش خوب موثر بوده. ظاهر موجودی ارزان پالایشی ها سر از فولاد درآورده. برای نیمه دوم هم موجودی ارزان داریم. بنظر می رسد هزینه انرژی نیمه دوم رشد بیشتری داشته باشد که آنرا لحاظ می کنیم. خطی حساب کنیم باید با سود سرمایه گذاری و رشد تولید به سود حدود 290 تومنی برسیم اما با رعایت احتیاط سود 255 تومانی در دسترس است. P بر E حدود 4 واحد.

#ذوب:

ابرهای سیاه از سر ذوب دست بر نمیدارند. ذوب بعد از مدتها خواست خودی نشان دهد که زغالسنگ سر به فلک کشید. هر چند هنوز قیمت روز زغال لحاظ نشده است. آنچه مشخص است ذوب با نرخ فعلی زغالسنگ سود در بساط نخواهد داشت. مدیریت هزینه هم در ذوب تعریف نشده است. باید امیدوار بود زغالسنگ استرالیا به زیر 300 دلار برسد یا فولاد رشد کند یا آن طرح های کذایی کاهش هزینه و رشد تولید واقعی باشند. . بعید ینظر می رسد سود امسال به بیش از 40 تومن برسد و P بر E تعریفی ندارد اما مارکت 800 میلیون دلاری ذوب قرار است چقدر کم شود؟


#ارفع

ارفع هم افت تولید داشت. طرح توسعه شرکت که قرار بود دستکم اول امسال راه اندازی شود در گزارش تفسیری خیلی نامحسوس کمرنگ شده است. چرا انقدر تاخیر ؟ هر چند پیشرفت 90 درصد است اما ما به نشانه اعتراض برای سال بعد هم لحاظ نکردیم. سود برآوردی 320 تومان و پی به ای 4.7. مزیت ارفع تقسیم سود بهتر و مارکت کوچکتر آن است.

#هرمز

مثل فولاد خوب بود، سه ماهه اول کمی گمراه کننده بود اما سود 320 تومنی امسال در دسترس است. P بر E حدود 4.5 واحد.

#کاوه

خوب نبود اما چند نکته دارد. اثر طرح بهره برداری شده نیامده بود. اثر اسفنجی قابل فروش شرکت تقرییا 20 تومان است که نیمه دوم به فولاد تبدیل می شود. بطور کلی انتظار این است عملکرد تولید و فروش بهتر شده و با توجه به اهرم مالی و عملیاتی بالا در سال آینده متفاوت عمل کند. امسال سود 260 تومنی را قبول می کنیم و سال بعد احتمالا 360. P بر E حدود 6 اما سود رشدی.

#فخوز

فخوز عملکرد نرمالی داشته و با توجه به قطعی برق عملکرد 134 تومنی 6 ماهه قابل قبول است. در نیمه دوم تولید رشد می کند و سود سرمایه گذاری را داریم که نمیدانیم چقدر تقسیم می شود. حدود 320 تومان سود هر سهم بنظر رقم قابل قبولی است. P بر E حدود 5 واحدی.

#صنعت_فولاد


@rezayatee

#گروه_فولاد

برآورد سود با دلار 24000 تومانی 1400 و 28000 تومانی 1401

رشد 7.5 برابری نرخ انرژی در دو سال

نرخ های جهانی 12 درصد پایین تر از قیمت روز.

یکم آبان 1400/

@rezayatee

#کگهر

کگهر بالاخره گزارش 6 ماهه و 9 را منتشر کرد. جالب اینکه در گزارش ماهانه تولید گندله را 2 میلیون تن اعلام کرده بود و در فصلی 2.5 میلیون تن!! چطور ممکنه 500 هزار تن تولیدگندله (نه فروش) که محصول اصلی شرکت است را ندیده باشند؟ این مقدار گندله در کرمان را با چشم غیر مسلح از تهران میشه دید. با این وجود هنوز نمیشه مطمئن بود 2.5 میلیون تن درست هست یا 2 میلیون.

@rezayatee