🌾🌿🌾
«اِستِخَارَة» در لغت به‌معنای طلب خيركردن است. اين واژه در روايات، فراوان به‌كار رفته است؛ چنان‌كه در تعاليم اهل بيت علیهم‌السلام استخاره يكی از آداب طلب رزق شمرده شده است.
بدين معنا كه مثلاً وقتی فردی قصد ورود به‌كاری دارد، قبل از هر چيز رو به خدا كند و از او خير و بركت را در كاری كه پيش رو دارد، طلب كند. اين انسان اعتراف می‌كند كه باب رزق به دست خداست و گشايندۀ درهای روزی تنها اوست؛ پس با توكل و اعتماد به حكمت و قدرت و رحمتِ پروردگار، خود را در مسيری كه او فرمان داده است، قرار می‌دهد و نيروی خود را در كسب روزی حلال به‌كار می‌بندد.
انسانی كه با چنين باور و عقيدۀ مستحكمی پا در ميدان بگذارد و كار خود را با طلب خير از خداوند آغاز كند، هرگز بر زمين نخواهد خورد.
نبی رحمت صلی‌الله‌علیه‌و‌آله در این باب می‌فرمايد:
«مِنْ سَعَادَةِ ابْنِ آدَمَ اسْتِخَارَةُ اللهِ وَ رِضَاهُ بِمَا قَضَی اللهُ وَ مِنْ شِقْوَةِ ابْنِ آدَمَ تَرْكُهُ اسْتِخَارَةَ اللهِ وَ سَخَطُهُ بِمَا قَضَی اللهُ».
از نیکبختی و سعادت فرزند آدم، طلب خیر از خدا و راضی‌بودنش به آن چیزی است که اراده و حکم خداست (رضایت به قضای الهی) و از شقاوت فرزند آدم ترک‌کردن استخاره [و طلب خیر] از خدا و نارضایتی او به آن چیزی است که ارادۀ محکم خداست.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، صص ۲۸۲-۲۸۱.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
«اِستِخَارَة» در لغت به‌معنای طلب خيركردن است. اين واژه در روايات، فراوان به‌كار رفته است؛ چنان‌كه در تعاليم اهل بيت علیهم‌السلام استخاره يكی از آداب طلب رزق شمرده شده است.
بدين معنا كه مثلاً وقتی فردی قصد ورود به‌كاری دارد، قبل از هر چيز رو به خدا كند و از او خير و بركت را در كاری كه پيش رو دارد، طلب كند. اين انسان اعتراف می‌كند كه باب رزق به دست خداست و گشايندۀ درهای روزی تنها اوست؛ پس با توكل و اعتماد به حكمت و قدرت و رحمتِ پروردگار، خود را در مسيری كه او فرمان داده است، قرار می‌دهد و نيروی خود را در كسب روزی حلال به‌كار می‌بندد.
انسانی كه با چنين باور و عقيدۀ مستحكمی پا در ميدان بگذارد و كار خود را با طلب خير از خداوند آغاز كند، هرگز بر زمين نخواهد خورد.
نبی رحمت صلی‌الله‌علیه‌و‌آله در این باب می‌فرمايد:
«مِنْ سَعَادَةِ ابْنِ آدَمَ اسْتِخَارَةُ اللهِ وَ رِضَاهُ بِمَا قَضَی اللهُ وَ مِنْ شِقْوَةِ ابْنِ آدَمَ تَرْكُهُ اسْتِخَارَةَ اللهِ وَ سَخَطُهُ بِمَا قَضَی اللهُ».
از نیکبختی و سعادت فرزند آدم، طلب خیر از خدا و راضی‌بودنش به آن چیزی است که اراده و حکم خداست (رضایت به قضای الهی) و از شقاوت فرزند آدم ترک‌کردن استخاره [و طلب خیر] از خدا و نارضایتی او به آن چیزی است که ارادۀ محکم خداست.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، صص ۲۸۲-۲۸۱.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🌾🌿🌾
امام علی علیه‌السلام فرزند را آرزومندی معرفی می‌كند كه هرگز به آن آرزوها نخواهد رسيد. اين يكی از مشخصات مهم انسان‌هاست و همه بايد بدانند كه بسياری از آرزوهايشان در دسترس نيست.
در كلام اميرالمؤمنين علیه‌السلام به دو نكتۀ مهم تربيتی نيز بايد اشاره كرد؛ اول آنكه اگر انسان به اين باور برسد كه قانون حيات چنان نيست كه تمام آرزوها و تمنيات او در اين دنيا برآورده شود، احساس واقع‌بينی و انعطاف پيدا می‌كند؛ يعنی اگر به خواسته‌ای نرسيد، خود را نمی‌بازد و احساس شكست و ضعف و يأس به خود راه نمی‌دهد. اما اگر انسان اعتقاد داشته باشد كه تمام خواسته‌ها و اميالِ او در دسترس و قابل حصول است، زمانی كه به هر دليل به آن‌ها دست نيابد، احساس يأس و زمين‌گيری می‌كند و قدرت تحليل و تصميم خود را از دست می‌دهد.
نكتۀ دوم در كلام امام علیه‌السلام آن است كه اگر آدمی بداند امكان دسترسی به تمام آرزوها نيست و همه چيز مطابق ميل او فراهم نمی‌شود، حوايج خويش را رتبه‌بندی و اولويت‌های خود را معيّن می‌كند. نتيجۀ اين طبقه‌بندی آن است كه حالت شادابی و نشاط هرگز در وجود وی از بين نمی‌رود و همواره حس تكاپو و حركت خود را حفظ می‌كند.
پس اگر چنين قاعدهای جاری است و انسان، آرزومندی است كه ممكن است به آرزوهای خويش نرسد، بايد در چارچوبی كه برای آمال خود ساخته بازنگری كند؛ يعنی آرزوهای خود را به شكلی تنظيم و تقرير كند كه امكان رسيدن به آن‌ها وجود داشته باشد.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، ص۸۱.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
امام علی علیه‌السلام فرزند را آرزومندی معرفی می‌كند كه هرگز به آن آرزوها نخواهد رسيد. اين يكی از مشخصات مهم انسان‌هاست و همه بايد بدانند كه بسياری از آرزوهايشان در دسترس نيست.
در كلام اميرالمؤمنين علیه‌السلام به دو نكتۀ مهم تربيتی نيز بايد اشاره كرد؛ اول آنكه اگر انسان به اين باور برسد كه قانون حيات چنان نيست كه تمام آرزوها و تمنيات او در اين دنيا برآورده شود، احساس واقع‌بينی و انعطاف پيدا می‌كند؛ يعنی اگر به خواسته‌ای نرسيد، خود را نمی‌بازد و احساس شكست و ضعف و يأس به خود راه نمی‌دهد. اما اگر انسان اعتقاد داشته باشد كه تمام خواسته‌ها و اميالِ او در دسترس و قابل حصول است، زمانی كه به هر دليل به آن‌ها دست نيابد، احساس يأس و زمين‌گيری می‌كند و قدرت تحليل و تصميم خود را از دست می‌دهد.
نكتۀ دوم در كلام امام علیه‌السلام آن است كه اگر آدمی بداند امكان دسترسی به تمام آرزوها نيست و همه چيز مطابق ميل او فراهم نمی‌شود، حوايج خويش را رتبه‌بندی و اولويت‌های خود را معيّن می‌كند. نتيجۀ اين طبقه‌بندی آن است كه حالت شادابی و نشاط هرگز در وجود وی از بين نمی‌رود و همواره حس تكاپو و حركت خود را حفظ می‌كند.
پس اگر چنين قاعدهای جاری است و انسان، آرزومندی است كه ممكن است به آرزوهای خويش نرسد، بايد در چارچوبی كه برای آمال خود ساخته بازنگری كند؛ يعنی آرزوهای خود را به شكلی تنظيم و تقرير كند كه امكان رسيدن به آن‌ها وجود داشته باشد.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، ص۸۱.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🌾🌿🌾
از نظر امیرالمؤمنین علیه‌السلام، هر انسانِ مسلمان نه‌تنها باید در گفتار از سر معرفت سخن بگويد و كلامی را بر زبان بياورد كه در شأن و رتبۀ او باشد؛ بلكه در مقام عمل نيز بايد به اين اصول پايبند باشد. او بايد كاری انجام دهد كه به مبدأ و مقصد آن آگاهی داشته باشد و در ابتدای هر عمل پاسخ دو پرسش اساسي را روشن کند؛ اول، انگيزۀ او از انجام اين كار چيست و دوم، پايان اين كار به كجا منتهی می‌شود.
به‌عبارت‌ديگر، بايد بداند كه چرا اين عمل را شروع كرده و قرار است چه نتيجه‌ای از آن بگیرد؟
اميرالمؤمنين علیه‌السلام تأكيد می‌فرمايد كه همان‌گونه كه گفتار مجهول پسنديده نيست، رفتار مجهول نيز ناپسند و نامعقول است. امام‌صادق علیه‌السلام از اين منظر، امور را به سه دسته تقسيم کرده و فرموده است:
«إِنَّمَا الْأُمُورُ ثَلَاثَۀٌ أَمْرٌ بَيِّنٌ رُشْدُهُ فَيُتَّبَعُ وَ أَمْرٌ بَيِّنٌ غَيُّهُ فَيُجْتَنَبُ وَ أَمْرٌ مُشْكِلٌ يُرَدُّ عِلْمُهُ إِلَی اللهِ وَ إِلَی رَسُولِهِ».
همانا امور بر سه قسماند: امری كه درستی و هدايت آن روشن است پس [لزوماً] پيروی می‌شود، امری كه گمراهی‌اش روشن است پس [لزوماً] از آن پرهيز می‌شود و امری كه مشكل و مشتبه است پس علمش به‌سوی خدا و رسولش ارجاع داده می‌شود.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، صص۲۰۳-۲۰۲.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
از نظر امیرالمؤمنین علیه‌السلام، هر انسانِ مسلمان نه‌تنها باید در گفتار از سر معرفت سخن بگويد و كلامی را بر زبان بياورد كه در شأن و رتبۀ او باشد؛ بلكه در مقام عمل نيز بايد به اين اصول پايبند باشد. او بايد كاری انجام دهد كه به مبدأ و مقصد آن آگاهی داشته باشد و در ابتدای هر عمل پاسخ دو پرسش اساسي را روشن کند؛ اول، انگيزۀ او از انجام اين كار چيست و دوم، پايان اين كار به كجا منتهی می‌شود.
به‌عبارت‌ديگر، بايد بداند كه چرا اين عمل را شروع كرده و قرار است چه نتيجه‌ای از آن بگیرد؟
اميرالمؤمنين علیه‌السلام تأكيد می‌فرمايد كه همان‌گونه كه گفتار مجهول پسنديده نيست، رفتار مجهول نيز ناپسند و نامعقول است. امام‌صادق علیه‌السلام از اين منظر، امور را به سه دسته تقسيم کرده و فرموده است:
«إِنَّمَا الْأُمُورُ ثَلَاثَۀٌ أَمْرٌ بَيِّنٌ رُشْدُهُ فَيُتَّبَعُ وَ أَمْرٌ بَيِّنٌ غَيُّهُ فَيُجْتَنَبُ وَ أَمْرٌ مُشْكِلٌ يُرَدُّ عِلْمُهُ إِلَی اللهِ وَ إِلَی رَسُولِهِ».
همانا امور بر سه قسماند: امری كه درستی و هدايت آن روشن است پس [لزوماً] پيروی می‌شود، امری كه گمراهی‌اش روشن است پس [لزوماً] از آن پرهيز می‌شود و امری كه مشكل و مشتبه است پس علمش به‌سوی خدا و رسولش ارجاع داده می‌شود.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، صص۲۰۳-۲۰۲.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🌾🌿🌾
امام علی علیه‌السلام می‌فرماید:
«وَ أَکْرِمْ نَفْسَکَ عَنْ کُلِّ دَنِیَّۀٍ وَ إِنْ سَاقَتْکَ إِلَی الرَّغَائِبِ فَإِنَّکَ لَنْ تَعْتَاضَ بِمَا تَبْذُلُ مِنْ نَفْسِکَ عِوَضاً»
نفس خود را از هر پستی گرامی دار، هرچند تو را بدانچه خواهانی رساند، چه آنچه را از خود بر سر این کار مینهی، هرگز به تو بر نگرداند.
اینکه ریشۀ این طلب‌های بی‌حدّ و حصر و بت‌شدن دنیا در نزد آدمیان، چیزی جز طمع نیست. این رذیلۀ درونی است که موجب می‌شود زیاده‌خواهی‌ها و فزون‌طلبی‌ها در جان بدود و آدمی را مجبور کند که پا را از حدّ خود فراتر بگذارد. اما قیمتی که در قبال این زیاده‌خواهی پرداخت می‌شود، چیست؟
این قیمت، قیمتی است گزاف که امیرالمؤمنین علیه‌السلام را وادار می‌کند چنین تذکراتی را پی‌درپی مطرح فرماید.
اولین چیزی که انسان در مقابل مقام، مال، شهرت و... می‌پردازد، عزت، کرامت و شرافت نفسانی است.
اهل دنیا ناگزیرند نفس خود را به کم‌ترین قیمت بفروشند تا آنچه که از حدشان فراتر است، به‌دست آورند. درواقع، عزت نفس پیش‌‌پرداخت و بیعانه‌ای است که باید پرداخت تا بتوان متاع دنیا را معامله کرد.
این کشش‌های درونی، انسان را وادار می‌کند که از کرامت‌های نفسانیِ خود دست بردارد. به همین دلیل است که برای رسیدن به بسیاری از موقعیت‌ها، مجبور است که تملق و چاپلوسی کند، دروغ بگوید، تبانی کند، حق را زیر پا بگذارد و حتی از ناموس خود بگذرد. گویا راه رسیدن به بسیاری از حطام دنیا، چیزی جز این نیست؛ قدم اولِ وصال به این لذت‌ها، گذشتن از کرامت نفس و لگدمال‌کردن عزت روحی است.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، صص ۷۰۲-۷۰۶.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
امام علی علیه‌السلام می‌فرماید:
«وَ أَکْرِمْ نَفْسَکَ عَنْ کُلِّ دَنِیَّۀٍ وَ إِنْ سَاقَتْکَ إِلَی الرَّغَائِبِ فَإِنَّکَ لَنْ تَعْتَاضَ بِمَا تَبْذُلُ مِنْ نَفْسِکَ عِوَضاً»
نفس خود را از هر پستی گرامی دار، هرچند تو را بدانچه خواهانی رساند، چه آنچه را از خود بر سر این کار مینهی، هرگز به تو بر نگرداند.
اینکه ریشۀ این طلب‌های بی‌حدّ و حصر و بت‌شدن دنیا در نزد آدمیان، چیزی جز طمع نیست. این رذیلۀ درونی است که موجب می‌شود زیاده‌خواهی‌ها و فزون‌طلبی‌ها در جان بدود و آدمی را مجبور کند که پا را از حدّ خود فراتر بگذارد. اما قیمتی که در قبال این زیاده‌خواهی پرداخت می‌شود، چیست؟
این قیمت، قیمتی است گزاف که امیرالمؤمنین علیه‌السلام را وادار می‌کند چنین تذکراتی را پی‌درپی مطرح فرماید.
اولین چیزی که انسان در مقابل مقام، مال، شهرت و... می‌پردازد، عزت، کرامت و شرافت نفسانی است.
اهل دنیا ناگزیرند نفس خود را به کم‌ترین قیمت بفروشند تا آنچه که از حدشان فراتر است، به‌دست آورند. درواقع، عزت نفس پیش‌‌پرداخت و بیعانه‌ای است که باید پرداخت تا بتوان متاع دنیا را معامله کرد.
این کشش‌های درونی، انسان را وادار می‌کند که از کرامت‌های نفسانیِ خود دست بردارد. به همین دلیل است که برای رسیدن به بسیاری از موقعیت‌ها، مجبور است که تملق و چاپلوسی کند، دروغ بگوید، تبانی کند، حق را زیر پا بگذارد و حتی از ناموس خود بگذرد. گویا راه رسیدن به بسیاری از حطام دنیا، چیزی جز این نیست؛ قدم اولِ وصال به این لذت‌ها، گذشتن از کرامت نفس و لگدمال‌کردن عزت روحی است.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، صص ۷۰۲-۷۰۶.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🌾🌿🌾
امام علی علیه‌السلام می‌فرماید:
«برای من نگاه‌داشتن آنچه در دستان خویش داری، از طلب‌کردن آنچه در نزد دیگران قرار دارد، محبوب‌تر است».
این توصیه نیز یک توصیۀ اقتصادی است که امام با هدف حفظ عزت نفس و کرامت وجودی انسان مطرح می‌فرماید؛ اینکه بهتر است مخاطب امیرالمؤمنین علیه‌السلام چشم به‌دست و مال و سرمایۀ دیگران نداشته باشد و در اموال ایشان طمع نکند. این همان نکته‌ای است که قرآن نیز به پیامبر خویش تذکر می‌دهد:
«وَ لاَ تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَی مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِنْهُمْ زَهْرَۀَ الْحَیَاۀِ الدُّنْیَا لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَ رِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَ أَبْقَی»
و هرگز چشمان خود را به نعمت‌های مادّی که به گروه‌هایی از آنان داده‌ایم، میفکن. این‌ها شکوفه‌های زندگی دنیاست؛ تا آنان را در آن بیازماییم و روزی پروردگارت بهتر و پایدارتر است.
ازجهت‌دیگر، هنگامی‌که انسان به داشته‌های دیگران چشم معنای تقدیر معیشت درکلام معصومین علیهم‌السلام می‌دوزد، یا از داشته‌های خود غافل می‌شود و آن‌ها را فراموش می‌کند یا آنچه دارد حقیر و بی‌مقدار می‌بیند؛ نتیجۀ هر دوی این‌ها، ضعف شخصیت و خودکم‌بینی است که از نظر اسلام، عارضۀ مهمی است:
«وَ لِلهِ الْعِزَّۀُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ»
درحالی‌که عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است.
مؤمن عزیز است و هرگز نباید در مقابل دیگران احساس ذلت کند. راه رهایی از این رذیله، چشم‌ندوختن به داراییِ غیر است.
امام‌صادق علیه‌السلام مؤمن را این‌گونه توصیف می‌کند:
«وَقُوراً عِنْدَ الْهَزَاهِزِ صَبُوراً عِنْدَ الْبَلَاءِ شَکُوراً عِنْدَ الرَّخَاءِ قَانِعاً بِمَا رَزَقَهُ اللهُ»
در هنگام فتنه‌ها باوقار، به وقت بلا و مصیبت، صبور و شکیبا، به هنگام نعمت، شکرگزار و به آنچه خدا روزی‌اش کرده قانع باشد.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، صص ۷۲۶-۷۲۵.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
امام علی علیه‌السلام می‌فرماید:
«برای من نگاه‌داشتن آنچه در دستان خویش داری، از طلب‌کردن آنچه در نزد دیگران قرار دارد، محبوب‌تر است».
این توصیه نیز یک توصیۀ اقتصادی است که امام با هدف حفظ عزت نفس و کرامت وجودی انسان مطرح می‌فرماید؛ اینکه بهتر است مخاطب امیرالمؤمنین علیه‌السلام چشم به‌دست و مال و سرمایۀ دیگران نداشته باشد و در اموال ایشان طمع نکند. این همان نکته‌ای است که قرآن نیز به پیامبر خویش تذکر می‌دهد:
«وَ لاَ تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَی مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِنْهُمْ زَهْرَۀَ الْحَیَاۀِ الدُّنْیَا لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَ رِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَ أَبْقَی»
و هرگز چشمان خود را به نعمت‌های مادّی که به گروه‌هایی از آنان داده‌ایم، میفکن. این‌ها شکوفه‌های زندگی دنیاست؛ تا آنان را در آن بیازماییم و روزی پروردگارت بهتر و پایدارتر است.
ازجهت‌دیگر، هنگامی‌که انسان به داشته‌های دیگران چشم معنای تقدیر معیشت درکلام معصومین علیهم‌السلام می‌دوزد، یا از داشته‌های خود غافل می‌شود و آن‌ها را فراموش می‌کند یا آنچه دارد حقیر و بی‌مقدار می‌بیند؛ نتیجۀ هر دوی این‌ها، ضعف شخصیت و خودکم‌بینی است که از نظر اسلام، عارضۀ مهمی است:
«وَ لِلهِ الْعِزَّۀُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ»
درحالی‌که عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است.
مؤمن عزیز است و هرگز نباید در مقابل دیگران احساس ذلت کند. راه رهایی از این رذیله، چشم‌ندوختن به داراییِ غیر است.
امام‌صادق علیه‌السلام مؤمن را این‌گونه توصیف می‌کند:
«وَقُوراً عِنْدَ الْهَزَاهِزِ صَبُوراً عِنْدَ الْبَلَاءِ شَکُوراً عِنْدَ الرَّخَاءِ قَانِعاً بِمَا رَزَقَهُ اللهُ»
در هنگام فتنه‌ها باوقار، به وقت بلا و مصیبت، صبور و شکیبا، به هنگام نعمت، شکرگزار و به آنچه خدا روزی‌اش کرده قانع باشد.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، صص ۷۲۶-۷۲۵.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌾🌿🌾
🌿🌾🌿
امام علی علیه‌السلام می‌فرماید:
«وَ الْمَرْءُ أَحْفَظُ لِسِرِّهِ»
و مرد بهتر از هر کس نگهبان راز خویش است.
توصیه‌های انسانی امیرالمؤمنین علیه‌السلام و طوفانی که در ذهن مخاطب به راه می‌اندازند
که هر دم دریای ذهن او را زیرورو می‌کند و
گوهر‌های معانی را از دل آن به‌در می‌آورد:
«انسان نسبت به سرّ خویش، حافظ‌تر از دیگران است».
اساساً بر دل انسان، رازها آن‌قدر سنگینی می‌کند که گاه نمی‌تواند این اسرار و مکنونات را در درون خویش به‌آسانی نگاه دارد.
انسان‌ها به راحتی نمی‌توانند سِر نگاه دارند و دوست دارند آن را به هر شیوه‌ای که شد، افشا کنند. اما حقیقت آن است که پس از افشای سِر، دیگر کسی قدرت نگاه‌داشتن و پنهان‌کردن آن را ندارد.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام به همین نکته اشاره می‌فرماید و به مخاطب خود هشدار می‌دهد که وقتی تو خود توانایی حفظ راز خود را نداری، نمی‌توانی از دیگران چنین انتظاری داشته باشی.
ایشان به مخاطب این نامه پیشنهاد می‌دهد که خود، سِر و راز وجودی خویش را کتمان کند؛ زیرا خود انسان به مقامِ حفظِ راز، شایسته‌تر از دیگران است.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، صص ۷۳۴-۷۳۳.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
امام علی علیه‌السلام می‌فرماید:
«وَ الْمَرْءُ أَحْفَظُ لِسِرِّهِ»
و مرد بهتر از هر کس نگهبان راز خویش است.
توصیه‌های انسانی امیرالمؤمنین علیه‌السلام و طوفانی که در ذهن مخاطب به راه می‌اندازند
که هر دم دریای ذهن او را زیرورو می‌کند و
گوهر‌های معانی را از دل آن به‌در می‌آورد:
«انسان نسبت به سرّ خویش، حافظ‌تر از دیگران است».
اساساً بر دل انسان، رازها آن‌قدر سنگینی می‌کند که گاه نمی‌تواند این اسرار و مکنونات را در درون خویش به‌آسانی نگاه دارد.
انسان‌ها به راحتی نمی‌توانند سِر نگاه دارند و دوست دارند آن را به هر شیوه‌ای که شد، افشا کنند. اما حقیقت آن است که پس از افشای سِر، دیگر کسی قدرت نگاه‌داشتن و پنهان‌کردن آن را ندارد.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام به همین نکته اشاره می‌فرماید و به مخاطب خود هشدار می‌دهد که وقتی تو خود توانایی حفظ راز خود را نداری، نمی‌توانی از دیگران چنین انتظاری داشته باشی.
ایشان به مخاطب این نامه پیشنهاد می‌دهد که خود، سِر و راز وجودی خویش را کتمان کند؛ زیرا خود انسان به مقامِ حفظِ راز، شایسته‌تر از دیگران است.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، صص ۷۳۴-۷۳۳.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
🌿🌾🌿
امام علی علیه‌السلام می‌پرسد چه چیزی را می‌خواهی به‌دست بیاوری و برای آن می‌خواهی چه قیمتی بپردازی؟ خیری که فقط از طریق شر به آن دست یابی خیر نیست.
گاه انسان می‌خواهد خواسته‌ای را به‌دست آورد یا موقعیتی مادی را تحصیل کند؛ اما راه رسیدن به این مطلوب، جز با اسارت و حلقه‌به‌گوشی و گذشتن از عزت نفس میسّر نمی‌شود. آیا این مطلوب، ارزش تحمل چنین نامطلوبی را دارد؟ آیا برای رسیدن به یک مقصد، می‌توان از هر مسیری عبور کرد؟ آیا برای برآوردن هر خواهشی، باید تلاش کرد و هزار گونه مصیبت را تحمل نمود؟ آیا انسانی که خود را عاقل می‌پندارد، اندیشیده است که در این مسیر از کجا به کجا رفته است؟
به صراحت باید گفت که در منطق اسلام،
هرگز هدف، وسیله را توجیه نمی‌کند. حتی برای رسیدن به اهداف نیکو هم نباید راه خطا در پیش گرفت؛ چنان‌که اگر انجام دادن یک طاعت موجب آزرده‌شدن دلی گردد یا آدمی را به ارتکاب معصیت و خطایی مجبور کند، شریعت بلافاصله دستور توقف می‌دهد. چه‌بسا کسی بخواهد بنای خیری بسازد؛ اما در طول ساختن این بنا، تمام اهل محل را عاصی کند و هزارگونه اذیت و آزار را برای بندگان خدا فراهم سازد.
نام این بنا در ظاهر خیریه است؛ اما برای دیگران در حکم شرّیه عمل می‌کند! این شخص نمی‌تواند بگوید من می‌خواهم به خدا تقرب بجویم و به دین الهی خدمت کنم، زیرا به او می‌گویند:
«لَا طاعَۀَ فِی مَعصِیَۀِ اللهِ»
خداوند از مسیر عصیان اطاعت نمی‌شود.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، صص ۷۱۱-۷۱۰.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌿🌾🌿
امام علی علیه‌السلام می‌پرسد چه چیزی را می‌خواهی به‌دست بیاوری و برای آن می‌خواهی چه قیمتی بپردازی؟ خیری که فقط از طریق شر به آن دست یابی خیر نیست.
گاه انسان می‌خواهد خواسته‌ای را به‌دست آورد یا موقعیتی مادی را تحصیل کند؛ اما راه رسیدن به این مطلوب، جز با اسارت و حلقه‌به‌گوشی و گذشتن از عزت نفس میسّر نمی‌شود. آیا این مطلوب، ارزش تحمل چنین نامطلوبی را دارد؟ آیا برای رسیدن به یک مقصد، می‌توان از هر مسیری عبور کرد؟ آیا برای برآوردن هر خواهشی، باید تلاش کرد و هزار گونه مصیبت را تحمل نمود؟ آیا انسانی که خود را عاقل می‌پندارد، اندیشیده است که در این مسیر از کجا به کجا رفته است؟
به صراحت باید گفت که در منطق اسلام،
هرگز هدف، وسیله را توجیه نمی‌کند. حتی برای رسیدن به اهداف نیکو هم نباید راه خطا در پیش گرفت؛ چنان‌که اگر انجام دادن یک طاعت موجب آزرده‌شدن دلی گردد یا آدمی را به ارتکاب معصیت و خطایی مجبور کند، شریعت بلافاصله دستور توقف می‌دهد. چه‌بسا کسی بخواهد بنای خیری بسازد؛ اما در طول ساختن این بنا، تمام اهل محل را عاصی کند و هزارگونه اذیت و آزار را برای بندگان خدا فراهم سازد.
نام این بنا در ظاهر خیریه است؛ اما برای دیگران در حکم شرّیه عمل می‌کند! این شخص نمی‌تواند بگوید من می‌خواهم به خدا تقرب بجویم و به دین الهی خدمت کنم، زیرا به او می‌گویند:
«لَا طاعَۀَ فِی مَعصِیَۀِ اللهِ»
خداوند از مسیر عصیان اطاعت نمی‌شود.
▫️کتاب منشور تربیت (شرح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه)، صص ۷۱۱-۷۱۰.
#تعامل_و_تکامل
#متن_مکتوب
#کتاب_منشور_تربیت
#گزیده
@rahe_aseman
🌿🌾🌿